Merel Wildschut's Blog, page 36

Wanneer je net begint met vegan eten

Een paar weken geleden ontmoette ik Suzanne van het blog ‘Wat eet je dan wel‘ (goede blognaam hè?) op een bloggersevent. Naast dat we heel lekker hebben gegeten, hadden we ook een heleboel te bespreken. Suzanne is namelijk nog maar kort geleden begonnen met vegan eten – iets wat voor mij alweer ruim vijf jaar geleden is – en ik herkende een heleboel uit haar verhalen.  We bespraken vooral welke producten we missen, of welke producten ‘per ongeluk’ vegan blijken te zijn en waaraan we nu helemaal verslingerd zijn. Dat bracht me op het idee om een blogpost te schrijven voor startende vegans. Of voor iedereen die niet vegan is, maar wel nieuwsgierig is naar wat ‘wij vegans’ dan zoal eten.

Wat eet je dan wel, Suzanne?

Ik kan jullie makkelijk een half uur ‘vermoeien’ met alles wat Suzanne en ik met elkaar bespraken, want praten over vegan eten houdt voor mij nooit op. Maar ik kan me voorstellen dat jij nu wilt weten: wat zijn dan de dingen die Suzanne graag eet, nu ze vegan is gaan eten? En waar loopt ze nog wel eens tegenaan?

Suzanne vertelt: “Ik heb meerdere producten ontdekt sinds ik vegan eet, die ik nu al niet meer zou willen missen. Zoals havermelk in mijn koffie – Thank God for that – en Becel met walnootolie voor op mijn (bananen)broodje. Ik vind deze spread echt super lekker op brood, toast of crackers – maar daar was ik stiekem vóór de Vegan Challenge al achter. Mooi meegenomen dat dit product 100% plantaardig is, zodat ik het nu met een gerust hart kan blijven eten.”

Suzanne maakte me nieuwsgierig naar deze producten, dus ik besloot ze ook te testen. Nu weet ik, doordat ik eerder over Becel heb geschreven op mijn blog, dat sommige lezers kritisch zijn over de producten. Dat mag uiteraard. Ik gebruik de producten zelf wel – niet iedere dag, maar soms, – en ik las de vorige keer uit de comments dat dit voor veel lezers geldt.

Wat ik zelf heel positief vind aan producten zoals deze, is dat ze het meer plantaardig eten zo gemakkelijk en laagdrempelig maken. Wanneer je begint met vegan eten, dan heb je misschien bepaalde gewoonten die je moet veranderen. Zoals die boterham met roomboter en kaas. Wat doe je daarmee als je het jezelf gemakkelijk wilt maken? Je kunt er in principe gewoon voor kiezen om een boterham met plantaardige Becel met veganistische kaas (ja hoor, dat bestaat!) te eten, als je dat prettig of lekker vindt. Iemand anders wil misschien wat avontuurlijker gaan en helemaal losgaan op allerlei nieuwe vegan combinaties en creaties op brood – maar dat hoeft niet.  Beginnen met vegan eten vind je misschien al ingewikkeld genoeg, dus waarom het jezelf dan niet lekker makkelijk maken? Hoewel ik zelf inmiddels ruim vijf jaar vegan eet en al heel veel heb geprobeerd en ik mijn hand niet omdraai voor een exotische of speciale plantaardige maaltijd, kies ik soms toch ook nog voor makkelijk. Gewoon, omdat makkelijk ook heel lekker kan zijn.

Ik had de kuipjes al wel in de supermarkt zien liggen en vond ze er al zo aantrekkelijk uitzien! Naast de Becel met walnootolie (ofwel, Suzanne’s favoriet)  is er ook nog Becel met avocado-olie en limoen en Becel met kokosolie en amandelolie. Alle drie de producten zijn vrij van conserveermiddelen en kunstmatige kleur-en smaakstoffen. Ik at de variant met avocado-olie in combinatie met avocado en tomaat. Als je dat op een boterham eet, is het binnen een handomdraai een Mexicaanse sandwich! En de kokos-amandel versie leent zich goed voor op een lekkere plak notenbrood, met daarop wat fruitspread.

Mijn favoriet? Net als Suzanne ga ik voor de Becel met walnootolie, vanwege de zoete, notige smaak. Ik vond het heerlijk op mijn zelfgebakken bananenbroodje! Normaal gesproken eet ik graag een beetje fruit (of jam) op mijn bananenbrood, maar omdat de Becel met walnootolie zo lekker vol van smaak is, is ander beleg niet per se nodig. (Mocht je toch een ander beleg erbij willen: wat denk je van pure hagelslag? Banaan, walnoot, chocolade… PERFECTE combinatie als je het mij vraagt!) De Becel smeert prima uit en je hoeft er niet heel veel van te gebruiken.

Bananenbrood is trouwens echt iets wat je eens moet bakken als je een makkelijk vegan bakrecept wilt proberen. Ik heb meerdere recepten: zoals dit glutenvrije bananenbrood met kokos en een goed basisrecept voor bananenbrood, waar je allerlei lekkere nootjes en fruit aan kunt toevoegen als je dat wilt.

Is het dan alleen maar leuk en makkelijk, dat vegan eten?

Suzanne merkt op: “Er zijn van die producten waarvan je er in het begin vanuit gaat dat ze wel vegan zouden zijn. Zoals vegetarische hamburgers. Ik heb er nooit bij stil gestaan dat daar vrijwel altijd ei in zit, bijvoorbeeld. Het voordeel is dat je er creatiever van wordt. Je duikt de keuken in met een goed recept voor vegan burgers en je eet ze op bruine broodjes – omdat die typische hamburgerbroodjes vaak dan weer melk bevatten. Ook iets waar je niet bij stil had gestaan. Je gerecht komt er anders, maar ook gezonder, uit te zien. En absoluut niet minder lekker!” (ben je benieuwd hoe het zit met brood en welk brood wel of niet plantaardig is? Check dan deze post!)

“Verder zijn er een paar producten die ik mis. Zoals mijn lievelings chips: paprikachips. Het lijkt wel alsof er gewoon nergens vegan paprikachips te vinden is! In bijna alle merken zit melkpoeder verwerkt.”

Dat klopt inderdaad. Chips is zo’n product waarvan ik in het begon ook niet had verwacht dat het niet altijd vegan zou zijn. Hier kom ik binnenkort in een nieuwe blogpost op terug, want ik heb hier wel een oplossing voor :) (en nee, dat is niet geen chips meer eten.)

Suzanne vertelt verder: “Ook mis ik mijn favoriete go-to: de zakjes pinda-satésaus die ik altijd gebruikte. Maar goed, nu maak ik het zelf. Geen ramp natuurlijk, maar het kost wat meer tijd. Er zijn ook producten die wat lastiger te vervangen, of zelf te maken, zijn. Zoals een lekkere creme fraiche voor bij mijn taco salade of chili sin carne. Deze heb ik nog niet gevonden. Kaas blijf ik ook lastig vinden. Er zijn wel vegan kazen, maar ze komen wat mij betreft toch nog niet in de buurt van the real thing. En heel eerlijk? Een lekkere plak kaas op brood, dat mis ik toch best wel.”

Dat mag je gewoon zeggen hoor, van mij.

Vegan eten ís ook gewoon best wel een dingetje. Ik heb altijd gezegd: ik ga niet doen alsof het voor iedereen heel makkelijk zal zijn. Ik heb er zelf ook veel moeite mee gehad om me dit eetpatroon helemaal eigen te maken. Dat ging zéker niet over één nacht ijs en daar ben ik op mijn blog ook altijd open over geweest. Het vergt tijd en aandacht en die energie moet je er wel in willen steken – anders wordt het niets. Ook zijn er soms lastige situaties, vooral op sociaal vlak of wanneer je buiten de deur eet, waar je mee om moet wíllen gaan. Als je dat wilt, dan kan het. Overal ter wereld. Ik heb overal ter wereld vegan kunnen eten, echt. Maar je moet het wel willen. En je moet soms een beetje sneller tevreden zijn. Je kunt niet verwachten dat ze bij ieder restaurant een fantastisch en hoogstaand vegan menu op tafel zetten. Nu nog niet althans, misschien in de toekomst wel.

