Merel Wildschut's Blog, page 35

Leuke Dingen #91

Happy friday! Heb jij al leuke plannen voor het weekend? Ik heb in ieder geval weer een stapeltje Leuke Dingen voor je klaar staan, dus mocht je nog geen plannen hebben, dan kan je die misschien nu gaan maken ;)

Het vegan 010/020 diner

Dit gaat iets heel tofs worden komende week, dat weet ik zeker. Tijdens het vegan 010/020 diner verzorgen 3 zaken uit Rotterdam en 3 zaken uit Amsterdam een geheel plantaardig diner, met bijpassende wijnen. Het wordt georganiseerd bij Aloha, één van mijn favoriete restaurants in Rotterdam, waar je normaal gesproken al heel lekker vegan kunt eten en wat gewoon een fantastische locatie is voor een mooi diner. De andere zaken die meedoen zijn Bistrot du Bac, Dertien, De Kas, RIJKS en Vermeer. (de drie laatste namen zijn restaurants uit Amsterdam – en niet zomaar restaurants,  toevallig drie zaken waar ik altijd al eens wilde eten!)

Normaal gesproken is het 010/020 Diner niet vegan, maar dit keer wel en dat maakt het zo bijzonder! Ik kan echt niet wachten om tijdens het diner een insta-story te maken en te showen wat ik allemaal geserveerd krijg :)

Maar! Nog beter nieuws: er zijn nog plekken beschikbaar! Je kunt er nog bij zijn! Voor €90 ben jij er ook bij, en geniet je van een geheel verzorgde avond tijdens dit super exclusieve diner. Een plek reserveren kan via de eventpagina van het Vegan 010/020 Diner. Het zou ontzettend leuk zijn om je daar te zien!

30 days as a Hagenees

We blijven nog in de buurt, namelijk in Den Haag. De komende tijd loopt er een super leuke en interessante campagne in deze mooie stad: ‘30 days as a Hagenees.‘ Voor deze campagne worden er drie young professionals naar de stad gehaald – en ze komen alle drie ergens anders vandaan – om te ontdekken hoe leuk Den Haag is en hoe fijn het is om er te wonen. Ik bedoel, een gezellige stad, met alles wat je nodig hebt, én het strand om de hoek… what’s not to like? Maar goed, zoals ik ook altijd zeg: je moet een woonplaats niet vanuit een vakantieperspectief bekijken, want het leven is helaas geen fulltime vakantie. Dus is het goed om grondig onderzoek te doen naar je mogelijke nieuwe woonplaats, voordat je verhuist. En dat is wat deze drie deelnemers gaan doen.

Eén van de deelnemers is Lianne (je ziet haar op de foto bovenaan dit item) en wij worden aan elkaar gekoppeld. Binnenkort gaan we samen op pad! Hoe leuk is dat? Ik kijk er naar uit om haar te ontmoeten en te horen hoe Den Haag haar tot nu toe bevalt. Lianne is gisteren (1 juni) aangekomen in de stad en blijft precies een maand, dus er staat haar nog een hoop te wachten. Er is een programma voor Lianne gemaakt, met allemaal activiteiten om te volgen. Vandaag gaat ze bijvoorbeeld naar een urban farm, waarvan ik niet eens wist dat er eentje was in Den Haag!

Even iets meer info over Lianne: ze is 24 jaar, ze woont eigenlijk in Wageningen, waar ze Earth&Enviroment studeert aan de Wageningen Universiteit. Den Haag spreekt Lianne aan omdat het een grote stad is, maar toch een klein karakter heeft en gemoedelijk aanvoelt. Drie jaar geleden heeft Lianne al een stage gelopen in de stad en toen voelde zij zich hier meteen thuis. Een tijdje proefwonen in Den Haag is dus heel erg welkom, want zo krijgt ze de kans om nog meer van deze toffe stad te ontdekken. Lianne hoopt inspirerende contacten op te doen en te ontdekken wat Den Haag voor haar als woon-én werkplek te bieden zou hebben. Haar interesse ligt bij duurzaamheid (op allerlei fronten,) dus ook gaat Lianne ontdekken wat de stad op dit gebied zoal te bieden heeft. Je kunt Lianne alvast volgen op haar persoonlijke Instagram account en op deze speciale pagina kun je wat meer lezen over de campagne en over Lianne.

Even voor de lezers uit de omgeving van Den Haag: heb jij nog leuke tips voor Lianne op het gebied van duurzaamheid? Waar moet ze echt naartoe? Of misschien woon je in Den Haag en heb je sowieso goede tips voor Lianne? Laat ze dan gerust achter op haar Instagram account of hieronder bij de comments! Dankjewel namens Lianne :) 

Festival Mundial

YES! Eén van de leukste festivals van het jaar komt er weer aan: Mundial! Ik ben twee jaar achtereen naar het festival in Tilburg geweest en ik vond het beide keren enorm gezellig. Ik heb goede muziek (van over heel de wereld) leren kennen en ook de food line-up (ja, die hebben ze!) is fantastisch. Oh en laat ik de urban farm op het festivalterrein niet vergeten. Welk festival heeft dat nou?! Mundial heeft voor elk wat wils en het is daarom ook het perfecte festival voor mensen van alle leeftijden. En hoewel het een heel groen festival is in termen van zorgdragen voor de omgeving en educatie over duurzame onderwerpen (met name in de urban festivalfarm,) is het festival toegankelijk voor iedereen – of je nou wel of niet geïnteresseerd bent in duurzaamheid. Muziek, gezelligheid, lekkere drankjes en goed eten… dat vindt iedereen leuk, toch?

24 en 25 juni is het zover! En hoewel dat nog wel eventjes duurt, kunnen we nu in ieder geval zeggen: het is deze maand :) De line-up bekijken en kaarten kopen kan via deze link. Ik hoop velen van jullie daar te zien dat weekend!

Mini Fest @ Uit Je Eigen Stad

Dat ik Uit Je Eigen Stad een toffe plek in Rotterdam vind, dat heb je hier misschien al wel eens eerder gelezen. Ben jij al eens op deze mooie stadsboerderij (met erg goed restaurant) geweest? Nee? Dan is dit weekend (zondag 4 juni) misschien wel de perfecte gelegenheid!

Onder de noemer ‘SINE GreenHouse’ organiseert SINE dit weekend een Mini Fest op de boerderij. Er is muziek, er zijn workshops, performances, kunst, lekker eten, enzovoorts. Alles met het thema ‘GROW.’ Het belooft een laagdrempelig festivalletje te worden, met betaalbare kaartjes en veel gezelligheid. Check de eventpagina op Facebook voor alle info!

Overigens worden er bij Uit Je Eigen Stad veel vaker heel erg leuke dingen georganiseerd, zoals bijvoorbeeld een cursus medicinale kruiden plukken/gebruiken. Dat lijkt me dus echt heel erg interessant! Houd Uit Je Eigen Stad dus goed in de gaten om op de hoogte te blijven van al dit soort leuke dingen!

Blogposts van de afgelopen tijd

Heb je geen tijd gehad om alle artikelen die online kwamen op de Groene Meisjes te lezen? Geen probleem hoor, dat snap ik. Je hebt wel meer te doen ;) Misschien heb je dit weekend even tijd en zin om het een en ander bij te lezen? Ik zet de artikelen even voor je op een rijtje. (en terwijl ik dit lijstje maak denk ik: leuk, het is een lekker gevarieerd lijstje!)

Ik schreef over beginnen met vegan eten, over gerechten die heel geschikt zijn voor een picknick, over schonere lucht in huis, over iets tofs doen in de omgeving van je woonplaats in plaats van in de stad, over de lekkerste homemade veggieburgers, over het feit dat ik voorlopig nog geen huis ga kopen, over wie of wat jouw energie wel of niet verdient, over dingen uit de natuur die we gauw voor lief nemen en over zelfliefde in de zomer.

Ik hoop je weer met een beetje groene inspiratie het weekend in te mogen sturen! Maak er iets moois van en ik zie je graag morgen of overmorgen weer terug voor een nieuwe post op de Groene Meisjes :) 

The post Leuke Dingen #91 appeared first on De Groene Meisjes.

Hobbels en bobbels

Super leuk dat het zomer is. Kijk me toch eens blij staan kijken naar die bloemetjes in de tuin. Te gek. Het was alleen ‘s ochtends nogal een strijd in mijn hoofd voordat ik überhaupt een beetje leuk op de foto kon. Het beloofde die dag namelijk écht heel erg warm te worden. En als er iets is waar ik de kriebels van krijg, dan is van heel warme dagen en van het moeten bedenken wat ik dan in vredesnaam aan moet. Ik bedoel, met die hobbels en bobbels van mij, waar je ook niet echt omheen kunt, voel ik me toch eigenlijk in de herfst en winter het ‘veiligst.’ Lekker de boel verstoppen onder laagjes, lange mouwen en dikke panty’s. Dat kán natuurlijk ook wel in de zomer, maar echt vrolijk word je er niet van, in verband met oververhitting.

