Merel Wildschut's Blog, page 37

Moederdag 2017

Volgende week zondag is het Moederdag. De één viert het, de ander niet – en dat kan om allerlei persoonlijke redenen zijn. En misschien vier je Moederdag niet met je moeder, maar met je vader. Of met degene die als een moeder voor je is. Of met de buurvrouw die net moeder is geworden. Of met je vriendin die het zwaar heeft, omdat haar moeder er niet meer is.

Hoe je het ook viert; ik zet een paar tips op een rij om van Moederdag 2017 een leuke, maar ook duurzame en bewuste editie te maken. Met tijd en aandacht voor goede dingen, zonder mee te hoeven in het commerciële circus waar toch veel feestdagen om draaien. Want, waar gaat het nou in the end om? Juist, gewoon om het hebben van een leuke dag.

Geef je tijd cadeau

Eigenlijk is het allermooiste cadeau dat je iemand – ook zonder Moederdag – kunt geven je tijd. Ik weet zeker dat iedereen, moeder of niet, blijer wordt van een beetje tijd, dan van het zoveelste standaard Dove-pakket van Kruidvat.

Geef je moeder dit jaar dus eens je tijd, in plaats van fysieke cadeaus. Misschien kun je zelfs iets nuttigs met die tijd doen, zoals de tuin of het balkon opknappen. Ik ging aan de slag met de mooie potten van Capi Europe. Misschien heb je deze potten, met de herkenbare oranje binnenkanten, wel eens voorbij zien komen? Ik vind ze erg stijlvol. Hoewel deze potten erg groot zijn – er ging heel wat biologische potgrond in, kan ik je vertellen ;) – wegen ze niks, omdat ze zijn gemaakt van 100% recyclebaar kunststof. Het grootste gedeelte van de productie van de potten van Capi gebeurt in Tilburg, waar de fabriek staat. Op dit moment werkt het merk er hard aan om de volledige productie naar Nederland te halen. De potten van Capi worden gemaakt middels een unieke manier van rotatiegieten, waarmee 80% minder energie wordt gebruikt tijdens de productie. Kortom, dit zijn niet zomaar alleen maar mooie potten voor in je tuin!

En er moet er natuurlijk nog iets ín die mooie bloempotten. Ik kies bewust voor een ‘eerlijke’ tuinwinkel. Hoe je zo’n winkel vindt? Door de Fair Flowers Fair Plants zoekmachine te raadplegen. Echt een tip! Zo vond ik een winkel bij mij in de buurt waar ik biologische potgrond en biologisch gekweekte plantjes kon kopen. Je betaalt er iets meer voor dan wanneer je plantjes bij de bouwmarkt of in een groot tuincentrum koopt, maar hiermee voorkom je dan ook dat je meewerkt aan massaproductie. De plantjes zijn van goede kwaliteit, dus ze staan het hele seizoen te shinen in de mooie potten!

Tijd voor taart

Er hoeft natuurlijk niet alleen maar gewerkt te worden. Bij een feestdag hoort een vegan taartje, vind ik. Of cupcakes, want dan kun je er wat meer van eten. Je kunt ze natuurlijk zelf bakken (bijvoorbeeld met dit recept,) maar heel eerlijk? Ik krijg ze niet zo mooi als op bovenstaande foto, dus ik heb het mezelf gemakkelijk gemaakt met een bestelling bij Heavenly Cupcakes. Dit is een veganistische taartenwinkel in Rotterdam, die ik graag support. Een paar andere voorbeelden van vegan cateraars die mooie taartjes voor je kunnen maken: Taarten van Jansen, Koffie ende Koeck, FLOCKfoods (Brussel,) DopHert, SUE en Sharp Sharp.

En een lekker drankje maak je natuurlijk gewoon zelf. Ik koos voor een rozenlimonade (ik gebruik graag die van Fentimans,) met grapefruit en tijm en dit bleek een verrassend lekkere combinatie te zijn. Met ijsblokjes erbij serveren in een fancy glas en klaar is je mocktail. Nu duimen dat het op Moederdag lekker weer is, zodat we in de tuin kunnen zitten!

Alternatieve cadeautips

Wil je je moeder toch een fysiek cadeautje geven? Daar is natuurlijk helemaal niks mis mee en dat kan ook heel leuk zijn. Misschien vind je het een leuke uitdaging – en een mooi gebaar richting je moeder – om dit jaar te kiezen voor een groen en eerlijk cadeautje?

Dat standaard Dove-pakket in de inleiding noemde ik niet voor niks. Nog los van het feit dat ik betwijfel of je iemand daar nou echt blij mee maakt, is het om andere redenen ook niet de meest duurzame of groene optie. Als je weet dat je moeder heel blij wordt van een fijn verzorgingsproduct, parfum of make-up, kies dan alsjeblieft iets moois van een dierproefvrij merk. Check voor tips deze blogpost over dierproefvrije en veganistische cosmetica. Mijn favoriete merken? Lush, Pacifica en Kevin Murphy. 

Wist je dat het komende week Fairtradeweek is? Dat betekent dat veel fairtrade producten komende week in de aanbieding zijn, en ook meer in de spotlight staan. Hoe leuk zou het zijn als je een pakketje zou samenstellen – bijvoorbeeld met lekkere fairtrade koffie en chocolade –  met een kaartje erbij waarop je schrijft dat je bewust hebt gekozen voor eerlijke producten, waarvoor iedereen (ook fairtrade boerinnen, die vaak ook moeder zijn,) een eerlijke prijs betaald hebben gekregen? Misschien vind je het zelfs leuk om samen met je moeder mee te doen aan de Fairtrade Celebration Challenge. Met deze celebration kun je jouw fairtrade actie (bijvoorbeeld het drinken van fairtrade koffie of het bakken van een bananenbrood met fairtrade bananen) op de kaart zetten. Er zijn al bijna een miljoen deelnemers en je kunt de hele week nog meedoen! Check voor meer informatie: fairtradechallenge.org. 

Wat zijn jouw plannen voor Moederdag dit jaar? Laat het me weten bij de comments! 

Foto’s: Aline Bouma

The post Moederdag 2017 appeared first on De Groene Meisjes.

Hotspotmoe

Iedere dag krijg ik meerdere uitnodigingen voor evenementen, openingen van restaurants, nieuwe koffietenten, lanceringen van speciale foodconcepten in mijn mailbox. Ik ga al bijna nergens meer naartoe – omdat ik er simpelweg geen tijd voor heb – maar het zette me ook aan het denken. Natuurlijk weet ik dat ik als blogger die uitnodigingen sneller krijg dan wanneer je geen ‘online influencer’ bent, maar toch weet ik dat ook niet-bloggers af en toe de kriebels – of keiharde fomo (fear of missing out) – krijgen van alle plekken waar je moet zijn geweest.

Toen ik nog in Amsterdam woonde had ik het (nog) erger dan nu ik in Rotterdam woon, dat moet worden gezegd. In Amsterdam is het namelijk gewoon niet bij te houden. Daar opent letterlijk iedere dag een nieuwe tent die je als inwoner van de stad toch eigenlijk wel bezocht moet hebben, om er op z’n minst over mee te kunnen praten. Maar ook in Rotterdam gebeurt er een heleboel. Hier opent misschien niet dagelijks een koffietent, maar er is wel degelijk iedere week iets nieuws te ontdekken. En het lijkt voorlopig ook niet op te houden. Het lijkt mij dus geen stadsgebonden probleem te zijn. Misschien hebben Randstedelingen er wel meer mee te maken dan mensen die in kleinere steden wonen, maar ik denk eigenlijk dat het meer een generatiekwestie is.

Ook weet ik heel goed dat het te maken heeft met mijn lifestyle – maar ik ben daarin niet de enige. Ik zie bijvoorbeeld aan vrienden die kinderen hebben, dat ze juist veel meer thuis zijn dan ik. Ook weet ik dat er mensen zijn die leven voor het organiseren van etentjes thuis, zoals bijvoorbeeld mijn vriendin Roos, die daar ook nog eens heel erg goed in is. Het heeft dus meteen aantal dingen te maken: waar je woont en het plaatselijke aanbod, onze generatie én je lifestyle.