Bloggerstruggles

Je ziet het. Ik houd niet op met praten over (beginnen met) vegan eten, als je me de kans geeft. Je hebt je zojuist door ruim 1600 woorden heen geworsteld. Ik vind het knap ;) Maar er is nog veel meer. Ik interviewde namelijk ook Mariët, de fotograaf die voor deze post de prachtige foto’s maakte. Ook Mariët is een newly-vegan, die nog heel veel te delen heeft. Zoals haar favoriete recepten, haar lievelings kookboeken en een geweldige kaassaus die echt iedereen moet maken. (bovenop haar ervaringen en tips, natuurlijk) Omdat dit artikel al ontzettend lang is geworden, heb ik besloten daar een deel 2 van te maken, dat later deze week online zal verschijnen. Struggles van een vegan blogger: te veel willen vertellen in te weinig tijd. Ik hoop dat jullie uitkijken naar deel 2!

Wat zijn jullie favoriete vegan producten uit de supermarkt? Hebben jullie de nieuwe Becel producten al geprobeerd en zo ja, welke variant is jouw favoriet? Laat het me weten bij de comments! 

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Becel / Foto’s: Mariët Mons 

The post Wanneer je net begint met vegan eten appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 22 – 26 mei

Nieuwe week, nieuwe kansen! En weet je wat? Dat betekent niet alleen een nieuwe kans om er weer een goede, positieve week van te maken, maar ook een kans om weer lekker en gezond te eten. Om de nieuwe week extra vrolijk te beginnen, koos ik ervoor om een weekmenu met uitsluitend super kleurrijke recepten samen te stellen. Daar word je toch automatisch al een beetje blij van?

Maandag – Midden-Oosterse curry 

Het lijkt wel alsof in dit recept gewoon alle kleuren in een kom gegooid zijn en er een soort verjaardagsfeestje uit is komen rollen. Zo ziet het er wel uit :) En zo smaakt het ook! Deze curry is heerlijk zoet – onder andere door de havermelk die je gebruikt en de rozijnen – en ook serveer je hem met couscous, wat voor een curry natuurlijk vrij ongebruikelijk is. Toch heel erg de moeite van het proberen waard, kan ik je beloven!

Dinsdag – Naan met kerriehumus en gekruide wortelsalade 

Het allerlekkerste is het als je het naan brood zelf bakt, maar natuurlijk kost dat een beetje extra tijd. Mocht je daar geen zin in hebben – of je bent gewoon echt te druk komende week – dan kun je ook kant-en-klaar naan kopen. Let er wel op dat er vaak yoghurt in naan zit. Ik koop daarom mijn naan bij de biologische winkel van het merk ‘Mundo.’ Dat brood is vegan.

Woensdag – Zoete aardappelsoep 

 

Inmiddels een klassieker, maar hij doet het nog steeds heel goed: zoete aardappelsoep met toppings. Ik weet van heel veel lezers dat ze deze soep al gemaakt hebben en hij lijkt bij iedereen in de smaak te vallen!

Donderdag – Indiase bowl met curry-tofu en mango 

 

Eerlijk gezegd was ik dit recept helemaal vergeten en dat is echt heel erg jammer, want het bevat een paar van mijn favoriete ingrediënten: rijst, mango, tofu en broccoli. Heerlijk! Het lijkt eigenlijk wel een beetje een Indiase pokébowl, van voordat we van het bestaan van pokébowls af wisten :)

Vrijdag – Burgers met friet 

Je weet hoe deze weekmenu’s werken: we sluiten altijd af met een speciaal vrijdagavondarrangement. Vanavond bestaat dat uit veggieburgers met frietjes en avocadodip. Ik zie mezelf hier alweer mee op de bank zitten, met een lekker koud biertje erbij en Netflix aan. Jij ook?

Ik hoop je met dit nieuwe weekmenu weer te moge inspireren om de komende week misschien eens plantaardig te koken, als je dat normaal gesproken niet doet. Al zou je maar één recept proberen, dan zou me dat toch heel erg blij maken. Laat het me vooral weten welk recept je het lekkerst lijkt, en schroom ook niet om een foto met me te delen als je daadwerkelijk een recept hebt geprobeerd! Dit kan op Instagram, door #degroenemeisjes te gebruiken. Ik kijk al uit naar jullie creaties en wens jullie een heel fijne (en lekkere ;)) week! 

The post Weekmenu 22 – 26 mei appeared first on De Groene Meisjes.

Leuke Dingen #90

Jaaaa! Nummer 90! Kun je je voorstellen met hoeveel leuke dingen ik jullie inmiddels heb overladen? Echt heel erg veel dus. En die leuke groene dingen, die blijven maar komen. Dat betekent dat de groene lifestyle – met alles wat daar bij komt kijken – steeds gangbaarder en populairder wordt, en dat er steeds meer te doen, zien, lezen en proberen is. Ik word daar ontzettend blij van. Vandaag hoop ik jou ook weer blij te maken met een leuk lijstje!

Bontvrijlijst

Bont dragen kan echt niet meer. Dat weten we allemaal. Toch? Nou, blijkbaar toch niet, want afgelopen winter zag ik toch nog weer heel wat mensen met een bontkraag (of een complete bontjas) over straat lopen. Nu kunnen we heel boos achter deze mensen aan gaan rennen – met spuitbussen enzo, zoals ze vroeger deden – maar hoeveel lossen we daarmee op? Ik vind het te gek dat stichting Bont voor Dieren weer voor de positieve aanpak kiest, met een ‘Bontvrijlijst’ waarop ruim 300 bedrijven (merken, winkels enz) staan die verklaard hebben geen echt bont te verkopen of te promoten. Dankzij de Bontvrijlijst weten consumenten waar zij met een gerust hart bontvrij kunnen winkelen en zet Bont voor Dieren bedrijven die zich uitspreken tegen bont in het zonnetje .

Je kunt de Bontvrijlijst hier bekijken! 

10 euro korting op een elektrische taxirit met Abel

Heb je die toffe lichtblauwe (of eigenlijk eerder mintgroene?) taxi’s van Abel al zien rondrijden in Amsterdam? Het zijn elektrische auto’s! Zo tof dat er ook in deze sector steeds meer verantwoorde keuzes te maken zijn.

Abel heeft nu een nieuwe functie: je kunt nu ook ritten vooruit plannen. Dat doe je door middel van de app (die je sowieso nodig hebt om een ritje te maken met Abel,) en dan kies je dus een ophaallocatie en een tijd. Ideaal! Ik ga het vandaag testen, omdat ik in Amsterdam naar een paar locaties moet en ik het wel eens leuk vind om te zien hoe dat gaat. Houd mijn Instagram stories (@merelgroenemeisjes) in de gaten!

Wil jij Abel ook eens proberen? Gebruik dan de code abel-groenemeisjes en krijg 10 euro korting op je eerste taxirit met Abel!

Pinterest workshop 17 juni

Heel eerlijk? Ik deed nooit echt iets met Pinterest. Ja, ik gebruikte het wel om inspiratie op te doen, maar ik had geen idee hoe het werkte om zelf actief een account bij te houden. Dat is zonde, want zeker als blogger is er een hoop uit Pinterest te halen. In Amerika is Pinterest zelfs 1 van de belangrijkste zoekmachines én 1 van de belangrijkste manieren om verkeer naar je website te halen.

Gelukkig ontmoette ik toen Jody, van de Pinacademie, en zij is een echte Pinterestkoninging. Ze weet alles van Pinterest, weet van elk account een succes te maken en maakt zelf de mooiste pins. Ze volgt alle trends – vooral vanuit Amerika – en zit echt overal bovenop. Na een leuke kennismaking met Jody besloot ik al gauw: ik ga haar mijn Pinterest account laten beheren. Dat is nu zo’n driekwart jaar geleden en het bevalt me ontzettend goed. Niet alleen is mijn account gegroeid en heb ik meer verkeer naar mijn website, ook heb ik zelf een paar belangrijke dingen over Pinterest bijgeleerd.