Een vluchtig rondje over Twitter op een warme dag laat al gauw zien dat ik niet de enige ben die met deze kwestie worstelt. Niemand wil het te warm hebben, maar ook niemand wil binnen blijven en zichzelf voor een paar maanden verstoppen. Ik bedoel, dat is ook niet echt een optie, aangezien je naar je werk moet of je kind naar school moet brengen. En je vrienden vinden het misschien ook nog wel eens leuk om met je te barbecuen dit seizoen. Dilemma’s.

Ik las tweets van vrouwen die ik persoonlijk prachtig vind, maar die worstelen met het feit dat ze korte mouwen moeten dragen, ‘omdat ze hun eigen armen niet kunnen aanzien.’ Of mensen die hun te witte benen niet willen showen onder een korte broek – ironisch natuurlijk, want zo gaan ze ook zeker nooit een kleurtje krijgen. We vinden onszelf eigenlijk allemaal óf te dik voor een bikini óf te dun voor een leuk zomerjurkje, we zijn te wit, onze lijven moeten tot in de perfectie geschoren en stél je voor dat iemand die gekke wiebeltenen van ons opgemerkt heeft op dat overvolle terras.

We willen misschien niet etend gezien worden – ‘geen wonder dat hij/zij zo dik is. Zie je wel dat hij/zij net als alle andere tienduizenden mensen op het strand een raketje eet? Dan vraag je er ook om, hoor!’ – we willen niet zwetend geroken worden. We zijn bang voor plakken en schuren, voor stofjes die zo dun zijn dat ze tegen onze hobbels en bobbels aanwaaien en we vragen ons af: hadden we niet tóch nog even snel een Brazillian wax moeten laten doen? Komt het er niet op neer dat we zo onszelf het liefste zo klein en onopvallend mogelijk willen maken? Wat eigenlijk een intens trieste gedachte.

En wat gebeurt er dan? Dan ga je in een panty en met een shirt met te lange mouwen voor de temperatuur naar een fotoshoot. Om vervolgens compleet weg te branden in de zon, maar ja, hè, ik voel me in elk geval wel een beetje op mijn gemak als ik naar de foto’s kijk straks. En wanneer we naar die barbecue met vrienden gaan, dan trek je toch maar een lange broek aan – een dunne weliswaar – onder het mom ‘het wordt ‘s avonds toch nog wel wat frisser.’ (en het liefst eet je alleen maar watermeloen, zodat niemand ook maar kan denken ‘dat ze wel veel eet hè?’)

Kijk, bij mij gaat het om de hobbels en bobbels. Bij jou gaat het misschien weer om iets anders. Dat iedereen wel iets heeft, dat wist ik natuurlijk al lang, maar dat werd me wel weer even heel duidelijk toen ik de documentaire ‘Embrace’ keek op Netflix. Nu gaat deze documentaire je geen rocket science voorschotelen en misschien vertelt het je wel helemaal niks nieuws. Toch vond ik hem fijn om te kijken, omdat het me een sterk gevoel gaf. De docu gaat over een vrouw die zelf altijd behoorlijk ontevreden is geweest met haar lichaam – vooral na haar zwangerschappen – en op zoek gaat naar het hoe en waarom van deze ontevredenheid waar we allemaal onder lijken te lijden.

En het mooie is: het verhaal begint bij vrouwen die zichzelf te dik vinden, balen van hun stretchmarks of hangende borsten, en gaat vervolgens over alle ontelbaar verschillende ‘soorten’ lichamen die er zijn. Lichamen met brandwonden, lichamen die een ledemaat missen, lichamen met huidaandoeningen of lichamen zonder haar en ga zo maar door. Het zette me aan het denken, omdat ik wel voor mezelf heel eerlijk toe moet geven dat het allemaal wel een beetje meevalt met dat lichaam van mij. Natuurlijk, ik zie dingen die ik graag anders zou willen. Ik denk regelmatig dat het leven eenvoudiger zou zijn als ik slanker zou zijn, omdat ik me dan bijvoorbeeld niet druk hoefde te maken over hobbels en bobbels in zomerkleding. Maar weet ik veel, misschien krijg ik dan wel ernstige eczeem en durf ik mijn huid dan niet meer bloot te stellen aan de buitenwereld om andere redenen.

En moet ik mij niet heel erg gelukkig prijzen met een Рzover ik weet Рgezond lichaam dat prima functioneert? Heb ik operaties moeten ondergaan? Ben ik ziek geweest en heb ik chemo moeten krijgen? Heb ik een arm of been moeten laten amputeren? Valt mijn haar uit? Heb ik brandwonden in mijn gezicht? Het antwoord op al die vragen is Рgelukkig Рnee en dus is er eigenlijk heel erg weinig waarover ik me ̩cht druk moet maken. Immers, een goed functionerend lichaam is toch uiteindelijk wel het allergrootste goed en dat neem je vrij gemakkelijk voor lief, merk ik aan mezelf.

#selfloveclub

Niet om hiermee te bagatelliseren dat het heel vervelend kan zijn om je onzekerheden te hebben over je uiterlijk. Ik bedoel, die hebben we allemaal en we weten allemaal hoe het voelt. Maar ik denk oprecht dat we te weinig stilstaan bij het feit dat ieder lichaam nou eenmaal anders is en dat het een ongelooflijk bijzonder voorrecht is om een gezond lijf te hebben. Wanneer gaan we dat eens écht waarderen? Wanneer gaan we ons lichaam daar eens credits voor geven, in plaats van het altijd maar af te kraken?

Ik weet het hoor, het is echt ontzettend ingewikkeld. Zelfliefde, een beetje positief zijn over jezelf, ik kan bijna niks bedenken dat ik lastiger vind dan dat. Maar de documentaire en de tweets van andere mensen die zoveel onzekerheden hebben in de zomer schudden me wel wakker. Wat gaat er een ontzettende lading energie in zitten, in al die frustraties en onzekerheden. We hadden in de tussentijd al tien keer op het terras kunnen zitten en kunnen genieten van een lekkere cocktail en een goed gesprek, bij wijze van spreken. Of we hadden al uitgelaten vrolijk in het zwembad rond kunnen dobberen met onze kinderen, als we niet zoveel gedoe met die zwemkleding hadden gehad. Het is een beetje zoals ik van de week schreef in een andere blogpost: je kunt je energie maar één keer ‘uitgeven,’ dus probeer het dan aan het belangrijkste te spenderen.

Mij helpt het om zo’n documentaire te kijken en om bijvoorbeeld op Instagram onder #selfloveclub te kijken naar mensen die zichzelf laten zien zoals ze écht zijn, in al hun trots en glorie. Daar zie ik mensen die zichzelf hebben geaccepteerd – of daar mee bezig zijn – en dat werkt voor mij heel aanstekelijk. Misschien geldt dat ook voor jou. Ook vind ik het fijn om er met andere mensen over te praten, bijvoorbeeld op Twitter, maar dat mag ook hier bij de comments. Als je dus iets dwars zit over dit onderwerp, je hebt een vraag of je zoekt mensen aan wie je een beetje steun kunt hebben: laat alsjeblieft een reactie achter bij de comments onder deze post.

The post Hobbels en bobbels appeared first on De Groene Meisjes.

Met dank aan de natuur

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Chaudfontaine / Foto’s: Aline Bouma.

Vorige week schreef ik een blogpost met de titel ‘Hotspotmoe.’ Wat was het leuk om jullie herkenbare reacties te lezen! Wat blijkt? Ik ben zéker niet de enige die het af en toe helemaal heeft gehad met alle hippe hotspots waar iedereen moét zijn geweest – al is het maar om die ene perfecte Instagramfoto te maken – omdat je anders eigenlijk niet meetelt. En spenderen we zoveel tijd in restaurants en koffietentjes, als we een fijn huis – met misschien wel een balkon of een tuin – hebben? Ik merk dat ik de laatste tijd heel veel behoefte heb aan natuur. Dat klinkt misschien een beetje gek, zeker voor dat stadse meisjes dat van Amsterdam naar Rotterdam verhuisde, omdat ze de drukte van de ene stad zat was, maar toch ook nog niet moest denken aan níet in een stad wonen. Toch voel ik heel sterk: ik wil vaker in de natuur zijn.

