Merel Wildschut's Blog, page 34

Schonere lucht in huis, deel 2

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Dyson / Foto’s: Aline Bouma 

Een paar weken geleden schreef ik ‘Schonere lucht in huis deel 1.’ Deze blogpost ging over de Dyson Pure Hot+Cool Link die we een maand lang zouden testen, om te kijken of het een oplossing zou bieden voor de allergieën waar mijn vriendin last van heeft. Die maand is nu voorbij, dus ik vertel je over hoe het apparaat ons bevalt. Ook beantwoord ik enkele vragen die in de comments onder de eerste blogpost werden gesteld.

Best wel onmogelijk

De voornaamste reden om de Dyson Pure Hot+Cool Link te testen? De allergieën van mijn vriendin. De voornaamste bron van haar allergieën? De katjes. I know. Dat is dus best wel een vervelend scenario. Ik bedoel, ik had de katjes al en mijn vriendin kwam erbij. Ze is helemaal verliefd op die beestjes (ze inmiddels een grotere catlady dan ik,) maar ze niest 24/7 als ze te veel in contact komt met de haren. Dus wat doe je dan? Iedere dag stofzuigen, Beppie (die modellenkat met haar lange manen,) laten trimmen zodat er minder haar overblijft, ramen openzetten en de katten ‘s nachts niet in de slaapkamer laten slapen. Maar dat bleek niet genoeg te zijn. Blijkbaar hangen die stofjes dan toch in de lucht en dat ga je niet zomaar oplossen met bovenstaande dingen.

Voor mijn gevoel ontkom ik er bijna niet aan om hier een ‘en toen was daar de Dyson Pure Hot+Cool Link’ verhaal van te maken. Het is namelijk echt waar: dit apparaat heeft ervoor gezorgd dat mijn vriendin binnen no-time minder last van haar allergieën kreeg. Eerst denk je: dat kan bijna niet, zó snel? Maar toen ging ik wat lezen over het apparaat op internet en las ik meer mensen die echt heel erg snel resultaat hadden gemerkt. Blijkbaar kan dat dus wel. Mijn vriendin merkte al na een dag of twee dat ze makkelijker kon ademhalen doordat ze minder benauwd was, minder hoefde te niezen en minder last had van een jeukerige huid. Het was misschien niet honderd procent over, maar het was aanzienlijk minder geworden.

Wij hebben de Dyson Pure Hot+Cool Link in de slaapkamer gezet, omdat het vooral voor en na het slapen was dat mijn vriendin last had van bovenstaande dingen. We hebben gedurende maand een paar keer getest om het apparaat wel of niet aan te zetten en iedere keer dat het apparaat níet aan stond, had mijn vriendin weer meer klachten. Inmiddels gaat het zo goed en heeft mijn vriendin zo weinig last van haar allergieën dat we grappen maken als ‘we moeten de Dyson maar meenemen op vakantie,’ omdat het soms lijkt alsof ze er niet meer zonder kan.

Gebruiksgemak

Zoals ik in mijn vorige blogpost ook schreef: ik vond het heel belangrijk dat de Dyson Pure Hot+Cool Link een beetje leuk in mijn interieur zou staan. Nou, dat lukte aardig. Het is een mooi en strak apparaat en doordat hij wit is, vind ik hem niet heel erg opvallen. Het is geen storend element in de slaapkamer, in ieder geval. Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend dat hij er staat.

Ook heb ik in de afgelopen maand aardig uitgevogeld hoe het apparaat werkt. Het eerste dat we hebben gedaan is de app downloaden. Door de app – via je wifinetwerk-  te syncen met de Dyson Pure Hot+Cool Link, krijg je een overzicht van hoe het ervoor staat met de kwaliteit van de lucht in je huis. Dit was eerst niet voldoende. Dan ‘bedenkt’ het apparaat, in samenwerking met de app, een programma om de lucht schoner te krijgen. Dit stel je in als standaardprogramma. Het enige dat je vervolgens hoeft te doen, is de Dyson aanzetten. Hij kiest zelf het programma dat nodig is. Dat programma en de nachtstand zijn de enige twee functies die ik tot nu toe heb gebruikt. (oh nee, dat is niet waar. Op een heel warme dag heb ik de koelfunctie gebruikt om de ruimte wat lager van temperatuur te krijgen. Dit werkte ook prima.)

In de app kun je allerlei dingen tracken. Zoals: over hoeveel uur (we hebben het over duizenden uren, hoor) moet het filter van de Dyson Pure Hot+Cool Link worden vervangen? Hoe staat het er nu (real-time) voor met de kwaliteit van de lucht? En hoe heeft die kwaliteit zich ontwikkeld gedurende de periode dat je het apparaat in gebruik hebt? (leuk voor geeks die van grafiekjes houden – zoals mijn vriendin ;)) Vaak vind ik apps bij apparaten middelmatig in gebruiksgemak, maar deze app is echt top. Het laat zien wat je wilt weten, syncen gaat soepel en je kunt de Dyson ermee bedienen – voor het geval je de afstandsbediening niet in de buurt hebt.

Jullie vragen beantwoord

In de comments onder de vorige blogpost werden een enkele vragen gesteld, die zal ik hier zo goed mogelijk proberen te beantwoorden.

Krijg je buitenshuis niet meer last van allergieën als je dit apparaat gebruikt? Immers, je raakt steeds minder gewend?

Dit is iets waar we nog niet helemaal een antwoord op kunnen geven, omdat allergieën sowieso zo veranderlijk lijken te zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld de ene dag mega last van mijn hooikoorts, de andere dag helemaal niet . De kattenharenallergie is misschien pas te ‘testen’ wanneer mijn vriendin een keer met andere katten in aanraking komt, en de Dyson dus niet in de buurt is. Ik weet niet of het zo werkt, eerlijk gezegd. Het is natuurlijk niet dat je geneest van je allergie – de irritatiebron van je allergie wordt weggenomen, maar de allergie is er nog steeds. 

Hoe milieuvriendelijk is dit apparaat? 

Een terechte vraag. Natuurlijk is het in huis halen van een elektrisch apparaat nooit de allergroenste keuze die je kunt maken. Maar soms kan je niet anders. In het geval van zoveel last hebben van allergieën dat je niet meer goed slaapt of moet gaan overwegen om huisdieren wel of niet in huis te houden, wordt het toch wel een kwestie van ‘je moet toch iets.’ Een oplossing zou kunnen zijn om het apparaat tweedehands te kopen, zodat er in ieder geval voor jou geen nieuw apparaat hoeft te worden gemaakt.

Omdat ik helaas geen kastje dat het stroomgebruik per apparaat meet (zoals een Toon of een Nest) heb, weet ik niet precies hoeveel stroom de Dyson gebruikt. Natuurlijk kun je het zelf een beetje in de hand houden door het apparaat uit te zetten wanneer je weggaat of door er bijvoorbeeld voor te kiezen hem ‘s nachts niet of weinig aan te hebben. Echter, dat het apparaat stroom gebruikt, daar kunnen we niet omheen. Wanneer je het apparaat als luxeproduct ziet, bijvoorbeeld alleen omdat je de verwarm-en koelfuncties wilt gebruiken en hem niet nodig hebt omdat je last heb van allergieën, kan ik me voorstellen dat dat een doorslaggevende reden kan zijn om het apparaat niet te willen gebruiken.

Handig om te weten: het apparaat schakelt zichzelf uit wanneer de luchtkwaliteit verbeterd is en/of als de doeltemperatuur bereikt is.

Helpt het apparaat ook tegen stof in huis? 

Nou kijk, het is geen stofzuiger. Die heeft Dyson overigens wel ;) (zelfs met allergiefilter erin, dat is dus iets waar ik nu heel benieuwd naar ben!) Dus het is niet zo dat je huis er schoner van wordt als jij niet schoonmaakt en stofzuigt. Maar dit voorbeeld geeft denk ik wel wat aan: we hadden het standaardprogramma aanstaan toen we het bed gingen verschonen. Mijn vriendin schudde de dekens op en opeens ging de Dyson op een flink hardere stand draaien. Het apparaat reageerde dus letterlijk op het feit dat er meer stof in de lucht rond dwarrelde en ging zijn best doen de boel te filteren. Het apparaat ‘voelt’ het dus wel, als er meer stof is en filtert wel degelijk.

Maakt het apparaat ‘s nachts herrie? 

Nee hoor. Er is ook een speciale nachtstand en die is super zacht! Ik heb nog nooit last gehad van het geluid.

Moet je alle ramen dicht hebben als je dit apparaat aan hebt staan? 

Nee hoor, dat hoeft niet :) Het apparaat filtert gewoon verder, ook als je ramen openstaan.

Zou je het apparaat ook hebben aangeschaft als je het niet opgestuurd had gekregen? 

Zeker weten. Het is namelijk echt een oplossing voor een probleem en we zijn er oprecht enthousiast over. Afgelopen winter heeft mijn vriendin van alles geprobeerd – met plantenspuiten rondlopen, bakjes water op de kachel, beddengoed in de vrieskou leggen enz, – wat maar hielp tegen haar allergie, dus als we destijds van het apparaat hadden geweten, hadden we hem waarschijnlijk toen al getest.

En daarmee sluit ik deze review van de Dyson Pure Hot+Cool Link af. Met het feit dat wij er super blij mee zijn en dat mijn vriendin zich een heel stuk lekkerder in haar vel voelt thuis en dat het apparaat ons erg goed bevalt, op meerdere vlakken! 

The post Schonere lucht in huis, deel 2 appeared first on De Groene Meisjes.

