Merel Wildschut's Blog, page 16

Zomerdagboek 2019 – deel 6

Mijn vorige dagboek kwam wat later in de week online, waardoor jullie al gezien hebben wat ik maandag en dinsdag deed. Woensdag werkte ik in de bibliotheek, zoals iedere week, en vanaf donderdag deed ik weer van alles. Ik laat je in dit dagboek de dagen donderdag tot en met woensdag zien!

Op donderdag voelde ik me nog een beetje jarig, want Alida nam me mee uit brunchen bij SUE, waar ik heel lekkere glutenvrije en vegan wentelteefjes at, en daarna gingen we naar de Kunsthal. Lang leven de Museumkaart! We checkten twee exposities en hadden toen wel weer genoeg gezien. Dat vind ik zo fijn aan die kaart: je voelt je niet ‘schuldig’ omdat je een entreekaartje hebt betaald en het gevoel hebt alles eruit te moeten halen. Het werkt echt al een paar jaar heel erg goed voor mij. ’s Middags zat ik een beetje rozig in de trein en reisde ik naar Amsterdam,  waar ik met Naomi ging eten bij The Avocado Show. Daar had ik een uitnodiging en ik vind het altijd gezellig om iemand mee te nemen. We hadden een leuke avond en aten lekker – ik heb er inmiddels ook een stukje over geschreven en dat lees je hier. 

Vrijdag ging ik samen met Ilona naar Den Haag. Eerst hielden we samen een leesdate bij Haley’s Comet in het Zeeheldenkwartier. Een leesdate is een date waarop we allebei een boek meenemen. Dan bestellen we koffie, kletsen we wat, bestellen nog een koffie en pakken dan onze boeken erbij. Zo zitten we soms een uurtje in stilte te lezen naast elkaar en ik kan bijna niks gezelligers bedenken dan dat. Na onze leesdate kwamen een paar van onze lieve vriendinnen van Dikke Vinger (onze supportgroep voor dikke mensen) lunchen en nog meer koffie drinken. De hoogtepunten? De vegan pancakes en baby Ole van Anoesjka. Obviously. Zo blij met deze lieve, positieve mensen in mijn leven! De foto in de collage bovenaan dit artikel is van Koningsdag. Die had Carol analoog gemaakt en was nu ontwikkeld. Zo’n leuke, blije foto van een ontzettend gezellige dag. (in de regen, dat wel, weten jullie nog?)

Zaterdag was ik hélemaal op van alle sociale activiteiten van de dagen ervoor. Ik ben lekker lang in bed blijven liggen, heb een beetje zitten lezen bij Hopper in Rotterdam noord en heb op de kat van Hannah gepast. (waarbij ik bij Hannah op de bank in slaap viel en een uur later helemaal gedesoriënteerd wakker werd, oeps) Ik merk dat ik het lastig kan vinden om me aan zo’n totale niks-dag over te geven, maar dat het me ontzettend goed doet. Ik wéét gewoon dat ik me de dag erna alweer stukken beter voel als ik hier eventjes gehoor aan geef. En inderdaad, dat was ook zo. Na een dagje rust en een avondje comfortfood (pita’s met spinaziefalafel en een toetje van sojavla met plantaardige slagroom en chocoladevlokken,) én een nieuwe nacht goed slapen, voelde ik me zondag stukken beter.

Zondagochtend begon ik mijn dag met koffie met Ilona – had ik al gezegd dat ik zo blij ben dat ze verkering heeft met een Rotterdamse? Natuurlijk ben ik sowieso bij voor haar, maar ook voor mezelf, omdat ze daardoor heel vaak in de buurt is! Daarna deed ik zéér uitgebreid mijn huishouden. Zo satisfying om zo de nieuwe week in te gaan. Ook bestelde ik boodschappen voor de hele week. Dat doe ik weer geregeld en dat bevalt me erg goed. Het scheelt me ook een hoop geld, want ik ben iemand die anders iedere dag naar de supermarkt gaat en rustig voor 15 euro uitgeeft. Dat heb ik nu dus een beetje beter onder controle en dat bevalt me wel.

Eén van de leukste dingen vind ik om op zondag mijn koelkast leeg te trekken om te kijken wat ik nog in huis heb en dan te bedenken wat ik daarvan nog kan maken. Zo maakte ik een tosti met vegan pesto en avocado en: apple crumble! Omy, hoe blessed ben je als je alle ingrediënten voor een crumble in huis hebt?! Also: voel me georganiseerd, met een opgeruimde koelkast en mijn ontbijt en lunch die al klaar stonden voor de volgende dag.

Zondagmiddag en avond zat ik een beetje te knutselen. Ik vind het momenteel heel erg leuk om stempels te maken uit gummen en daarmee maak ik dan vervolgens kaarten. Love it. Verder klungel ik wat met aquarelpotloden en probeer ik een nieuwe handwerktechniek uit: punchneedling, maar daar ben ik nog niet zo goed in, dus dat zal ik later delen.

Maandag heb ik gewerkt in de bibliotheek. Het was een lange dag die begon met een vergadering in de ochtend en een middag in de uitleen. Ik heb wel de állerliefste kinderen op bezoek gehad, die ik allemaal mijn favoriete jeugdboeken heb opgedrongen. Dat is toch wel het leukste van het werken in de bibliotheek, het contact met de kinderen! (wees gerust: ik dring natuurlijk niemand écht iets op, dat is maar een grapje ;))

Op dinsdag ging ik per ongeluk voor niks naar Amsterdam. Ik dacht dat ik therapie had, maar mijn therapeut en ik bleken een miscommunicatie te hebben gehad. Dus toen hebben we het geruild naar de woensdag, wat betekent dat ik twee dagen achtereen naar A’dam moest, maar goed, kan gebeuren. Het was gezellig met Naomi bij Public Space. En Mare kwam weer terug uit Schotland, dus die reisde met mij mee terug naar Rotterdam. Fijn om elkaar weer te zien (ontzettende aanrader trouwens!), naast de Not Guilty snoepjes :)

Woensdag had ik een ontzettend pittige dag. ’s Ochtends had ik een afspraak bij de gynaecoloog- de zoveelste. Ik zit momenteel in een trajectje met onderzoeken en het begint te wennen, maar leuk wordt het nooit. Gelukkig was Mare zo lief om mee te gaan (en was ik zo slim om dat toe te laten, wat ik normaal nooit doe, maar wat toch wel ontzettend fijn bleek te zijn). Na het onderzoek moest ik meteen naar Amsterdam om therapie in te halen. ’s Middags was ik he-le-maal gesloopt. Ik weet eigenlijk amper hoe ik mezelf naar huis heb gekregen. In elk geval met een vegan afhaalmaaltijd van Vegabond, met heel veel lekkere groentjes. ’s Avonds lag ik om half tien in bed, helemaal uitgeteld.

Ik cancelde mijn afspraken voor donderdag, omdat het echt te veel van het goede werd en ik moet bijkomen van de afgelopen dagen. Ook ga ik morgen, vrijdag, een dagje naar Lowlands, dus ik moét even wat energie ‘bijtappen.’ Dat lukt aardig, want ik heb een heerlijk relaxte dag, zit wat te schrijven, heb mijn huis netjes gemaakt en ik praat lekker even met niemand :) Morgen heb ik er vast weer helemaal zin in!

Goed, er wacht dus een dagje Lowlands op me, en een familie-etentje (met de familie van Mare) in Amsterdam, twee dagen werken, een festivalletje in Rotterdam en een avondje Pleinbioscoop (als het weer meewerkt en er nog kaarten zijn) en dan… begint mijn studie! Nog maar anderhalve week en het is zover. Ik heb er ontzettend veel zin in!

Gezien het alweer donderdagmiddag is, ga ik jullie alvast een heel fijn weekend wensen. Maak er iets moois van :) Wie van jullie zie ik op Lowlands? Kom vooral hoi zeggen! 

The post Zomerdagboek 2019 – deel 6 appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan eten in Amsterdam (zomer 2019)

De afgelopen tijd heb ik op verschillende plekken in Amsterdam erg lekker vegan gegeten. Ik krijg heel geregeld vragen van jullie over waar in Amsterdam of Rotterdam (de twee steden waar ik het meeste ben,) je als vegan het beste uiteten kunt gaan, dus ik dacht: bundel de boel weer eens voor jullie. Hierbij een update, gemaakt in de zomer van 2019. 

