Merel Wildschut's Blog, page 39

Açaibowl

Ok, ik geef het toe. Ook ik ben gewonnen door de internationale açaibowltrend. Net als de rest van de Instagrammende wereld ben ik gevallen voor de kommen met het fotogenieke donkerpaarse goedje. Eigenlijk een paar jaar geleden al, toen ik bij restaurant the Bowl in Berlijn at, al had ik toen nog niet door dat açaibowls zo’n enorm ‘ding’ zouden worden. Ik at ze geregeld, wanneer ik ze tegenkwam bij hippe restaurantjes, en tegenwoordig maak ik ze zelfs thuis. Ik weet het. Ik ben niet meer te redden.

Wat is een açaibowl?

Hoi, ik ben Merel en ik houd mijn spreekbeurt over açaibowls. Nee nouja goed, ik ga er vanuit dat niet iedereen al weet wat een açaibowl is, dus vandaar dat ik het toch nog even uitleg – je weet maar nooit. In een açaibowl zit, logischerwijs, açai. Açai als in: açaibessen. Die worden verpulverd tot poeder, gepureerd tot açaipuree, waardoor je het gemakkelijk kunt verwerken in gerechten. açaibessen zijn zogenaamd super rijk aan anti-oxidanten en zijn daarmee echte superfood, maar dat kan mij niet heel veel schelen eerlijk gezegd. Ik denk dat je er echt kílo’s van moet eten wil je daar iets van merken, dus daar trek ik me niet te veel van aan. Ik vind het vooral heel erg lekker, omdat het wat zurige bessen zijn en ze een speciale smaak aan een ontbijtje geven.

Die açaipuree of dat açaipoeder meng je met ander fruit en/of groenten. Het lekkerste vind ik het om het te mengen met bevroren banaan, omdat dat een ijs-achtige structuur geeft. In dat geval maak je er dus een softserve van. Maar je kunt ook een mengsel maken van bijvoorbeeld mango, avocado en rood fruit. Eigenlijk maakt het niet heel veel uit, zo lang het maar lekker zacht en mengbaar is in je blender. Ik gebruik zelf op dit moment açaipoeder, omdat daar makkelijker aan te komen is en omdat het goedkoper is dan puree. Maar binnenkort wil ik wel eens açaipuree gaan proberen, dus dat zal ik via internet gaan bestellen. In de ‘gewone winkel’ (offline) kom je het in ieder geval niet tegen. Açaipoeder wel, dat kun je bij de biowinkel vinden.

Waarom moet dat nou weer in een kom?

Omdat alles in een kom ontzettend scoort. Suus, mijn vriendin uit Berlijn, merkte vorige week tijdens een bezoekje aan de Foodhallen in Amsterdam op: “Wanneer je iets in een kom serveert, kan je sowieso drie euro meer vragen dan wanneer je iets gewoon op een bord of uit een glas serveert.” Is waar. Dat is een beetje hoe de eetwereld vandaag de dag werkt. Ik vind eten in kommen er niet alleen leuk uit zien, ik eet zelf gewoon graag uit kommen. Ik denk dat ik vier borden in huis heb, tegenover zeker 20 kommen.

En natuurlijk kun je met açai prima een smoothie maken, maar het idee van een açaibowl is dat je een dikkere substantie maakt en het in een kom serveert. Vervolgens versier je de kom met fruit, muesli, nootjes, of wat je maar lekker vindt. Je snapt dat er op Instagram hele wedstrijden worden gehouden: wie maakt de mooiste açaibowls? Dit was mijn eerste poging en ik vind hem best wel geslaagd! #açaigoals

En is het ook lekker?

Absoluut. Althans, ik vind van wel. Team Açaibowl hier hoor! Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik een smoothie of een smoothiebowl zónder açai ook heel lekker vind, want waar het mij eigenlijk vooral om gaat, is het fruit erin en erop. Iets soortgelijks is sowieso mijn favoriete ontbijt. Lekker koud en fris voor de zomer, een makkelijke manier om meer fruit te eten en om meer vezels binnen te krijgen. Makkelijk om te maken, lekker en het ziet er ook nog eens leuk uit!

Nog meer açaifans hier? Ik ben benieuwd of jij ook wel eens een açaibowl eet of dat je nu denkt: dat ga ik eens doen! Laat het me weten. En als je het leuk vindt, dan kun je een foto met me delen op Instagram, met #degroenemeisjes erbij. Zo kan ik jullie açaicreaties ook bewonderen! 

Foto’s: Sam van Rij

The post Açaibowl appeared first on De Groene Meisjes.

Açaibowl

Ok, ik geef het toe. Ook ik ben gewonnen door de internationale açaibowltrend. Net als de rest van de Instagrammende wereld ben ik gevallen voor de kommen met het fotogenieke donkerpaarse goedje. Eigenlijk een paar jaar geleden al, toen ik bij restaurant the Bowl in Berlijn at, al had ik toen nog niet door dat açaibowls zo’n enorm ‘ding’ zouden worden. Ik at ze geregeld, wanneer ik ze tegenkwam bij hippe restaurantjes, en tegenwoordig maak ik ze zelfs thuis. Ik weet het. Ik ben niet meer te redden.

Wat is een açaibowl?

Hoi, ik ben Merel en ik houd mijn spreekbeurt over açaibowls. Nee nouja goed, ik ga er vanuit dat niet iedereen al weet wat een açaibowl is, dus vandaar dat ik het toch nog even uitleg – je weet maar nooit. In een açaibowl zit, logischerwijs, açai. Açai als in: açaibessen. Die worden verpulverd tot poeder, gepureerd tot açaipuree, waardoor je het gemakkelijk kunt verwerken in gerechten. açaibessen zijn zogenaamd super rijk aan anti-oxidanten en zijn daarmee echte superfood, maar dat kan mij niet heel veel schelen eerlijk gezegd. Ik denk dat je er echt kílo’s van moet eten wil je daar iets van merken, dus daar trek ik me niet te veel van aan. Ik vind het vooral heel erg lekker, omdat het wat zurige bessen zijn en ze een speciale smaak aan een ontbijtje geven.

Die açaipuree of dat açaipoeder meng je met ander fruit en/of groenten. Het lekkerste vind ik het om het te mengen met bevroren banaan, omdat dat een ijs-achtige structuur geeft. In dat geval maak je er dus een softserve van. Maar je kunt ook een mengsel maken van bijvoorbeeld mango, avocado en rood fruit. Eigenlijk maakt het niet heel veel uit, zo lang het maar lekker zacht en mengbaar is in je blender. Ik gebruik zelf op dit moment açaipoeder, omdat daar makkelijker aan te komen is en omdat het goedkoper is dan puree. Maar binnenkort wil ik wel eens açaipuree gaan proberen, dus dat zal ik via internet gaan bestellen. In de ‘gewone winkel’ (offline) kom je het in ieder geval niet tegen. Açaipoeder wel, dat kun je bij de biowinkel vinden.

Waarom moet dat nou weer in een kom?

Omdat alles in een kom ontzettend scoort. Suus, mijn vriendin uit Berlijn, merkte vorige week tijdens een bezoekje aan de Foodhallen in Amsterdam op: “Wanneer je iets in een kom serveert, kan je sowieso drie euro meer vragen dan wanneer je iets gewoon op een bord of uit een glas serveert.” Is waar. Dat is een beetje hoe de eetwereld vandaag de dag werkt. Ik vind eten in kommen er niet alleen leuk uit zien, ik eet zelf gewoon graag uit kommen. Ik denk dat ik vier borden in huis heb, tegenover zeker 20 kommen.

En natuurlijk kun je met açai prima een smoothie maken, maar het idee van een açaibowl is dat je een dikkere substantie maakt en het in een kom serveert. Vervolgens versier je de kom met fruit, muesli, nootjes, of wat je maar lekker vindt. Je snapt dat er op Instagram hele wedstrijden worden gehouden: wie maakt de mooiste açaibowls? Dit was mijn eerste poging en ik vind hem best wel geslaagd! #açaigoals

En is het ook lekker?