Hotel versus AirBnB

Voor mijn werk verblijf ik best wel regelmatig in hotels. Een voorbeeld: ik ging op een trip van zeven dagen (naar Oregon,) en ik verblijf in vijf verschillende hotels. Dat betekent dus vijf keer je spullen in en uit pakken, maar ook: vijf keer weer afwachten waar je belandt. Dat regelmatige wisselen van slaapplek gebeurt vaker met perstrips, en eerlijk gezegd neemt dat de ‘magie van de hotelkamer’ wel een beetje weg. Immers, je hebt er op een gegeven moment echt heel veel gezien.

Vroeger vond ik hotels wel helemaal het einde. Met mijn ouders verbleef ik nooit in een hotel, maar gingen we juist alleen maar naar vakantiehuisjes. (ook leuk, overigens) Ik kon echt excited zijn over hoe de kamer eruit zou zien, of wat er bij het ontbijtbuffet geserveerd zou worden. Maar dat is logisch, want toen was het nog speciaal om te doen en zat ik bij lange na niet zo vaak in een hotel als nu. En natuurlijk zijn er nog steeds hotel waarover ik excited raak. Zo vind ik bijvoorbeeld de hotels van 25Hours hotels áltijd fantastisch, slaap ik graag een nachtje in het Michel Berger hotel in Berlijn en had ik in Londen vorig jaar een hotelkamer die me echt omver blies. Zó luxe.

Soms zijn hotels wat persoonlijker – wanneer het bijvoorbeeld geen keten is, maar een boetiekhotel – en soms zijn de kamers heel comfortabel en luxe. Het is ook lekker dat je handdoeken vervangen worden, je bed wordt opgemaakt en ook een schone badkamer is prettig. Soms is het personeel ontzettend vriendelijk en willen ze alles doen om je er thuis te laten voelen. Maar ik heb de afgelopen tijd toch wel gemerkt dat ik ook nadelen zie aan het verblijven in een hotel.

Onrustig

Zo kan ik me er bijvoorbeeld een beetje opgesloten voelen. Immers, het is toch een beetje de kamer waar je op aangewezen bent. Natuurlijk kun je in de lounge van het hotel gaan zitten, maar hoe gezellig is dat nou meestal? Ook vind ik het soms opeens benauwend om iedere dag meerdere keren in een lift te staan en langs een receptie te moeten lopen. Het is gewoon zó anders dan wat je thuis gewend bent. Prima voor een nachtje, of misschien twee, maar daarna ben ik er eerlijk gezegd altijd wel weer klaar mee. Herkennen jullie dat?

Zoals ik laatst ook al een schreef: hotels maken me vaak een beetje onrustig. Ik ben er niet heel graag, dus ik ga maar weer de hort op. Natuurlijk kun je in een hotelkamer ook eten bestellen, op bed hangen en tv kijken, maar op de een of andere manier heeft een hotelkamer op mij vaak de uitwerking dat ik er weg wil. En dat kan best wel eens vermoeiend zijn als je een dag of vijf op stedentrip bent. Immers, je blijft maar rennen van koffietent naar lunchroom en van cocktailbar naar restaurant. Dat houd ik twee dagen vol en daarna ben ik hartstikke hotspotmoe. (en wil ik vaak het liefste nog naar huis – en dat is waar heimwee dan weer begint)

Relaxed reizen

Hoe anders waren alle keren dat ik in een appartementje in een stad verbleef. En nu mag ik me heel gelukkig prijzen met een clubje vrienden in Berlijn, die om en om nog wel eens op vakantie gaan en dan hun huisje verhuren en dan aan mij denken en het me aanbieden, dus ik heb altijd wel een plek om te verblijven als ik naar Berlijn wil. Ik heb daarnaast een keertje een AirBnB in Barcelona gehuurd, wat ook fantastisch was. Toen zat ik in een MEGA groot appartement, waar ik een kamer huurde. In de andere kamers verbleven andere reizigers en dat was zó gezellig. Ik ontmoette daar een heel lieve jongen uit Brazilië (die nu in Londen woont,) en een paar Australische meiden. Maar natuurlijk was dat weer anders, want dan had je niet het hele huis voor jezelf.

Want dat vind ik dus echt toppunt van relaxed reizen: een eigen huisje hebben. Met een eigen keuken, een eigen badkamer, een eigen woonkamer met tv, een bank om op te hangen, plantjes om water te geven – maar vooral dat ‘ik woon hier tijdelijk’ gevoel, dat je in een hotelkamer volgens mij niet gauw zult hebben. Ik heb ook het gevoel dat ik me anders ga gedragen wanneer ik in een huisje verblijf, in plaats van in een hotelkamer.

Ik zet thuis koffie, eet een ontbijtje aan de keukentafel – en dat zorgt er dus alleen al voor dat je niet de deur uitrent, om een ontbijt te zoeken. Ik zit rustig een paar uurtjes te werken aan de eettafel, in plaats van dat ik met mijn laptop op schoot op een hotelbed hang, en besluit daarna: zo, dat was mijn werk, de rest van de dag staan mijn telefoon en email uit. En niks lekkerder dan na een hele dag door een stad sjouwen ‘s avonds op een bank ploffen, Netflix kijken, een flesje wijn opentrekken, eten van een lokaal restaurantje bestellen via Deliveroo… man, echt, je kunt me eigenlijk gewoon niet gelukkiger maken. En terwijl ik dit zo schrijf denk ik: het verklaart eigenlijk heel veel. Het is namelijk ‘spelen dat je thuis bent,’ maar toch op reis zijn. Dat is precies wat past bij de wereldreiziger die het allerliefste thuis blijft, maar ook de wereld wil zien. Ja, dat ben ik.

Ik heb me dus voorgenomen dat, wanneer het kan, ik niet meer in hotels wil verblijven. Toevallig verblijf ik komend weekend nog een nacht in een hotel, omdat ik een bruiloft heb ik in Amsterdam en ik daar een nachtje wil blijven – maar dat heb ik dan ook al maanden geleden geboekt. In juli ga ik naar Zuid Frankrijk en in september naar Oostenrijk. Beide perstrips en ik neem aan dat ik dan in hotels verblijf. Maar alle reisjes die ik zelf ga boeken, wil ik het allerliefste met een AirBnB (of via een andere weg,) appartement. Volgens mij word ik daar veel gelukkiger van. Ben ik de enige? Ik denk het niet, als ik zie wat voor mega succes AirBnB is.

Waarom ik gisteren een broodrooster bestelde

Gelukkig ben ik gezegend met in ieder geval twee vriendinnen – Naomi en Aline, als jullie meelezen, ik heb het over jullie ja :) – die echte koninginnen van AirBnB zijn. Maakt niet uit naar welke stad je wilt, één van de twee heeft er wel een adresje waar je echt naartoe moét. Hoe ze het doen, geen idee, maar zij belanden echt altijd in de allermooiste huizen. Jaloersmakend gewoon. Daar kan geen luxe hotelkamer tegenop. Sowieso niet, want hoeveel leuker is het om een kijkje te krijgen in iemands persoonlijke leefomgeving? Inclusief alle mooie spullen om naar te kijken, of dingen die je kunt uitproberen voor de dagen dat je er bent?

Zo heb ik bijvoorbeeld de afgelopen keer weer de nodige interieurinspiratie opgedaan in het prachtige huis waar ik ‘woonde,’ weet ik dat ik nog meer planten wil en heb ik gisteren een broodrooster besteld – omdat ik het hier zo lekker vond om af en toe een broodje te roosteren en ik helemaal vergeten was hoe het was om een broodrooster te hebben. Zo heb ik in een ander huis ooit geleerd dat het ook wel eens lekker is om filterkoffie te zetten, heb ik al de nodige boeken aan mijn ‘to read’ lijst toegevoegd door naar andermans boekenkast te kijken en heb ik mooie muziek ontdekt doordat iemand een platenspeler had staan. Echt, nogmaals, hoeveel leuker is dat dan in een hotel verblijven? Duizend keer leuker, als je het mij vraagt.

Genoeg redenen dus om maar eens een beetje te minderen met hotels. Immers, reizen zal ik voorlopig toch nog regelmatig blijven doen, zowel voor werk als privé. Het is overigens niet per se dat hotels duurder zijn dan het huren van een appartement. Soms is het even duur, of zelfs duurder. Maar alle andere bovenstaande argumenten tellen ook mee, voor mij. Ik ben benieuwd hoe dat voor jullie is! Wat zijn jullie ervaringen met hotels en appartementjes huren? Zijn jullie wel eens op heel bijzondere plekken beland? Zijn er ook mensen die juist wél mega hotelfan zijn? Laat het me weten bij de comments! 

The post Hotel versus AirBnB appeared first on De Groene Meisjes.

Gastblog: Omapost

Ik hou ervan als vrienden leuke tips en goede ideeën hebben. En nog blijer word ik ervan als zij dat leuks willen delen op mijn blog. Vandaag geef ik om die reden het woord aan Lianne. Misschien ken je haar van haar awesome blog ‘The Self Help Hipster.‘ Ik ben al jaren fan – zowel online als in real life – en haar gastblog van vandaag maakt me warm en blij. Ik hoop dat dat ook voor jullie geldt. Veel leesplezier! 

Eenzaamheid onder ouderen is een enorm verdrietig iets.* Wanneer je op de website van het Ouderenfonds hierover leest is dat best confronterend. Bijna 900.000 65-plussers voelen zich eenzaam. Bijna 420.000 ouderen vieren geen Kerst of Oud&Nieuw bijvoorbeeld, en die eenzaamheid is ook geassocieerd met allerlei gezondheidsrisico’s; de kans op overlijden stijgt enorm hoe meer de eenzaamheid stijgt.

