Zy > Recent Status Updates

جامعه یعنی چه؟جمع آدم ها؟بنیان این جامعه کجاست؟همیشه فکر می کردم جامعه جایی خشک و خشن است ولی هوریکی که ازش صحبت می کرد خواستم بگویم:((منظورت از جامعه خودتی،نه؟))ولی نگفتم.نخواستم ناراحتش کنم.

خداوندا،به من اراده پولادین عطا کن.مرا با سرشت ادمیان اشنا کن.

اوازش(می بخشید،اواز تک تک ادمیان)لبریز از پیچیدگی های دست نیافتنی و پر از سربستکی های بیگانه است.همیشه این احتیاط های الکی سردرگمم کرده.

اوازش(می بخشید،اواز تک تک ادمیان)لبریز از پیچیدگی های دست نیافتنی و پر از سربستکی های بیگانه است.همیشه این احتیاط های الکی سردرگمم کرده.

او هم زیربار آدم بودن کمر خم کرده بود.وقتی هم من از ترس و دلزدگی ام از جهان به او گفتم،از پول،از حزب،کتابها،زنان،از همه این ها،دیدن فردا برایم ناممکن شد.به سادگی پیشنهادش را پذیرفتم …

نمی دانم بار پریشانی اطرافیانم چه اندازه سنگین است.دردسرهای واقعی شان،اندوه هایی که با لقمه نان تسکین می یابد…آه لقمه ی نان،ای دوزخ،اصیل ترین درد بشر،دردی که پشت ده اسب باری را خرد می کنی…

شکوه را نزد ادمیزاد بردن مهمل است.

قبل از هرچیز،عشق تجربه ای است مشترک میان دو نفر،اما این موضوع به این معنا نیست که هر دو طرف تجربه ای مشابه را از سر می گذرانند.یکی عاشق است و دیگری معشوق،اما از دو دیار متفاوت.بیشتر وقت ها معشوق صرفا محرکی است برای اندوخته عشقی که …

نساج احتمالا ناگهان سرش را بلند کند و برای اولین بار چشمش بیفتد به پرتو سرد و بی روح و غریب اسمان نیمه شب ژانویه و در مواجهه با خردی خودش از فرط ترس قالب تهی کند.کسی که از مشروب میس آملیا نوشیده دچار چنین احوالاتی می شود.

تصور کنید مشروب اتش است و پیامی که نوشته می شود مکنونات دل آدمی.اینجاست که به ارزش مشروب میس آملیا پی می برید.چیزهایی که مجهول مانده اند،افکاری که در تاریک ترین نقاط ذهن روی هم تلنبار شده اند،یکدفعه معنا پیدا می کنند و درک می شوند.

می گفت ادم اگر می خواهد از زندگی جان سالم به در ببرد،باید جوری زندگی کند که انگار مرده است.

می خواست قانعم کند هرچه باور کرده بودم دروغ محض بوده،تا باورم شود تنها حقیقت زندکی این است:لبخند زدن به وصال مرگ.

حواسش باشد که دوباره دل نبازد.هر دل باختنی هم خوب نیست.روزی خواهی فهمید که قلب باید تنها زندگی کند؛هرچیزی که بخواهدقلب ادم را فرابگیرد بی ارزش است.قلب من زنده ماند.کاش می دانستی چطور قلبم از بهار تا فصل برگ های سرخ اتشین و از فصل …

دستم در دستش بود که گفت سنگینی مرگ را حس می کند،حس می کند که همه چیز دارد تمام می شود.روزگاری نیروی جوانی راداشت،اما ازکفش رفت.همه چیزروبه پایان است:نور،وجودم که مرا به زمین وصل می کند،زمینی که ریشه ها را به هم می بافد …

ادم یک روز ازخواب بیدار می شود و خیال میکند هرچه در وجودش داشته مرده وازبین رفته است،ولی درست نیست؛وقتی چنین فکری به سرادم بزند یعنی خود اوست که تا حدی مرده.ان چیزها نمی میرند.باقی می مانند.از ادمی به ادم دیگرمی رسند،همیشه همین طور…

ان موقع نمی دانستم چه چیزی درون ادم هاست،و وقتی هم که فهمیدم دلم می خواست سرم را بگذارم زمین و بمیرم.با چشمانی مبهوت گفت:ادم همان قدر که دلش می خواهد زندگی کند،همان قدر هم می خواهد بمیرد؛تا لحظه مرگ هم وضع همین است.