Ik vind het daarom te gek om aan te mogen kondigen dat Jody in juni een heuse Pinterestworkshop zal geven, in samenwerking met onder andere ondergetekende. En dan ook nog op mijn werkplek: bij Hashtag Workmode in Rotterdam! Hoe leuk is dat?

Ben jij blogger, heb je een webshop of ben je op een andere manier internetondernemer en wil je leren hoe Pinterest je kan helpen om je business succesvoller te maken? Schrijf je dan in voor de workshop op 17 juni! Check deze speciale workshoppagina op Pinacademie.nl voor alle informatie én om je direct in te schrijven.

Openingsfeest camping Buitenland (Floortje Dessing & friends)

Ik ga er niet omheen draaien: ik ben MEGA Floortje-fan. Ja sorry, wie niet? Ze maakt fantastische programma’s, heeft ongeveer heel de wereld gezien en ik vind haar gewoon een ontzettend inspirerend persoon. Ik vond het dan ook echt heel erg tof om te horen dat zij met een vriendengroep een camping is begonnen. Camping Buitenland is een duurzame camping op een terrein van 9 hectare, vlak onder Nieuw Amsterdam (dat is in Drenthe.) Hoe geweldig moet het zijn om met een vriendengroep een camping te runnen? Living the dream!

Om te vieren dat camping Buitenland binnenkort opent voor gasten, wordt er eerst nog even een goed feestje gevierd. Het hele Pinksterweekend zal er van alles te zien, horen, proeven en beleven zijn op de camping. Bandjes, foodtrucks, creativiteit in het bos, activiteiten voor kinderen.., het belooft een compleet festival te worden. (en aangezien ik degene die het weekend organiseert ken, en zij ook festival Grasnapolsky mede-organiseert, weet ik 100% zeker dat het fantastisch gaat zijn!) (en uiteraard ben ik zelf ook van de partij, want je snapt dat ik deze bijzondere gelegenheid niet voorbij kan laten gaan)

Wil jij er ook bij zijn? Alvast een beetje festival-voorproeven voor het komende seizoen? Dat kan! Je kunt namelijk tickets kopen om erbij te zijn. Check voor alle informatie en voor het meteen kopen van tickets: buitenland.com. Het zou super leuk zijn om jullie daar te zien!

Nieuw menu Jamie’s Italian

Ieder seizoen heeft restaurant Jamie’s Italian – in Rotterdam en binnenkort ook in Den Haag – een nieuw menu. En bijna ieder seizoen mag ik dan komen proeven van de nieuwe vegan gerechten. Vervelend werk heb ik toch ;)

Dit keer maakten we er een gezellig etentje met vrienden van. Drankjes, gerechten van de nieuwe kaart en veel gezelligheid. Een prima bestede avond! Ik at de schotel met gevulde aubergine, met, let op: amandelyoghurt. ZO lekker! Mijn vrienden aten pasta’s, risotto en een burger. Vlees, vis, vegetarisch, vegan… Jamie’s Italian heeft het allemaal!

De komende weken is het lentemenu nog te proeven bij Jamie’s Italian, maar wees er snel bij, voordat we alweer naar de zomerkaart springen!

RYPP: Rotterdams eerste wijnfestival

Hoe tof! Volgende week begint het eerste echte Rotterdamse wijnfestival. En wel op het dak van de hofbogen, met een fantastisch uitzicht over de skyline van onze kampioenenstad. (hehehe, see what I did there.)

Naast dat er natuurlijk heel veel lekkere wijntjes (uit Europa, maar ook uit de rest van de wereld) te proeven zullen zijn, kun je ook lekker eten en dansen op het festival. Laten we dan nu nog even een goede dosis zon bestellen en dan zitten we helemaal goed! Ik ben vooral heel erg benieuwd naar nieuwe biologische wijnen, en ik hoop natuurlijk wat lekkere plantaardige gerechtjes te kunnen proberen. Jullie zullen het wel voorbij zien komen op Instagram stories!

Voor alle informatie en voor het kopen van tickets, verwijs ik je graag door naar de website van Rypp Wijnfestival.

Women Power Fashion

Afgelopen woensdag deed ik iets heel speciaals. Ik werkte een vrijwilligersshift in een pop-up sweatshop. Een sweatshop is een atelier waarin textielarbeiders in lageloonlanden onze kleding – als in, de kleding die wij in Westerse landen kopen – maken. De omstandigheden in die sweatshops zijn verre van ideaal. Vrouwen worden uitgebuit, het is er bloedheet, de lonen liggen erg laag en met de veiligheid op de werkvloer is het vaak ook erbarmelijk gesteld.

De twee mooie organisaties Schone Kleren Campagne en Mama Cash sloegen hun handen ineen en verzonnen een mooie actie. Ze bouwden een sweatshop na in een zeecontainer en plaatsten deze middenin Den Haag op straat. Tussen het winkelende publiek. Vrijwilligers konden zich aanmelden voor een shift, om te ervaren hoe het is om in een sweatshop te werken. Dus daar zaten we dan, in de bloedhitte (30 graden+), heel erg saai (en moeilijk!) werk te doen. We mochten niet met elkaar praten, niet eten, niet naar de wc, geen oogcontact maken met het voorbijtrekkende publiek op straat. Hoe dat voelt? Oncomfortabel. Welk effect dat op mij had? Dat ik echt weer eens heel goed stil stond bij waar mijn waarden liggen als het gaat om kleding.

Immers, we weten allemaal dat de kledingindustrie gewoon echt niet eerlijk in elkaar zit. Maar dan ook echt verre van. En we kunnen daar met z’n allen iets aan doen. De eerste stap is bewustwording. Die zou je kunnen zetten door nog tot en met zondag in het centrum van Den Haag (de sweatshop staat voor Marks&Spencer) te komen kijken naar de sweatshop waar vrijwilligers zitten te werken. De shifts zitten geloof ik al vol – dat is een goed teken – maar komen kijken mag altijd. Een praatje maken met de vrijwilligers van Mama Cash of de Schone Kleren Campagne ook. Ik zelf vond het een ontzettend goede ervaring en ben blij dat ik ben gegaan!

Blogposts van de afgelopen tijd

Heb je geen tijd gehad om alle blogjes van de afgelopen tijd te lezen? Geen probleem hoor, snap ik! Ik maak hieronder even een selectie voor je van wat je misschien nog leuk vindt om even bij te lezen :)

Deze lekker receptjes kwamen online:

– Griekse pastasalade 

– Gezonde ontbijtjes voor de lente

– Vegan ‘tonijnsalade’  

– Risotto 

En deze persoonlijke artikelen schreef ik:

– Vijf dagen Berlijn 

– Ga ik een huis kopen deel 2 en deel 3

– Je neemt jezelf altijd mee 

– Hotspotmoe

– Verslag van de fairtrade kookworkshop die ik volgde

Veel leesplezier! En: een heel fijn weekend! Maak er iets moois van. Ik ga vandaag de bruiloft van vrienden vieren. Spannend, want we hebben hier met z’n allen maanden naartoe geleefd. Het belooft een prachtige dag te worden, inclusief vegan (!!!!) taart

The post Leuke Dingen #90 appeared first on De Groene Meisjes.

Berlijn is (heel erg) fijn

Maar goed, dat wisten we natuurlijk al en dat hoef ik velen van jullie ook niet te vertellen. Toch wil ik graag even delen wat me hier de afgelopen vijf dagen bezig heeft gehouden en wat ik zoal heb gegeten wat ik zoal heb gedaan. Een ouderwets dagboekje, dat leek me wel weer eens leuk.

Donderdag vertrok ik met de trein vanuit Rotterdam naar Berlijn Ostbahnhof. Er zijn meerdere wegen die naar Berlijn leiden, maar dit is veruit mijn favoriete manier om er te komen. De treinrit was wel even een uurtje langer dan ik gewend was vanuit Amsterdam, maar dat geeft niks. Ik heb mijn e-reader mee en een goede Spotify playlist, genoeg eten en drinken en dan kom ik er wel weer. Je kunt eigenlijk 7 uur lang niet heel veel anders doen en dat vind ik wel eerlijk gezegd wel eens lekker. Ik heb niet eens gekeken of er wifi in de trein was. Prima zo.