Maar goed, ik kwam hier niet om jullie te deprimeren. Waar ik hier wél voor kwam, is een superleuke app waarbij je zowel je eigen opa en oma een ENORM plezier mee kan doen als een andere oudere in Nederland!

Check out: OmaPost.

Ik heb alle vier mijn opa’s en oma’s nog (en ik ben bijna 30!). Toen ik nog thuis woonde ging ik bijna elke zondag bij mijn opa’s en oma’s op visite. Na de kerk gingen we als gezin koffiedrinken bij de ene opa en oma, en daarna door naar de andere opa en oma voor de borrel.

Nu probeer ik een keer in de 3-4 weken te gaan. Dan drinken we samen koffie of thee en kletsen we een tijdje**. Alleen die een keer in de 3-4 weken haal ik niet altijd? Sterker nog, ik had mijn opa’s en oma’s in de eerste drie maanden van het jaar helemaal niet gezien. Mijn ene opa en oma waren fysiek niet lekker en de andere twee liep ik net mis wat betreft sociale gelegenheden, waardoor het ineens maart was en ik me realiseerde dat ik ze voor het laatst met kerst gezien had. Ik spreek ze heel af en toe via de mail of Whatsapp, maar laten we eerlijk zijn: technologie is niet hun sterkste kant. Mails “verdwijnen”, emojis zijn maar moeilijk en vaak mist de interpunctie. Soms hele woorden: Mijn oma heeft ooit mijn nicht “nasi” geappt, waarmee ze vroeg of ze nasi wilde komen eten die avond.

Toen werd het mei en wilde ik eens een origineel cadeautje bedenken voor Moederdag. De ene oma had nog liters Cacharel parfum en de andere oma zat ook niet echt te wachten op de nieuwste van Saskia Noort. En toen had ik het ineens: Ik ga eindelijk de app OmaPost gebruiken en mijn opa’s en oma’s een tijdje kaartjes sturen. De app kende ik al heel lang van naam maar ik had hem tot een maand geleden nog niet gebruikt.

Hoe de app werkt

Het briljante idee achter de app is als volgt:

Je oma en opa zijn van vroeger gewend om kaartjes te sturen en te ontvangen. Jij, daarentegen, doet alles met je telefoon. Je mailt, smst en whatsappt, je maakt foto’s, je houdt je agenda bij, je; allemaal met je telefoon. De app OmaPost combineert wat voor jou het makkelijkst is, met wat voor je opa en oma het makkelijkst (en het leukste) is!

Met de OmaPost app selecteer je namelijk een foto op je telefoon (bijvoorbeeld van een feestje waar je bent geweest, of toen je je achterneef tegen kwam, of die leuke dag op het strand), schrijf je er een tekstje bij, en de app verstuurt die als kaartje naar je oma. “Deel je online leven met je offline oma” is dan ook de tagline. Op die manier krijgt je oma een leuk kaartje in de bus én kun je aan je oma laten zien wat je allemaal aan het doen bent, waardoor jullie het ook weer eens over nieuwe dingen kunnen hebben als je elkaar ziet!

Ik installeerde de OmaPost app en kocht voor 25 euro 12 kaartjes. Je betaalt dus iets meer dan 2 euro voor een kaartje. 2 euro voor het gebruiksgemak en de originaliteit? Eat your heart out, Hallmark!

Ik droeg mijn broer Tom op om hetzelfde te doen, zodat mijn opa’s en oma’s een keer in de 2 weken van mij of Tom een kaartje krijgen. En zo sturen Tom en ik nu elke twee weken een kaartje naar mijn opa’s en oma’s – en zij sturen ook kaartjes naar ons terug. Ik kan het niet anders omschrijven dan ‘gezellig!’. Ik bedank ze via de mail/app (of via het nieuwe OmaPost kaartje!) voor hun kaartje en schrijf weer wat terug.

Daarbij heb ik inmiddels ook een oma “geadopteerd”. Bij deze optie krijg je de gelegenheid een kaartje te sturen naar iemand die je niet kent (het adres krijg je niet te zien in verband met privacy), en diegene die mag als ze dat wil jou een kaartje terugsturen!  Merel: dit is dus perfect voor mij, want ik heb helaas al een jaar of vijftien geen opa’s en oma’s meer, maar op deze manier kan ik toch een opa of oma een kaartje sturen!

De reden dat ik dit voor Merel wilde schrijven was dat ik inschat dat Merel’s publiek niet alleen mintgroen is, maar ook maatschappelijk bewust. En misschien ook wel een opa of oma heeft waar ze meer contact mee zou willen onderhouden maar niet zo goed weet hoe. Of het is er nog niet van gekomen. Daarom is deze app zo vet. Het is zo’n leuke en makkelijke manier om je levens wat meer met elkaar te verbinden, en wie weet maak je iemands dag wel met jouw kaartje.

Gaan jullie de app ook downloaden?

Wel afblijven van mevrouw de Vries want dat is MIJN adoptie-oma.

Voor het geval dat hier onduidelijk over bestaat, noch Merel noch ik zijn hiervoor betaald of anderszins gesponsord. Ik (Lianne) schrijf dit gastartikel omdat ik stapeldol ben op mijn eigen grootouders, deze briljante app en hoe goed die ingezet kan worden bij eenzaamheid van ouderen. Merel vond het een superleuk idee omdat Merel een schat is. Zo gaan die dingen.

*Voor jongeren is eenzaamheid ook vervelend. Het grote verschil is dat jongeren gezonder en mobieler zijn én dat bij hen niet binnen een relatief korte tijd een partner, en/of meerdere vrienden en kennissen overlijden. Hierdoor kunnen ze minder sociale dingen zelf ondernemen en hebben ze bovenop hun groeiende sociale isolement te maken met grote sociale verliezen en rouwverwerking.

**Als ik echt punten wil scoren neem ik bonbons, mijn knappe vriend of bloemen mee.

Was jij al bekend met de Omapost app? Wil je iets kwijt over dit onderwerp of jouw ervaringen? Laat gerust van je horen bij de comments! 

Dankjewel voor je bijdrage, lieve Lianne! Foto’s: Aline Bouma 

The post Gastblog: Omapost appeared first on De Groene Meisjes.

Hotspot: Elements Beach

Afgelopen zaterdag had ik niet echt een plan. Dat zijn eigenlijk de beste dagen. Vooral als je dan ‘s avonds opeens besluit om toch nog iets leuks te gaan doen en dat geweldig uitpakt. Dat zijn de beste dagen, als je het mij vraagt. Mijn nicht Hannah en ik reden naar ‘s Gravenzande, om te gaan eten bij Elements Beach. Een strandtent waarover ik al meerdere mensen had gehoord, dus ik was er al langer nieuwsgierig naar. We waanden ons in het buitenland – in Ibiza misschien? – en eigenlijk wilde ik helemaal niet meer naar huis na deze avond. Wat een fijne plek!

Vergeet kipsaté en kleffe friet

Lauw bier, te zoute en kleffe friet en kipsaté. Oké, voor de vegetariërs een uitsmijter, maar bonter maken heel veel strandtenten het niet. En dat is jammer, want ook veggies en vegans willen wel eens lekker eten op het strand. Of wat als je een allergie hebt? Daar hoef je bij veel strandtenten niet mee aan te komen, omdat ze vaak niet weten wat ze daarmee aan moeten. Wat dat betreft loopt dit gedeelte van de horeca echt een beetje achter op de rest van hip Nederland, is me opgevallen.

Kwijlend zit ik regelmatig naar insta-story’s te kijken van Amerikanen of Australiërs die naar hun fancy strandtenten gaan en daar dingen als acaibowls en vegan burgers eten. Ik wil dat ook! Nou, dat kan dus prima. Bij Elements Beach :) En natuurlijk gaat het niet allemaal alleen maar om het eten, maar het is wel degelijk een groot pluspunt. Lekker eten en drinken, naast relaxte banken om op te hangen en goede bedjes om in de zon te liggen. Heeft Elements allemaal voor je!

Wij aten HEERLIJK. Maar echt, Heel Erg Goed. Dat ging van kip van de Vegetarische Slager in een goddelijke saus met taugé en koriander, tot taco’s met bonendip. Maar ook zoete aardappel friet, bietendip, pita’s, een groene salade… noem maar op. Het was ZO lekker. Er was zelfs een vegan dessert! Een vegan chocoladetaartje. Wow. Ik ben echt onder de indruk.

Ontbijten op het strand en lekker werken

Wat ik heel fijn vond, was dat het helemaal niet zo druk was. Terwijl het toch echt een heel mooie zomerse weekendavond was. Het was er gezellig druk, maar het terras zat niet propvol. We konden kiezen uit meerdere zonnige plekjes en besloten uiteindelijk lekker naast een palmboom te gaan zitten. Om de zomerse vibes nog maar een beetje meer op te voeren, dacht ik zo.

Elements Beach is super makkelijk te bereiken. Wij parkeerden gratis na 18.00 uur, maar we zagen dat een dagje parkeren maar twee euro kost. Dat is allemaal nog goed te doen. Zeker als je het vergelijkt met badplaatsen zoals Bloemendaal of Scheveningen. (waar het mij overigens vaak ook te druk is, dus ik ben sowieso blij met deze ontdekking in mijn eigen regio!) Volgens mij is ‘s Gravenzande – naast Hoek van Holland – nog redelijk onontdekt, terwijl er toch een paar gezellige tenten te vinden zijn.

