Dimitrios Konidaris's Blog, page 4

October 13, 2023

Silk Road: The Study of Drama Culture

Li Qiang. 2019. Silk Road: The Study of Drama Culture (Series on China’s Belt and Road Initiative III), trans. Gao Fen, New Jersey. (αποσπάσματα με εμβόλιμες παρατηρήσεις)Contents



Preface Two

New Developments in the Drama Culture Along the Silk Road

Qu Liuyi


In 2003, Professor Li Qiang wrote The Ethnic Plays, which laid an academic foundation for the new discipline of studying ethnic plays. Six years later, Professor Li compiled the new monograph Silk Road: The Study of Drama Culture. Although many other monographs had been published in the six years (including those published in cooperation with others), Silk Road: The Study of Drama Culture is of great academic value, and has opened the way for the establishment of the new discipline of studying the drama culture along the Silk Road. I have written a commentary entitled Spring Wind Arrives Suddenly Overnight for Ethnic Plays, and will also write a commentary entitled Silk Road Flowers in Full Bloom for Drama Culture Along the Silk Road, metaphorically hinting that readers will have a panoramic view of the drama along the Silk Road. The Ethnic Plays and Silk Road: The Study of Drama Culture are brand new companion pieces for the academic studies.
Up to the present and throughout the world, the Silk Road has surpassed all other routes in areas of coverage, historical duration, and cultural significance. From Xi’an, the Silk Road meandered westward through the Qinling Mountains, Hexi Corridor, Gobi Desert of the Western Regions, Pamir Mountains, Tigris and Euphrates basins, Asia Minor, and the Mediterranean, before reaching the international passage of Venice, Italy. This not only served as a medium for economic, religious, and ethnic cultural exchanges between the Asian, European and African continents, but also witnessed the music, dance, acrobatics, magic, Quyi, literature, fine arts, and other historical culture of various countries along the Silk Road. More interestingly, the beautiful culture of drama has also been preserved along the cross-linked Silk Road.
In line with the current prevalent concept of historical geography and studies of cultural regions, Professor Li explored a new road, delving deeper into and reviewing the history of communication between Chinese and foreign drama cultures which have reaped fruitful outcomes that readers will have a panoramic view of the drama along the Silk Road. The Ethnic Plays and Silk Road: The Study of Drama Culture are brand new companion pieces for the academic studies.
In line with the current prevalent concept of historical geography and studies of cultural regions, Professor Li explored a new road, delving deeper into and reviewing the history of communication between Chinese and foreign drama cultures which have reaped fruitful outcomes. Readers were surprised to discover that the traditional literary arts of China were all related to the Silk Road, where Yanshi’s puppet plays, masked Nuo plays, Buddhism music–dance plays, and religious ritual plays associated with Chinese traditional operas were bred; Sanskrit plays, highly praised in Kushan in the Western Regions, and Zhezhi plays, prevalent in the Tigris and Euphrates basins of Central Asia, shaped the patterns of exchanges between Chinese and foreign drama cultures after being introduced into the Central Plains.
A past theory, since shown to be invalid, propounded that the traditional Chinese drama developed independently as an art form, not as a result of or scarcely related to foreign factors. However, the enormous amount of historical evidence about foreign music–dance plays in Silk Road: The Study of Drama Culture revealed that the primary musical instruments used in accompaniment, such as pipa, konghou, suona, bili, cymbals and various drums originated in India and Persia at the middle and lower segments of the Silk Road and were brought into the Chinese field of music–dance plays. Seven out of the nine Sui and Tang dynasty ensembles arose from those of ancient minority ethnicities, such as Samarkand music, Qiuci music, Shule music, Chotscho music, and Xiliang music. The role appellations of Mo (middle-aged male character), Dan (female character), Jing (painted-face character), Zhuanghu (official character), Banglao (character of thief and villains) and Base (character of Jiyue musicians) in traditional Chinese operas as well as performance forms of music-dance plays such as Botou, Sumozhe, Daibian (mask dance), Lion Dance, Zhugongdiao, Huxuan, and Huteng were all influenced by the drama culture along the Silk Road.
This academic monograph, published by Xinjiang People’s Publishing House, is composed of 14 chapters, with over 500,000 words and 62 exquisite illustrations. Its contents cover studies about domestic operas and foreign plays, as well as the comparative studies of drama in China and other countries. In the book, there are seven chapters about drama culture in China, including grand music of the Tang and Song dynasties and Zhezhi dance, Buddhist operas of Mount Wutai and the Western Regions, Dunhuang secular music-dance, Buddhist operas of Dunhuang, Maudgalyayana culture in Dunhuang studies, Turpan religious culture and Tibetan plays, and some rare editions of Buddhist operas in the Western Regions. Besides, there are five chapters about drama culture in other countries, including the exchange of music-dance plays between Central Asia and Western culture, Indian religious culture and Sanskrit drama arts, Persian religious culture and eastern drama, plus the eastward spread of ancient Greek and Roman drama culture. Also, there are two chapters comparing domestic and foreign drama, such as the study of drama between the East and West, and the exchanges and enhancements of Eastern and Western drama culture. All the chapters, well-organized and illustrated, complement each other and result in a masterpiece of organic cultural unity. It must be noted that this monograph gives prominence to the key points in a fluent style, which makes it highly readable and informative to the readers.

Perhaps the most compelling feature of this book lies in its introduction of the ethnic plays of various countries from northwest and west, and from China and abroad along the Silk Road that have been long overlooked by Chinese opera and drama scholars, particularly the lack of profound and comprehensive investigations of the ancient and abundant religious and secular arts cultures. Therefore, the author expounds convincingly on the objective rules of the origin, formation, and development of Chinese music–dance plays based on the abundance of historical facts and materials about exchanges of dance cultures between China and neighboring regions, states, and ethnicities. As the relationship of Chinese traditional operas and international culture is also explored, this book boasts a broad academic vision. Meanwhile, the book employs scientific and original research methods, which on the basis of the traditional Chinese textology and philology, include relatively advanced research methods, such as ethnology, science of religion, archeology, and culturology, and adopts the scientific approach to maintain consistency while analyzing written materials and unearthed relics to verify the ethnic and state drama cultures along the Silk Road. This has achieved abundant academic results.
From a historical and realistic perspective, the academic studies about the Silk Road manifest enormous potential. The ancient Silk Road was an international passage of worldwide significance spanning Asia and Europe that communicated the politics, economy, military, and culture of various countries through the media of silk thread and silk fabrics. In human history, the Silk Road has been a bond connecting the ancient civilizations of China, India, Egypt, Babylon, Greece, and Rome. It was also the only route across the Asian, African, and European empires of Macedonia, Persia, Mongolia, and Ottoman, as well as the birthplace of Buddhism, Hinduism, and Islam, the world’s three major religions, as well as Shamanism, Zoroastrianism, Nestorianism, Manichaeism, Arkaim, and other religious cultures.
Upon further research, it has been noticed that the Silk Road refers not only to the overland Silk Road (i.e. the dessert, oasis, and prairie Silk Roads) but also to the maritime Silk Road and southern plateau Silk Road. The five branches of the Silk Road radiated from the birthplace of Chinese civilization and arched over the oriental and occidental areas of the world like five resplendent bridges which enabled the ancient theatrical arts of various countries and ethnicities to be standardized and exchanged with each other, thus spawning relatively independent and stable theatrical cultures with unique artistic styles and characteristics. Represented by the three major classical dramatic systems of Greek and Roman plays, Indian Sanskrit plays, and Chinese opera, supplemented by the plays of Egypt, Babylon, Hebrew, Persia, Arabia, Japan, North Korea, Southeast Asia, as well as the Western Regions, a grand system of drama cultures along the Silk Road were constructed for the oriental hemisphere.
Silk Road: The Study of Drama Culture encapsulates directly the research findings and academic heritage of numerous Chinese dramatic historians and critics in the 20th century. It draws on and compiles valuable historical materials utilizing the massive volumes of Chinese and foreign historical classics and academic materials, and by virtue of its broad cultural vision and innovative concept, opens up a new field for academic studies about the drama culture along the Silk Road.
The Silk Road undoubtedly deserves its recognition as a world cultural heritage which will increasingly draw the attention of people around the world, including special attention from the academia of various countries. This emerging cross-disciplinary field integrating the Silk Road and drama culture, named Study of Exchanges of the Silk Road Drama Cultures will have worldwide appeal due to its vigorous vitality and new cultural orientation.

The author is a researcher of China Theatre Association, a renowned theatrical artist, a member of the Intangible Cultural Heritage Preservation Committee of the Ministry of Culture, and honorary president of the Minority Theatre Society of China as well as China Nuo Play Research Institute.


...


The play Botou, derived from the Western Regions, maintained its original features of wearing masks even after being circulated eastward to Japan via the Silk Road. In the well-preserved Japanese ancient book, Ancient Music of Shinzei, Botou dancers wore malicious masks with one hand touching the ground and the other holding a short stick, disheveled hair covering their faces, and making offerings and worshipping the god and ghost, so as to increase the fearful and tragic sensation of the original drama. In the drama Damian, or Prince of Lanling, influenced by the dramatic culture of the Silk Road, the scene of the protagonist dancing with a mask and the representation of war scenes could more vividly reflect the characteristics of Nuo play, including worshiping ancestors, divinities, and the deceased.

Sumozhe , also called Pohuqihan play, was popular in the ancient Western Regions. According to the records in The Miscellaneous Morsels from Youyang, and The Sounds and Meaning of Tripitaka in the Tang Dynasty, the play was performed with animal masks and singing and dancing both day and night. It was also described that the performers’ appearances resembled beast faces or ghosts or deities, contrived with various masks. The local customs alleged that the play was often used to drive devils away to keep them from eating people. According to the unearthed ancient documents and relics, this form was a truly typical western exorcism opera. {spp 326, p. 6: The Sumozhe is described here as “originated from the Hu barbarians from the Western Seas” (benchu Haixihu 本出海西胡), or the “countries of the Western Seas” (Haixiguo 海西國), indicating that the ritual came from the Western (Hellenistic/Roman) world, as located there by the Chinese sources from the Han to the Tang dynasties.}
At the beginning of the 20th century, the expedition team, led by Japanese Otani Kozui, unearthed a Sarira box of colored patterns in the old Soubachi temple of Kuqa, namely Zhaoguli Temple in Records of the Western Regions in the Great Tang. Later, Japanese scholar Kumagaya confirmed that it was Sarira container of a Qiuci Buddhist monk from the 7th century. On the Sarira box was painted the Nuo sacrificial music-dance, composed of 21 figures, with six performers hand-in-hand and two dancers holding sticks. Led by one male and one female priest, holding dancing Mao (ancient flags with yak tails), they were all clad in colorful armor wearing various batou masks, dancing to the music and praying to the deities, which was extremely lifelike and vividly portrayed. {https://www.facebook.com/permalink.ph...}
Various figures were clearly seen in the Sarira box, including handsome warriors with square capes, mighty bearded generals wearing helmets, and many exorcism dance performers wearing ear-pricked rabbit heads, hook-nosed eagle heads, hairy monkey faces and pocket-shaped pointed caps, and all kinds of masks. In the long sacrificial patrol queue, all the Qiuci artists wearing animal tails were singing, dancing and looking around, either holding objects or bare-handed. There were eight persons in the band accompanying the exorcism sacrifice playing hammer drum, harp, pipe, or a blowing horn of copper, and also five nomadic children carrying drums and clapping, which formed a rather splendid performing team of divinity and Buddhist worship.
The famous German female scholar Feng Jiaban verified the figures on the Sarira box as an acrobatic drama performing a mask play:
The Sarira box was painted with a parade procession, with all acrobats wearing animal masks and in bizarre costumes followed by musicians playing konghou (an ancient plucked stringed instrument) and beating drums.27From an appended drawing, which was stolen by the archeologist Grunwedel of the German expedition and published in the book Ancient Buddhist Relic Sites in Xinjiang of China, we detected a wooden mask which came from the ancient Buddhist site in Kuqa. We have also discovered more historical evidence from the Kuqa sites: Douldour–Aqour and Soubachi, described in the third volume of The Pelliot Archeological Periodicals, stating that the French Pelliot archeological team dug out a wooden Sarira box related to the ancient exorcism plays in Kuqa, Xinjiang in 1906. The outer wall of the Sarira box was painted with four Hu comedians with animal masks, two of whom were playing pipa (a four-stringed Chinese musical instrument) and Ruanxian (a plucked Chinese stringed instrument), and the other two were dancers sometimes looking up or bending down to sing and dance, whose zoomorphic masks were dog-headed and monkey-headed batou, made of cloth. On the basis of the costumes, masks, and musical instruments of the musicians, the Sarira box is considered as the same cultural relic that was stolen by the Japanese Otani Kozui expedition. The cultural relics share the same subject content, which is Sumozhe, the exorcism play to drive devils away to keep them from eating people.
Aristophanes' 'The Birds' in Beijing: Blending Greek drama with Chinese culture

p. 5:Kophen {Το Βασίλειο του Κωφήνος – Jibin και οι ανταγωνισμοί Σακών, Yuezhi, Ελλήνων και Han}, directly related to the countries in the Western Regions, called Kashmir or Kasperia in the Tang dynasty, was the birthplace of Mahāyāna school of Indian Buddhism and also the cradle of Indian classical Sanskrit drama. Alexandria Prophthasia {Αλεξάνδρεια η Προφθασία ή εν Δραγγιανή) … founded by Alexander the Great during an intermediate stop between Herat, the location of another of Alexander's fortresses, and Kandahar… is mentioned by Strabo 11.8, 15.2}and Great Yuezhi were the sites of Greek and Roman drama culture, which were important conduits of the Silk Road cultural exchanges in history.

p. 26:Kophen and Sindhu, contiguous σε επαφή με to the Western Regions, were governed by ancient India and had frequent cultural communications with the oriental countries, particularly Kophen, at the downstream section of the Kabul River and Kashmir region, which was the only route connecting the Western Regions, Middle Asia, Western Asia and the Indian subcontinent to the Western countries. Due to its proximity to the Bactrian empire, governed by the Greeks, this ancient country was deeply influenced by the western culture, which organically

p. 188:During the period of the Tang and Song dynasties, the monks in Mount Wutai created Sumozhe, on the basis of Buddhist music-dance and acrobatics. Sumozhe is the typical form of Buddhist song-dance play of opera

Chapter 13, p. 717
p. 723: Pan etc {https://artsandculture.google.com/ass...} mouth-cover padams)
1,800-Year-Old Ritual Mask Discovered During Monorail Construction In JapanBy Kaleena Fraga | Edited By John KuroskiPublished April 26, 2023 https://allthatsinteresting.com/ancie...

p. 742:Han dynasty with the sound of camels."34 ‘Hera’ mentioned above was the wife of Zeus, and Ixion was unfortunately punished by being changed into a ‘half-man, half-horse creature’ because he molested lien in the forest. A comparative study of Ixion's image, disposition and experience, compared to those of Dionysus, reveals that the introduction of ‘Dionysus, God of Wine’ into eastern drama culture is to some degree actually an integration of these two Greek gods.We can still see presently in Shosoin and Horyuji Temples in Todaiji, Nara of Japan, more than 300 pieces of ancient Greco - Roman style masks for drama characters introduced from the West. Masks like "Drunk Hu," "King of Drunk Hu" and "Attendants of Drunk Hu" are obviously affected by Gandhara art. Dung Xijiu analyzed in his article, The Eastward Spread of as Dance along the Silk Road that:
1895 illustration of gigaku masks belonging to Horyu-ji temple in Nara. PUBLIC DOMAIN

The masks of "King of Drunk Hu' and "Attendants of Drunk Hu” clearly bear the facial characteristics of people from Xinjiang of Central Asia, such as high noses, deeply set eyes and red faces (which might be a result of their drinking). Xinjiang is abundant in grapes and people there are good at making wine with it. Whenever there are banquets and gatherings, people get drunk and dance joyfully .. Japanese gagaku (ancient imperial court music/ Gigaku, Buddhist Mask Theatre https://disco.teak.fi/asia/gigaku-bud...) still preserves the program of Hu Drinking Wine, in which the masks used are similar to those of "King Tao of Drunk Hu" and “Attendants of Drunk Hu" because they are both from the Silk Road. An in-depth study may further uncover the following conclusion that such masks prevailing in the East actually originated from Gandhara art and Dionysus of ancient Greece.Khotan in Xijiang of China was adjacent to the mountains and rivers of Kushan and Gandhara, and they once shared a common destiny. Therefore, it is quite reasonable that there was a significant Hellenistic influence on performing arts and drama in Khotan.{NEXT PAGE IS 743}p. 743:According to Professor Abdushukur Muhammatimin who has studied the cultural relics of Hu play in Japan: We have discovered some pottery painted with lines in relief depicting drama characters in Khotan, the history of which can be traced back to the early centuries. There are images of people holding pipa and bili, images of people disguising themselves as monkeys and other various comedians and images.... That I saw in Tokyo was usually the images of people with full beards, funny mouths and eyes. He then integrated it with the cultural relics of drama unearthed in Central Asian countries and said: In the ruins of Haer Chaxiang Castle, which belonged to the Kushan dynasty historically, the ruins of Badakhshan near Bukhara, and the ruins of Afrasiyab Palace near Samarkand, masks worn by the actors, and figures in masks have been unearthed, many of which were like ancient Cypriots, with their thick hair and beards, similar to the characters from comedy. In the ruins of Afrasiyab Castle, the standing relief of actors with masks in hand and peaked caps, as well as the reliefs of young actors with no headdress who looked like Greeks, have also been excavated. All these reliefs may possibly have been built in the Hellenistic era.35 {Qu Liuyi and Li Xiaohi ng (eds.), Drama and Its Occurrence in the Western Regions (Urumqi: Xinjiang People's Publishing House, 1992), 2-5}

According to the large number of historical documents and cultural and artistic relics, we can prove that in the Qin dynasty and at the beginning of the Han dynasty, various ancient Greek drama and formative arts, in their maturity, were indirectly introduced to some Asian countries along the Silk Road in Europe, Asia and Africa. However, an in-depth review of the history reveals that the ones that had significant cultural exchanges with Chinese classical drama art are the ancient Greek tragedy and comedy, as well as the Roman arts. 
34 Chen Pengiu, History Collection (Shanghai: Shanghai Bookstore, 1998), 179.35 Qu Liuyi and Li Xiaohing (eds.), Drama and Its Occurrence in the Western Regions (Urumqi: Xinjiang People's Publishing House, 1992), 2-5.
p. 749: Li Xuan  Harpalus Άρπαλος, γιος του Μαχάτα, θησαυροφύλαξ, Πυθιονίκη & Γλυκέρα
Pyrrhic play – Breaking up the Enemy’s Front  - pozhen - Music of Prince of Qin Breaking up the Enemy's Frontp. 753: Dionysus!!! .. Suzhonglang {song – dance playlet μουσικο – χορευτικό παιχνίδι} .. Butoh (舞踏 Butō) is a form of Japanese dance theatre 753 AD
p. 753: The author summarized this phenomenon in Dionysus Cult, Song of Goats and Western Drama: After the long and dark Middle Ages, and with the prevalence of Christianity across Europe, the ceremony play developed from the alternation of ...
p. 753: The most notable feature is that stories of Dionysus were transferred from the realm of gods and kings to the realm of ordinary people. Later on these Dionysus stories filled with joy and grief were introduced to the Eastern countries, yet modified with some subtle changes according to their unique national psyche and customs. Academic circles have not discovered the origin of Botu, which was considered as one type of song—dance plays in the Western Regions. According to the Old Books of Tang: Records of Music: "Botou originated from the Western Regions. The story tells one of the Hu men was killed by a tiger; his son hunted the tiger down and killed it. The dance is a simulation of the scene." Yuefu Miscellany: Dreams states chat "according to Botou, a man was killed by a tiger and his son went up to the mountain for his father's corpse. The mountain has eight zigzags, so the play has eight levels. The performers wear plain clothes crying and pretending to suffer from the loss." According to the remaining Botou Dance found in Japan, which was introduced in the 5th year of Tenpyo-shoho (753 BC) along the Silk Road, together with the play of Xinxi Music, the performers with their high noses and deep eyes, wearing long hair covering their faces, were obviously influenced by the image of ancient Greek Dionysus. Also, the masks of the performers in Damian (or Painted Face), Sumozhe and Magic White Horse, popular in Hu-oriented states of Northern Asia, were totally different from those worn by the ancient Chinese people. The image of a drunk male character in Suzhonglang, popular in the Yellow River Basin from the Southern and Northern dynasties to the early Tang dynasty, probably had somewhat imitated the performance form and makeup artistry of the western Dionysus rites.In the 6th year of the Taiping Heavenly Kingdom (981 AD) in the Northern Song dynasty, Zhao Jonk, Emperor Taimng sent Wang Yande as an envoy to the Western Regions. According to the History of the Song dynasty: Biography of Chotscho (Gaochang), "residents are of the Song Dynasty: Biography of Chotscho (Gazichang), "residents are seen enjoying the happy gathering." The King of Beiting welcomed him with "music, banquets and plays, till dawn." The Journey to Xizhou records that "Qihan Hu plays,” performed by actors with masks, were prevalent there, "As for the musical instruments, there are "pipa and..p. 754:.. Women wear a kind of oil cap, worn in the performance of Sumozhe. All of these were clearly affected by the western Dionysus. Later, Sun Zhongrui, the Ceremonial Master of the Jin dynasty personally visited Chotscho and witnessed that..


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://www.amazon.in/Silk-Road-Cultu... Qiang. 2019. Silk Road: The Study of Drama Culture (Series on China’s Belt and Road Initiative III), trans. Gao Fen, New Jersey.
Li Qiang, 1999. “Dionysus Cult, Song of Goats and Western Drama,” Xinjiang Arts 5, 1999 { Journal of Xinjiang Arts Institute ?}
China: The Early History of Chinese Theatre, <https://disco.teak.fi/asia/the-early-...
https://altaica.ru/LIBRARY/Pelliot/Pe..., P. 1934. "Tokharien et Koutchéen," Journal Asiatique 224 (1934), pp. 23-106.
https://www.jstor.org/stable/25791051... Inoue. 2000. "Interpretation of Ancient Japanese Architecture: Focusing on Links with World History," Japan Review 12, International Conference: The Global Meaning of Japan: European and Asian Perspetives, pp. 129-143.
https://sino-platonic.org/complete/sp..., L. 2022. "Dionysian Rituals and the Golden Zeus of China," Sino-Platonic Papers 326, pp. 1-123.p. 6: The Sumozhe is described here as “originated from the Hu barbarians from the Western Seas” (benchu Haixihu 本出海西胡), or the “countries of the Western Seas” (Haixiguo 海西國), indicating that the ritual came from the Western (Hellenistic/Roman) world, as located there by the Chinese sources from the Han to the Tang dynasties.3 The “pagan” aspect of that festival demonstrates that it was a Dionysian type of ritual that came from Hellenized Central Asia and became mixed with Buddhist elements.4 In the Wenxian tongkao, or the “Comprehensive examination of literature,” it is mentioned that the Pohan Huxi was a festival originating from Sogdiana, where people used to splash water during the eleventh lunar month of winter, and that it had started in China during the fifth century AD.5

https://himalaya-arch.com/images/lett..., F. 2019, "Study on the Diffusion of a Type of Mask through Greece, India and Japan," Lettre dy Toit du Monde 29, pp. 1-15.

https://www.byzantinemuseum.gr/.../te...... ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ The globally touring photo exhibition & short-film series, "Road of Light and Hope" presents "visions towards unity" through select artwork as evidence of the interconnectedness of East and West, throughout which "The Eurasian Trail of Wisdom" stands out in bold relief.While Nara was the ancient capital of Japan, it was de facto the easternmost terminal of the Silk Road.If we were to seek a cultural link connecting its westernmost terminus, Rome, with Nara, it might be found in the sculptural art works from the eighth century, embodying the ideals of the human spirit as well as the free and vivid movements influenced by the classical style of ancient GREECE.Some examples would be: Buddhist statues influenced by HELLENISTIC culture; the Vairocana Buddha whose origins can be traced along the Silk Road to the ancient GRECO-Bactrian Kingdom; Fukūkensaku Kannon which some believe may have a Greek origin via Shiva, one of the principal Indian deities, who is possibly connected to HERCULES in Greek mythology; Gigaku masks whose origins go back to the comic mask theatre of ancient GREECE, brought all the way to Japan via the "Oasis Silk Road", while becoming intermingled with the folklore and dance of Sogdians (middlemen along the trade routes) and various mask theatres along the Silk Routes both by land and sea.

https://www.byzantinemuseum.gr/.../mu...... The lecture will be supported by a theatrical performance with masks Gigaku by the dancer Shunso, former soloist dancer of the National Ballet of Cuba and of the Czech Republic. The photographs of Gigaku theatrical masks from the Buddhist temple of Todaiji in Nara, Japan, are displayed in the current exhibition. These masks are thought to have originated from the ancient comic Greek theatre and bear witness to the cultural interactions and influences brought into contacts along the ancient trading route of the Silk Road connecting China and Greece.

https://books.google.gr/books?id=ge8c..., B. 1990. The Japanese Theatre: From Shamanistic Ritual to Contemporary Pluralism, Princeton University Press.Από τον/την p. 36Whichever might be the immediate origin of gigaku masks and performances, several questions about their remote origin remain open. A study of the characteristics of the gigaku masks reveals that they represent myths and types which are certainly not Chinese. The face masks seem to be connected with the carving art of the Scythians. The head masks have occasioned many attempts to prove the existence of a bridge between the theatre of China and Japan, and the theatre of Greece and Rome, across the Near East and India. As a matter of fact, a close comparison or some gigiaku masks with late Roman comic masks presents some striking similarities. One hypothesis sees in the episode of Konron, the women of Wu and Rikishi a transformation of a Greek myth.{The mask is that of the barbarian Konron, who in the drama clumsily attempts to court the lovely Go-Jo, princess of the Chinese kingdom of Wu. https://www.britishmuseum.org/collect... https://en.wikipedia.org/wiki/Gigaku} {There are two wrestler archetype characters, the Kongō (金剛) or "Vajra-yaká¹£a" who is open-mouthed,[10] and the Rikishi (力士) who is closed mouthed.[10][11] These two are said to be analogous to the two Niō or guardian gate statues, who respectively form the open and closed A-un shapes in their mouths.} Hera and Iris would be the models for the women of Wu, satyrs for Konron, Heracles for Rikishi. The possibility of a long arch stretching from the Near East to Japan—traveled by nomadic populations who combined the western art of carving masks with Indian mythology and Buddhist faith—remains as intriguing and fascinating as the surprising presence of a Greek modeling of a pillar in the Horyi.iji temple of Nara, or the discovery in Japan of the winged horse, possibly a Pegasus-motif, in decorative patterns contemporary to gigaku.6-------------
https://www.mukogawa-u.ac.jp/~iasu201...,  G., E. Chrysafidis, D. Giouzepas. 2016. "Traditional Noh Theatre and Ancient Greek  Tragedy:  Comparative  Study towards a common Performance," Archi-Cultural Interactions through the Silk Road. 4th International Conference, Mukogawa Women’s University, pp. 49-52. 