Begrijp me goed: ik ben forever dol op fijne koffietenten. Zeker als er ook daadwerkelijk goede koffie geschonken wordt en wanneer de wifi het goed doet. Ik hou van uiteten gaan en ik drink graag een drankje op een gezellig terras. Maar… moet het echt zo vaak? Kunnen we niet gewoon eens thuis blijven? Waarom zijn we met z’n allen zo verdomde onrustig geworden dat we altijd overal moeten zijn?

Misschien klink ik ontzettend verwend wanneer ik dit zo schrijf. En geloof me, ik ben me er heel erg van bewust dat we het hier over een luxe probleem hebben. Maar ergens heb ik toch het gevoel dat dit luxeprobleem iets is geworden waar veel mensen inmiddels wel echt last van hebben gekregen. Ik hoor steeds meer (jonge) mensen die last hebben van die druk van altijd overal moeten zijn. Wat weer van alles met zich meebrengt: fomo, keuzestress, het kwijt raken van een hoop geld op maandbasis, een hoge sociale druk om in de goede tent op de goede tijd te zitten, het moeten delen op social media (want anders heeft het allemaal sowieso geen zin gehad, want wie ziet anders dat jij in die fancy bar was?) te veel drinken, enzovoorts.

Hotel, motel, Holiday Inn

Wanneer ik op stedentrip ben, waar dan ook, word ik altijd na anderhalve dag overvallen door een ontzettende hotspotmoeheid. Het is natuurlijk ook wel zo: je gaat van ontbijt naar koffie naar lunch naar borrel naar avondeten, en allemaal op locatie. Na anderhalve dag heb ik het gevoel dat alle koffietentjes op elkaar lijken en wil ik helemaal geen dertien euro voor een salade betalen, maar wil ik gewoon thuis op een bank neerploffen.

Tijdens mijn week in Nepal heb ik ontzettend genoten van het thuis zijn bij mijn gastgezin. Alle maaltijden aten we thuis, met elkaar aan tafel. Nu valt er in Kathmandu misschien ook niet zoveel te ‘hotspotten’ zoals hier thuis, maar toch. Ook de keren dat ik op huizen van vrienden in Berlijn heb gepast – en ik mag volgende week weer! zin in! – vond ik het geweldig om gewoon een thuisbasis te hebben. Ik kocht de laatste keer zelfs een bosje bloemen om thuis neer te zetten, al was het maar voor een paar dagen. Ook lag ik langer in bed met mijn e-reader en ging ik hardlopen in de omgeving van het huis, in plaats van maar weer in die U-bahn stappen om nóg meer vegan hotspots te zoeken.

Ik heb daarom ook besloten dat ik geen zin meer heb in hotelkamers. Ik heb al in heel wat toffe hotelkamers geslapen, maar ze maken me onrustig. Op de één of andere manier ga ik gewoon niet voor mijn lol langer dan noodzakelijk op zo’n kamer zitten. Ook het idee dat je altijd langs een receptie moet lopen, maakt dat ik me niet thuis voel. De volgende keer dat ik een stedentrip  maak, wil ik heel graag een appartementje. Waar je een keukentje hebt, waar je ‘s ochtends je eigen ontbijt kunt maken, zodat je daarvoor niet meteen de deur uit hoeft. En waar je ‘s avonds een bank en een tv hebt, voor als je een avondje met een take-away maaltijd onderuit wilt zakken. De keren dat ik dit heb gedaan, in bijvoorbeeld Berlijn en Barcelona, staan me nog goed bij en man, wat was dat lekker. Zo beleef je een stad een anders en ik had het gevoel dat ik veel meer rust had. Dus, notitie aan mezelf: geen hotelkamers meer als dat niet hoeft.

Wat zoek je?

Maar niet alleen op reis wil ik dingen graag anders doen. Ook thuis kan ik dingen aanpassen. Ik heb gemerkt dat het een beetje een gewoonte is geworden om met vrienden op locatie af te spreken. Even koffie drinken? Ok, laten we naar de koffietent om de hoek gaan. Maar… waarom?

Vraag je af: wat is het dat je zoekt? Goede koffie (heb ik thuis,) en goede gesprekken. Dat kan gewoon thuis aan de keukentafel. Ook heb ik de afgelopen tijd veel met vrienden op avond in restaurants gezeten. Eigenlijk heel zonde, want het kost een hoop geld en je kunt thuis volgens mij net zo lekker eten. En als je geen zin hebt om te koken, dan bestel je eten en dan ga je daarmee samen op de bank hangen. Flesje wijn erbij en je hebt net zo’n leuke avond. Misschien zelfs nog wel leuker, want je hoeft geen rekening te houden met je omgeving, dus je kunt zo hard praten en lachen als je zelf wilt.

Toen we laatst eindelijk een zonnige zondag hadden, wilden mijn vriendin en ik lekker naar buiten. En dus stapten we op onze fietsen naar de stad, waar, je raadt het al, natuurlijk geen énkel vrij plekje op een terras te vinden was. Dat hadden we kunnen bedenken. Op zulke momenten vervloek ik het wonen in een grote stad echt. Maar nog los daarvan: het is ook gewoon niet slim van onszelf. We hadden moeten bedenken: wat zoeken we? Zon en een biertje. Een koud biertje kun je ook bij de supermarkt halen, samen met nog wat lekkere hapjes erbij, en een kleedje in het park biedt ook een uitkomst. Ook hebben we een heel aantal vrienden hier in de buurt wonen, dus een berichtje is zo gestuurd en voordat je het weet zit je met een groepje gezellig in het gras. Maar nee, wij bleven zoeken in de stad en belandden uiteindelijk bij een wijnbar. Binnen. Want ook hun terras zat vol. Op zulke momenten lach ik maar om mezelf. Maar die dertig euro die we bij de wijnbar hebben uitgegeven, die halveer ik volgende keer liever voor een parksessie.

De leukste herinneringen die ik heb aan het afgelopen jaar dat ik hier ben komen wonen, spelen zich af rondom mijn keukentafel, of aan die van anderen. Dat waren de huisfeestjes, de brunches die uitmondden in borrels en de goede gesprekken aan de ontbijttafel. Natuurlijk zijn er ook heel gezellige lunches in hippe tenten en cocktails in fancy bars geweest, maar dat zijn niet per se leukere herinneringen, dan die aan de momenten thuis. Het is ook eigenlijk wel bijzonder om te bedenken dat we allemaal graag een leuk huis willen, mooi en gezellig ingericht met de juiste spullen, maar dat we dan vervolgens eigenlijk maar weinig tijd met elkaar ín die ruimte doorbrengen. Sterker nog, er zijn vrienden van wie ik soms máánden niet weet hoe ze wonen, omdat we altijd op locatie afspreken. Eigenlijk best wel krom, als je erover nadenkt.

Hotspotpauze?

En nu? Ga ik nu nooit meer naar een koffietent? En nooit meer uit eten? Natuurlijk wel! Ik zal overigens ook wel ‘moeten,’ want het is ook een onderdeel van mijn werk. Immers, die artikelen over nieuwe vegan plekken schrijven zichzelf niet, en ik vind het leuk en belangrijk om jullie daarvan op de hoogte te houden.

Maar misschien juist daarom heb ik een sterk verlangen naar vaker gewoon lekker thuis zijn. Of in een tuin van vrienden hangen. Of die barbecue in dat park. Of wat te denken van een ouderwetse spelletjesavond? Nee serieus, dat lijkt me echt heel leuk!  Het komende seizoen wil ik in ieder geval proberen om daarin wat meer rust te vinden en niet het gevoel te hebben dat ik altijd overal moet zijn. Op die manier blijft het ook allemaal een beetje leuk en speciaal, denk ik zo. Misschien ga ik wel merken dat ik minder geld uitgeef, of dat ik mijn eigen huis en balkon (of die van een ander,) meer ga waarderen. Want dat is volgens mij toch wel een beetje de key tot geluk: waarderen wat je hebt. En dat gaat niet, als je het altijd maar extern blijft zoeken. Dat geldt in ieder geval voor mij. Hierover kan ik nog uren doorschrijven, maar laat ik het voor nu hierbij laten.