Voor mijn werk reis ik veel. En dat is fantastisch. Dit jaar is vergeleken vorig jaar relatief rustig, maar toch ben ik dit jaar al in Portugal, Amerika, België, Engeland en Duitsland geweest. Sterker nog, op het moment dat ik dit schrijf, ben ik in mijn favoriete stad Berlijn. Hoewel ik dus ontzettend veel van Berlijn houd, maar bijvoorbeeld ook van Londen en Lissabon, heb ik tijdens mijn afgelopen reisjes wel gemerkt dat ik een trip naar zo’n toffe stad snel een beetje zat ben. Wat is het dan fijn om even de natuur in te trekken!

Je zintuigen eens écht gebruiken

Thuis ben ik welgeteld twee keer naar het strand geweest. Twee keer op een druilerige zondagmiddag. Maar wat was dat fijn. Eigenlijk deed die regen me helemaal niks. Het heeft wel iets verfrissends: de wind over zee en de (zachte) regen in je gezicht. Wanneer je in een stad zou zijn, zou je toch al gauw weer binnen gaan zitten. Warm, met koffie. Niks mis mee, maar soms is het wel gewoon lekker om de buitenlucht écht eens te voelen. En toen ik in Oregon (Amerika,) in de bergen – en later in de bossen en aan de oceaan was – haalde ik heel diep adem en nam ik alles in me op. De geur, het gevoel van de wind en de lucht, de geluiden. Dat doe ik niet gauw als ik in de stad ben. Sterker nog eigenlijk: liever niet.

Ik merk dat het me goed doet, dat vaker buiten zijn. Ik word er rustig van, ik kan mijn hoofd leegmaken en ik kom vaak op goede ideeën. Herken je dat? En daarvoor hoef je niet naar de bergen van Zwitserland (al is dat wel sterk aan te raden,) en ook hoef je niet op het strand van Bali te liggen – al lijkt me dat ook heus eens heerlijk om te doen. Wat ik maar wil zeggen: de natuur in, om de elementen echt eens te ervaren, dat kan ook dichtbij huis. Dat kan ook op onze eigen stranden, of in onze bossen, op de heide of op die één of twee heuvels die we in ons kikkerlandje hebben.

Met dank aan de natuur

Met vrienden die échte wereldreizigers zijn – ik ben daarbij echt nog maar een groentje, geloof me – heb ik het er wel eens over hoe we in Nederland eigenlijk nog maar heel weinig respect voor de natuur hebben. Of misschien hebben we er niet per weinig respect voor, maar hebben we gewoon relatief weinig met de natuur te maken. Onlangs las ik het boek ‘Mijn leven in de wildernis,’ van de Nederlandse Mirjam, die al een paar jaar in de wildernis van Nieuw Zeeland leeft. Hoewel ik zo’n lifestyle totaal niet per se aantrekkelijk vind, ging er wel een wereld voor me open en heb ik ontzettend veel geleerd van het boek. Ik las hoe Mirjam en haar vriend letterlijk dagelijks leven met de elementen: water, aarde, vuur… je heb het allemaal nodig om te overleven. En wanneer je slecht voor je omgeving zorgt, benadeel je je eigen gezondheid en leefcomfort. Dat is een niveau van omgaan met de natuur die we hier in Nederland (of België,) niet heel gauw zullen meemaken.

Toch denk ik wel dat we wat vaker kunnen stilstaan bij wat we allemaal aan de natuur te danken hebben en dat we allemaal ons aandeel kunnen leveren aan het beschermen van onze leefomgeving. Watermerk Chaudfontaine introduceerde onlangs de campagne ‘Met dank aan de natuur!’ waarmee het merk wil benadrukken hoeveel we aan de natuur te danken hebben. Zoiets eenvoudigs als water – we staan er misschien niet altijd bij stil – het komt rechtstreeks uit de natuur. Het natuurlijk mineraalwater wordt door de aarde verwarmd en ontspringt bij een temperatuur van 37 graden Celcius. Slechts één procent van de drinkwaterbronnen is thermaal en Chaudfontaine behoort tot die categorie. Het merk heeft een duurzaam watermanagement, waarmee zorg gedragen wordt voor de omgeving. Daarnaast steunt Chaudfontaine Natuurmonumenten, om zoveel mogelijk mensen te betrekken bij het beschermen van de natuur. Op het nieuwe label van de flesjes Chaudfontaine is een ‘puur natuur’ logootje toegevoegd. Hiermee word je aangemoedigd om de speciale Puur Natuur website eens te bezoeken. Op die website staan allerlei tips om meer uit je omgeving te halen.

Bij het zorgdragen voor de natuur hoort uiteraard ook het zo min mogelijk produceren van afval. Wanneer ik een flesje water koop – bijvoorbeeld op een festival of wanneer ik op reis ben en geen eigen drinkfles bij me heb – dan recycle ik het flesje. We zijn in Nederland gezegend met kraanwater dat veilig is voor consumptie. Dat is ook zoiets wat ik me vaak pas besef wanneer ik op reis ben in landen waar drinken uit de kraan ronduit ongezond of zelfs gevaarlijk is.  Ook koop ik zelf wel eens grote flessen bruisend mineraalwater, omdat ik het lekker vind om mijn eigen frisdrank te maken. Uiteraard zijn ook de flesjes van Chaudfontaine 100% te recyclen en zorgen we er met elkaar voor dat de flesjes op de goede plek belanden: in de plastic container en niet in de natuur.  In de horeca wordt het mineraalwater van Chaudfontaine in glazen flessen gereserveerd, wat ik een goede zaak vind.

De paden op, de lanen in (dat was de tekst, toch?)

Door deze campagne van Chaudfontaine ontdekte ik dat het watermerk Natuurmonumenten steunt. Het initiatief ‘Puur Natuur Projecten’ van Chaudfontaine vraagt aandacht voor verschillende projecten van Natuurmonumenten: van wandel-,fiets- en kanoroutes door natuurgebieden tot een project om weidevogels te beschermen.

Natuurmonumenten is een organisatie waar ik wel eens van had gehoord, maar ik had er nooit echt heel bewust naar gekeken. Toen ik de website van Natuurmonumenten bekeek, kwam ik zo een aantal dingen tegen waarvan ik dacht: dat wil ik doen! Wat denk je bijvoorbeeld van een Midzomernachtloop (letterlijk in de nacht dus,) over de Veluwe?

Dat is dan een eenmalige project, maar Natuurmonumenten heeft sowieso allerlei wandelingen voor je uitgestippeld die je alleen maar hoeft te volgen. Ik heb zoiets nog nooit gedaan, ik zeg het maar gewoon. Wandel- en fietsroutes heb ik misschien ook altijd een beetje als iets voor 50+ers gezien, maar dat is natuurlijk onzin. Het lijkt me eigenlijk hartstikke leuk: rugzakje mee, flesje water en een gezonde lunch mee, met de trein naar een beginpunt en dan een kilometer of 10 wandelen. Ik zet het op mijn wensenlijstje voor komende lente/zomer. Het lijkt me echt heel tof om op die manier de natuur in mijn eigen land te ontdekken! Misschien vraag ik zelfs wel een paar vrienden mee, want samen wandelen is natuurlijk nog leuker dan alleen. Oh, en nog iets wat ik op mijn lijstje zet voor het komende seizoen: naar een bloemenpluktuin en een heel groot veldboeket plukken. Dat wil ik al jaren en het is er nog nooit van gekomen!

Hoe vaak sta jij stil bij wat we aan de natuur te danken hebben? Wat is jouw favoriete manier van de natuur intrekken? Maak je graag een lange wandeling, een fietstocht of ga je kamperen? Zou je vaker de natuur in willen trekken dan je nu doet, of haal je je jaarlijkse ‘portie natuur’ zo wel? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen en ideeën, dus laat gerust van je horen bij de comments! 

The post Met dank aan de natuur appeared first on De Groene Meisjes.

Wie of wat verdient jouw energie?

Twee weken geleden paste ik op het fijne huis van mijn Berlijnse vriendinnetje Eva,  en gelukkig hadden we nog even wat tijd om, voordat zij op vakantie ging, op de bank te hangen met door haar gebakken brownies en heerlijke goedkope wijn van Aldi. Met Eva heb ik altijd fijne gesprekken. Dat heb je met sommige mensen. Die zie je niet zo vaak – misschien twee keer per jaar – maar dan is er ook veel te bespreken. En wat je te bespreken hebt, gáát ook ergens over. Het is fijn om zulke vrienden te hebben.

We hadden het over hoe je partner – of andere mensen die het dichtste bij je staan – vaak het meeste te verduren krijgen, wanneer het niet geweldig met je gaat. Hoe diegene altijd de pineut is en de hardste klappen moet opvangen. Ik zeg het maar gewoon eerlijk: als ik me rot  voel en niet lekker in mijn vel zit, dan krijgt mijn vriendin de volle lading over zich heen, terwijl de rest van mijn omgeving amper door heeft dat het niet zo lekker met mij gaat. Is dat eerlijk? Zeker niet.