اگر بعد از خوردن اب چشمه از پوست رندانی کرمی بیرون می زند،تنها به این دلیل است که زندانی خودش واقعا این حرف را باور کرده.هرچیزی را که از ته دل باور کنی اتفاق می افتد.گفت خودت خواهی دید.

اخر اهنگر همیشه می گفت می دانی،با اخرین نفس ادم،به دور از چشم همه،روح از بدن می گریزد.هیچ کس هم نمی داند که به کجا.

اخر اهنگر همیشه می گفت می دانی،با اخرین نفس ادم،به دور از چشم همه،روح از بدن می گریزد.هیچ کس هم نمی داند که به کجا.

فرق است میان کسی که حرفی می زند که دیگری احساس می کند درک شده است و کسی که صرفا سخنان جذاب و گیرا می گوید.فرق است نیان خواندن چیزی قابل فهم و خواندن چیزی که تاثیر زیاد دارد؛و همین طور میان کلماتی که واسطه ابراز تجربیات اند و …

تاریکی طوری در وجودش رخنه کرده که خیال می کند جهان و همه چیزهای اطرافش هم دارند کم کم غرق این ظلمات می شوند.خودش می گوید،«جهان به نوعی محو شدن تدریجی نور است.»

برادرتان از ان دست ادم هایی است که از حرف زدن پرهیز دارد،اما در عین حال مجبور است مدام صحبت کند…می خواهم بگویم:به حرف های برادرتان گوش دهید.

زندگی ناب ترین،شفاف ترین،تاریک ترین و روشن ترین شکل ناامیدی است…فقط یک راه پیش پایاان است:گذر از میان برف و یخ به سوی ناامیدی،به همان سمتی که باید بروید؛گذر از گناه عقلانیت.

باید خاطرنشان کنم،هرقدمی که جلو بروید طرز فکرتان عوض می شود،یک قدم جلوتر،هستی و موجودیتی به کل متفاوت دارید.همان فضیلت ها و همان مسائل،همان بی توجهی ها،همان برداشت ها،همان علت ها و ریشه ها،اما پیامدها و تاثیراتی به کل متفاوت…

…ظرفیت و تمایلی فیلسوفانه که منشا همه چیز را در سطحی بالاتر جست و جو می کند.وجه مهلک ماجرا همین است.

بیشتر ادم ها به سی سالگی که می رسند غرق انواع و اقسام روابط جنسی می شوند و خودشان را گم می کنند.بعد از ان دیگر فقط می خورند و می خوابند.گاهی اوقات در صحبت های شما نشانی از نبوغی عجیب و غریب می بینم،یک جور دقت و وضوح عمیق،…

هرخاطره ای که به ذهنم می اید،همه و همه عذابم می دهند.دیگر نمی توانم به عمق چیزها برسم،چون یا کارم را یکسره می کند یا به جنون می کشاندم،انگار همه چیز به نظرم انقدر دیوانه وار می اید که تبدیل می شوم به یک حیوان نفرین شده،می فهمید؟…

حساب باز کردن روی ادم ها اشتباه محض است.روی هیچ ادمی نباید حساب کرد.همیشه اشتباهم همین بوده.همیشه مرتکب این فاحش ترین خطای عالم شده ام،همیشه روی ادم ها حساب باز کرده ام!

روزی فهمیدم باید دست بردارم،هیچ وقت هم نباید برگردم،چون دیگر راه بازگشتی وجود نداشت و ندارد،اما تمامش کردم،خیلی ساده از ان ادم ها دور شدم،از عادات،دارایی ها و نظراتشان،از دنیایشان که سنخیتی نداشت،از انها گذشتم و راه خودم را رفتم..

روزی فهمیدم باید دست بردارم،هیچ وقت هم نباید برگردم،چون دیگر راه بازگشتی وجود نداشت و ندارد،اما تمامش کردم،خیلی ساده از ان ادم ها دور شدم،از عادات،دارایی ها و نظراتشان،از دنیایشان که سنخیتی نداشت،از انها گذشتم و راه خودم را رفتم..