Ik ben benieuwd naar jullie gedachten over dit onderwerp. Ervaar jij dit ook zo, of heb je geen idee waarover ik het heb? Hoe pak jij dit soort dingen aan? Ik lees het graag bij de comments! 

Foto’s: Aline Bouma

The post Hotspotmoe appeared first on De Groene Meisjes.

Gastblog Prins: Pervers

Echte Prinsfans merkten het al op: ‘waar blijven Prins’s gastblogs?!’ Het is inderdaad alweer een tijdje geleden dat hij één van zijn ijzersterke stukken inleverde, maar… Prins strikes again. En ik ben er blij mee. Het zijn vaak de onderwerpen waarover ik zelf niet schrijf – of die ik lastig vind om onder woorden te brengen – die Prins gewoon durft aan te snijden. En ja, deze geboren schrijver heeft een uitgesproken mening, vooral wanneer het over dierenleed gaat, maar dat vind ik persoonlijk wel eens heel verhelderend. Veganisme draait niet alleen maar om lekkere plantaardige chocoladetaartjes eten. Net als dat duurzaam leven ook niet alleen maar draait om gezellig op Earth Day de lampen een uurtje eerder uitdoen. Het zijn serieuze en belangrijke onderwerpen en daarover moeten soms serieuze en belangrijke dingen worden gezegd. Prins, aan jou het woord.

Pervers

Het gaat in de discussie over dierenleed altijd over wijze waarop dieren gehouden, behandeld of geslacht worden. Dat zijn de belangrijkste punten waarop iemand kan besluiten alleen maar biologisch, of helemaal geen vlees meer te consumeren. Ik hoor zelden iemand over het daadwerkelijke bevruchten en melken van koeien. En daar wil ik het nu juist eens over hebben. Of, eigenlijk wil ik het er helemaal niet over hebben, want het is extreem ongemakkelijk.

Ik herinner me een aflevering van mijn favoriete programma De Rijdende Rechter, waarin een man een schadevergoeding eist voor het door een dierenarts per ongeluk castreren van zijn hondje. Het fragment waarin de man verontwaardigd zegt dat hij “nu niet meer lekker met die balletjes kan spelen,” zoals hij ter ontspanning van zichzelf en de hond (volgens de man) gewend was te doen, levert op het internet gigantisch veel reacties op. “Dat zit ie dan aan heel Nederland te vertellen. Ga lekker met de tieten van je vrouw spelen” en “GA MET JE EIGEN BALLEN SPELEN, ALS JE DIE TENMINSTE HEBT!” (letterlijk) zijn daar twee van. Dat onze dieren geslachtsdelen hebben, negeren we het liefst. Laat staan dat er mensen zijn die zich erin interesseren of er met hun handen in de buurt van komen. Pervers. Maar dezelfde mensen die deze reacties plaatsen drinken wel het vocht dat door mensenhanden en mensenmachines uit de borsten van een door een mens bevrucht dier is geperst.

Aan een bevruchting (bevruchting betekent kalfje, kalfje betekent melk) moet zou je zeggen de geslachtsdaad vooraf gaan. In de meest ideale situatie is dat natuurlijk tussen stier en koe en geheel uit eigen beweging. Nu kan ik gelijk eenieder die nog in sprookjes gelooft uit de droom helpen: de zuivelproducten die we in de supermarkt vinden zijn niet mede mogelijk gemaakt door een vrijwillige paringsdaad tussen stier en koe. Er gaat überhaupt geen aanraking tussen twee dieren vooraf aan de bevruchting. Nee, de penetratie wordt ongevraagd door een mensenhand bewerkstelligd: de inseminator steekt één arm in de anus van de koe, om de baarmoederhals van binnenuit goed te kunnen positioneren en vervolgens dringt een andere hand met inseminatienaald in de vagina, om daar het zaad te lozen dat met behulp van een plastic koe bij de stier is afgetapt. Dat de koe bij de inseminatie vaak inwendige verwondingen oploopt door de scherpte van de naald of de onkunde van de boer in kwestie, is maar één van de dingen die dit tot een ontzettend nare ervaring voor het dier maken.

Als ik het eerste het beste hondje op straat in de ogen kijk wil ik ook niet nadenken over diens geslachtsdelen. Als ik in een paar grote koeienogen kijk, evenmin. Nog minder wil ik erover nadenken hoe een mens de vagina van een koe penetreert. Ongeacht de context: of het nu gaat om een daad met als doeleinde genot van de mens in kwestie, of het kunnen consumeren van een glas melk. Feit blijft dat er door een mens aan de intieme delen van het dier wordt gezeten. Dat lijkt me sowieso niet de bedoeling, met wat voor reden dan ook.

Is kunstmatige inseminatie bij dieren in de vee-industrie verkrachting? Ik beoordeel van wel. Het dier kan haar ongenoegen niet uitspreken, eenvoudigweg omdat het geen stem heeft. Maar betekent dat dat je bij uitblijven van protest met iemands geslachtsdelen kan doen wat je wil? Mag je dan de intieme delen van een mens zonder spraakvermogen ook ongevraagd aanraken? Nee, natuurlijk niet. Blijkbaar ligt de grens tussen mens en dier. O nee! want waarom haalt een jongen die een paardenstal insluipt en een pony verkracht dan het nieuws? Maar waar ligt dán de grens? Maar natuurlijk: bij menselijk oraal genot. Een koe penetreren om tot seksuele bevrediging te komen is absoluut ziekelijk en pervers. Maar als het om de bevrediging van onze smaakpapillen gaat… dan is het zoals altijd weer een ander verhaal.

In een ideale wereld zouden we met zijn allen van de intieme delen van koeien (en andere dieren) afblijven. Als het om een verkrachte pony gaat kunnen we ons ineens wel in het dier inleven, maar met een dubbele penetratie (met twee veel grotere ledematen) bij een koe niet. Dit maakt wat mij betreft de vleesindustrie naast wreed en genadeloos, ook nog eens buitengewoon pervers.

Vaak vraag ik me af wat er zou gebeuren als dieren “nee” konden zeggen. Op het moment dat de inseminator het geslachtsdeel van de koe wil penetreren, zegt ze nee. Wat zou jij doen? 

Benieuwd naar meer? Check Prins’ website, Facebook of Instagram. 

 

The post Gastblog Prins: Pervers appeared first on De Groene Meisjes.

Gezonde ontbijtjes voor de lente

De afgelopen maanden ben ik mijn liefde voor ontbijtjes een beetje kwijt geraakt. Of nee, dat zeg ik niet helemaal goed; ik hou nog steeds even veel van mijn ontbijtjes, maar ik at de afgelopen tijd gewoon voortdurend hetzelfde. Dat betekende: warme havermout op de echt koude ochtenden, en sojayoghurt met granola op de wat warmere dagen. Saai, ik weet het. En dat voor iemand die al jaren roept dat het ontbijt haar favoriete maaltijd is. Kan eigenlijk niet. Ik ga mijn leven vandaag beteren door drie lekkere en gezonde ontbijtjes voor de lente met jullie te delen.

De ontbijtjes die ik met je deel, zijn alle drie ontzettend makkelijk te maken. Je hoeft er geen uren voor in de keuken te staan en je hoeft ook al niet bang te zijn dat het ingewikkeld is om je schaaltje er mooi uit te laten zien. Laat de toppings hun werk doen en je hebt zo een instagramable ontbijt op tafel staan. Je kunt de ontbijtjes ook gemakkelijk meenemen, bijvoorbeeld in een goed afsluitende glazen pot met een deksel. Ziet er nog leuk uit ook, mocht je je ontbijt meenemen naar je werk en je collega’s willen imponeren. Ja, ik bedoel, het is al gauw charmanter dan die plak ontbijtkoek met boter. (wat ik, als ik heel eerlijk mag zijn, ook érg lekker vind op z’n tijd.) Genoeg gepraat, laten we beginnen.