Je energie verdelen

En dat bracht ons op het onderwerp: waar gaat het nou eigenlijk echt om? Wat zijn nou die paar basisdingen in het leven die we nodig hebben en waar we ons druk om zouden moeten maken? En wie zijn nou die paar mensen in onze ‘kleine cirkel’ om wie we ons zouden moeten bekommeren? Waar gaat al onze tijd en energie naartoe? En: zouden we die niet eigenlijk beter kunnen gebruiken?

Een voorbeeld: ik kan me ontzettend druk maken (en geloof me, ik ben dan geen gezellig iemand) als ik een deadline voor mijn mediabureau dreig te missen. Of wanneer ik negatieve feedback op mijn blog krijg. Of wanneer ik al heel lang geen Instagram foto heb geplaatst en ik bang ben dat mensen me beginnen te vergeten. Ook vind ik het over het algemeen soms echt te belangrijk wat bepaalde mensen – dat kunnen bijvoorbeeld mensen zijn die ik amper ken, van mij vinden. Vinden ze me wel aardig? Ben ik wel interessant genoeg voor hen, enzovoorts. Terwijl, als je nou even heel nuchter bekijkt: wie zijn die mensen? En waarom zijn ze zo belangrijk voor je? Dan weet je eigenlijk al dat het antwoord gaat zijn: eigenlijk valt het wel mee met die belangrijkheid. Toch?

Hoe zonde is het dan dat je je energie hebt verbruikt aan dingen of mensen die het eigenlijk niet verdienen. En dat bedoel ik niet op de manier van: “mensen zijn allemaal stom en niemand verdient mijn energie,” maar ik bedoel: je hebt maar een bepaalde hoeveelheid energie en die kun je maar één keer gebruiken. Zorg dan dat de belangrijke dingen en mensen dat van je krijgen.

Regeltjes regeltjes

Hoe je dat dan doet? Nou, dat kan iets heel kleins zijn. Misschien frustreer je over iets van je werk en moet je gewoon je laptop eens dichtklappen, om vervolgens een filmpje te kijken met je geliefde. Pak dat werk later maar weer eens op. Maar ook: soms moet je eens loslaten wat je jezelf allemaal hebt opgelegd. Ik heb mezelf al ik-weet-niet-hoeveel regels opgelegd in de afgelopen jaren. Doodmoe word je daarvan, geloof me. Van ‘ik mag geen alcohol drinken’ tot ‘ik moet mijn calorieën tellen’ en van ‘ik moet gaan hardlopen, ook als ik me eigenlijk niet lekker voel’ tot ‘ik moet eerst ál mijn emails beantwoord hebben en dan pas mag ik in de zon zitten op het balkon.’ Waarom ik die regels voor mezelf maak? Ik weet het eigenlijk niet. Misschien omdat ik iets wil bewijzen. Of omdat ik graag streng voor mezelf ben, zodat ik weer ergens een schuldgevoel over kan hebben. De mens is een raar ding. Ik wel, in ieder geval.

Wat er gebeurt als je je niet aan die ‘regels’ houdt? De wereld zal in ieder geval niet vergaan en er gaat ook niet heel snel iemand dood. Waarschijnlijk word je er op dat moment een leuker mens van: gezelliger en relaxter. Wil dat zeggen dat je je nooit meer aan regels moet houden? Nee. Dat kan niet, want zo werkt het leven niet. Maar het betekent misschien wel dat je eens voor jezelf moet nagaan of je niet te veel onnodige regels voor jezelf hebt bedacht. Ik doe dat. De hele tijd. Dat weet ik van mezelf en dat is vermoeiend. Want ik word echt een vervelend mens als ik me niet houd aan mijn eigen regels. Mijn schuldgevoelens spelen dan op en dat reageer ik af op anderen. Het is een cirkel die je steeds afdraait. Dom, want je kunt dat vrij gemakkelijk tackelen door gewoon niet meer zoveel regels voor jezelf vast te leggen.

Kwaliteit over kwantiteit

Soms moet ik even met beide benen op de grond worden gezet: waar gaat het nou eigenlijk écht om in de basis? Of eigenlijk is de vraag: hoe ziet mijn basis eruit? Wat heb ik nodig om gelukkig te zijn en om te kunnen functioneren? Wat zijn de allerbelangrijkste dingen en wie zijn de allerbelangrijkste mensen in mijn leven? Als je dat eens voor jezelf gaat opschrijven, dan kom je er waarschijnlijk achter dat het lijstje helemaal niet zó lang is. En dan wordt het opeens een stuk gemakkelijker om te bedenken hoe je je energie over die paar dingen gaat verdelen.

Staat er op dat lijstje: iedereen moet mij aardig vinden? Of: ik moet een X-aantal volgers op social media hebben, anders tel ik niet mee? Ik hoop het niet voor je. Lees je ergens: ik moet iedere dag sporten, want mijn uiterlijk is mijn nummer 1 interesse? Kan ik me bijna niet voorstellen. Wil je heel veel vrienden, of een paar goede? Wil je het fijn hebben met een partner, of hecht je meer waarde aan een ontzetten druk leven en heb je je relatie er ‘on the side’ bij? Wil je doen waar je gelukkig van wordt, of gaat het om een hoog salaris? Je kunt dit doortrekken naar allerlei facetten van je leven: van de spullen die je hebt tot de reisjes die je maakt. Ik denk dat veel mensen het eens zullen zijn dat kwaliteit het altijd zal winnen van kwantiteit. En dat geldt niet alleen voor tastbare dingen.

Concreet gezien betekent het voor mij bijvoorbeeld dat ik liever wil dat mijn vriendin – degene met wie ik mijn leven deel – het fijn vindt om met mij te zijn, dan dat ik allemaal mensen die ik amper ken, te vriend en tevreden houd. Dat betekent dat ik wel eens nee moet zeggen, of niet kan voldoen aan verwachtingen van anderen. Of dat ik liever een klein huis met weinig spullen heb, dat ik goed kan betalen, dan dat ik me zorgen moet maken om nog meer werken om meer geld te verdienen, om maar in dat grotere droomhuis te wonen. Er zijn grenzen van wat redelijk is: daar hoort ook een bepaald aantal uur werk per week bij. Oók als je voor jezelf werkt is er zoiets als weekend of vakantie. Ook val ik liever langzaam af en geniet ik dus af en toe van een vegan donut (gotta love Brammibal donuts in Berlijn,) dan dat ik mezelf op allerlei restricties zet en in een fulltime ‘hangry bitch modus’ zit, maar misschien wel sneller die ‘laatste tien kilo’ kwijt ben. Ik wil graag gezond zijn en mijn geld verdienen door iets te doen waar ik plezier uit haal. Ook heb ik graag een veilig thuis en een paar lieve mensen, van wie ik hou en die mij volledig accepteren voor wie ik ben, om me heen. Maar dat zijn dan ook wel ongeveer die basisdingen die echt belangrijk voor me zijn. Alle andere zaken die energie opslurpen en wegnemen van de basisdingen, zijn in feite niet de moeite waard.

Hoe zit dat bij jou? Betrap jij jezelf er wel eens op dat je je energie ‘uitgeeft’ aan dingen of mensen die het niet waard zijn? Wat doet dat met je? En heb jij helder voor jezelf wat de basisdingen voor jou zijn waar het om gaat in het leven? Ik ben heel benieuwd, dus laat vooral van je horen bij de comments!

The post Wie of wat verdient jouw energie? appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 29 mei – 2 juni

Nieuwe week, nieuwe kansen. En zo te zien kunnen we er vanuit gaan dat we ook komende week nog een paar keer heel mooi weer gaan hebben, dus laten we er lekker van genieten. Daar hoort vooral ook lekker eten bij, als je het mij vraagt. Lekker makkelijk eten. En omdat ik toch altijd een beetje een thema zoek voor het weekmenu, ga ik dit keer voor aardappel. Gewoon omdat ik dat lekker vind, in allerlei variaties. Daar gaan we!

Maandag: Crispy smashed potato met salade 

Dit is zo makkelijk om te maken, maar toch vergeet ik het geregeld. Dit is dus ook meteen een reminder voor mezelf: van de week weer eens crispy smashed potato maken! Natuurlijk met een lekker frisse salade erbij.

Dinsdag: Aziatische aardappelschotel

Dit recept is letterlijk het product van een ‘wat heb ik nog in huis?-‘ sessie. Dat betekent dat ik letterlijk alles op een berg heb gegooid: aardappel, koriander, paprika, pindasaus… en ja, natuurlijk, het draait eigenlijk allemaal om die pindasaus. Maar de rest is ook lekker.