Mama Makan

Het was láng geleden dat ik voor het laatst een Indonesische rijsttafel had gegeten. Ik hou ontzettend van Indonesisch eten, maar het is best wel lastig om een pek te vinden waar je zoveel vegan gerechten kunt krijgen, dus meestal houd ik het, in restaurants of bij toko’s, bij een gerechtje met tempeh en daar ben ik dan altijd al heel erg blij mee. De verrassing was daarom groot dat ik bij Mama Makan werd uitgenodigd voor een 100% vegan rijsttafel, inclusief dessert én een beerpairing van Lowlander beer. Zó uitgebreid, wow! 

Mama Makan zit in Amsterdam Oost, vlakbij Weesperplein en is dus heel goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Het is onderdeel van het Hyatt Hotel en dat maakt dat het een behoorlijk fancy plek is. Perfecte datelocatie, vonden wij wel :) De rijsttafel kun je zowel vegetarisch als vegan bestellen, maar ook met vlees. Handig als je met een gemixt gezelschap uiteten gaat. Onze favoriete gerechten waren de gado gado, de ananas in kokos-kardemomsaus en natuurlijk: alles met tempeh. 

Mama Makan 
Spinozastraat 61, Amsterdam 
Website Mama Makan 

Moak Pancakes

Ik durf van mezelf best wel te zeggen dat ik een beetje kan koken. Ik bedoel, ik ben absoluut geen chefkok (zal ik ook nooit worden, want daarvoor ben ik te lui en houd ik te veel van comfortfood koken,) maar ik kan heus wel iets. Er is alleen één ding dat ongeveer íedereen kan, behalve ik, en dat is: pannenkoeken bakken. Het lukt me gewoon niet. Ik heb allerlei soorten beslag geprobeerd, verschillende koekenpannen, maar het zit er gewoon niet in – ze blijven mislukken. Ik heb me er een beetje bij neergelegd dat ik een partner nodig heb die zo nu en dan pannenkoeken voor me bakt (blessed!) óf dat ik pannenkoeken maar gewoon buiten de deur moet eten.

Zoals bij Moak Pancakes – een ontzettend hippe plek in Amsterdam met meerdere filialen. Ik bezocht laatst het filiaal aan de Jodenbreestraat (dat is in het centrum, achter het Waterlooplein) en at daar ontzettend lekkere vegan pancakes met onder andere fruit, plantaardige yoghurt en granola én met saffraan-pistache ijs, wat ook heel bijzonder was. Ik raad je aan om bij Moak te gaan brunchen op een katerdag, ben je meteen genezen, of om iets later in de middag te gaan op een dag dat je geen zin hebt om te koken ’s avonds, – want dat hoeft ook echt niet meer als je deze pancakes op hebt. Het is met recht een hele maaltijd. Een heel lekkere maaltijd, that is. 

Moak Pancakes 
Jodenbreestraat 144, Amsterdam 
Website Moak 

The Avocado Show

Het is bijna een beetje beschamend dat ik als instagrammeisje nog niet bij The Avocado Show had gegeten tot vorige week. Ik bedoel, als er één restaurant ‘Gramwaardig’ is, dan is het The Avocado Show wel. Nu blijkt dat je bij het filiaal in het centrum (‘The Avocado Show Downtown’ heet dat,) ook ’s avonds kunt eten én: vegan. Je snapt: dat moest geprobeerd. 

Wat we aten: 
– we begonnen met avocadococktails met gember en avocadofrietjes met truffelmayonaise
– daarna at Naomi een pokébowl met avocado en mango en ik een avocado ‘funburger’ met nacho’s
– tot slot aten we een avocado-citrus ijsje op een zwart hoorntje 

Naast dat dit alles mooie plaatjes oplevert, smaakt het ook nog erg goed. Niet onbelangrijk, aangezien we heus niet zo oppervlakkig willen zijn dat dingen er alleen goed uit moeten zien op Instagram ;) De avocadofrietjes en de pokébowl met mango waren onze favorieten. 

Leuk om te weten: The Avocado Show zit ook in Brussel! (en Brussel is sowieso een erg leuke stad voor een weekendje weg, getuige deze en deze post) 

The Avocado Show Downtown 
Keizersgracht 449, Amsterdam 
Website The Avocado Show 

Pizza Heart Bar

Het zal je misschien verbazen, maar een goede vegan pizza vinden (anders dan bij jezelf thuis,) is nog best wel een uitdaging. Heel vaak krijg je als vegan namelijk een soort ‘geripte’ versie van het origineel: we hebben de kaas eraf gehaald, en niks ervoor in de plaats gedaan, je kijkt zelf maar even wat je doet. Iemand, en ik kan niet meer bedenken wie het was, maar ik zal het nooit vergeten, zei ooit: “een vegan pizza is op die manier meer een soort cracker met tomatensaus.” Is wel zo.

Maar bij Pizza Heart Bar is dat écht een ander verhaal. Daar hebben ze namelijk én vegan mozzarella (die ik verrassend genoeg echt lekker vond, terwijl ik heel kritisch ben op vegan kaas,) én je krijgt een heleboel groenten op je pizza én je kunt kiezen voor een volkoren bodem, waardoor je pizza automatisch al meer bite krijgt. Kortom: LEKKER! Het is dat wij na deze grote pizza’s echt voldaan waren, maar er was ook nog een vegan tiramisu als dessert. I mean… hoe vaak kom je dat nou tegen? Hulde aan Pizza Heart Bar!

Pizza Heart Bar 
Schollenbrugstraat 8, Amsterdam 
Website Pizza Heart Bar  

Leave Your Sword Kombucha 

Ik vierde mijn verjaardag bij Leave Your Sword kombuchabrouwerij in Noord, en hoewel dat officieel geen restaurant is, wil ik het hier toch even vermelden. Het is namelijk niet alleen een ontzettend toffe plek van een heel leuke eigenaar (Hi Nicolas!), maar het is ook gewoon heel erg cool dat kombucha op deze manier een beetje meer geïntroduceerd raakt in Nederland. Kombucha leerde ik een paar jaar geleden drinken in Berlijn en ik was meteen verkocht. Deze drankjes, gemaakt van gefermenteerde thee, vind ik niet alleen heel lekker, maar zijn ook nog eens goed voor je, door de probiotica die erin zitten. Je kunt er eindeloos mee variëren, want je kunt kombucha brouwen van allerlei theesoorten en het combineren met allerlei (fruit-)smaken. Nicolas maakte kombuchacocktails voor ons en die waren ronduit geweldig. Ik durf wel te zeggen dat het naast de kombucha die ik in Berlijn graag drink, en naast de kombucha die mijn vriend Dennis zelf brouwt, de lekkerste kombucha is die ik ooit heb gedronken.  

Je verjaardag, of een ander feestje, vieren bij Leave Your Sword is ook enorm aan te raden. Het is een toffe locatie, lekker verstopt en onontdekt, en Nicolas en zijn vriendin Maud zijn enorm gastvrij en maken er iets heel leuks en speciaals van. Grote aanrader dus! 

Leave Your Sword 
Polijsterweg 8C, Amsterdam 
Website Leave Your Sword Kombucha 

Ik hoop dat je weer een beetje geïnspireerd bent geraakt om binnenkort lekker ergens vegan te gaan eten in Amsterdam. Ik weet dat je er soms misschien een trammetje verder voor moet pakken, en misschien moet je soms ook je vrienden ervan overtuigen dat eens een andere plek proberen echt ook leuk is, maar het is de moeite waard. Dat zie je hopelijk aan mijn foto’s en hoor je uit mijn verhaal. Vegan eten in restaurants, zéker in steden als Amsterdam en Rotterdam, is vandaag de dag écht niet meer moeilijk en juist heel erg lekker en goed. Ik ben benieuwd waar jij naartoe gaat! Laat het me weten als je ergens bent geweest! 

The post Vegan eten in Amsterdam (zomer 2019) appeared first on De Groene Meisjes.

Zomerdagboek 2019 – deel 5

Mensen, wat een week. Er is zóveel gebeurd en ik ben ook nog eens twee dagen later dan gepland met het online zetten van dit dagboek, dus we kunnen beter maar meteen beginnen. Ga lekker zitten, zou ik zeggen. Veel leesplezier!

