Zy > Recent Status Updates

چرا بایستی شر گردن گیر بشر شود ان هم بشری که خدا وی را به اندازه ای ضعیف و جائزالخطا و بیچاره خلق کرده است که بکلی از مقاومت در برابر پسرهای شریرش عاجز است؟چرا نمی بایست شر ریشه کن شود؟

و تلف شدن روح انسان یعنی خطری که بشر از اغاز با ان روبرو بوده است به وقوع پیوندد.بشر به کرات و هربار بیش از پیش با این خطر روبرو میشود که ضروریات جنبه غیر معقول روحیه خود را نادیده بگیرد و چنین بیندیشد که میتواند اراده و عقل خود را…

او بشر را از زوال اتصال بهحق وگمراه شدن درمحیطخوداگاهی واستدلال صرف رهائی میدهد.اگراین خطر رفع نمیشدنتیجه جزاین نمی بودکه بین خوداگاهی وناخوداگاهی جدائی واقع شودو یک وضع خلاف طبیعت بلکه ناسالم پیش اید.

او بشر را از زوال اتصال بهحق وگمراه شدن درمحیطخوداگاهی واستدلال صرف رهائی میدهد.اگراین خطر رفع نمیشدنتیجه جزاین نمی بودکه بین خوداگاهی وناخوداگاهی جدائی واقع شودو یک وضع خلاف طبیعت بلکه ناسالم پیش اید.

عیسی بدوا بعنوان یک یهودی اصلاح طلب و نبی خدایی که خیر محض و مطلق است ظاهرمیشود.وی با ظهورخود پیوستگی و دوام مذهب را که بخطر افتاده بود حفظ میکندو از این لحاظ حقیقه نجات دهنده بودن خود را به ثبوت میرساند.

خدا جامع اضداد است و به این جهت حالات کاملا متضاد در برابر خدا موجه است ، هم ترس از او و هم اتکا به محبت او .

او به این جهان امد و رنج کشید و مرد تا ادمیزاد را از قهر و غصب خدا که اورا تهدید می کرد نجات بخشد.بعلاوه معنی صعود جسمانی او اینست که همه فرزندان خدا میتوانند به چنین اینده ای برای خود مطمئن باشند.

انسان نباید خودراابله تر وناخوداگاه ترازانکه واقعا هست نشان دهد زیرا از همه جهات ما موظف و ماموریم باینکه هوشیارونکته سنج وخوداگاه باشیم تا دچار وسوسه نشویم و روحهایی را که می خواهند در ما نفوذ کنند بیازمائیم تا ببینیم ایا از خدا…

زیرا همانطور که بشر از خدا و بوسیله خدا رنج کشید همانطور هم خدابایستی از بشر رنج ببرد وگرنه اشتی بین ان دو بهیچ رو ممکن نیست.

جای او بیرون و برتر از بشریت واقعی بود اما ایوب برعکس یک فرد عادی بشری بود و بنابراین بحکم انچه چه شایسته عدل الهی است ظلمی که براو و بوسیله او بر ادمیزاد وارد امد جبرانش تنها بوسیله تجلی خدا در قالب حسی یک فرد بشر معمولی ممکن بود.

تجلی خدا در قالب مسیح محتاج ادامه و تکمیل است زیرا مسیح بعلت تولدش از مادر باکره و‌معصومیتش اصولا یک فرد جسمانی بشری نبودبلکه همانطور که درانجیل یوحنا گفته شده است نماینده نوری بود که هرچنددرتاریکی درخشید ولی تاریکی ان را درنیافت.

قصد یهوه دایر بر اینکه بشر شود،یعنی قصدی که از مواجهه او با ایوب ناشی شد در زندگی و درد و رنج مسیح به تحقق پیوست.

فریادی است که ازیاس هنگامی که روی صلیب بودبراوردو گفت«الهی الهی مرا چرا ترک کردی؟»اینجا یعنی دران لحظه که خدامعنی انسان فانی بودن را به تجربه در می یابد و انچه را که به بنده وفادارش ایوب چشانیده بودخودمیچشد…

اگرشخص بداند که بنابراراده و مشیت الهی از اغاز جهان برگزیده شده است خود را از سطح ناپایداری و ناچیزی وجود عادی بشری بالاتر احساس می کند و به یک مقام واهمیت نوینی ارتقا می یابد چنانکه گوئی مخلوقی است که درجریان درام الهی شریک می باشد.