Absoluut. Althans, ik vind van wel. Team Açaibowl hier hoor! Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik een smoothie of een smoothiebowl zónder açai ook heel lekker vind, want waar het mij eigenlijk vooral om gaat, is het fruit erin en erop. Iets soortgelijks is sowieso mijn favoriete ontbijt. Lekker koud en fris voor de zomer, een makkelijke manier om meer fruit te eten en om meer vezels binnen te krijgen. Makkelijk om te maken, lekker en het ziet er ook nog eens leuk uit!

Nog meer açaifans hier? Ik ben benieuwd of jij ook wel eens een açaibowl eet of dat je nu denkt: dat ga ik eens doen! Laat het me weten. En als je het leuk vindt, dan kun je een foto met me delen op Instagram, met #degroenemeisjes erbij. Zo kan ik jullie açaicreaties ook bewonderen! 

Foto’s: Sam van Rij

The post Açaibowl appeared first on De Groene Meisjes.

Chili sin carne

Een tijdje geleden had ik het over mijn favoriete comfortfood, weet je nog? Nou, deze chili sin carne mag op dat lijstje absoluut niet ontbreken. Makkelijk eten voor makkelijke dagen. Lekker met rijst, tortilla chips, een berg koriander en natuurlijk heel veel guacemole. En ach, misschien een lekker Mexicaans biertje erbij op het balkon of in de tuin? Dat leek ons wel de beste setting voor deze maaltijd. Weer eentje voor in het rijtje ‘Groene Meisjes basisrecepten!’

Wat heb je nodig?

Voor een grote pan chili:

1 ui (gesnipperd)

2 teentjes knoflook (in ministukjes gesneden)

1 paprika

1 eetlepel komijn

1 eetlepel gedroogde koriander

1 eetlepel chilipoeder

1/2 theelepel cayennepoeder

1/2 theelepel kaneel

1/2 theelepel oregano

1.5 blik kidneybonen (niet in saus!)

1 cup mais

2 blikken (400 ml) gezeefde tomaten

1 blikja (140ml) tomaten puree

zout naar smaak

verse koriander

zak tortilla chips naturel

2 avocado’s

1 citroen

1 theelepel knoflookzout (verkrijgbaar bij de toko)

400 gram  rijst (naar eigen keuze)

Wat ga je doen?

1. Sauteer de ui voor ongeveer 8 minuten in een pan.

2. Voeg vervolgens alle kruiden, knoflook en de paprika (in blokjes gesneden) toe met een klein scheutje water.

3. Voeg na een minuut alle andere ingrediënten toe. Let op: de gezeefde tomaten moet je in de pan een beetje prakken.

4. Kook 15 minuten. Maak ondertussen de guacemole. (zie de instructies hieronder)

5. Schep op de borden en serveer met de verse rijst,  guacemole, verse koriander en tortillachips!

Hoe je de guacemole maakt:

1. Schil en ontpit de avocado’s en stop ze in de keukenmachine.

2. Pers een halve citroen uit boven de avocado’s en voeg 1 theelepel knoflookzout toe.

3. Laat de keukenmachine draaien totdat het een gladde massa is geworden.

4. Je houdt waarschijnlijk guacemole over. Lekker voor bij de borrel, met de tortillachipjes die je ook overhoudt! (of je houdt het niet over en je eet gewoon alles op. Wat ik eigenlijk altijd doe, hehe.)

Heb je toevallig ingrediënten over naar aanleiding van dit recept? En/ of wil je de Mexicaanse vibe doorpakken? Dan hebben we hier nog wat meer inspiratie! Je kunt nooit genoeg Mexicaans eten.

We zijn heel benieuwd naar wat jij van dit recept vindt. Laat het weten in de comments of met een foto op Instagram. Vergeet niet #degroenemeisjes te gebruiken, zodat we je berichtjes gemakkelijk kunnen terugvinden. Dankjewel en eet smakelijk!   

Foto’s: Sam van Rij / Styling: Dille & Kamille 

The post Chili sin carne appeared first on De Groene Meisjes.

Groene hotspots in Mechelen

Vorige week gingen we op zoek naar de groenste hotspots in Mechelen. Dat bleken er nogal wat te zijn. Vandaag delen we de leukste adressen met jullie!

Heel eerlijk? Ik had eigenlijk geen idee waar Mechelen nou precies lag. Ik had het wel eens op de borden zien staan, maar ik dacht dat het misschien een soort buitenstadje van Antwerpen was. Nee hoor! Mechelen is gewoon een ‘echte’ stad en een leuke ook nog! Ik had dus nog nooit overwogen om naartoe te gaan, totdat ik gevraagd werd om het Time To Momo gidsje te ‘testen.’ Dat vond ik meteen heel erg leuk, omdat ik vaak toch geneigd ben om naar Antwerpen (mijn lievelings) of Gent af te reizen. Erg leuk om eens een andere stad te bezoeken!

Waarom ik Belgische stedentrips altijd zo ideaal vind? Omdat je er zo gemakkelijk met de trein kunt komen. Zeker vanaf Rotterdam Centraal. NS International bracht ons in 1 uur en 27 minuten (sharp!) naar Mechelen. Niks zo relaxed als achterover leunen met een boekje of muziekje en het landschap zien veranderen. Aangekomen in Mechelen liepen we zo het centrum in. Perfect. Op naar de (eerste) koffie!

We maakten er meteen een tweedaagse van, zodat we alle tijd hadden en lekker rustig aan konden doen. Mechelen is een kleine stad en letterlijk alles is vijf minuten lopen. Je zou er dus met gemak een dagje naartoe kunnen gaan en dan al heel veel kunnen doen, maar als je echt wilt genieten van de stad, dan is een nachtje in een hotelletje wel aan te raden. Vooral nu in de lente en zomer, nu alle terrassen weer volop in gebruik zijn en je gewoon lekker wilt slenteren door het centrum en tot ‘s avonds op een terras wilt blijven hangen met een biertje. Misschien nog een beetje shoppen, lekker ergens wat eten en de volgende ochtend een ontbijtje… ja hoor, prima citytripje zo!

Uiteraard gingen we weer – zoals je inmiddels misschien wel gewend bent – op zoek naar de tofste groene hotspots in de stad. Dat waren er aardig wat! Ik denk dat je Mechelen wel een beetje een alternatieve stad kunt noemen, waar je als groen meisje of groene jongen heel prima terecht kunt. Vegan eten is er sowieso geen enkel probleem, maar ik ben in België ook niet anders gewend, eerlijk gezegd. Hoe mijn ideale dag (of twee dagen) in Mechelen eruit ziet? Nou, zoals onderstaande!

We beginnen de dag (natuurlijk!) met een lekkere koffie. De lekkerste koffie dronken wij bij Bar Klak, waar je op oude racefietszadels aan de bar zit. Toffe plek! Ook Kaffee-Ine en Sister Bean zijn aanraders als het om koffie gaat.

De reis en het wandelen naar de stad maakte ons hongerig, dus wij ploften maar wat graag voor een lunch neer bij Sister Bean. Ik at hier een geweldige vegan lunch, bestaande uit een super uitgebreide salade en een heerlijk broodje. Zo’n goede berg veggies! Ik kon de rest van de middag weer vooruit :)

Zin om ‘s middags ergens een terrasje te pakken? Op en rondom de Grote Markt kan je er niet omheen: dat is eigenlijk gewoon één groot terras waar je lekker Mechels bier kunt drinken. We hebben gehoord dat ‘Als ik mijn ogen toedoe ben ik in Honoloeloe’ geweldig is, maar daar zijn wij niet geweest. Wij zaten bij Unwined aan een heerlijke biologische wijn uit Nieuw-Zeeland. Zin om het iets sjieker aan te pakken? Cosma is een prachtige zaak, met lekkere wijnen. En het brood met olijfolie… zo goed!