Kurkuma overnight oats

Een lekkere manier om buiten de winter om havermout te eten: overnight oats. Mocht je nog niet bekend zijn met dit gerecht: dit is eigenlijk gewoon koude havermout die je een nacht in de koelkast hebt gezet, zodat de (plantaardige) melk goed opgenomen kan worden. Het maakt de havermout lekker zacht en daarmee erg makkelijk eetbaar. Los daarvan: ik vind het ideaal om de avond van tevoren mijn ontbijt al klaar te zetten in de koelkast, zodat ik het schaaltje de volgende ochtend alleen maar hoef te versieren met wat fruit en kokos. Perfect!

Even over de kurkuma: ik vind de smaak van een kurkuma latte, ook wel golden milk genoemd, zo ontzettend lekker in de winter. Maar ik associeer het dan ook wel echt met dat seizoen. Vooral omdat ik het graag drink wanneer ik me niet helemaal fit voel, of wanneer ik het heel koud heb… in de winter dus. Vorig jaar hebben wel al eens een koude variant op het drankje bedacht, deze iced kurkuma latte. Ook lekker, maar dat is dan misschien weer meer voor de zomer. Toen dacht ik: laat ik de smaak meenemen, maar het in een andere vorm gieten. En dat werd deze ‘kurkuma overnight oats,’ met lentefruit. Misschien moet je een beetje wennen aan het idee, omdat je kurkuma ook wel eens gebruikt om bijvoorbeeld een curry mee op smaak te brengen. Maar geloof me maar: kurkuma en zoete smaken gaan heel goed samen. Sterker nog, dit is gewoon heel erg lekker!

Wat heb je nodig? 

1/2 cup havermout

1 cup havermelk (of een andere plantaardige melk)

1 halve banaan (geprakt)

een halve theelepel kurkumapoeder

eventueel: agavesiroop, als je van een lekker zoet ontbijtje houdt

toppings: rood fruit, kokos, munt (of wat je maar lekker vindt)

Wat ga je doen? (de avond voordat je dit ontbijt wilt eten)

1. Meng de havermout met de melk en de geprakte banaan in een kom. Voeg eventueel een beetje agavesiroop – naar smaak – toe. (let op: alleen als je van zoet houdt)

2. Roer de kurkuma hier heel goed doorheen.

3. Dek de kom goed af en zet een nachtje in de koelkast.

4. Roer de volgende ochtend de havermout goed door en versier de kom met de toppings van jouw keuze.

Açaibowl

Op dit moment veruit mijn lievelings: açaibowls. Ik schreef er een hele post over, omdat ik er zo gek op ben, dus dat ga ik hier allemaal niet herhalen. (lees hier de blogpost van een paar weken geleden maar ;)) Laat ik het kort houden: hoe maak je een açaibowl? Het is écht ontzettend simpel.

Wat heb je nodig? 

2 bevroren bananen

een handje vriezerfruit of een handje verse bramen of blauwe bessen

een theelepel açaipoeder (of een sachet açaipuree als je dit in huis hebt)

toppings: kokosyoghurt, fruit, nootjes, cruesli – wat je maar lekker vindt

Tip: haal de schillen van de bananen voordat je ze invriest en breek alvast in stukjes. Dit maakt het blenden straks makkelijker! 

Wat ga je doen? 

1. Gooi de stukjes bevroren banaan, het rode fruit en het açaipoeder in je blender. Laat draaien tot het een mooie gladde (roomijs-achtige) substantie is. Giet er eventueel een beetje plantaardige melk bij als de massa niet glad genoeg wordt.

2. Versier je paarse açaibowl met wat je maar lekker vindt, maar let op: een beetje kokosyoghurt toevoegen is echt héél lekker gebleken!

Ook erg lekker: helft açaibowl, helft kokosyoghurt. Handig voor als je een stevig ontbijt nodig hebt voordat je gaat sporten, of als je wat minder fruit wilt gebruiken. (halveer de hoeveelheden en vervang door kokosyoghurt)

Kiwi-kokosparfait

Omdat je voor dit ontbijtje één of twee stappen extra moet zetten, bombardeer ik het hierbij tot weekendontbijtje. Of een ontbijtje voor op je vrije dag, als je geen haast hebt. Als je namelijk haast hebt bij het maken van deze masterpiece, dan kan ik je verzekeren dat je keuken er helemaal onder zal zitten. Neem dus eventjes je tijd en geniet dan vervolgens ook wel dubbel en dwars van al dit lekkers!

Deze parfait – want zo noem ik hem gewoon lekker, ook al weet ik niet eens zeker of dit wel een juiste term voor een ontbijtje zoals dit is – bevat een pudding van kokos met chia, een groene smoothie (een lekkere manier om meer vitamientjes binnen te krijgen!) fruit én amandelboter. Kortom, een behoorlijk ‘killerontbijtje,’ waar je wel eventjes vol van zit.

Wat heb je nodig?

voor de kokos-chia pudding:

3 eetlepels chia zaadjes

200 ml kokosmelk (ik gebruik graag rijst-kokosmelk van Provamel)

een drupje vanille extract

voor de groene smoothie:

1 banaan

1 halve kiwi

1 handje bladspinazie

een scheutje sinaasappelsap (of water)

eventueel, voor een romiger effect: 1/4 avocado

voor het versieren:

1 halve kiwi in plakjes

blauwe bessen

een theelepel pindakaas of amandelpasta

een mini beetje cruesli

Wat ga je doen?



1. Maak de avond voordat je dit ontbijt wilt eten alvast de kokos-chia pudding. Dit doe je door de kokosmelk in een glazen potje te mengen met de chia en vanille extract en het een nacht in de koelkast te zetten. De chiazaadjes doen hun werk: het wordt vanzelf een puddingachtige substantie.

2. Maak de volgende ochtend de groene smoothie, door de banaan te blenden met de spinazie en een scheutje water of sinaasappelsap.

3. Snijd plakjes van de kiwi.

4. Pak nu het glas of de pot waarin je je parfait wil serveren en begin heel voorzichtig laagjes te maken. Start met een laagje kokos-chia pudding, omdat dit de meest stevige substantie is. Let op: na 1 laagje plak je de kiwiplakjes aan de wanden van het glas en schep je de rest er tussendoor. Zo blijft de kiwi goed aan de wanden van het glas plakken en dus rechtop staan.

5. Vul het glas laag voor laag. Top vervolgens – heel voorzichtig! (overstromingsgevaar!) – af met wat blauwe bessen en een theelepel amandelpasta of pindakaas.

Ik hoop dat je een beetje geïnspireerd bent om met lekkere gezonde ontbijtjes aan de slag te gaan deze lente! Laat je me weten welk receptje je wilt gaan uitproberen? Of misschien wil je ze wel allemaal proberen en heb je bedacht met welke je gaat beginnen? Laat het me weten!

Foto’s: Sam van Rij 

PS laat het even weten bij de comments als je dit artikel over ontbijten zit te lezen terwíjl je zit te ontbijten. Vind ik leuk. 

The post Gezonde ontbijtjes voor de lente appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan ‘tonijnsalade’ (en mijn favoriete vegan YouTube kanalen)

Wat die twee dingen met elkaar te maken hebben? Nou, het recept voor deze vegan ‘tonijnsalade’ ontdekte ik op één van mijn favoriete YouTube kanalen. Simpel dus eigenlijk :) En toen ik afgelopen weekend met Mariët (check haar Instagram!) het had afgesproken, om foto’s te maken voor een campagne die onderweg is, kletsten we honderduit over onze favoriete vegan YouTubers en alle recepten die we nog eens wilden maken. Deze tonijnsalade stond al op het ‘to cook’ lijstje van Mariët en ik had hem toevallig de dag ervoor net gemaakt. Je snapt: ook Mariët ging aan de slag en maakte een paar prachtige foto’s van het eindresultaat en nu wil ik – per direct- deze sandwich ook weer eten!

Welke vegan kanalen op YouTube volg ik?