Al vanaf ‘s ochtends kun je bij Elements Beach terecht voor een lekker en gezond ontbijtje, om je dag goed te beginnen. Sojayoghurt met fruit en granola eten terwijl ik met mijn voeten in het zand zit? Je hoort mij echt helemaal niet klagen. Chill muziekje erbij, niks meer aan doen. Ik zou hier best eens een dagje willen gaan zitten met mijn laptop, om een beetje te werken. Of met een goed boek natuurlijk, om juist even niks te doen. Elements is in ieder geval een spot waar ik gerust een hele dag kan vertoeven, omdat de sfeer er zó relaxed is.

Ik vind het leuk om steeds meer dingen in ‘mijn nieuwe omgeving’ te ontdekken. In augustus woon ik een jaar in Rotterdam en ik begin steeds meer te zien van wat er ook buiten de stad te zien en te beleven is. Heb je bijvoorbeeld deze blogpost al gelezen over de omgeving Westland? Daar valt ‘s Gravenzande, waar Elements Beach ligt, ook in. Het is hier echt hartstikke leuk en mooi en zo zie je maar dat het meer dan de moeite kan zijn om af en toe eens even uit die stad te stappen :)

Elements Beach 

Website / Facebookpagina

Adres: Slag Vlugtenberg, ‘s Gravenzande

Wie van jullie is er al bij Elements Beach geweest? Wat vond jij ervan? En wie van jullie zet deze strandt op zijn ‘to visit this summer’ lijstje? 

The post Hotspot: Elements Beach appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 12-16 juni

Ah jongens, dit zonnige weekend. Het doet me zoooooooo goed! Ik ben er twee dagen volop van aan het genieten en ik hoop dat we die kans deze week ook nog eventjes gaan krijgen. Jullie ook? Toen ik wat receptjes zat te zoeken voor het nieuwe weekmenu, kwam ik recepten tegen die ik persoonlijk veel te lang niet heb gemaakt en die al wat langer op mijn blog staan. Daarom, deze week: vijf recepten die – geheel onterecht – een beetje vergeten zijn! (extra leuk om te zien wat er – gelukkig in positieve zin – veranderd is aan de foodstyling en foto’s :’)) 

Maandag – Salade met kikkererwten, za’atar en tahin

Laten we de week met een goede dosis veggies beginnen. Dat pakt in ieder geval niemand ons meer af ; ) Ik vind alles met tahin lekker. En ook eigenlijk alles met za’atar, dus ik weet nog precies hoe lekker in deze salade vond!

Dinsdag – Vegan Kip Korma 

Grappig. Ik heb er na het plaatsen van dit recept nooit meer aan gedacht om dit nog eens te eten. En dat terwijl ik nog precies weet hoe lekker het was. Stom he? Nou, tijd voor een herkansing!

Woensdag – Thaise kokossoep 

Ja hoor, woensdag is nog steeds soepdag. Dit lekker frisse en zomerse soepje lijkt me een prima idee voor deze week!

Donderdag – Quesadillas 

Natuurlijk zijn dit geen échte quesadillas, want er zit geen kaas in. Je kunt het natuurlijk wel met vegan smeltkaas maken, maar heel eerlijk? Ik vind dat heel vies. Persoonlijk mis ik de kaas in dit gerecht niet, want de avocado maakt alles goed.

Vrijdag – Falafelbowl 

(check even dat servetje onder de lepel. Wat was ik aan het denken jongens?)

Vrijdagavond, comfortfoodavond. Een broodje falafel maken te veel werk? Geen probleem, je kunt gewoon een falafelbowl maken. Hierbij gooi je alle ingrediënten in een kom, met een lekkere tahinsaus erbij en eventueel een pitabroodje on the side, en je hebt precies dezelfde smaak. Waarom moeilijk doen als je het jezelf ook heel makkelijk kunt maken?

Ik ben heel benieuwd of jullie deze klassiekers van de Groene Meisjes gaan oppakken deze week! Laat je het me weten? Je kunt een foto van jouw eindresultaat met me delen via Instagram. Gebruik daarvoor alsjeblieft #degroenemeisjes, zodat ik je foto makkelijk kan terugvinden!

The post Weekmenu 12-16 juni appeared first on De Groene Meisjes.

Mijn plannen voor deze zomer

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Storytel / Foto’s: Sam van Rij 

Ik ben nog maar net thuis van het ene kampeertripje en ik heb alweer zin om het volgende te plannen. Komt dat je bekend voor? Ik heb er altijd wel een beetje ‘last’ van, maar in de zomer extra. Het mooie weer maakt dat ik optimaal wil genieten van buiten zijn, van zon, vrijheid en gezelligheid. Het is ook het ideale seizoen om het iets rustiger aan te doen. Ook al heb ik als kinderloze ZZP’er in principe niets te maken met schoolvakanties, het feit dat heel je omgeving op een gegeven moment vakantie begint op te nemen, maakt toch dat ik er ook naar begin te verlangen.

Ergens is het vooral heel lekker als mijn hele omgeving vakantie heeft terwijl ik nog verder werk, want het zorgt ervoor dat het een stukje rustiger is. Overal eigenlijk: in de supermarkt, in de trein, maar ook in mijn mailbox. Ik word minder gebeld, ik heb minder heel strikte deadlines en er staan duidelijk minder afspraken in mijn agenda. Dat zorgt ervoor dat ik lekker kan doorwerken, waardoor ik in de zomer bijvoorbeeld toekom aan vooruit werken, want content maken gaat opeens een stuk makkelijker als ik minder word afgeleid. Daarnaast geef ik mezelf de ruimte om halve dagen te werken, of als het echt een keer een dag héél mooi weer is, gewoon eens een dagje helemaal vrij te nemen.

Toffe plannen

Echt een vakantie opnemen ga ik voorlopig niet doen. Ik denk er namelijk over na om in het najaar er een wat langere periode tussenuit te gaan. Dat wil zeggen: dan stop ik ook echt even met werken. Dat heb ik namelijk in de zes jaar dat ik mijn blog heb nog nooit gedaan, en ik merk dat ik er heel erg aan toe ben. Logisch ook, want eigenlijk heb ik nooit echt vakantie. Soms lijkt het wel alsof ik vakantie heb, als ik bijvoorbeeld op reis ben en toffe dingen doe. Maar dat is in 95% van de gevallen nog steeds om werkredenen. Heel geweldig, maar ik denk dat het gezond is om echt een keer de boel op on hold te zetten en er gewoon eens niet te zijn. Daarover zal ik jullie tegen de tijd dat het zover is meer vertellen, het is voorlopig nog niet aan de orde. Maar dat vooruitzicht maakt dat ik deze zomer juist even wil doorwerken en misschien ook een beetje vooruit ga proberen te werken.

Voor mijn werk ga ik naar Zuid-Frankrijk en Oostenrijk, in respectievelijk juli en september. Het reisje naar Frankrijk gaat om een persevent waarbij ik aanwezig mag zijn en Oostenrijk is een persreisje, waarbij ik een aantal regio’s in het land ga verkennen. Ik ben heel benieuwd! Ik ben nog nooit in Oostenrijk geweest, maar als het er net zo mooi is als in buurland Zwitserland, dan ben ik nu al verkocht.

Privé heb ik een weekend Lowlands gepland, gezellig met vrienden. Dat is natuurlijk niet echt een vakantie, maar wel heel erg leuk en ik heb daar heel veel zin in. Eind juni/begin juli ga ik een weekje naar Berlijn om op een huis te passen, maar daar ga ik gewoon verder werken. Juist daar kan ik heel goed werken heb ik al eerder gemerkt, dus ik hoop daar een hoop te kunnen doen.

Toch denk ik stiekem nog wel na over een last-minute boeken of zo. Onder het mom van ‘waarom ook niet?’ Gewoon een dag of vijf naar een zonnige bestemming, dat lijkt me wel wat en het hoeft volgens mij ook niet heel duur te zijn. Aangezien ik dit weekend heb ontdekt dat ik kamperen heel leuk vind, is het misschien wel een idee om dat ergens te gaan doen voor nog een paar dagen. Ik zag een kennis logeren in een tipi tent op Ibiza en nu ben ik obsessed door dat idee. Of wat dacht je ervan om een campertje te huren en gewoon wat rond te toeren ergens? Aline vertelde me over tenthuisjes op de Waddeneilanden. Lijkt me allemaal fantastisch. Ik ga nog even kijken wat de mogelijkheden zijn. Maar eventjes een paar dagen echt helemaal niks doen – dus ook niet werken – is misschien wel een goed idee.

Verder ben ik jarig in augustus en wil ik graag met vrienden een vegan barbecue organiseren,  ga ik naar festival Mundial (Tilburg) en naar Milkshake (Amsterdam) en  zijn er een paar leuke (kleinere) events in Rotterdam waar ik graag naartoe wil. Maar omdat ik niet alleen maar naar festivals en evenementen wil, wil ik de zomer juist ook aangrijpen om meer de natuur in te gaan. Ik heb zin in middagen op het strand of in de duinen, wandelingen over de heide en ik wil bloemen en aardbeien plukken. Wat een vooruitzichten allemaal hè? Ik heb helemaal niks te klagen en ik hoef me zeker niet te vervelen!