De eerste nacht sliep ik in het Nhow hotel. Dat vond ik eerlijk gezegd nogal een onpersoonlijk hotel met een vrij ongezellige kamer. Misschien had ik gewoon pech, ik weet het niet, maar ik zou het hotel niet per se aanraden. En dan te bedenken dat het nogal een gehyped – en ook al geen goedkoop – hotel is… nee, niet per se eentje voor op je wishlist. Ik ben er dan ook maar kort geweest. Eigenlijk heb ik mijn spullen (en ik reisde met alleen een rugtas… best trots op mezelf dat ik zo weinig mee had!) gedumpt en ben ik de stad in gegaan. Traditiegetrouw at ik de eerste avond Bibimbap met Suus. Dat is 1) mijn lievelingsvriendin in Berlijn 2) ons lievelings eten. Het was een vegan bibimbap, met zeewier en het was weer goddelijk. Daarna aten we vegan ijs en dronken we cocktails en we praatten uren lang. Wat is het toch leuk om vrienden in het buitenland te hebben!

De volgende ochtend hoefde ik eigenlijk pas om 12 uur uit te checken, maar omdat ik het niet zo leuk vond in het hotel (en de wifi niet goed werkte,) verplaatste ik mezelf met mijn spullen naar het Michelberger aan de Warschauerstrasse. Dat is één van mijn favoriete plekken om lekker te zitten werken. Goede wifi, goede koffie, goede muziek, dat idee. Ik typte alsof mijn leven er vanaf hing, want ik had veel inspiratie. Ik haalde een deadline en daar was ik heel content mee.

Vervolgens was het tijd om naar Eva, een andere heel lieve vriendin in Berlijn, te gaan. Zij en haar vriend gingen een paar dagen op vakantie en ik mocht op hun huis passen. Zo leuk! Het was de tweede keer in dit huis en ik ben er helemaal verliefd op. Het is er zo mooi en fijn en gezellig. Ik ben hier echt heel erg graag. En wat is het toch duizend keer leuker om in een appartement te zijn dan in een hotel. Echt, ik zit veel te veel in hotels. Kan ik niet altijd iets aan doen, want het zijn soms ook werkreisjes waarbij alles voor me wordt geregeld, maar deze dagen in dit huis lieten me weer inzien hoeveel liever ik in zo’n huis ben dan in een hotelkamer. Maar daarover schrijf ik later misschien nog een stuk.

Eva hoefde gelukkig nog niet meteen weg, dus we hadden nog wat uurtjes om te kletsen, wijn te drinken en de door haar gebakken vegan brownies te eten. Ik kon me geen betere vrijdagmiddag voorstellen! Ook werkte we samen nog een beetje aan tafel. Ik vind dat altijd zo gezellig, met iemand anders aan tafel zitten werken, als de ander ook aan het werk is. Zo af en toe iets tegen elkaar zeggen, maar ook gewoon lekker doortypen. Ik houd ervan!

‘s Avonds kwam mijn vriendin aan en ik haalde haar van het vliegveld. Ik vergat dat vliegveld Schönefeld in Zone C ligt en je voor de S-bahn dus een extra kaartje nodig hebt. (aangezien ik een weekkaart voor zone A en B had) Het is voor het eerst in de tien tien/elf jaar dat ik nu in Berlijn kom gebeurd dat ik een boete kreeg. Zestig euro down the drain. Gewoon dom van mezelf hoor, maar wel heel zuur. Ik had wel iets waarmee ik mijn vriendin na haar vertraagde vlucht mee aan het lachen kon maken. ‘Het braafste meisje van de klas heeft een boete!’ Goed, ik laat het daar maar bij ;) We aten een snelle Vietnamese soep voor een paar euro en dronken ons eerste gezamenlijke Berlijnse biertje. Mijn vriendin en ik hebben in het jaar dat we elkaar kennen al aardig wat reisjes gemaakt samen, maar het was er nog niet eerder van gekomen om samen naar Berlijn te gaan. Echt heel erg leuk dat het nu dan eindelijk zover was!

Zaterdag stond in het teken van lekker eten, een beetje winkelen (we hadden outfits nodig voor een bruiloft die we einde deze week hebben,) en ‘s avonds hingen we op de bank met Netflix en eten dat we hadden besteld via Deliveroo. Ik weet nog goed hoe interessant ik het de eerste keer vond om via Deliveroo te bestellen – en dat was in Berlijn destijds – en het is grappig hoe snel zoiets weer normaal wordt. Echter, in Berlijn is de keuze zo ENORM, dat ik er eerst een half uur over deed om alle restaurants te bekijken en daarna moest ik nog bedenken wat ik dan wilde bestellen. Dat is nou echt wat je noemt First World Problems, ik weet het. Het werd vegan sushi en het was heerlijk. ‘s Avonds kwam Suus bij ons langs en keken we het Songfestival. Mogelijk dronken we ook iets te veel wodka met club Mate. (dat is een drankje met een belachelijk hoog cafeïne gehalte) Dat zorgde ervoor dat we ontzettend vrolijk naar de gayclub (SchwuZ, lievelings) gingen, maar ook dat ik vervolgens de hele nacht wakker lag met hartkloppingen en een hoofd dat op 300% AAN stond. Ik moet maar nooit aan de drugs.

Zondag was daardoor een wat brakke dag. Maar wel een met vegan donuts als ontbijt. Oké, pas ergens in de middag, maar dat is de Berlijnse stijl. En daarna, je raadt het al, moest er natuurlijk voetbal worden gekeken. Dus gingen we naar een café waar meerdere Nederlanders bij elkaar kwamen, uiteraard om Feyenoord te kijken. Ik, als nieuwe Rotterdammert, moet daar natuurlijk in mee, dat snap je. Hoe dat afliep, hoef ik je niet te vertellen. Om het kampioenschap te vieren gingen we met vrienden cocktails drinken (ik quote mezelf, eerder die dag: “Ik drink nooit meer!”) in de Monkey Bar. Wat een fantastische plek is dat, met uitzicht over zo ongeveer de halve stad. En die muziek! Wow. Misschien was het een speciale zondagmiddagsessie, want er stond een DJ te draaien. Maar het was zo goed dat je bijna niet wilt praten, omdat je echt naar de muziek wilt luisteren. Dat heb ik niet vaak in bars, maar hier was het echt zo. Na de drankjes wandelende we door de buurt – het is er zó anders dan in Oost Berlijn – en belandden we bij een goedkoop Indiaas restaurantje waar we prima aten. ‘s Avonds rolden we helemaal kapot ons bed in. Alweer zo’n leuke dag!

Maandag was de laatste dag voor mijn vriendin, dus we besloten er nog even goed van te genieten. We ontbeten thuis en werkten wat – ik haalde weer een deadline en was daar weer heel content mee – en gingen daarna richting Rosenthaler strasse. Dit is het gebiedje waar mijn vriendin al twee keer eerder in een hotel gezeten had, dus zij kent die buurt vrij goed. Het is grappig, want ik kom niet zoveel in die richting van de stad, maar het is er hartstikke leuk! (vooral de zijstraatjes, zo bleek) We aten een acaibowl bij wijze van tweede ontbijt en dronken een goede koffie, en later in de middag lunchten we bij een Vietnamees streetfood restaurant: District Môt. Erg lekker gegeten! Maar een beetje veel, dus ik heb mijn avondmaaltijd maar laten zitten. Mijn vriendin vloog ‘s avonds weer naar huis en ik maakte het huisje netjes en haalde nog wat boodschappen voor Eva.

Vanmorgen vroeg nam ik afscheid van het mooie huis en ontmoette ik Suus nog voor een laatste koffie. Dat is ook iets wat we traditiegetrouw doen. Bij aankomst in de stad eerst Bibimbap eten en als ik weg ga, een koffie bij Leuchtstoff, voordat zij naar haar werk gaat. Tradities om in ere te houden, als het aan mij ligt. En nu is Suus naar haar werk vertrokken, en zit ik hier nog even een paar uurtjes te werken. Over anderhalf uur is het dan echt tijd om naar het station te gaan en de trein naar Rotterdam weer te pakken. Heel eerlijk? Ik heb nog helemaal geen zin om naar huis te gaan. En nee, dat is niks nieuws. Dat heb ik iedere keer dat ik hier ben. Maar het geeft niet, want thuis zijn is ook fijn en ik weet dat ik snel weer terug zal zijn – misschien zelfs in juni of juli alweer. En, laat ik vooral koesteren wat ik deze dagen had. Een heel fijne tijd, met heel lieve mensen, heel lekker eten en drinken, heel mooi weer, heel veel rust en gezelligheid. Jemig ja, het waren echt vijf fantastische dagen.