‘s Avonds aten wij bij Funky Jungle. Ik zal heel eerlijk zeggen dat ik een beetje een vooroordeel over dit restaurant had, omdat ik het er niet zo geweldig uit vond zien. Het restaurant heeft niet die fancy uitstraling die veel tentjes tegenwoordig hebben. Ik ben dan ook wel heel erg verwend door al die hippe hotspots waar ik altijd naartoe ga, dus ik moet me daar maar eens overheen zetten. En dat bleek de moeite. Funky Jungle is een vegetarisch (en grotendeels veganistisch) restaurant waar je ronduit GEWELDIG kunt eten. Echt waar, wat hebben we hier heerlijk gegeten. Mijn grootste aanraders? De guacemole met mango en de pasta met vegan ricotta en spinazie. Wow. De volgende keer dat we in Mechelen zijn, gaan we hier zeker weer naartoe. Al was het maar vanwege de super vriendelijke service en de ruime keuze uit vegan maaltijden. Echt een unieke plek!

Waar we niet zijn geweest, maar waarover we wel veel hebben gehoord: de veganistische frituur! (met de bijzondere naam: De Krewelligen Bidet ) De enige snackbar van Mechelen waar je een tafeltje moet reserveren, omdat het zo’n populaire zaak is dat het altijd druk is. Er schijnen hier allerlei bijzondere vegan snacks te worden geserveerd, en biologische frieten… dus je snapt dat ik nog eens terug moet om dit te proberen!

Nou, genoeg plekken om lekker te eten en te drinken, toch? Tijd om nog een beetje te shoppen? Dan moet je zeker naar:

– Supergoods. Deze winkel… ik hou ervan! Supergoods verkoopt alleen maar fair fashion (denk aan merken als Veja sneakers en PeopleTree,) dierproefvrije en natuurlijk cosmetica en andere toffe eco-friendly spullen. Ik wilde letterlijk alles hier wel hebben. Van het ondergoed van bamboe tot de hele collectie Veja sneakers. Pak maar in! Ik hield het bij één paar sneakers, oorbellen en een kladblok gemaakt van ‘gered’ papier. Gered, als in: gevonden bij het kopieerapparaat en dan maak je daar een kladblok van. Ik verzin dit niet. Ik zal het later nog eens laten zien.

– Kabas, de verpakkingsvrije winkel. Hoe tof is het überhaupt dat Mechelen zo’n winkel heeft? Je neemt je eigen verpakkingen mee naar de winkel en vult ze. Zo simpel, maar zo doeltreffend. Ik ben sowieso fan van verpakkingsvrije winkels, maar dit was ook echt een heel mooie. Zeker even bezoeken als je in Mechelen bent dus!

– My Ex-Boyfriend. Niet per se een groene winkel, maar wel een heel leuke met allemaal ‘instagramwaardige’ hebbedingen. Ik kocht er een mooi notitieboek en een organic geurkaars. Ach ja, het is vakantie he ;) Mag best.

En verder? Wandel gewoon lekker door de straatjes, geniet van de gezelligheid en drink een pintje of twee. Mechelen heeft alles om je een dag of twee te vermaken, maar ook om lekker rustig aan te doen. Het OV heb je niet nodig, een kaart eigenlijk ook niet, want je komt vanzelf overal langs. Trek er gewoon lekker op uit!

Laat je het weten als je ook een bezoekje brengt aan Mechelen? Ik ben benieuwd wat jij van deze groene hotspots vindt! Je mag me altijd taggen op Instagram (#degroenemeisjes of @merelgroenemeisjes) of reageren onder deze post. Veel plezier! 

The post Groene hotspots in Mechelen appeared first on De Groene Meisjes.

Verse pizza met vegan pesto en courgette

De prachtige zonnige dagen vorige week hebben gemaakt dat wij ontzettend veel zin hebben gekregen in lange zomerse avonden. Met biertjes en lekker eten op het balkon, in de tuin of in het park.  Pizza’s lenen zich hier perfect voor, toch? Ken je het verse pizzadeeg van het merk Tante Fanny al? Het is vegan, ontzettend makkelijk (en snel) in gebruik en heel erg lekker. Wij gebruikten het verse pizzadeeg om er een vegan pizza met homemade pesto en lekker veel groenten mee te maken en het recept delen we vandaag met je. Maar dat is nog niet alles: er wacht ook nog een fantastische winactie op je!

Vers pizzadeeg van Tante Fanny

Kijk, zo ziet het verse pizzadeeg van tante Fanny eruit. Je vindt het op een rol in het versschap bij onder andere Jumbo, Dirk van den Broek en Coop. Er zijn verschillende soorten deeg te koop. Denk aan vers pizzadeeg met een potje tomatensaus erbij, flamkuchendeeg, bladerdeeg of spelt pizzadeeg. Wij testten het ‘gewone’ verse pizzadeeg en dat pakte erg goed uit.

Hoe het werkt? Je rolt het deeg uit en kunt er iedere vorm van maken die je maar wilt. Uiteraard kun je de vorm ook gewoon laten zoals hij is, zodat het een lekker grote plaatpizza wordt. Helaas hadden wij geen grote oven tot onze beschikking, dus dat paste niet. Maar rond smaakt de pizza natuurlijk net zo goed ;) Het leek ons ook leuk om er allemaal kleine pizzaatjes (eventueel met verschillend beleg,) of een pizza Calzone (een dubbelgeklapte pizza) van te maken. Maar goed, dat bewaren we met liefde voor een volgende keer, want dit pizzadeeg gaan we zeker nog eens gebruiken! Trouwens, je hoeft niet bang te zijn dat je niet al het pizzadeeg kunt gebruiken, want ook als je er een ronde vorm van maakt, kun je het deeg zo kneden en vormen dat je niks hoeft te verspillen.

Zoals al in de inleiding van deze post vermeld: dit deeg is veganistisch. Er staat zelfs een officieel vegan logo op de verpakking, zodat je het 100% zeker weet. Zoals altijd worden wij er heel blij van om te zien dat er  steeds meer ‘normale’ plantaardige producten in de supermarkten komen te liggen. Ook in dit geval zie je maar weer: vegan eten is helemaal zo gek nog niet. Je kunt gewoon pizza eten, gemaakt van pizzadeeg uit de ‘gewone’ supermarkt!

Pizza met vegan pesto, courgette en gekarameliseerde uien

Een pizza is eigenlijk gewoon een heel goed excuus om een heleboel groenten te eten. En terwijl ik dit typ, bedenk ik me: misschien is een verse huisgemaakte pizza wel de perfecte manier om kinderen aan de groenten te krijgen. Je kunt zo’n pizza immers helemaal volladen met allerlei gezonds! Wij kozen ervoor om zelf een pesto te maken. Let op: een vegan pesto, zonder kaas dus. En verder gingen we voor een heleboel courgette en gekarameliseerde uien.

Hoe je zulke mooie dunne plakjes courgette krijgt? Dat doe je met een mandoline! Kijk uit voor je handen, want die dingen zijn loeischerp. Oh en waarom het handig is om zulke dunne plakjes te gebruiken? Omdat de courgette dan lekker snel zal garen in de oven!

Ingrediënten

Voor de pesto

– 1 plantje basilicum

– 2 teentjes knoflook

– het sap van 1 citroen

– 4 eetlepels olijfolie

– 2 eetlepels edelgistvlokken

– 50 gram pijnboompitten

– peper en zout naar smaak

Voor de pizza

– 1 verpakking vers pizzadeeg van Tante Fanny 

– 1 courgette, flinterdun gesneden (met een mandoline)

– 2 zoete uien

– agavesiroop

– peper

– en natuurlijk: wat pijnboompitten als garnering (die zijn het lekkerste als je ze eerst eventjes roostert)

Wat ga je doen?

– We beginnen met de uien, want deze uien mag je even de tijd geven om goed te garen zodat ze die lekkere karamelsmaak krijgen. Snijd de uien beide in de lengte doormidden en snijd ze daarna in halve ringen. Zet het vuur medium/ laag en giet een scheutje olijfolie in de pan. Laat de uien goed bakken en voeg een eetlepel agavesiroop toe. Je kan de uien gerust een minuut of 20 geven. Wel goed blijven roeren, zodat ze niet verbranden! Een klein scheutje water bij  de uien kan helpen om de smaken goed los te krijgen en om te voorkomen dat de uien verbranden.

– Voeg alle ingrediënten voor de vegan pesto in de keukenmachine of blender. Mixen maar! Als het een mooi groen geheel is geworden, is het heel belangrijk om even de pesto te proeven. Hier kan je nog smaak toevoegen, mocht je dat nodig vinden.  Voor iets zoeter voeg je wat meer agave toe, voor een zuurtje wat citroensap. Dat waren stap 1 en 2!