Lekker thuis

Maar heel eerlijk? Waar ik het misschien wel het meeste naar uitkijk voor de komende tijd is lekker thuis zijn. In het park hangen met een kleedje, met een barbecue en vrienden, op mijn balkon zitten met zelfgemaakte koffie en een goed ontbijtje. Ik ben daar nooit heel goed in geweest. Op de één of andere manier ben ik altijd wel een beetje bezig geweest met weg gaan en extern vermaak zoeken. Terwijl dat helemaal niet nodig is om een fijne tijd te hebben, heb ik inmiddels wel steeds meer door. Ik kan steeds beter ontspannen in en om huis en ben steeds meer oké met gewoon eens een dag helemaal niks nuttigs doen. Sterker nog, ik leer het echt waarderen.

Dat komt deels doordat ik voor mijn werk al op zoveel plekken kom dat ik juist de kostbaarheid van het thuis zijn en vrije tijd hebben in ben gaan zien. Maar het komt ook doordat ik heb ontdekt hoe ik mezelf soms kan (en moet) ‘dwingen’ om te ontspannen. Je kunt dat jezelf namelijk echt wel aanleren. Ook als je ontspannen van nature net zo lastig vind ik als ik. Hoe ik dat dan doe?

Ik heb dus echt met opzet een gekocht waarmee ik graag naar het park ga. En een rieten mand, waarin ik mijn spullen mik, zodat ik snel de deur uit kan wanneer de gelegenheid zich voordoet. In die mand gooi ik dan een gevulde Dopper en iets lekkers om te eten, zoals een zak popcorn of gesmeerde broodjes. Oh, of een stuk watermeloen, dat doet het ook altijd goed.  Ik heb een , voor als ik wil lezen, en op mijn telefoon staan standaard podcasts en luisterboeken. Voor dat laatste gebruik ik de Storytel app, waarop ik altijd een paar interessante of leuke boeken gedownload heb staan. Zo kan ik de boeken ook luisteren (of lezen, want er staan ook e-books op,) als ik geen beschikking tot internet heb. (stel dat je opeens middenin de natuur een mooi plekje vindt – dan kan je daar gewoon verder luisteren. Ideaal!)

Luisterboeken en podcasts zijn zo ontzettend ideaal omdat je er niks over hoeft te doen. Je gaat liggen, je zet je app aan, je koptelefoon op (ik gebruik met heel veel plezier mijn ,) en je wordt voorgelezen. Ondertussen sluit je je ogen en geniet je van het verhaal, of misschien blijf je juist lekker om je heen kijken om te kijken naar wat er allemaal om je heen gebeurt in het park. Je doet je koptelefoon op en je bent echt even helemaal weg. Natuurlijk, luisterboeken zijn ook ideaal voor bijvoorbeeld tijdens het doen van de afwas, of wanneer je onderweg bent naar afspraken en je een uur in de trein moet zitten, maar dan ben je toch altijd weer met nuttige dingen bezig. Het idee van eindeloze zomerdagen, waarop je echt even helemaal niks hoeft behalve je goed insmeren voor de zon en zorgen dat je genoeg water drinkt, dat is toch wel echt het allerfijnste dat er is en daar passen luisterboeken, vind ik persoonlijk, heel erg goed bij.

Wat staat er momenteel op mijn luisterboekenplank?

Dat kan ik je vertellen. Komt ie:

– The Subtle Art Of Not Giving A Fuck (geprobeerd te lezen, maar kwam er niet doorheen, dus misschien dan beter luisteren)

– Feminist Fight Club

– We Should All Be Feminists (al gelezen, geweldig, maar wil het ook nog luisteren)

– Lefbek (ik ken de schrijfster, Anke Laterveer, van Twitter, maar ben nog niet aan haar boek toegekomen )

– Het idee m/v

– The Gap of Time (van Jeanette Winterson. Onlangs las ik een ander boek van haar en haar ik vond haar schrijfstijl meteen fantastisch)

– Kleurenblind (ook dit boek heb ik op papier, maar ik kom er niet aan toe. Misschien in de audiovorm wel)

Je ziet het, ik zet gewoon flink wat boeken op mijn plankje, zodat ik maar kan kiezen waar ik zin in heb. Soms ben je in de bui voor een zelfhulpboek, soms wil je je laten meevoeren door een goed verhaal. Soms wil je iets heel serieus, soms wil je even lekker ontspannen en lachen. Ik heb graag iets te kiezen :) Met een abonnement op de Storytel app mag je voor €9,99 per maand onbeperkt boeken downloaden, dus je hoeft niet bang te zijn dat je wordt gelimiteerd in je keuzes. Heel fijn vind ik dat!

Storytel deze zomer gratis uitproberen?

Ook vind ik het prettig dat het abonnement flexibel is en altijd op te zeggen is. Dat betekent bijvoorbeeld dat je het deze zomer kunt uitproberen, als je lekker op vakantie gaat, of net als ik thuis wat meer tijd voor jezelf wilt vrijmaken. Ik kan het je aanraden!

Als je nog niet helemaal overtuigd bent, vind je het misschien leuk om Storytel eerst even gratis uit te proberen? Speciaal voor lezers van de Groene Meisjes is er een gratis proefperiode van 30 dagen, in plaats van de standaard 14 dagen die Storytel altijd aanbiedt. Dertig dagen is precies een mooie periode voor deze zomer, vind je ook niet?

Via deze link (klik!) kom je bij de speciale actiepagina voor Groene Meisjes lezers en kun je het gratis proefabonnement meteen afsluiten. Let op, goed om te weten: bij het afsluiten van een account, brengt Storytel €0,01 in rekening. Na de 30 dagen gratis luisteren, wordt je proefperiode omgezet in een abonnement van €9,99 per maand. Je kunt het abonnement stopzetten wanneer jij dat wilt.

Wat zijn jouw plannen voor de zomer? Ga je weg of werk je door? Of ga je heel andere dingen doen? Laat het me weten! Oh en als je nog tips hebt voor leuke luisterboeken: ik hoor het graag van je!

Deze blogpost bevalt affiliaitelinks naar het partnerprogramma van bol.com. Dat betekent dat wanneer jij via mijn linkjes een product bestelt, ik daar een klein percentage voor krijg. Dat is één van de manieren om mijn blog te onderhouden. Het is goed om te weten dat jij niks extra betaalt :) 

The post Mijn plannen voor deze zomer appeared first on De Groene Meisjes.

Gastblog Puur Suzanne: vegan taartjes en meer

Zo af en toe vind ik het leuk om iemand anders aan het woord te laten op mijn blog. En volgens mij is dat voor jullie ook leuk om te lezen, omdat jullie – neem ik aan – inmiddels wel eens weten wat ik van dingen vind. Dat is dus wel echt een beetje een dingetje: als je al zes jaar blogt, dan begin je dingen te denken als ‘zit er íemand nog op mijn mening te wachten?’ En: ‘wat heb ik nog níet verteld?’ Luxeproblemen, ik weet het. Gelukkig ken ik genoeg leuke mensen die interessante dingen te vertellen hebben. Vandaag laat ik Suzanne, van het foodblog Puur Suzanne, aan het woord. Suzanne is nog niet heel lang geleden wat gaan experimenteren met vegetarisch en veganistisch eten en besteedt daar ook de nodige aandacht aan op haar blog. Ik stelde Suzanne een paar vragen en ze deelt ook een lekker – uiteraard vegan – receptje met ons.

Suzanne is haar blog begonnen vanuit haar interesse voor voeding en omdat het haar leuk leek om recepten ‘met de wereld’ te delen. Het begon met het delen van foto’s op Instagram, maar omdat recepten delen op dit medium niet echt een succes bleek, (het wordt al gauw onoverzichtelijk als je met veel tekst wilt werken op Instagram,) besloot ze al gauw te beginnen met bloggen. Dit is een heel goede keuze geweest, want inmiddels heeft Suzanne haar day job op kunnen zeggen en is ze fulltime blogger! Dat is toch tof?

Suzanne eet zoveel mogelijk vegetarisch: ze eet geen vlees. Maar omdat ze af en toe nog een stukje vis eet – en hier geen geheim van maakt – wil ze zichzelf niet het label ‘vegetariër’ geven. Nog niet, in ieder geval. Onlangs heeft Suzanne een maand lang strikt vegetarisch gegeten – als een soort uitdaging voor zichzelf – en hierover heeft ze uitgebreid verslag uitgebracht op haar social media kanalen en blog. Over deze maand vertelt Suzanne:

” Ik ben eigenlijk al heel lang klaar met vlees om verschillende redenen (denk aan klimaat, gezondheid, dierenwelzijn) maar toch at ik het af en toe nog wel. Uit gemakzucht ofzo? Raar hoe je hoofd dan toch werkt. Een echt antwoord waarom ik af en toe vlees eet kan ik jou niet geven. Er zijn mensen die zeggen: ‘Suus, het is al super goed dat jij zo weinig vlees eet!’ En misschien is dat ook wel zo maar toch voelt het alsof ik het half doe. Het voelt gewoon niet goed meer. Op het moment dat ik dit artikel van de correspondent las dacht ik: wie houd ik nu voor de gek? Alleen mezelf toch?! Dit artikel gaf mij de doorslag om het eens een maand te proberen zonder vlees. Dit deed ik in maart. Het is mij gelukt om elke dag te koken zonder vlees. Ik vond dat absoluut niet lastig of moeilijk. Ik werd enorm uitgedaagd in de keuken, ik heb heerlijke vleesvervangers gegeten en heb leuke nieuwe gerechten gekookt. (Ik mis alleen wel bitterballen dus mocht iemand de tip hebben voor vega(n) bitterballen uit de oven laat het mij vooral weten!)”  (ik sluit me hier bij aan voor vegan bitterballen, want ik heb tot nu toe alleen frituurbare versies gevonden en ik heb geen frituurpan…)