Een paar adressen die je niet mag missen als je in Berlijn bent, en die ik de afgelopen dagen heb bezocht:

Brammibal Donuts. Vegan donuts, meer hoef ik niet te zeggen.

Monkey Bar. Geweldig uitzicht, lekkere zoete aardappelfriet en goede drankjes.

Leuchtstoff. Beste koffie ever. En een fijne plek om te werken. (je mag hier alleen op zondagen niet met je laptop zitten)

Michel Berger hotel. Een vrij duur hotel om te overnachten – wel een heel mooi hotel, overigens – maar ook een heel fijne plek om iets te drinken of om te zitten werken.

Mercosy. Beste vegan bibimbap van de stad.

Filter. Voor liefhebbers van filterkoffie. Toffe plek!

St. Oberholz. Leuke tent, goede koffie. (en een acaibowl die een beetje anders dan normaal was, maar die ik wel heel lekker vond!)

1700 woorden over vijf dagen Berlijn is eigenlijk nog te weinig, maar ik zal jullie niet langer vermoeien met mijn liefde voor deze stad. Nouja, volgende maand weer dan ;) Geniet van je dag!

The post Berlijn is (heel erg) fijn appeared first on De Groene Meisjes.

Ga ik een huis kopen? (deel 3)

Twee weken geleden schreef ik het eerste deel van deze persoonlijke blogserie. Ik vertelde je over mijn overwegingen om een huis in Rotterdam te kopen. Ik voel me hier thuis en ik denk dat ik hier voorlopig wil blijven. In deel twee van deze serie vertelde ik je over het concreter maken van mijn woonwensen. Immers, voordat je überhaupt aan het bezichtigen van huizen begint, moet je wel weten wat je zoekt. Vervolgens plande ik een gesprek met een hypothecair planner in. Vandaag vertel ik je alles over dat gesprek.

Even voor het geval je nog niet bekend bent met het begrip ‘hypothecair planner': dit is iemand die een compleet hypotheekplan met je opstelt. Dat wil zeggen dat er eerst een fase van grondig onderzoek aan vooraf gaat, waarbij natuurlijk de voornaamste vragen zijn: wat wil je graag en wat kun je nu betalen? Je kunt, ter voorbereiding, zelf al een globale berekening maken van wat je zou kunnen lenen. Dit kan met de de rekenhulp op de website van Vereniging Eigen Huis. 

Het mooie van zo’n uitgebreid en onafhankelijk hypotheekplan is dat het niet alleen uitgaat van wat je nú kan betalen, maar dat het ook rekening houdt met je persoonlijke ontwikkelingen door de jaren heen. Dus: kun je het over X-aantal jaar nog steeds betalen? En wat doe je als er dingen veranderen in je persoonlijke situatie? Een hypothecair planner houdt met al deze dingen rekening en neemt dat mee in het hypotheekplan. Vervolgens gaat hij of zij met je kijken welke hypotheek (en/of welke bank) het beste bij je past. Dit is een investering in tijd en geld, maar ik heb van meerdere mensen op het hart gedrukt gekregen dat dit het helemaal waard is op de langere termijn.

Heel eerlijk? Ik vond het best wel een spannend gesprek. Gelukkig is ‘mijn’ hypothecair planner een ontzettend toffe vrouw en daardoor maakte ik me meteen geen zorgen meer om ingewikkelde gesprekken over stoffige onderwerpen. Het werd een heel leuk en zelfs gezellig gesprek en er is me een hoop duidelijk geworden.

De uitslag van het gesprek was zeker niet ‘ga maar lekker je droomhuis uitzoeken en laat me maar weten hoeveel geld je zou willen lenen.’ Het blijkt namelijk dat mijn situatie best wel een uitzonderlijke is. Niet alleen omdat ik ZZP’er ben, maar ook omdat ik nog maar kort geleden ben geswitcht van een VOF naar een eenmanszaak, omdat mijn zakenpartner vorig jaar de onderneming verliet. Dat betekent dat mijn cijfers oplopen, maar dat er ook jaren zijn die er wat minder goed uitzien. Dat komt doordat ik twee jaar geleden nog parttime in het onderwijs werkte en parttime blogde, én omdat ik de winst van de onderneming deelde met mijn ex-zakenpartner. Pas sinds dit jaar zijn de cijfers dus echt representatief… en dat is te weinig om nu een beetje een ‘leuke’ hypotheek te kunnen krijgen. Ik kan wel een hypotheek aanvragen, maar dan kan ik niet een huis kopen waarmee ik vooruit ga op waar ik nu woon.

Volgend jaar kan alles er anders uitzien. Dan heb ik er – als het goed is – een representatieve jaarrekening bij. Ook zijn mijn vriendin (die  al een koopwoning heeft,) en ik dan misschien wel zover om samen een huis te kopen en haar huis te verkopen. Dan komt de situatie er totaal anders uit te zien. Natuurlijk was mijn eerste gevoel; hmm ok, jammer. Ik bedoel, natuurlijk zat ik Funda al een tijdje in de gaten te houden en ik zag mezelf binnenkort wel verhuizen.

Aan de andere kant: het geeft me de gelegenheid om het komende jaar goed na te denken over wat ik wil, veel geld te sparen (want ik zou ook graag zelf een flink deel eigen geld in willen leggen,) en hard te werken aan een goede jaarrekening over 2017. Het komende jaar staan er een paar grote projecten op de planning, waar ook veel tijd in gaat zitten, dus het jaar zal voorbij vliegen en voordat ik het weet is het straks toch zover. Ik wil ook alleen maar een huis kopen wanneer ik daar helemaal klaar voor ben én wanneer ik er op vooruit ga. Wel heb ik de bevestiging gekregen dat een huis kopen een goed idee is voor mij. Het is een mooie investering, het is zelfs een investering die ik over 30 jaar als pensioen kan gebruiken – wat ook handig is, als je ZZP’er bent – en ik ben er van overtuigd dat ik straks, na een jaar of 12, wel lang genoeg gehuurd heb. Kopen is een mooie volgende stap!

Als jij ook graag vrijblijvend een afspraak wilt maken met mijn leuke en onafhankelijke hypothecair planner, dan mag je me een mailtje sturen om naar haar contactgegevens te vragen! 

Ok, dus dit kalenderjaar kan ik nog niet huis van mijn dromen kopen. Keeping it real. Maar…mijn oriënterende zoektocht houdt hier nog niet op, hoor! Er zijn nog een heleboel dingen die ik wil leren de komende tijd. Zo ga ik me verdiepen in allerlei soorten hypotheken die er zijn, wil ik weten hoe het zit met het investeren in het verduurzamen van je woning en vraag ik me af met welke extra kosten ik rekening moet houden voor het onderhouden van je huis. Ik had niet gedacht dat ik dit zo’n leuk onderwerp zou vinden, maar het is toch zo!

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Bij het vorige artikel kreeg ik een heleboel leuke reacties, dus laat gerust van je horen als je ook iets kwijt wilt over dit onderwerp!

Foto’s: Sam van Rij / Deze blogpost schreef ik samenwerking met Vereniging Eigen Huis

The post Ga ik een huis kopen? (deel 3) appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 15-19 mei

Hoe doen jullie dat als jullie heel druk zijn, maar toch gezond willen eten? Laten jullie dan eten bezorgen, sla je hele maaltijden over (geen goede optie, don’t try this at home) of dwing je jezelf om toch de keuken in te gaan om iets op tafel te toveren? Omdat ik weet dat veel mensen het lastig vinden om in zo’n periode toch een beetje gezond en goed te blijven eten, heb ik een weekmenu met vijf super snelle gerechten samengesteld. Ik beloof je: deze gerechten staan in een kwartier – misschien hooguit 20 minuten – op tafel. Nou, dat moet lukken, toch?