Maar voordat ik het recept voor de vegan tonijnsalade met je ga delen, eerst even dit: wie zijn dan die favoriete YouTubers van mij? Dit is een vraag die ik geregeld krijg, omdat ik wel eens laat zien dat ik YouTube video’s zit te kijken. Dus ik snap dat je nieuwsgierig bent! Hier volgen een paar van mijn lievelings YouTubers die ik trouw volg:

Bonny Rebecca. Deze Australische volg ik al jaren, zowel op YouTube als op Instagram. Bonny is altijd vrolijk en bubbly, ik word blij van haar. Zij en haar vriend eten al jaren vegan en ik vind het altijd weer leuk om te zien wat ze dan zoal koken. Ook word ik heel gelukkig van het kijken naar welke vegan producten er allemaal in Australië te krijgen zijn, en als ze een video maakt over haar favoriete vegan adressen in Melbourne of Sydney zit ik al helemaal te stuiteren op de bank. Ooit hoop ik al die adressen langs te kunnen gaan. Alles wat ze maakt vind ik leuk en haar video’s vervelen me niet.

Sarah Lemkus. Totaal andere video’s, veel rustiger bijvoorbeeld dan die van Bonny, en vaak ook mooier gefilmd. Sarah woont met haar gezin (man en dochtertje Beth) in Nieuw Zeeland en laat zien hoe haar leven eruit ziet. Ze is een stay at home mom, die haar kindje ook vegan opvoedt, en zij en haar man zijn momenteel bezig om nog een kindje te adopteren. Sarah is een prachtige vrouw, die heel veel rust en geluk uitstraalt en ik vind het fijn om naar haar video’s te kijken, ook omdat zo leuk met hun kindje omgaat. Verder vind ik het leuk om naar natuurbeelden van Nieuw Zeeland te kijken, omdat ik hoop dit jaar ook die kant op te gaan, samen met mijn vriendin.

DariaDaria. Ik ben sowieso MEGA Dariadaria-fan. Haar blog, haar instagram (stories,) haar video’s… ik vind eigenlijk alles wat ze maakt en doet geweldig. Maddie (zo heet ze,) deelt alles over haar groene lifestyle. Van vegan eten tot verpakkingsvrij winkelen en van vrijwilligerswerk doen in het buitenland tot ecofriendly reizen. Alles wat Maddie maakt is van hoge kwaliteit en altijd interessant, maar los daarvan komt ze op mij heel sympathiek over (ze is iemand met wie ik maar wat graag een keer een vegan taartje zou willen eten in Wenen, waar ze woont,) en laat ze ook de minder mooie/echte kanten van haar bloggerbestaan zien. I simply love her.

Ellen Fisher. Als je benieuwd bent naar hoe je je kinderen vegan kunt opvoeden, kan ik je van harte aanraden om de video’s van Ellen Fisher te gaan kijken. Zij en haar man voeden hun twee zoontjes 100% vegan op. Ze hebben een typical ‘Hawaiian lifesyle,’ wat betekent: heel veel fruit, heel veel spelen in watervallen en heel veel zon, zee en strand. Hun leven lijkt één grote vakantie, maar ik weet natuurlijk dat het dat niet is – dit is ook maar wat ze laten zien. Ik denk dat Ellen’s video’s vooral heel interessant zijn voor moeders die vragen hebben over het vegan opvoeden van kinderen, maar ook ik vind het leuk om de video’s zo nu en dan te kijken voor wat inspiratie. Ellen kookt namelijk ook heerlijke vegan gerechten, zoals een pad thai die ik al maanden wil proberen, maar waar ik nooit aan toekom. Binnenkort toch echt eens doen!

Bonny’s vegan tonijnsalade

Goed, dan nu toch echt de tonijnsalade van Bonny, waar Mariët en ik elkaar letterlijk hysterisch over appen, omdat het ZO lekker is. Natuurlijk is het geen echte tonijnsalade, want je gebruikt geen tonijn. En ook geen neptonijn. Het is dus niet een ‘nep tonijn salade’ zoals je die bijvoorbeeld van de Vegetarische Slager zou kopen. Het is een salade die doet denken aan de tonijnsalade die je vroeger misschien op je broodje at, maar verder heeft het er vrij weinig mee te maken. De basis is kikkererwten en tahin – die combi alleen al – en je voegt allerlei lekkere dingen toe, zoals augurken, bleekselderij, tomaat en mosterd. Oh, en Mariët en ik hebben ontdekt dat het ook heel lekker is om kappertjes toe te voegen!

Omdat ik het niet netjes vind om het recept hier zomaar te delen, verwijs ik je graag naar Bonny’s video. Ze laat precies zien hoe je de salade in een handomdraai maakt – het is echt heel makkelijk en zo klaar. Je moet dus bedenken: het recept in deze video + kappertjes. Het brood dat Mariët hier gebruikt is het het Liefde&Passie speltbrood van Albert Heijn. Dit brood is vegan, dus ook dat kun je met een gerust hart gebruiken.

x

Laat je het weten als je dit receptje ook hebt geprobeerd? Ik ben heel benieuwd wat jij ervan vindt! Ook ben ik benieuwd naar wie jouw favoriete vegan YouTubers zijn! Laat het me weten :)

Foto’s: Mariët Mons 

The post Vegan ‘tonijnsalade’ (en mijn favoriete vegan YouTube kanalen) appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 24 – 28 april

Ik wil het niet zeggen, maar het is sterker en groter dan ik en het moet eruit: WAT GAAN DE WEKEN SNEL. Ik kan het niet aan. Hoe kan het alweer de laatste week van april zijn? De maand is toch nog maar net begonnen? Ik snap er niks van. Ook echt dat het komende week Koningsdag is… ik kan er niet bij. Oké, goed verhaal Merel, kom nou maar gewoon door met dat weekmenu!

Ik heb deze week gekozen voor recepten met champignons en andere paddenstoelen! Niet in de laatste plaats omdat ik daar zelf heel gek op ben, maar ook omdat het zo’n goede vleesvervanger is. Als ik een vegan maaltijd samenstel – dus wanneer ik een recept bedenk, eigenlijk – dan probeer ik altijd een graan, groenten en een vleesvervanger te gebruiken. Dat kunnen peulvruchten of bonen zijn, maar ook champignons of andere paddenstoelen. Het geeft een gerecht vaak net wat meer bite en je kunt het eigenlijk met alle smaken en kruiden combineren. Kijk maar naar dit weekmenu! Allemaal heel verschillende gerechten,  allemaal heel lekker!

Maandag – Risotto met asperges en champignons 

Lekker fris, met asperges en citroen! En voor wie denkt dat risotto onmogelijk is om te maken: nee hoor! Valt heel erg mee. Je moet er alleen eventjes de tijd voor nemen en dan komt het allemaal goed.

Dinsdag – Taco’s met portobello’s 

It’s Taco Tuesday! Hield je altijd al van taco’s, maar wist je niet hoe je ze lekker vega(n) kunt bereiden? Nou, bijvoorbeeld zo! Met portobello’s, groenten en natuurlijk lekker veel guac :) Geniet ervan!

Woensdag – Ramen met shiitake 

Woensdag soepdag! Heb je wel eens met shiitake gekookt? Ik vind dit heel bijzondere ‘dingetjes’ en bovendien heel erg lekker. En zeg nou eerlijk: met een noodlesoep kan het nooit fout gaan toch? ZO lekker!

Donderdag – summerrolls met dipsaus 

Koningsdag! Ik voel ergens toch een beetje pressure om een oranje maaltijd op tafel te toveren. Geheel onnodig natuurlijk. En niemand heeft zin om op Koningsdag – als we straks helemaal verkleumd van de voorspelde natte sneeuw en de hagel thuis zitten op te warmen – een uitgebreid diner op tafel te zetten, dus we houden het makkelijk. Deze summerrolls (de naam past niet helemaal bij het weer, sorry) maak je in een handomdraai en zijn áltijd een succes. Oh en mocht je vandaag de paddestoelen missen: reepjes gebakken portobello’s (in een beetje sojasaus) zijn HEERLIJK in deze rolletjes!

Vrijdag – romige pasta met artisjok en kastanjechampignons 

We hebben deze week al (risotto-)rijst, wraps en soep de revue zien passeren. Wat missen we nog? Juist, een lekkere pasta! Comfortfood to the max, voor deze vrijdagavond. Wijntje erbij, voetjes omhoog, Netflix aan. Niks meer aan doen. Geniet van je weekend!