p. 51: There are many references to the origins of the masks of Noh theatre that focus on the similarity with the grotesque comic masks of the Hellenistic era [12]. 12. Benito Ortolani, International Bibliography of Theatre, 1985, p. 326.-------------------------https://www.academia.edu/1503231/An_a... Peterson, S. 2011-2012. “An account of the Dionysiac presence in Indian art and culture,” < https://www.academia.edu/1503231/An_a... (17 March 2019).σελ. 1: Αυτή η ευρύτερη ερμηνεία του Διονύσου καταδεικνύει ότι μέσα στο ινδικό πολιτιστικό περιβάλλον η παρουσία του μπορεί να χαρακτηρισθεί όχι απλώς ως αποτέλεσμα συνήθους συνγκρητισμού, αλλά ως μία εξελισσόμενη σχέση που είχε ως αποτέλεσμα έναν βαθμό πολιτιστικής αφομοιώσεως, εντάσσοντας {φέρνοντας} πτυχές αυτής της πολύπλοκης θεότητας στο υπο-πάνθεον της βουδιστικής θρησκείας.---------------------------------

ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: 141023
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on October 13, 2023 23:26

September 11, 2023

PENTHESILEIA vs ACHILLEUS IN THE NATIONAL IRANIAN EPIC Šāh-nāma (Ferdowsī)

ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΧΙΛΛΕΩΣ (Gordafarid vs. Sohrab) ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΡΑΝΙΚΟ ΕΠΟΣ Šāh-nāma ΤΟΥ Ferdowsī {Ερανίσματα}Arezou Zalipour 2005
Τα έπη αποτελούν μέρος της εθνικής ταυτότητας πολλών λαών σε όλο τον κόσμο. Ενσαρκώνουν την ιστορία, τον πολιτισμό και τις φιλοδοξίες ενός έθνους στην αρχαιότητα, όταν οι ειδήσεις μεταδίδονταν από στόμα σε στόμα σε στίχους ή τραγούδια, όταν τα ιστορικά γεγονότα έγιναν θρύλοι και όταν οι θρύλοι άρχισαν τελικά να καταγράφονται. Το ενοποιητικό θέμα όλων των επών είναι κάποια ηρωική δράση ενός ήρωα ή ήρωες, των οποίων οι πράξεις καθορίζουν την πορεία της ιστορίας ενός έθνους. Αυτά τα έπη αντικατοπτρίζουν στη συνέχεια την κοσμοθεωρία της εποχής στην οποία έγραφε ο ποιητής. Το παλαιότερο επικό έργο που έχει διασωθεί είναι ο Σουμερίων Γκιλγκαμές του οποίου ο ήρωας προκαλεί τον θάνατο για να ανακαλύψει το μυστικό της αθανασίας. Τα πιο διάσημα έπη του δυτικού κόσμου είναι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια του Ομήρου. Φυσικά υπάρχουν πολλά άλλα έπη που αποτελούν την παγκόσμια λογοτεχνία μας: η Εβραϊκή Βίβλος (η συλλογή επών όπως η ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ και του Μωυσή και του Φαραώ). Η Αινειάδα του Βιργίλιου (οι περιπέτειες του Αινεία μετά τον Τρωικό πόλεμο). το ισπανικό έπος του Cid. το γαλλικό έπος του Roland· καθώς και μια σειρά από πολλά διάσημα έπη από Φινλανδούς, Γερμανούς, Νορβηγούς, Ινδούς, Ιρλανδούς και άλλα αρχαία έθνη (Cudden 225).----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kaplanis 2009Ο μύθος των Αμαζόνων υπήρξε ένας από τους πιο ισχυρούς και δημοφιλείς μεταξύ των ελληνικών μύθων από την εμφάνισή του μέχρι σήμερα. Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας επιχειρείται η παρουσίαση των βασικών στοιχείων του. Η παρουσίαση λαμβάνει υπόψη τις μεταμορφώσεις τόσον του μύθου όσο και των μέσων με τα οποία παρουσιάζεται (από τις αρχαιοελληνικές αφηγήσεις και απεικονίσεις έως τα σημερινά κόμικς και graphic novels), όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα. Το δεύτερο μέρος εστιάζει στις κύριες εμφανίσεις των Αμαζόνων στην πρώιμη νεοελληνική λογοτεχνία και παρέχει μιαν ανάλυση, οφειλόμενη πολύ στη φεμινιστική κριτική και στον Μπαχτίν, του ανεστραμμένου κόσμου των Αμαζόνων στο Chapbook of Alexander (τέλη 17ου αιώνα), που αποτελεί το κεντρικό του θέμα. Επιπρόσθετα, εξετάζεται εν συντομία η μονομαχία του τελευταίου επικού ήρωα της ελληνικής λογοτεχνίας, του Διγενή Ακρίτη με την μεγίστη των Αμαζόνων, όπως παρουσιάζεται στην εσκοριακή εκδοχή του 15ου αιώνα.
Η ΜΑΞΙΜΩ ΩΣ ΑΜΑΖΟΝΑ .. Η ερωτική συνεύρεση της Μαξιμώς και του Διγενή Ακρίτα (Έργο Δ. Σκουρτέλη)----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mohammad Ghazanfari. 2014
Από την αρχή της ζωής στη γη, ο άνθρωπος έμαθε ότι η ζωή αφ' εαυτής είναι πολύτιμη. Η έννοια του άτρωτου αποτελεί μια αντανάκλαση της επιθυμίας των ανθρώπων να ζήσουν όσον το δυνατόν περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο και να επιτύχουν την αθανασία. Η ιδέα μπορεί επίσης να προσεγγισθεί από την άποψη της επιθυμίας του ανθρώπου να επιτύχει την υπεροχή έναντι των άλλων ανθρώπινων όντων. Υπάρχουν λίγοι ήρωες στην παγκόσμια μυθολογία που φημίζονται για το άτρωτο τους, μεταξύ των οποίων μπορεί κανείς να αναφέρει τον Αχιλλέα — τον περίφημο Έλληνα ήρωα στον Τρωικό Πόλεμο, ο οποίος, σύμφωνα με τους μύθους, ήταν άτρωτος εκτός από την φτέρνα — καθώς και έναν άλλον, ονόματι Esfandiar, θρυλικό Πέρση πρίγκιπα και ηρωικό χαρακτήρα στο Shah-nameh του Ferdowsi — το εθνικό έπος της Περσίας — του οποίου το άτρωτο οφείλεται στον Ζωροάστρη, τον αρχαίο Ιρανό προφήτη. Φαίνεται ότι, μεταξύ των άτρωτων ηρώων στην παγκόσμια μυθολογία, αυτοί οι δύο, κατέχοντας ορισμένους διακριτά χαρακτηριστικά, μοιάζουν περισσότερο από άλλους ήρωες από πολλές απόψεις. Για παράδειγμα, απολαμβάνουν μια διακεκριμένη βασιλική καταγωγή, είναι νέοι, γενναίοι, περιπετειώδεις, αλαζονικοί και ασυναγώνιστοι κάτοχοι υπερφυσικών, θεϊκών ιδιοτήτων, αποζητούντες την φήμη, είναι ευάλωτοι σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος και τελικά, πεθαίνουν με τραγικό, πρόωρο θάνατο. Αυτή η μελέτη συγκρίνει και αντιπαραβάλλει τον Αχιλλέα και τον Esfandiar με βάση την ελληνική και περσική μυθολογία. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Davis 1992Αυτή η εργασία θα επιχειρήσει να συγκρίνει μια διάσημη σκηνή στο Shahnameh του Ferdowsi με μια εξίσου γνωστή στην Ιλιάδα του Ομήρου. Υπάρχουν γενικά τρεις τρόποι με τους οποίους μπορεί να γίνει μια τέτοια σύγκριση. Οι ομοιότητες και οι διαφορές μπορούν να αποδοθούν σε λόγους σχετιζόμενους με το λογοτεχνικό είδος ή την φύση του υποκείμενου μυθικού υλικού και των πηγών που χρησιμοποιήθηκαν από τους εν λόγω ποιητές ή στην συνείδηση και χρήση από τον μεταγενέστερο ποιητή του έργου του προηγούμενου ποιητή, σε οποιοδήποτε στάδιο της απόστασης. Αλλού έθιξα το λογοτεχνικό είδος (genre: λογοτεχνικά είδη - literary genres - εννoούμε την ποίηση, την πεζογραφία και το δράμα) ως αιτία για εμφανείς ομοιότητες μεταξύ των δύο επιφανειακά πολύ διαφορετικών επικών παραδόσεων της Ελλάδας και του Ιράν, υποδεικνύοντας ότι η σύγκρουση βασιλιά/πρωταθλητή που περιγράφεται από τον W. T. H. Jackson ως τυπική του ευρωπαϊκού έπους είναι επίσης χαρακτηριστική του ιρανικού Shahnameh.1 Το πιο συνηθισμένο και ίσως πιο υποδηλωτικά γόνιμο είδος σύγκρισης είναι αυτό που υπονοεί μια κοινή πηγή στον Ινδοευρωπαϊκό μύθο για επεισόδια στην ελληνική μυθολογία και επεισόδια στα προηγούμενα μυθικά και θρυλικά στάδια του Shahnameh: η ελληνική ιστορία του Προμηθέα, για παράδειγμα, φαίνεται να είναι ένας στενός παραλληλισμός με την ιστορία του Jamshid & Zahhak - η εισαγωγή του Jamshid στις τέχνες του πολιτισμού και η αίσθηση του ότι συναγωνίζεται στην εξουσία τον υπέρτατο Θεό που απηχεί παρόμοια θέματα στην ιστορία του Προμηθέα και την τιμωρία που επιβλήθηκε στον αντίπαλό του, Zahhak, με τον οποίο συνδέεται στενά, αποτελώντας παράλληλο με αυτό που είχε ο ίδιος ο Προμηθέας, έτσι ώστε αυτό που εμφανίζεται ως ιστορία για μια μυθολογική φιγούρα στις ελληνικές πηγές εμφανίζεται ως ιστορία για δύο συνδεδεμένες μορφές στην περσική πηγές.Αυτή η εργασία θα επικεντρωθεί σε ένα πολύ στενότερο πεδίο πιθανοτήτων και θα αποφύγει λίγο πολύ τις εικασίες σχετικά με μια κοινή μυθολογική προέλευση. Ο στόχος εδώ είναι να επιστήσουμε την προσοχή στην ύπαρξη των εξαιρετικά ισχυρών δομικών και ακόμη και πιθανών γλωσσικών ομοιοτήτων μεταξύ μιας σκηνής στο έργο του Ομήρου και μιας στο Shahnameh του Ferdowsi, και να προτείνουμε ότι οι παραλληλισμοί μεταξύ των δύο υπονοούν κάτι περισσότερο από την απλή επανάληψη. ενός τόπου σχετικά κοινού στην επική/ηρωική ποίηση. Οι περιστασιακές μαρτυρίες των κειμένων ως έχουν τώρα υποδηλώνουν ότι το ομηρικό επεισόδιο ήταν σε σημαντικό βαθμό, μέσω κάποιων μη ανακτήσιμων πλέον μέσων μετάδοσης, ένα συγκεκριμένο πρότυπο για τη σκηνή στο ποίημα του Ferdowsi. Δεν μιλάμε, λοιπόν, για μια κοινή μυθική πηγή ή για σύμπτωση της χρήσης του είδους, όσο για την αξιοποίηση από τον Ferdowsi της Ομηρικής σκηνής ως λογοτεχνικού προτύπου - υποδείγματος. 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Marshak 1995, p. 104.southern walk. A well-preserved fragment was discovered on the northern wall of Room 55 (Fig. 52). It represents a battle: the king in his lamellar armour is stabbing his enemy with his sword. An arrow head (or the point of a spear) is directed at the king's breast. This scene is certainly not the first episode of the narrative. In the following episode another warrior in full lamellar armour is killed with an arrow (or a spear) (Fig. 53). In the third episode, a female warrior appears, sword in hand, but wearing rich garments (Fig. 54). The most probable interpretation is that she intends to support the partly defeated army of the king. Then, by the time we reach Room 55, she is shown in her full armour (Fig. 55). She is fencing with a man in chain mail. On the same wall there are figures of a slain warrior falling and two kneeling figures in full armour, one of which is female They are smaller than the figures of the fighters. However, {NEXT PAGE IS 105} it may be the same female warrior depicted in both scenes. She and another hero could be shown, kneeling before a king or their commander-in-chief.         There are a number of warlike women in the Shah-nameh and in the epics of the Central Asian Turkic peoples. Α. M. Belenitskii thought that the woman could be Gurd-Afarid, the daughter of the ruler of the fortress Safid-Diz,43 In the Shah-nameh, she fights unsuccessfully with Suhrab the son of Rustam, alter the defeat of a young warrior from her father's garrison. It is hard to explain why her father could be presented as a possessor of the royal farn but in the mural only he, and not the heroine, has a halo and tongues of flame over his shoulders. Moreover, the father of Gurd-Afarid does not fight. More probably, the story from the Shah-nameh is only typologically similar to the subject of the murals in Rooms 42 and 55.     In this house, including the 'Rustam Room' and these two additional rooms, we find illustrations to a whole library of the secular books so poorly represented among Sogdian and other Middle Iranian literary texts which have come down us. 
Marshak 1995, p. 126     One of the Pendjikent epic subjects which is known from the study of the murals of the 'Rustam Room' has an approximate analogy among the murals in another hall (Room I / Sector XXI)" of the same period (c. AD 740), and its well-known 'Amazon' cycle is comparable with the murals in Rooms 42 and 55/Sector Vl. Room I/Sector XXI is a reception hall in one of the two Largest houses in the town (Fig. 6). In the long lobby fronting the main hall there were the cult scene with Nanaya on her lion, advancing riders, a scene of a banquet and dancing masked performers in theatrical dress. There is no proof that these fragments belong to an illustrative cycle. Their date is c. Al) 720.     In the room for family gatherings there are later paintings (c. AD 740) which include the portraits of an ancestral couple (the parents of the owner of the house?) the two dancers, and battle episodes which may be illustrative (they are fragmentary, and it is impossible to tell how the events develop).     In the main hall itself, there are paintings that belong to the later group (c. AD 740). Two registers of murals have been satisfactorily preserved: the upper one with a frieze-like composition and the lower one divided into several panels by double vertical lines (Pls. 12-13). The background is light blue and is brighter in the upper register. Sometimes in the lower register the priming coat without blue pigment serves as the background.     The development of events in the frieze-like composition is right in left. In the lower part of the upper register, among the figures of the dead and wounded warriors, there are women with two long plaits. All the fighters are mounted and, unfortunately, the upper part of the composition with their heads and shoulders is completely gone. That is why only one scene, with a dead or wounded woman borne by two warriors on a carpet (?) is understandable (Pl. 13). The 'Amazon' stories in this hall and those in Rooms 42 avid 55/Sector VI are different. In Room I/Sector XXI the king (?) of the enemies of the Amazons is shown several times. His horse is white, his leggings are adorned with pearls. Fragments of the three episodes have been preserved: 1) he leads his army; 2) after the above mentioned scene with the wounded or killed Amazon, he is depicted in battle, falling from his horse; 3) in the final scene he is seated on a camp stool, and trophies lie before him.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ILIAD 21.114-119 AND THE DEATH OF PENTHESILEAby G.M. Sifakis
The famous Penthesilea kylix in the Museum Antiker Kleinkunst, Munich (fig. I),1 shows a Greek killing an Amazon. Two more figures, a Greek on the left of the central group and a fallen Amazon on right, complete the picture. Whether the two main figures are Achilles and Penthesilea, as O. Jahn2 suggested more than a hundred years ago and is still widely believed, or the scene is better interpreted as an Athenian Amazonomachy derived from Mikon's painting with the same subject in the Stoa Poikile as von Bothmer,3 following Furtwängler,4 has argued, is a problem that will not concern us here.
The purpose of this paper is to relate the vase-painting with a Homeric passage, namely Iliad where the slaying of Lykaon by Achilles is described:
ὣς φάτο, τοῦ δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ·115 ἔγχος μέν ῥ᾽ ἀφέηκεν, ὃ δ᾽ ἕζετο χεῖρε πετάσσαςἀμφοτέρας· Ἀχιλεὺς δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺτύψε κατὰ κληῖδα παρ᾽ αὐχένα, πᾶν δέ οἱ εἴσωδῦ ξίφος ἄμφηκες· ὃ δ᾽ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃκεῖτο ταθείς, ἐκ δ᾽ αἷμα μέλαν ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν.
ἕζετο in line 115 does not mean 'sat' but 'sank to the ground' as in II. 13.653 and 14.495 (cf. L.S.J., s.v. έζομαι, 1.3). Also, χεῖρε πετάσσας probably implies a gesture of imploring (cf. κάππεσεν ἄμφω χεῖρε φίλοις ἑτάροισι πετάσσας, Il. 4.523, 13.549).The passage quoted above contains many formulas but as a configuration of formulas and a specific description of Achilles killing an opponent it is unique in Greek epic poetry. The arrangement of the two central figures on the Penthesilea cup is also unique in vase painting, although the subject of the picture is common. It seems to me that there is a striking correspondence between the cup scene and the Homeric description, which is unlikely to be accidental. I suggest, therefore, that the Penthesilea Painter, or the painter of his prototype, had in mind the above passage (or a similar one from the Aithiopis , if the figures are indeed Achilles and Penthesilea).    In view of this passage 'Achilles' on the Penthesilea cup should not be described as plunging his sword into the breast of 'Penthesilea'5 but between her collar-bone and throat. The blade will presentlyreach her heart and cause instant death.    Homer accurately describes a specific and efficient way of slaying an opponent who does not offer (or no longer offers) any resistance. Perhaps this method of execution should not be attributed to the poet's imagination but rather to observation of actual war practice.6    A similar use of the sword, although in a very different situation, is probably to be recognized on another Athenian vase, a 'Tyrrhenian' amphora by the Timiades Painter (fig. 2). 7 The subject of this picture is the sacrifice of Polyxena by Neoptolemos. Polyxena's body is held horizontally by three Greeks over the tomb-altar of Achilles while Neoptolemos performs the sacrifice. The blade has cut the carotid and a gush of blood comes out of the wound.    No matter, however, whether Achilles' method of execution could be observed in real life, what links the Homeric description of Lykaon's death in the hands of Achilles to Penthesilea's similar fate shown on the Munich cup is the close correspondence in the rendition of the two scenes and their uniqueness in poetry and art respectively.
University of Thessaloniki----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WIKIPEDIA, s.v. Sogdian Art Sogdian terminology and the many images of gods suggest that the temples were considered by Sogdians "the house of the gods," similarly to the Greeks.[26: Shkoda, V. D. 1996. "The Sogdian Temple: Structure and Rituals," Bulletin of the Asia Institute (New Series) 10, pp. 195–206. <https://www.jstor.org/stable/24048896..., p. 201, n. 40 & final!]{40. B. I. Marshak, "Pod" emnaia mashina v khrame drevnego Pedzikenta" (An elevating machine in a temple in ancient Panjikenti, in Proshloe Srednei Azii: Alkheologiia, numizmatika i epigrafika, ernoraffiiq, ed, V. A. Rartuv (Dushanbe, 1987), pp. 95-103, The isometric plan and the reconstruction of the machine is also reproduced in M. Mode, "Das Enthulungsrituals des versteckten Gottin: Zur Darstellung einer sogdischen Kulstatue aus Metall", Hallesche Beiträge zur Orientwissenschaft 16 [1991], fig. 11 <https://menadoc.bibliothek.uni-halle....} According to Marshak, there was technology in the temple that allowed to raise the image of a god. There was also a room that was possibly assigned to theatrical effects. It is possible that the rituals had a theatrical nature, including special effects, with the Sogdians possibly performing religious/mythological scenes.[26] Two murals (found in a chapel and in the courtyard), dating to the 6th century, confirm the practice of theatrical worship.[26] All works at the temple were funded by private donors.[26] In the temple there was also a bakery.[26]
[image error]
Ο «από μηχανής» θεός (Deus ex machina)
Ανυψωτική μηχανή («γέρανος») του αρχαίου θεάτρου (από την εποχή του Αισχύλου) που χρησιμοποιόταν για την εντυπωσιακή αιώρηση και κάθοδο στη σκηνή καθοριστικών για τη δράση του έργου προσώπων (π.χ. ήρωες, θεοί, κ.ά), αλλά και σπανιότερα βαρύτερων φορτίων (π.χ. άρματα ή άλογα με αναβάτες, εξέδρες με το χορό, κ.ά.). Σύμφωνα με το συγκερασμό βιβλιογραφικών και αγγειογραφικών πληροφοριών αποτελούνταν από μία μακριά αρθρωτή δοκό που στηριζόταν σε μια περιστρεφόμενη κατακόρυφη δοκό. Το φορτίο ανυψωνόταν με σχοινί («αιώρα») μέσω τροχαλίας και χειροκίνητου βαρούλκου που βρίσκονταν εκατέρωθεν της δοκού. Η δοκός έφερε αντίβαρο για την εξισορρόπηση του αναρτώμενου φορτίου. Η μηχανή ήταν τοποθετημένη πίσω από τη σκηνή κοντά στην αριστερή πάροδο σε οριζόντια σχεδόν θέση. Ο χειριστής της μηχανής («μηχανοποιός»), αφού εξισορροπούσε το φορτίο (με αντίβαρα), ασκούσε (μέσω των χειρολαβών) την απαιτούμενη κλίση και στη συνέχεια την απαιτούμενη περιστροφή στη δοκό ώστε το φορτίο να βρεθεί πάνω από το μέσον του προσκηνίου. Ένας τροχός στο άκρο της υπερσταθμισμένης δοκού ίσως διευκόλυνε το χειριστή στην περιστροφή της. Όταν η δράση το απαιτούσε εκτελούσε και κλυδωνισμούς στο σταθμισμένο φορτίο. Τέλος εναπόθετε το φορτίο στο προσκήνιο με τη βοήθεια του βαρούλκου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑhttps://archive.org/details/legendsta..., B. 1995. Legends Tales & Fables In The Art Of Sogdiana, New York (Amazon).: fig. 54, 55; pp. 103–6, 126.
https://www.tandfonline.com/doi/full/..., P., and K. Maksymiuk. 2019. "Gordāfarid, Penthesilea and Athena: the identification of a Greek motif in Ferdowsī’s Šāh-nāma and its possible association with Hellenistic art in the East," Mediterranean Historical Review 34 (2), pp. 123-143.--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- https://www.researchgate.net/publicat... Zalipour. 2005. "The Shahnameh of Ferdowsi: The Soul of Iran Saga" in Nationhood in Literature: Expressions of Realities, ed. Subramaniam, G,  I. J. Azyze,  S. I. Hamdan, Malaysia, pp. 221-232.
https://www.jstor.org/stable/4310801D..., D. 1992. "In the Enemy's Camp: Homer's Helen and Ferdowsi's Hojir," Iranian Studies 25 (3/4), pp. 17-26.
Κονιδάρης, Δ. Ν. 2022. "ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΣΤΗΝ ΣΟΓΔΙΑΝΗ & ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ," <https://dnkonidaris.blogspot.com/2022... (8 Sept. 2023).
https://www.jstor.org/stable/24048774..., B. I. and V. I. Raspopova. 1994. "Worshipers from the Northern Shrine of Temple II, Panjikent," Bulletin of the Asia Institute (New Series) 8 (The Archaeology and Art of Central Asia Studies From the Former Soviet Union), pp. 187-207.--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- https://www.jstor.org/stable/24048896..., V. D. 1996. "The Sogdian Temple: Structure and Rituals," Bulletin of the Asia Institute (New Series) 10, pp. 195–206. 
p. 201sions.37 The numerous images of gods in the temples, as well as Sogdian religious terminology, indicate that temples were viewed by the Sogdians as the "place, dwelling of the gods"— vaghestan 38 which recalls the corresponding view on Greek temples: representations of sacred processions in Greek temples, accordrig to J. Harrison, were "prayers or praises translated into stone,"39 suggesting that all scenes had been part of the ritual. Materials of the fourth period from Temple II testify that images of the Panjikent temples might have been included in the ritual.
B. I. Marshal suggested that there had been some mechanicaI device at Panjikent that elevated a screen or an image of a god.40 A ritual involving the use of miracle-working machinery recalls a theatre performance with elements of the Mysteria rite,41 {41: It is worth mentioning that ancient Greeks regarded theatre performances as a part of the state cult; see S. I. Radtsig, Istoriia Drevnegrecheskoi literatury (Moscow 1982), p. 174; cf. Harrison, Ancient Art and Ritual, pp. 1-3} its center the moving image of a deity. A secret room in the interior of a fourth-period ramp that ascended to the top of the platform of Temple II might also have been used for scenic effects.42 Episodes from the lives of the gods were probably recited or acted out in the course of the service, thus allowing the audience watching the performance to become involved in it. One sixth-century mural painting from the northern chapel in the courtyard of Temple II represents this type of theatrical ritual. In front of a goddess seated on a throne shaped like a fantastic animal, a group of people who play the parts of different gods is represented. A group of people shown as smaller represent mortals. Another sixth-century painting from an auxiliary shrine in the northern part of the courtyard of Temple I (Room 10a) represents dancing people in animal masks, who hold musical instruments.44--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- https://menadoc.bibliothek.uni-halle...., M. 1991. "Das Enthulungsrituals des versteckten Gottin: Zur Darstellung einer sogdischen Kulstatue aus Metall," Hallesche Beiträge zur Orientwissenschaft 16,  pp. 53-76. <https://menadoc.bibliothek.uni-halle.... 
ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ & ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΣΤΟ ΣΟΓΔΙΑΝΟ PANJIKENT!

ΣΟΓΔΙΑΝΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ & ΚΟΣΣΑΝΙΚΩΝ ΡΙΖΩΝ Î¤Î—Î£ ..