Zoals jullie misschien wel weten, ben ik niet zo’n fan van challenges. Mijn mening hierover is dat veel mensen aan iets beginnen, vol enthousiasme, het dan alleen volhouden omdat dat ‘moet’ (van jezelf,) en daarna weer vervallen in oude patronen. Maar aan Suzanne heb ik gezien dat het wel degelijk kan werken. Suzanne vertelt dat ze het vlees ook na maart heeft laten staan. Omdat het leven als vegetariër verder gaat dan alleen vlees laten staan, noemt ze zichzelf nog niet zo, maar ze heeft in ieder geval zichzelf aangeleerd om geen vlees meer nodig te hebben of te willen eten. Dat is al een heel mooie verandering! Ook vertelt Suzanne dat haar interesse voor plantaardig eten is gegroeid na deze maand, omdat ze op zo’n andere manier met eten bezig was. Ze geeft dan ook aan dat ze een plantaardige maand (dus een nieuwe challenge,) ook wel zou zien zitten. In restaurants gaat Suzanne al vaker voor de vegan optie en ze is dol op raw taartjes, die je op steeds meer plekken kunt kopen. Thuis probeert Suzanne steeds vaker plantaardig te koken en het enige dierlijke dat ze nog wel eens eet is vis en kaas. Misschien doet ze wel mee aan de volgende Vegan Challenge. Zo zie je maar :)

Toen ik vroeg wat Suzanne’s favoriete vega(n) kookboeken of blogs zijn, antwoordde ze met: “Klink ik als een fangirl als ik zeg de Groene Meisjes? Ik ben wel geïnspireerd door jouw recepten om nog wat vaker plantaardig te eten. Door jou kwam ik op het idee om een keer edelgistvlokken te gebruiken in plaats van kaas en heb ik gehakt in mijn pasta vervangen door fijngemalen walnoten. Maar verder heb ik geen echte favorieten ik vind het juist ook leuk om recepten uit de standaard kookboeken om te bouwen naar vega of vegan.” – Ik heb Suzanne niet betaald om dit te zeggen. Lief is het wel! ;)

 

Vegan taartjes met Hollandse aardbeien en chocolade  

Zoals ik in de inleiding al vertelde, wil Suzanne ook graag een lekker recept met ons delen. Dat mag altijd! Ik vroeg haar hoe ze op het idee voor dit recept was gekomen en ze vertelde: “De eerste Hollandse aardbeien zag ik begin mei in de winkel liggen. En ik dacht: ja daar moet ik een lekker taartje mee maken! Ik keek wat ik in de kast had liggen en dat was een zak amandelmeel. Ook stond er een blik kokosmelk in de koelkast waar ik graag kokosroom mee wilde maken. En aardbeien met chocolade is gewoon de perfecte combinatie en dan opeens “popt” het idee voor deze taartjes in mijn hoofd.” Dat is hoe de beste ideeën ontstaan! Goed, laten we beginnen.

Wat heb je nodig voor 6 kleine taartjes?

6 siliconen muffin vormpjes, keukenmachine, mixer, vriezer

Voor de bodem:

100 gram amandelmeel of amandelen

50 gram pecannoten, ongebrand

4 eetlepels ahornsiroop of een andere zoetstof

4 eetlepels kokosolie

halve theelepel vanillepoeder

Voor de vulling: 

6 grote aardbeien, gehalveerd

flinke eetlepel ahornsiroop

klein blikje kokosmelk (270 ml), let op: deze moet een nacht in de koelkast hebben gestaan.

50 gram pure chocolade

Hoe maak je deze taartjes?

Meng de pecannoten, het amandelmeel, de kokosolie,de ahornsiroop en de vanillepoeder in de keukenmachine tot een egale massa.

Doe het beslag in de vormpjes en druk het goed aan. Zet de vormpjes in de vriezer voor minimaal 30 minuten.

Nu kun je de pure chocolade au bain-marie gaan smelten en de kokosroom gaan maken.

Hoe maak je de kokosroom? Haal het blik kokosmelk uit de koelkast en maak het open. Giet het witte troebele vocht af. Dit gebruik je niet voor de room. Je kunt dit eventueel bewaren voor een smoothie. Schep de dikke room en een eetlepel ahornsiroop in een mengkom. Pak nu de mixer erbij. Begin met de lage stand en voer de snelheid langzaam een beetje op. Ga door tot het glad en romig is. Zet het in de koelkast totdat de taartje bodempjes lang genoeg in de vriezer hebben gestaan.

Na 30 minuten kan je de taart bodempjes uit de vriezer halen. En kun je de vormpjes gaan vullen. Schep in elk taartje een flinke schep kokosroom. Leg op elk taartje een halve aardbei.

Druppel nu de pure chocolade (die je au bain-marie hebt gesmolten) over de taartjes heen. Bewaar de taartjes in de koelkast. Geniet ervan!

WOW. Dit klinkt precies als hetgeen waar ik nú zin in heb. Ik ga deze taartjes dan ook zeker zelf een keertje maken, want het is sowieso te lang geleden dat ik taart heb gebakken én inderdaad, Hollandse aardbeien schreeuwen om het maken van iets lekkers. Thanks Suus! :) Sowieso, thanks Suus, voor je bijdrage en je lekkere recept. Ik hoop dat je nog veel mensen – op jouw beurt weer – mag inspireren om vaker vega(n) te eten! Check voor meer leuke verhalen en heerlijke recepten Suzanne’s blog: Puur Suzanne! 

The post Gastblog Puur Suzanne: vegan taartjes en meer appeared first on De Groene Meisjes.

Een bezoek aan de tuinen van A.Vogel (inclusief winactie!)

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met A.Vogel / Foto’s: Aline Bouma 

Het is een beetje een thema voor me momenteel: meer naar buiten willen. En daarmee bedoel ik letterlijk naar buiten, om te genieten van het mooie weer, maar ook: de stad uit. Zo ga ik komend weekend zelfs kamperen, omdat ik dat nou toch echt ook eens wil doen, maar daarover later meer. Maar vandaag wil ik jullie eerst vertellen over het uitstapje dat we vorige week maakten, naar de tuinen van A.Vogel in ‘t Harde. Want wat was dit LEUK!

Terug naar mijn roots

Als je mijn blog al wat langer volgt, dan heb je misschien wel eens ergens gelezen dat ik oorspronkelijk niet uit de Randstad kom. Hoewel ik de afgelopen tien jaar al in Hoofddorp, Amsterdam en nu in Rotterdam heb gewoond, kom ik hier helemaal niet vandaan! Ik ben namelijk geboren in Friesland – waar ik in een dorp woonde – en daarna ben ik naar het oosten verhuisd. Daar woonde ik met mijn ouders en ging ik naar school. In Zutphen, waar ik woonde,  kreeg ik veel mee van de ‘holistische lifestyle’ om het zo maar te noemen. Groen leven is daar doodnormaal. Je kinderen naar de Vrije School? Misschien wel de eerste keuze, veganistisch eten is daar niks hips en ik grap altijd dat er in Zutphen meer biologische bakkers dan normale bakkers zijn. Eigenlijk alles wat nu hip is in de Randstad – en waar je een hoop geld voor betaalt – is in die omgeving doodnormaal. Iets met de wijzen komen uit het oosten, denk ik dan?

Misschien heeft die manier van leven me toch wel meer gevormd dan ik me in die tijd kon voorstellen. Waar ik toen ik een jaar of zeventien was niet kon wáchten om naar De Grote Stad te verhuizen – wat ik dus ook heb gedaan – heb ik nu juist een sterke hang naar de dingen die in het oosten zo gewoon waren. Zo ben ik de natuur meer gaan waarderen nu ik er niet meer middenin woon en is mijn lifestyle door de jaren heen steeds groener geworden. Toen ik een uitnodiging kreeg om de tuinen van A.Vogel te bezoeken, maakte me dat spontaan heel erg blij. Het is grappig, want ook het gebruiken van de producten van A.Vogel was in de tijd dat ik in Zutphen woonde iets vanzelfsprekends. Dat deed iedereen en ik denk dat iedereen in mijn omgeving minimaal één product van het merk in zijn keuken-en/of badkamerkastjes had staan. Ik zelf vind bijvoorbeeld de oogdruppels van A.Vogel ontzettend fijn, zeker in de zomer, als ik veel last heb van prikkende ogen. En ken je het kruidenzout? Herbamare? Zó lekker op een broodje avocado!

Echter, waar ik geen flauw idee van had, was dat A.Vogel zijn eigen tuinen heeft in Nederland. Nu blijkt dat A.Vogel 70% van de ingrediënten die in de producten verwerkt zijn uit die eigen tuinen haalt, voel ik me wel een beetje onnozel over het feit dat ik hier geen idee van had. Dus, ik ging maar wat graag in op de uitnodiging om naar ‘t Harde – toch een beetje richting mijn roots (want, Gelderland,) ook in letterlijke zin – te komen, voor een rondleiding door de tuinen.