Woensdag: Thaise linzensoep

Niet per se een aardappelsoep, wel een soep waar aardappel in gaat. Romig, vullend en bovenal heel erg lekker (pittig) van smaak.

Donderdag: Aardappeltaartje 

Een superoud recept, maar daarom niet minder lekker!

Vrijdag: Frietjes met zoete aardappelfalafel

Je weet hoe het werkt: vrijdagavond, comfortfoodavond. Dat hoeft helemaal niet mega ongezond te zijn hoor, je kunt het best een beetje verantwoord houden ;) Bijvoorbeeld door deze frietjes te maken, met zoete aardappel falafel uit de oven erbij. Heerlijk!

Ik hoop je met dit nieuwe weekmenu weer te moge inspireren om de komende week misschien eens plantaardig te koken, als je dat normaal gesproken niet doet. Al zou je maar één recept proberen, dan zou me dat toch heel erg blij maken. Laat het me vooral weten welk recept je het lekkerst lijkt, en schroom ook niet om een foto met me te delen als je daadwerkelijk een recept hebt geprobeerd! Dit kan op Instagram, door #degroenemeisjes te gebruiken. Ik kijk al uit naar jullie creaties en wens jullie een heel fijne (en lekkere ;)) week! 

The post Weekmenu 29 mei – 2 juni appeared first on De Groene Meisjes.

Ga ik een huis kopen? #4

De afgelopen tijd schreef ik een aantal blogposts in de serie ‘Ga ik een huis kopen?’ (je kunt hier deel 1, 2 en 3 teruglezen, als je dat leuk vindt) De conclusie in aflevering 3 was: voorlopig ga ik nog even geen huis kopen. En ja, heel eerlijk gezegd was dat best wel een beetje een teleurstelling. Ik had jullie in deel 4 heel graag willen vertellen over dat ik inmiddels aan het bieden was op droomhuizen, maar nee, de realiteit is gewoon dat ik nog even geduld zal moeten hebben. Aangezien ik jullie altijd meeneem in mijn persoonlijke ontwikkelingen en ervaringen, vind ik dat dit er ook bij hoort en zal ik jullie dus even bijpraten over het ‘hoe en waarom’ en ‘hoe nu verder?’

Een korte samenvatting van aflevering 3: na het gesprek met de hypothecair planner bleek dat het eigenlijk prima gaat met mijn financiën – gelukkig, – maar dat het er op papier allemaal een beetje anders uitziet. Dat komt doordat ik van een VOF naar een eenmanszaak ben gegaan en doordat ik eerder de winst van mijn bedrijf deelde met een partner, en nu niet meer. Wanneer ze gaan berekenen wat je zou kunnen lenen, kijken ze bij ZZP’ers naar de ‘boeken’ (jaarrekeningen en belastingaangiften,) van drie jaar en daar nemen ze een gemiddelde van.

Echter, alleen het afgelopen jaar geeft een representatief beeld van hoe het met mijn bedrijf en dus ook met mijn financiën gaat, de andere twee jaren niet. Maar die tellen wel mee, dus ja, daar heb ik gewoon pech mee. Het betekent namelijk dat als ik nu iets wil kopen, ik er niet op vooruit ga, ten opzichte van het huurhuisje dat ik nu heb. Sterker nog, misschien zou ik zelfs in een huis belanden dat nog kleiner is dan dit huis… en dat is niet helemaal de bedoeling.

(even tussendoor: niet omdat ik naar een kasteel wil hoor, maar in deel 2 van de serie heb je kunnen lezen dat ik op zoek wil naar een huis waar ik een thuiskantoortje kan maken. Dus ik heb een slaapkamertje extra nodig. En een tuintje zou heel welkom zijn, maar that’s it.) 

Volgens mijn hypothecair planner zou het er volgend jaar heel anders uit kunnen zien, omdat ik dan hopelijk nog een goed financieel jaar erbij heb, en wie weet wil ik dan ook wel niet alleen kopen, maar samen met mijn partner. Dan komen dingen er sowieso anders uit te zien, want zij heeft al een koopwoning en wil dit huis op den duur graag gaan verkopen. Ik heb me er in ieder geval nu een beetje bij neergelegd dat ik voorlopig nog even in dit huisje blijf wonen. Dat geeft me grappig genoeg best wel veel rust.

Voordelen van voorlopig niet kopen

En ergens heeft het natuurlijk ook voordelen om voorlopig nog even niet te kopen. Zo kan ik me bijvoorbeeld nog wat langer oriënteren op de huizenmarkt en heb ik nog de tijd om buurten in Rotterdam beter te verkennen, zodat ik straks heel zeker weet waar in de stad ik wil wonen.

Ook heb ik natuurlijk goed in mijn oren geknoopt waar iedereen me de afgelopen tijd op heeft gewezen. Denk aan onderhoud van je woning – dat kost bakken met geld. Denk aan de boete als je je huis eerder wilt verkopen dan wanneer je je hypotheek hebt afgelost. Denk aan de makelaarskosten. Zorg dat je niet ál je spaargeld inlevert. Zorg dat je werksituatie stabiel blijft, enzovoorts. Het is me nogal wat allemaal, dat zie ik echt wel in. En dat zijn allemaal dingen waarover ik als huurder helemaal niet in zit. Ik maak gewoon op de eerste van de maand de huur over en verder denk ik eigenlijk praktisch over niks na. Misschien ben ik daar over een jaar of twee ook wel meer aan toe, als mijn privésituatie tegen die tijd heel stabiel is. Op dit moment is alles nog nieuw (relatie, woonplaats, ZZP’en) en moet ik aan alles nog een beetje wennen, denk ik.

Een ander voordeel van niet nu niet kopen, is dat ik voorlopig ook niet ga verhuizen. Wat betekent dat ik me daar niet druk om hoef te maken en dat ik mijn volledige tijd eerst kan steken in andere belangrijke zaken. Ik heb nog genoeg andere projecten liggen, met name op het gebied van mijn blog, die ik ook wil oppakken. Als ik daar eenmaal mee klaar ben, is er zo weer een jaar of anderhalf voorbij. (en dan ga ik er alsnog tegenop zien om te verhuizen, want verhuizen is gewoon een beproeving voor iedereen) (daarbij komt: ik ben nog geen jaar geleden verhuisd en eens in de twee of drie jaar verhuizen lijkt me sowieso wel vaak genoeg ;))

Eerst maar eens een thuis maken

Ik heb besloten dat ik er nu gewoon het beste van wil maken. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik eindelijk de stap heb gezet om een vriendin te vragen om de mooie lampen die ik van Snoerboer kreeg, op te hangen. Dankjewel Debby, je bent de beste. Deze mooie (dimbare) LED-lampen zijn van het huismerk van Snoerboer, een winkel waar ik echt mega fan van ben. Ik schreef er eerder iets over in deze blogpost. Je kunt je lampen 100% zelf samenstellen, omdat je alle onderdelen los kunt kiezen. Je kunt het zo gek niet bedenken, of ze hebben de onderdelen voor jouw droomlamp. Honderden soorten snoer, allerlei vormen en formaten lampen… je bent er wel even zoet mee om iets leuks uit te zoeken! Ik ben heel blij met de combinaties die ik koos en ik vind dat de lampen echt prachtig staan in mijn interieur. Zo is mijn huisje weer een beetje verder een thuis geworden.

(de platen aan de muur zijn trouwens vintage, de vaas met de bloemen op tafel is van Bloomon.)

Ook heb ik voor mezelf op een rijtje gezet wat ik zou moeten doen om het huisje nog meer naar mijn zin te maken. Het zijn van die dingen waarvan je dan roept: ‘in een volgend huis…’ Maar ja, waarom zou je dat niet gewoon nu doen? Hier een paar voorbeelden:

– nog eens goed opruimen en onnodige dingen wegbrengen naar de kringloop (check, inmiddels gedaan)

– lampen ophangen (dus ook gedaan inmiddels)

– het balkonnetje opknappen met plantjes

– een boekrekje ophangen, zodat mijn lievelingsboeken die nu nog in een verhuisdoos zitten, eindelijk een plekje krijgen

– nieuw beddengoed om mijn slaapkamer wat verder aan te kleden, het is nu een beetje kaal

– boxen aanschaffen, om eindelijk goed geluid in huis te hebben (voor de buren: ik zal de muziek niet te hard zetten ;))

– ruimte maken voor een goede koffiemachine

– een oplossing bedenken voor alle losse boodschappen die door de keuken zwerven (mandjes in de keukenkastjes? een rekje aan de muur?)