Maandag – Griekse pastasalade 

Dit is het meest recent verschenen recept op de Groene Meisjes en het is nu al een persoonlijke favoriet. Deze pastasalade is zó makkelijk en zó lekker, dat ik echt niet kan wachten om hiermee op het balkon te zitten de komende tijd. En als het nou komende week nog niet echt buiten-eet-weer wordt, dan smaakt hij binnen ook prima ;)

Dinsdag – Kokosrijst met veggies en pindasaus 

Dit is in feite een kwestie van: rijst koken, sausje in elkaar mixen en wat groenten snijden. Done. En met groot effect!

Woensdag – Mexicaanse tortillasoep 

Ik merk vaak dat mensen denken dat soep koken een heel karwei is. Nee hoor, valt heel erg mee! Sterker nog, het is vaak mijn go-to maaltijd als ik weinig tijd heb!

Donderdag – Couscous met muntpesto 

Ook couscous is zo’n briljant ingrediënt wanneer je een snelle en makkelijke maaltijd in elkaar wilt klussen. Bak er wat falafel bij, gooi er wat groentjes doorheen en mix een snelle pesto (of een andere saus) in elkaar en je hebt een bijzonder (lekker) bordje eten!

Vrijdag- Broodjes met vegan ‘tonijnsalade’ 

Lang leve vrijdag! Laten we het vanavond lekker makkelijk houden, met een wijntje, een broodje met vegan ‘tonijnsalade’ en misschien nog wat andere lekkere hapjes erbij. Of misschien heb je bij de vrijdagmiddagborrel al een zak chips weggewerkt? Nou, ook dan is een makkelijk en licht broodje een goed idee ;)

Ik hoop je zo weer op weg te mogen helpen om er komende week weer een lekkere week van te maken! Lekker, gezond, snel en… vegan, natuurlijk! Geniet ervan en laat het me weten als je een recept hebt uitgeprobeerd. Dit kun je doen door een foto te delen op Instagram, met #degroenemeisjes erbij. Dankjewel alvast en eet smakelijk!

The post Weekmenu 15-19 mei appeared first on De Groene Meisjes.

Je neemt jezelf altijd mee

 

Deze blogpost schrijf ik vanuit het MichelBerger hotel in Berlijn. Ik overnacht hier niet, maar ik werk hier graag. De sfeer in dit hotel is lekker relaxed en de wifi is goed. Oh, en de koffie ook. Ik ben gisteren weer aangekomen in mijn lievelingsstad en boy, ik ben alweer door duizend emoties heen gegaan. Er is geen andere plek – althans, die heb ik nog niet gevonden – die me zóveel inspiratie geeft, dus ik schrijf alsof mijn leven er vanaf hangt.

Het ding is: vorig jaar dacht ik dat ik naar Berlijn ging verhuizen. Ik kom al tien jaar erg graag (en zeer regelmatig) in deze stad en ik voel me hier ontzettend thuis. Hier wonen leek me zo ongeveer het hoogst haalbare en ik zag het al helemaal voor me: naar alle feministische feestjes, werken in de hippe ‘blogfabrik’ en iedere dag koffie drinken bij een ander hip koffietentje. Wat ik een beetje leek te vergeten, was dat het leven, ook in Berlijn, weer een keer normaal zou worden. Het leven is natuurlijk geen doorlopende vakantie.

Wanneer je zo’n avontuur samen met iemand aangaat is dat misschien anders. Dan start je samen weer ergens iets nieuws. Er zijn ongetwijfeld genoeg mensen te vinden – ook hier, tussen mijn lezers – die voor zo’n solo avontuur hun hand niet omdraaien. Het misschien zelfs geweldig vinden. Maar ik ken mezelf inmiddels een beetje: ik moet dat niet willen. Ik bedoel, we weten allemaal hoeveel heimwee ik al heb als ik een week op reis ben. Is voor niemand leuk.

Je kunt het – soms – niet allemaal hebben

Vorig jaar rond deze periode gebeurden er wat dingen in mijn leven die best wel heftig waren. In die periode merkte ik: ik kan dit allemaal wel aan, maar dan wel graag met een paar mensen die mij lief zijn om mij heen. Er zijn een paar mensen die ik graag dichtbij me heb, en dat ging niet in Berlijn. Dat, en omdat ik inzag dat het leven geen doorlopende vakantie is, en dat ik eigenlijk toch wel graag een beetje wilde gaan settelen, zorgde ervoor dat ik van gedachten veranderde en in Nederland bleef. En omdat ik toch al had bedacht dat ik iets anders wilde, besloot ik wel uit Amsterdam weg te gaan en naar Rotterdam te trekken. In het kader van ‘toch een beetje uit die comfortzone.’ En dat was goed voor me.

Maar je raadt het al: ik kwam hier gisteren aan en werd plotseling overspoeld met ‘ik had toch moeten verhuizen-‘ gevoelens. Voor wie Berlijn een beetje kent: ken je de route die de U1 aflegt, over de brug, richting Kotti? Je rijdt dan met de Ubahn over een brug, over het water. En op de een of andere manier krijg ik het altijd voor elkaar om in die U1 te zitten als de zon net ondergaat, zo boven het water. Dat is om het drama-effect nog maar even een beetje te vergroten. En toen ik bij Kotti aankwam, ontmoette ik daar mijn beste Berlijnse vriendinnetje Suus. En we aten bibimbap bij mijn favoriete Koreaanse restaurantje. Daarna wandelden we door de buurt, om nog ergens een ijsje te eten en een cocktail te drinken. Het was ook nog zo’n perfecte lentevond – dat kon er nog wel bij. Zucht.

Waarom is het toch zo verrekte lastig om gewoon eens blij te zijn met wat je hebt? Ik heb een goede en leuke baan, een mooi huisje in Rotterdam, fijne vrienden om me heen en alle vrijheid om te doen en te laten wat ik wil. Zoals bijvoorbeeld om zo vaak als ik wil in de trein naar Berlijn te stappen. En toch roept deze stad keer op keer weer dat gevoel bij me op. Moet ik hier dan niet meer naartoe, om dat gevoel maar niet meer te hebben? Dat is geen oplossing. Net zoals dat het ook geen oplossing is om alsnog alles op te geven en toch naar Berlijn te vertrekken. Ik ken mezelf: binnen een paar jaar is het allemaal weer normaal geworden en is er ongetwijfeld weer een andere plek waar ik wil wonen.

Intern versus extern

Geloof me als ik zeg dat ik het een uiterst irritante eigenschap van mezelf vind, dat nooit echt 100% tevreden zijn. Ik vind het ook een irritante eigenschap van de mensen om me heen die er ook last van hebben – ook al ben ik zelf net zo ‘erg.’ Het is die rusteloosheid, het altijd blijven denken aan wat er beter of interessanter zou kunnen. Het ene moment wil ik huisje, boompje, beestje, het volgende moment wil ik de wereld rondreizen. Soms ben ik heel oké met mezelf, het volgende moment moet alles beter en leuker. En dat terwijl ik heus in zie dat ik een ontzettend leuk leven heb. En dat ik vreselijk veel geluk heb met het feit dat ik gezond ben en de middelen heb om leuke dingen te doen.

Dat is ook waarom ik het zo’n vreselijk irritante eigenschap van mezelf vind: omdat ik weet dat er mensen zijn die dit allemaal níet hebben. Die mensen ontmoet ik zelf ook; jonge mensen die ziek zijn, verslaafden die geen huis hebben, arme mensen in ontwikkelingslanden die al blij zijn om hun kinderen eten te kunnen geven. En ik? Ik zit te piepen over dat het misschien tof toffer zou zijn om in Berlijn te wonen, want daar is alles beter… of zo?