Ik hoop dat je zo weer voldoende inspiratie hebt voor een lekker weekje eten. Laat je het weten als je een of meerdere recepten hebt gemaakt? Je mag altijd een foto delen op Instagram met #degroenemeisjes erbij, dat vind ik altijd heel erg leuk. Maak er een goede nieuwe week van en eet smakelijk! 

The post Weekmenu 24 – 28 april appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 24 – 28 mei

Ik wil het niet zeggen, maar het is sterker en groter dan ik en het moet eruit: WAT GAAN DE WEKEN SNEL. Ik kan het niet aan. Hoe kan het alweer de laatste week van april zijn? De maand is toch nog maar net begonnen? Ik snap er niks van. Ook echt dat het komende week Koningsdag is… ik kan er niet bij. Oké, goed verhaal Merel, kom nou maar gewoon door met dat weekmenu!

Ik heb deze week gekozen voor recepten met champignons en andere paddenstoelen! Niet in de laatste plaats omdat ik daar zelf heel gek op ben, maar ook omdat het zo’n goede vleesvervanger is. Als ik een vegan maaltijd samenstel – dus wanneer ik een recept bedenk, eigenlijk – dan probeer ik altijd een graan, groenten en een vleesvervanger te gebruiken. Dat kunnen peulvruchten of bonen zijn, maar ook champignons of andere paddenstoelen. Het geeft een gerecht vaak net wat meer bite en je kunt het eigenlijk met alle smaken en kruiden combineren. Kijk maar naar dit weekmenu! Allemaal heel verschillende gerechten,  allemaal heel lekker!

Maandag – Risotto met asperges en champignons 

Lekker fris, met asperges en citroen! En voor wie denkt dat risotto onmogelijk is om te maken: nee hoor! Valt heel erg mee. Je moet er alleen eventjes de tijd voor nemen en dan komt het allemaal goed.

Dinsdag – Taco’s met portobello’s 

It’s Taco Tuesday! Hield je altijd al van taco’s, maar wist je niet hoe je ze lekker vega(n) kunt bereiden? Nou, bijvoorbeeld zo! Met portobello’s, groenten en natuurlijk lekker veel guac :) Geniet ervan!

Woensdag – Ramen met shiitake 

Woensdag soepdag! Heb je wel eens met shiitake gekookt? Ik vind dit heel bijzondere ‘dingetjes’ en bovendien heel erg lekker. En zeg nou eerlijk: met een noodlesoep kan het nooit fout gaan toch? ZO lekker!

Donderdag – summerrolls met dipsaus 

Koningsdag! Ik voel ergens toch een beetje pressure om een oranje maaltijd op tafel te toveren. Geheel onnodig natuurlijk. En niemand heeft zin om op Koningsdag – als we straks helemaal verkleumd van de voorspelde natte sneeuw en de hagel thuis zitten op te warmen – een uitgebreid diner op tafel te zetten, dus we houden het makkelijk. Deze summerrolls (de naam past niet helemaal bij het weer, sorry) maak je in een handomdraai en zijn áltijd een succes. Oh en mocht je vandaag de paddestoelen missen: reepjes gebakken portobello’s (in een beetje sojasaus) zijn HEERLIJK in deze rolletjes!

Vrijdag – romige pasta met artisjok en kastanjechampignons 

We hebben deze week al (risotto-)rijst, wraps en soep de revue zien passeren. Wat missen we nog? Juist, een lekkere pasta! Comfortfood to the max, voor deze vrijdagavond. Wijntje erbij, voetjes omhoog, Netflix aan. Niks meer aan doen. Geniet van je weekend!

Ik hoop dat je zo weer voldoende inspiratie hebt voor een lekker weekje eten. Laat je het weten als je een of meerdere recepten hebt gemaakt? Je mag altijd een foto delen op Instagram met #degroenemeisjes erbij, dat vind ik altijd heel erg leuk. Maak er een goede nieuwe week van en eet smakelijk! 

The post Weekmenu 24 – 28 mei appeared first on De Groene Meisjes.

Persoonlijke update: Ga ik een huis kopen?

Wat ik het afgelopen jaar heb geleerd? Dat er in korte tijd een heleboel kan veranderen in je leven. Dat gebeurde bij mij namelijk – maar allemaal changes for the better. Die veranderingen hebben invloed op allerlei fronten in je leven en dat geldt ook voor mijn woonsituatie. Ik vertel je er in deze persoonlijke blogpost meer over.

Privé update

Toen ik acht maanden geleden in Rotterdam kwam wonen heb ik heel veel geluk gehad. Niet alleen had ik binnen twee weken een huis gevonden, het huis bleek ook nog in een geweldige buurt (Bergpolder, naast Blijdorp) te staan. Ik kende die hele buurt niet, maar uit de enthousiaste reacties van anderen bleek al gauw hoe erg ik het getroffen had. En dat blijkt ook zo te zijn. Ik woon met ontzettend veel plezier in mijn huisje in Bergpolder.

Het enige nadeel? Mijn appartementje is in verhouding – naar Rotterdamse begrippen – eigenlijk te duur. Dat kan anders. Ik heb begrepen dat je je maandlasten vaak een stukje lager kan houden bij een koopwoning, ten opzichte van een huurhuis. (dat geldt natuurlijk niet voor alle huizen, maar hier in Rotterdam gaat dat over het algemeen nog wel op) Daarbij komt dat je bij een huurhuis het geld natuurlijk wel een beetje down the drain gooit, waar het bij een koopwoning uiteindelijk weer jouw kant opkomt. Dat is volgens veel mensen toch het grote voordeel van het hebben van een hypotheek, ook al is het risico misschien iets groter dan wanneer je een huis huurt.

Maar wat als je je ergens gewoon heel erg thuis voelt, in de juiste stad, de juiste buurt en met de juiste mensen om je heen? Dan krijg ik toch de behoefte om dingen vast te leggen. En dat is voor mij eigenlijk best wel bijzonder, want ik ben altijd een heel onrustig type geweest. In Rotterdam heb ik niet het gevoel dat ik weg wil. Ik ben graag hier, thuis, en ik wil hier voorlopig ook blijven. En als je een beetje tussen de regels hebt meegelezen de afgelopen tijd, dan is er ook iemand met wie ik graag in Rotterdam wil blijven. Maar oké, dan wel graag in een wat groter huis, over een tijdje :)

Next level

En nu? Ik zou natuurlijk een groter huis kunnen huren, maar dan zal ik nog meer gaan betalen dan ik nu al doe. Kopen zou een betere optie zijn. Sowieso, want ik zie een koopwoning als een mooie investering voor de toekomst. Zeker nu ik voor mezelf werk en ik helemaal zelf mag bepalen wat en hoe ik het de komende jaren ga doen. Goed, ik klink nu wel heel volwassen en zelfverzekerd, maar eerlijk gezegd vind ik het allemaal best wel heel erg spannend.

Nou ja, een huis heb je natuurlijk ook niet zomaar 1,2,3 gekocht. Ik bedoel, ik ken mezelf; ik spit met liefde duizend kilo woonmagazines door op zoek naar het mooiste interieur en in mijn hoofd is het droomplaatje al helemaal af. Ik zie het huisje met een verdieping erin en met een tuintje ervoor en/of erachter al voor me. Het liefst staat er een bloesemboom in de tuin en heeft de keuken een kookeiland – ideaal als ik recepten moet maken voor mijn blog. Op Pinterest heb ik al een bord aangemaakt met plaatjes van hoe ik mijn thuiskantoortje voor me zie, want daar hoop ik dan eindelijk ruimte voor te hebben. Dat dromen is hartstikke leuk, maar het moet natuurlijk ook allemaal wel een beetje realistisch blijven.