ΣΚΗΝΗ ΘΡΗΝΟΥ (ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ ?) ΜΕ ΤΗΝ NANA & ΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΙΙ ΣΤΟ PANJIKENT(Mourning Scene. Panjikent, Tajikistan, south wall of main hall of Temple II, Wall painting, 6th c. CE, The State Hermitage Museum, SA-16236)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΟ ΣΟΓΔΙΑΝΟ PANJIKENT (ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ, 7/8 αι. μ.Χ.)
ΒΑΚΤΡΙΑΝΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ II ΤΟΥ PENJIKENT
ΣΟΓΔΙΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ & ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ: ΝΕΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ (The Image of Alexander in Central Asia A New Document: A lecture by Frantz Grenet, Collège de France, Paris)

ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ PANJIKENT ΤΗΣ ΣΟΓΔΙΑΝΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ (THEATER PERFORMANCES & AUTOMATA PAINTED IN FRESCOES OF PENJIKENT TEMPLE - FOLLOWING THE GREEK PROTOTYPE - MODEL)
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΧΡΥΣΗΣ ΥΔΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ, ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΘΙΒΕΤ  ΤΟΥ 7/8 αι.(Allegories of Kingship: A Preliminary Study of a Western Central Asian Gold Ewer in the Royal Court of Tibet)
MOURNING SCENE WITH NANA, DEMETER & DEAD PERSEPHON FROM PANJIKENT MURAL (south wall of main hall of Temple II, Wall painting, 6th c. CE, The State Hermitage Museum, SA-16236)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΟ ΣΟΓΔΙΑΝΟ PANJIKENT (ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ, 7/8 αι. μ.Χ.)
G. M. Sifakis. 1976.  "'ILIAD' 21.114-119 AND THE DEATH OF PENTHESILEA," Bulletin of the Institute of Classical Studies 23, pp. 55-57. https://www.jstor.org/stable/43646137                https://www.researchgate.net/publicat...                        https://www.logeion.upatras.gr/node/303             
https://www.academia.edu/8717811/Deus..., A. S. , M. C. Tsakoumaki, T. G. Chondros. 2010. "'Deus-Ex-Machina' Mechanism Reconstruction in the Theater of Phlius, Corinthia," J. Mech. Des. Jan 2010, 132(1): 011001 (9 pages)https://doi.org/10.1115/1.4000530
https://www.researchgate.net/publicat... Ghazanfari. 2014. "Similar Portrayal of Two Invulnerable Heroes in Homer’s Iliad and Ferdowsi’s Shah-nameh," Iranian EFL Journal 10 (4), pp. 416-426.
https://fac.flinders.edu.au/dspace/ap..., Τ. 2009. "The Inverted World of the Amazons: Aspects of a Persistent Myth in Early Modern Greek Literature," in Greek Research in Australia: Proceedings of the Eighth Biennial International Conference of Greek Studies, Flinders University June 2009, ed. Rossetto, M., M. Tsianikas, G. Couvalis and M. Palaktsoglou, pp. 291-309.
ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: 110923
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on September 11, 2023 06:29

September 6, 2023

HITTITE WATER CULT AND ARM-SHAPED VESSELS FROM CYPRUS

 ÎšÎ¥Î Î¡Î™Î‘ΚΑ ΑΓΓΕΙΑ  & ΥΔΑΤΙΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΧΕΤΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑΣΣτην Χατούσα, αλλά και σε άλλες θέσεις στην Ανατολία, έχει ανασκαφεί πληθώρα κεραμεικών της ερυθράς τροχήλατης,[7_168] τόσον του ιδιόμορφου σχήματος κοίλου βραχίονος (ή και κουταλόσχημα),[7_169] όσον και εκπροσώπων της άλλης μεγάλης κατηγορίας της κεραμεικής RLWm, ήτοι των λεγομένων ατρακτοειδών. Αυτά τα ιδιόμορφα επιμήκη αγγεία, Κυπριακές εισαγωγές αλλά και τοπικώς παραγόμενες απομιμήσεις,[7_170] συσχετίζονται με τελετουργική δραστηριότητα θρησκευτικού χαρακτήρος,[7_171] φαίνεται δε ότι σηματοδοτούν την ύπαρξη ιδιαίτερων και στενών σχέσεων των Χετταίων με την Κύπρο,[7_172] οι οποίες μένει να αποσαφηνισθούν περαιτέρω στο μέλλον. 
Εικ. 1. (a) Χάρτης ενδεικτικών θέσεων ευρέσεως Κυπριακών αγγείων: 1, Boğazköy; 2, Kuşakli; 3, Kilise Tepe; 4, Tel Tweini; 5, Memphis Saqqara. (b) Μεγέθυνση για την επίδειξη θέσεων στην Κύπρο: 6, Κουκλιά; 7, Καλαβασσός-Άγιος Δημήτριος; 8, Άρπερα; 9, Αλυκή (Hala Sultan Tekke); 10, Έγκωμη; 11, Καζαφάνηi; 12, Dhenia; 13, Μύρτου-Πηγάδες. (c) Οξύληκτο αγγείο Κύπρου, (d) φακοειδές φλασκί Κύπρου, (e) Αγγεία σχήματος βραχίονος από το Kilise Tepe.

Το ιερό συγκρότημα Südburg στην Χεττιτική πρωτεύουσα αποτελεί σημαντικό σημείο συσσωρεύσεως των προαναφερθέντων ιδιαίτερων Κυπριακών αγγείων, θα σχολιασθεί δε εδώ σύντομα λόγω του ενδιαφέροντος που εμφανίζει για τις θρησκευτικές και άλλες συσχετίσεις του με το Αιγαίο, δηλαδή τον Μυκηναϊκό κόσμο και την Κύπρο. Το συγκρότημα Südburg στην Ḫattuša, σύμφωνα με την περιγραφή του Beckman,[7_172a1] αποτελεί εξ ολοκλήρου τεχνητό έργο, χωρίς το πλεονέκτημα προϋπάρξεως μιας φυσικής πηγής. Εδώ ανασκάφηκε ορθογώνια κοιλότητα 6.000 τ.μ. που οριοθετήθηκε με χονδρές χωμάτινες όχθες και στην συνέχεια πληρώθηκε με νερό που εισήχθη από τις δασώδεις πλαγιές νότια της πόλεως. Στα ιζήματα που συγκεντρώθηκαν στη λιμνούλα που κατασκευάστηκε έτσι, οι αρχαιολόγοι βρήκαν πολλά θραύσματα αναθηματικών Κυπριακών αγγείων. Στην συνέχεια, τοποθετήθηκαν λιθόκτιστοι θάλαμοι τόσον στην δυτική όσον και στην βόρεια γωνία του αναχώματος της λίμνης. Η δυτική κατασκευή έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, αλλά η βόρεια έχει σωθεί σχεδόν ανέπαφη, χάρη στην προστασία που παρείχε το μεταγενέστερο Φρυγικό τείχος της πόλεως που κατασκευάστηκε πάνω της. Μέσα σε αυτόν τον Θάλαμο 2 ανεγέρθηκαν δύο ανάγλυφες πλάκες, η μία που απεικόνιζε τον θεό Ήλιο και η άλλη τον προστάτη του κτιρίου, τον Šuppiluliuma II, τον τελευταίο βεβαιωμένο Μέγα Βασιλιά των Χετταίων.
Εικ. 2: British Museum reg. nr. 1898,1201.122, Μαρώνι Λάρνακας ΥΚ ΙΙ (1450-1200 π.Χ.), ερυθρο-στιλβωτό κοίλο αγγείο τροχήλατης κεραμεικής μήκους 64.5 εκ. καταλήγον σε βραχίονα φέροντα κύπελλο
Ο εξοπλισμός συμπληρώνεται από ιερογλυφική επιγραφή όπου αυτός ο ηγεμόνας εκθέτει τα μεγάλα πολεμικά κατορθώματά του. Ολοκληρώνει το σχετικό κείμενο με την εξής δήλωση: “Εδώ… κατασκεύασα έναν ‘Ιερό Γήινο Δρόμο’”, προφανώς αναφερόμενος στον ίδιο τον θάλαμο. Αυτός ο όρος αντιστοιχεί στο σφηνοειδές ιδεόγραμμα KASKAL.KUR, κυριολεκτικά, ‘Οδός προς τον κάτω κόσμο’, [7_172a2] τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι Χετταίοι για να προσδιορίσουν εκείνα τα ανοίγματα στο καρστικό τους τοπίο μέσα στα οποία εξαφανίστηκαν τα ρυάκια, για να αναδυθούν ξανά σε κάποια απόσταση.Για τους Χετταίους, αυτές οι καταβόθρες (δολίνες) ήταν ιεροί χώροι, μονοπάτια προς το χθόνιο βασίλειο, και κατά συνέπειαν ετύγχαναν ευλαβικής προσοχής. Στο Südburg, ο Å uppiluliuma κατασκεύασε μια προσωπική πύλη προς τον κάτω κόσμο, πιθανώς εν αναμονή των δικών του ταφικών μνημείων. Μάλιστα στην απεικόνισή του μέσα στο ιερό, φοράει τα κέρατα της θεότητας, ενώ παραδοσιακά οι Χετταίοι μονάρχες θεοποιούνταν μόνον μετά θάνατόν.Ο Neve[7_172a3] από την πλευρά του σημειώνει την παρουσία οδογεφυρών και σε άλλα ιερά, όπως στην Sarissa, όπου αυτή χρησίμευε ως άνω διάβαση για μονοπάτι που οδηγoύσε από την πύλη προς το ιερό huwaÅ¡i εν είδει Ιεράς Οδού.  Ο ίδιος ως άνω Γερμανός αρχαιολόγος θεωρεί ως περίπου σύγχρονο, μη Χεττιτικό παράλληλο τέτοιας οδογέφυρας την διάβαση πάνω από το ρέμα του Χάβου κάτω από το κάστρο των Μυκηνών. Αυτήν πράγματι ο J. Knauss συνέδεσε επίσης με ένα φράγμα, με το οποίο, πάντως, κάποιες δομικές λεπτομέρειες της πέτρινης και βραχώδους αρχιτεκτονικής τους που αφορά παρεμπιπτόντως και σε άλλες Μυκηναϊκές τοποθεσίες (όπως την Τίρυνθα) αποκαλύπτουν καταπληκτικές ομοιότητες με την Χεττιτική οικοδομική.
Εικ. 3: Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών: σκαλοπάτια που οδηγούν στην Περσεία πηγή, 1960, Φωτογραφία, Draper, Gordon & Maria, Ελληνικό Λογοτεχνικό & Ιστορικό Αρχείο.
Εικ. 4: Hattuša (Boğazköy), θάλαμος 2 της ιεράς λίμνης στο συγκρότημα Südburg με Λουβιανή ιερογλυφική επιγραφή
Οι υδάτινες τεχνητές κατασκευές του Südburg εκτιμώνται επομένως ως μιμητικές της φύσεως και κυριολεκτικά θεωρήθηκαν ως κατασκευασμένες τεχνητές σήραγγες που σχεδιάστηκαν για πρόσβαση στον Κάτω Κόσμο.[7_172a4] Από την άλλη οι Erbil και Mouton εξετάζοντας την σημασία και τις τελετουργικές εφαρμογές του ύδατος και των πηγών στον πολιτισμό των Χετταίων διέκριναν τρεις τομείς: το νερό ως μονοπάτι προς τον κάτω κόσμο, το νερό ως μέρος της λατρευτικής πρακτικής, και τους σκοτεινούς δεσμούς μεταξύ του νερού και των λατρευτικών χώρων στην αρχαιολογία).[7_172a5]Εν κατακλείδι, όσον αφορά στο εδώ σχολιαζόμενο θέμα, υπογραμμίζουμε την ύπαρξη κοινών τόπων μεταξύ αρχιτεκτονικών επιλογών των Χετταίων και Μυκηναίων, οι οποίοι παραπέμπουν σε εν μέρει κοινές θεωρήσεις του Κάτω Κόσμου[7_172a6] ως χώρου όπου καταφεύγουν οι ψυχές, ενώ ιδιαίτερη αλλά όχι ακόμη διασαφηνισθείσα είναι η υπό των Χετταίων υιοθέτηση Κυπριακών αγγείων σπονδής σχήματος βραχίονος ως στοιχείων σχετικών τελετουργιών τους, επί παραδείγματι αυτής του Θεού πίνοντος![7_172a7]  Στο ίδιο πλαίσιο υπογραμμίζεται η συσχέτιση του υδάτινου στοιχείου ως μέσου για την μετάβαση στον Κάτω Κόσμο,[7_172a8] υποσημειώνεται δε η διαφαινόμενη έμφαση σε τέτοιες θρησκευτικού χαρακτήρα προσεγγίσεις ιδιαίτερα στην Kizzuwatna αλλά και στην Tarhuntašša. Για την πιθανολογούμενη εδώ ιδιαίτερη σχέση της τελευταίας με δοξασίες όπου το ύδωρ κατέχει ιδιαίτερη θέση σημειώνουμε ότι το ιερό Eflatun Pinar ανήκε στην επικράτεια του βασιλείου της Tarhuntassa[7_172a9] ενώ και ο pihassassis / Πήγασος συνεδέετο με τις πηγές! Αξιοσημείωτο είναι ακόμη ότι αμφότερες οι περιοχές, Kizzuwatna και Tarhuntašša, υπήρξαν περιφερειακές ως προς τον πυρήνα του Χεττιτικού κράτους θεωρούνται δε ως θέσεις έντονης αλληλεπιδράσεως με το Αιγαιακό στοιχείο! Εικ. 5: Συγκρότημα ιεράς λίμνης του Südburg

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ7_168. Kozal 2018, p. 223; Kozal 1999, pp. I, 52; Grave et al. 2014, fig. 1. Σημειώνεται ότι στο νεώτερο έργο της η Kozal φαίνεται να τείνει να θεωρήσει την Ερυθρά Τροχήλατη Κεραμεική (RLWm) ως Χεττιτική! 7_169. Bittel 1937a, p. 25, pl. 14: 1-5, n. 4; Van Wijngaarden 1999, p. 202, n. 289. Τα αγγεία σχήματος χεριού (περί τα πενήντα!) και τα υπόλοιπα της ερυθροστιλβωτής τροχήλατης κεραμεικής έχουν τα ανάλογά τους στον Άγιο Ιάκωβο και το Ιδάλιο Κύπρου (Murray, Smith and Walters 1900, p. 9, fig. 68:1108), στις Μυκήνες (Stais 1926, p. 118, εύρημα τηρούμενο στα Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών υπ. αρ. 2633), στην Ευαγορίτιδα (Schaeffer 1929, fig. 3), Tell Abu Hawam και Ασκάλωνα, σε θέσεις δηλαδή του Αιγαίου ή σε σημεία αυξημένης Αιγαιακής επιρροής. Τεκμήριο από το Μαρώνι Λάρνακας της ΥΚ ΙΙ φυλάσσεται στο Βρετανικό Μουσείο (BM, reg. nr. 1898,1201.122). Κουταλόσχημα αγγεία έχουν επίσης ευρεθεί στις θέσεις Alacahöyük, Kilise Tepe και Yumuktepe (Kozal 2012, nn. 75, 76, 77).7_170. Grave et al. 2014, p. 1182. Άλλωστε πολλά τεκμήρια της RLWm ευρέθησαν σε τεχνητή λίμνη της Χατούσας, παραπέμπουσας πιθανώς στην φυσική πηγή και το σχετικό ιερό στην θέση Eflatun Pinar (ή κλασική Πηγή του Πλάτωνος!).7_171. Manuelli 2009, pp. 253-255, 262; Steele and Stern 2019; Türkan Pilavcı 2017.7_172. Manuelli 2009, pp. 253, 262, n. 12; Glatz 2016, p. 192.7_172a1. Beckman 2013, p. 158, nn. 54-57, figs. 7.17-20.7_172a2. Karababa 2020; Ömür Harmansah 2019; Erbil and Mouton 2012, p. 62. Βλ. και σχετικά σχόλια του Κοπανιά (Kopanias 2012).7_172a3. Neve 2023, p. 10, n. 34.7_172a4. Harmansah 2019, p. 233.7_172a5. (Persida Hay 2021, p. 17.7_172a6. Gallou 2002, p. 122. 7_172a7. Heffron 2014; Pilavci 2017; Fantoni 2021.7_172a8. Erbil and Mouton 2012, p. 62, n. 53.7_172a9. Kennell 2006.
ΕΙΚΟΝΕΣΕικ. 1: Steele & Stern 2017, fig. 1.Εικ. 2:Εικ. 3:Εικ. 4: Harmansah 2019, fig. 9.3.Εικ. 5: Harmansah 2019, fig. 9.4.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://www.sciencedirect.com/science..., V. J. & B. Stern. 2017. "Red Lustrous Wheelmade ware: Analysis of organic residues in Late Bronze Age trade and storage vessels from the eastern Mediterranean," Journal of Archaeological Science: Reports 16, pp. 641-657.
Δάρμος, Κ. Π. 2013. "Xάβος (Γουβιά ή Χώνια) – Ποταμός Μυκήνες," ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, <https://argolikivivliothiki.gr/2015/0... (6 Σεπτ. 2023).
https://www.academia.edu/49181664/S%C..., Ι. Η. 2020. “Südburg Chamber 2: May You Have A Safe Passage to the Netherworld,” Anatolian Archaeology (Archaeology), Inscriptions, Hattusa, Hittite Monuments, pp. 1-10.
https://www.researchgate.net/publicat... Harmansah. 2019. “Cities, the Underworld, and the infrastructure: The ecology of water in the Hittite world,” in New Materialisms Ancient Urbanisms, ed. S. M. Alt and T. R. Pauketat, London / New Yorl, pp. 218-244.
https://publications.dainst.org/books..., P. 2023. Die Oberstadt von Ḫattuša. Die Bauwerke. III, Die Bebauung im südlichen Vorfeld von Büyükkale. Nişantepe – Südburg – Ostplateau (Grabungen 1988–1993)(Boğazköy-Hattuša 20), DAI, Berlin.
https://cdn.vanderbilt.edu/vu-my/wp-c... Beckman, G. 2013. “Intrinsic and Constructed Sacred Space in Hittite Anatolia,” in Heaven on Earth: Temples, Ritual, and Cosmic Symbolism in the Ancient World (Oriental Institute Seminars 9), Chicago, pp. 153-174.
https://eprints.nottingham.ac.uk/1118..., C. 2002. “The Cult of the Dead in Central Greece during the Mycenaean Period I: Text” (diss. Univ. of Nottingham).
https://uir.unisa.ac.za/bitstream/105... Persida Hay, A. 2021. “Physical and Metaphorical Zones of Transition. Comparative Themes in Hittite and Greek Karst Landscapes in the Late Bronze and Early Iron Ages” (diss. Univ. of South Africa).
http://scholar.uoa.gr/sites/default/f..., K. 2012. “Paradise Lost. The Image of the Netherworld in the Near East and in the Aegean,” in ATHANASIA. The Earthly, the Celestial and the Underworld in the Mediterranean from the Late Bronze and the Early Iron Age. Proceedings of the International Archaeological Conference, Rhodes 28-31 May, 2009, ed. N. Stampolides, A. Kanta, and A. Giannikouri, pp. 169-179. 
Heffron, Y. 2014. “The Material Culture of Hittite ‘God-drinking’,” Journal of Ancient Near Eastern Religions 14(2), pp. 164-185.DOI: 10.1163/15692124-12341261https://www....'
https://academiccommons.columbia.edu/..., Turkan. 2017. “Drinking a God and Sacrificing a Drink: Agency of the Hittite Libation Vessels” (diss. Univ. of Columbia).
https://www.academia.edu/78230537/The..., C. 2021. “The arm-shaped vessels in Anatolia and the Eastern Mediterranean during the Late Bronze Age: a morphological and contextual analysis,” Asia Anteriore Antica. Journal of Ancient Near Eastern Cultures 3, pp. 93-123.
Kennell, S. A. F. 2006. Rev. of T. Bryce, The kingdom of the Hittites, in BMCR 2006.11.34, https://bmcr.brynmawr.edu/2006/2006.1... (5 Sept. 2023).
https://www.academia.edu/1526484/Wate... Erbil, Y. and Mouton, A. 2012. “Water in ancient Anatolian religions: an archaeological and philological inquiry on the Hittite evidence,” Journal of Near Eastern Studies 71.1, pp. 53–74.
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on September 06, 2023 01:08

August 29, 2023

BLACK & RED FASCISM IN FB AND BEYOND



ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΜΑΥΡΟΣ & ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ: Î”ημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis ÎŸÏ…δείς ευχήθηκε να καούν.. όμως εδώ έπρεπε - αντίθετα - να τονιστεί ότι δεν επιτρέπουμε σε λαθροεισβολεις - ενεργούμενα του Ερντογάν να κατακαίουν την πατρίδα μας ατιμωρητί και αντί τιμωρίας να εκφράζεται με ΠΕΡΙΣΣΟ ΘΡΑΣΟΣ η αντίθετη διάθεση. ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΝΟΝ ΝΤΡΟΠΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ (ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ - ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΗ ΕΣΩΣΑ ΔΙΟΤΗΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΙΩΝ!) ΣΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ (Ο ΟΠΟΙΟς ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΕΔΩ!: Ακούγεται: Τί και αν καούν. Παράνομοι μετανάστες είναι. Ο χριστιανισμός μας η συμπόνοια η αγάπη; Ανθρωποι νηστικοί αξιοδάκρυτοι είναι.                                                                                                        Athos KravaritisΔεν θα σχολιάσω κάποιες αναρτήσεις μαλλον προσβλητικές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα διατυπώσεως παρατηρήσεων για τις οποίες βέβαίως και αυτός κρίνεται ως προς την ποιότητά τους.

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î— ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΡΩΤΑ ΕΝΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ .... ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΞΑΝΑ & ΜΑΤΑΞΑΝΑ!

Athos Kravaritis
Κρίμα κύριε Κονιδάρη, υπήρξαμε κάποτε και συνάδελφοι στη ΔΕΗ. Και σε όλη μου την διαδρομή ουδένα και ουδέποτε προσέβαλα. Αυτό πράττω και τώρα.                                                                         

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ (ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ - ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΗ ΕΣΩΣΑ ΔΙΟΤΗΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΙΩΝ!) ΣΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ (Ο ΟΠΟΙΟς ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΕΔΩ!: ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΘΩ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ                                                                                                              Ακούγεται: Τί και αν καούν. Παράνομοι μετανάστες είναι. Ο χριστιανισμός μας η συμπόνοια η αγάπη; Ανθρωποι νηστικοί αξιοδάκρυτοι είναι.

Xeni Diamantopoulou
Άνθρωπος και παράνομος υπάρχει?Αυτή η μπάλα δεν είναι κανενός ιδιοκτησία, είναι για όλους μας.Ανισυχω πολύ για το πως εκφράζονται κάποιοι συμπολίτες μου.                                                          Î”ημήτριος Κονιδάρης --> Xeni Diamantopoulou Î•γώ κλαίω για την γλώσσα μας..

Δημήτριος Κονιδάρης --> Xeni Diamantopoulou Î¦Ï…σικά και υπάρχει στις έννομες κοινωνίες.. Θα αρχίσουμε πάλι από το νηπιαγωγείο? ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Athos Kravaritis
Δεν θα σχολιάσω κάποιες αναρτήσεις μαλλον προσβλητικές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα διατυπώσεως παρατηρήσεων για τις οποίες βέβαίως και αυτός κρίνεται ως προς την ποιότητά τους.

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î— ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΡΩΤΑ ΕΝΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ .... ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΞΑΝΑ & ΜΑΤΑΞΑΝΑ!

Athos Kravaritis --> Î”ημήτριος Κονιδάρης
Κρίμα κύριε Κονιδάρη, υπήρξαμε κάποτε και συνάδελφοι στη ΔΕΗ. Και σε όλη μου την διαδρομή ουδένα και ουδέποτε προσέβαλα. Αυτό πράττω και τώρα. 
Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î•νοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα

Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis --> Î”ημήτριος Κονιδάρης. Î— ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.

Pavlos Pavlou --> Athos Kravaritis ÎšÎ±Î¼Î¯Î± θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î ÎµÏÎ¯ τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα

Athos Kravaritis --> Î”ημήτριος Κονιδάρης. Πότε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης --> Pavlos Pavlou Î— ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????

Pavlos Pavlou --> Î”ημήτριος Κονιδάρης Î”εν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο

Δημήτριος Κονιδάρης --> Pavlos Pavlou Î”εν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα

Annie Kravariti --> Î”ημήτριος Κονιδάρης Î· Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!

Δημήτριος Κονιδάρης --> Annie Kravariti Î•κπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??

Δημήτριος Κονιδάρης --> Efi Papathomaidi ÎŒÏ„αν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!

Nikolaos Charalabopoulos --> Athos Kravaritis ÎšÎ±Î»Î­ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î•ΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER: Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δ
Δημήτριος Κονιδάρης -->Nikolaos Charalabopoulos Î‘γαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία???
Emmy Kravariti
Από όσα διαβάζω θλίβομαι και νιώθω απόγνωση για αυτό το επίπεδο και για αυτόν τον ύπουλο εκφασισμό της κοινωνίας μας. Ντρέπομαι για όσα γράψατε σε μιά καθαρά ανθρωπιστική ανάρτηση, από έναν άνθρωπο βαθιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ. Η προδοσία μιας χώρας ξεκινάει πάντα από δήθεν εθνικιστικές κορώνες που δεν στοχεύουν ποτέ στη σωτηρία της. Η χώρα μας καταστρέφεται από δική της κυβερνητική ανικανότητα και πολιτική βούληση.Έχει καεί σχεδόν όλη η Ελλάδα και σίγουρα όχι από 10 μετανάστες. Είμαι υπερήφανη για τον πατέρα μου , που στην ηλικία του τολμάει να μιλάει ανθρώπινα, διότι προφανώς χρειάζεται πλέον τόλμη για να παραμείνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
.
Δημήτριος Κονιδάρης --> Emmy Kravariti Î‘πάντηση χωρίς αναφορά σε πραγματικά περιστατικά.. από χορτάτον.. ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗς ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΔΙΣΑΝΤΕΣ.. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? ΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ?
Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î£Ï…νεχίστε το θεάρεστο έργο σας, άν δε βρείτε χρόνο και άν σας επιτραπεί απαντήστε στα ερωτήματά μου, ομόλογα των δικών σας άλλωστε .. Σας αφιερώνω εικόνα από την καμμένη Δαδιά για να την κρατήσετε στα αρχεία σας ..
Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î•νοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα

Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ

Athos Kravaritis --> Î”ημήτριος ΚονιδάρηςΗ ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.

Pavlos Pavlou --> Athos Kravaritis ÎšÎ±Î¼Î¯Î± θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î ÎµÏÎ¯ τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα

Athos Kravaritis -->Δημήτριος Κονιδάρης. Î ÏŒÏ„ε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.

Δημήτριος Κονιδάρης -->Pavlos Pavlou Î— ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????

Pavlos Pavlou --> Î”ημήτριος Κονιδάρης Î”εν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο

Δημήτριος Κονιδάρης --> Pavlos Pavlou Î”εν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα

Annie Kravariti --> Î”ημήτριος Κονιδάρης Î· Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!

Δημήτριος Κονιδάρης --> Annie Kravariti Î•κπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??

Δημήτριος Κονιδάρης -->Efi Papathomaidi ÎŒÏ„αν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!

Nikolaos Charalabopoulos -->Athos Kravaritis ÎšÎ±Î»Î­ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;

Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î•ΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER:                                                        Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα

Δημήτριος Κονιδάρης --> Nikolaos Charalabopoulos Î‘γαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία???
Δημήτριος Κονιδάρης --> Emmy KravaritiΑπό όσα διαβάζω θλίβομαι και νιώθω απόγνωση για αυτό το επίπεδο και για αυτόν τον ύπουλο εκφασισμό της κοινωνίας μας. Ντρέπομαι για όσα γράψατε σε μιά καθαρά ανθρωπιστική ανάρτηση, από έναν άνθρωπο βαθιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ. Η προδοσία μιας χώρας ξεκινάει πάντα από δήθεν εθνικιστικές κορώνες που δεν στοχεύουν ποτέ στη σωτηρία της. Η χώρα μας καταστρέφεται από δική της κυβερνητική ανικανότητα και πολιτική βούληση.Έχει καεί σχεδόν όλη η Ελλάδα και σίγουρα όχι από 10 μετανάστες. Είμαι υπερήφανη για τον πατέρα μου , που στην ηλικία του τολμάει να μιλάει ανθρώπινα, διότι προφανώς χρειάζεται πλέον τόλμη για να παραμείνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Δημήτριος Κονιδάρης --> Emmy Kravariti Î‘πάντηση χωρίς αναφορά σε πραγματικά περιστατικά.. από χορτάτον.. ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗς ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΔΙΣΑΝΤΕΣ.. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? ΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? 
Δημήτριος Κονιδάρης --> Athos Kravaritis Î£Ï…νεχίστε το θεάρεστο έργο σας, άν δε βρείτε χρόνο και άν σας επιτραπεί απαντήστε στα ερωτήματά μου, ομόλογα των δικών σας άλλωστε .. Σας αφιερώνω εικόνα από την καμμένη Δαδιά για να την κρατήσετε στα αρχεία σας ..