– Verwarm je oven voor op 220 graden –

– Pak nu het verse pizzadeeg van Tante Fanny erbij. Pak jouw gewenste bakvorm en bedek deze met bakpapier. Smeer het pizzadeeg goed (lekker dik!) in met de pesto. Dit is de saus van de pizza – weer eens wat anders dan de tomatensaus die we gewend zijn te gebruiken bij pizza’s! Bedek nu de pizza met de plakjes courgette. Voel je vrij om een leuk patroontje te leggen: je pizza mag er gerust mooi uitzien. Presentatie is key! Verdeel vervolgens de mooi gebruinde uienringen over de pizza.

– Schuif nu je pizza voor 15-20 minuten in de oven. Let op: iedere even is weer verschillend, dus houd je pizza gewoon een beetje in de gaten.

– Als de pizza lekker warm uit de oven komt, maak je hem af door er (geroosterde) pijnboompitten en eventueel rucola overheen te strooien. Easy as! Toch?

Winactie

Ook zin gekregen om de keuken in te duiken? Dat kan! Sowieso, natuurlijk. Niemand zal je tegenhouden om vanavond meteen een lekkere pizza te bakken. Maar mocht je je cooking skills naar een hoger niveau willen tillen, dan hebben wij nu misschien wel heel leuk nieuws voor je. We mogen namelijk – van tante Fanny – een prachtige prijs verloten.

Wat je kunt winnen? Een exclusieve kookworkshop onder begeleiding van the one and only Rutger Bakt! (aka de Bakkoning van 2013, weet je nog?) Nu is het zo dat er de komende weken een pizza-estafette wordt gehouden onder 8 bloggers – waarbij wij nummer 2 zijn – en op iedere blog wordt er 1 winnaar gekozen. Dat maakt dat de workshop straks voor slechts 8 mensen wordt georganiseerd. Dat is een behoorlijk select gezelschap! Hier wil je bij zijn.

Wat moet je doen om kans te maken op een plaatsje tussen die 8 gelukkigen? Deel een foto van jouw pizzacreatie op Instagram, met daarbij #tantefannyestafette en #tantefanny. En wil je nou dat jouw foto (of foto’s, want je mag er zoveel plaatsen als je wilt) extra opvalt? Tag dan @degroenemeisjes ook, zodat wij mee kunnen kijken. Vinden we leuk :)

We hopen dat jij ook zin hebt gekregen om met het verse pizzadeeg van tante Fanny aan de slag te gaan! Welke saus ga jij er dan op doen? En welke groenten? We zouden het natuurlijk ook een heel grote eer vinden als je ons recept gaat maken! Wel een foto laten zien op Instagram he? Ook als je niet meedoet aan de winactie. Thanks! En: eet smakelijk! 

Voor de pizza-estafette geven we het stokje door aan Charlies-kitchen. Succes met jouw pizzacreatie, Charlie! 

Dit is een samenwerking met Tante Fanny / Foto’s: Aline Bouma 

The post Verse pizza met vegan pesto en courgette appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan en glutenvrije blondies

Het was alweer een tijdje geleden dat ik iets had gebakken. Soms heb ik van die periodes dat ik ieder weekend een taart bak en soms doe ik het ook maanden niet. Maar afgelopen weekend had ik er echt weer eens zin in, dus bakte ik blondies met frambozen! Dat leek me wel geschikt voor het komende seizoen. Lekker licht en fruitig. Albert Heijn heeft het huismerk ‘AH Vrij van Gluten’ uitgebreid en ik mocht voor dit recept het amandelmeel uit deze lijn gebruiken. Dat maakt dat deze blondies niet alleen vegan, maar ook glutenvrij zijn!

Zelf heb ik (gelukkig) geen glutenallergie, maar toch gebruik ik geregeld glutenvrije producten. Waarom? Om meerdere redenen eigenlijk. Soms wil ik gewoon eens iets nieuws proberen en pak ik een glutenvrije pasta uit het schap. Soms wil ik een recept voor mijn blog maken en rekening houden met lezers die glutenvrij eten. Soms komt het gewoon zo uit dat een veganistisch product ook glutenvrij is. En soms ben ik gewoon nieuwsgierig naar hoe een glutenvrije variant van iets zou smaken. Zo zit er in deze lijn van AH Vrij van Gluten bijvoorbeeld ook een pak glutenvrije en vegan koekjes (die heel veel lijken op Oreo’s). Je snapt dat moet ik dan proberen.

Zo zie je maar dat glutenvrije producten niet alleen geschikt zijn voor mensen die allergisch voor gluten zijn, maar ook voor mensen die op andere manieren een beetje bewuster willen eten. Het fijne is dat het huismerkproducten zijn en dat betekent dat ze stuk voor stuk erg betaalbaar zijn – als je het vergelijkt met glutenvrije producten van speciale merken of winkels. En hoe handig is het dat je de producten gewoon bij je reguliere supermarkt kunt krijgen? Ik zie voordelen!

Het Vrij van Gluten assortiment is uitgebreid van 7 naar 25 producten, wat maakt dat je de komende tijd weer genoeg uit te proberen hebt. Mijn tips? Het amandelmeel (voor dit recept natuurlijk), de broodbakmix met zaden, de maispasta en de ‘oreo’ cookies. ie al op waren, dus die konden we helaas niet fotograferen, oeps. Voordat ik je te lang ophoud: laten we doorgaan naar het recept!

Vegan en glutenvrije blondies met frambozen en witte chocoladesaus

Ik zal eerlijk bekennen dat ik glutenvrij bakken soms best wel lastig vind. Vooral omdat ik ook geen eieren gebruik, wat dan in veel glutenvrije recepten wel weer een belangrijk ingrediënt is. Maar waar een wil is, is een weg en ik geloof dat het ook dit keer toch weer aardig is gelukt! Ik heb het recept niet zelf bedacht, maar heb een beetje afgekeken van het mooie blog Joyfoodsunshine en mijn eigen variant op haar recept bedacht. Zo voegde ik de frambozen toe, maar maakte ik er ook een vegan ‘witte chocolade’ sausje bij. De chocolade in de vulling liet ik dan weer weg, omdat het anders te veel van het goede zou worden(zeg ik dit echt? ;)).

Ingrediënten

Vooraf iets over de hoeveelheden: zoals je op de foto hierboven ziet, gebruik ik cupjes om de ingrediënten af te meten. Deze handige keukenhulpjes heb ik vijf jaar geleden gekocht  en ze maken al vijf jaar het bakken en koken een stuk makkelijker en sneller. Geen gedoe meer met keukenweegschalen of nadenken over ‘is deze theelepel wel even groot als de theelepel die ik vorige keer gebruikte?’ Echt, als je een investering van een tientje wilt doen voor in je keuken, dan zeg ik: koop cup maatjes en maatlepels en je zult er iedere keer dat je kookt of bakt plezier van hebben. Mocht je toch gewoon je keukenweegschaal willen gebruiken, dan kun je cups gemakkelijk omrekenen naar grammen en/of milliliters. Zoek hiervoor op Google naar ‘cups to grams.’

Voor het blondie-beslag: 

2 cups AH Vrij van Gluten amandelmeel

een snufje zout

1/4 theelepel baking soda (let op: dit is iets anders dan bakpoeder!)

1/4 theelepel wijnsteenbakpoeder (of een ander glutenvrij bakpoeder)

1/4 cup amandelboter

2 eetlepels kokoslie

1/4 cup kokossuiker

2 eetlepels maple syrup of agave

1 theelepel vanille extract

2 eetlepels ongezoete amandelmelk

Voor de vulling: 

1/4 cup amandelboter

1 eetlepel cacaopoeder

1 eetlepel kokosolie

2 eetlepels maple syrup of agave

Voor het sausje: 

2 eetlepels (witte!) amandelboter

2 eetlepels ongezoete amandelmelk

een drupje vanille extract

poedersuiker (op gevoel)

Wat ga je doen? 