Maandag deed ik boodschappen voor een week en ik ben zeer verheugd om te kunnen melden dat het me is gelukt om niet één keer extra naar een supermarkt te gaan. Heel content mee. Ik probeerde deze week wat nieuwe recepten uit (van gerechten die je nog voorbij zult zien komen in dit dagboek,) en dat beviel me erg goed. 

Op de rechterfoto zie je mijn werktafereel in de bibliotheek. Ik werk in een klein filiaal, of eigenlijk is het een servicepunt. Daar kunnen we de klanten allemaal heel persoonlijk helpen en dat is erg leuk om te doen. Op het moment van het maken van de foto had ik een opruim-uurtje. Dat houdt in: boeken die terug zijn gekomen innemen en opruimen, reserveringen klaar zetten, boeken die terug moeten naar andere filialen scannen en klaarleggen. Ik vind dat dus heel rustgevend werk om te doen – klinkt dat gek? 

Dinsdag gunde ik mezelf een compleet vrije dag. Ik ruimde mijn huis op en kwam tot de conclusie dat ik weer een stapel (van 9) boeken had die naar de buurtbieb konden, dus die bracht ik weg. Bij mij in de buurt, in Rotterdam Noord (Bergpolder, om precies te zijn,) heb je een aantal buurtbieb-kastjes, dus er is altijd wel ergens plek om boeken weg te brengen. Ook vind ik er soms zelf nog iets leuks! 

Ik lag lekker in het doodstille Vroesenpark, met Brené Brown. Ik had echt een heel goede dag gekozen om een vrije dag te hebben, gezien het heerlijke weer. Later die middag dronk ik een drankje met Ilona, die vanwege haar verkering met haar Rotterdamse vriendin heel veel in town is – wat mij heel blij maakt

Woensdag nam ik een salade mee naar mijn werk, gemaakt van restjes. De Tefal kom met spork en mijn sandalen gaven me sterke campingvibes. ’s Avonds kookte ik een eenvoudige maar enorme lekkere pasta met sojakookroom, vegan pesto, zongedroogde tomaatjes, oesterzwammen en rucola. Super snel klaar, maar echt zo ontzettend goed.

Donderdagochtend maakte ik een ontzettend lekker ontbijt waarvan ik nog een receptje wil delen hier, maar dat komt nog. (moet nog even goede foto’s maken, wordt aan gewerkt) 

Later op de ochtend appte Naomi of ik zin had om eerder naar Amsterdam te komen voor een rondje boekhandels en koffie. Ehhmmm JA?! We gingen naar Waterstones, Atheneum en ABC en ik kocht drie boeken van mijn boekenbon. Het was zo geweldig om te zien dat de boekhandels hun best deden voor Amsterdam Pride, door kasten met LGTBQIA+ boeken neer te zetten. I love that. Het moet voor altijd blijven. Voor en na het bezoeken van de winkels dronken we koffie en bespraken we welke boeken we allemaal nog meer willen lezen. Naomi en ik stoppen nooit met lezen. 

Vrijdag dronk ik met Carol, Sigrid en Stephanie pre-birthday drinks bij Coppi. Met vegan kokosmakronen erbij voor de feestelijkheid. Daarna vertrok ik weer naar Amsterdam. ’s Avonds gingen Mare (mijn verkering) en ik naar een lesbisch feestje, met vrienden. Dat was, tja, wat zal ik zeggen, heel erg lesbisch. En heel erg leuk. We hebben úren gedanst en heel erg hard gelachen. 

Zaterdag moesten we daar ontzettend van bijkomen. We hadden geen zin om ons in de drukte van de Pride in de stad te storten, dus we hielden het kalm. ’s Avonds aten we vegan pizza’s bij Pizza Heart Bar in Oost, om te vieren dat we twee maanden verkering hebben. Zoetsappig hè? We maakten een avondwandeling, aten een ijsje, en thuis dronken we thee en keken we de documentaire ‘Pisnicht,’ over homofobie. Ik houd ontzettend veel van mijn weekenden met Mare.

Zondag was ik jarig. Mijn verjaardag is ieder jaar weer een ding. Vele jaren heb ik het voorbij laten gaan, maar daar namen mijn vrienden en Mare geen genoegen meer mee. Dus dit jaar werd het gevierd. En hoe. De dag begon al met een cadeau-ontbijt (dat houdt in: een mooi gedekte tafel met lekker eten en duizendmiljoen cadeaus), daarna trok ik mijn verjaardagspak (een nieuwe jumpsuit) aan en gingen we koffie drinken bij mijn favoriete tentje: RumBaba. Daarna haalden we vegan taarten op bij Deer Mama en gingen we naar Noord. Daar is Leave your sword, een kombucha brouwerij op een fantastische plek in een garage die heel tof is ingericht. Daar dronken we (ik en 11 vrienden) kombucha-cocktails, aten we taart en waterijsjes en kreeg ik nóg meer leuke cadeautjes. We maakten ook een miljoen polaroids, om nieuwe verjaardagsherinneringen te documenteren. Tot slot fietsten Mare en ik naar het Amsterdamse bos voor een kleinschalig festivalletje, met een optreden van Maaike Ouboter. We waren allebei echt kapót, maar dit was toch nog wel even heel erg mooi, in het bostheater, tussen de bomen en de lampjes. 

Ik had de beste verjaardag ooit en ik ben enorm gezegend met de liefste mensen die ik om me heen heb. Ik kan me geen betere vrienden, en ook geen lievere verkering, wensen

Oh ja en ik werd trouwens 33. Mooie leeftijd he? 

Maandagochtend vroeg was het tijd om weer naar huis te gaan met mijn tas vól cadeaus (ik ben echt verschrikkelijk verwend,) omdat ik weer moest werken in de bieb! Tijdens mij dienst kwam Alida een theetje drinken, wat maakte dat mijn maandagblues een beetje meeviel. Dinsdag werkte ik een beetje thuis, dronk ik koffie met Sigrid en mocht ik met Jennie (from the blog) mee naar Baker and Moore, waar zij was uitgenodigd voor een vegan high tea. Meer vegan taart is meer beter. 

En dan is het vandaag, als jullie dit lezen, gewoon weer woensdag. Weer een nieuwe dag in de bibliotheek. Voor donderdag heb ik wat spannender plannen. Dan ga ik met Alida naar een museum, of iets anders leuks doen, en ’s avonds ben ik met Naomi uitgenodigd om te komen eten bij The Avocado Show in Amsterdam. Er is een nieuw filiaal en je kunt er nu ook ’s avonds (vegan) eten. Dat gaan we eens even testen! Verder heb ik nog een date met mijn vriendinnen van Dikke Vinger (onze supportgroep voor dikke mensen,) en heb ik het zo gepland dat ik mijn weekend helemaal leeg houd. Zin in! 

Ik zie jullie weer bij de volgende editie – ik beloof maar niet meer op welke dag die online komt, want ik houd me er steeds niet echt aan. Jullie zien het hoe dan ook ergens volgende week verschijnen ;) Dankjewel weer voor het lezen en tot dan! 

 

The post Zomerdagboek 2019 – deel 5 appeared first on De Groene Meisjes.

Dat jaar dat ik 100 boeken las – deel 1

Eind november 2018 besloot ik alle titels van de boeken die ik las bij te gaan houden in mijn notitieboek. Ik bedacht daarvoor een eenvoudig systeem: een genummerde lijst, de titel van het boek, een V voor als het boek door een vrouw geschreven is en een hartje voor als ik het boek erg goed vond. Inmiddels zitten er negen maanden van lezen op en schreef ik zondag de 70e titel op. Zeventig boeken in negen maanden. Tijd voor een update.

Misschien vraag je je eerst af: waarom lees je zoveel boeken? Of misschien denk je: hoe lees je zoveel boeken? Over dat eerste kan ik zeggen dat ik altijd heel veel van lezen heb gehouden. Ik ben een introvert en mijn beste, of favoriete, manier om op te laden en tot mezelf te komen is door een boek te lezen. Daarbij komt dat ik altijd wel een lijst heb van titels die ik nog wil lezen, omdat er gewoon ongelooflijk veel goede boeken in de wereld zijn – en er komen er elke dag ook weer nieuwe bij. Waar ik bij andere zaken nog wel eens angst voor eindeloosheid heb, heb ik dat bij lezen nooit. Ik kijk er naar uit om voor altijd heel veel te blijven lezen, want het is wat ik het liefste doe.