Απάντηση
12 λ.Δημήτριος Κονιδάρης
-- Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Ενοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Η ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.
Απάντηση
2 ημ.
Pavlos Pavlou
Athos Kravaritis Καμία θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Περί τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Πότε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος ΚονιδάρηςPavlos Pavlou Η ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Pavlos Pavlou
Δημήτριος Κονιδάρης Δεν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Annie Kravariti
Δημήτριος Κονιδάρης η Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Annie Kravariti Εκπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Efi Papathomaidi Όταν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!
Απάντηση
1 ημ.
Nikolaos Charalabopoulos
Athos Kravaritis Καλέ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER: Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Nikolaos Charalabopoulos Αγαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία

κατηγορία??? --------------------------Δημήτριος Κονιδάρης27 Αυγ 2023
@[1036084270:2048:Pavlos Pavlou] Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν
Pavlos Pavlou Η ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Pavlos Pavlou
Δημήτριος Κονιδάρης Δεν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Annie Kravariti
Δημήτριος Κονιδάρης η Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Annie Kravariti Εκπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Efi Papathomaidi Όταν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!
Απάντηση
1 ημ.
Nikolaos Charalabopoulos
Athos Kravaritis Καλέ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER: Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Nikolaos Charalabopoulos Αγαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία??? --------------------------Δημήτριος Κονιδάρης-----------------------------------------

Δημήτριος ΚονιδάρηςAthos Kravaritis Συνεχίστε το θεάρεστο έργο σας, άν δε βρείτε χρόνο και άν σας επιτραπεί απαντήστε στα ερωτήματά μου, ομόλογα των δικών σας άλλωστε .. Σας αφιερώνω εικόνα από την καμμένη Δαδιά για να την κρατήσετε στα αρχεία σας ..

Ενεργός

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 29, 2023 01:05

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΜΑΥΡΟΣ & ΚΟΚΚΙΝΟΣΟ Φ...



ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΜΑΥΡΟΣ & ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ: Ουδείς ευχήθηκε να καούν.. όμως εδώ έπρεπε - αντίθετα - να τονιστεί ότι δεν επιτρέπουμε σε λαθροεισβολεις - ενεργούμενα του Ερντογάν να κατακαίουν την πατρίδα μας ατιμωρητί και αντί τιμωρίας να εκφράζεται με ΠΕΡΙΣΣΟ ΘΡΑΣΟΣ η αντίθετη διάθεση. ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΝΟΝ ΝΤΡΟΠΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ (ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ - ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΗ ΕΣΩΣΑ ΔΙΟΤΗΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΙΩΝ!) ΣΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ (Ο ΟΠΟΙΟς ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΕΔΩ!: Ακούγεται: Τί και αν καούν. Παράνομοι μετανάστες είναι. Ο χριστιανισμός μας η συμπόνοια η αγάπη; Ανθρωποι νηστικοί αξιοδάκρυτοι είναι.                                                                                                         ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Xeni Diamantopoulou
Άνθρωπος και παράνομος υπάρχει?Αυτή η μπάλα δεν είναι κανενός ιδιοκτησία, είναι για όλους μας.Ανισυχω πολύ για το πως εκφράζονται κάποιοι συμπολίτες μου. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Δημήτριος Κονιδάρης
Xeni Diamantopoulou Εγώ καίω για την γλώσσα μας..
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Xeni Diamantopoulou Φυσικά και υπάρχει στις έννομες κοινωνίες.. Θα αρχίσουμε πάλι από το νηπιαγωγείο?                                                                                                                                                  ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  Athos Kravaritis
Δεν θα σχολιάσω κάποιες αναρτήσεις μαλλον προσβλητικές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα διατυπώσεως παρατηρήσεων για τις οποίες βέβαίως και αυτός κρίνεται ως προς την ποιότητά τους.
Απάντηση
2 ημ.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΡΩΤΑ ΕΝΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ .... ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΞΑΝΑ & ΜΑΤΑΞΑΝΑ!
Απάντηση
2 ημ.
Athos Kravaritis
Κρίμα κύριε Κονιδάρη, υπήρξαμε κάποτε και συνάδελφοι στη ΔΕΗ. Και σε όλη μου την διαδρομή ουδένα και ουδέποτε προσέβαλα. Αυτό πράττω και τώρα.                                                                         ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ (ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ - ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΗ ΕΣΩΣΑ ΔΙΟΤΗΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΙΩΝ!) ΣΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ (Ο ΟΠΟΙΟς ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΕΔΩ!: ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΘΩ ΚΡΑΒΑΡΙΤΗ                                                                                                               Î‘κούγεται: Τί και αν καούν. Παράνομοι μετανάστες είναι. Ο χριστιανισμός μας η συμπόνοια η αγάπη; Ανθρωποι νηστικοί αξιοδάκρυτοι είναι.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  Xeni Diamantopoulou
Άνθρωπος και παράνομος υπάρχει?Αυτή η μπάλα δεν είναι κανενός ιδιοκτησία, είναι για όλους μας.Ανισυχω πολύ για το πως εκφράζονται κάποιοι συμπολίτες μου.                                                          ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Δημήτριος Κονιδάρης
Xeni Diamantopoulou Εγώ καίω για την γλώσσα μας..
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Xeni Diamantopoulou Φυσικά και υπάρχει στις έννομες κοινωνίες.. Θα αρχίσουμε πάλι από το νηπιαγωγείο? ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Athos Kravaritis
Δεν θα σχολιάσω κάποιες αναρτήσεις μαλλον προσβλητικές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα διατυπώσεως παρατηρήσεων για τις οποίες βέβαίως και αυτός κρίνεται ως προς την ποιότητά τους.
Απάντηση
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΡΩΤΑ ΕΝΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ .... ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΞΑΝΑ & ΜΑΤΑΞΑΝΑ!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2 ημ.
Athos Kravaritis
Κρίμα κύριε Κονιδάρη, υπήρξαμε κάποτε και συνάδελφοι στη ΔΕΗ. Και σε όλη μου την διαδρομή ουδένα και ουδέποτε προσέβαλα. Αυτό πράττω και τώρα. -------------------------------------------------------------------





Μου αρέσει!


Απάντηση
13 λ.

Τροποποιήθηκε




Ενεργός

Δημήτριος Κονιδάρης

-- Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Ενοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Η ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.
Απάντηση
2 ημ.
Pavlos Pavlou
Athos Kravaritis Καμία θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Περί τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Πότε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Η ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Pavlos Pavlou
Δημήτριος Κονιδάρης Δεν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Annie Kravariti
Δημήτριος Κονιδάρης η Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Annie Kravariti Εκπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Efi Papathomaidi Όταν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!
Απάντηση
1 ημ.
Nikolaos Charalabopoulos
Athos Kravaritis Καλέ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER: Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Nikolaos Charalabopoulos Αγαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία??? -------------------------------------------------------------------





Μου αρέσει!


Απάντηση
13 λ.




Ενεργός

Δημήτριος Κονιδάρης

Emmy Kravariti
Από όσα διαβάζω θλίβομαι και νιώθω απόγνωση για αυτό το επίπεδο και για αυτόν τον ύπουλο εκφασισμό της κοινωνίας μας. Ντρέπομαι για όσα γράψατε σε μιά καθαρά ανθρωπιστική ανάρτηση, από έναν άνθρωπο βαθιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ. Η προδοσία μιας χώρας ξεκινάει πάντα από δήθεν εθνικιστικές κορώνες που δεν στοχεύουν ποτέ στη σωτηρία της. Η χώρα μας καταστρέφεται από δική της κυβερνητική ανικανότητα και πολιτική βούληση.Έχει καεί σχεδόν όλη η Ελλάδα και σίγουρα όχι από 10 μετανάστες. Είμαι υπερήφανη για τον πατέρα μου , που στην ηλικία του τολμάει να μιλάει ανθρώπινα, διότι προφανώς χρειάζεται πλέον τόλμη για να παραμείνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Emmy Kravariti Απάντηση χωρίς αναφορά σε πραγματικά περιστατικά.. από χορτάτον.. ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗς ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΔΙΣΑΝΤΕΣ.. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? ΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? -------------------------------------------------------------------- Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Συνεχίστε το θεάρεστο έργο σας, άν δε βρείτε χρόνο και άν σας επιτραπεί απαντήστε στα ερωτήματά μου, ομόλογα των δικών σας άλλωστε .. Σας αφιερώνω εικόνα από την καμμένη Δαδιά για να την κρατήσετε στα αρχεία σας ..


Απάντηση
12 λ.

Τροποποιήθηκε




Ενεργός

Δημήτριος Κονιδάρης

-- Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Ενοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Η ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.
Απάντηση
2 ημ.
Pavlos Pavlou
Athos Kravaritis Καμία θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Περί τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Πότε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Η ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Pavlos Pavlou
Δημήτριος Κονιδάρης Δεν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Annie Kravariti
Δημήτριος Κονιδάρης η Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Annie Kravariti Εκπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Efi Papathomaidi Όταν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!
Απάντηση
1 ημ.
Nikolaos Charalabopoulos
Athos Kravaritis Καλέ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER:                                                        Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Nikolaos Charalabopoulos Αγαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία???----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Δημήτριος ΚονιδάρηςEmmy KravaritiΑπό όσα διαβάζω θλίβομαι και νιώθω απόγνωση για αυτό το επίπεδο και για αυτόν τον ύπουλο εκφασισμό της κοινωνίας μας. Ντρέπομαι για όσα γράψατε σε μιά καθαρά ανθρωπιστική ανάρτηση, από έναν άνθρωπο βαθιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ. Η προδοσία μιας χώρας ξεκινάει πάντα από δήθεν εθνικιστικές κορώνες που δεν στοχεύουν ποτέ στη σωτηρία της. Η χώρα μας καταστρέφεται από δική της κυβερνητική ανικανότητα και πολιτική βούληση.Έχει καεί σχεδόν όλη η Ελλάδα και σίγουρα όχι από 10 μετανάστες. Είμαι υπερήφανη για τον πατέρα μου , που στην ηλικία του τολμάει να μιλάει ανθρώπινα, διότι προφανώς χρειάζεται πλέον τόλμη για να παραμείνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Απάντηση1 ημ.Δημήτριος ΚονιδάρηςEmmy Kravariti Απάντηση χωρίς αναφορά σε πραγματικά περιστατικά.. από χορτάτον.. ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗς ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΔΙΣΑΝΤΕΣ.. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? ΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ? ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Δημήτριος ΚονιδάρηςAthos Kravaritis Συνεχίστε το θεάρεστο έργο σας, άν δε βρείτε χρόνο και άν σας επιτραπεί απαντήστε στα ερωτήματά μου, ομόλογα των δικών σας άλλωστε .. Σας αφιερώνω εικόνα από την καμμένη Δαδιά για να την κρατήσετε στα αρχεία σας ..






Απάντηση
12 λ.Δημήτριος Κονιδάρης
-- Athos Kravaritis
Καλές μου φίλες και φίλοι. Μετά την κατά τη γνώμη μου ευπρεπή και συναισθηματική ανάρτησή μου, επακολούθησαν απο καποιον "φίλο" προσβλητικές χυδαίες απίστευτες πρωτοφανείς αναρτήσεις για τις οποίες αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη και κάποια ενοχή δεδομένου ότι διατυπώθηκαν με αφορμή δική μου ανάρτηση. Λυπάμαι πολύ.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Ενοχή και θλίψη θα έπρεπε να αισθάνεστε για την υπονομευτική και άθλια, ψευδο-ανθρωπιστική ανάρτησή σας η οποία αιτιάται την Ελλάδα για τον θάνατο λαθρο-εισβολέων οι οποίοι, εντελλόμενοι από τον Ερντογάν, προκάλεσαν την καταστροφή μεγά… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.. ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ! ΕΞΕΛΙΠΕ - ΕΠΟΜΕΝΩΣ - Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟ-ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Η ανάρτησή μου σαφέστατη. Δεν επιρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα ουτε σε κάποιον άλλο. Τα ελληνικά μου πολύ καλά το νόημα ξεκάθαρο. Μάλλον σκόπιμα την παρερμηνεύετε. Αλήθεια στη ΔΕΗ σε ποιά Διεύθυνση ήσασταν. Ερωτημα εκ περιεργείας.
Απάντηση
2 ημ.
Pavlos Pavlou
Athos Kravaritis Καμία θλίψη και καμία ενοχή δεν πρέπει να αισθάνεστε επειδή παραμένετε Ανθρωπος! Ίσως μόνο θα πρέπει να σκεφτείτε να πετάξετε κάποια από τα "σκουπίδια" που έχουν μαζευτεί στην χωματερή όπου ανήκουν. Αλλοίμονο αν οι σωστοί άνθρωποι νιώθ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis Περί τούτου μπορείτε εύκολα να πληροφορηθείτε μέσω του διαδικτύου, του academia, researchegate, amazon, lulu κλπ. Σημειώστε ότι άν και διαθέτων μορφωτικά εφόδια απλησίαστα γιά άλλους, ουδέποτε έφθασα μέχρι την θέση τους, αφού ακόμη και… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Athos Kravaritis
Δημήτριος Κονιδάρης. Πότε χρονολογικά και σε ποιά Δ/ση, μήπως και κάπου συμπέσαμε υπηρεσιακά. Εγώ ήμονα στη ΔΕΗ απο το 1959.
Απάντηση
2 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Η ευγένειά σας χαρακτηριστική του ατόμου σας, το ίδιο και η καλλιέργειά σας.. Με την ευκαιρία με πληροφορείτε για το μορφωτικό επίπεδό σας (και την απασχόληση) το οποίο βεβαίως δεν θα ομοιάζει με το δικό μου της αμορφωσιάς????
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Pavlos Pavlou
Δημήτριος Κονιδάρης Δεν επικοινωνώ με άτομα του χαμηλού διανοητικού επιπέδου σας. Ούτε σας απεύθυνα τον λόγο
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Δημήτριος Κονιδάρης
Pavlos Pavlou Δεν επικοινωνείς διότι στερείσαι του ΄λόγου', είσαι οπαδός της ανελευθερίας του λόγου & διαλόγου, έχεις δε προφανώς θέματα να αποκρύψεις.. Καλήν διαμονή στην φωλίτσα της αγενείας .. Άλλωστε το μέγιστο που, ως φαίνεται, μπορείς να συνεισφέ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
2 ημ.
Τροποποιήθηκε
Annie Kravariti
Δημήτριος Κονιδάρης η Ντροπή όλη είναι καθαρά δική σας!!!!!Λυπάμαι πολύ!!!
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Annie Kravariti Εκπληκτικά τα επιχειρήματα - δογματικές αποφάνσεις.... Αναμένω σχόλια επί της ταμπακέρας, των βιογραφικών, των μορφωτικών εφοδίων κλπ! ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΙΓΗ & ΕΡΕΒΟΣ??
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Efi Papathomaidi Όταν άνθρωποι χαρακτηρίζονται 'φύρα' τότε ο χαρακτηρίζων ανήκει στο σκυλολόι του φασισμού! ΕΥΓΕ σε όλα τα φασιστοειδή!
Απάντηση
1 ημ.
Nikolaos Charalabopoulos
Athos Kravaritis Καλέ μου φίλε! Μην αισθάνεσαι καμμία ενοχή. Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Γνωρίζεις τις διάφορες;
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Athos Kravaritis ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΔΩ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ MESSENGER: Ξέρεις τί τά κάνουν τά αγενή τσογλανάκια, πού προσπαθούν νά προσβάλουν τούς συνομιλητές τους, οί σμήναρχοι τής Πολεμικής Αεροπορίας ? Τ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση
1 ημ.
Δημήτριος Κονιδάρης
Nikolaos Charalabopoulos Αγαπητέ κύριε, μεταξύ των άλλων συμμετασχόντα στους ΑΘΗΝΑ 2004, εύγε για την δυνατότητα σας να διακρίνετε τους ανθρώπους σε 'ανθρώπους και ανθρωπάκια': Πού τοποθετείτε το άτομό σας? Μήπως σε καμμία κατηγορία??? -------------------------------------------------------------------




Ενεργός

Δημήτριος Κονιδάρης

Emmy Kravariti
Από όσα διαβάζω θλ
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 29, 2023 01:05

July 9, 2023

DIAN CULTURE, YUNNAN: GREEK ECHOES

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ DIAN ΣΤΟ YAHHAN ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΑΠΟΗΧΟΙ Εικ. 1: Dian and the southwestern peoples in the early Han period. Red means nomadic, yellow is semi-nomadic, and purple is sedentary[1]
Το βασίλειο του Dian υπήρξε ένα κρατίδιο γύρω από το οροπέδιο της ομώνυμης λίμνης του κεντρικού - βόρειου Yunnan της Κίνας, που ιδρύθηκε από το μη Κινεζικό φύλο αυτοχθόνων και διήρκεσε από την ύστερη Περίοδο Ανοίξεως και Φθινοπώρου (ή και ενωρίτερα) έως την περίοδο των Ανατολικών Han. Οι Dian είχαν ειδίκευση στην μεταλλοτεχνία,[7_45] μάλιστα δε ο παραγόμενος στό κρατίδιο ορείχαλκος ήταν κράμα χαλκού με κασσίτερο, διαφοροποιούμενος από τον πρωτόγονο τύπο με αρσενικό, ενώ προέβαιναν σε χρήση προηγμένων τεχνικών όπως χυτεύσεως, σφηρηλατήσεως, ανάγλυφης διακοσμήσεως (repoussé), επιχρυσώσεως με αμάλγαμα κ.λπ., μεταξύ δε των διακοσμητικών θεμάτων τους περιελαμβάνοντο γεωμετρικά σχέδια (τρίγωνα, ομόκεντροι κύκλοι), μαίανδροι, σπείρες κ.ά. Το βασίλειο διέθετε οικισμούς μόνιμης εγκαταστάσεως, και οι κάτοικοι επιδίδοντο επίσης στην γεωργία και κτηνοτροφία, ενώ υπήρξαν άριστοι ιππείς. Η δημοφιλία των σκηνών κυνηγίου[7_46] και του λεγομένου θηριόμορφου ύφους μεταξύ των τεχνουργημάτων τους έχει οδηγήσει τους ερευνητές στην άποψη ότι υπήρξε επαφή τους με τα νομαδικά φύλα των στεπών.[7_47] Πιο προωθημένη είναι η υπόθεση των Lebedynsky και Mair ότι ενδεχομένως μερίδα των Σακών μετανάστευσε στο Yunnan μετά την ήττα και εκδίωξή τους από τους Yuezhi.[7_48] Ομοίως από τον Zhang Zengqi έχει προταθεί ότι τα ορειχάλκινα τεχνουργήματα με το φυσιοκρατικό ύφος που παρήγαγε ο πολιτισμός Dian και περιελάμβαναν πολύπλοκες ομάδες θηρίων σε αντιπαράθεση, είναι αποτέλεσμα της μεταναστεύσεως Σακών στα νοτιοδυτικά της Κίνας, πριν από τον πρώτο αι. π.Χ.[7_49]
Εκ. 3: Πόρπη με δύο πολεμιστές και ταύρο[5]
Εικ. 7: Διακοσμητική πλάκα με ταυρομαχία[7]

Σύμφωνα με αναφορά του Shiji όταν το 122 π.Χ. απεσταλμένοι των Han, στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν ηπειρωτική οδό προς την Βακτρία, επεχείρησαν να διασχίσουν την επικράτεια του Dian, οι τελευταίοι τους επετέθησαν και τελικά τους αναχαίτισαν, μάλιστα δε οι ίδιοι επιχείρησαν να ανεύρουν μια τέτοια οδό![7_50] Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι στο κρατίδιο εντοπίζονται κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία εμβάλλουν σκέψεις για πιθανές επαφές και αλληλεπιδράσεις με τρίτους.[7_51] Έτσι ενώ παρέχονται αποδείξεις για την τήρηση εθίμων τα οποία είναι ενδεικτικά βαρβαρότητας, όπως επί παραδείγματι ο αποκεφαλισμός των εχθρών, η διεξαγωγή κυνηγίου ανθρωπίνων κεφαλών (!)[7_52] και ανθρωποθυσιών[7_53] - οι οποίες παραπέμπουν ίσως στην Ευρασιατική στέπα - παρατηρούνται επιπρόσθετα χαρακτηριστικά όπως η υιοθέτηση συμποσιαστικών πρακτικών,[7_54]  η ενασχόληση με τον χορό και την μουσική,[7_55] αλλά και τις ταυρομαχίες,[7_56] τα οποία παρέχουν έδαφος συσχετίσεως με προηγμένες πολιτισμένες κοινωνίες! Σχετικό με την μουσική είναι το γεγονός ότι στο κρατίδιο ήταν αγαπητά τα χαλκεία (τύμπανα ή gong) τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζονται να συνοδεύουν δραστηριότητες των κατοίκων. Μάλιστα αυτή η δημοτικότητα των χαλκείων – τυμπάνων άποτελεί γεγονός εκτεινόμενο σε μεγάλο αριθμό θέσεων, αρχίζοντας από το πολιτιστικό σχήμα Dong Son έως πολλά σημεία της Ασίας. Μία από τις αγαπητές διακοσμήσεις αυτών των ορειχάλκινων τυμπάνων περιελάμβανε σκηνές με λέμβους και κωπηλάτες,[7_57] ενώ μή αναμενόμενο είναι το γεγονός ότι συχνά η πλώρη και η πρύμνη αυτών των λέμβων διακοσμείται με πτηνά,[7_58] συνήθεια η οποία απαντάται στο Αιγαίο αλλά και σε θέσεις του πολιτισμού του Ινδού![7_59]
Εικ. 9: Διακόσμηση ορειχάλκινης πόρπης με παράσταση κυνηγίου ελαφιών[9]

Σχολιάζοντας το χάλκινο της Εικ. 3 ο Χριστόπουλος αναφέρει:[11]Δύο πολεμιστές που απεικονίζονται σε μια παρόμοια χάλκινη πόρπη για ζώνη αποδεικνύουν ότι το βασίλειο των Dian διοικούνταν από αποίκους που πιθανότατα συνδέονταν με Ελληνο-Σάκες αποίκους. Η πολεμική αριστοκρατία χρησιμοποίησε την μόδα των κατάφρακτων ιππέων[13] παρόμοια με την ελληνιστική Κεντρική Ασία από περίπου το 250 π.Χ. Εκτός από την βαριά πανοπλία, τα κράνη που φορούν είναι επίσης ενδιαφέροντα καθώς φαίνονται Βοιωτικά, όχι των Qin (Δυτικά), Han ή Φρυγικά. Η απεικόνιση του χθόνιου φιδιού είναι επηρεασμένη από την ελληνιστική τέχνη. Οι πολεμιστές κρατούν τα κεφάλια των εχθρών τους στο αριστερό τους χέρι, παρόμοια με τη δυναστεία των Qin και την πολεμική συνήθεια των Xiongnu και ο γενειοφόρος πολεμιστής στην πλάτη φαίνεται να κρατά έναν τύπο «ξιφιδίου - πελέκεως» (ge) ή ένα δρεπάνι, που συμβολίζει την συγκομιδή. Η σκηνή αναπαριστά έναν Ταυροκτόνο όπως συνέβαινε στα ελληνικά μυστήρια της ελληνιστικής περιόδου. Τα μεταγενέστερα ρωμαϊκά 'Μιθραϊκά μυστήρια' (ειδικά της Ρώμης, δεύτερος-τέταρτος αιώνας μ.Χ.) απεικονίζονται με τα πολυάριθμα γλυπτά του τύπου 'Ο Μίθρας που σκοτώνει τον ταύρο' που επηρεασμένο από προηγούμενα ελληνικά υποδείγματα, δανείστηκε παρόμοια συμβολικά στοιχεία προσθέτοντας την μορφή του Μίθρα ως Ηλίου.[15]     
Αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση του Χριστόπουλου:[17]Μερικά από τα χάλκινα γλυπτά που βρέθηκαν στους τάφους Lijiashan (李家山) στην επαρχία Γιουνάν, που προέρχονται από τον λαό Dian (滇) και χρονολογούνται στην εποχή του Τσιν, δείχνουν μια εκπληκτική ομοιότητα με το αρχαίο μινωικό τελετουργικό χορού του Γερανού. Ο Ï‡Î¸ÏŒÎ½Î¹Î¿Ï‚ όφις (δράκος) που μοιάζει με Πύθωνα γλιστρά γύρω από έναν θυσιαζόμενο ταύρο και ανθρώπους, ενώ μια όρθια στήλη στηρίζει έναν ταύρο, σύμβολο της συγκομιδής και της γονιμότητας. Αυτό προήλθε από την εποχή των Ελληνο-Σακών και των Ινδο-Ελλήνων, που είχαν έδρα όχι μακριά από το Γιουνάν.Άν και ο χορός αναφέρεται ονομαστικά από τον Πλούταρχο (Plut. Thes. 21) συνδέεται δε με τον Θησέα, επίστρέφοντα από την Κρήτη, έλαβε δε χώραν κατά την άφιξή του στην Δήλο,[19] οι μελετητές τον έχουν συσχετίσει ακόμη και με την Μινωϊκή Κρήτη![21] Stefania Goulioti in The “Birds” by Aristophanes, directed by Nikos Karathanos[23]
Αργυρές φιάλες με λοβόσχημη διακόσμησηΕν προκειμένω ιδιαίτερη σημασία έχει αποδοθεί στην ανασκαφή στον Κινεζικό περίγυρο αργυρών φιαλών με διακόσμηση πετάλων λωτού, δακρύων ή λοβών εν γένει, οι οποίες έχουν θεωρηθεί ξένες προς την παράδοση των περιοχών αυτών. Οι ανασκαφείσες μέχρι σήμερα αργυρές φιάλες με την ιδιόμορφη διακόσμηση των πετάλων λωτού είναι οι ακόλουθες:
α) οι παλαιότερες της κατηγορίας χρονολογούνται στην περίοδο των Αντιμαχομένων Κρατιδίων και ανεσκάφησαν στο Xixin (Qingzhou, Shandong), προέρχονται δε από το βασιλικό μαυσωλείο του κρατιδίου Qi,[7_118]
β) από το κρατίδιο του Nanyue,7_119 προέρχεται σχετικό τεκμήριο του τοπικού βασιλέα Zhao Mo, σύγχρονο με την περίοδο των Δυτικών Han,7_120 το οποίο συνοδευόταν, μεταξύ των άλλων, και από χρυσά ανάγλυφα κομβία με αναφορές στην εξελληνισμένη Ανατολή,[7_121]
γ) από το μαυσωλείο του Liu Fei, πρώτου βασιλέα του κρατιδίου Jiangdu,[7_122] προέρχεται φιάλη με κάλυμμα φέρουσα επιγραφές, πρόσθετα κομβία στο κάλυμμα και βάση,
δ) σε ταφικό περιβάλλον ανεσκάφη αργυρό κιβώτιο το οποίο χρονολογείται στην πρώιμη ή μέση περίοδο των Han, ευρέθη στην Chaohu (πόλη παρά την όχθη της ομώνυμης λίμνης στο Anhui) και προσομοιάζει με αυτό του βασιλέα του Nanyue,[7_123]
ε) δύο ορειχάλκινα αυτήν την φορά κιβώτια ανασκαφέντα στον τάφο του βασιλέως του Dian στο όρος Shizhai (Jinning) εμφανίζουν το ίδιο περίπου σχήμα και διακόσμηση με το εύρημα του Nanyue.[7_124]
Οι ανωτέρω αργυρές φιάλες παραβάλλονται με παρόμοιες των Αχαιμενιδών,[7_125] ανάλογοι δε τύποι (‘ανατολίζοντες’) κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα από τον έκτο αι. π.Χ.[7_126] Στενή ομοιότητα, όμως έχει παρατηρηθεί και από την Κινεζική αρχαιολογία[7_127]ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]. https://en.wikipedia.org/wiki/Dian_Ki.... Higham 1996, p. 173; Bunker 1993, p. 47, fig. 27.
7_46. Higham 1996, p. 160, fig. 5.21. Σχετική παράσταση απεικονίζεται σε πόρπη ανασκαφείσα στον τάφο 17 της νεκροπόλεως Shizhaishan.
7_47. Chiou-Peng 2004, p. 298.
7_48. Lebedynsky 2006, p. 73.
7_49. Zhang Zengqi, 1994 pp. 666-699. Για περαιτέρω σχολιασμό του θέματος βλ. Hein (Hein 2014, p. 6).[5].  Christopoulos 2022, fig. 28 bottom.[7].  Christopoulos 2022, fig. 28 up. MET Accession Number: SL.1.2017.6.2 (Lijiashan Museum of Bronzes). Εύρημα από τον τάφο 68 του Lijiashan (李家山) κστασκευασμένο από καλλιτέχνες του Βασιλείου Dian (279 –109 π.Χ.), δυναστεία Qin (ή Δυτικών Han). 