Oriënteren en budgetteren

Op dit moment ben ik nog totaal in de oriënterende fase. Ik kijk geregeld op Funda en volg een aantal makelaars op Facebook. Zo houd ik de woningmarkt in Rotterdam een beetje in de gaten. Op de website van de Vereniging  Eigen Huis heb ik mijn maximale hypotheek en budget berekend. Dat ziet er niet heel verkeerd uit, maar ik ben nuchter: ik moet ook rekening houden met het feit dat ik ZZP’er ben en dat ik een flexibel inkomen heb. De tool van Vereniging Eigen Huis geeft een goede indruk, maar natuurlijk ga ik binnenkort ook het gesprek met een hypotheekadviseur aan, om alle details te bespreken. Dat is wel een compleet nieuwe wereld voor me, maar dat vind ik ook wel weer heel erg interessant en leerzaam! Toch heb ik de afgelopen tijd al een hoop geleerd, alleen al door vrienden die koopwoningen hebben het hemd van het lijf te vragen en door de artikelen op de website van Vereniging Eigen Huis te lezen. Er is zoveel te ontdekken!

En hoe gaat het dan verder?

Dat hangt er natuurlijk een beetje vanaf hoe het gesprek met de hypotheekadviseur zal verlopen. Als het aan mij ligt, dan mag het balletje wel een beetje gaan rollen nu. Ik kan stiekem niet wachten om huizen te gaan bezichtigen! Ik vind het voorjaar en de zomer er ook een mooie periode voor. De lente voelt als een nieuwe start, vind je ook niet? Hoe symbolisch zou het zijn om dan zo langzamerhand op zoek te gaan naar een nieuwe plek?

Het kan nog alle kanten op. Misschien val ik wel voor een nieuwbouwproject en moet ik nog een dik jaar wachten tot het huis in kwestie af is. Misschien ga ik wel voor een opknaphuis en moet er eerst nog heel veel geklust worden voordat het überhaupt bewoonbaar is. Of misschien is het huis van mijn dromen juist wel dat ene paleisje waar je zo in kunt trekken. We gaan het zien. Het heeft allemaal geen haast, maar de zin is er in ieder geval. Sterker nog, vorige week heb ik weer heftig ge-Marie-Kondoot (voor wie deze trend twee jaar geleden gemist heeft: ik heb heel veel opgeruimd in huis,) en heel veel spullen weg gedaan. Zo weet ik dat als er verhuisd moet worden, alles wat er in dit huisje staat in dozen moet. Dat scheelt weer een heleboel uitzoekwerk voor als het zover is.

Voordat ik het weet is het straks tijd om me voor te bereiden op dingen als: de eerste bezichtiging – dat lijkt me heel erg leuk – en het uitbrengen van een bod – dat lijkt me dan weer zenuwslopend. Gelukkig heeft ook daarvoor Vereniging Eigen Huis een heleboel leerzame en behulpzame content, dus ik kan me alvast een beetje inlezen.

Spannend wel allemaal! Ik wil jullie graag meenemen in mijn ontdekkingstocht en ik denk dat er een heleboel te delen zal zijn, dus stay tuned :)

Deze blogpost schreef ik in samenwerking met Vereniging Eigen Huis / Foto’s: Sam van Rij 

The post Persoonlijke update: Ga ik een huis kopen? appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan risotto

CODE AFBEELDING

Je oma zei het altijd al: ‘april doet wat hij wil.’ Het lijkt wel alsof dit spreekwoord nooit eerder zo treffend is geweest als dit jaar. Jemig, we gaan van zon en 23 graden naar natte sneeuw en hagel op Koningsdag. Maar wij laten ons niet van ons stuk brengen. Ooit wordt het écht een keer lente. En ook zomer. En daarom blijven wij stug doorgaan met het bedenken van lekker lichte, frisse recepten. Vandaag delen we, in onze reeks basisrecepten, een vegan risotto met asperges en citroen met je.

Voor als je twijfelt of risotto wel in het rijtje basisrecepten thuishoort: ja hoor. Het is echt helemaal niet moeilijk om een lekkere risotto te maken en in feite heb je ook helemaal niet veel meer nodig dan wanneer je bijvoorbeeld een curry of een pasta maakt. Maar natuurlijk, het is waar, een risotto is niet iets wat je eventjes in elkaar flanst. Risotto hoor je wel met een beetje aandacht te maken. Dit kon wel eens het perfecte date-gerecht zijn. En daarmee bedoelen we: een gerecht dat je je date met goed fatsoen kunt voorschotelen. Als je het goed doet, maak je met risotto echt wel een beetje indruk. (en toch hoef je er ook weer niet Masterchef Benelux voor te zijn).

Edelgist

Misschien kijk je straks naar het ingrediëntenlijstje en denk je: edelgistvlokken? Is dat dat spul dat op het eerste gezicht een beetje op vissenvoer lijkt? (zie de rechter foto hier boven) Goed gezien. Het lijkt op vissenvoer en ik zou je ook niet aanraden om het zo, lekker uit het vuistje, te proeven. Je gaat er niet blij van worden. Maar waar je wel blij van gaat worden – en waarom iedere zichzelf respecterende veganist een bus edelgistvlokken in huis heeft -is het feit dat je met edelgistvlokken echt prima een kaasachtige saus kan creëren. Sterker nog, als je het verwarmt en het in een saus verwerkt, dan smaakt het zelfs een beetje kazig. Ik heb al eens een uitgebreid artikel geschreven over wat edelgist is en waarvoor je het kunt gebruiken. Wil je er meer over weten? Lees het artikel dan hier.

Goed, genoeg gepraat. Laten we de keuken induiken!

Wat heb je nodig voor 4 porties?

– 1 eetlepel olijfolie

– 1 sjalot, versnipperd

– 3 knoflookteentjes, heel fijn gesneden

– een bakje kastanjechampignons

– een bosje verse salie

– een bosje tijm

– 200 gram risottorijst

– 1 liter groentebouillon

– 200 ml droge witte wijn (huismerkwijn/zo goedkoop mogelijk)

– 4 eetlepels edelgistvlokken

– een bosje groene asperges

– 2 citroenen

– peper en zout naar smaak

Wat ga je doen?

1. Ik heb er voor gekozen de champignons apart te bakken in een klein koekenpannetje, met een scheutje olijfolie, salieblaadjes van 2 takjes, peper en zout. Gewoon op een medium vuurtje laten smoren. Tip: als de pan te droog wordt kan je ervoor kiezen om er een klein scheutje water bij te doen, zodat alle smaken los komen en de champignons alles goed kan absorberen!

2. Pak een pannetje waar je de groene asperges binnen een minuut of 10 beetgaar kookt. Giet af als ze klaar zijn en leg de asperges klaar om toe te voegen aan de risotto als deze klaar is.

3. Zet een grote koekenpan of een risottopan (mocht je die hebben,) op een medium vuurtje. Voeg de sjalotjes en gesnipperde knoflook toe met een scheut olijfolie en laat rustig fruiten. Voeg de droge risotto toe en laat deze ook even kort fruiten tot de korrels een beetje glazig worden. Belangrijk dat je de risotto niet laat aanbranden.

3. Na een paar minuten kan je beginnen met het toevoegen van de groentebouillon. De bouillon moet wel warm tot kokend zijn. Belangrijk is niet alle bouillon tegelijkertijd! Gebruik een scheplepel en voeg 2 á 3 lepels per ongeveer 5 minuten  toe. Blijf de risotto goed roeren tot het vocht weer minder wordt en herhaal. Wissel een paar van deze rondes af met een scheut van de witte wijn. Dit voegt veel smaak toe, maar de alcohol zal helemaal verdampen. Blijf herhalen tot de risotto gaar is. Dit kun je checken door een paar korrels te proeven.

4. Voeg aan het einde de edelgistvlokken toe en laat deze nog even kort meekoken. Breng de risotto op smaak met zout, peper en citroen. Voeg toe of laat weg waar nodig!

5. Serveer de risotto op een mooi bord met de asperges, champignons en een handje verse peterselie.

Cheers!

We zijn benieuwd wie jij gaat imponeren met deze heerlijke frisse risotto. Of misschien ga je wel helemaal geen romantische praktijken uithalen en kook je gewoon lekker een pan risotto voor jezelf – mag allemaal. Laat je het ons weten als je dit recept gaat maken? Je mag altijd een foto delen op Instagram, met #degroenemeisjes erbij, zodat we je foto makkelijk kunnen terugvinden. We zijn heel benieuwd! Eet smakelijk alvast :) 

Foto’s: Sam van Rij / Styling: Dille & Kamille 

The post Vegan risotto appeared first on De Groene Meisjes.