Ik heb mezelf al van jongs af aan een goede leesconcentratie aangeleerd. En doordat ik inmiddels zo’n geoefende lezer ben, ben ik ook een heel snelle lezer geworden. Ik had recensent bij een krant moeten worden, dan was deze skill echt handig geweest. Al betwijfel ik het wel of ik lezen nog steeds zo leuk zou vinden als het zou moeten, omdat mijn salaris er vanaf zou hangen.

Maar hoe lees ik dan zoveel? Heb ik dan niks anders te doen in mijn leven? Oh, zeker wel. Ik heb het druk genoeg met andere dingen. Maar voor lezen weet ik altijd tijd te maken. Ten eerste door het overal en nergens te doen. Ik heb áltijd iets te lezen mee. Er zit letterlijk altijd een boek in mijn tas. Ik lees als ik ergens moet wachten op een afspraak, ik lees in het openbaar vervoer, ik lees in bed, op de bank, aan tafel, ik lees in koffietentjes, ik lees op mijn balkon – soms maar kort, soms voor uren achtereen. Het komt niet voor dat ik een dag niet lees en er zijn ook weinig plekken te bedenken waar ik nog geen boek in mijn handen heb gehad. Lezen is dus echt een wezenlijk onderdeel van mijn leven. Het is niet zomaar een hobby of iets wat ik zo af en toe eens doe. Ik kan me echt geen leven zonder boeken (in welke vorm dan ook,) voorstellen. Of zoals Marja Pruis zegt: ‘mijn leven verboekt nog eens.’ Girl, same.

Een vraag die ik vaak krijg is: hoeveel geld geef jij uit aan boeken? Nou, best wel aardig wat, inderdaad. Maar: ik heb ook een plusabonnement bij de bibliotheek, mijn vrienden en ik lenen elkaar vaak boeken én ik krijg geregeld boeken opgestuurd door uitgeverijen. Een andere leuke vraag die ik geregeld gesteld krijg is: waar láát je al die boeken?! Logisch ook, want jullie weten allemaal dat ik niet in een villa woon. Het is heel simpel: ik heb een klein boekenkastje en wat daar in past, mag blijven. De rest doneer ik aan de buurtbieb, geef ik cadeau of leen ik uit aan vrienden met de boodschap ‘geef maar weer door aan iemand anders.’ En natuurlijk geef ik geleende boeken sowieso weer terug. Dus eigenlijk heb ik helemaal niet zóveel boeken in bezit :)

Lees een vrouw

Misschien vraag je je ook af: waarom houd je bij hoeveel vrouwen (met een V’tje in mijn lijst) je leest? Nou, vorig jaar nam ik me voor om meer vrouwen te lezen. Ik weet eigenlijk niet precies of ik nou meer mannen of vrouwen las, want heel actief hield ik het niet bij, maar ik had het idee dat ik me er op kon toeleggen om meer vrouwen te lezen. Het is niet zo dat ik boeken geschreven door mannen per definitie niet leuk of niet goed vind – zeker niet. Wel valt me op dat ik me in veel boeken geschreven door vrouwen beter kan verplaatsen dan in boeken die zijn geschreven door mannen. Maar los daarvan vind ik het leuk en een goed idee om vrouwelijke schrijvers te steunen. Als je kijkt naar ‘onze’ Nederlandse auteurs, dan komen daar nu steeds meer jonge vrouwelijke schrijvers bij – en dat is maar goed ook, want decennia lang waren het praktisch alleen maar (oude, witte) mannen. Schrijven werd vroeger gezien als een mannenberoep, gelukkig verandert dat nu. Echter, als je naar de wereldliteratuur kijkt, dan staan er nog altijd meer mannen dan vrouwen in de hitlijsten. Ook worden nog steeds de grote literatuurprijzen vaker door mannen dan door vrouwen gewonnen. Kortom: lees een vrouw! Lees die vrouwen omhoog naar de literaire top. Een volgende uitdaging zou kunnen zijn om meer vrouwen van kleur te lezen. En: geef queer auteurs ook eens een kans!

Van de 70 boeken die ik tot nu toe las, zijn er 62 door een vrouw geschreven. Best een mooie score, toch? :)

 100 boeken in een jaar

Als ik zeventig boeken in negen maanden kan lezen, dan kan ik er ook honderd in een jaar lezen. Voor die laatste dertig titels zou ik dan nog de maanden augustus, september en oktober hebben. En een gedeelte van november, want ik ben pas eind november begonnen met het bijhouden van de titels. Wat ik eraan heb om de honderd boeken in een jaar te halen? Precies niks. Wat ik ermee win als ik het doel haal? Ook helemaal niks. Maar het idee lijkt me gewoon leuk: dat jaar dat ik honderd boeken las.

Nou, bij dezen dan: ik daag mezelf uit!

De tien beste boeken tot nu toe

Ik kies nu tien boeken uit de lijst van boeken die ik tot nu toe heb gelezen. Tien boeken die ik het allerbeste vond – fictie, non-fictie, Nederlands en Engels. En: allemaal vrouw. Als ik dan straks de honderd titels aantik, dan doe ik dat opnieuw. Ik ben benieuwd of ik door de dertig titels die ik nog ga lezen opeens een heel andere top 10 ga hebben of niet. We gaan het zien!

De tien boeken die ik je nu in ieder geval zou willen aanraden zijn:

– Bregje Hofstede. Fictie.

– Maggie Nelson. Fictie. Engelstalig.

De ontembare vrouw – Clarissa Pinkola Estes. Non-fictie.

– Saskia de Coster. Fictie.

– Connie Palmen. Fictie.

– Valeria Luiselli. Fictie.

– Maartje Wortel. Fictie.

– Sonya Renee Taylor. Non-fictie.

– Lori Gotlieb. Non-fictie.

– Lisa Taddeo. Fictie.

En? Zit er iets voor je tussen? Houd jij bij welke boeken je leest? Ik kan het je echt aanraden. Niet omdat het gaat om aantallen – het is geen wedstrijd. Ik ben misschien een beetje een neuroot hoor, met mijn lijstjes. Het liefste houd ik álles bij: films, podcasts, boeken, musea, theater…omdat het gewoon heel leuk is om terug te bladeren in je notitieboek en nog eens stil te staan bij datgene je gelezen, gezien of gehoord hebt. Andere Yung Matilda’s in the house? Laat van je horen in de comments! :)

Deze blog bevat partnerlinks naar bol.com. Wanneer je een bestelling doet via deze webshop, krijg ik daar een klein percentage voor. Jij betaalt niet meer voor je bestelling dan normaal. Dit is een manier om mijn blog te kunnen onderhouden. Dank voor je begrip en je support! 

The post Dat jaar dat ik 100 boeken las – deel 1 appeared first on De Groene Meisjes.

Zomerdagboek 2019 – deel 4

Mijn vierde zomerdagboekje alweer! Dat betekent dat we op de helft zijn van de periode waarin ik deze dagboeken wil bijhouden. De tijd vliegt best wel een beetje, vind ik. Ligt dat aan mij? Misschien komt het doordat ik de laatste tijd weer een wat vollere agenda heb, en weer meer leuke dingen doe, waardoor de tijd sneller lijkt te gaan. Anyway, laat ik laten zien wat ik deze week zowel deed!

Ik werkte deze week op dinsdag en woensdag. Op dinsdag had ik alleen een vergadering in de Centrale Bibliotheek (die steeds mooier wordt, nu hij verbouwd wordt) en daarna dronk ik ijskoffie bij de Coffee Company, met mijn favoriete poëziebundels van erbij. ‘s Avonds maakte ik summerrolls met een goddelijke pindasaus. Op woensdag werkte ik in Kralingen, in ‘mijn eigen bibliotheekje,’ waar het inmiddels al behoorlijk warm was. Maar goed, als je maar heel rustig blijft en veel water drinkt, dan kom je ook die dagen wel weer door, concludeerde ik. ‘s Avonds koelde ik lekker af met waterijsjes bij de ventilator, terwijl ik een beetje tekende. Dat had ik heel erg lang niet gedaan, was echt fijn. Ik mis het een beetje om creatieve hobby’s te hebben merk ik. Misschien moet ik daar eens iets mee.