7_50. Allard 2006, p. 245. Την περίοδο αυτή είχε μόλις καταλυθεί το Ελληνο – Βακτριανό βασίλειο.
7_51. Έχει υποστηριχθεί η ύπαρξη ομοιοτήτων μεταξύ των βασιλικών τάφων του Dian, και αυτών του Liu Fei (κρατίδιο Jiangdu) και του Zhao Mo (κρατίδιο του Nanyue), βλ. Liu Huan (Liu Huan 2011).
7_52. Βλ. την λαβή ορειχάλκινου ξίφους διακοσμημένη με αυτό το θέμα, η οποία ανεσκάφη στο Jiancheng και φυλάσσεται στο Yunnan Provincial Museum, Guandu, Kunming (<https://en.wikipedia.org/wiki/Dian_Ki...).
7_53. Higham 1996, p. 154, fig. 5.14.
7_54. Higham 1996, p. 159, fig. 5.19.
7_55. Higham 1996, p. 160, fig. 5.20. Σχετικό είναι επιχρυσωμένο ορειχάλκινο διακοσμητικό με δύο χορευτές, ανασκαφέν στον τάφο 13, Shizhaishan, Jinning, επαρχία Yunnan και φυλασσόμενο στο Yunnan Provincial Museum, Guandu, Kunming.
7_56. Higham 1996, p. 161, fig. 5.22. Πρόκειται για παράσταση πλήθους παρακολουθούντος ταυρομαχία, προερχόμενη από πόρπη ανασκαφείσα στον τάφο 6 της νεκροπόλεως Shizhaishan. Αναπαράσταση ταυρομαχίας ανευρίσκεται επίσης σε εγχάρακτη λίθινη πλάκα της Nanyang της περιόδου των Ανατολικών Han (Wang 1994, p. 521, fig. 11; Hongjie and Yujian 2007, fig. 40).7_57. Han Xiaorong 2013; Psarras 2015, n. 109. Η δημοτικότητα του διακοσμητικού θέματος των λέμβων ενδεχομένως σχετίζεται με την χρήση θαλάσσιων και ποτάμιων οδών για την ναυτική επικοινωνία στα πλαίσια του πολιτιστικού κύκλου Dong Son περί τον κόλπο του Tonkin, βλ. Shelach-Lavi (Shelach-Lavi 2015, p. 333). Το ίδιο θέμα απαντάται και στους Yue / Baiyue της Ν. Κίνας, μερικές φορές εν συνδυασμώ προς παραστάσεις ερπετών (Li Xueqin 1991, pp. 18-19).7_58. Han Xiaorong 2013, fig. 6.
7_59. Η συνήθεια της εικονογραφήσεως πτηνών στην πλώρη και την πρύμνη του πλοίου ακολουθείτο από τον πολιτισμό του Ινδού (πρισματική σφραγίδα MD-602, The Huntington Archive, <https://news.osu.edu/huntington-archi...) και τον Αιγαιακό (θραύσμα πυξίδας από την Τραγάνα ΥΕ ΙΙΙc), αλλά συναντάται και στην Τύλο (Μπαχρέιν).
[9]. Εύρημα από τον τάφο 68 του Lijiashan. http://yn.chinadaily.com.cn/a/202208/...
[11]. Christopoulos 2022, p. 108.
[13] Oι κατάφρακτοι ιππείς εμφανίζονται ως στρατιωτική μονάδα και ως όρος στην ιστορία, στο βασίλειο των Πάρθων.

[15]. Christopoulos 2022, n. 147. Άλλωστε ο Beck (Beck 2001) σημειώνει:
Πριν από τρία χρόνια πρότεινα ένα σενάριο για τις απαρχές του Μιθραϊσμού που εστίαζε εκ νέου στην Ανατολία και συγκεκριμένα στον μεικτό ελληνικό και ιρανικό πολιτισμό της βασιλικής δυναστείας της Κομμαγηνής (Beck 1998). Συνοψίζοντας, πρότεινα ότι τα Μυστήρια του Μίθρα σχηματίστηκαν στο στρατιωτικό και πολιτικό περιβάλλον της δυναστείας στον απόηχο του Ιουδαϊκού και του Εμφυλίου πολέμου (στους οποίους συμμετείχαν και οι Κομμαγηνοί) και την επακόλουθη εξορία και διαμονή της δυναστείας στη Ρώμη υπό τον Βεσπασιανό.[17]. Christopoulos 2022, pp. 86-87.

[19]. Ragazzi 2019.
[21]. Ragazzi 2019.
[23]. https://www.behance.net/gallery/93603...

7_118. Shandong Institute of Cultural Relics and Archaeology, Qingzhou Municipal Museum 2015; Li Ling 2014.
7_119. Tο κρατίδιο του Nanyue υπήρξε βραχύβια πολιτική οντότητα η οποία περιελάμβανε τμήμα της σύγχρονης Νότιας Κίνας και του Β. Βιετνάμ, είχε δε πρωτεύουσα το Panyu (σύγχρονο Guangzhou).
7_120. Nickel 2012. Το αργυρό κιβώτιο, ήτοι φιάλη με κάλυμμα, φυλάσσεται στο Museum of the Western Han Dynasty, βλ. <https://artsandculture.google.com/ass....
7_121. Demandt 2015, p. 311; Marshall 1951; Pfrommer 1993, pp. 210–212; Li Jianwei 2010, fig. 19. Παρόμοια τεκμήρια προέρχονται από τα Τάξιλα και άλλες θέσεις του Ελληνο – Βακτριανού κόσμου.
7_122. Ο Liu Fei (169-128 π.Χ.) έγινε ο πρώτος βασιλέας του Jiangdu το 153, υπήρξε δε ένας από τους μεγαλύτερους αδελφούς του Wu, αυτοκράτορα της Κίνας κατά την περίοδο των Δυτικών Han.
7_123. Jiangsu Wangyun Mountain, Dayun Mountain 2012.
7_124. Liu Huan 2011.

7_125. Η χρυσή φιάλη του Δαρείου φυλάσσεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (No. 54.3.1) φέρει δε επιγραφή στην Περσική, Βαβυλωνιακή και Ελαμιτική, βλ. < https://www.metmuseum.org/art/collect.... Στο Ιρλανδικό Μουσείο φυλάσσεται άλλη λεγομένη του Ξέρξη, η οποία προέρχεται από τα Εκβάτανα (No. 7985), ενώ στο Βρεττανικό Μουσείο υπάρχει και τρίτη (No. ANE 1994-1-27), βλ. <https://www.britishmuseum.org/researc.... Sideris 2008, p. 342.

7_127. Li Ling 2014, p. 59.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑhttps://books.google.gr/books?id=drot..., Tze-huey. 2004. “Horsemen in the Dian Culture of Yunnan,” in Gender and Chinese Archaeology, ed. K. M. Linduff and Y. Sun, Walnut Creek – Lanham - New York – Toronto – Oxford, pp. 289-314.
Κονιδάρης, Δ. Ν. 2020. Ο Κινεζικός πολιτισμός και οι Ελλαδικές επιδράσεις, Αθήνα.
https://sino-platonic.org/complete/sp..., L. 2022. "Dionysian Rituals and the Golden Zeus of China," Sino-Platonic Papers 326, pp. 1-123.
doi : https://doi.org/10.3406/topoi.2001.19..., R. L. 2001. "New thoughts on the genesis of the mysteries of Mithras," Topoi 11/1, pp. 59-76.
Beck, R. B. 1988. Planetary Gods and Planetary Orders in the Mysteries of Mithras (Études préliminaires aux religions orientales dans l’Empire romain 109), Leyden: Brill.
https://brill.com/view/journals/aas/2... Wu, Peng Zhu, Yu Tian, and Haitao Lin. 2022. "Lost and Gone: A Representational Study of Bronze Ornaments in the Ancient Dian Kingdom, China," African and Asian Studies 21 (3)                     
https://www.researchgate.net/publicat... Cremin. 2010. "Seeing Dian through Barbarian eyes," Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association 30, pp. 114-121.p. 115: The many turquoise and jadeite items found in the Dian tombs may have come from the Hetian region, which had access to textiles of Hellenistic style in at least the 1st century BCE (Wagner et al. 2009).
https://publikationen.ub.uni-frankfur..., M., B. Wang, P. Trasov, S. Westh-Hansen, E. Völling and J. Heller. 2009. "The ornamental trousersfrom Sampula (Xinjiang, China): Their origins and biography," Antiquity 83, pp. 1065-1075.
https://www.jstor.org/stable/283449Brady Lawler, L. 1946. "The Geranos Dance - A New Interpretation," Transactions and Proceedings of the American Philological Association 77, pp. 112-130. 
Gaudenzio Ragazzi. G. 2019. "The Crane, Ariadne’s thread, labyrinth and dance," Danja dell Origin, <https://danzadelleorigini.com/en/2019... (10 July 2023).
https://www.jstor.org/stable/10.1086/..., D. 2011. "Dancing with the Stars: Choreia in the third stasimon of Euripides' Helen," Classical Philology 106 (4), pp. 299-323. p. 314: Latent in this, Muellner suggests, is Homer’s familiarity with the so-called geranos or crane dance, identifed by the scholia as the dance performed by the chorus of youths and maidens on the penultimate ring on the shield of Achilles (Il. 18.590–606). According to ancient commentators, this geranos was the dance that Theseus first devised (or, in the scholiast’s terms, “wove”) with a chorus made up of the seven maidens and seven youths whom he rescued from the Labyrinth.83 .......... p. 314: In Plutarch’s account, the geranos presents a mimêma of the twists and turns of the Labyrinth, with the dancers moving in a syncopated rhythm that features alternating, spiral-like motions (παραλλάξεις καὶ ἀνελίξεις, Thes. 21).
https://escholarship.org/content/qt1b... Olsen, S. 2016. "Beyond Choreia: Dance in Ancient Greek Literature and Culture" (diss. Univ. of Berkeley).
https://www.jstor.org/stable/3292318L..., L. B.1942. "The Dance of the Holy Birds," The Classical Journal 37 (6), pp. 351-361. 
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on July 09, 2023 22:21

June 28, 2023

FORMATION OF JAPANESE IDENTITY IN NARA PERIOD - THE GREEK CONNECTION

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΙΑΠΩΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ NARA (7/8 αι.) & ΟΙ ΕΜΜΕΣΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑ, ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ κ.α.

Signs of the Intangible by Miro Ito (Body-mind-scapes from 1400 years of performing arts in Japan)
Νάρα, η πρώτη αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας και το ανατολικό τέρμα του Δρόμου του Μεταξιού[1b1]

Η αρχαία Νάρα ήταν κάποτε το ανατολικό τέρμα των Δρόμων του Μεταξιού.
Οι εμπορικοί δρόμοι από την Αλεξάνδρεια στον νότο, από την Κωνσταντινούπολη προς την Θεοδοσία στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας στα βόρεια, από την Αθήνα και την Ρώμη στα δυτικά, σε όλη τη διαδρομή στο Chang'an και Luoyang στα ανατολικά είναι συχνά γνωστά συλλογικά ως «Δρόμος(οι) του Μεταξιού».
Ένας κλάδος αυτού του «δρόμου» εκτεινόταν ανατολικότερα στις θάλασσες μέχρι το Naniwa-tsu (Οσάκα) και από εκεί συνέχιζε στην Asuka (Nara) μέσω μιας πλωτής οδού.
Η Νάρα διατηρεί υπολείμματα του ελληνιστικού πολιτισμού που έφτασαν στην Ιαπωνία αφού διέσχισε την Ευρασιατική Ήπειρο. Περί τα μέσα του 6ου αιώνα, ο Βουδισμός έφτασε και απέκτησε βαθιές ρίζες στη Νάρα όπου ο Σιντοϊσμός και ο Βουδισμός συνυπάρχουν ακόμη και σήμερα. Αυτός ο «Δρόμος του Μεταξιού» χρησίμευσε ως ένας υπέροχος πολιτιστικός διάδρομος για 14 αιώνες πνευματικής παραδόσεως.
Στην Νάρα, οι αναμνήσεις της γεννήσεως της Ιαπωνίας ως έθνους από τον 7ο έως τον 8ο αιώνα —καθιερώνοντας το 1ο γνωστό κεντρικά διοικούμενο κράτος στο ιαπωνικό έδαφος— είναι ακόμα ζωντανές, τόσο ως υλική όσο και ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά --με τη σοφία και τα μεγάλα ιδανικά των προκατόχων του.

Σύμφωνα με το υλικό που εξετέθη με την ευκαιρία της σχετικής εκθέσεως στο Βυζαντινό Μουσείο εκτιμάται ότι:[1b2]
Αν αναζητούσαμε έναν πολιτιστικό σύνδεσμο που nα συνδέει την Ρώμη, δυτικότερο άκρο της Οδού του Μεταξιού, με την Nara, θα μπορούσε να βρεθεί στα έργα γλυπτικής τέχνης του όγδοου αιώνα, ενσωματώνοντας τα ιδανικά του ανθρώπινου πνεύματος καθώς και τις ελεύθερες και ζωντανές κινήσεις που επηρεάστηκαν από το κλασικό ύφος της αρχαίας Ελλάδος.Μερικά παραδείγματα θα ήταν: Βουδιστικά αγάλματα επηρεασμένα από τον Ελληνιστικό πολιτισμό, ο Βούδας Vairocana του οποίου οι ρίζες μπορούν να εντοπιστούν κατά μήκος της Οδού του Μεταξιού στο αρχαίο Ελληνο - Βακτριανικό Βασίλειο. Το Fukūkensaku Kannon, το οποίο ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να έχει ελληνική προέλευση μέσω του Shiva, μιας από τις κύριες ινδικές θεότητες, που πιθανώς συνδέεται με τον Ηρακλή της Ελληνικής μυθολογίας. Οι μάσκες Gigaku των οποίων η προέλευση ανάγεται στο θέατρο της αρχαίας Ελλάδος, έφτασαν μέχρι την Ιαπωνία μέσω της "Οδού του Μεταξιού μέσω της Οάσεως', ενώ αναμειγνύονται με τη λαογραφία και τον χορό των Σογδιανών (οι οποίοι υπήρξαν μεσάζοντες στις εμπορικές διαδρομές) και διάφορα θέατρα με μάσκες κατά μήκος των Διαδρομών του Μεταξιού τόσο από ξηράς όσο και από την θάλασσα.Σύμφωνα με την εισαγωγή - παρουσίαση του ως άνω βιβλίου:[1]


Για πολλά χρόνια, η φωτογράφος και συγγραφέας, Miro Ito εξερευνά σημεία του άυλου καθώς χρησιμοποιεί την κάμερά της για να απαθανατίσει μεταμορφώσεις στην κουλτούρα του σώματος, στην φωτογραφική της σειρά που αποκαλεί σώμα-μυαλό-τοπία προσευχής και αφιερώσεως καθώς και εκφράσεις. του διαφωτισμού, συμπεριλαμβανομένων βουδιστικών αγαλμάτων και αντικειμένων λατρείας που αναφέρονται ως Εθνικοί Θησαυροί και Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία της Ιαπωνίας. 
Η Ito Î­Ï‡ÎµÎ¹ επίσης εξερευνήσει την ιστορία των ιαπωνικών παραστατικών τεχνών και την καταγωγή τους από τους αρχαίους Δρόμους του Μεταξιού. 
Από το Gigaku, το παλαιότερο γνωστό ευρασιατικό θέατρο με μάσκες που έφτασε στην Ιαπωνία πριν από 1400 χρόνια — από το οποίο μόνο μερικές μάσκες σώζονται σήμερα — μέχρι τον χορό Bugaku και την κουλτούρα της μάσκας που ενσωματώνει διάφορες αρχαίες ανακτορικές παραστατικές τέχνες και μουσική — που τώρα δεν λειτουργεί στην ηπειρωτική Ασία, στο θέατρο Noh που εξελίχθηκε σε θεατρικό δράμα τον 14ο/15ο αιώνα, στην σύγχρονη avant-garde Butoh: μια αναζήτηση για την ψυχή ως αιώνιο φως στην κουλτούρα του σώματος. Η Ito έχει απεικονίσει την άυλη πλευρά της πνευματικότητας και την έχει μετατρέψει σε φωτογραφικά αριστουργήματα. Αυτό το φωτογραφικό άλμπουμ που μεταφέρει ένα μέρος του ταξιδιού του συγγραφέα στο σώμα-σύμπαν λειτουργεί ως κατάλογος που συνοδεύει την παγκόσμια περιοδεύουσα έκθεση Signs of the Intangible. Πρόκειται για ένα χαρτοφυλάκιο με νέα και αδημοσίευτα έργα, συμπεριλαμβανομένου του Quick Silver (υδράργυρος), μια συνεργασία με τον χορευτή Ko Murobushi του Butoh, που έγινε η επίσημη εικόνα της Μπιενάλε της Βενετίας (τμήμα χορού) το 2006 — συνοδευόμενο από τα πρόσφατα καλλιτεχνικά δοκίμια του συγγραφέα. 
Αυτό το άλμπουμ φωτογραφιών προσκαλεί τους θεατές να βυθιστούν στα 1400 χρόνια ιαπωνικής φυσικής έκφρασης, που φωτίζεται από το αιωνόβιο φως της ανταλλαγής Ανατολής-Δύσης κατά μήκος των Δρόμων του Μεταξιού.
💠 Προοπτική που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί!Η μοναδικότητα αυτής της παρουσιάσεως τονίζει αυτήν η άνευ προηγουμένου προοπτική για το πώς αλληλεπιδρούν αυτές οι εξαιρετικές υλικές ή άυλες τέχνες και παραδόσεις: γλυπτά του 8ου αιώνα επηρεασμένα από τον ελληνιστικό πολιτισμό όπως οι μάσκες Gigaku[2] και Bugaku που ήλθαν στην Ιαπωνία τον 6/7ο αιώνα μέσω των αρχαίων Δρόμων του Μεταξιού, των θεατρικών παραστάσεων Noh και των πολεμικών τεχνών Kobudo με την 600χρονη παράδοσή τους καθώς και με παραστάσεις σύγχρονου χορού όπως το Butoh.Μεγαλωμένο σε ένα περιβάλλον λατρείας της φύσεως (Σιντοϊσμός) όπου τα πάντα θεωρούνται ως εκδήλωση του kami, και επηρεασμένο από τον Βουδισμό, το βασικό στοιχείο εδώ είναι η συνέχεια της αφιερωτικής παράδοσης σαφώς εμφανής μέσα στη μοναδικά ιαπωνική μορφή του Σιντο-Βουδιστικού συγκρητισμού που υπάρχει από τότε τον 7ο αιώνα.
💠 Εμπνεύσεις που μπορούν να ξεκλειδώσουν το σώμαΑυτό το βιβλίο παρουσιάζει τοπία διανοητικά και σώματος υφασμένα από «μακρινή αλλά στενή έκφραση του σώματος»[3], για τα οποία 1400 χρόνια ιαπωνικών παραστατικών τεχνών χρησιμεύουν ως παράδειγμα—από Gigaku/Bugaku έως Nogaku, Butoh, μέχρι σύγχρονο χορό, ακόμη και στις μικτές τέχνες του θεάματος.Ελπίζουμε ότι τα Σημάδια του Άυλου[5] μπορούν να παρέχουν αναλαμπές αποδείξεων για την ανταλλαγή Ανατολής-Δύσης — που πηγαίνει πίσω αιώνες — και την μακρά ιστορία των ιαπωνικών παραστατικών τεχνών, ενόσω επιδιώκετο ένας δρόμος προς τη φώτιση ενσωματωμένη στα βαθιά στρώματα του ιαπωνικού πολιτισμού.
Αρχιτεκτονικες συσχετίσεις[10]ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑΟΣ HORYUJI
Ο ναός Horyaji κτίστηκε στις αρχές του έβδομου αιώνα. Κάποτε καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά, αλλά ξανακτίστηκε στη σημερινή του μορφή μεταξύ του τέλους του έβδομου και των αρχών του 8ου αιώνα. Ο Haryfiji είναι αυτή τη στιγμή η παλαιότερη ξύλινη κατασκευή στην Ιαπωνία και πιθανώς ο παλαιότερος ξύλινος ναός στον κόσμο. Λέγεται συχνά ότι οι Horyaii επηρεάστηκαν από την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί ο ελληνισμός σε έναν βουδιστικό ναό στην Άπω Ανατολή; Αναμφίβολα, για ένα άτομο που το ακούει αυτό για πρώτη φορά, αυτό θα φαινόταν κάπως αμφίβολο. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι ο Horyiiji θεωρείται πολύ Ελληνικός. Μια διατομή των πυλώνων που χρησιμοποιούνται στο Horyaii δείχνει ότι είναι στρογγυλοί. Οι κολώνες, δηλαδή, είναι στρογγυλές κολόνες. Ωστόσο, δεν είναι εντελώς ευθείες στήλες. Το μέσο σημείο κάθε στήλης τείνει να καμπυλώνεται προς τα έξω. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό στους πυλώνες της Πύλης Churnon και του Kondo (Κεντρική Αίθουσα). Στην αρχιτεκτονική ορολογία αυτό αναφέρεται ως dobari στα ιαπωνικά. Μερικές φορές χρησιμοποιείται και ο δυτικός όρος έντασις. Αυτή η τεχνική της διογκώσεως στο μέσο των κιόνων παρατηρήθηκε επίσης στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Γενικά θεωρείται ότι αυτή η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για να κάνει το εξωτερικό μιας κατασκευής να φαίνεται οπτικά σταθερό. Αυτό σήμαινε αρχικά ο όρος Î­Î½Ï„ασις. Ο όρος αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί στην αρχαία δυτική αρχιτεκτονική, αλλά έχει επίσης μεταφραστεί στα ιαπωνικά για να περιγράψει τις στήλες Horyuji. Πράγματι, οι στήλες Horyuji μοιάζουν πολύ με τις ελληνικές στήλες. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η διόγκωση στις στήλες του Horyuji αναφέρεται συχνά ως Î­Î½Ï„ασις. Αυτές οι στήλες είναι που κάνουν τους ανθρώπους να λένε ότι το Horyuji επηρεάστηκε από την αρχαία Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει λάθος να αναφέρουμε ότι αυτή η ερμηνεία είναι ευρέως γνωστή και αποδεκτή. Σίγουρα υπάρχει κάτι σε αυτή την ιστορία που προσελκύει κόσμο. Γι' αυτό η δύναμη που κατέχει αυτή η ιστορία, παρόλο που αγνοείται από τους ακαδημαϊκούς, παραμένει ισχυρή. Από πού προήλθε λοιπόν αυτή η εξήγηση; Σίγουρα οι ρίζες αυτής της ιδέας μοιάζει να είναι ενδιαφέρουσες. Αυτή η θεωρία λέγεται γενικά ότι είναι η ιδέα του Ito Chuta, ενός ιστορικού αρχιτεκτονικής. Ο Ito Ï„ο ανέφερε για πρώτη φορά στην εργασία του "Horyuji kenchikuron" (A Study of Horyuji Architecture, 1893). Αυτό επρόκειτο να καταστεί γενικώς αποδεκτή δήλωση που έπρεπε να αναφέρεται όταν σχολιάζαμε την σύγχρονη ιαπωνική αρχιτεκτονική. Αυστηρά μιλώντας, δεν είναι απολύτως σωστό να πούμε ότι αυτή η ιδέα επινοήθηκε αποκλειστικά από τον Ito. Ο Ishii Keikichi, ιστορικός αρχιτεκτονικής, διακήρυξε μια παρόμοια θεωρία σε πολύ προγενέστερο στάδιο. Αυτή η ιστορία μιας προόδου προς την Ανατολή προελθούσα από τον Ελληνισμό είχε επίσης προταθεί στον Ito από τον καλλιτέχνη Okakura Tenshin. Είναι η πραγματεία Ites, ωστόσο, που είναι πιο διάσημη για τη συσχέτιση των κιόνων Horyuji με την αρχαία Ελλάδα. Ήταν ο Ito που έκανε τους ανθρώπους να το συνειδητοποιήσουν, που ήταν η πραγματική πηγή αυτής της ιστορίας. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από τα έργα του Ito χωρίς να εξετάσουμε πραγματικά τις λεπτομέρειες της ιστορίας της θεωρίας του....
Η άποψη του Ortolani για το Ιαπωνικό θέατρο[15]Όποια και αν είναι η άμεση προέλευση των μασκών και των παραστάσεων gigaku, αρκετά ερωτήματα σχετικά με την απομακρυσμένη προέλευσή τους παραμένουν ανοιχτά. Μια μελέτη των χαρακτηριστικών των μάσκες gigaku αποκαλύπτει ότι αντιπροσωπεύουν μύθους και τύπους που σίγουρα δεν είναι κινέζικοι. Οι μάσκες προσώπου φαίνεται να συνδέονται με τηn ξυλογλυπτική τέχνη των Σκυθών. Οι μάσκες κεφαλής έχουν προκαλέσει πολλές απόπειρες με σκοπό να αποδειχθεί η ύπαρξη μιας γέφυρας μεταξύ του θεάτρου της Κίνας και της Ιαπωνίας, και του θεάτρου της Ελλάδας και της Ρώμης, σε όλη την Εγγύς Ανατολή και την Ινδία. Στην πραγματικότητα, μια στενή σύγκριση ή κάποιες μάσκες gigiaku με όψιμες ρωμαϊκές κωμικές μάσκες παρουσιάζει μερικές εντυπωσιακές ομοιότητες. Μια υπόθεση βλέπει στο επεισόδιο του Konron, των γυναικών του Wu και του Rikishi μια μεταμόρφωση ενός ελληνικού μύθου.[17]
Προσωπείο Gigaku του Konron, 9ος αι.[19]
Σημειώνεται ότι υπάρχουν δύο αρχέτυποι χαρακτήρες παλαιστών, ο Kongō (金剛) ή ο "Vajra- yakṣa" που είναι με το στόμα ανοιχτό, και ο Rikishi (力士) που είναι με κλειστό στόμα. Αυτά τα δύο λέγεται ότι είναι ανάλογα με τα δύο αγάλματα του Niō ή των φυλάκων πύλης που αντίστοιχα σχηματίζουν τα ανοιχτά και κλειστά σχήματα A-un στο στόμα τους.Η Ήρα και η Ίρις θα ήταν τα πρότυπα για τις γυναίκες του Wu, οι σάτυροι για τον Konron, ο Ηρακλής για τον Rikishi. Η πιθανότητα μιας μακράς γραμμής επιρροών που εκτείνεται από την Εγγύς Ανατολή έως την Ιαπωνία — όπου ταξίδεψαν νομαδικοί πληθυσμοί που συνδύαζαν την δυτική τέχνη της ξυλογλυπτικής προσωπείων με την ινδική μυθολογία και την βουδιστική πίστη — παραμένει τόσο συναρπαστική και όσο η εκπληκτική παρουσία μιας ελληνικής μοντελοποιήσεως ενός πυλώνα στον ναό Horyi.iji της Nara, ή η ανακάλυψη στην Ιαπωνία του φτερωτού αλόγου, πιθανώς διακοσμητικό θέμα του Πηγάσου, σε διακοσμητικά σχέδια σύγχρονα του gigaku.[21]