Tevredenheid

Die werkplek aan huis komt er voorlopig dus ook nog niet, want daar heb ik geen ruimte voor. Maar goed, ik heb dan ook een heel fijne werkplek in het centrum van Rotterdam – bij Hashtag Workmode – en ik heb me voorgenomen om hier eerst maar eens een goed gebruik van te gaan maken. Ik zit daar nu namelijk veel te weinig, omdat ik altijd maar op pad ben. De komende tijd wil ik streven naar twee of drie dagen in de week op mijn werkplek, zodat ik thuis ook niet achter een computer hoef te zitten. Ook kan ik mijn pakketjes daar laten bezorgen, zodat al die kartonnen dozen thuis niet in de weg staan. Thuis is dan echt weer thuis, en werk is werk. Misschien is een externe werkplek uiteindelijk ook gewoon wel beter voor me en wil ik straks helemaal geen thuiskantoortje meer, ik weet het niet.

En waar komt het uiteindelijk toch allemaal op neer? Tevredenheid. Ik wil niet vergeten dat ik een heel gezellig en mooi huis heb. Oké, het is klein, maar het is wel echt een heel fijn huisje. Het is mooi, met de authentieke details waar Funda mee vol staat, comfortabel en het staat bovenal echt op een perfecte plek. Hoewel kopen me nog steeds een mooie volgende stap lijkt – ook als investering in mijn toekomst, zéker nu ik ZZP’er ben, –  wil ik nu vooral kijken naar en genieten van wat ik heb. Een fijn huisje, dat ik sowieso kan betalen, op een leuke plek. En hoe leuk is het eigenlijk om iets te hebben om naar uit te kijken? Het hoeft ook niet altijd allemaal nu-nu-nu. Toch? Ik heb nu alle vrijheid, ik kan een beetje sparen, ik kan nadenken over wat ik wil, ik kan alles nog eens heel goed onderzoeken… en dan koop ik misschien over een jaar of twee wel echt dat droomhuis. Dan ben ik 32 en dat lijkt me nog steeds een mooie leeftijd om een droomhuis te kopen :)

Foto’s: Aline Bouma / De mooie lampen kreeg ik van Snoerboer

The post Ga ik een huis kopen? #4 appeared first on De Groene Meisjes.

Internationale Hamburgerdag 2017

Aanstaande zondag, 28 mei, is het Internationale Hamburgerdag. Nu zul je mij niet zo snel – of zeg maar gerust nooit – een hamburger zien eten. Tenzij hij vegan is natuurlijk! Dus sowieso lijkt het me een meer dan goed idee om komende zondag massaal aan de vegaburgers te gaan. Niet alleen omdat dat lekker is, maar ook om een statement te maken. Per dag worden er in Nederland namelijk nog bijna 900.000 hamburgers gegeten. Moet je voorstellen om hoeveel hamburgers – en dus om hoeveel dierenleed – dat op internationale schaal gezien gaat. Ik wil het eigenlijk niet eens weten.

Laten we dus komende zondag laten zien dat het anders kan. Vegaburgers for the win! Om je een beetje inspiratie te geven, volgen hier een paar van mijn eigen recepten en nog een paar recepten van andere bloggers. Dit zijn recepten die ik zelf ook nog wil proberen.

Bonenburgers 

Het allerlekkerste met een goede salsa en natuurlijk – niet te missen – guac! 



Tofuburger 

Super simpel, want je hoeft eigenlijk alleen de tofu te marineren en te grillen/bakken. Ideaal dus als je zin hebt in een snelle burger!

Amarantburger

Een iets lastiger product om mee te werken, maar zeker de moeite van het proberen waard.

Edamameburger 

Je kunt natuurlijk met alle bonen burgers maken. Dus waarom niet met sojaboontjes? Denk hier een lekkere wasabi-veganaise bij en je hebt volgens mij echt een feestje op een broodje.

Burgers op basis van kikkererwten en zoete aardappel 

Dit komt een beetje in de buurt van een falafelburger, alleen doe je er dan zoete aardappel doorheen. (vandaar de kleur, ook) In deze burgers zitten lekker veel groenten verwerkt, dus ze vullen goed!

Veggieburgers die ik nog eens wil maken

… en ik denk dat als je de linkjes hieronder hebt aangeklikt, dat jij dat ook wilt. You’re welcome.

Sweet Potato Black Bean Burger van Minimalist Baker

The Best Vegan Burger van Jamie Oliver

Pompoenburgers van Oh She Glows

Quinoa-rode bietburger van The Awesome Green

Hopelijk heb je hiermee voldoende inspiratie om komende zondag – en hopelijk op meer dagen daaromheen ook – de hamburgers te laten staan ;) Ik zou zeggen, probeer gewoon eens een receptje en kijk wat je ervan vindt! Eet smakelijk alvast! 

The post Internationale Hamburgerdag 2017 appeared first on De Groene Meisjes.

Stap uit je stad! 17 & 18 juni

De Groene Meisjes hadden weer een leuke uitnodiging ontvangen en vaak betekent dat op naar een leuk nieuw tentje in een stad, of wellicht een reisje naar het buitenland, de natuur in. Maar dit keer was het geen van beide…of misschien juist van allebei een beetje? We hebben op een heel unieke wijze mogen ervaren dat er nét buiten de stad van Rotterdam hartstikke veel te ontdekken valt. Het voelt dus een beetje als een reisje, maar dan heel dichtbij huis! (Voor degene die in de stad wonen natuurlijk ;-)) ‘Stap uit je stad‘ organiseert in het weekend van 17 en 18 juni een reeks aan superleuke activiteiten in de ‘achtertuinen’ van Rotterdam en Den Haag. En wij mochten één van deze activiteiten vast voor jullie ‘testen’!

In je ‘eendje’ naar de druiven

Onze routebeschrijving had koers gezet richting Naaldwijk, onderdeel van het Westland. Deze omgeving ligt tussen Rotterdam en Den Haag in, misschien ken je het van de route op de weg naar het strand van Hoek van Holland? Dat was in ieder geval mijn herkenning, en het feit dat een aantal vrienden zijn opgegroeid in die omgeving. Maar om nou te zeggen dat ik de omgeving – waar ik toch heel dichtbij ben opgegroeid – nou zo goed ken? Dat zeker niet.

Eenmaal in Naaldwijk aangekomen arriveerden wij bij Eenden Tours Westland, waar wij heel hartelijk welkom werden geheten door Jacques. Jacques runt dit unieke Eenden verhuurbedrijf samen met zijn zoon en liet ons met grote trots de eendencollectie zien. Zo ontzettend gaaf! Zoveel mooie en kleuren! Ideaal voor een leuke dagtoer in de omgeving. En mocht er een bruiloft op de planning staan, schroom dan niet om te vragen wat voor mooie bloemen-en kleurencombinaties er mogelijk zijn. Jacques heeft al menig bruidspaar ontzettend blij mogen maken met een prachtig versierde eend op hun speciale dag. Wat een tof idee!

Na wat rondkijken en foto’s maken vertelt Jacques wat we gaan doen deze middag. Het ‘In je eendje naar de druiven’ arrangement is een van de activiteiten die Stap uit je stad organiseert. Het arrangement bestaat uit meerdere onderdelen, die je los van elkaar kan boeken, of zoals wij hebben gedaan, je boekt het complete plaatje. Dat houdt in: rondtoeren in de omgeving van het Westland in een klassieke eend, lunchen bij Muy Amigos in het centrum van ‘s Gravenzande en een rondleiding met koffie en gebak bij Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight. Een prima programma voor deze zonnige middag! Eerste stop? Lunch!

Hotspotten in ‘s Gravenzande

Na een leuke route door de omgeving kwamen we aan in het centrum van ‘s Gravenzande en wat hadden we enorme mazzel die dag! Het was zulk heerlijk weer, dat we met het dak open mochten rijden. Jacques heeft ons alle highlights laten zien onderweg en verteld hoe ontzettend belangrijk deze omgeving voor het Westland is. Het Westland staat bekend om de tuinbouw, de kassen, het verbouwen van groenten en fruit, de bloemen en de veilingen.  Ook al is er aan techniek een hoop veranderd, je ziet nog veel leuke authentieke elementen terug in de omgeving.

Eenmaal aangekomen bij Muy Amigos werden wij weer heel vriendelijk ontvangen door Marieke, de eigenaresse van dit gezellige Mexicaanse restaurant midden op het plein van het centrum. Wij konden een mooi plekje op het terras vinden, waar we met een drankje verder konden kletsen in de zon. Als veganistische optie werd er een lekkere avocadosalade gemaakt met een Mexicaanse dressing en nacho chips. Een lekker fris Mexicaans biertje erbij: tot zover bevalt deze toer ons wel! Er werd een vegetarisch gerecht geserveerd voor de fotograaf en een vleesgerecht gerecht voor Jacques. Zo is er voor ieder wat wils, vertelt Marieke. De trend van vegetarisch en veganistisch eten komt ook steeds meer in het Westland voor en Muy Amigos is altijd bereid de dieetwensen tegemoet te komen. Langzaamaan komen we er wel!