Nee, natuurlijk is hier niet alles beter. Kijk, je kunt blijven verhuizen. Je kunt ‘digital nomaden’ tot je erbij neervalt – maar je neemt jezelf overal mee naartoe. Als er sowieso iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is dat je soms eerst dingen moet oplossen, voordat je verder kunt. Zoals jullie weten, omdat ik hier vaker open over vertel, ben ik al een paar jaar in therapie. Op dit moment gaat het niet heel erg goed met me en heb ik veel last van paniekaanvallen. Eigenlijk zit ik best wel middenin een crisis en heb ik intensievere therapie nodig om daar weer doorheen te komen. Dat gaat me lukken, maar het is wel een lange weg gebleven.

Mijn leven is in de ogen van sommige van mijn lezers perfect. Regelmatig krijg ik berichtjes van lezers die jaloers zijn op alles wat ik mag doen voor mijn werk, de plekken waar ik kom, de spullen die ik heb…en ik snap het. Zo kijk ik soms ook naar andere mensen. Zo kan ik kijken naar mensen die ontzettend succesvol zijn in hun werk en de hele wereld over reizen, maar ik kan zo ook naar een vriendin kijken die heel erg gelukkig is met haar gezin en geniet van de fijne tijd die ze met haar zoontje heeft.

De kern van dit gevoel is: ik kan dit ook allemaal hebben. Het kan. Maar dan moet je soms eerst wel interne dingen oplossen, in plaats van alleen naar externe geluksfactoren te kijken. Ik kan blijven dromen over het wonen op allerlei leukere plekken, of het hebben van nog meer succes in mijn werk. Ik kan denken dat ik twintig kilo moet afvallen of dat ik andere dingen aan mijn uiterlijk moet veranderen, meer geld moet verdienen of een spannender sociaal leven moet hebben. De grap is: het zal intern nog altijd dezelfde Merel zijn, die al die dingen doet of heeft. En als die interne Merel niet gelukkig is, omdat er dingen nog niet opgelost zijn, dan zullen die externe dingen nooit een langdurige oplossing kunnen bieden.

Weet je wat ik de komende dagen ga proberen? Om gewoon te genieten van wat ik heb. Van deze dagen in mijn favoriete stad, met mijn vriendin, met hopelijk een beetje zon, lekker eten en goede koffie. Ik geniet volop en als ik naar huis ga, dan wil ik niet sip of verward zijn, omdat ik maar moet blijven denken aan ‘had ik dan toch…?’ Wat heeft het ook voor zin? Je komt er niet verder mee, het helpt je niet om altijd maar zo te blijven denken.

Dat waren weer 1400+ woorden over alle wijsheid die Merel in pacht heeft. Nou, niet dus. Obviously. Misschien lees je dit en denk je: ok, gelukkig, ik ben niet de enige die altijd maar nadenkt over wat er beter moet. Of misschien denk je: jemig wat een overdreven gedoe. Bedenk je in beide gevallen: we’re only human. Ik weet zeker dat we allemaal ook maar gewoon ons best doen om er het beste van te maken :) Als je iets kwijt wilt over dit onderwerp, dan mag dat, zoals altijd, uiteraard bij de comments. Fijne dag!

Foto’s: Sam van Rij 

The post Je neemt jezelf altijd mee appeared first on De Groene Meisjes.

Ga ik een huis kopen? (deel 2)

Het is inmiddels anderhalve week geleden dat ik een persoonlijke update over het kopen van een huis schreef. Heb je die vorige post nog niet kunnen lezen? Korte samenvatting: ik woon sinds augustus in Rotterdam, in een huurwoning, en ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Ik vind het zelfs zó leuk in Rotterdam dat ik eigenlijk wel zeker weet dat ik hier wil blijven en daarom – of nee, onder andere daarom – overweeg ik om een huisje te gaan kopen. Omdat dit natuurlijk geen beslissingen zijn die over één nacht ijs gaan,  deel ik hier op mijn blog met jullie hoe ik me aan het oriënteren ben. Op die manier neem ik jullie niet alleen mee in mijn zoektocht, maar maak ik dingen ook overzichtelijk voor mezelf.

Weten wat ik zoek

In het vorige deel van deze blogreeks schreef ik er al over: wegdromen over hoe je huis eruit moet zien of hoe je het zou willen inrichten, dat lukt wel. Borden volpinnen op Pinterest? Stapels woonmagazines doorspitten? Geen probleem. Maar het moet natuurlijk niet alleen bij dromen blijven. Met het super handige e-book ‘Een huis bezichtigen’ van Vereniging Eigen Huis in de aanslag besloot ik dingen eens wat concreter te maken. Ik maakte een lijstje met woonwensen. Want ik blijf maar denken ‘gewoon een leuk huisje in een leuke buurt in Rotterdam,’ maar wat voor huisje moet het zijn? Hoe groot moet het zijn? Hoeveel kamers heb ik nodig? Wat vind ik belangrijk?

Mijn lijstje zie je hierboven op de foto, maar voor het geval dat je het niet goed kunt lezen:

Minimale oppervlakte: 70 m2

Aantal kamers: 3 (woonkamer, slaapkamer, extra kamertje om kantoortje van te maken)

Balkon of tuin: kleine tuin (weinig onderhoud) of een dakterras

Type woning: appartement met een woonlaag erin (ik wil graag een ‘boven’)

Ligging: rustige buurt, Rotterdam Noord

Vervoer: als ik maar een fiets kwijt kan ben ik blij. Plus: een tramhalte in de buurt is gewenst.

Klussen: het liefst zo min mogelijk

Wat neem ik mee? Niet heel veel. De spullen die ik ook in mijn huidige appartementje van 45m2 passen.

Ik moet zeggen dat het heel erg fijn was om dit lijstje te maken, het schept overzicht en duidelijkheid. Als ik nu huizen wil gaan bekijken op bijvoorbeeld Funda, dan kan ik deze woonwensen gewoon invoeren om huizen te selecteren. Dat scheelt weer tijd! (immers, er staan gewoon véél te veel huizen op internet…)

Sta sterker

In het stuk hierboven benoemde ik al even het e-book over het bezichtigen van een huis van Vereniging Eigen Huis. Ik heb het hele ebook doorgespit en er van alles van opgestoken. Zo kwam ik bijvoorbeeld ook de tip tegen om een lijstje te maken van zaken die je tijdens het bezichtigen van een woning – wanneer dat zover is – te vragen aan de verkopend makelaar. Ook zijn er punten waarop je al kunt letten wanneer je een huis bekijkt, waar ik zelf eigenlijk niet echt aan had gedacht.

Want natuurlijk kijk ik naar dingen als ‘vind ik het huis mooi?’ en ‘vind ik de buurt leuk?’ Maar ik had er niet echt aan gedacht om te kijken (of vragen) naar de stand van de zon, de energieklasse van de woning of om te letten op geluiden van de bovenburen. Ook mag je gerust vragen naar de toekomstplannen van de wijk – daar hoort de makelaar wel wat basisinformatie over paraat te hebben – en is het ook niet gek om de meterkast even te willen bekijken. En dat alles doe je natuurlijk terwijl je een pokerface opzet – ook al schreeuw je van binnen: IK WIL HIER WONEN! :)

Spannende gesprekken

Ik wilde graag concreet weten waar ik aan toe was en dus besloot ik een afspraak te maken met een (onafhankelijke) hypothecair planner. Dit is een mooi woord voor iemand die je alles kan vertellen op het gebied van hypotheken. En het blijft niet alleen bij het vertellen over,  want mijn hypothecair planner gaat ook een heel hypotheekplan voor me maken, als het zover is. Dat is even een investering (in tijd en geld,) maar ik weet zeker dat dit zich uiteindelijk terugbetaalt in het kiezen van de hypotheek die perfect bij mij past.

Wat de uitkomst van het gesprek was, lees je in het volgende deel van deze blogserie. Ik ken mezelf; ik praat maar door en deze artikelen worden anders veel te lang ;) Volgende keer lees je dus een update over het gesprek met de hypothecair planner en de verdere stappen die ik nu ga zetten.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Bij het vorige artikel kreeg ik een heleboel leuke reacties, dus laat gerust van je horen als je ook iets kwijt wilt over dit onderwerp!

Foto’s: Sam van Rij / Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Vereniging Eigen Huis

The post Ga ik een huis kopen? (deel 2) appeared first on De Groene Meisjes.