ΑΝΑΦΟΡΕΣ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ[1b1]. https://japan-authentic-heritage-init...https://www.byzantinemuseum.gr/en/tem.... Miro Ito 2023.[2]. Tsaras,  Chrysafidis, Giouzepas 2016, p. 51, n. 12. Î¥Ï€Î¬ÏÏ‡Î¿Ï…ν πολλές αναφορές για την προέλευση των μασκών του θεάτρου Noh που εστιάζουν στην ομοιότητα με τις γκροτέσκες κωμικές μάσκες της ελληνιστικής εποχής. Η σημείωση αναφέρεται στο: Benito Ortolani, International Bibliography of Theatre, 1985, σελ. 326.[3]. Ρητό του Ko Murobushi, που ήταν ένας Ιάπωνας χορευτής και χορογράφος θεωρείτο δε ως ο κορυφαίος κληρονόμος του αρχικού οράματος του Butoh του Tatsumi Hijikata.[5]. Παρουσιάστηκαν και στο Ελληνικό Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο![10]. Shoichi Inoue 2000, pp. 129-130.[15]. Ortolani 1990, p. 36.[17]. Η μάσκα (BM 1957,1120.1) είναι αυτή του βαρβάρου Konron, ο οποίος στο δράμα προσπαθεί αδέξια να ερωτοτροπήσει με την υπέροχη Go-Jo, πριγκίπισσα του Κινέζικου βασιλείου του Wu. https://www.britishmuseum.org/collect... https://en.wikipedia.org/wiki/Gigaku}.... Gigaku Mask of a Konron, 9th century, Philadelpeia Museum of Art (Acc. Nr. F1918-2-1), <https://philamuseum.org/collection/ob.... Ortolani 1990, p. 36, n. 6. Σημειώνεται επίσης ότι έμπροσθεν του ναού Tachibana-dera (Tachibana Temple) Ï…πάρχει ένα χάλκινο άγαλμα αλόγου που ονομάζεται Kurokoma (Μαύρος Πήγασος) που ήταν το αγαπημένο άλογο που ο Shōtōku Taishi χρησιμοποιούσε για να ιππεύσει σε διάφορες τοποθεσίες για να διαδώσει τον Βουδισμό. Λέγεται επίσης ότι ο Πρίγκιπας πήγαινε συχνά με αυτό το άλογο στην Ikaruga (ναός HōryÅ«-ji) και ότι το άλογο είχε θαυματουργές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να πετάει. Με τον Shōtoku Taishi στην πλάτη του, ο Kurokoma πέταξε για τρεις ημέρες και σε όλη τη χώρα, χωρίς να κουραστεί. Ο Shōtoku Taishi ανήγειρε ένα πέτρινο μνημείο γιά το άλογο, το οποίο σχολίασε αργότερα ο μεγάλος βουδιστής μοναχός Kōbō Daishi (774-835) κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στον ναό Tachibana. Βλ. <https://en.japantravel.com/nara/asuka....

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://japan-authentic-heritage-init...
Miro Ito. 2023. Signs of the Intangible: Body-mind-scapes from 1400 years of performing arts in Japan
Signs of the Intangible
,  Japan Authentic Heritage Initiative.

https://www.jstor.org/stable/25791051
Shoichi Inoue. 2000. "Interpretation of Ancient Japanese Architecture: Focusing on Links with World History," Japan Review 12, International Conference: The Global Meaning of Japan: European and Asian Perspectives, pp. 129-143.
https://www.mukogawa-u.ac.jp/~iasu201...,  G., E. Chrysafidis, D. Giouzepas. 2016. "Traditional Noh  Theatre and  Ancient  Greek  Tragedy:  Comparative  Study towards a common Performance," Archi-Cultural Interactions through the Silk Road. 4th International Conference, Mukogawa Women’s University, Nishinomiya, Japan,July 16-18, 2016, Proceedings, ed.iaSU2016 JAPAN Publication Committee, pp. 49-52. 
https://books.google.gr/books?id=ge8c..., B. 1990. The Japanese Theatre: From Shamanistic Ritual to Contemporary Pluralism, Princeton University Press.
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on June 28, 2023 07:25

April 5, 2023

GENERAL DJEHUTY: AEGEAN - EGYPTIAN CONTACTS IN THE LBA


ΧΡΥΣΗ ΦΙΑΛΗ & ΛΟΙΠΑ ΑΝΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Djehuty: ΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ, Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ κ.α. ~ 1500 π.Χ. Πάπυρος Harris 500[1]
"Η κατάληψη της Ιόππης" είναι μια αρχαία αιγυπτιακή ημιμυθική ιστορία που περιγράφει την κατάκτηση της Συρο – Παλαιστινιακής πόλεως Yapu (Ιόππη - Joppa, σύγχρονη Χάιφα / Τελ Αβίβ) από τον Djehuty, στρατηγό του Thutmose III (1504-1450 π.Χ.). Το σωζόμενο αντίγραφο του κειμένου περιλαμβάνεται στον Papyrus Harris 500, αυτή δε η ιστορία θεωρείται παραδοσιακά ως μια καθαρώς λογοτεχνική αφήγηση της κατακτήσεως η οποία έλαβε χώραν στον απόηχο της εκστρατείας του Thutmose III στην Συρία. Υπήρχε, ωστόσο, ένας διοικητής στρατευμάτων ονόματι Djehuty που υπηρετούσε υπό τον Thutmose III. Οι τακτικές που χρησιμοποίησε ο Djehuty στην ιστορία, όταν κατέλαβε την εχθρική Ιόππη κρύβοντας τους στρατιώτες του σε μεγάλα καλάθια - φόρο τιμής στον άρχοντα,[2] συχνά αναφέρεται ότι θυμίζουν το επεισόδιο του Οδυσσεακού Δούρειου ίππου και στην ιστορία του "Ali Baba and the Forty Thieves" από τις Αραβικές Νύκτες! Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτή η ιστορία προϋπήρχε του λογοτεχνικού σκηνικού της ελληνικής παραδόσεως κατά περισσότερο από 200 χρόνια.[4]

Χειρόγραφη μινιατούρα του Δούρειου ίππου στο χειρόγραφο Vergilius Romanus στην Αινειάδα του Βιργίλιου, 5ος αι.[6]
Σημειώνεται ότι στο έδαφος του συγχρόνου Ισραήλ είναι η Ιόππη - Χάιφα το μοναδικό σημείο όπου διαδραματίζεται Ελληνικός μύθος, αυτός του Περσέως και της Ανδρομέδας![8] Πράγματι η θέση ευρίσκετο στην καρδιά της Φιλισταϊκής περιοχής, όπου είχε εγκατασταθεί αυτό το Αιγαιακής προελεύσεως φύλο κατά τις μετακινήσεις των Λαών της Θάλασσας λίγο μετά το 1200 π.Χ. Από την Μυκηναϊκή περίοδο η ομώνυμη αγγειοπλαστική υπήρξε στην περιοχή ιδαίτερα δημοφιλής,[10] όπως και η Κυπριακή και Αιγυπτιακή.[12] H πληθώρα εισαγόμενων μυκηναϊκών, κυπριακών και αιγυπτιακών εμπορευμάτων υποδηλώνουν τον ρόλο του λιμανιού σε αυτό το εμπόριο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Πράγματι, το λιμάνι πιθανότατα λειτουργούσε και ως στρατηγικό σημείο ανεφοδιασμού για τις αιγυπτιακές δυνάμεις που εκστρατεύουν στο νότιο Λεβάντε. [image error] Μυκηναικό κεραμεικό αγγείο ΥΕ (13/12 αι. π.Χ.) από την Ιόππη[12a] 
Ο στρατηγός Djehuty φαίνεται ότι δεν ήταν φανταστικό πρόσωπο. Τον χειμώνα του 1824, ο Bernardino Drovetti βρήκε τον εντελώς ασύλητο τάφο του στη Saqqara. Σε αυτές τις πρώτες μέρες, η αιγυπτιακή αρχαιολογία ήταν στα σπάργανα και μόνο μερικές σημειώσεις από τις ανασκαφές έγιναν τότε. Σήμερα, υπάρχουν μόνο σύντομες περιγραφές των τεκμηρίων, αυτά δε εν συνεχεία πωλήθηκαν σε διάφορες συλλογές μουσείων σε όλο τον κόσμο και, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα στον τάφο του Djehuty μόνον όταν φέρουν το όνομά του. Τα αντικείμενα που βρέθηκαν στον τάφο του στρατηγού περιλαμβάνουν χρυσή και αργυρά φιάλη, και τα δύο σήμερα στο Λούβρο, τέσσερα κανωπικά αγγεία τώρα στη Φλωρεντία, τον σκαραβαίο της καρδιάς, ένα χρυσό βραχιόλι στο Rijksmuseum του Leiden[13] και το ξιφίδιο του Djehuty στο Darmstadt. Τίποτα δεν είναι γνωστό για το φέρετρο και την μούμια του Djehuty, αν και αναφέρθηκαν εν συντομία από τον Drovetti.[14]
[image error] Χρυσή φιάλη του Djehuty (Louvre)
[image error] Αργυρά φιάλη του Djehuty (Louvre)[18]

Ενιαφέρον είναι σχετικώς το σχόλιο της Lilyquist αναφορικά με το τεκμήριο Louvre E 4886:[19].. Εφ' όσον αποδεχτούμε ότι πρόκειται μάλλον γιά φιάλη και όχι πινάκιο, τότε μπορούμε να αποκαλέσουμε ομφαλό το κεντρικό κομβίο, χαρακτηριστικό το οποίο είναι νέο στα Αιγυπτιακά αγγεία της περιόδου.[19_84] Μάλιστα τάφος από το Lower Assasif περιείχε φιάλη με ομφαλό καθώς και όπλο νέο στην Αίγυπτο,[19_85] οπότε η πιθανότητα της ξένης προελεύσεως μπορεί επίσης να εξεταστεί για την φιάλη και αυτού του τάφου.[19_86] Τέτοιες φιάλες αναπαρίστανται σ ε ιδιωτικό τάφο στις Θήβες της εποχής του Tuthmosis IV.[19_87] 
Μάλιστα η ίδια ερευνήτρια διαπιστώνει ότι υπάρχει μια εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ του ρόδακα της αργυράς φιάλης και του αντίστοιχου θέματος που διακοσμεί την βάση ανάλογων τεχνουργημάτων του Θησαυρού Tod,[19_103] καθώς και μεσομινωικά ζωγραφισμένα αγγεία,[19_104] και αγγεία του ρυθμού Yahudiyeh;[19_105]

Παρακάτω μάλιστα η ίδια ερευνήτρια θεωρεί: .. είναι ότι τα φυτικά στοιχεία που συνδέονται σε ένα μοτίβο εμφανίζονται έξω από την Αίγυπτο νωρίτερα από την εποχή του Τούθμωσης ΙΙΙ, δηλαδή στη μεσομινωική κεραμική,[19_124] σε μια εντύπωση σφραγίδας από το επίπεδο VII στο Alalakh,[19_125] και στην φαγεντιανή Kerma.[19_126] Οι φυτικές αλυσίδες εμφανίζονται σε μια κυλινδρική σφραγίδα από το Ras Shamra,[19_127] και σε κεραμική Yahudiyeh από τη Βύβλο[19_128] και την Κύπρο.[19_129]
Εν ολίγοις, το ασημένιο κύπελλο θα ήταν το παλαιότερο διακοσμημένο μεταλλικό σκεύος που ήταν γνωστό μέχρι σήμερα από την Αίγυπτο
Πιστεύεται επίσης ότι το δαχτυλίδι Ashburnham, το οποίο είναι "ένα από τα πιο εντυπωσιακά τεχνουργήματα αιγυπτιακής κοσμηματοποιίας που προστίθενται στην εθνική συλλογή [του Βρετανικού Μουσείου] εδώ και πολλά χρόνια", προήλθε επίσης από την ταφή του στρατηγού Djehuty.
[image error] Ωοκέλυφο πολύχρωμο αγγείο της περιόδου MM IIa (Evans 1921, pl. 2A, Κνωσός).
Δαχτυλίδι Ashburnham
Τα αναθήματα τα συσχετιζόμενα με τον στρατηγό Djehuty έχουν μελετηθεί από την Lilyquist, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα 'ότι υπάρχει μια αυθεντική ομάδα αντικειμένων, εξαιρουμένης της χρυσής φιάλης, που ανήκε σε έναν αξιωματούχο ονόματι Djehuty ..'.[22] 
[image error] Μεσο - Μινωικά αγγεία τύπου Καμαρών και πώμα φαγεντιανής από την Κέρμα[26]

Άλλωστε ενδεικτικές των σχέσεων μεταξύ του Αιγαίου και της Αιγύπτου είναι οι απεικονίσεις απεσταλμένων προς την χώρα του Νείλου από το αρχιπέλαγος, οι οποίοι απεοκονίζονται φέροντες δώρα! Ο UroÅ¡ Matić σημειώνει σχετικά:[30]Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της αιγυπτιακής αυλής της 18ης δυναστείας και των πολιτειών της Εποχής του Χαλκού στο Αιγαίο κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερη προσοχή. Η εργασία που έχει γίνει μέχρι τώρα για τον χρονολογικό συγχρονισμό έχει δημιουργήσει μια σχετικά σταθερή βάση για περαιτέρω συζητήσεις σχετικά με τις κοινωνικές σχέσεις. Ο ρόλος των αντικειμένων κύρους που φτάνουν από το Αιγαίο στην Αίγυπτο δεν έχει λάβει την ίδια προσοχή. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι οι γνώσεις μας για αυτά τα αντικείμενα περιορίζονται στις αιγυπτιακές οπτικές αναπαραστάσεις στους τάφους των αξιωματούχων και όχι στα εισαγόμενα αντικείμενα καθαυτά. Αυτή η εργασία θα συζητήσει τις μεταμορφωτικές ικανότητες της αιγυπτιακής κοσμιότητας σε σχέση με τα ξένα αντικείμενα κύρους Αιγαιακής προελεύσεως που φτάνουν στα Αιγυπτιακά ανάκτορα της 18ης δυναστείας. Πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε τα εικονογραφικά φαινόμενα μεταφοράς, υβριδισμού και δημιουργικότητας στον Αιγυπτιακό εικαστικό πολιτισμό και μόνο τότε μπορούμε να προσπαθήσουμε να διαβάσουμε οποιαδήποτε ιστορική πραγματικότητα πίσω από αυτά. Αυτές οι μεταμορφωτικές αναπαραστατικές διαδικασίες είναι καθοριστικές για την κατανόηση της πρόσληψης και της μνήμης των αντικειμένων του Αιγαίου. ÎŸ ίδιος ερευνητής σημειώνει:[32]Είναι ενδιαφέρον ότι ξεκινώντας από τον τάφο του Useramun που χρονολογείται στην πρώιμη βασιλεία του Thutmose III, όπου πρωτοεμφανίζονται τα ρυτά με κεφάλι γρύπα, οι ζωγράφοι άρχισαν να απεικονίζουν τις μορφές των απεσταλμένων του Αιγαίου με σπείρες (μπούκλες) στο μέτωπό τους (Εικ. 3 & 5) και στην κορυφή του κεφαλιού τους στους μεταγενέστερους τάφους (F

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]. Papyrus, Museum number EA10060 <https://www.britishmuseum.org/collect.... Kelder 2022. Ο ερευνητής γράφει: Î•κτός από τις ικανότητές του με το τόξο, το διάσημο τέχνασμά του με τον Δούρειο ίππο μοιάζει εντυπωσιακά με την αιγυπτιακή ιστορία του στρατηγού Djehuty, ο οποίος υπηρετούσε υπό τον Thutmose III και αναφέρεται ότι κατέλαβε την εχθρική πόλη της Ιόππης κρύβοντας τους στρατιώτες του σε μεγάλα καλάθια. προσφέρεται στον άρχοντα της πόλης ως φόρο τιμής.[4]. Βικιπαίδεια, s.v. Î— κατάληψη της Ιόππης: σύγχρονη Yaffa.[6]. RomanVirgilFolio101r.jpg[8]. Yudin 2012.[10]. Guzowska and Yasur-Landau 2005.[12]. Burke et al. 2017.[12a]. https://www.christies.com/en/lot/lot-.... A gold bracelet inscribed with the prenomen of pharaoh Thutmose III found in General Djehuty's intact tomb. This object belonged to General Djehuty's funerary treasures and is now located in the Rijksmuseum van Oudheden at Leiden in the Netherlands. Djehuty was famous in Ancient Egyptian Egyptian literature for capturing the city of Joppa on Thutmose III's behalf by resorting to subterfuge. The Egyptian hieroglyphic inscription: Ntr-Nfr Mn-kheper-Ra Di-Ankh God-Beautiful-(Wonderful) Men-Kheper-Ra-(Thutmose III) Given-Life (see Talk page)[14]. Βικιπαίδεια, s.v. Djehuty (general).
[18]. Furutani 2017, fig. 2. Photo of Louvre E 4886 <https://collections.louvre.fr/en/ark:.... Lilyquist 1988, p. 17, nn. 84-87.[19-84]. Lilyquist 1988, n. 84. Ανάλογα τεχνουργήματα προέρχονται από την Εγγύς Ανατολή και το Αιγαίο.[19-85]. Lilyquist 1988, n. 85. Οπιθανώς Αιγαιακή η καταγωγή του τεχνουργήματος![19-86]. Lilyquist 1988, n. 86.[19-87]. Lilyquist 1988, n. 87.[19-88]. Lilyquist 1988, n. 88.[19_103]. Lilyquist 1988, p. 19, n. 103. Για την Αιγαιακή συσχέτιση του θησαυρού βλ. Κονιδάρη (Κονιδάρης 2022, άρθρο 12.3, σελ. 193 κ.ε.).[19_104]. Lilyquist 1988, p. 19, n. 104. Βλ. το αγγείο τύπου 'κέλυφος αυγού' παραπάνω![19_105]. Lilyquist 1988, p. 19, nn. 105.[19_125]. Lilyquist 1988, p. 20, n. 125.[19_126]. Lilyquist 1988, p. 20, n. 126.[19_127]. Lilyquist 1988, p. 20, n. 127.[19_128]. Lilyquist 1988, p. 20, n. 128.[19_129]. Lilyquist 1988, p. 20, n. 129.[22]. Lilyquist 1998, p. 5.[26]. Stevenson Smith 1965, fig. 20b.[30]. UroÅ¡ Matić 2019.[32]. UroÅ¡ Matić 2019, p. 658.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑKelder, J. M. 2022. "From Thutmose III to Homer to Blackadder: Egypt, the Aegean, and the 'Barbarian Periphery' of the Late Bronze Age World System,"in Egypt and the Classical World: Cross-Cultural Encounters in Antiquity, <https://www.getty.edu/publications/eg... (11 March 2023).
https://metmuseum.academia.edu/christ..., C. 1988. "The Gold Bowl Naming General Djehuty: A Study of Objects and Early Egyptology," Metropolitan Museum Journal 23, pp. 5-68.
https://www.jpost.com/travel/around-i... Yudin. 2012. "Off the Beaten Track: Perseus must die," Jerusalem Post, <https://www.jpost.com/travel/around-i... (11 March 2023).
Guzowska, M. and A. Yasur-Landau. 2005. "Along the Yarkon River: Trade and Consumption of Mycenaean Pottery from Jaffa to Aphek," in EMPORIA: Aegaeans in Central and Eastern Mediterranean (10th International Aegaean Conference, Aegaeum 25)”, ed. R. Laffineur and E. Greco.
https://www.ancientportsantiques.com/..., A., S. Wachsmann, S. Avnaim - Katav, R. K. Dunn, K. Kowalski, G. A. Pierce, and M. Peilstöcker. 2017. "Jaffa’s ancient inland harbor: historical, cartogr aphic, and geomorphological data," in The History and Archaeology of Jaffa (Monumenta Archaeologica 41), ed. A. A . Burke, K. Strange Burke, and M. Peilstöcke, Los Angeles, pp. 89-112.
https://www.academia.edu/35373421/Mis...
Furutani, J. K. 2017. "Miscellaneous Historical Aspects of the Taking of Joppa Together with An Edition and Grammatical Commentary on Both The Taking of Joppa and Louvre N713, NMC 1210.

https://archive.org/details/smithinte...
Stevenson Smith, W. 1965. "Interconnections in the Ancient NearEast, New Haven. fig. 20b. https://archive.org/.../smithinterco.......
Κονιδάρης, Δ. Ν. 2022. Ο πρώιμος Αιγυπτιακός πολιτισμός και οι αλληλεπιδράσεις με το Αιγαίο (β' έκδ.), Αθήνα.
https://www.researchgate.net/publicat...¡ Matić. 2019. "Memories into Images: Aegean and Aegean-like Objects in New Kingdom Egyptian Theban Tombs," Cambridge Archaeological Journal 29(4), pp. 1-17.
ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: 060423




 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on April 05, 2023 06:13

April 4, 2023

THE ART OF AJANTA AND SOPOCANI: COMPARATIVE STUDY

Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ AJANTA & ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΟΠΟΤΣΑΝΗ ΣΕΡΒΙΑΣ: ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