Op donderdag ging ik ‘s avonds naar Amsterdam, naar de voorstelling FunHome in de Stadsschouwburg. Niet de beste voorstelling die ik ooit zag, maar wel heel tof gedaan. Speciaal voor Amsterdam Pride spelen er nu twee ‘queer voorstellingen’ in de schouwburg en dat is wel echt vrij uniek te noemen. Cool. Vrijdagochtend aten mijn verkering en ik vegan pannenkoeken bij Moak Pancakes in de Jodenbreestraat. Wat kan ik zeggen? De foto hierboven zegt genoeg denk ik hè? Dit is een absolute aanrader :)

‘s Middags gingen we samen terug naar Rotterdam, omdat we ‘s avonds naar een feestje gingen met vrienden. We hebben de hele nacht gedanst en dat was echt heel erg fijn. De volgende dag was ik niet alleen brak door het feestje, maar ook had ik dit weekend weer veel last van menstruatiepijn. Ik was daardoor tot niet heel veel meer in staat dan op mijn balkon hangen, met waterijs, en de vegan dumplings die mijn verkering maakte

Zondag zou ik met Hannah naar een festivalletje, maar door die stomme menstruatiepijn van mij ging dat niet. Echt heel erg jammer. Toen ik een beetje was bijgetrokken (lees: toen ik flink wat pijnstilling had geslikt en ik lang genoeg gelegen had,) zijn Hannah en ik naar de Vegan Junk Foodbar geweest. Die is namelijk sinds vorige week open in Rotterdam!

Vanmorgen (maandag) deed ik boodschappen voor een hele week. Ik heb een paar recepten uit mijn die ik deze week wil maken en sowieso wil ik wat minder vaak naar de supermarkt hoeven gaan, dus die maandagochtendboodschappensessie is wel iets wat ik erin wil houden.

Wat kan ik verder vertellen? Ik heb een nieuwe plant! Een heel mooie grote monstera. Gekregen van ‘Mooi wat planten doen.’ En ik heb gekregen van Irenea, dus nu heb ik een versierde vriezer en word ik elke dag blij als ik mijn fruit eruit pak voor mijn ontbijt. Verder kreeg ik van Eline haar zelfgemaakte en door haar geschreven boekje over haar lichaam opgestuurd. Het is echt prachtig geworden. Blij met zulke creatieve (en lieve!) mensen om me heen!

En wat zijn mijn plannen voor deze week? Werken in de bibliotheek, waar het nu gelukkig weer een paar graden koeler is, koffie drinken met Ilona, er zijn wat Pride-gerelateerde events in Amsterdam waar ik naartoe wil én: zondag ben ik jarig! :) Dus volgende week zien jullie me hier weer terug, en dan ben ik opeens 33. Tot dan! 

The post Zomerdagboek 2019 – deel 4 appeared first on De Groene Meisjes.

Groener reizen – deel 2

Foto’s: Sam van Rij 

Het leuke van al zeven jaar een blog hebben, is dat er altijd een heel dik dagboek is waarin je kunt terugbladeren. Het is soms heel verhelderend om een beetje terug in de tijd te gaan. Dan zie ik wat ik geleerd heb, over welke onderwerpen ik anders ben gaan denken en hoe ik als persoon veranderd ben. Over sommige dingen ben ik kritischer gaan denken, terwijl ik op andere terreinen juist milder voor mezelf ben geworden – ik vind dat erg boeiend om te zien.

Een jaar niet vliegen

Van de week zag ik een oude blog over groener reizen van mijn hand en ik las de comments onder de post nog eens door. Soms staat er terechte kritiek in die comments en ik vind het interessant om te constateren dat ik voor bepaalde feedback eerder niet open stond, maar dat ik in de loop van de tijd toch aan de slag ben gegaan met die dingen. Soms ben ik die feedback ongemerkt ter harte gaan nemen. In het geval van de blog die ik van de week las, ging het over de vele vliegreizen die ik een tijd geleden maakte.

Het zit zo: ik ging een paar jaar lang ontzettend veel op reis. En met ontzettend veel bedoel ik dat ik zeker iedere maand, en soms vaker, een keertje weg was. Soms waren dat tripjes die met een trein of een auto te doen waren, maar dikwijls waren het ook verdere reizen waarbij ik moest vliegen. Meestal waren dat zakelijke trips die ik maakte voor mijn blog. Dan werd ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een event, of ik werd naar een stad gestuurd om een groen reisverslag met vegan hotspots te schrijven.

Op veel uitnodigingen voor reisjes zei ik ja. Waarom? Soms was daar commercieel belang bij (it pays the bills,) soms waren het kansen die te mooi waren om te laten gaan (bestemmingen waar je altijd al eens naartoe wilde – en dan werd nog alles betaald ook, wie wil dat niet?) en soms, zeg ik gewoon heel eerlijk, was ik gewoon helemaal niet zo bezig met mijn duurzame idealen op dit gebied en dacht ik er niet zo kritisch over na. Soms deed ik gewoon waar ik op dat moment zin in had.

Dat deed ik een jaar of drie en toen was de lol er helemaal vanaf. Het ging me tegenstaan om voor drie dagen naar een of ander verre bestemming te worden gevlogen, alleen maar om mijn gezicht te laten zien en een instagram story te maken. Met name het vliegen begon te wringen en ik besloot daarom in december 2018 om in ieder geval een jaar niet in een vliegtuig te stappen. Dat betekent dat ik dit kalenderjaar so far drie verre reizen heb afgeslagen: naar Colombia, Burkina Faso en een bestemming in de VS. Alle drie waren prachtige bestemmingen geweest, en alle drie de reizen waren uitnodigingen voor merken waarmee ik graag had samengewerkt, maar nee, ik sla even over dit jaar. En door dat te zeggen, ‘ik sla even over’, teken ik er in feite voor dat ik volgend jaar ook niet meer gevraagd zal worden. Immers, voor mij tíg andere influencers die staan te trappelen om te gaan en dat is ook oké.

Eerlijk gezegd denk ik dat het me dit jaar gemakkelijk gaat lukken om niet te vliegen. De enige reisjes die ik tot nu toe heb gemaakt zijn naar Terschelling en Texel. De rest van het jaar zou ik nog wel graag naar bijvoorbeeld Londen of Manchester willen, en ook naar mijn geliefde Berlijn, maar dat kan natuurlijk makkelijk met de trein.

Geen heilige

Misschien lezen sommigen van jullie dit en denken: ‘tenminste 1 jaar niet vliegen?! waarom niet gewoon ten doel stellen om helemaal nooit meer in een vliegtuig te stappen?!’ Dat is een mooi doel, zeker, maar ik weet dat ik me daar niet aan ga houden. Ik ga niet doen alsof ik een heilige ben (en dat zou niemand moeten doen,) want ik weet dat er nog een paar bestemmingen zijn waar ik ooit graag nog eens naartoe wil. En ja, daar zitten ook bestemmingen tussen die vanuit Nederland alleen per vliegtuig te bereiken zijn.

Ik geloof dat het stellen van doelen en het naleven van duurzame idealen 1) een proces is. Ik leer iedere dag nieuwe dingen bij door artikelen te lezen of podcasts te luisteren en ik ontmoet inspirerende mensen die meer over groen leven weten dan ik. Van die mensen leer ik een heleboel en ze laten me nadenken over onderwerpen waar ik nog niet aan toegekomen was. Je bent, als het goed is, constant in ontwikkeling. Ik ken persoonlijk niemand die alles – het héle leven met alle keuzes die er te maken zijn – al heeft uitgespeeld. Het is daarom ook goed om mild in onze oordelen tegenover elkaar te zijn: je weet niet altijd waar iemand in diens proces staat en je weet ook niet met welke eventuele moeilijkheden iemand te dealen heeft.