– Verwarm je oven voor op 180 graden – 

Maak het beslag: 

1. Doe het amandelmeel, bakpoeder, baking soda en het zout in een kom. Zet apart.

2. Smelt de kokosolie (kan in de magnetron, maar kan ook au bain marie – dat heeft mijn voorkeur, omdat je het zo heel geleidelijk kan laten smelten) en voeg aan de gesmolten kokosolie de kokossuiker, vanille extract, maple syrup en amandelmelk toe. Roer rustig door tot alles goed gemengd is.

3. Voeg deze mix nu toe aan de kom met de droge ingrediënten en schep rustig door. Let op: gebruik geen elektrische mixer en roer ook niet te lang. Baking soda gaat anders heel gek reageren op de vochtige ingrediënten en dat willen we niet hebben.

Maak de vulling: 

1. Laat de kokosolie samen met de amandelboter smelten en roer goed door.

2. Roer het cacaopoeder door de warme kokosolie-amandelboter, tot het goed gemengd is.

Bak de blondies: 

1. Vet je brownie bakblik in (bijvoorbeeld met kokosolie) en verdeel de helft van het beslag over de vorm.

2. Verdeel de vulling over het beslag.

3. Verdeel de rest van het beslag over de vulling.

4. Strooi de framboosjes over het beslag.

5. Zet voor 13-15 minuten in de (voorverwarmde) oven.

6. Laat de blondies heel (!) goed (!) afkoelen. Waarom? Omdat de kokosolie en de olie in de amandelboter weer moet stollen en dat kan pas als de blondies niet meer warm zijn.

Maak het ‘witte chocolade’ sausje (optioneel) 

1. Roer de amandelboter, vanille extract en amandelmelk door elkaar, zodat het een sausje wordt.

2. Voeg vervolgens op gevoel poedersuiker toe, totdat het een wat steviger sausje wordt. Dit ken je misschien wel van wanneer je een glazuur maakt.

3. ‘Drizzle’ de saus over de heel goed (!) afgekoelde blondies en geniet!

Het sausje is natuurlijk geen must, maar wel heel erg lekker. Je zou ook een reep witte vegan chocolade kunnen kopen, deze smelten en vervolgens over je blondies kunnen gieten, maar ik vind het leuk om dingen from scratch te maken. Het lekkerste is het om de saus pas over de blondies te verdelen wanneer je baksel goed is afgekoeld en wanneer je het geheel gaat aansnijden. Anders trekt de saus te veel in je blondies en wordt het geheel te vochtig.

Kopje thee of koffie en een boekje erbij, deuren naar het balkon of de tuin open, voetjes omhoog en genieten maar! Ik hoop dat je een lekker moment voor jezelf neemt!

Laat je het ons weten als je deze glutenvrije blondies ook hebt gemaakt? Dit kan door een foto van jouw eindresultaat te delen op Instagram, met daarbij #degroenemeisjes. En om anderen te inspireren om ook een lekker glutenvrij recept te maken, kun je #vrijvangluten erbij zetten! 

Dit is een samenwerking met Albert Heijn / Foto’s: Aline Bouma

The post Vegan en glutenvrije blondies appeared first on De Groene Meisjes.

Leuke Dingen #88

Zin om je dag te beginnen met een goede dosis groene inspiratie? Ik zet weer een aantal leuke dingen voor je op een rijtje. Even een paar minuutjes voor jezelf? Pak er een kop thee of koffie bij en maak het jezelf gemakkelijk!

Wereld Waterdag

Op 22 maart is het Wereld Waterdag. Misschien een goede dag om eens (wat langer) stil te staan bij hoe wij ons water gebruiken. Waarderen we het? Gaan we er zuinig mee om, of heeft het niet onze aandacht? Als wij nou allemaal, groene meisjes en jongens die dit lezen, op 22 maart 1 minuutje korter douchen? Ik geloof dat dat een gigantisch verschil zou moeten maken! Misschien weet jij nog wel veel betere manieren om water te besparen? Laat het ons weten bij de comments! Check voor meer informatie: wereld-water-dag.nl. 

Pause Conscious Pop-Up

Normaal gesproken zal ik niet heel snel iets over mode schrijven, simpelweg omdat het niet zo mijn interesse heeft. Tenzij het gaat over eerlijke mode natuurlijk! En daarom vind ik deze pop-up store de moeite van het vermelden waard.

Van 30 maart t/m 2 april vind je in de Posthoornkerk in Amsterdam de Pause Pop-Up store, die je letterlijk stil laat staan bij mode en design, creativiteit en innovatie. Het is de gelegenheid om kennis te maken met de makers – Nederlandse designers – van jouw kleding. Tijdens het event zal er vooral aandacht zijn voor de oneerlijke verhoudingen in de modeketen en wordt er benadrukt dat fast fashion echt zijn beste tijd heeft gehad. Laten we dus een pauze nemen en stil staan bij hoe we ons (koop-)gedrag als modeconsumenten kunnen verduurzamen. Voor meer informatie:  Pause Facebookpagina. 

Opschoondag

Aankomende zaterdag is het Landelijke Opschoondag (editie nummer 15!) met als thema ‘één buurt, één missie.’ Ieder jaar gaan er tienduizenden vrijwilligers de straat op om een grote voorjaarsschoonmaak te houden. Misschien heb je het radiospotje gehoord waarin wordt gezegd: dit is niet alleen voor buren. Dit is ook voor mensen die sporten in een bepaalde buurt, of mensen die naar het buurthuis gaan, mensen die bidden in die buurt, mensen die hun kinderen in de buurt laten buitenspelen. Kortom: we gebruiken de buurt allemaal, laten we er ook met z’n allen zorg voor dragen. Ik vind het een prachtig initiatief!

Nederland Schoon geeft als suggestie om een appgroep voor buurtbewoners te starten. Zo kun je op een laagdrempelige manier contact met elkaar houden en elkaar motiveren om met z’n allen goed voor de buurt te zorgen. Gedeelde verantwoordelijkheid werkt het allerbeste! Voor meer informatie over Opschoondag, check je de website van Stichting Nederland Schoon. 

Vegan kaasfondue

Vegan kaasfondue-avond bij DopHert in Amsterdam op 22 april. Need I say more? Dit wil je. Kosten? €22,50 per persoon. Reserveren is nodig! Check voor info: de Facebook eventpagina van DopHert. 

De komende tijd op de Groene Meisjes…

De lekkere nieuwe recepten vliegen ons hier om de oren. Met het Groene Meisjes team zijn we afgelopen week bezig geweest met een paar heerlijke nieuwe gerechten, waarvan de recepten heel snel op de blog gaan verschijnen. Wat denk je bijvoorbeeld van glutenvrije en vegan blondies? Of een chili sin carne? Of heb je meer zin in pizza of risotto? Een acaibowl voor morgenochtend misschien? Je hoort het… er is de komende tijd genoeg te kiezen! Houd de Groene Meisjes dus goed in de gaten voor al dat lekkers!

Iets gemist?

En zoals iedere week in Leuke Dingen: de blogposts die deze week verschenen even op een rijtje gezet. Lees de posts lekker wanneer je daar tijd en rust voor hebt :)

Over lekkere nieuwe recepten gesproken: heb je deze vegan Nasi Goreng al gezien? Zo’n goed basisrecept!

Ik schreef een post over een mooie campagne van Brabantia. Het idee? Je interieur een upgrade geven met zo’n mooie pedaalemmer en tegelijkertijd het goede doel steunen. De foto’s brengen je direct in een lentestemming, gok ik zo!

Wat is jouw favoriete comfortfood? En welk food past bij welke mood? Ik vertelde er uitgebreid over in deze post.

Hoewel ik alweer een tijdje terug ben uit de USA, heb ik toch nog een deel 2 van mijn reis door Oregon geschreven. Als ik terugdenk aan hoe prachtig en geweldig het daar was, dan krijg ik gewoon omgekeerde heimwee!

Dankjewel weer voor het lezen! Ik hoop dat je vandaag geniet van de zonnige dag die ons voorspeld is! Ik ben deze week 2 dagen in Amsterdam – voor events en afspraken en ik slaap dan in het hippe Volkshotel – en 2 dagen in Mechelen, om deze Belgische stad eens te gaan verkennen. Heel veel zin in! Een drukke, maar erg gezellige week! Ik zal jullie via Instagram story af en toe op de hoogte houden van wat ik zoal uitspook. Maak er een goede week van! 