Ook vertellen Marieke en Jacques samen hoe belangrijk het is om samen te werken en samen sterk te staan in het Westland. En die sfeer kan je zeker proeven. De omgang is onderling  ontzettend persoonlijk en iedereen is bereid elkaar verder te helpen. Marieke is daarom ook actief betrokken bij Bezoek Westland, de VVV van omgeving Westland. Opgericht door de ondernemers om alle activiteiten van de omgeving op de kaart te zetten. Altijd leuk om te horen wanneer ondernemers elkaar supporten. Samen kom je verder!

Na een lekkere lunch en leuke gesprekken maken we nog een paar foto’s met de eend voor het restaurant en gaan we weer op weg naar de laatste locatie. Maar natuurlijk met een leuke omweg om nog meer te genieten van de leuke rit ‘met-zonder dak’!

De historische druiven van het Westland

Ok, misschien ligt het aan mij, maar toen ik hoorde dat we naar een druiventeelt gingen, kreeg ik toch de gedachte dat het iets te maken zou hebben met wijn… Opzich helemaal niet gek toch? (edit van Merel: “Ik kon er helaas niet bij zijn deze dag, maar ik reageerde op de Instagram story met: “Zo, nu lekker aan de wijn?!” Dus nee, dat is niet zo gek ;)) Maar daar sloeg ik de plank toch wel een beetje mis. Het gaat hier namelijk om een van de overgebleven druiventelers van het Westland. Tafeldruiven om het onderscheid maar even te maken.

‘Druiven is wat het Westland groot heeft gemaakt’ vertelde Jacques onderweg naar de locatie. Vroeger stond het Westland vól met druivenkassen! Zelfs Jacques heeft een druivenkas gehad in de tuin. Naarmate de jaren verstreken is de focus in de tuinbouw verschoven naar andere producten, maar door de druiven is het allemaal begonnen! De intensiteit van het telen van druiven is vrij hoog en levert maar 1 keer per jaar oogst op. Gelukkig is er nog een plek waar deze traditie wel wordt voortgezet, namelijk op Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight. Een familiebedrijf dat al vele generaties voortleeft.

Deze keer is het Hilde die ons welkom heet en ons gauw naar binnen brengt om een rondleiding te geven. We komen binnen in een grote schuur, met heel veel authentieke details, mooie grote tafels, alles zelf opgeknapt; heel idyllisch! Hier wordt het publiek doorgaans ontvangen, koffie gedronken en natuurlijk is de druivenwinkel open als de druiven in de verkoop zijn!

We lopen door naar de kas, waar de medewerkers aan het ‘krenten’ zijn. Een heel belangrijke stap voor de druiven. Dit is het verwijderen van kleine takjes en druifjes om op die manier meer ruimte te maken in de tros. Hierdoor krijg je dus extra grote druiven. Nooit geweten, weer wat geleerd! We kletsen wat en Hilde vertelt in grote lijnen hoe zij te werk gaan in hun kassen. Het is geweldig om te horen dat ze bij dit bedrijf alles biodynamisch aanpakken. Geen chemicaliën, maar zoveel mogelijk de natuur nabootsen binnen de kassen. Zoveel liefde en zorg, dat kon je er zeker vanaf zien. Ik vroeg Hilde waar je de druiven eigenlijk kan vinden als het zover is. Natuurlijk in hun eigen druivenwinkel, maar ze worden ook verkocht op andere plekken. Ekoplaza Delft is een bekend adres., maar ook verschillende markten door het hele land, waaronder de oogstmarkt in ons geliefde Rotterdam! Ik hoop ze daar tegen die tijd tegen te komen om een heerlijk trosje te proeven.

We lopen nog wat verder door de verschillende schuren, kassen en de achtertuin van hun privéwoning. Een ontzettend ondernemend gezin, niet alleen Hilde en Arnold, maar ook de kinderen. Iedereen heeft wel een ruimte waar er geknutseld, ontdekt en gecreëerd wordt. En dat allemaal met zoveel natuur om je heen. Ik vind het een inspirerende lifestyle!

We sluiten af in een wat kleinere kas waar de tafel ontzettend mooi gedekt is en de koffie, thee en het gebak klaar staat. Ook dit hoort bij het arrangement van het weekend van Stap uit je stad. Een heerlijke druif, ehhhh, kers op de taart om een super leuke middag mee af te sluiten! (misschien handig om er even bij te vermelden: de taart die geserveerd wordt, is niet veganistisch.)

We kletsen nog wat, maar dan is het voor ons toch weer tijd om richting de stad te gaan. En nog net voor we vertrekken verrast Hilde me nog met een klein presentje. Een eigengemaakt wijntje! Hilde en Arnold maken van één of twee druivenbomen per jaar een klein wijntje als presentje voor klanten en naasten. Wat een leuk gebaar! Zat ik er toch niet he-le-maal naast ;-)

Jacques brengt ons met wat laatste mooie uitzichten weer terug richting onze eigen auto en dan komt deze leuke middag toch tot een einde. Het is een absolute aanrader voor een leuke ervaring in deze omgeving! Voor mij is het echt een manier geweest om de omgeving waar ik al dertig jaar in de buurt woon, toch een beetje beter te leren kennen.

Tijdens het weekend van Stap uit je stad kun je het ‘In je eendje naar de druiven’ arrangement boeken,  naast de vele andere activiteiten die worden aangeboden. De activiteiten zijn voor jong en oud, en je kunt kiezen voor een gratis te bezoeken activiteit, of het boeken van een compleet arrangement, zoals wij deden. Voor meer informatie – zoals de prijzen en verdere mogelijkheden – verwijzen we je graag door naar de website van Stap uit je stad.

Mocht je het weekend van de 17 en 18 juni niet kunnen, maar toch interesse hebben in één van de activiteiten, neem dan gerust eens contact op met Jacques of Hilde. Er valt altijd wat te ontdekken in het Westland!

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Stap uit je Stad /  Foto’s: Annebel Eppinga / Geschreven door Precilla Schrier 

The post Stap uit je stad! 17 & 18 juni appeared first on De Groene Meisjes.

Schonere lucht in huis

Weet je nog dat ik een tijdje geleden een campagne voor het Longfonds deed? Ik ging op zoek naar schone lucht in Nederland. Lang verhaal kort: dat is dus bijna nergens te vinden. Onze lucht is behoorlijk vervuild en daar schrok ik best wel van. Ik ben heus niet zo naïef om te denken dat de kwaliteit van onze lucht zo goed is zoals bijvoorbeeld in de natuur van Oostenrijk of Zwitserland (echt bizar hoe diep je daar kunt ademhalen!) maar ik ben er dus wel meer over gaan nadenken.

Ik deelde destijds een paar tips die de kwaliteit van de lucht in jouw leefomgeving kunnen verbeteren en hoe je jezelf zo goed mogelijk kunt beschermen tegen luchtvervuiling. Zoals bijvoorbeeld door vaker op de fiets naar je werk gaan en dan een route te kiezen die níet langs een grote autoweg gaat, zodat je onderweg naar je werk al minder uitlaatgassen inademt. Of door de ramen in je huis vaker aan de niet-straatkant open te zetten. Maar helaas: onderzoeken wijzen uit dat de lucht binnenshuis vaak vijf keer meer vervuild is dan de lucht buiten. Af en toe luchten is dan niet genoeg. En hoewel ik graag mijn huis omtover tot urban jungle met heel veel plantjes, vrees ik dat ook plantjes deze vervuiling niet helemaal tegen kunnen gaan.

Stof, kattenharen en oneindige niesbuien

Ik ben zelf redelijk gezegend als het om allergieën gaat: ik heb er bijna geen. Ik heb soms last van hooikoorts – en het ene jaar erger dan het andere jaar – maar daar heb je het dan wel mee gezegd, gelukkig. Helaas is dat voor mijn vriendin anders. Zij is behoorlijk heel gevoelig voor huisstofmijt, waardoor ze vaak benauwd is (vooral ‘s nachts) en veel moet niezen. Nu is huisstofmijt iets waar waarschijnlijk niemand heel blij van wordt, maar wat wel écht vervelend is, is dat mijn vriendin sommige periodes ook heel gevoelig is voor kattenharen en verse bloemen in huis. Twee dingen waar je in huis toch bijna niet zonder kan. Oké, de bloemen wel als het moet, maar de katjes natuurlijk niet!