En 2) ik geloof dat idealen fluïde zijn. Toen ik bijvoorbeeld net begon met de Groene Meisjes lag de nadruk bij mij vooral op het veranderen van mijn voedingspatroon en bij het switchen naar dierproefvrije cosmetica. Later ging ik me interesseren voor het tegengaan van voedselverspilling (en toen maakte ik daar een podcast over,) terwijl ik daar eerder nooit mee bezig was, en nu merk ik dat er ruimte is om meer (actief) na te denken over mijn manier van activist zijn – iets wat ik eerder nooit aandurfde, of misschien lag mijn interesse gewoon ergens anders.

Herkennen jullie dat? Dat idee van dat niet alles in één keer kan? Ik denk dat dat helemaal oké is. Natuurlijk, idealiter zouden we de hele samenleving snel anders inrichten en veranderen om klimaatontwrichting tegen te gaan – immers, we hebben het over zeer urgente zaken. Maar het idee dat iedereen per direct stopt met vliegen, dierlijke producten gebruiken of het stoppen met het baren van baby’s (hate to break it to you, maar baby’s zijn nu eenmaal een enorme belasting voor de aarde,) dat is gewoon niet de realiteit.

‘Beter inconsequent iets goeds doen dan consequent alles fout,’ zei Roos Vonk al ergens in 2006, toen ik nog moest uitvinden wat duurzaam leven überhaupt inhield. Velen zullen deze quote een beetje een dooddoener vinden, een doekje voor het bloeden, maar ik leef er nog steeds graag naar. Ik geloof nog altijd in het mogen groeien in je groene lifestyle. Het hoeft niet allemaal over één nacht ijs – al mag dat natuurlijk wel. Als jij overnight vegan wil worden, volgende week trots met een protestbord door de stad wil lopen én per direct besluit om nooit meer in een vliegtuig te stappen: I salute you.

Een jaar niet vliegen. Voor nu vind ik dat een mooi doel. En ik hoop eigenlijk dat ik in december aangekomen zal zeggen: daar kan ik ook wel twee jaar niet vliegen van maken. En ondertussen hoop ik dat ik dan eindelijk een manier heb gevonden om echt eens met minder plastic te leven. Misschien heb ik mijn draai in de vegan keuken weer gevonden én heb ik meegedaan aan mijn eerste klimaatprotest. Ik verheug me er al op om straks op acht jaar van content terug te kijken en te zien dat ook na zoveel jaar bloggen ik nog steeds nieuwe dingen bleef leren en toepassen in mijn dagelijkse leven.

The post Groener reizen – deel 2 appeared first on De Groene Meisjes.

Zomerdagboek 2019 – deel 3

Ja hallo! Dit dagboekje zou eigenlijk gisteren online komen, maar toen had ik het opeens heel erg druk met andere dingen, dus vandaar: een dagje later. Ik heb een hoop vrolijk beeldmateriaal om jullie mee te spammen, dus laat ik snel beginnen! 

Vorig weekend was heel erg chill. Ik ging op zaterdag ontbijten met Naomi bij Mecca, waar ze echt ongelooflijk lekker koffie schenken. De Marokkaanse pannenkoekjes waren ook érg goed.

Zondag zou ik een kunstwandeling gaan maken met vriendin Alida, maar helaas viel die geheel in het water. Dus toen hebben we 3 uur lang zitten kletsen met koffie bij de CoffeeCompany, maar daar zijn dan weer geen foto’s van helaas. Het was jammer van de wandeling, maar die halen we wel een keertje in. Echt fijn om zoveel tijd te hebben om bij te praten! Ik weet niet hoe jullie daarover denken, maar ik vind weekendochtenden daar heel geschikt voor. Zondagmiddag deed ik mijn administratie. Niet mijn favoriete klus, maar wel fijn om het weer gehad te hebben. Verder maakte ik hummus met wat ik nog in huis had en lag ik met Poppie te lezen op de bank. Prima zondag zo.

Maandag werkte ik de hele dag in de bibliotheek, waar het inmiddels door beginnende vakanties een beetje rustiger begint te worden. Ik trakteerde mezelf op een lekkere lunch (springrolls!) en ik ploegde door een academisch artikel. Dat vind ik dan toch tegenvallen hoor! Ik las iets over ‘moral envy,’ omdat ik antropoloog David Graeber (zoek hem op, je kent hem misschien van het begrip ‘bullshit jobs’) daarover hoorde. Hoewel ik dit soort artikelen echt pittig vind om te lezen, vind ik het wel heel erg leuk om zo een beetje te oefenen met studeren. Nerdlife.

Dinsdag had ik een afspraak in Amsterdam bij een uitgeverij en daarna ging ik met mijn verkering, die weer terug was van Texel, uit eten bij Indonesisch restaurant Mama Makan in Amsterdam Oost. We waren uitgenodigd om een zeer uitgebreide vegan rijsttafel mét beerpairing van Lowlander te komen testen en het was geweldig. Echt, we hebben héél lekker gegeten. Onze favorieten waren de ananas in kokosmelk met kardemom, de gadogado en alle gerechten met tempeh. Want: tempen is leven. Als je ook zo’n fijne datenight wil: Mama Makan heeft standaard drie rijsttafels: vega, vegan en vlees. Ik kan het je echt aanraden.

Donderdag trof ik alle voorbereidingen voor een weekend op Welcome To The Village in Leeuwarden. Ik vind dat dus best wel een ding hè, naar zo’n festival gaan. Wat moet je aan?! Aan de ene kant is mijn neiging om alles lekker praktisch te houden, aan de andere kant: het is best wel een beetje kijken en bekeken worden. Je ziet toch dat mensen hun best doen. En om eerlijk te zijn kan ik op dat soort events nog wel eens last hebben van lichaamsissues en heel erg zelfbewust zijn, dus daar zie ik dan voor vertrek best wel tegenop. Mijn vriendin Carol kwam bij me langs donderdagmiddag om koffie te drinken en bij te praten en zij heeft me een beetje moed in gesproken. Erg lief.

Ik kreeg van haar trouwens deze geweldige bibliotheek-pin. Zo’n leuk cadeautje! Carol heeft een webshop met allemaal heel toffe ‘zelfliefde’ artikelen: Hartje Mezelf. Neem eens een kijkje!

Vrijdag tot en met zondag waren we dus in Leeuwarden. Welcome To The Village was weer als vanouds gezellig. Velen van jullie hebben me op Instagram gevolgd dit weekend, waar ik uitgebreid verslag uitbracht van alles wat we zagen, deden en aten. Leuk dat jullie er zo een beetje bij waren! We hebben enorm lekker vegan gegeten en heel toffe optredens (oa Bazart met Eefje de Visser, Fata Boom, Club Gewalt) gezien. Dankjewel WTTV en tot volgend jaar!

Nog even: wat las ik deze week? ‘ van de (wereldwijde) activistische organisatie Extinction Rebellion. Tof en motiverend boekje over milieuactivisme. Ik ben heel benieuwd wat er in oktober allemaal gaat gebeuren als de organisatie ook hier in Nederland protesten en acties gaat organiseren. (check voor meer informatie de website) Verder las ik ‘ – een memoire over Deborah zelf die een ultra-orthodox Joodse groepering verlaat. Heel interessant en inspirerend.*

En nu ben ik weer een beetje bijgekomen van het weekend en heb ik boodschappen voor de hele week in huis gehaald in verband met hitteplannen. Morgen en woensdag werk ik in de bibliotheek, donderdag ga ik naar een theatervoorstelling in Amsterdam, vrijdag naar een feestje in Rotterdam, zondag weer naar een festivalletje: een hoop leuke dingen dus!

Passen jullie een beetje op jezelf, elkaar én op jullie huisdieren de komende dagen met de warmte? Take care!

* Dit stukje bevat partnerlinks naar bol.com

The post Zomerdagboek 2019 – deel 3 appeared first on De Groene Meisjes.

Wat ik momenteel lees in de Vakantiebieb

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Online Bibliotheek.

Twee weken geleden schreef ik over de stressverlagende effecten van lezen en over hoe de zomer de perfecte periode is om een (luister-)boek op te pakken. Ik tipte jullie toen de Vakantiebieb app van de Online Bibliotheek, waarmee je deze zomer tot 50 (!) gratis e-books kunt lezen. Inmiddels is die campagne alweer een paar weken op gang en ik heb al van een heleboel mensen gehoord dat ze de app hebben geïnstalleerd. Super leuk! En jij? Heb jij de app al, of ben je misschien al begonnen met lezen? 