The post Leuke Dingen #88 appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 20 – 24 maart

Morgen start er weer een nieuwe werkweek en dus staat er een nieuw weekmenu voor je klaar. Ik zocht weer vijf lekkere gerechten voor je uit en jij hoeft nu alleen nog maar de boodschappen te doen. Oké, koken moet je ook zelf doen, want als ik dat voor jullie allemaal moet gaan doen, dan houd ik echt geen tijd meer over. Ik ging deze week voor vijf van mijn favoriete Aziatische gerechten. Waarom? Omdat ik gewoon heel erg gek op ben op Asian food!

Maandag – Nasi Goreng 

Laten we de week goed beginnen met een nieuw recept: Nasi Goreng! Let op: vegan Nasi Goreng, natuurlijk. Nasi ben je misschien gewend te eten met ham erin en een ei er bovenop, maar dat is natuurlijk niet vegan. Vandaar dat we een variant maakten met allemaal lekkere groenten erin en geweldige gegrilde tofuspiesjes erbij, als vervanging van de sate. Een goed begin van je week, denk ik zo!

Dinsdag – kokoscurry

Puur comfortfood: een lekkere, verwarmende, romige curry. Dit recept heb ik zelf veel te lang niet gemaakt, maar ik herinnerde me opeens hoe ontzettend lekker het was en dus moest het direct op het menu komen te staan!

Woensdag – Ramen 

Wat kan ik zeggen? Woensdag soepdag! Het is inmiddels echt een traditie geworden. Mocht je zelf ramen (noodlesoep) maken te veel gedoe vinden, dan geef ik je bij deze de permissie om vanavond een lekker makkelijk 2-minutes-bami-soepje te maken. Wist je dat je dat soort instant soepjes nu ook bij de biologische supermarkt hebt? Zodat je geen gekke E-nummers in je maaltijd hebt? Aanrader hoor!

Donderdag – Bánh Mì 

 

Ik krijg totale vakantie vibes als ik alleen al naar deze foto’s kijk. Ik wil er spontaan van naar Vietnam! Dit is zoooooo lekker. Het is misschien een beetje meer werk om het te maken, maar geloof me, dat is het waard.

Vrijdag – Aziatische aardappelschotel  

 

Ja, oke. Dit is eigenlijk gewoon een excuus om frietjes met pindasaus te eten. Met nog wat groenten erbij voor de show ;) Nee, grapje. Dit is echt ontzettend lekker. Vooral wanneer je de frietjes maakt van zoete aardappel en je de pindasaus from scratch (helemaal zelf maken dus) maakt.

Ik hoop je met een goede dosis inspiratie – en misschien ook al een beetje trek? –  achter te laten. Pik de recepten eruit die jou aanspreken, of maak ze gewoon lekker alle vijf. Laat vooral weten wat je van de recepten vond! Dit kan door een foto te delen op Instagram met #degroenemeisjes erbij. Dankjewel alvast, eet smakelijk en maak er een mooie nieuwe week van!

The post Weekmenu 20 – 24 maart appeared first on De Groene Meisjes.

Mijn reis naar Oregon, USA #2

Oeps, deel 1 van ‘Mijn reis naar Oregon‘ kwam online op 24 januari. Die post schreef ik terwijl ik daar was en blijkbaar helpt me dat heel erg bij het up-to-date houden van mijn reisverslagen… want het duurde nogal even tot deel 2 online kwam. Omdat ik weet dat veel mensen meer over Portland en omgeving willen weten (en terecht!) wil ik jullie deze post toch niet onthouden, ook al is het al een tijdje geleden.

Wie van jullie heeft het afgelopen seizoen van Wie is de Mol gevolgd? Dan zal het je vast niet zijn ontgaan dat dit seizoen is opgenomen in Oregon. Het gebied (de staat,) waar ik in januari op reis was. En wat is het daar prachtig. Dat heb je vast ook gezien. In het echt is het er natuurlijk nog mooier dan op tv, maar ik moet zeggen, de beelden van Wie is de Mol waren wel echt heel erg goed en brachten de realiteit behoorlijk over. Oregon is een waanzinnig mooie staat. Ontzettend divers: bergen, bossen, duinen (!), oceaan en toffe steden. De natuur is adembenemend, of dat nou is aan de oceaan of in de sneeuw in de bergen, het is overal even mooi. De mensen zijn er vriendelijk, de steden (ik ben vooral in Eugene en Portland geweest) zijn hip. Ik kan eigenlijk niks bedenken waarom je niet naar Oregon zou moeten gaan, als je binnenkort een reis naar de VS zou willen plannen. Ja, of je moet alleen maar van wolkenkrabbers houden. Dan moet je gewoon lekker naar New York. Is ook heel tof om een keer te doen, absoluut. Ik ben heel blij dat ik in New York ben geweest. Maar ik ben ook heel blij dat ik nu met eigen ogen heb gezien dat Amerika nog veel en veel meer te bieden heeft. Ik was nog nooit ergens anders (dan in NYC) geweest en ik kan je vertellen dat ik nu nog veel meer van dit gigantische land zou willen zien!

Maandag en dinsdag

Goed, terug naar Oregon. Mijn vorige verslag eindigde aan de oceaan. Waar ik een hotelkamer met uitzicht over het water had. Dat was zo bijzonder dat ik er nog vaak aan terugdenk. Stel je voor dat je in slaap valt met het geluid van de golven… en er volgens ook weer mee wakker wordt. En dat je dan de zon op ziet komen boven het water. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Heel speciaal dus! Daarna was het tijd om meer richting stedelijk gebied te gaan. Maar niet voordat we nog een tussenstop in het pittoreske Florence maakten. En bij een vuurtoren gingen kijken. Oh ja, en die prachtige hike naar boven, langs de kliffen aan de oceaan. Wat was dat ook prachtig!

Wanneer we ‘s avonds aankwamen in Eugene – de tweede grootste stad van Oregon, na Portland, – werden we meteen gedropt bij de ciderbrouwerij van Wildcraft Cider Works. Cider is het echt helemaal daar. En ik kan dat alleen maar toejuichen, want hoewel ik van een biertje houd, vind ik cider echt nog veel lekkerder.  Wildcraft heeft niet alleen heel lekkere ciders, ze hebben ook een belangrijke rol in de duurzame community die in Eugene  ontzettend leeft. Zo hebben ze bijvoorbeeld regelmatig een speciale actie waarbij bewoners van Eugene het fruit dat ze overhouden (en wat niet meer lekker genoeg is om zo op te eten,) mogen komen doneren. Wildcraft maakt er dan cider van en je snapt, niemand gaat met lege handen naar huis.

Eugene is een echte studentenstad en er schijnt een grote groep actieve jongeren te zijn. En dan niet van het kaliber hangjeugd – al hebben we die ook veel gezien, vooral op avond – maar actieve jongeren met idealen, die hun eigen ‘clubjes’ en bedrijfjes starten om dingen voor elkaar te krijgen. Eugene gaf me hier en daar wat Berlijnse – of misschien Hamburger – vibes. Ik vond het dan ook erg jammer dat we hier maar zo kort de tijd hadden. We waren hier alleen voor een diner, waarna we nog een karaokeclub in rolden, en een overnachting. De volgende ochtend vertrokken we al heel vroeg weer. Wel was het ontzettend tof dat we niet in een hotel, maar in een bed and breakfast (The Campbell House)  sliepen. Een heel bijzondere en luxe! Op de heuvel, tussen de bomen… ik zag zelfs eekhoorntjes oversteken toen ik naar het ontbijt wandelde. Ja, ik had hier gerust een paar nachten willen blijven en ik kan Eugene ook zeker aanraden, als je toch onderweg bent naar Portland en je een langere roadtrip maakt dan ik deed.