Natuurlijk helpen sommige dingen al: vaker luchten, vaker stofzuigen, het bed vaker verschonen, verse bloemen niet naast de plek waar je zit neerzetten, de katten vaker kammen op het balkon (om overtollig haar sneller kwijt te raken,) maar we voorkomen nooit helemaal dat mijn vriendin meerdere keren per dag een flinke niesbui heeft, of het ‘s nachts benauwd heeft en daardoor slechter slaapt. Heel vervelend en iets waar we vooralsnog geen oplossing voor hebben kunnen vinden.

Lifesaver?

Vanwege bovenstaande prijzen we ons heel gelukkig dat we een luchtreiniger van Dyson mogen testen. Het gaat om de Dyson Pure Hot+Cool Link en dat blijkt een supersonisch apparaat te zijn. De Dyson luchtreiniger verwijdert automatisch 99,95% van de allergenen uit de lucht. Dat belooft dus een oplossing van bijna 100% en dat zou echt geweldig zijn. Ook worden verontreinigde stoffen tot 0,1 micrometer uit de lucht gezuiverd, dankzij een rond HEPA-filter in glasvezel. Je snapt, als dit gaat uitpakken zoals we hopen, dan kon dit apparaat wel eens een echte lifesaver blijken te zijn!

De Dyson Pure Hot+Cool Link reinigt niet alleen de lucht, hij verkoelt en verwarmt de lucht ook nog eens. Op deze manier kan de Dyson het hele jaar worden gebruikt, ook wanneer je misschien minder last hebt van je allergieën. Ik hoor regelmatig van bedrijven die een luchtreiniger van Dyson in kantoorruimtes plaatsen om de kwaliteit van de lucht – en daarmee dus ook de kwaliteit van de werkomgeving, waardoor iedereen productiever en blijer wordt – te reguleren.

Mooi én gebruiksvriendelijk

Heel eerlijk? Toen ik hoorde dat we de Dyson Pure Hot+Cool Link mochten testen was ik natuurlijk hartstikke blij, maar ik maakte me wel een beetje zorgen om dingen als: ok en waar gaan we het apparaat laten dan? Zoveel ruimte heb ik niet in huis. En ook: zoiets als een luchtreiniger kan toch niet mooi zijn? Nou, daar heb ik me best wel in vergist moet ik eerlijk zeggen. Ten eerste is de Dyson Pure Hot+Cool Link helemaal niet groot, waardoor hij in mijn slaapkamer eigenlijk niet eens opvalt en ook niet in de weg staat. Ook vind ik hem helemaal niet lelijk, of is het eigenlijk zelfs een mooi vormgegeven apparaat, waardoor het ook niet storend is om hem een plekje in je interieur te geven. Doordat het apparaat wit is, vind ik hem prima staan tussen mijn houten meubels en groene plantjes!

Wat mijn vriendin dan juist weer bezighield (en het is grappig, want het zegt veel over waar onze interesses liggen en hoe ze uiteen kunnen lopen,) is: maar hoe bedien je het apparaat dan? En hoe weet je nou wanneer de lucht dan wel goed is? De oplossing? De Dyson Pure Hot+Cool Link komt samen met een app die je op je smartphone installeert! De app houdt de kwaliteit van de lucht bij en je kunt er het apparaat ook op afstand mee bedienen. (er zit ook een afstandsbediening bij hoor, dus je hoeft niet alles met je telefoon te doen) En hoewel we er in het tweede artikel, waarin we vertellen over onze ervaringen met het apparaat, meer over zullen vertellen, kan ik al wel vast zeggen dat het behoorlijk indrukwekkend is wat je met deze app allemaal kunt. Wanneer je de Dyson Pure Hot+Cool Link aansluit en connect met de app, wordt eerst de basiskwaliteit van de lucht gecontroleerd en wordt er een persoonlijk ‘programma’ voor je samengesteld, die de kwaliteit van de lucht in no-time gaat verbeteren. Je hoeft je dus in elk geval geen zorgen te maken over of het lastig gaat zijn om de goede instellingen te kiezen – dat regelt het apparaat in samenspraak met de app. Wow. 2017 is happening.

En jij dan?

Herken jij je in het verhaal en heb jij ook last van allergieën in huis of op je werkplek? Of maak je je zorgen om de kwaliteit van de lucht en zou je wel eens willen weten hoe je daar iets aan kunt veranderen? Misschien moet je dan met ons mee testen! Tot en met 16 juni kan je namelijk de Dyson Pure Hot+Cool Link thuis proberen. Wanneer je niet tevreden bent, krijg je je geld terug.

Dertig dagen is precies de periode dat wij de Dyson Pure Hot+Cool Link ook gaan testen en ik denk dat je wel kunt zeggen dat dat een goede periode is om een gefundeerd oordeel over een apparaat te geven. Wij komen in ieder geval over dertig dagen bij je terug met onze bevindingen en ik ben erg benieuwd wie van jullie het apparaat ook gaat testen, of misschien al getest heeft! 

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Dyson / Foto’s: Aline Bouma

PS is het heel gek dat ik door de productnaam van het apparaat steeds het liedje ‘Hot ‘nd Cold’ van Katy Perry in mijn hoofd heb?

The post Schonere lucht in huis appeared first on De Groene Meisjes.

Vijf picknick proof gerechten

Mijn favoriete ding om te doen in de zomer, is buiten eten. In de tuin van vrienden, op mijn eigen balkon of in het park. Dat vind ik eigenlijk nog het allerleukste. Ik ben gezegend met een ontzettend gezellig park in de buurt van mijn huis – voor de Rotterdammers onder ons: het Vroesenpark – en ik ben van plan om daar de komende zomer heel wat keren te gaan zitten. Vorig jaar verhuisde ik pas in augustus en had ik zo’n drukke periode, dat ik daar maar twee keer heb gezeten en dat was echt veel te weinig. Dit jaar ga ik dat anders doen!

Zal ik iets opbiechten? Ik heb zelfs een speciaal kleedje gekocht, om mee te nemen naar het park. Zo’n . (klik op de link om voorbeelden te zien) Ik weet het, ik ben de ergste, om zo mee te gaan in die trend, maar het is zó leuk. Ik zie mezelf er al helemaal op zitten met een boekje en lekker eten. Ook zonder vrienden, want ook dat kan prima. En natuurlijk wil je dan iets lekkers te eten meenemen. Ik zocht in mijn receptenindex naar vijf gerechtjes die heel geschikt zijn om mee te nemen naar een picknick. Je weet wel, die gerechten die én makkelijk te maken, én makkelijk in te pakken en vervolgens ook nog makkelijk op te eten (zonder al te veel attributen nodig te hebben,) zijn. Uitgaande van deze drie criteria, kwam ik uit op de volgende recepten:

Summerrols

Ik weet dat er mensen zijn die denken dat het rollen van deze summerrolls een hels karwei is, maar dat valt echt héél erg mee. Ik ben de meest onhandige persoon ooit en zelfs ik kan het. En vergeet vooral dat goddelijke sausje niet, want die maakt alles nog eens tien keer beter. (en mocht het rollen je dan toch tegengevallen zijn, dan maakt die saus alles weer goed)

Wraps

Maakt ook eigenlijk niet uit wat je op je wraps doet – hummus met avocado en sla is bijvoorbeeld ook al een heel goed idee – maar deze zijn wel echt heel erg lekker. En zeg eerlijk: wat is er idealer dan wraps die je in stukken snijdt? Perfect!

Pastasalade (elke variant)

Maakt oprecht niet uit wát je door je pastasalade doet, sowieso is zo’n koude salade een winnaar op een picknick. En zo makkelijk te maken, voor 2 of 20 vrienden. Maakt allemaal niet uit, pastasalade is altijd het antwoord.

Hummus met broodjes en groenten om te dippen

Niks lekkerder dan een grote portie hummus en dan allemaal lekkere dingen om erin te dippen! En ja, dat kan gewoon als maaltijd hoor :) De hummus maak je natuurlijk lekker zelf en dat is veel makkelijker dan de meeste mensen denken. Zelfgemaakte hummus is het allerbeste dat er is. Pak een stapeltje afgebakken pita’s en een berg rauwkost in en je bent klaar om te gaan!

Broodjes met beleg, zoals:

– Vietnamese Bánh Mì 

– Pistolletjes met kikkererwten 

– Boterhammen met vegan tonijnsalade 

– Naan met vegetarische kipstukjes 

– Barbecue Tofuburger 

Heb je al zin gekregen om je kleedje in het park neer te leggen? Ik wel, dus dat is precies wat ik vanavond ga doen! Geniet ervan en laat het me weten als je één van de gerechten hebt gemaakt. Dit kun je doen door een foto met me te delen via Instagram met #degroenemeisjes erbij. Dankjewel! 

The post Vijf picknick proof gerechten appeared first on De Groene Meisjes.