Stadsmeisje op excursie

Om twee dingen tijdens het bezoek aan de tuinen heb ik om mezelf gelachen. Het eerste is dat ik een rokje met een panty aan had. Lekker praktisch als je kruiden moet gaan plukken.   Lekker passend bij het thema ook. Well done, Merel. Het tweede is dat toen we aankwamen bij de tuin, en onze Greenwheels geparkeerd hadden, mijn eerste reactie was: “in dit tuintje hebben we een rondleiding van anderhalf uur? Hoe dan?” Ik keek namelijk uit over een aangelegd veldje, met al aardig wat variaties aan plantjes, en ik nam meteen aan dat dit ‘de tuinen van A.Vogel’ dan wel zouden zijn. Toen onze super leuke gids, Wilfred, aan kwam rijden met een elektrische golfkar, dacht ik: hmm, waar zouden we die dan voor nodig hebben? Vervolgens bleken de tuinen eigenlijk gewoon één heel groot landgoed te zijn, waar ik dus nog niks van had gezien. Daar zouden we die anderhalf uur wel voor nodig hebben. Goed, ik ben ook zo ontzettend ongeduldig hè? Ik ben te stads geworden. Dat is het gewoon. (laat ik het zelf maar zeggen, dan hoeven jullie het niet meer te doen ;))

Wat hadden we een geluk met Wilfred. Echt, wát een vrolijke, aardige en bevlogen man is dit. Met heel veel plezier reed hij ons rond over het landgoed en vertelde hij honderduit over alle bloemen, kruiden en groenten die hier groeien. Het gaat echt om honderdduizenden planten – van ik-weet-niet-hoeveel soorten. Echt fantastisch. Over iedere plant heeft Wilfred wel iets te vertellen: wat voor plant is het? Hoe groeit hij? Waar wordt hij voor gebruikt? Welke kruiden of bloemen vind je terug in welke producten van A.Vogel? Te gek, als je hier zoveel vanaf weet!

Wat onze eigen omgeving te bieden heeft

Het leukste was dat we ook zelf dingen mochten proeven in de tuinen. Zo stelde ik mijn eigen theemelange samen van citroenmelisse, salie en tijm (heerlijk was dat!) en mochten we van alles plukken om te proeven. Ook proefden we heerlijke rucola en vertelde Wilfred ons dat de smaak van rucola afhankelijk is van de stand van de zon – en dus de tijd van de dag. In de ochtend smaakt het anders dan in de middag. Och man, na dit dagje A.Vogel tuinen kan ik weer eens niet wáchten om een eigen moestuintje te hebben!

Thuis gekomen, en helemaal geïnspireerd, maakten we meteen dit lekkere broodje met avocado, rucola, tomaat en Herbamare (kruidenzout van A.Vogel.) Zo simpel, maar zó lekker!

Zoals ik in de inleiding al vertelde, komt 70% van de ingrediënten die in de producten van A.Vogel verwerkt zitten uit Nederland. Het merk heeft ook in Zwitserland een soortgelijke tuin, waar kruiden groeien die het hier in Nederland minder goed doen. Ook zijn er nog een paar andere plekken ter wereld waar bepaalde bloemen groeien, die hier in Nederland te weinig zon krijgen. Maar die 70%, ik vind dat veel. Als ik er dan over nadenk hoeveel onze Nederlandse bodem te bieden heeft, dan maakt me dat best wel weer bewust van het feit dat ik eigenlijk veel te weinig bezig ben met de natuur en zo weinig weet van mijn eigen leefomgeving. Ik denk niet dat ik heel lang zou overleven in de natuur, omdat ik niet eens weet wat je wel of niet kunt eten. ;)

Winactie – De Bloemen Suite

Ik kan gemakkelijk nóg duizend woorden schrijven over hoe leuk en leerzaam ik het vond in de tuinen van A.Vogel, maar ik hoop dat de foto’s dat al wel een beetje overbrengen. En… ik wil jullie vooral wijzen op een geweldige winactie.

Het is zo: A.Vogel organiseert een waanzinnig en mega exclusief kampeerarrangement. Eén heel gelukkige winnaar wint een overnachting in de A.Vogel tuinen, in de nacht van 24 op 25 juni 2017. En de winnaar mag één ook heel gelukkig iemand meenemen. Stel je even voor: je slaapt in een doorzichtige koepel (de ‘Bloemen Suite’,) onder de sterrenhemel, middenin een bloemenveld. De koepel is ingericht door een stylist, er is een mindfulness programma, er is een hottub, een massage, een chefkok die een compleet diner voor jullie kookt en… je mag met de tuinmannen van A.Vogel mee om te helpen met de oogst. Eén woord: WOW. Wij vielen echt bijna uit de elektrische golfkar toen we hoorden hoe ongelooflijk fantastisch dit arrangement in elkaar zit. We zijn eigenlijk gewoon stikjaloers op de winnaars. Ik zeg het maar eerlijk. Dit klinkt beter dan een vakantie naar een all-inclusive resort in het buitenland, als je het mij vraagt.

Hoe maak je kans op een nachtje in de Bloemen Suite? Via deze speciale actiepagina op de website van A.Vogel kun je je aanmelden. Dat is alles dat je hoeft te doen. Heel veel succes gewenst!

Ook naar de tuinen van A.Vogel?

Stel, je doet mee aan bovenstaande winactie, maar je wint niet. Dat is natuurlijk jammer, maar geen grote ramp. Iedereen is namelijk van harte uitgenodigd om de tuinen van A.Vogel te bezoeken. En wanneer kan dat nou beter dan tijdens de Oogstdagen die er in de tuinen worden georganiseerd in juli en augustus? Ik kan me voorstellen hoe prachtig de tuinen er dan bij moeten liggen, met alle bloemen die in bloei staan! Je kunt je via de website van A.Vogel aanmelden voor een bezoek aan de tuin.

En je snapt: dat kan ik je alleen maar van harte aanraden, want wat een heerlijke dag was dit. Lekker buiten zijn, dingen leren, gezelligheid, even geen telefoon (ok, ik heb wel een Insta-story gemaakt, maar ja, ik was dan ook ‘aan het werk’ ;)) … volgens mij kunnen we dat allemaal op z’n tijd wel gebruiken. Wie van jullie heeft de tuinen wel eens bezocht? En bij wie komt het op het lijstje voor de komende zomer te staan? Laat het me weten bij de comments! 

The post Een bezoek aan de tuinen van A.Vogel (inclusief winactie!) appeared first on De Groene Meisjes.

Eerste Keren Lijst #4 – Kamperen

Weet je nog dat ik een Eerste Keren Lijst bijhield? Ik neem het je niet kwalijk als je het niet meer weet hoor, want het is inmiddels alweer tien maanden geleden dat ik er voor het laatst een nieuwe update over schreef. Niet omdat ik geen nieuwe dingen heb gedaan in de tussenliggende tien maanden – zeker wel, – maar ik vergat er steeds over te schrijven. Dit weekend deed ik iets wat ik al heel lang wilde doen en wat echt een plekje op deze lijst verdient: kamperen!

Het is niet helemaal waar dat dit mijn eerste kamperen was. Ik herinner me dat ik als kind twee keer met vriendinnetjes ben mee geweest naar de camping en dan in een tent sliep. Ook herinner ik me een lang weekend (misschien ook wel het Pinksterweekend, aangezien het campingseizoen dan volgens mij echt losbarst hè?) op een camping in een stacaravan. Maar ik was dus een kind en ging mee met (mijn) ouders. Toch anders dan wanneer je als volwassene gaat kamperen, blijkt nu.

Wanneer ik terugdenk aan de kampeerherinneringen die ik heb als kind, dan herinner ik me vooral twee dingen: de mierenplaag die mijn vriendinnetje en ik in onze tent hadden en dat je de hele dag buiten was. Dat laatste vond ik heerlijk en ik kon me zo voorstellen dat ik dit nog steeds heel fijn zou vinden. Grappig genoeg had ik geen herinneringen over ‘s nachts naar de wc moeten of je slippers niet moeten vergeten, omdat de vloer van de douchehokjes zo smerig kan zijn door alle modder.

Het ding is, ik wil dit jaar heel graag naar Lowlands. Vorig jaar ben ik ook geweest, maar dat was maar anderhalve dag en mijn nicht en ik sliepen toen niet op het terrein. We sliepen in een hotelletje in de buurt –  en ik weet het, dat is niet de echte Lowlandsbeleving. Daarom wil ik dit jaar het hele pakket. Op donderdag heen, op maandag terug. Slapen in een tent, alles. Maar wanneer ik daarover nadenk heb ik dubbele gevoelens. Aan de ene kant raak ik excited, omdat het me echt heel erg leuk lijkt en omdat ik de sfeer op Lowlands vorig jaar fantastisch vond. Ik kijk er naar uit om daar alle dagen in te zitten en van te genieten, in plaats van die anderhalve dag dat ik er dit jaar maar bij was. Maar anderzijds zie ik op tegen het hele ‘overleven’ gebeuren. Wat als het heel slecht weer wordt? Hoe zit het met privacy? (daar ben ik nogal op gesteld) Hoe zit het met douchen? Ga ik me niet heel smerig voelen? Ga ik wel goed kunnen slapen? Ga ik wel ruimte hebben om mezelf af en toe even terug te trekken?

Ik deelde mijn ‘zorgen’ (dit is een groot woord, maar je snapt me,) maar gewoon eerlijk met mijn vriendin en ze reageerde heel erg lief. Je moet weten, mijn vriendin is zo’n doorgewinterd reismeisje. Slaapt in alle hostels, rijdt in campers aan de verkeerde kant van de weg in het buitenland, heeft weinig spullen nodig – kort samengevat denk ik echt dat ze praktisch overal zal overleven. Zelf heb ik het afgelopen anderhalf jaar (zo ongeveer,) ook een heleboel geleerd en merk ik ook dat ik makkelijker ben geworden, maar ik ben niet zo’n survivaltype en dat word ik misschien ook wel nooit. Dat is oké, maar gewoon kamperen wil ik wel durven. Ik bedoel, het is maar kamperen.