مسیح تنها بشر نیست بلکه در عین حال خدا هم هست و بنابراین علاوه بر سرنوشت بشری یک سرنوشت الهی نیز دارد.این دو ماهیت او مکمل یکدیگرندبطوری که اگربخواهیم انهاراازهم جدا کنیم هردوناقص میشوند.جنبه الهی جنبه بشری راتحت الشعاع قرار میدهد.

بنابراین ملاحظه می کنیم که انگیزه مستقیم تجلی خدادرقالب جسم عبارت ازاعتلای ایوب وقرض از ان ایجاد تمیز و تشخیص درخوداگاهی یهوه است.برای حصول این مقصود یک وضع بسیار حساس ویک تغییرحالت ناگهانی پراز
انقلابات عاطفی بایستی بوجودمی امد.

یهوه خود را از سطح خوداگاهی مقدماتی قبل بالاتر می برد و بطور غیر مستقیم تصدیق می کند که ایوب بشر اخلاقا براو برتری دارد و بنابراین او باید خود را به بشر و کیفیت وجودی او برساند.

ایوب نشان داد که از لحاظ تقید به قیود اخلاقی مقامی بالاتر از یهوه دارد و بعبارت دیگر از این حیث مخلوق بر خالق برتری یافت.

یهوه ظاهرا معنی خلقت بشر بصورت خدارا بکلی فراموش کرده است و گرنه اینطور مطلقا مقام بشری ایوب را از یاد نمی برد.

خدا مطلقا عین حقیقت است و چون از ابتدا تا انتها همه حقیقت او است بنابراین ناچار و به حد اعلی بشر نیز هست.

یهوه انسی با انسان احساس نمی کند بلکه علاقه اش به منظوری است که انسان باید در انجام ان به او یاری کند اما در عین حال مثل هر شوهر دیگر حسود و بدگمان هم هست هر چند در حقیقت انچه در خاطر دارد فقط یک منظور است نه انسان.

کمال(perfection)عبارت از یک مطلوب و هدف مردانه است و حال انکه زن به حکم طبیعت متمایل به تمامیت(complettude)می باشد.

بدین ترتیب یهوه بامحکوم کردن خود حق تلافی و جبرانی را که متاسفانه اثری ازان در کتاب ایوب یافت نمی ود درباره انسان ادا میکند.

هرکس شهامت این طرز تفکر را داشته باشد باین نکته پی خواهد برد که یهوه با عمل خود یعنی به خاک مذلت نشاندن ایوب ندانسته پایه و مقام او را بلند می کند.

واضح ترین سوالی که پیش می آید این است:تکلیف آن رفتار ناروائی که درباره ایوب معمول شد چیست؟آیا انسان انقدر در نظر خدا بی ارزش است که اصپلا ذکر صفت نارپا در مورد رفتاری که با او میشود بیحا است؟

برای خداوند همه چیز ساده است،و برای ادم های ساده همه چیز خدایی است،حتی کار،حتی کوشش.

دور اندیشی فضیلت عقلانی است،در حالی که سادگی فیلت روحانی.همه می دانند که دور اندیشی بیشتر ضرورت دارد ، ولی سادگی جایگاه بالاتری دارد.

هر فضیلتی خودش نیست مگر به شرط ازاد شدن از اندیشه چنین به نظر امدن،و حتی از اندیشه بودن(اری،ازاد شدن از خود)،بنابراین به شرط ان که از هر تکلف ،تصنع و ادعا رهایی یافته باشد.

سادگی ازادی،سبک بالی و شفافیت است . ساده مثل هوا ،ازاد مثل هوا:سادگی سبکی اندیشه است ، مثل پنجره ای باز به سوی جریان نسیمِ جهان ، به سوی ابدیت و حضور ساکت همه چیز.
چه چیزی ساده تر از باد؟ چه چیزی بی قید و بندتر از سادگی.

بوبن می نویسد:«رها کردن،پذیرفتن ان چه پیش می اید، بی حفظ کردن چیزی برای خود».