Wie mij volgt op Instagram en mijn stories wel eens bekijkt, heeft misschien gezien dat ik iedere maandag een leestip met jullie deel. Veel leestips sla ik op in mijn Insta-stories-highlights, maar het leek me toch ook handig om ze hier op mijn blog eventjes te bundelen. Of je de Vakantiebieb app nou wel of niet gebruikt; leestips kun je nooit genoeg hebben toch? 

Ik lees (eigenlijk altijd) verschillende boeken door elkaar: fictie, non-fictie, poëzie… én: op papier en digitaal. 

Het eerste boek dat ik las in de Vakantiebieb was Will Grayson, Will Grayson. Zoals ik in mijn vorige artikel ook vertelde vind ik Young Adult (YA) romans vaak heel fijne ‘tussenboeken.’ De laatste tijd heb ik best wel wat pittige kost gelezen, dus ik kon wel eventjes wat afleiding van een wat ‘makkelijker’ roman gebruiken. Niets ten nadele van YA literatuur trouwens – ik vind dit absoluut geen minderwaardige boeken. Ik vind juist dat er ontzettend veel heel goede YA literatuur is. John Green is een heel bekende YA-auteur. Je hebt vast wel eens van zijn boeken gehoord. Zeggen ‘Een weeffout in onze sterren’ of ‘Schildpadden tot in het oneindige’ je misschien iets? Will Grayson, Will Grayson is, naar mijn weten, één van de eerste boeken van deze auteur en daarmee vind ik het ook nog een beetje een ‘zoekend’ boek. Máár, daarmee absoluut niet minder leuk of aandoenlijk. Het is trouwens ook een goed boek voor op je queer-leeslijst; pluspuntje! 

Het tweede boek dat ik las was ‘Hoe lees ik?’ van Lidewijde Paris. Ik was ooit al eens in dit boek begonnen, omdat het me door meerdere mensen van mijn leesclub werd getipt. ‘Hoe lees ik?’ is een boek over boeken lezen. Of eigenlijk moet ik zeggen dat het een boek óver literatuur is. En dan met name over hoe je literatuur beter kunt begrijpen en hoe je er meer uit kunt halen. Erg interessant voor mensen die, zoals ik, veel lezen of bijvoorbeeld lid zijn van een leesclub. Maar ook voor studenten die veel moeten lezen is dit boek denk ik heel handig. Lidewijde Paris schrijft erg vermakelijk en ook begrijpelijk. Het is allemaal geen hogere wiskunde, maar ik vind het toch erg leerzaam en interessant. Tijdens de leesclub hebben we al een paar keer de conclusie getrokken dat haar methode je écht meer uit een boek laat halen en dat heeft vervolgens natuurlijk weer allerlei positieve effecten op ons gesprek over het boek dat we gelezen hebben. Kortom: blij mee! 

Ik lees vaak meerdere boeken door elkaar. Dat doe ik door bijvoorbeeld een roman naast een informatief boek te lezen, en dan lees ik tussendoor af en toe nog een kort verhaal of een column uit een bundel. Oh en dan nog wat poëzie in de mix en soms een stukje uit een luisterboek. Doordat het allemaal verschillende soorten teksten zijn, lukt het me om dit alles gescheiden te houden en dus naast elkaar te kunnen lezen. Zo heb ik ook ‘Mag ik even iets tegen je aanhouden?’ opgepakt in de Vakantiebieb app en eerlijk gezegd deed ik dat alleen omdat het me heel vermakelijk leek. Het boek gaat over kantoortaal en ik herken er een héleboel uit nu ik weer een ambtenarenfunctie heb. Vooral in de vergadercultuur wordt een taal gebruikt die we daar buiten gewoon niet gebruiken – en ik ga niet liegen; gelukkig niet. Hoe irritant dat taalgebruik soms ook is, het blijft natuurlijk wel een heel wonderlijk gegeven hoe bepaalde woorden of uitdrukkingen opeens landelijk gebruikt worden en hoe taal daarmee steeds in verandering is. Dat is eigenlijk een ontzettend interessant fenomeen. 

En jij? Wat lees of luister jij momenteel? Heb je al zin gekregen om je digitale boekenplank in de Vakantiebieb app te gaan vullen? Ik kan niet anders zeggen dan: doe je voordeel nog met deze zomeractie zo lang het kan! Download de app gratis in de App Store of in Google Play en download vervolgens de boeken die je interessant vindt. Deze toffe zomeractie van de Online Bibliotheek kun je eigenlijk écht niet laten lopen. Want 50 gratis e-books… dat is toch wel echt een cadeautje te noemen! 

The post Wat ik momenteel lees in de Vakantiebieb appeared first on De Groene Meisjes.

Zomerdagboek 2019 – deel 2

Het is vandaag alweer 14 juli en dus is de tweede week van juli alweer om. Dat betekent dat het tijd is voor mijn tweede zomerdagboek. Het was een bewogen week, kan ik wel zeggen. Maar, wel een goede!

Allereerst wil ik zeggen dat ik op maandagen en woensdagen altijd in de bibliotheek werk en dat ik daar meestal geen foto’s maak. Die dagen vallen er in mijn dagboekjes dus ook meestal tussenuit, tenzij ik ‘s avonds bijvoorbeeld iets onderneem. Dat is meestal niet het geval, omdat ik na een dag vergaderen en werken vaak erg moe ben en niks liever wil dan een beetje op een bank liggen. Als ik op een gegeven moment weer wat meer energie heb, hoop ik ook wat meer van de zomeravonden te gaan genieten – maar het is nu even wat het is.

Oh! En: ik moet nog even terug naar vorig weekend. Zaterdag had ik een solo-thuisdag. Ik deed mijn huishouden, ik las en ik kookte voor mezelf. Zondag was een sociale dag, met voetbal kijken in de Biergarten, ‘s avonds eten met z’n tienen én we gingen naar een queerfeestje. Je begrijpt dat ik maandagochtend een beetje moeite had om wakker te blijven tijdens de vergadering op mijn werk. Maar toch is ook dat weer gelukt :)

Dinsdag had ik mijn laatste therapiesessie voor de zomerstop van een week of vijf. ‘s Ochtends dronk ik koffie met Naomi bij ons geliefde Public Space in noord (ik vind het alleen al leuk om daar naartoe te gaan omdat je dan met de pont over moet, maar de kaneelbroodjes en de geweldige koffie zijn ook meer dan de moeite waard) en ‘s middags zag ik Suus. Voor haar en haar dochtertje Roos kocht ik deze plantjes in potjes, om te vieren dat ze een nieuw huisje in Amsterdam gevonden hebben.

Na therapie mag ik van mezelf altijd een afhaalmaaltijd fixen en dit keer koos ik voor een geweldige vegan schotel met onder andere seitan saté bij the Harvest (Provenierssingel in Rotterdam). Geen spon, gewoon zelf betaald ;)

Mijn verkering was al sinds maandag op Texel en had me uitgenodigd om ook langs te komen. Ik beloofde even te kijken hoe de week ging en op woensdagavond na mijn werk besloot ik: ja, ik ga morgen die kant op voor één nachtje! Dat bleek echt een heel goed idee. We gingen zeehonden kijken, een avondwandeling maken, uitgebreid koken en heel veel uren gewoon op bank en bed hangen en praten en lezen en dat was precies wat ik nodig had. Dertig uur op een eiland klinkt als heel kort, en dat is het ook wel, maar soms is het precies wat je nodig hebt.

Deze week las ik ‘ (fictie) en ‘ (non-fictie). * Het eerste boek is een roman over een meisje dat verkracht wordt door een familielid van haar beste vriend en hoe ze daarmee omgaat. Het tweede boek is een memoir over hoe Amber Scorah uit de gemeente van Jehovah’s Getuigen is gestapt.

Voor morgen (zondag) staat er een kunstwandeling door Rotterdam met vriendin Alida op de planning en ik moet mijn kwartaaladministratie inleveren bij mijn boekhouder. Deze week werk ik weer twee dagen in de bieb, ben ik uitgenodigd om een vegan rijsttafel bij Mama Makan te komen testen én ga ik naar Welcome to the village festival! Heel veel zin in. Het dagboek van komende week komt niet op zondag maar op maandag online, zodat ik de foto’s die ik op het festival maak nog kan meenemen in het verslag. Dankjewel weer voor het lezen en tot dan!