Griekse pastasalade

Er zijn twee dingen in het leven die ik het liefste doe. En dat is 1) buiten eten. En 2) tahin eten. Ok goed, dat was niet hélemaal waar, maar het zijn wel twee heel grote lievelingsdingen van me. En die twee dingen komen perfect samen in dit recept voor vegan Griekse pastasalade. Want ik vind: een pastasalade is het perfécte gerecht om buiten te eten, straks in de zomer. Ik zie mezelf al, gewapend met een kleedje, mijn e-reader en een bakje met pastasalade richting park vertrekken, om lekker buiten in het gras te lunchen. Of wat dacht je ervan om deze pastasalade als bijgerecht bij een barbecue te serveren? Perfect toch?

Dankjewel Sam!

Ik kan dit recept niet beginnen zonder eerst een beetje een emotionele sidenote te plaatsen. Voorlopig is dit namelijk het laatste gerecht in de serie ‘vegan basisrecepten,’ die we met mijn lieve stagiaire Sam hebben gemaakt. Toen Sam begon aan haar stage kwam ze zelf met het idee om een reeks eenvoudige veganistische gerechten te maken. Ik was het daar meteen mee eens. Immers, mijn blog staat al wel vol met allerlei lekkere vegan recepten, maar sommige gerechten zijn toch wat ingewikkelder of exotischer dan waar sommige lezers van houden. We besloten dat we wilden laten zien dat veganistisch eten echt helemaal níet ingewikkeld hoeft te zijn. Sterker nog, dat je je ‘oude vertrouwde maaltjes’ kunt blijven eten, maar dan met een kleine aanpassing. Sam ging aan de slag met een lijst van gerechten die we aan bod zouden laten komen: een pasta met een rode saus, een nasi, een stamppot, een soep … en dus ook een pastasalade, want dat hoort erbij in de lente en zomer.

Sam heeft het geweldig gedaan. (en niet alleen deze serie recepten, maar alles dat we de afgelopen 4 maanden samen hebben gemaakt) Ze bereidde de shoots altijd goed voor, maakte mooie foto’s, stylede de gerechten en maakte het extra gezellig in het Groene Meisjes Hoofdkantoor. (en ze probeerde allemaal vegan gerechten uit die ze nooit eerder had gegeten ;)) En hoewel we haar gelukkig niet helemaal hoeven te gaan missen – omdat we hebben besloten dat we in de toekomst gewoon af en toe gaan samenwerken, maar dan niet als praktijkopleider en stagiaire, – ronden we hiermee wel een hoofdstuk af. En dus ook een reeks met basisrecepten, want het is weer tijd om nieuwe dingen te gaan proberen. Sam, dankjewel voor alles. Je bent mijn eerste stagiaire, en meteen een fantastische. Ik ben ongelooflijk trots op wat je allemaal hebt geprobeerd, gedaan, verbeterd, ontwikkeld en bereikt!

Goed. Einde sentimentele speech. Over naar het recept. 

Vegan Griekse pastasalade

Wat heb je nodig voor 4 porties pastasalade? 

400 gram pasta (naar keuze)

1 blik kikkererwten

1 rode paprika, in blokjes

1 bakje cherrytomaatjes, gehalveerd

1 komkommer, in partjes

een halve cup kalamata olijven

1 kleine rode ui, in dunne ringen

4 eetlepels verse dille, gehakt

voor de saus:

1/3 cup tahin (ik gebruik vloeibare tahin en die koop ik bij de Turkse toko)

1/3 cup water

4 eetlepels citroensap (ongeveer 1 citroen, uitgeperst)

1 teentje knoflook

1/2 theelepel zout

Wat ga je doen?

1. Kook de pasta volgens de instructies op de verpakking. Giet af en laat afkoelen.

2. Snijd alle groenten in stukjes/partjes. Spoel de kikkererwten af, zodat het overtollige zout uit het blik eraf gaat. (je kunt natuurlijk ook kikkererwten weken en koken, maar dit kost aanzienlijk meer tijd)

3. Maak het sausje door de tahin, water, citroensap, zout en knoflook in een blender te doen en te laten draaien tot het een mooie gladde, romige saus is.

4. Schep de groenten en de kikkererwten door de pasta, giet de saus erover en schep heel goed door, tot alles goed gemengd is. Garneer met extra verse dille. (nooit genoeg dille!)

Simpel hè? En zó lekker! Laat je het ons weten als je dit recept gaat uitproberen? Je kunt een foto met ons delen op Instagram, met #degroenemeisjes erbij! Oh, en een berichtje voor Sam in de comments wordt natuurlijk ook gewaardeerd! ;) 

Foto’s: Sam van Rij / Styling: Dille & Kamille 

The post Griekse pastasalade appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 8 – 12 mei

Vroeger had ik echt helemaal niks met groenten. Het is dat het er gewoon bij hoort om ze te eten, maar ik vond er verder niet echt iets van. Tegenwoordig, of eigenlijk sinds ik vegan ben gaan eten, ben ik groenten op een heel ander level gaan waarderen. Ik heb nu zelfs favoriete groenten (wie had dat gedacht?) en ik vind het leuk om groenten op allerlei manieren te bereiden, zodat je er ook nooit op uitgekeken raakt. Dit weekmenu draait om lentegroenten. Denk aan peultjes, radijsjes, asperges… en bloemkool! Ja zeker. Ik dacht altijd dat dat een typische wintergroente was, maar niks blijkt minder waar.

Goed, aan de slag! Ik geef je vijf recepten en jij maakt een boodschappenlijstje. Goede deal toch? Ik hoop dat je er een mooie (en lekkere) nieuwe week van maakt.

Maandag – Thaise salade met radijsjes

Ik ben dol op radijsjes! Het allerlekkerste vind ik ze eigenlijk gewoon zo, ‘uit het vuistje,’ als snack. Maar ook op een broodje of in een salade doen ze het goed. Deze Thaise salade maakte ik naar een recept uit het SLA kookboek. En geloof me als ik zeg dat SLA weet hoe je een lekkere salade maakt. Ik heb deze salade een tijdje niet gegeten, maar ik weet nog precies hoe lekker ik hem vond. Vooral de dressing!

Dinsdag – Pasta met erwtjes en groene asperges

 

Erwtjes, asperges, citroen… hoe lente-achtig wil je het hebben? Wij maakten deze pasta met konjac pasta, maar je kunt hiervoor natuurlijk iedere pasta die je lekker vindt gebruiken!

Woensdag – Groene soep met munt en sojayoghurt

Voor iedereen die denkt dat soep alleen in de winter kan. Nope! Deze soep is heerlijk verfrissend en werkt juist heel erg goed in het mooi-weer-seizoen!

Donderdag – Bulgursalade met bloemkool en grapefruit

Ik haalde vorige week grapefruits in huis omdat ik lekkere drankjes maakte voor in een Moederdag blogpost. Het was lang geleden dat ik iets met grapefruit had gedaan, maar wow, wat is dit toch een mooie en lekkere vrucht! Het werkt ook echt heel erg goed in deze salade met bulgur, bloemkool en tahin. Zóveel zin om dit weer te eten! (en dat ik ga ik vanavond doen, want ik heb nog 2 grapefruits liggen!) Oh en een tip: maak hier falafel uit de oven bij. Perfecte combinatie als je het mij vraagt!

Vrijdag – Wokschotel met sinaasappel en peultjes 

Vrijdagavond staat voor comfortfood. En dus plof ik lekker met een grote kom noodles (vind ik nóg lekkerder dan rijst,) met groenten op de bank. Misschien een lekker licht biertje erbij en verder even helemaal niks meer. Eet smakelijk!

Ik hoop dat ik je heb mogen inspireren om de komende week lekker en gezond (en vegan!) te koken. Laat je het me weten als je een gerechtje hebt uitgeprobeerd? Vind ik altijd leuk, dat weet je. Je kunt een foto met me delen via Instagram, door #degroenemeisjes te gebruiken, of door me te taggen (@merelgroenemeisjes) in je foto. Dankjewel en eet smakelijk!  

The post Weekmenu 8 – 12 mei appeared first on De Groene Meisjes.