Το 1881, ένας Βρετανός ιστορικός τέχνης ονόματι A. Evans προκάλεσε αίσθηση στους καλλιτεχνικούς κύκλους δημοσιεύοντας μια σειρά άρθρων για τη Βυζαντινή μεσαιωνική τέχνη. Ισχυρίστηκε ότι αγνοώντας κανείς τα κρυμμένα αριστουργήματα στην Χερσόνησο του Αίμου δεν θα μπορούσε πραγματικά να κατανοήσει την αναγεννησιακή τέχνη της Ιταλίας και συνέκρινε τον Άγγελο της Αναστάσεως, μια λεπτή τοιχογραφία που δημιουργήθηκε από έναν Σέρβο καλλιτέχνη στο Αβαείο του Μιλέσεβο του 13ου αιώνα, με το τα καλύτερα έργα του Μιχαήλ Άγγελου.[N0]
Η Παπασταύρου σημειώνει:[N0A1] Î— Βυζαντινή Αναγέννηση ήταν μια σταδιακή εξέλιξη που έλαβε χώρα μεταξύ των ετών 1204 και 1265 και που σημειώθηκε, όπως ήδη αναφέρθηκε, σε μια περίοδο ηθικής κρίσεως που έθεσε υπό αμφισβήτηση τις αξίες της βυζαντινής κοινωνίας. Στην Sopoćani, ο κλασικισμός κυριάρχησε πλήρως στην προηγούμενη καλλιτεχνική έκφραση και πέτυχε έναν βαθμό μοντερνισμού με την έννοια της ιταλικής Αναγεννήσεως που κανένα άλλο μνημείο βυζαντινής ή δυτικής τέχνης δεν είχε επιτύχει. Εκεί ήταν που η αναβίωση της αρχαίας τέχνης έφτασε σε μια κορύφωση που δεν έχει ξεπεραστεί ποτέ. Η επανακατάληψη από τους Βυζαντινούς της Κωνσταντινουπόλεω το 1261 σηματοδότησε μια νέα ενίσχυση των παραδοσιακών βυζαντινών απαιτήσεων σχετικά με την εικόνα. Η αναγέννηση κορυφώθηκε στην Sopoćani. Από εκεί και πέρα, τα κλασικά στοιχεία τοποθετούνται στο πλαίσιο ενός παραδοσιακού συστήματος που χαρακτηρίζεται από την αφαίρεση και τον ιδεαλισμό των μορφών και του χώρου. Αργότερα, το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα σηματοδοτείται με τη νίκη τουΠ. 198-199: Όπως έχει επισημανθεί 46, ενώ στο Sopoćani οι λεπτομέρειες μιας σκηνής σχηματίζουν μια οργανική ενότητα όπου τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί ή να αφαιρεθεί, σε αντίθεση, στη Μονή της Χώρας ειδικότερα, αλλά και στην παλαιολόγεια ζωγραφική γενικότερα, Η σύνδεση με την Αρχαιότητα πραγματοποιείται με δύο τρόπους: πρώτον, μια λεπτομέρεια αντιγραμμένη από αρχαίο έργο ή μεταγενέστερο αντίγραφό του εισάγεται σε μια σύνθεση βασικά βυζαντινής δομής. Η λεπτομέρεια εμφανίζεται έτσι ως απόσπασμα σε ένα κείμενο. Για παράδειγμα, στη σκηνή του Γάμου στην Κανά στη Μονή Χώρας (εικ. 20), το επεισόδιο του υπηρέτη που σφάζει ένα μοσχάρι είναι ελληνιστικής προέλευσης.
Από την άλλη ο Om Datt Upadhya στο μνημειώδες έργο του The Art of Ajanta and Sopocani σημειώνει:[N0A2]Η αισθητική της Ινδουιστικής 'πνοής / αύρας' (Pauranic Prana) διαθέτει μια πιο αχνή απόχρωση διαφορετική από εκείνην της βιταλιστικής αισθητικής, με την πρώτη να έχει ρυθμό του τύπου 'ανόδου - καθόδου' (Ksaya-Vrddhi - μείωση και αύξηση) διαφορετικόν από αυτήν της βιταλιστικής αισθητικής η οποία δίδει έμφαση στον ρυθμό / φάση της αναπτύξεως / αυξήσεως. Αυτή η αισθητική περιγράφεται στην παρούσα μελέτη με παραδείγματα από δύο από τα καλλίτερα μνημεία τέχνης στον κόσμο: των σπηλαίων Ajanta (Ινδία), που ήδη είναι γνωστά ακόμη και στον πιο απλό γνώστη, και του μοναστηριού στην Sopocani (Γιουγκοσλαβία), το πιο σημαντικό και μνημειώδες έργο της Βυζαντινής τέχνης. Ανιχνεύοντας την αισθητική Prana ως την αισθητική του εσωτερικού φωτός που κωδικοποιήθηκε στην φυτική / άνθινη διακόσμηση (creeper-motif) από τους καλλιτέχνες των σπηλαίων Ajanta, αυτό το έργο δίνει έμφαση στην αποκωδικοποίηση του ίδιου διακοσμητικού θέματος από τους Βυζαντινούς καλλιτέχνες με αποκορύφωμα τις τοιχογραφίες του μοναστηριού Sopocani που έγιναν σύμφωνα με την Ελληνιστική - Βυζαντινή αισθητική την μακαριζόμενη από τον διαλογισμό των ερημιτών - ησυχαστών, ο οποίος καθόλου άγνωστος δεν ήταν μεταξύ των Βουδιστών. Συγκρίσεις διαφόρων καθοριστικών πτυχών, αισθητικών και καλλιτεχνικών συμβάσεων και περιορισμών που δεν επιτρέπουν παρόμοια ολοκλήρωση διερευνώνται κατάλληλα για να τεκμηριωθεί η θέση ότι η Prana-αισθητική εμφανίζεται στην Ajanta αλλά μετουσιώνεται στην Sopocani. Η σημασία των αναβολικών πτυχών αυτής της αισθητικής αναδεικνύεται ιδιαίτερα ως διέξοδος από τις αναγωγικές τάσεις των σημερινών εικαστικών τεχνών που τις καταπονούν μέχρι το στάδιο της καταβολικής διαλύσεως.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [N1]Το περιεχόμενο του όρου "Βυζαντινός" έχει σχετικά πρόσφατα υποστεί μια ραγδαία εννοιολογική τροποποίηση. Σε αντίθεση με την άποψη που κατά τον 19ο αιώνα τον αντιμετώπιζε ως "ραδιουργία των ιερέων" και χώρο "αιώνιων πατροκτονιών" (Lucky), σήμερα πλέον χαρακτηρίζεται ως το εκστατικό όραμα ενός ποιητού και αποκαλείται "τεχνούργημα της αιωνιότητας" (W. B. Ycats). Η κριτική αντίληψη του Herbert Read αντελήφθη την Βυζαντινή περίοδο ως "το χωνευτήρι από το οποίο επρόκειτο να αναδυθεί ολόκληρη η σύγχρονη τέχνη". Η δομική ανάλυση της βυζαντινής τέχνης τονίζεται στην επιστημονική μελέτη του Kitzingcr, ενώ η αφήγηση του Rice και η εκτίμησή του είναι ορόσημο και ανεκτίμητο πηγαίο υλικό.Στις αρχές του 18 αι. o Montesquieu, και αργότερα o Γίββων - Gibbon έγραψαν την ιστορία της βυζαντινής τέχνης με γενικό τρόπο. Το γράψιμο για αυτήν την τέχνη πήρε ώθηση με τον Robert Curzon και έναν Ρώσο, τον N. P. Kondakov (1891); Η αφήγηση του βυζαντινού ζωγράφου στην εργασία έγινε από τον Didron (1845).Η εκτίμηση ενός καλλιτέχνη για τα βυζαντινά έργα και η έμπνευση από αυτά συναντώνται στις δημιουργίες του Ronault και των Γιουγκοσλάβων Mestrovic και Milunovic. Ο Roger Fry, με τη φορμαλιστική προσέγγισή του, βρήκε ότι "είχε μεγάλη δύναμη να διεισδύσει στις εσωτερικές εσοχές της σκέψης". Αυτή η άποψη αντιστοιχεί στην αντίληψη του 7ου αι. ότι σε μια εικόνα "Το Άγιο Πνεύμα που εγκατοικούσε στον άγιο επισκιάζει την εικόνα του". Είναι περίεργο ότι, αν και υπάρχουν αναφορές σε εικόνες, τα μεσαιωνικά χρονικά δεν περιείχαν περιγραφές ή επεξηγήσεις τοιχογραφιών.Από τα μέσα αυτού του αιώνα, η μελέτη της βυζαντινής τέχνης έχει καταστεί ξεχωριστός κλάδος σε πανεπιστήμια και πολλά ιδρύματα (όπως το Dumberton Oaks) και ειδικά ερευνητικά κέντρα είναι πλέον αφιερωμένα σε αυτήν. Η UNESCO δημοσίευσε ένα ειδικό χαρτοφυλάκιο για την Γιουγκοσλαβική Μεσαιωνική Τοιχογραφία το 1956. Σημαντική συνεισφορά προέρχεται από σοφούς μελετητές όπως οι Dcmus, Graber, Millet, Michelis, Malraux, Radojcic, Toynbee, Χατζηδάκης και άλλοι.Η Μονή Σοπότσανη ετέθη στο επίκεντρο του σχετικού ενδιαφέροντος στα μέσα του 19ου αι. όταν ο Gilferding, Ρώσος περιηγητής και αρχαιοκάπηλος, έδωσε μια σύντομη περιγραφή της. Ο Jovan Cvijic, Γιουγκοσλάβος γεωγράφος, ακολούθησε με μια περιγραφή αυτών των μνημείων. Η πραγματικά σοβαρή έρευνα με μελέτη από πρώτο χέρι ξεκίνησε με έναν Γάλλο λόγιο, τον Gabrial Millet, στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτές οι επιστημονικές έρευνες οδήγησαν σε μελέτες για την ιστορία, την αρχιτεκτονική και την ζωγραφική της μονής Sopocani, με την ευρυμάθεια ερευνητών όπως οι Vladimir Pctkovic, Nikoloi Okuncv, Svctozar Radojcic, Djuric και Dcroko.Μετά την έκθεση των αντιγράφων σκαριφημάτων η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στο Palais Chaillot το 1950, πολλές τέτοιες εκθέσεις έχουν οργανωθεί σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δύο δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στην Ινδία. Σήμερα οποιαδήποτε σοβαρή μελέτη της μεσαιωνικής βυζαντινής και ευρωπαϊκής τέχνης είναι ελλιπής εάν δεν αναγνωρίζει "διακεκριμένη θέση στην Μονή Sopocani και ιδιαίτερα στις τοιχογραφίες του 13ου αιώνα". Κατά τον Bazin αυτές οι τοιχογραφίες ανήκουν στην "καλύτερη σχολή τοιχογράφων" που ανήκουν στην Βυζαντινή Τέχνη. Ο Demus μιλά για την "αιχμή της κυβικής μαζικότητάς τους" και τις θεωρεί ως "τις περισσότερες κλασικές διατυπώσεις που δύσκολα ξεπερνιούνται σε μεγαλείο και αξιοπρέπεια". Ο Rice υμνώντας την νωπογραφία "Κοίμηση" στο Sopocani αναφωνεί: "μπορεί να πει κανείς ότι εδώ κατέβηκε ο Θεός στην γη, και ότι οι πίνακες προσπαθούν να δείξουν ότι ο Θεός ήταν εκεί για να ωφελήσει τη ζωή του ανθρώπου". Η Mila Rajkovic, αποτίοντας έναν λαμπερό φόρο τιμής στην "Κοίμηση", την αποκαλεί "μια συμφωνία του Μπετόβεν για την αξιοπρέπεια της θλίψεως". Εκεί. υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες, εντυπωσιακές δημοσιεύσεις και εργασίες για την τέχνη του Sopocani, η πιο ολοκληρωμένη δε είναι η σπουδαία μονογραφία του Vojislav Djuiic (1963). 
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [N2]Από τις ρητορικές πραγματείες του πρώτου αιώνα, οι Βυζαντινοί άντλησαν την έννοια του ρητορικού μεγαλείου. Ήταν το καθαρτήριο αποτέλεσμα της παρουσιάσεως των αισθητικών διαμορφώσεων με ένα ορθολογιστικό και αποδεικτικό ιδανικό γεμάτο με το αξιολύπητο στοιχείο.[217] Για να εκφράσει ταυτόχρονα αυτόν τον «ιδεαλισμό και την επίγνωση του τραγικού» (αυτό απηχείται και στά σπήλαια Ajanta), ο δάσκαλος του Sopocani υιοθέτησε την δυαδικότητα της «συμμετρίας» και του «ρυθμού». Κατά τον H. W. Janson μια τέτοια διαμόρφωση έχει την αισθητική υπαινικτικότητα του κλασικού ύφους της Ελλάδας.[218] Έτσι, σε συνδυασμό με τον μεσαιωνικό μυστικισμό, σχεδόν παρόμοια αισθητική υπαινικτικότητα αντηχεί στον ευγενή και ζωτικό κόσμο της Μονής Sopocani: η Mila Rajkovic το αποκαλεί «μια θλίψη που βρίσκεται μπροστά μας, μεταμορφωμένη σε πνευματική δύναμη .»[219] Κατάλληλα ζωγραφισμένη μέ ύφοε, «τρόπους" ο κόσμος αυτής της «μυστικής κοινωνίας» της Sopocani έχει τη βάση του στην ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ θεωρία της φαντασίας των πνευματικά εξυψωτικών ιδιοτήτων του έργου τέχνης.[220] Κατά την παρουσίασή του, το θέμα του «Dormition» {Κοιμήσεως} φαίνεται να έλκει την έμπνευσή του από την σύλληψη της μυστικής καθάρσεως του Πλωτίνου μαζί με τον «Θείο Έρωτα» του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου που προστέθηκε στα Ελευσίνια μυστήρια και την θρησκευτική κάθαρση των πρωτόγονων μέσω της παρουσιάσεως {επιφάνειας} νεκρών κ.λπ. .,[221] δίνοντας μια μυστηριακή αξία στο παρουσιαζόμενο. 
Detail of the fresco Dormition of the Mother of God from Sopoćani c. 1265[N2A] 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [N3]Frequently, the personification of the Sea is drawn in the lower right part of the Last Judgement, under Christ (Panaghia of Apostolakis in Kastoria/1605). This motif is encountered in the Balkans as well; in the fourteenth century monastery in Sopoćani and in Monastery of Gračanica in Serbia.199 Traditionally, the personification of the Sea in Byzantine iconography is depicted in Hellenistic prototypes, by a naked woman with long hair, who seats on a sea monster and holds a sceptre or the horn of abudance, such as in the church of Theotokos in Anisaraki on Crete (Fig. 215).[200]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [N4]Η ζωγραφική στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Sopocani, κληροδοτήματος του βασιλιά Uros I, αντιπροσωπεύει ένα σύνολο νέων καλλιτεχνικών τάσεων που εμφανίστηκαν κατά το πρώτο ήμισυ του XIII αιώνα. Οι ευρύχωρες και μνημειώδεις συνθέσεις του παρουσιάζουν λύσεις που προσδίδουν στις μορφές μια ποιότητα ευελιξίας και ευρύτητας στις κινήσεις τους, ενώ τα πρόσωπά τους ομοιάζουν με εκείνα της Αρχαιότητας. Ο χώρος υποδεικνύεται από αρχιτεκτονική ζωγραφισμένη με συντομογραφία, το τέμπλο και οι εικόνες πλαισιώνονται με περίγραμμα από γυψομάρμαρο με αντίκες, ορισμένες σκηνές περιέχουν προσωποποιήσεις, ενώ τα πλούσια και αρμονικά χρώματα και το χρυσό στο βάθος τονίζουν το ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟ πνεύμα. 
Ακολουθούν αποσπάσματα από την Παπασταύρου:[N5]Οι τοιχογραφίες της Αγίας Τριάδας στην Sopoćani (περιοχή Raška) 20, που χρονολογούνται μεταξύ 1263 και 1268, αντιπροσωπεύουν την κορυφή της Παλαιολόγειας Αναγεννήσεως. Εκεί εργάζονταν οι καλύτεροι τεχνίτες της περιόδου. Οι ανθρώπινες μορφές έχουν γιγάντιες διαστάσεις που θυμίζουν αγάλματα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων με αθλητικά σώματα και μεγάλο λαιμό και χαρακτηρίζονται από παστέλ χρώματα. Η παράσταση ενός προφήτη (εικ. 7), για παράδειγμα, δείχνει μια πλατιά μύτη, σαρκώδη χείλη και μάτια που διακρίνονται στη σκιά της κοιλότητας των οστών. Επιπλέον, το αυτί συνδέεται φυσικά με τα υπόλοιπα, θυμίζοντας μια ρεαλιστική λεπτομέρεια του κεφαλιού.Οι συνθέσεις στην Sopoćani είναι ακόμη πιο μνημειώδεις λόγω του μεγάλου πλήθους που παρουσιάζεται σε αυτές. Τέτοια είναι η περίπτωση της Κοιμήσεως (εικ. 8). Ο ρυθμός και η αρμονία κυριαρχούν στην κίνηση του ατόμου, καθώς και στους χρωματικούς τόνους. Επιπλέον, επεισόδια μικρότερης σημασίας στην ίδια σκηνή διασυνδέονται με έναν ήρεμο & γαλήνιο τρόπο. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, στην μεταφορά των μαθητών σε ένα σύννεφο, στην παρουσία του Χριστού που κρατά την ψυχή της μητέρας του, στην εικόνα όπου ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι παρών για να φέρει την ψυχή της Παναγίας στον ουρανό και, τέλος, στο πλήθος των ανθρώπων και των αγγέλων. που συνοδεύουν την κηδεία... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, από όλα τα άλλα βυζαντινά μνημεία, η ζωγραφική στο Sopoćani είναι η πιο κοντινή στα αρχαία πρότυπα... Πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν βρίσκει κανείς έναν πίνακα της ίδιας περιόδου τόσο προοδευτικό με την έννοια της ιταλικής Αναγέννησης όσο ο πίνακας στο Sopoćani. Μισό αιώνα αργότερα, οι άγιοι του Τζιότο εξακολουθούν να είναι άκαμπτοι και συμβατικοί.21
Κοίμηση


ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΑ: Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΥΨΗΛΟΥ & ΘΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗ AJANTA & THN BYZANTINH SOPOCANI Βυζαντινό χειρόγραφο (Parisinus Graecus 2036)
Η πραγματεία 'Περì Ὕψους' (Λατινικά: De sublimitate) είναι ένα έργο λογοτεχνικής κριτικής της ρωμαϊκής περιόδου που χρονολογείται στον 1ο ή 3ο αι. μ.Χ. και έχει γραφεί στην Ελληνική. Ο συγγραφέας του είναι άγνωστος, αλλά αναφέρεται συμβατικά ως Λογγῖνος ή ψευδο - Λογγίνος. Θεωρείται ως μία κλασική πραγματεία περί αισθητικής και των αποτελεσμάτων της καλής γραφής. Η πραγματεία υπογραμμίζει παραδείγματα καλής και κακής γραφής από την προηγούμενη χιλιετία, εστιάζοντας ιδιαίτερα σε αυτό που μπορεί να οδηγήσει στο ύψιστο. Αυτή η πραγματεία, αναφερόμενη στην συντριπτική δύναμη των κειμένων και της λογοτεχνίας, παρέμεινε για πολύ καιρό άγνωστη, έως ότου ένα βυζαντινό χειρόγραφο (Parisinus Graecus 2036) ανακαλύφθηκε εκ νέου από Ιταλούς μελετητές του 16ου αι. 
Από τις ρητορικές πραγματείες του πρώτου αιώνος, οι Βυζαντινοί άντλησαν την έννοια του ρητορικού υψηλού (ΣτΜ: [ψευδο-]Λογγίνος 'Περί Ύψους') Ήταν το καθαρτήριο αποτέλεσμα της παρουσιάσεως των αισθητικών διαμορφώσεων με έναν ορθολογιστικό και αποδεικτικό ιδανικό γεμάτο με το παθητικό στοιχείο.Για να εκφράσει ταυτόχρονα αυτόν τον 'ιδεαλισμό και την επίγνωση του τραγικού' (στοιχείο το οποίο απηχείται και στην διακόσμηση των σπηλαίων Ajanta), ο διδάσκαλος / αρχιμάστορας της μονής Sopocani, συσχετιζόμενος πιθανότατα με την Θεσσαλονίκη, υιοθέτησε την δυαδικότητα της 'συμμετρίας' και του 'ρυθμού'. Για τον H. W. Janson μια τέτοια διαμόρφωση διαθέτει την αισθητική υπαινικτικότητα του κλασικού ύφους της Ελλάδας.218 Έτσι, σε συνδυασμό με τον μεσαιωνικό μυστικισμό, σχεδόν παρόμοια αισθητική υπαινικτικότητα αντηχεί στον ευγενή και ζωτικό κόσμο του Sopocani: η Mila Rajkovic την αποκαλεί 'μια θλίψη που βρίσκεται μπροστά μας, μεταμορφωμένη σε πνευματική δύναμη'219 Καταλλήλως ζωγραφισμένος με ύφη & τρόπους, ο κόσμος αυτής της 'μυστικής κοινωνίας' της μονής Sopocani έχει την βάση του στην ελληνιστική θεωρία της φαντασίας των πνευματικά ανυψωτικών ιδιοτήτων του έργου τέχνης.220 Κατά την παρουσίασή του, το θέμα της 'Κοιμήσεως' φαίνεται να το εμπνεύστηκε από την σύλληψη της μυστικιστικής καθάρσεως του Πλωτίνου μαζί με τον 'Θείο Έρωτα' του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη που προστέθηκε στα Ελευσίνια μυστήρια και την θρησκευτική κάθαρση της αρχαιότητος μέσω της παρουσιάσεως ('επιφάνειας') των νεκρών κ.λπ.,221 δίδοντας μια μυστηριακή αξία στον παρουσιαζόμενο.... ΠΗΓΗ: The Art of Ajanta and Sopocani 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ..[N10].. το αποκορύφωμα της ελληνικής γλυπτικής δεν έρχεται, όπως στο σύστημα του Ξενοκράτη, με τον Λύσιππο στα τέλη του 4ου αι., αλλά μάλλον με τον Φειδία στην Κλασική περίοδο. Και το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του υψηλού σημείου δεν είναι η μαεστρία των διαφορετικών τεχνικών πτυχών της γλυπτικής, αλλά μάλλον η κατοχή ενός είδους «πνευματικής διαισθήσεως» -την οποία οι Έλληνες αποκαλούσαν ΦΑΝΤΑΣΙΑ- μέσω της οποίας μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές οι υπέροχες ιδιότητες των θεών. Η προέλευση αυτής της θεωρίας της φαντασίας δεν είναι βέβαιη, αλλά έχει αποδοθεί στη φιλοσοφική σχολή που συνήθως ονομάζεται «Μέση Στοά». Η σκέψη των κύριων μορφών αυτής της σχολής, του Παναίτιου (περ. 185-109 π.Χ.) και του Ποσειδώνιου (περίπου 135-50 π.Χ.), χαρακτηρίζεται από μια συγχώνευση του πλατωνικού ιδεαλισμού και της στωικής ψυχολογίας, που και οι δύο φαίνεται να χαρακτηρίζουν την θεωρία της φαντασίας. Χαρακτηρίζεται επίσης από σεβασμό, έως και νοσταλγία, για τον πολιτισμό της Ελλάδας του 5ου αιώνα, δηλαδή την εποχή του Φειδία και του Πολύκλειτου. και έτσι με πολλούς τρόπους παρείχε ένα πνευματικό υπόβαθρο για τον κλασικισμό που διαπέρασε την ύστερη ελληνιστική περίοδο.Είναι τουλάχιστον πιθανό ότι αυτή η κλασικιστική θεώρηση της ιστορίας της γλυπτικής διαδόθηκε στο έργο Upadhya. 1994, αφού η χρονολογία και οι καλλιτεχνικές του προτιμήσεις φαίνεται να ήταν σε αρμονία με αυτήν. Η αρχική ελληνική πηγή που βρίσκεται πίσω από τις σωζόμενες ρωμαϊκές πηγές μας σε αυτή την περίπτωση είναι ίσως πιο αληθινά ένα ντοκουμέντο για τη νεο-αττική φάση της ελληνικής και παρά για την κλασική φάση που φαινομενικά συζητήθηκε... ΠΗΓΗ: Pollitt, The Art of Greece 1400-31 BC, 1965, p. xiv
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[N0]. UNESCO 1954, pp. 31-36.[N0A]. Upadhya 1994.
[N1]. Upadhya 1994, pp. 23-24.[N2]. Upadhya 1994, p. 108.[N0A1]. Papastavrou 2010, p. 197.[N2A2]. Detail of the fresco Dormition of the Mother of God from Sopoćani c. 1265 (See also:Palaiologian Renaissance), <https://upload.wikimedia.org/wikipedi.... Karachaliou 2012, pp. 223-224.[N4]. Gligorijevic-Maksimovic 2009 (abstract).[N5]. Papastavrou 2010, pp. 187-189, 197.[N10]. Pollitt 1965, p. xiv. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://archive.org/stream/in.ernet.d... Datt Upadhya. 1994. The Art of Ajanta and Sopocani: Comparative Study: An Enquiry in Prāṇa Aesthetics, Delhi. 
Rajkovic, Mila. 1964. The King's Church in Studenica: Mediaval Art in Jugoslavia, Belgrade.
https://www.escholar.manchester.ac.uk..., E. 2012. "The Architectural and Iconographic Identity of Paliochora on Aegina. An Introduction to Its Late and Post Byzantine Churches" (thes. Univ. of Manchester).
https://www.scilit.net/article/98f1ed..., M. 2009. "Classical elements in the endowments of Serbian XIII century donors," in Zbornik Radova Vizantoloskog Instituta (National Library of Serbia) , pp 255-264; https://doi.org/10.2298/zrvi0946255g
https://indianculture.gov.in/ebooks/5..., M., and C. Sivaramamurti. 1971. 5000 Years of the Art of India, New York / Bombay.  
https://www.cambridge.org/core/journa... Hallade, M. 1968. The Gandhara style and the evolution of Buddhist Art,  trans. D. Imber, London.
https://www.academia.edu/8883565/Clas..., H. 2010. "Classical trends in Byzantine and Western Art in the 13th and 14th centuries,"  in Byzanz - Das Römerreich im Mittelalter. Peripherie und Nachbarschaft, Monographien des Römisch-Germanischen Zentralmuseums Mainz, ed. F. Daim & J. Drauschke, pp. 183-209.p. 187: The mural paintings of St. Trinity in Sopoćani (dist. RaÅ¡ka, SRB) 20, dated between 1263 and 1268, represent the peak of the Palaeologan Revival. The best craftsmen of the period worked there. The human figures have gigantic dimensions recalling statues of ancient Greek philosophers with athletic bodies and large necks and they are characterised by pastel colours. The representation of a prophet (fig. 7), for instance, shows a wide nose, fleshy lips and eyes discerned in the shade of the concavity of the bones. Moreover, the ear is connected naturally with the rest, recalling a realistic detail of the head.The compositions in Sopoćani are even more monumental due to the great crowd represented in them. Such is the case of the Dormition (fig. 8). Rhythm and harmony dominate the person’s movement, as well as chromatic tones. Moreover, episodes of less importance in the same scene are interconnected in a tranquil way {γαλήνιο}. This occurs, for instance, in the transfer of the disciples in a cloud, the presence of Christ holding the soul of his mother, the archangel Michael present in order to bring the Virgin’s soul to heaven and, finally, the crowd of people and angels that accompany the funerary. p. 188:  There is no doubt that, of all the other Byzantine monuments, the painting in Sopoćani is the closest to the ancient models. pp. 188-189:  Nowhere else in Europe does one find a painting of the same period so progressive in the sense of the Italian Renaissance as the painting in Sopoćani. Half a century later, the saints of Giotto are still rigid and conventional.21p. 197: REDUCTION OF CLASSICISM IN BYZANTIUM AND COMPARISON WITH ITALIAN ARTThe Byzantine Renaissance was a gradual development that took place between the years 1204 and 1265 and that occurred, as already mentioned, during a period of moral crisis that threw the values of Byzantine society into question. At Sopoćani, classicism completely dominated the preceding artistic expression and attained a degree of modernism in sense of the Italian Renaissance that no other monument of Byzantine or Western art had attained. It was there that the revival of ancient art reached a peak that has never been surpassed. The reoccupation of Constantinople in 1261 marked a new reinforcement of the traditional Byzantine requirements regarding the image. The renaissance culminated in Sopoćani. From then on, the classical elements are placed within the frame of a traditional system characterised by the abstraction and idealism of figures and space. Later, the second half of the 14th century is marked with the victory of thep. 198-199: As has been pointed out 46, while at Sopoćani the details of a scene form an organic unity where nothing can be added or abstracted, in contrast, in the Chora Monastery in particular, but also in Palaeologan painting in general, the connection with Antiquity is realised in two ways: firstly, a detail copied from an ancient work or a later copy of it is inserted into a composition of a basically Byzantine structure. The detail thus appears as a quotation in a text. For instance, in the scene of the Wedding in Cana in the Chora Monastery (fig. 20), the episode of the servant slaughtering a calf is of Hellenistic provenance. 
https://thesis.ekt.gr/thesisBookReade...…, Κ. 2010. "Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου Νεγάδων στην Ήπειρο (1795) και το έργο των Καπεσοβιτών Ζηγράφων Ιωάννη και Αναστασίου Αναγνώστη" (διδ. Παν. Ιωαννίνων).σελ. 80: Ο Ιορδάνης αριστερά ιστορείται ως ώριμος άνδρας, μακρινή ανάμνηση του Ποσειδώνα, ενώ δεξιά η θάλασσα απεικονίζεται με αντρικά χαρακτηριστικά κι ως ψάρι από τη μέση και κάτω, στοιχείοπου απηχεί ελληνιστικούς τρόπους απόδοσης και απαντά σπάνια τόσο σε πρωιμότερα όσο και σύγχρονα έργα του 18ου αιώνα423 {423 Ανάλογη απόδοση βρίσκουμε στην μονή Ξηροποτάμου (Τσιγάρας, ο.π, εικ. 40β)}Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΕΓΑΔΩΝ
https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223.... 1954. "Yugoslavia: frescoes buried under plaster for 500 years Yugoslavia," in The Unesco Courier 11, pp. 31-36.

p. 31: In 1881, a British art historian named A. Evans caused a sensation in art circles by publishing a series of articles on Serbian medieval art. He claimed that without a knowledge of the hidden masterpieces in the Balkans one could not really understand the Renaissance art of Italy, and he compared the Angel of the Resurrection, a delicate fresco produced by a Serbian artist in the 13th century Milesevo Abbey, with the best works by Michelangelo.
https://ia600205.us.archive.org/22/it... Prana-aesthetics, a finer shade different from that of vitalistic aesthetics) the earlier having breathing-rhythm of "Ksaya-Vrddhi"-- diminuation and augmentation -- other than the latter`s emphasis only on the rhythm of augmentation), has been delineated in this study with examples from the world`s two of the best art-monuments: Ajanta (India), now not remaining unknown even to the most casual connoisseur, and Sopocani (Yugoslavia), the most significant and monumentally beautiful work of Byzantine art. Tracing Prana-aesthetics as the aesthetics of inner-light coded i
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on April 04, 2023 23:19

February 27, 2023

APHRODITE: A GODDESS OF NEAR EASTERN OR MYCENAEAN ORIGIN?


