Wie of wat verdient jouw energie?

Twee weken geleden paste ik op het fijne huis van mijn Berlijnse vriendinnetje Eva,  en gelukkig hadden we nog even wat tijd om, voordat zij op vakantie ging, op de bank te hangen met door haar gebakken brownies en heerlijke goedkope wijn van Aldi. Met Eva heb ik altijd fijne gesprekken. Dat heb je met sommige mensen. Die zie je niet zo vaak – misschien twee keer per jaar – maar dan is er ook veel te bespreken. En wat je te bespreken hebt, gáát ook ergens over. Het is fijn om zulke vrienden te hebben.

We hadden het over hoe je partner – of andere mensen die het dichtste bij je staan – vaak het meeste te verduren krijgen, wanneer het niet geweldig met je gaat. Hoe diegene altijd de pineut is en de hardste klappen moet opvangen. Ik zeg het maar gewoon eerlijk: als ik me rot  voel en niet lekker in mijn vel zit, dan krijgt mijn vriendin de volle lading over zich heen, terwijl de rest van mijn omgeving amper door heeft dat het niet zo lekker met mij gaat. Is dat eerlijk? Zeker niet.

Je energie verdelen

En dat bracht ons op het onderwerp: waar gaat het nou eigenlijk echt om? Wat zijn nou die paar basisdingen in het leven die we nodig hebben en waar we ons druk om zouden moeten maken? En wie zijn nou die paar mensen in onze ‘kleine cirkel’ om wie we ons zouden moeten bekommeren? Waar gaat al onze tijd en energie naartoe? En: zouden we die niet eigenlijk beter kunnen gebruiken?

Een voorbeeld: ik kan me ontzettend druk maken (en geloof me, ik ben dan geen gezellig iemand) als ik een deadline voor mijn mediabureau dreig te missen. Of wanneer ik negatieve feedback op mijn blog krijg. Of wanneer ik al heel lang geen Instagram foto heb geplaatst en ik bang ben dat mensen me beginnen te vergeten. Ook vind ik het over het algemeen soms echt te belangrijk wat bepaalde mensen – dat kunnen bijvoorbeeld mensen zijn die ik amper ken, van mij vinden. Vinden ze me wel aardig? Ben ik wel interessant genoeg voor hen, enzovoorts. Terwijl, als je nou even heel nuchter bekijkt: wie zijn die mensen? En waarom zijn ze zo belangrijk voor je? Dan weet je eigenlijk al dat het antwoord gaat zijn: eigenlijk valt het wel mee met die belangrijkheid. Toch?

Hoe zonde is het dan dat je je energie hebt verbruikt aan dingen of mensen die het eigenlijk niet verdienen. En dat bedoel ik niet op de manier van: “mensen zijn allemaal stom en niemand verdient mijn energie,” maar ik bedoel: je hebt maar een bepaalde hoeveelheid energie en die kun je maar één keer gebruiken. Zorg dan dat de belangrijke dingen en mensen dat van je krijgen.

Regeltjes regeltjes

Hoe je dat dan doet? Nou, dat kan iets heel kleins zijn. Misschien frustreer je over iets van je werk en moet je gewoon je laptop eens dichtklappen, om vervolgens een filmpje te kijken met je geliefde. Pak dat werk later maar weer eens op. Maar ook: soms moet je eens loslaten wat je jezelf allemaal hebt opgelegd. Ik heb mezelf al ik-weet-niet-hoeveel regels opgelegd in de afgelopen jaren. Doodmoe word je daarvan, geloof me. Van ‘ik mag geen alcohol drinken’ tot ‘ik moet mijn calorieën tellen’ en van ‘ik moet gaan hardlopen, ook als ik me eigenlijk niet lekker voel’ tot ‘ik moet eerst ál mijn emails beantwoord hebben en dan pas mag ik in de zon zitten op het balkon.’ Waarom ik die regels voor mezelf maak? Ik weet het eigenlijk niet. Misschien omdat ik iets wil bewijzen. Of omdat ik graag streng voor mezelf ben, zodat ik weer ergens een schuldgevoel over kan hebben. De mens is een raar ding. Ik wel, in ieder geval.