Dinsdag, woensdag en donderdag

Ok, ik vind het jammer om het zonnige Eugene zo snel alweer te moeten verlaten…. maar het is voor een goed doel. We gaan eindelijk naar Portland! Stiekem toch wel waar deze hele trip om draait. Natuurlijk, we hebben allemaal genoten van de natuur, het truffelfestival, de winetastings, de havenstadjes, de sneeuw, de oceaan… maar heel eerlijk? Iedereen in de groep is excited om EINDELIJK naar Portland te gaan. De stad waarover we al zoveel hebben gehoord. Het Beloofde Hipsterland, de stad van de koffie, de nieuwste hipste plek van de wereld – zo ongeveer.

Toch maakten we nog twee tussenstoppen. Jep, dat is hoe vol een persprogramma zit. Je gaat nooit zomaar van A naar B. We stopten eerst in een outlet shoppingcenter. Daar heb ik geen foto’s gemaakt, omdat ik daar niet heel veel aan vond. Ik kocht er wel een mooie nieuwe rugzak, die ik goed kan gebruiken voor als ik een verder reis wil maken en een daypack nodig heb, en een jeans. Eindelijk eentje die goed zit. Maar goed, daar heb ik dus geen foto’s van, dus je moet me maar op mijn woord geloven.

Vervolgens stopten we ergens 20 minuten buiten Portland, waar je dus volledig op het platteland zit. Bij een geweldige nieuwe ‘boerderij’ (of iets wat eruit zag als een boerderij, maar eigenlijk gewoon een luxe locatie voor teamuitjes is,) waar we een kookcursus gingen volgen. Dat was heel cool, want ik heb een heerlijke vegan butternut squash pasta gemaakt, maar het allerleukste? Dat ik voor het eerst in mijn leven met alpaca’s kon knuffelen. En met de puppy die ook op de boerderij woont. Goed, ik had mijn dosis dierenliefde weer even gehad, dus ik kon er weer tegenaan. Na het koken was het dan eindelijk zover. Nu gaan we echt-echt-echt naar Portland!

Bij aankomst in de stad bleek al dat er helemaal niks kon gaan tegenvallen. We sliepen in het ACE Hotel. Twee hele nachten in het ACE hotel. Dat is al een droom op zich. Ik heb een keer in een ACE hotel geslapen (in Londen,) en dat vond ik toen ook al geweldig. Maar het ACE hotel in Portland? Living the hipsterdream! Na wat rondgelopen te hebben in de straatjes rondom het hotel, en al zeker vijf hippe koffietentjes, twee juicebars, een Wholefood supermarkt, een gigantische boekenzaak, een kledingzaak met genderneutrale mode, een ramen (noodlesoep) restaurantje en een cocktailbar te hebben ontdekt, wist ik: al blijf ik alleen maar in dit hotel en loop ik twee dagen lang alleen maar rond in de straatjes rondom het hotel. Ik ben gelukkig.

Maar dat was niet de planning. We hadden van dinsdagavond (diner) tot donderdagochtend (ontbijt) de tijd. En die tijd werd goed benut. Hier een korte opsomming van alles wat we hebben gedaan:

– street-art spotten

– koffiebranderijen bezoeken

– een bezoekje aan de ‘geheime’ whisky library (ook heel tof als je niet van whisky houdt, zoals ik)

– tiny houses bewonderen

– foodtrucks uitproberen

– een rondleiding langs allerlei toffe duurzame initiatieven aan Mississippi  Avenue

– een winetasting bij een alternatieve wijnmaker, die gespecialiseerd is in 1) wijn en 2) heavy metal muziek

– ons frustreren over het feit dat we veel en veel te weinig tijd hadden

Het grappige aan Portland is dat het enerzijds helemaal niet voelt als een gigantische stad – terwijl het toch echt wel heel erg groot is – maar dat je wel de hele tijd voelt: hier is ZO veel te ontdekken, ik heb minstens een week nodig. Wat ik ook heel bijzonder vond aan Portland, is dat het me geen Amerikaans gevoel gaf. Ik vond het een beetje aanvoelen als een Europese stad, zeker als ik het vergelijk met mijn bezoek aan New York. Maar goed, dat is dan ook mijn enige referentiekader binnen de US. Dat Europese gevoel komt honderd procent zeker door de alternatieve vibe die er in de stad hangt. Alles is zo urban, cool, hipster… het is alsof je alle hippe steden van Europa hebt versmolten en er een Amerikaans sausje overheen hebt gegoten. Keep Portland weird. I love it.

Ook groene meisjes en jongens kunnen hier volop hun hart ophalen. Vegan food? Geen probleem joh, dat heb je overal. Ik heb zelfs vegan ceviche gegeten – wat toch echt een visgerecht is, van origine. Organic eten en drinken? Dat is heel normaal en er zijn dagelijks farmersmarkten om te bezoeken. Lokaal eten? Dat doen ze in Portland het liefste en ze zijn dan ook heel erg trots op hun lokale producten. (dat geldt overigens ook voor de rest van de staat Oregon. Overal waar ik ben geweest, werd het me duidelijk dat ze heel trots zijn op hun streekproducten. Mooi vind ik dat!)

Maar niet alleen op het gebied van eten en drinken zul je je thuis voelen als je een duurzame lifestyle aanhangt. Mensen in Portland zijn niet bang om hun mening over ethische kwesties te laten horen. Affiches en statement street-art is heel normaal, je kunt er eigenlijk niet omheen. Ook daarin is het precies Berlijn: het is allemaal heel vrij en idealistisch. Feminisme, gelijke rechten voor minderheidsgroeperingen? Je hoeft er maar naar te googelen en je vindt wel weer iets dat bij jouw principes past. Om een paar voorbeelden te noemen van bijzondere dingen die ik tegenkwam in Portland:

– een duurzame sportschool waarbij je maar heel weinig abonnementsgeld betaalt, maar je eigen energie moet opwekken op de apparaten waarop je sport

– een winkel met genderneutraal speelgoed voor kinderen

– een veganistische stripclub (ja, echt!) (nee, niet binnen geweest ;))

– een bouwmarkt waar je restmaterialen naartoe kunt brengen, zodat het doorverkocht kan worden of gebruikt kan worden om projecten in de wijk op te knappen

– een organisatie die gezinnen in de wijk 1 dollar per maand vraagt, om een paar gezinnen uit dezelfde wijk, die niet zoveel te besteden hebben, iedere maand van boodschappen te voorzien

– de kombucha (zoek maar eens op als je dit gezonde drankje niet kent,) brouwerijen vliegen je om de oren

Ach man, ik kan door blijven gaan. Ik mis Portland. Als ik NU zou moeten verhuizen naar de  USA – wat nooit zomaar zou gebeuren, maar stel – dan ging ik naar Portland of Eugene. Ik zou me daar prima vermaken, dat weet ik wel zeker. Ik zou een eigen kombuchabrouwerij beginnen, gaan werken in een urban garden en mijn eigen groenten verkopen op een farmersmarket. Ik zou op zaterdagen bloggen vanuit de feministische boekhandel en op zondagen vegan taarten bakken en deze verkopen om geld op te halen voor de ‘help your neighbour’ stichting in mijn wijk. En natuurlijk zou ik alle lekkere koffietentjes uitproberen, alle vegan restaurants checken en boodschappen doen bij Wholefoods. Ok, goed, gaat nooit gebeuren. Maar wie weet krijg ik nog eens een kans om daar wat langer te zijn dan een week. Want wow, wat een inspirerende omgeving is dit!

Ik hoop dat ik in een paar duizend woorden – in artikel 1 en 2 – heb kunnen overbrengen hoe fantastisch Oregon is. En echt, kijk ook iets verder dan Portland, want deze regio heeft nog zoveel meer te bieden. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken en ik hoop dat ik het zo toch een beetje met jullie kan delen, ook al zou ik het liefste willen dat iedereen het met eigen ogen zou kunnen zien.

Thank you for this wonderful experience, Travel Oregon! / Deze reis is een persreis. Ik werd niet betaald om deze reis te maken om erover te schrijven, maar mijn reis werd wel vergoed. 

The post Mijn reis naar Oregon, USA #2 appeared first on De Groene Meisjes.