Kookworkshop Fair Trade Original (inclusief recept)

Als blogger kom ik op bijzondere plekken en krijg ik regelmatig heel fantastische kansen. Soms ga ik naar de andere kant van de wereld, maar voor het event waar ik vorige week bij mocht zijn, kwam de andere kant van de wereld naar ons toe. Fair Trade Original organiseerde namelijk een écht Thaise kookworkshop en nodigde daarvoor Khun Orapin en Khun Orachan, twee boerinnen uit Thailand, uit. Het werd een ontzettend inspirerende en leerzame avond en ik deel dit alles – inclusief een lekker vegan recept – graag met jullie!

Van Thailand naar Amsterdam

Het moet voor Orapin (peperboerin) en Orachan (kruidenboerin) toch ook wel een heel bijzondere aangelegenheid zijn geweest. Dan kom je aan in Nederland, waar je eerst duizenden tulpen gaat bewonderen in de Keukenhof, en vervolgens beland je in de prachtige keuken van Keizer Culinair, om met een stel Nederlanders jouw favoriete gerechten te koken. Ik denk dat ik zelf behoorlijk overweldigd zou zijn, maar de pittige (en super lieve) dames sloegen zich er heel dapper doorheen. Wat een doorpakkers, wow!

Als je mijn blog al langer volgt, dan heb je misschien wel eens eerder opgemerkt dat ik met Fair Trade Original samenwerk. Ik ben heel trots op deze samenwerking, omdat het zo’n mooie match is. Ik vind het zelf heel belangrijk om eerlijke producten te kopen en al jaren heb ik bepaalde producten van het merk standaard in mijn keukenkastjes staan. Dit zijn onder andere de Pandan rijst (die is ZO lekker) en kokosmelk, die behoren tot het lijn met Aziatische producten, die inmiddels alweer vijf jaar een trots onderdeel uitmaken van het assortiment van Fair Trade Original.

Zelf kies ik voor fair trade (en biologisch) waar mogelijk en ik probeer anderen ook te inspireren dit te doen. Ik vind het zelf erg prettig om precies te weten waar de producten die ik gebruik vandaan komen en wie ze hebben gemaakt. Hoe fantastisch is het bijvoorbeeld dat ik nu de twee Thaise boerinnen die verantwoordelijk zijn voor de pepers en andere kruiden voor de kruidenpasta’s van Fair Trade Original persoonlijk heb ontmoet? Orapin en Orachan zijn ontzettend trots op hun producten en vinden het natuurlijk op hun beurt te gek om te zien wie nou die mensen zijn die die hun producten gebruiken.

Ook kregen we vorige week wat meer te horen en te zien over hoe het werken voor Fair Trade Original het leven van de boerinnen en hun gezinnen aanzienlijk heeft verbeterd. De fairtrade boerinnen zijn aangesloten bij een cooperatie van kruidenboeren. Fairtrade is een goed alternatief voor de kruidenboeren. Ze kunnen gezamenlijk plannen en vermijden dat ze hetzelfde verbouwen als hun collega-boeren. De arbeidsomstandigheden zijn beter, er wordt milieuvriendelijk gewerkt en er zijn heldere prijsafspraken. Als boerin in Thailand kan je het, denk ik, niet beter treffen dan wanneer je samenwerkt met Fair Trade Original. Ik ben er trots op om hier als consument en blogger een klein aandeel aan te mogen leveren, door zelf te genieten van heel goede en lekkere producten. Dat is nou echt een win-win-situatie, als je het mij vraagt.

Ik snap dat je nu waarschijnlijk wel benieuwd bent naar wat we tijdens de kookworkshop hebben geleerd te maken. Niet alle gerechten waren vegan – wat logisch is, want fair trade betekent uiteraard niet per se vegan, al heeft Fair Trade Original de nodige veganistische producten in het assortiment – dus ik kan niet alle gerechten met jullie delen. Zo werd er bijvoorbeeld gefrituurde vis gemaakt en papajasalade met vissaus erin – niet zo geschikt voor op de Groene Meisjes ;) Maar, gelukkig was de soep die we maakten wél vegan en ook nog eens heel erg lekker. Heb je wel eens van Thaise Tom Kha Kai soep gehoord? Dit is een super lekkere, frisse en lichte soep op basis van kokosmelk, geserveerd met rijst. Nou die maakten we dus, maar dan vegan!

Vegan Tom Kha Kai soep

Wat heb je nodig voor 4 kommen soep?

1 blik Fair Trade Original kokosmelk (400 ml)

2 sjalotten

3 Thaise rode chilipepertjes

stukje gember (ongeveer 3 cm)

3 stengels citroengras

50 gram laos

600 ml groentebouillon

1 eetlepel suiker

3 eetlepels lichte sojasaus (kies voor een sojasaus met een lager zoutgehalte)

1 dessertlepel tamarindepasta

de takjes van een bosje koriander

10 blaadjes citroengras

6 cherrytomaatjes, gehalveerd

150 gram oesterzwammen, in reepjes

100 gram witte kool, in reepjes

1 limoen

Pandanrijst – een schepje per persoon, om de soep mee te serveren

Wat ga je doen?

1. Breng de kokosmelk aan de kook.

2. Snijd de sjalotten in kwarten. Snijd de gember en het citroengras in plakjes, en de laos in grove stukken.

3. Voeg alle ingrediënten toe aan de hete kokosmelk, sluit de pan af met een deksel en laat even doorkoken.

4. Schenk de groentebouillon erbij, samen met de sojasaus, suiker, tamarindepasta, koriandersteeltjes en 5 citroenblaadjes. Laat rustig pruttelen.

5. Voeg nu de gesneden oesterzwammen, kool en cherrytomaatjes toe en laat nog enkele minuten koken.

6. Pers de limoen uit en giet het sap bij de soep. Maak de soep af met de resterende citroenblaadjes en serveer dampend warm, met Pandanrijst, in een grote kom.

Leuk om te weten: Orapin en Orachan vertelden ons dat zij deze soep in Thailand als ontbijt eten! Vandaar dat de soep een beetje zoet is, maar daar kan je zelf natuurlijk mee variëren als je dat niet lekker vindt. Wij hebben er zelf bijvoorbeeld wat minder suiker in gedaan en wat meer sojasaus en wat extra limoensap. Zo vonden wij hem iets geschikter als diner.

Samen kom je verder

Ik denk dat Fair Trade Original als geen ander laat zien dat je samen verder komt dan alleen. Immers, zonder de plaatselijke boeren en producenten geen lekkere producten, en zonder consumenten geen middelen om de fair trade coöperaties sterker te maken. Het is een wisselwerking en je hebt elkaar nodig. Net als dat ik ook veel verder kom en veel meer bereik met mijn blog wanneer ik samenwerk, zoals vorige week met Sam, Precilla en Tessa. En dan met de bezielende begeleiding van de Thaise boerinnen en het enthousiasme van het team van Fair Trade Original erbij… meer heb je niet nodig. Nou ja, misschien een lekker koud Thais biertje ;)

Het was een geweldige avond en ik denk dat we allemaal helemaal geïnspireerd naar huis gingen. En niet alleen omdat we een lekker vegan gerecht hadden gekookt – dat we nu met jullie kunnen delen – maar (vooral) ook omdat we zo blij waren geworden van het verhaal achter de producten die we mochten gebruiken. Als we allemaal kleine stapjes blijven zetten – samen – dan kunnen we heel erg ver komen. Een mooie gedachte waar wij heel blij van werden!

Ben je benieuwd naar de producten van Fair Trade Original? Bekijk het (Aziatische) assortiment dan eens via de website. Of… ga naar je plaatselijke supermarkt! Het mooie van de fair trade producten van dit merk is dat ze in de ‘gewone’ supermarkt liggen, zodat je helemaal niet naar een andere winkel hoeft dan je gewend bent te doen. En wil je meer weten van de verhalen achter de producten? Check dan de website ‘Ontmoet onze boeren!’ 

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Fair Trade Original / Foto’s: Sam van Rij en Frans van den Beek.

The post Kookworkshop Fair Trade Original (inclusief recept) appeared first on De Groene Meisjes.