* dit zijn affiliaitelinks

The post Zomerdagboek 2019 – deel 2 appeared first on De Groene Meisjes.

Zomerdagboek 2019 – deel 1

Laatst zat ik een beetje door mijn zomerdagboekjes van vorige jaar te scrollen. Herinner je je die nog? Iedere week hield ik een dagboekje (klik hier voor deel 1) bij waarin ik vertelde wat ik zoal had meegemaakt. Een super simpel concept, maar leuk was het wel. Vorig jaar om deze tijd voelde ik me heel erg goed. Het enige dat er mis ging, was dat ik mijn been brak. Maar zelfs ondanks dat had ik bérgen energie en zat ik heel goed in mijn vel. Dit jaar is dat een beetje anders. Ik ga minder energiek, en met aanzienlijk meer ‘zwaarte’ de zomer in. Waar ik vorig jaar super zonnig was, ben ik dit jaar behoorlijk mistig. Eerst frustreerde ik me dagelijks over het idee dat ik me vorig jaar zoveel beter voelde dan nu, maar gisteren dacht ik: nee stop. Ik moet niet alleen maar kijken naar vorig jaar, of naar betere tijden, ik moet ook blijven kijken naar wat er nu wél goed gaat.

Dus besloot ik de zomerdagboekjes weer op te pakken. Omdat ik dat dus nog maar net heb besloten, heb ik nog niet heel erg veel foto’s van de eerste week. Maar omdat deze week de eerste week van juli was, en juli en augustus de perfecte maanden zijn om deze dagboekjes bij te houden, wilde ik er toch vandaag alvast mee beginnen. Ik beloof jullie dat ik mijn best zal doen om de komende tijd wat meer foto’s te maken, zodat ik ook daadwerkelijk iets te delen heb.

Zo ongeveer álles is anders dan vorig jaar zomer. Er is bijvoorbeeld een nieuwe verkering (hihi), die in Amsterdam woont en die ervoor zorgt dat ik daar weer geregeld weekendjes doorbreng. Zoals bijvoorbeeld ook afgelopen weekend, en het was heel erg fijn. We maakten springrolls (onze favoriet), we maakten een avondwandeling door Oost, aten een ijsje, dronken een biertje op een terras met snoeiveel muggen en we dronken koffie bij mijn favoriete koffietent in de buurt. Tot slot kookte de zus van mijn verkering, samen met haar vriend, een fantastische (vegan) maaltijd voor ons. Zie hierboven een brownie met frambozensaus, basilicum en bananenijs. Zó lekker! Ik besloot daarna een nachtje langer in Amsterdam te blijven, omdat, nouja, omdat ik eigenlijk gewoon niet wilde dat dit weekend stopte. Zo fijn was het

Gelukkig had ik daarna ook wel gewoon een goede werkweek.  Ook dat is anders dan vorig jaar, want ik ben nu weer in loondienst en vorig jaar werkte ik nog fulltime voor mezelf. Op maandag en woensdag werkte ik in de bibliotheek. Op woensdag was er een voorleesdag bij het buurtcentrum waarmee we samenwerken en ik nam een stapel monsterboeken mee. Dat vonden de 75 (!) kindjes die de dag bezochten heel erg leuk. Ik vind voorlezen één van de leukste dingen om te doen. Sowieso leef ik heel erg op van het werken met kinderen. Ik heb dat echt gemist.

Dinsdag had ik therapiedag, maar toen ik al onderweg was naar Amsterdam (ik heb nog altijd dezelfde psychotherapeut als toen ik daar nog woonde,) belde mijn therapeut om af te zeggen vanwege onverwachte omstandigheden. Blijken therapeuten toch ook gewoon maar mensen te zijn hè? Bijna jammer. Maar goed, het gaf niks. Ik had mijn laptop mee, ik had nog een to do lijstje af te werken, en ik zou vriendin Naomi zien voor een lunch. Dus ook die dag kwam helemaal goed.

Ik heb deze week heel veel gelezen. Ik lag in het park met ‘Misschien moet je eens met iemand praten?‘ van Lori Gotlieb. Dit is echt het perfecte zomerboek. Het leest luchtig, maar het heeft absoluut wel inhoud. Het is heel geschikt voor mensen die in therapie zijn en hun therapieproces en hun therapeut beter willen leren kennen/begrijpen. Maar ook als je niet in therapie bent, maar gewoon geïnteresseerd bent in psychologie, is het een aanrader. Het boek heeft ruim 400 bladzijdes, maar ik vloog er deze week doorheen.

Het andere boek dat ik las is ‘Drie vrouwen‘ van Lisa Taddeo en het bijzondere van dit boek is dat het eerder in het Nederlands dan in het Engels is verschenen – terwijl het origineel Amerikaans is. Dat komt eigenlijk nooit voor. Ik heb ook eerlijk gezegd geen idee waarom dat zo is. Maar goed, ik kreeg het opgestuurd van de uitgeverij en zonder voorkennis begon ik eraan. Ik kon het niet meer wegleggen – zó goed vond ik het. Het is een enorm aangrijpend boek, met drie verhaallijnen over drie vrouwen en hun seksuele levens/behoeften/verlangens. Het is ontzettend lekker geschreven en hoewel ik me eigenlijk met geen van de drie vrouwen kan identificeren, kan ik me toch in alle drie de vrouwen op een bepaalde manier ook juist weer wél herkennen. Absoluut ook een aanrader dus!

Bookaroo

Normaal gesproken plaats ik in dit soort artikelen linkjes naar bol.com, omdat ik een partnership heb met hen. Dat wil zeggen dat ik een kleine vergoeding krijg voor ieder boek dat via die website is verkocht en dat is een manier om mijn blog te onderhouden. Maar! Van de week startte de crowdfundingsactie van Bookaroo en dat is een initiatief waar ik heel enthousiast over ben, dus deze week wil ik dat project steunen. Het idee van Bookaroo is om (lokale) boekhandels – fysieke winkels dus – te steunen. Je bestelt je boeken online en ze worden vervolgens geleverd door de boekhandel. Je zoekt een boek op en dan gaan de boekhandels in de buurt kijken wie het in zijn collectie heeft en met een beetje geluk heb je het boek de volgende dag al in huis. Het mooie hiervan is 1) dat de boekhandels hiermee meer verdienen (en dat verdienen ze, want die verkeren best wel in zwaar weer,) en 2) dat jij nog steeds gewoon lekker lui vanuit huis kan bestellen.

Als het Bookaroo lukt om in 14 dagen 10.000 boeken te verkopen, dan gaat het project echt door. Dus: draag je steentje bij, als je toch al van plan was een boek te bestellen een dezer dagen!

Deze week verscheen er ook weer content online: één artikel over wat mijn vakantieplannen zoal zijn.  Iets over vrije dagen opnemen, festivals en mini-vakanties in eigen land. En één artikel over de leuke zomeractie van de Online Bibliotheek, met de Vakantiebieb app waarmee je tot 50 e-books gratis kan lezen deze weken. Als je de artikelen nog niet hebt gelezen, doe dat dan zeker nog even!

Verder werd ik geïnterviewd voor een artikel op OneWorld, over voedselverspilling en hoe ik daar als influencer een bijdrage aan kan leveren. (aan het vermínderen van foodwaste dan hè, maar dat snap je)

Mijn plannen voor komende week? Morgen ga ik natuurlijk de voetbalfinale kijken. Ik bedoel, ik heb eigenlijk niet zoveel met voetbal, maar dit is toch wel een beetje (vrouwen-)geschiedenis schrijven. Daar moet je bij zijn. Daarna begint er weer een werkweek in de bibliotheek én heb ik mijn laatste therapiedag voor de zomerbreak. Ook wel even een fijn vooruitzicht. Verder ga ik misschien nog eventjes naar Texel, maar dat is nog niet helemaal zeker. Hoe dan ook ga ik proberen er weer een goede week van te maken én zal ik wat vaker een foto voor jullie maken, zodat mijn dagboek volgende week wat meer beeldmateriaal bevat.

Dankjewel voor het lezen en tot snel! 

The post Zomerdagboek 2019 – deel 1 appeared first on De Groene Meisjes.