Mijn favoriete comfortfood (voor iedere mood)

Je hebt me misschien wel eens zien schrijven over comfortfood. Ik gebruik dat woord graag – ongetwijfeld tot grote ergernis van de mensen die niet houden van te veel Engelse woorden in ons taalgebruik – gewoon, omdat ik het woord alleen al lekker vind klinken. Als ik het woord alleen al hoor, zie ik mezelf in kleermakerszit op de bank zitten, met een warme kom eten op schoot. Wanneer is iets comfortfood? Wat is mijn favoriete comfortfood en: welk food past bij welke mood?

Wanneer is iets comfortfood?

Het is niet dat ik hier allerlei hoogdravende literatuur bij ga quoten, want ik denk ook eigenlijk dat die er niet echt is. Iedereen zal ongetwijfeld weer zijn eigen beeld bij het woord comfortfood hebben, dus ik houd het bij mijn eigen definitie: comfortfood is eten waar ik een goed gevoel van krijg. Het is vaak ook gemakkelijk te maken en wanneer ik het eet, voel ik me comfortabel. Ik heb me niet staan uitsloven in de keuken, ik hoef niet opgeprikt in een restaurant te zitten om het te kunnen eten – ik voel me er lekker bij.

Wanneer ik uren in de keuken moet staan, dan vind ik iets geen comfortfood meer. Wanneer ik vijf verschillende bordjes en kommetjes nodig heb, vind ik het ook geen comfortfood meer. Sterker nog, het liefste maak ik het in een of twee pannen en eet ik het uit een grote kom op. Het moet allemaal zo makkelijk mogelijk.

Let wel, dat wil niet zeggen dat comfortfood per definitie ongezond is. Immers, je zou kunnen denken: oh ja, dus zoiets als een kant en klare pizza uit de vriezer? Kan. Een diepvriespizza is snel klaar en je hebt er maar 1 bord voor nodig. En het geeft je misschien ook nog een goed gevoel als je het eet. Maar hetzelfde kan gelden voor een makkelijke curry, bomvol met groenten en verse ingrediënten. Gemaakt in een handomdraai, geserveerd in een bowl… super gezond, maar nog steeds comfortfood. Ongezond of gezond, het gaat voor mij vooral om een bepaald gevoel dat ik bij of van het eten krijg.

Welk food past bij welke mood?

Dat is natuurlijk ook weer iets heel persoonlijks. Immers, wat voor de een troostvoer is, is voor de ander een feestmaal. En waar sommige mensen geen hap door hun keel krijgen als ze verdrietig zijn, krijgen anderen juist een enorme eetbui. Wanneer ik een gebroken hart heb, wil ik gewoon helemaal niks anders eten dan vriezerfruit. (smoothies met vriezerfruit, plantaardige kwark met vriezerfruit en banana softserves met vriezerfruit) Een ander raakt weken geen stukje fruit aan wanneer zijn of haar liefde er vandoor is gegaan. Zo hebben we allemaal onze voorkeuren. Ik zal een paar voorbeelden noemen van emoties of gemoedstoestanden/situaties, en welk comfortfood ik dan graag eet.

Wanneer ik ziek ben… dan eet ik graag soep met heel veel groenten en ik drink graag smoothies.  Ik kauw niet graag als ik ziek ben. Alles moet zo min mogelijk energie kosten.

Wanneer ik heimwee heb op reis…dan eet ik graag iets dat me doet denken aan thuis. Zoals mijn eigen lievelingsontbijtje, zoals ik het thuis ook eet. Bijvoorbeeld sojayoghurt met fruit en granola, in plaats van alle opties van het fancy ontbijtbuffet in het hotel. Ook is het heel belangrijk om iedere dag een goede koffie te drinken. Ook dat geeft me een goed gevoel, zelfs wanneer ik me heel rot voel door heimwee.

Wanneer ik me onzeker voel… dan eet ik graag iets ubergezonds. Ik weet het, dat klinkt een beetje gek, maar ik voel me daar beter door. Wanneer ik dan bijvoorbeeld een grote salade en een vers wortel-gember sapje eet/drink, dan krijg ik daar een heleboel energie van… en dat maakt dat ik me automatisch zelfverzekerder voel.

Wanneer ik moe ben… ook dan eet en drink ik graag dingen waarvan ik weet dat ik er extra energie van krijg. Dingen met gember en chili erin, veel groenten, sapjes, enz. Ik geloof heel heilig dat gezond eten in combinatie met wat uurtjes extra slapen echt helpt.

Wanneer ik verdrietig ben… dan eet ik liever geen echte maaltijden, maar heb ik wel de neiging om de hele dag door een beetje te snaaien (TAART!). Hartstikke slecht natuurlijk, want je kunt beter een warme kom troostsoep voor jezelf koken, maar dat lukt me dan niet. Als ik echt verdrietig ben, dan kan ik gerust een hele tijd zonder normale maaltijden. Het idee van een lekker bord eten staat me dan heel erg tegen en ook kan ik me er niet toe zetten om dat voor mezelf te moeten maken.

Wanneer ik lui ben…dan wil ik vooral alles in een kom gooien en niet te lang nadenken. Grote kans dat het dan een chili sin carne, een pastaatje of een falafelbowl op de bank wordt. Biertje erbij, tv aan, HEERLIJK.

Mijn favoriete comfortfood

Los van bovenstaande moods: je hebt niet een bepaalde emotie of gemoedstoestand nodig om comfortfood te kunnen waarderen. Ik hou er überhaupt gewoon heel erg van. Ik vind uit eten gaan leuk hoor, en ik vind een beetje sjiek tafelen op z’n tijd ook echt best wel leuk. Foodpairings, wijnmenu’s, allemaal prima zo nu en dan. Maar het allerliefste zit ik met een homemade pokebowl thuis op de bank. Of hang ik in de zomer met een kleine bbq en vrienden in het park. Sowieso wil ik in de lente en zomer niet te lang in de keuken staan, maar wil ik vooral naar buiten met mijn bord eten. Heerlijk toch?

Maar comfortfood komt dus in alle soorten en maten en op alle momenten waarop jij het maar wilt. Ik geef je een overzicht van mijn lievelings comfortfood recepten. Het zijn allemaal recepten die makkelijk zijn om te maken, snel klaar zijn, geen poespas en ingewikkelde foodstyling behoeven en bovenal je een heel goed en gelukkig gevoel geven :) Komt ie!

Chili sin carne. Met (veel) guacamole, uiteraard. Want guac is al een comfortfood op zich.

Curry. Met kokosmelk en heel veel lekkere groenten. En dan zo lekker warm en dampend in een kom, met vers afgebakken naan brood erbij. Kan niet beter.

Pasta pesto. Wie is er niet volwassen mee geworden? (het was het eerste gerecht dat ik voor mezelf kookte toen ik uit huis ging, en volgens mij ben ik daar niet heel origineel mee geweest destijds)

Soep. Onderschat nooit de helende werking van soep. Volgens mij heelt het echt alle wonden. Mijn lievelings? Linzensoep, of een super romige zoete aardappelsoep. Soms is dat echt alles dat je nodig hebt.

Veggieburgers. Met frietjes. Omdat je soms je tanden gewoon in een burger wilt zetten. Vooral als we straks weer lekker in het park of in de tuin kunnen liggen. Broodjes mee, rauwkost en sausjes mee, en zo bouw je in een handomdraai je eigen burgers. De kerst op de taart? Frietjes uit de oven. Het liefst van zoete aardappel en met vegan mayo. Kan allemaal gewoon, hoor :)

Nachos uit de oven. Uiteraard met vegan kaas en ook weer met lekker veel guac. Dit is natuurlijk ook perfect ‘comfortfood to share.’

Banana softserve als ontbijt. Als ik in de lente of zomer heel erg blij wakker word, dan wil ik maar 1 ding: ijs voor ontbijt! Natuurlijk ga ik dan wel voor gezond en zelfgemaakt bananenijs uit mijn blender. Ik heb er nu alweer zin in!

Zo heb je een beetje een idee van wat ik comfortfood noem en welke gerechten mijn favoriete comfort-maaltjes zijn. Wat zijn die van jou? En wat is jouw idee bij het woord ‘comfortfood’? Laat het me weten in de comments! 

The post Mijn favoriete comfortfood (voor iedere mood) appeared first on De Groene Meisjes.