ΕΠΗΛΥΣ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ;
H το περιδέραιον φορούσα κούκλα[2]

Σφραγίδα από το Ιδαίον Άντρο της ΥΕ ΙΙΙa1 - CMS II.3 7[5]
Στην Μυκηναϊκή Αίθουσα του ΕΑΜA εκτίθεται ένα σπάνιο πήλινο μυκηναϊκό ειδώλιο το οποίο οι αρχαιολόγοι αποκαλούν 'η το περιδέραιον φορούσα κούκλα'. Ο αρχαιολόγος Χρήστος Τσούντας το εντόπισε το 1887 σε θαλαμωτό τάφο του νεκροταφείου της Αγριοσυκιάς στις Μυκήνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στα τόσα εντυπωσιακά ευρήματα των τάφων, την ξεχωρίζει, την αποκαλεί «η το περιδέραιον φορούσα κούκλα», και σημειώνει ότι του θυμίζει τον Ομηρικό ύμνο εις Αφροδίτην (Homeric Hymns 5. To Aphrodite):ὅρμοι δ᾿ ἀμφ᾿ ἁπαλῇ δειρῇ περικαλλέες ἦσαν/ καλοὶ χρύσειοι παμποίκιλοι. ὡς δὲ σελήνη/ στήθεσιν ἀμφ᾿ ἁπαλοῖσιν ἐλάμπετο, θαῦμα ἰδέσθαιή σε νεο-ελληνική απόδοση: Î“ύρω από τον τρυφερό λαιμό της υπήρχαν όμορφα περιδέραια από χρυσό, τα πιο περίτεχνα, και γύρω από το τρυφερό της στήθος έλαμπε σαν το φεγγάρι, ένα θαύμα να το βλέπεις Î— αναφορά του μεγάλου Έλληνα αρχαιολόγου στο περιδέραιο του αγαλματιδίου και η συσχέτισή του με αυτό της Αφροδίτης του Ομηρικού ύμνου αποτελεί μιά πρώτη υπόρρητη ταυτοποίηση της θεάς του λατρευτικού εδωλίου με την κλασική Αφροδίτη, για αυτήν δε την ταυτοποίηση θα ακολουθήσει στα επόμενα εκτενέστερη αναφορά μας!
Πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση που ένα ειδώλιο κατέληξε ως κτέρισμα τάφου, καθώς τα περισσότερα ανακαλύφθηκαν σε ιερά και αποθέτες. Είναι η άλλως λεγόμενη 'κυρία με το μούσι', ένα μυκηναϊκό είδωλο το οποίο απεικονίζει μια γυναικεία μορφή με τροχήλατης κατασκευής σώμα και ένα ευδιάκριτο μούσι στο πρόσωπο. Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται για έντονη τριχοφυΐα, αλλά για το σαγόνι της το οποίο είναι ζωγραφιστό. Σύμφωνα με την δρ Β. Πλιάτσικα, Αρχαιολόγο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, μόνον δύο μυκηναϊκά είδωλα, αναμφίβολα γυναικεία, διαθέτουν γραπτό σαγόνι που ομοιάζει με μούσι: η Κυρία με τα Χέρια στο Στήθος από το Θρησκευτικό Κέντρο των Μυκηνών και η Κυρία της Φυλακωπής Î±Ï€ÏŒ το αντίστοιχο ιερό στη Μήλο. 130 χρόνια μετά, αυτό το ειδώλιο παραμένει εξαιρετικά σπάνιο ως προς την τελική ταφική του χρήση, αφού μόνον ένα ακόμη από την Ρόδο κατέληξε ως κτέρισμα τάφου. Όλα τα υπόλοιπα είδωλα του μυκηναϊκού κόσμου, ακέραια και θραυσματικά, που ανέρχονται σε πάνω από 100 δείγματα, έχει αποδειχθεί ότι διαδραμάτιζαν κομβικό ρόλο στην άσκηση της μυκηναϊκής λατρείας και βρίσκονται σε ιερά, σε οικιστικά περιβάλλοντα ή σε αποθέτες. Ίσως ήταν μέρος της διακοσμήσεως του ειδωλίου ή ένα σύμβολο της τελετουργίας της ικεσίας. Όπως εξηγεί η δρ Βασιλική Πλιάτσικα, ο Όμηρος αναφέρεται στην Ιλιάδα σε μια χειρονομία που έκανε ο ικέτης.[8] Άγγιζε το σαγόνι ή ανθερεώνα[10] του ικετευομένου και εκλιπαρούσε για οίκτο.[9] Επίσης, το ειδώλιο είχε τα χέρια του υψωμένα, αλλά έσπασαν. Πιθανόν αυτός ήταν ο λόγος που έγινε εναπόθεσή του στον τάφο των Μυκηνών. Πριν από τη χρήση του ως κτερίσματος, λειτουργούσε ως εικόνα - επιφάνεια της θεότητας προς την οποία απευθύνονταν οι επικλήσεις των πιστών. Οι επισκέπτες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου μπορούν να δουν το ειδώλιο μέσα στη Μυκηναϊκή Αίθουσα στην προθήκη 33 όπου εκτίθενται πήλινα ειδώλια, ομοιώματα και ζωόμορφα αγγεία από θαλαμωτούς τάφους της Αργολίδας....                                                                                                                                                                    ÎŸ Dietrich αναφερόμενος στην Μυκηναϊκή θεά της φύσεως σημειώνει ότι η Ελληνική θρησκεία προέκυψε ως αποτέλεσμα ποικίλων επιρροών, μεταναστεύσεων και εξελίξεως στον χρόνο για δε την ÎœÏ…κηναϊκή θεά της φύσεως Î³ÏÎ¬Ï†ÎµÎ¹:[17]Περιέργως, το ισχυρότερο παράδειγμα που αναφέρεται σχετικώς προέρχεται από την Ασίνη, συγκεκριμένα από το οικιακό ιερό του 12ου αιώνος προφανούς μινωικής καταγωγής. Αποτελείται από μία σχετικά μεγάλη κεφαλή τροχήλατης κεραμεικής, που περιβάλλεται από τις συνηθισμένες μυκηναϊκές μορφές «Ψ», καθώς και από μορφές της μινωικής θεάς με υψωμένα τα χέρια114. Τα στοιχεία είναι ασαφή, ωστόσο, επειδή δεν μπορεί να υπάρξει βεβαιότητα για το φύλο της θεϊκής μορφής της οποίας μόνον η κεφαλή σώθηκε. Ο Nilsson είναι πεπεισμένος ότι στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με έναν θεό, δηλαδή τον «Άρχοντα της Ασίνης» ή τον Δία με τον κεραυνό του115. Για τον Evans, τον Persson και πιο πρόσφατα για τον Nicholls, το κεφάλι ήταν μέρος μιας θεάς116. Το αδιέξοδο είναι απίθανο να επιλυθεί. Η κεφαλή της Ασίνης έχει συγκριθεί υφολογικα με την κεφαλή του 10ου/9ου αιώνα από το Καλοχώρι της Κρήτης, στην Πεδιάδα117, με την περίφημη γυψοκεφαλή του 13ου αιώνα (γυναικεία) από τις Μυκήνες και ένα ελαφρώς μικρότερο, αλλά λίγο πολύ σύγχρονο, κεφάλι από Τίρυνθα118.
Η Boedeker από την άλλη, μελετώντας την καταγωγή της Αφροδίτης στο Ινδο-ευρωπαικό έπος σημειώνει:[20]Το ζήτημα της καταγωγής της Αφροδίτης και της αρχικής της φύσεως έχει παραδοσιακά αποτελέσει μιά πρόκληση για τους ιστορικούς της ελληνικής θρησκείας. Από τον Ηρόδοτο μέχρι σήμερα πολλοί συγγραφείς την έχουν συνδέσει με την Εγγύς Ανατολή. Για την τεκμηρίωση μιας τέτοιας θεωρίας χρησιμοποιούνται διάφορα είδη στοιχείων. Πρώτον, ήδη από τα Ομηρικά και Ησιόδεια έπη, ως πατρίδα της Αφροδίτης θεωρείται η απομακρυσμένη Κύπρος, κατάλληλος τόπος συναντήσεως του ελληνικού πολιτισμού με αυτούς της Εγγύς Ανατολής. Πιο συγκεκριμένα, σε πτυχές της εικονογραφίας, της μυθολογίας και της λατρείας της, η Αφροδίτη ομοιάζει με τις Ασιατικές Μεγάλες Θεές. Επιπλέον, έχουν προταθεί αρκετές ετυμολογίες που θα συνέδεαν το όνομα της Αφροδίτης με αυτό μιας ανατολικής θεάς. Ως αποτέλεσμα αυτών των ομοιοτήτων, οι ιστορικοί της θρησκείας συμφωνούν πλέον ότι η Αφροδίτη κατάγεται από τη Σημιτική Εγγύς Ανατολή και προφανώς εισήλθε στον ελληνικό κόσμο μέσω της Κύπρου, όπου εισήχθη από τους Φοίνικες.1
Το 'ερώτημα της Αφροδίτης' θα πρέπει ωστόσο να επανεξεταστεί, όπως προτείνει προσεκτικά ο Martin Nilsson,2 ειδικά υπό το πρίσμα των πρόσφατων αρχαιολογικών ερευνών στην Κύπρο. Τα στοιχεία από τις ανασκαφές στην Έγκωμη, στο Κίτιον και αλλού3 αποδεικνύουν ότι οι Μυκηναίοι Έλληνες είχαν εγκατασταθεί στην Κύπρο κατά την ύστερη Εποχή του Χαλκού, πολύ πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων στην νήσο. 1 Οι Φοίνικες δε αποίκησαν την Κύπρο παρα μόνον κατά την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (περίπου 1000 π.Χ.), σε μια περίοδο ελάχιστης επαφής μεταξύ αυτού της νήσου και της ηπειρωτικής Ελλάδας. 2 Εάν η λατρεία της Αφροδίτη εισήχθη στους Ελλαδίτες του ηπειρωτικού χώρου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όπως συχνά υποστηρίζεται, είναι απίθανο η λατρεία της να είχε εξαπλωθεί από την Κύπρο στον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο έως ότου αποκατασταθεί η επαφή κατά την αρχαϊκή περίοδο. Αλλά η Αφροδίτη είναι καλά εδραιωμένη στο αρχαϊκό ελληνικό έπος. Πράγματι, το περίπλοκο σύστημα των τύπων ονομάτων-επιθεμάτων της υποδηλώνει ότι ήταν γνωστή στην ποιητική παράδοση για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. 3 Ως εκ τούτου, όσον αφορά στην ιστορική πιθανότητα, είναι απίθανο οι Φοίνικες να εισήγαγαν την Αφροδίτη στους Έλληνες μέσω της Κύπρου.4
Η εγγενής κυπριακή προέλευση της Αφροδίτης είναι επίσης απίθανη, όπως δείχνουν τα επιγραφικά στοιχεία.6 
Αναλόγως ο West αναλύοντας το όνομα της Αφροδίτης σημειώνει:[24]Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η Αφροδίτη ήταν μια μεταμυκηναϊκή (ή οπωσδήποτε μετα-ανακτορική) προσθήκη στο ελληνικό πάνθεον. Δεν εμφανίζεται στα κείμενα της Γραμμικής Β, ενώ στον Ησίοδο και τον Όμηρο συσχετίζεται ισχυρά με την Κύπρο, ένα νησί όπου η ελληνική εγκατάσταση σε οποιαδήποτε κλίμακα χρονολογείται μόνο από τον δωδέκατο και τον ενδέκατο αιώνα. Τα σημαντικότερα λατρευτικά κέντρα ευρίσκονταν στην Κύπρο, ιδιαίτερα στην Πάφο. Το όνομά της δεν φαίνεται να είναι ελληνικό ή ινδοευρωπαϊκό, οι δε προσπάθειες να ετυμολογηθεί έτσι έχουν γενικά εγκαταλειφθεί. Η πρόταση ότι προέρχεται από μια λέξη της Ανατολίας ή της «μεσογειακής» λέξεως για τον 'αρχηγό', που αντικατοπτρίζεται στα ετρουσκικά (e)prθni και στα ελληνικά πρύτανις, έχει την ίδια χαμηλή αποδοχή2. Ούτε η (αναμενόμενα) αιγυπτιακή ετυμολόγιση του Martin Bernal3. Οι επεξηγήσεις από τη Σημιτική, ιδίως η άποψη ότι το όνομα είναι παραμόρφωση αυτού της Αστάρτης, έχουν εγγενώς μεγαλύτερη αληθοφάνεια, δεδομένων των ανατολίτικων συνδέσεων της Αφροδίτης και των χαρακτηριστικών που μοιράζεται με τη θεότητα των Χαναναίων4, και έχουν βρει μεγαλύτερη αποδοχή. Θα υποστηρίξω ότι το όνομα δεν μπορεί να προέρχεται από το Astart, ούτε να ερμηνεύεται με βεβαιότητα, αλλά ότι είναι αυθεντικά σημιτικό.
Η εμφάνιση, όμως, του προαναφερθέντος Μυκηναϊκού εδωλίου θέτει ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη και λατρεία ήδη σε Μυκηναϊκό πολιτιστικό έδαφος θεάς η οποία διαθέτει χαρακτηριστικά συσχετιζόμενα με την Αφροδίτη! Η ύπαρξη περιδεραίου γύρω από τον λαιμό της θεάς παραβάλλεται με αντίστοιχο κοσμητολογικό χαρακτηριστικό της Αφροδίτης του Ομηρικού ύμνου, ενώ και ο ανδρόγυνος χαρακτήρας της και ιδιαίτερα το γένι φαίνεται να την ÏƒÏ…νδέει με την Ρωμαϊκή Γενειοφόρο Αφροδίτη ή Venus Barbata Î´Î¹Î±ÏƒÏŽÎ¶Î¿Î½Ï„ας πιθανώς χαρακτηριστικό ανιχνεύσιμο ήδη από την Εποχή του Χαλκού! Σύμφωνα με την wikipedia, wikipedia, s.v. Venus Barbata, o ÎœÎ±ÎºÏÏŒÎ²Î¹Î¿Ï‚[26] αναφέρει επίσης ένα άγαλμα της Αφροδίτης στην Κύπρο, που παριστάνει τη θεά με γενειάδα, με γυναικεία ενδυμασία, αλλά σε ολόκληρη τη μορφή της μοιάζει με εκείνη ενός άνδρα (βλ. και Αφρόδιτο). Η ιδέα της Αφροδίτης να είναι έτσι ένα μείγμα της ανδρικής και γυναικείας φύσης φαίνεται να ανήκει σε μια όψιμη περίοδο της αρχαιότητας, όμως δείχνει ότι επιβιώνει και πολύ αργότερα, παράβαλε τον μύθο του Αγίου Wilgefortis!Η ιδέα της Αφροδίτης να έχει φύση διπλού φύλου έχει την ίδια διπλή έννοια, με τη μυθολογική έννοια, ότι δεν υπάρχει μόνο Λούνα (Σελήνη), αλλά και Λούνας. Το τελευταίο αυτό σχόλιο παρέχει, ενδεχομένως, άλλο ένα στοιχείο που συνδέει την Αφροδίτη του Ομηρικού ύμνου με τον ανδρογυνο χαρακτήρα της θεάς! Detail of Magdalena Ventura with Her Husband and Son, by Jusepe de Ribera, 1631[

Ενδιαφέρουσα είναι σχετικώς η υποστηρικτική της ανωτέρω προσεγγίσεως άποψη της Elderkin, η οποία στην Μινωϊκή ÏƒÏ†ÏÎ±Î³Î¯Î´Î± CMS II.3 7 της ΥΕ ΙΙΙa1 αναγνωρίζει την θεά Αφροδίτη ιδιαίτερα με τα χαρακτηριστικό της ως θεάς της γονιμότητος αλλά και του ουρανού και ωκεανου![30] 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ[2]. Ειδώλιο θυληκής μορφής από θαλαμωτό τάφο του νεκροταφείου της Αγριοσυκιάς στις Μυκήνες, ΕΑΜΑ Π 2494.[5]. https://arachne.uni-koeln.de/browser/... ÏÎ¿Î­Î»ÎµÏ…ση: Ιερό του Διός στο όρος Ίδη, Ιδαίον Άντρον. Φύλαξη: Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ορεία κρύσταλλος, ΥΕ ΙΙΙa1, λατρευτική.Εικονιστικά μοτίβα εκτός από πλάσματα: Έδαφος: δάπεδο πολλαπλών γραμμών Φυτά: κλαδί έλατου διπλής όψης με κορμό και κόνδυλο Σύμβολα: λατρευτικά κέρατα, στάχυ(3), αστέρι, Κτίρια: βωμός αμφίκωνος. Συσκευές: σαλιγκάρι τρίτων[8]. Il.1.501. [9]. Ρώσσογλου 2012, σελ. 70, σημ. 133, 134: Στην Μήδεια του Ευριπίδου, Eur. Med. 65 αναφέρεται:Τροφός65μή, πρὸς γενείου, κρύπτε σύνδουλον σέθεν:σιγὴν γάρ, εἰ χρή, τῶνδε θήσομαι πέρι. .. Î£Ï„ο πλαίσιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού η ικεσία αποτελεί θεσμό ιδιαίτερης σημασίας,133 ... νόημα του αγγίγματος του γονάτου á½µ του πηγουνιού και τη δεσμευτικότητα των λεγομένων κατά τη σκηνή της ικεσίας. .. 134 Πρβ. επίσης την έκφραση πρὸς γενείου (στ. 65) όταν η τροφός παρακαλεί τον παιδαγωγό να της αποκαλύψει τι ξέρει και το σχόλιο του Mastronarde (2006:238 ad 65) ότι πρόκειται για λιγότερο ισχυρό τρόπο ικεσίας σε σχέση με το άγγιγμα των γονάτων.  [10]. Liddel Scot Jones ἀνθερεών , ῶνος, ὁ,A. [select] chin, δεξιτερῇ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀνθερεῶνος ἑλοῦσα, in token of supplication {εις ένδειξιν ικεσίας}, Il.1.501; παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα, i.e. just under the chin, 5.293, cf. Hp.Oss.18, Nic.Th.444.2. [select] later, neck, throat, Euph.92.1 (pl.): sg., AP9.129 (Nestor), Q.S.1.110: sg. in both senses, Ruf.Onom.47,48.3. [select] mouth, Nonn.D.3.247, 25.476. [17]. Dietrich 1974, p. 151.[20]. Boedeker, D. 1974, pp. 1-3:
The question of Aphrodite's origins, and of her original nature, has traditionally intrigued historians of Greek religion. From Herodotus to the present, many writers have connected her with the Near East. Several types of evidence are used to substantiate such a theory. First, as early as the Homeric and Hesiodic epics, Aphrodite's homeland is considered to be remote Cyprus, an appropriate meeting ground for Greek and Near Eastern cultures. More specifically, in aspects of her iconography, mythology, and cult, Aphrodite resembles the Asiatic Great Goddesses. In addition, several etymologies have been proposed which would connect Aphrodite's name with that of an Eastern goddess. As a result of these resemblances, historians of religion now commonly agree that Aphrodite came from the Semitic Near East and apparently entered the Greek world through Cyprus, where she was introduced by the Phoenicians.1

The 'Aphrodite question' should be re-examined, however, as Martin Nilsson cautiously suggests,2 especially in the light of recent archaeological work in Cyprus. The evidence from excavations at Enkomi, Kition, and elsewhere3 establishes that Mycenaean [NEXT PAGE IS 2} Greeks had settled in Cyprus by the late Bronze Age, long before the Phoenician presence on the island. 1 Phoenicians did not colonize Cyprus until the early Iron Age (about 1000 B.C.), during a period of minimal contact between that island and mainland Greece. 2 If Aphrodite was introduced to the Greeks during this period, as is often maintained, it is unlikely that her cult could have spread from Cyprus to the rest of the Greek world until contact was resumed during the archaic period. But Aphrodite is well established in archaic Greek epic; indeed, the complex system of her name-epithet formulas suggests that she was known to the poetic tradition for a relatively long time. 3 In terms of historical probability it is there-fore unlikely that the Phoenicians introduced Aphrodite to the Greeks in Cyprus. 4

A native Cypriote origin for Aphrodite is also improbable, as the epigraphical evidence indicates. 6 Although many of the native ..

[24]. West 2000, pp. 134-135.It is widely agreed that Aphrodite was a post-Mycenaean (or at any rate post-palatial) addition to the Greek pantheon. She does not appear in Linear B documents, and in Hesiod and Homer she has a strong association with Cyprus, an island where Greek settlement on any scale dates only from the twelfth and eleventh centuries. I ler major cult centres were in Cyprus, especially at Paphos. Her name does not appear to be Greek or Indo-European; attempts to explain it so have been generally abandoned'. The suggestion that it comes from an Anatolian or 'Mediterranean' word for 'chief, reflected in Etruscan (e)prθni and Greek πρύτανις, has scarcely greater appeal2. Neither has Martin Bernal's (predictably) Egyptian etymology3. Explanations from Semitic, in particular the view that the name is a deformation of that of Astart-Astarte, have an intrinsically greater plausibility, given Aphrodite's oriental connections and the features she shares with the Canaanite deity4, and they have found more favour'. I shall argue that the name cannot be derived from Astart, or interpreted with certainty, but that it is genuinely Semitic. [26]. Saturnalia. iii. 8.[28]. Wallace 2014:Ο θρύλος του Αγίου Βιλγεφόρτη αναφέρεται σε μια νεαρή πριγκίπισσα που ασπάζεται τον Χριστιανισμό και, για να αποφύγει τον αναγκαστικό γάμο, αφήνει από θαύμα γένια. Ο ειδωλολάτρης πατέρας της την σταυρώνει για τιμωρία και γίνεται αγία, που συμβολίζεται με την εικόνα μιας σταυρωμένης, γενειοφόρου γυναίκας. Αυτό το άρθρο εξετάζει τους γραπτούς θρύλους και μερικές από τις ασυνήθιστες λατρευτικές πρακτικές που σχετίζονται με την Αγία Βιλγεφόρτη για να αποδείξει ότι η διασταύρωση φύλου και η ανάμειξη φύλων (μετασχηματισμοί φύλου) ήταν κεντρικές για την ανάδειξή της ως ισχυρό σύμβολο στον ύστερο Μεσαίωνα και ότι η αναπαράστασή της ως η γενειοφόρος γυναίκα επηρέασε το πώς και για το τι την τιμούσαν. Ως γενειοφόρος παρθένος και θηλυκός Χριστός, «παραμορφωμένος» και υπερβατικός, το σύμβολο του Αγίου Βιλγεφόρτη γίνεται τόπος έκφρασης των πιο θεμελιωδών παραδόξων του ύστερου μεσαιωνικού Χριστιανισμού. [29].  Jones 2016.[30]. McK Elderkin 1925. In my opinion there is represented on the gem the sanctuary of Aphrodite in her character as a fertility-goddess and a deity of the heavens and of the ocean. We know that Crete as well as Cyprus was a strong center of her cult, and she is so closely linked with the Mother Goddess, with Astarte and Ishtar as to be virtually the same deity under a different name. Her connection with the heavenswith the title Ourania-is eastern. ..interpret the star on the Idaean gem as a symbol of Aphrodite Ourania... Perhaps the most important object in the scene on the gem is that which is represented at the left of the altar. This I believe to be a primitive image of Aphrodite herself. The resemblance to the fiddle-shaped Cycladic figurines of Neolithic times is striking indeed.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑhttps://classicalstudies.org/etymolog..., C. 2017. "The Etymology and Origins of Aphrodite," Abstract from Session/Panel Title: What's in a Name?, Session/Paper Number: 34.4, Categories: Language and Linguistics, Annual Meeting 148th.
Πλιάτσικα, Β. 2017. "Η Κυρία με το 'μούσι',"  < https://www.archaiologia.gr/blog/2017...
https://www.mixanitouxronou.com.cy/ar...
Η «γυναίκα με το μούσι». Το σπάνιο ειδώλιο που ανακαλύφθηκε στις Μυκήνες και εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η σχέση του με την Ιλιάδα του Ομήρου...

http://ikee.lib.auth.gr/record/133476...
Ρώσσογλου, Π. 2012. "Νεοελληνικές μεταφράσεις της Μήδειας του Ευριπίδη" (διπλ. εργ. ΑΠΘ).

https://brill.com/view/book/978900432...
https://books.google.gr/books?id=irYf...
Boedeker, D. 1974. "Aphrodite’s Origin in an Indo-European Tradition," in Aphrodite's Entry into Greek Epic (Mnemosyne, Supplements 32), Brill.

https://books.google.gr/books?id=TZVs...
Dietrich, B. C. 1974. The Origins of Greek Religion, Berlin / New York.

https://www.jstor.org/stable/10.2979/...
Wallace, L. 2014. "Bearded Woman, Female Christ: Gendered Transformations in the Legends and Cult of Saint Wilgefortis," Journal of Feminist Studies in Religion 30 (1), pp. 43-63.

https://books.google.gr/books?id=iayJ...
https://www.academia.edu/7581901/The_...
Benigni, H. 2013. The Mythology of Venus: Ancient Calendars and Archaeoastronomy, Univ. Press of America.

https://www.jstor.org/stable/497722
McK. Elderkin, K. 1925. "Aphrodite Worship on a Minoan Gem," AJA 29 (1), pp. 53-58.

https://www.jstor.org/stable/40267103..., M. L. 2000. "The Name of Aphrodite," Glotta 76 (1./2.), pp. 134-138.
https://www.jstor.org/stable/10.2979/..., L. 2014. "Bearded Woman, Female Christ: Gendered Transformations in the Legends and Cult of Saint Wilgefortis," Journal of Feminist Studies in Religion 30 (1), pp. 43-63. 

Jonathan Jones. 2016. "The Bearded Woman of Abruzzi: a 17th-century hero of gender fluidity," The Guardian, <https://www.theguardian.com/artanddes... (27 Fb. 2023).
https://www.facebook.com/permalink.ph...
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on February 27, 2023 00:22