‘Dan gaan we toch gewoon een weekendje proefkamperen?’ stelde mijn vriendin voor. Dat vond ik eigenlijk wel een heel goed idee. De perfecte gelegenheid deed zich voor toen Floortje Dessing (stiekem toch wel een beetje onze heldin, ik bedoel: ze is het ópper-reismeisje. Meer reismeisje dan zij vind je niet.) met haar vriendengroep een camping bleek te openen in Drenthe en daar Mariska, met wie ik al vijf jaar Twitterbevriend ben, het openingsfestivalletje mocht organiseren. Dit was een teken. Kamperen en de festivalvibes, volgens mij een heel goede manier om te oefenen.

Dus dat deden we. We leenden een auto, een tent, luchtbedden en slaapzakken (thanks Bianca, Vanity en Debby!) en we pakten beide een rugzak in. Ook namen we een tas met een paar boodschappen mee, maar omdat we wisten dat er (vegan) foodtrucks en dergelijke zouden zijn, hielden we het simpel. Achteraf gezien zou ik nog wel een gaststelletje mee hebben willen nemen, zodat we ‘s ochtends zelf koffie hadden kunnen maken, maar goed, je moet iets bewaren voor een volgende keer.

We reden naar Drenthe, naar Camping Buitenland, en onderweg kwam ik al helemaal in de stemming. Lekker een eindje weg, voor het ‘echte-weg-gevoel,’ met dat veranderende landschap en een fijne playlist door de speakers. Korte broek aan en sandalen aan, wat kan mij het ook schelen? Aangekomen op de camping vonden we ons plekje, zetten we in no-time onze tent op, (het was zo’n uitgooitentje en dat is dus echt fantastisch – zelfs in het inklappen viel erg mee,) en installeerden we ons met onze spulletjes om ons heen. Het enige dat we niet hadden, was een pomp voor onze luchtbedden. Maar ik had verderop, op een ander veldje, een mevrouw met een elektrische pomp gezien, dus ik besloot dat we haar wel konden vragen om haar pomp te lenen.

Mijn vriendin opperde: ik neem een biertje voor haar mee, als bedankje. Dat vond ik stom. Die vrouw ziet je aankomen. Misschien drinkt ze wel helemaal geen bier. ‘Ik doe het gewoon, wacht nou maar. Zo werken die dingen,’ verzekerde mijn vriendin mij. En natuurlijk had ze gelijk. De mevrouw in kwestie zei letterlijk :’wat mega sympathiek, dankjewel! Ik lust wel een lekker biertje, hier, ga je gang met de pomp!’ Campingdingen. Ik moet duidelijk nog een hoop leren.

Het kampeerfestijn kon beginnen. Het werd een heerlijk weekend, met hele dagen buiten, lekker eten en drinken, geen zorgen over hoe ik eruit zag, geen zorgen over of ik wel of niet gedoucht had, met hangen op kleedjes en zitzakken, fijne muziek, goede gesprekken met oude vrienden die ik weer tegenkwam op het festival – zulke dingen zijn ook geen toeval, denk ik dan maar – en kampvuurtjes. Het enige waarover ik me min of meer af en toe druk heb gemaakt is: gaat het nou regenen of niet? Want dan moet ik mijn regenjas even ophalen. Maar dat was het dan ook wel. Ik was mega ontspannen. En wie mij een beetje kent, weet hoe lastig het voor mij is om te ontspannen. Ik ben er zeg maar heel erg slecht in.

Het hele slapen in een tent en naar de wc moeten ‘s nachts viel ook allemaal erg mee. Nu hadden we wel een kleine tent voor twee personen, dus dat mag van mij wel een slagje groter. En het naar de wc gaan ‘s nachts, ja, dat is even een operatie. Die tent openritsen, niet omvallen, met je voeten in slippers en dan door het natte gras naar de wc’s. Onderweg anderen tegenkomen en die groeten, dat vond ik dan weer heel leuk. En dat om half 5 de vogels MASSAAL losbarstten in een enorm luid gekwetter, dat is ook iets waaraan ik even moest wennen. Oordopjes en een oogmasker mee is volgende keer geen slecht idee. Maar verder? Ik vond het heerlijk. De buitenlucht, de gezelligheid van de mensen die allemaal hetzelfde doen: genieten. Lowlands zal best wel hier en daar een uitdaging worden, als het slecht weer wordt bijvoorbeeld, of als je er na een dag of drie wel doorheen zit. Maar ik weet nu dat er niks is om bang voor te zijn. Het is gewoon weer één van die dingen die ik mezelf een beetje heb wijsgemaakt: ‘dat is niks voor mij.’ Ik moet daar misschien eens mee ophouden, want er zijn al heel veel dingen geweest die veel beter uitpakten dan ik gedacht had. Men lijdt het meest bij het lijden dat men vreest, zei mijn oma altijd. Net als mijn vriendin, had mijn oma eigenlijk altijd gelijk. Nouja, vaak dan.

Even drie dingen:

1. Camping Buitenland is een absolute aanrader. Natuurlijk was er dit weekend een festivalletje, waardoor het éxtra leuk was, maar ik geloof dat het sowieso een heel fijne camping is om te verblijven. De faciliteiten zijn super netjes en modern, het is een mooie omgeving, het is er groen en rustig. En de camping wordt gerund door ontzettend leuke, bevlogen mensen – en dat zie je terug aan hoe dingen worden aangepakt. Wel een beetje kamperen 2.0 dit. (met een licht hipstersausje, maar daar hou ik wel van)

2. Dit weekend kreeg ik een heleboel vragen over het blauwe kleedje dat je op de middelste foto hierboven ziet. Het is een rond kleedje en ik sleep het overal mee naartoe. Het is van katoen, dus makkelijk te wassen en daarmee helemaal ideaal voor op het strand, in het park of… op de camping! Ik kocht hem . (klik!) Er zijn allerlei kleuren en van dit merk zijn de lakens van duurzaam katoen gemaakt. (dat geldt niet voor alle merken)

3. Ik wil nu zo’n vintage campertje kopen en opknappen. En dan versieren met lampjes en vlaggetjes. En er dan voor zitten op van die gebloemde stoeltjes. Jep, dat is de millenial die ik ben geworden.

Vandaag, nu ik weer aan het werk ga, denk ik met een grote glimlach nog even terug aan dit weekend en aan hoe fijn het was. Het kampeerseizoen is geopend en ik heb er een nieuwe Eerste Keer bij op mijn lijst! 

The post Eerste Keren Lijst #4 – Kamperen appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 5 – 9 juni

Afgelopen maandag ging ik op een spontane koffiedate met mijn ‘collega’ (we zitten bij dezelfde werkplek, Hashtag Workmode,) Jennie. Ik dronk bij Baker & More een ontzettend lekkere ijskoffie met rijst-kokosmelk. Een aanrader! Toen we terug liepen naar onze werkplek, vroeg Jennie me: heb je nog tips voor lekkere vegan sauzen of dressings, die een eenvoudige maaltijd met groenten of granen een beetje spannender en lekkerder kunnen maken? Maar natuurlijk heb ik die. Ik duik mijn archief wel even in. En daarom, Jennie, deze is een beetje speciaal voor jou: een heel weekmenu vol met lekkere sausjes en dressings!

Maandag – Gezonde frietjes uit de oven met avocado-koriander saus

En natuurlijk kun je deze frietjes dan serveren met een goede veggieburger en een salade. Done! aangezien het maandag nog Tweede Pinksterdag is, vind ik dat dit feestmaal geheel op z’n plaats is.

Dinsdag – Taco Tuesday (met perziksalsa)

Juicy baby! Sappiger dan dit wordt het niet. Deze perziksalsa is echt fantastisch bij gerechten als taco’s of wraps. Dus ik zeg: laten we vanavond taco’s maken en deze salsa er rijkelijk bij serveren!

Woensdag –  Pasta met courgette-walnootpesto 

Hoewel een vegan pastaatje maken helemaal niet moeilijk is, kan ik me voorstellen dat je misschien denkt: wat kan ik naast een tomatensaus nog meer maken? Er is van alles mogelijk hoor! Je kunt bijvoorbeeld plantaardige kookroom gebruiken, of witte bonen, groenten roosteren en pureren of cachew noten weken en daar een romig sausje van maken.

Andere lekkere vegan pastasauzen: geroosterde paprikasaus, arrabiata met walnotengehakt, pasta pesto rosso, romige saus met spinazie en vegan bolognese.

Donderdag – Vegan Pad Thai

Pad Thai – het bekende Thaise gerecht – is van origine geen vegan gerecht (misschien zelfs niet eens vega? als er vissaus in zit?) maar is wel heel makkelijk vegan te maken. Kijk maar! (je kunt trouwens ook gewone noodles gebruiken, als je liever wat meer koolhydraten eet) (ME ;))

Vrijdag – Naanpizza met tzatziki

Vrijdagvond, comfortfoodavond! Deze ‘pizza’s zijn in een handomdraai klaar en zó lekker. En dan met name vanwege de vegan tzatziki, die je lekker dik moet smeren. I love it!

Andere gerechten met lekkere sauzen: groene curry, kokosrijst met pindasaus, wraps met Griekse saus, bloemkool met tahinsaus, winterse wraps met portsaus en pita’s met kikkererwten en yoghurtsaus.  

Ik hoop jullie hiermee weer een beetje opweg te mogen helpen voor de komende werkweek. Eet lekker en maak er een mooie week van! 

The post Weekmenu 5 – 9 juni appeared first on De Groene Meisjes.