Wat er gebeurt als je je niet aan die ‘regels’ houdt? De wereld zal in ieder geval niet vergaan en er gaat ook niet heel snel iemand dood. Waarschijnlijk word je er op dat moment een leuker mens van: gezelliger en relaxter. Wil dat zeggen dat je je nooit meer aan regels moet houden? Nee. Dat kan niet, want zo werkt het leven niet. Maar het betekent misschien wel dat je eens voor jezelf moet nagaan of je niet te veel onnodige regels voor jezelf hebt bedacht. Ik doe dat. De hele tijd. Dat weet ik van mezelf en dat is vermoeiend. Want ik word echt een vervelend mens als ik me niet houd aan mijn eigen regels. Mijn schuldgevoelens spelen dan op en dat reageer ik af op anderen. Het is een cirkel die je steeds afdraait. Dom, want je kunt dat vrij gemakkelijk tackelen door gewoon niet meer zoveel regels voor jezelf vast te leggen.

Kwaliteit over kwantiteit

Soms moet ik even met beide benen op de grond worden gezet: waar gaat het nou eigenlijk écht om in de basis? Of eigenlijk is de vraag: hoe ziet mijn basis eruit? Wat heb ik nodig om gelukkig te zijn en om te kunnen functioneren? Wat zijn de allerbelangrijkste dingen en wie zijn de allerbelangrijkste mensen in mijn leven? Als je dat eens voor jezelf gaat opschrijven, dan kom je er waarschijnlijk achter dat het lijstje helemaal niet zó lang is. En dan wordt het opeens een stuk gemakkelijker om te bedenken hoe je je energie over die paar dingen gaat verdelen.

Staat er op dat lijstje: iedereen moet mij aardig vinden? Of: ik moet een X-aantal volgers op social media hebben, anders tel ik niet mee? Ik hoop het niet voor je. Lees je ergens: ik moet iedere dag sporten, want mijn uiterlijk is mijn nummer 1 interesse? Kan ik me bijna niet voorstellen. Wil je heel veel vrienden, of een paar goede? Wil je het fijn hebben met een partner, of hecht je meer waarde aan een ontzetten druk leven en heb je je relatie er ‘on the side’ bij? Wil je doen waar je gelukkig van wordt, of gaat het om een hoog salaris? Je kunt dit doortrekken naar allerlei facetten van je leven: van de spullen die je hebt tot de reisjes die je maakt. Ik denk dat veel mensen het eens zullen zijn dat kwaliteit het altijd zal winnen van kwantiteit. En dat geldt niet alleen voor tastbare dingen.

Concreet gezien betekent het voor mij bijvoorbeeld dat ik liever wil dat mijn vriendin – degene met wie ik mijn leven deel – het fijn vindt om met mij te zijn, dan dat ik allemaal mensen die ik amper ken, te vriend en tevreden houd. Dat betekent dat ik wel eens nee moet zeggen, of niet kan voldoen aan verwachtingen van anderen. Of dat ik liever een klein huis met weinig spullen heb, dat ik goed kan betalen, dan dat ik me zorgen moet maken om nog meer werken om meer geld te verdienen, om maar in dat grotere droomhuis te wonen. Er zijn grenzen van wat redelijk is: daar hoort ook een bepaald aantal uur werk per week bij. Oók als je voor jezelf werkt is er zoiets als weekend of vakantie. Ook val ik liever langzaam af en geniet ik dus af en toe van een vegan donut (gotta love Brammibal donuts in Berlijn,) dan dat ik mezelf op allerlei restricties zet en in een fulltime ‘hangry bitch modus’ zit, maar misschien wel sneller die ‘laatste tien kilo’ kwijt ben. Ik wil graag gezond zijn en mijn geld verdienen door iets te doen waar ik plezier uit haal. Ook heb ik graag een veilig thuis en een paar lieve mensen, van wie ik hou en die mij volledig accepteren voor wie ik ben, om me heen. Maar dat zijn dan ook wel ongeveer die basisdingen die echt belangrijk voor me zijn. Alle andere zaken die energie opslurpen en wegnemen van de basisdingen, zijn in feite niet de moeite waard.

Hoe zit dat bij jou? Betrap jij jezelf er wel eens op dat je je energie ‘uitgeeft’ aan dingen of mensen die het niet waard zijn? Wat doet dat met je? En heb jij helder voor jezelf wat de basisdingen voor jou zijn waar het om gaat in het leven? Ik ben heel benieuwd, dus laat vooral van je horen bij de comments!

The post Wie of wat verdient jouw energie? appeared first on De Groene Meisjes.