Merel Wildschut's Blog, page 49

Leven met minder afval

Aan het einde van 2015 stelde ik mijn groene voornemens voor 2016 op. Eén daarvan was om te gaan leven met minder afval. Ik schreef dat ik me wilde verdiepen in methodes om minder afval te produceren, door bijvoorbeeld vaker verpakkingsvrij te winkelen. Dat bleek  allemaal nog best wel lastiger dan ik me voorgesteld had – eerlijk gezegd. Ik doe uiteraard nog steeds mijn best, maar helemaal afvalvrij leven is echt een brug te ver voor mij, op dit moment.

Wat ik cool vind, is dat afvalvrij leven momenteel een onderwerp is dat heel veel aandacht krijgt. En terecht ook, want het is ook gewoon een heel belangrijk onderwerp. Zo was ik laatst zelfs op televisie met een item over verpakkingsvrij winkelen! Een hele eer, want zo’n expert ben ik nou weer niet ;) Het was voor het programma Groen Licht en ik mocht laten zien hoe dat werkte; milieuvriendelijker boodschappen doen.

Let op: ik leef dus zelf niet helemaal zero waste. Ik zou wel willen, uiteraard, maar op dit moment vind ik dat toch te ingewikkeld en te tijdrovend. Ik heb nog zoveel andere dingen waarop ik me moet concentreren. Toch is er al een hoop veranderd, als ik kijk naar een jaar geleden.

Afval scheiden

Sinds ik in Rotterdam woon gaat het scheiden van afval wat gemakkelijker, merk ik. Dat komt misschien doordat ik hier in de buurt meer mogelijkheden heb aan verschillende afvalbakken en ik hoef er niet heel ver voor te lopen. Bepaalde dingen moeten ook een gewoonte worden, merk ik. Sinds een tijdje ben ik bijvoorbeeld heel trouw pakken aan het vouwen, met de dop erop, en dan breng ik de pakken naar de oranje plastic bakken. Dat mag namelijk hier in Rotterdam, maar ik moet wel meteen bij zeggen dat dat in iedere gemeente anders is. Check deze website voor alle tips en instructies rondom het recyclen van drankkartons.

Ook houd ik meer rekening met dingen als geen blikken maar glazen potten kopen, zodat ik die potten opnieuw kan gebruiken, papier kiezen in plaats van plastic en het dan ook echt bij het oud papier doen en niet stiekem in de afvalzak, biologisch afbreekbare afvalzakken gebruiken, enzovoorts. Het zijn allemaal maar kleine dingetjes, ik weet het, maar ik denk toch dat al die kleine dingetjes bij elkaar een verschil maken. En natuurlijk, afval is afval, maar door het beter te scheiden en er bewuster mee bezig te zijn, word ik geconfronteerd met het feit dat ik toch ook kan proberen iets mínder afval te produceren. Ik geloof wel dat dat is hoe het werkt.

Leuk artikel om terug te lezen over dit onderwerp:



Minder afval – drankenkartons recyclen 

Cosmetica

Vooral op het gebied van cosmetica ben ik me veel bewuster geworden van de hoeveelheid plastic die we erdoor jagen. Letterlijk óveral zit een plastic verpakking omheen – is het je wel eens opgevallen? Daarom gebruik ik steeds liever de producten van Lush, die of verpakkingsvrij kunnen (zoals shampoobars, zeep, scrub, serums en tandpasta tabletjes) of die verpakt zitten in recyclebare zwarte potjes. Breng je vijf lege potjes terug naar de winkel, dan krijg je een lekker gezichtsmasker mee naar huis. Slim! Toen ik in Londen was voor het event van Lush heb ik van alles gehoord over hoe serieus het recyclen van de verpakkingen wordt genomen. Het is één van de belangrijkste pijlers van het merk, naast dierenwelzijn. Ik steun het merk graag. Los daarvan vind ik de producten goed, dus ik gebruik ze met plezier en het scheelt toch weer in de verpakkingen!

Een volgende stap is om zelf bepaalde cosmetica te gaan maken. Of zelf schoonmaakmiddelen maken? Ik zou daar wel eens workshopje oid over willen volgen, om de basics over dit onderwerp te leren.

Verpakkingsvrij winkelen

Verpakkingsvrij winkelen is denk ik wel de grootste manier om minder afval te produceren. Maar ik vind het tegelijkertijd ook de lastigste manier, omdat het wel veel tijd kost. Ik heb het geluk dat ik hier in Rotterdam twee keer per week een goede markt heb, en Gimsel (een grote biologische supermarkt,) met heel veel tapbakken, waar je met je eigen glazen potten en plastic bakjes naartoe kunt. Ideaal! Maar ik weet dat je die winkels niet overal hebt. En helaas zijn sommige verpakkingsvrije winkels in Nederland ook weer gesloten, omdat het toch niet zo’n succes was. Erg zonde, maar ik denk wel dat het een afspiegeling van de realiteit is: mensen vinden het nog te arbeidsintensief en te tijdrovend. Niet iedereen heeft tijd en zin om met eigen verpakkingen naar een winkel te gaan. Daarbij komt dat het geen goedkope winkels zijn, omdat het zo kleinschalig is.

Al met al is hier nog geen pasklare oplossing voor, maar dat komt misschien in de toekomst wel. Je kunt nu al een heleboel doen, door bijvoorbeeld altijd je eigen boodschappentasjes mee te nemen en door losse groenten en fruit op de markt te kopen, in plaats van alles in plastic op kartonnetjes. Ik denk daar veel over na tegenwoordig. Koop ik 4 biologische tomaten bij Albert Heijn, in (oke, biologisch afbreekbaar) plastic? Of ga ik naar de markt en koop ik (voor hetzelfde geld) anderhalve kilo losse tomaten en neem ik ze mee in mijn eigen tasje? Misschien zijn het ook nog tomaten die er wat minder uitzien en dus minder goed verkopen, maar die in een tomatensoep net zo goed smaken. Tomaten redden van de afgrond, dat idee. Dubbele winst!

Leuke artikelen om terug te lezen over dit onderwerp:

Verpakkingsvrij koken

Verpakkingsvrije winkels

Hoe werkt verpakkingsvrij winkelen? 

Verpakkingsvrij winkelen bij TeaBar 

Voedselverspilling

Om het nog maar even over die tomaten te hebben: afval producten door eten weg te gooien is misschien toch wel het allerergste dat je kunt doen, als je het mij vraagt. Ik hoor nog dagelijks verhalen over restaurants en winkels die kilo’s en kilo’s aan eten weggooien. Daar word ik echt verdrietig van. Maar ik moet ook heel eerlijk naar mijn eigen gedrag kijken. Ook ik laat wel eens een halve bos wortels doodgaan in mijn koelkast. En ook ik gooi wel eens restjes weg, die ik net zo goed had kunnen opgebruiken. Het is beschamend en ik denk dat het echt heel belangrijk is om hier meer bij stil te staan.

Daarom ben ik ook zo’n fan van als initiatieven als Kromkommer (die nu een pop-up shop hebben op Amsterdam Centraal, in de WAAR winkel, waar je pompoentjes kunt redden!) en de Buitenbeentjes van Albert Heijn. Wat is het toch een onzin dat groenten die een gekke vorm hebben, of er wat minder goed uitzien, niet meer verkocht kunnen worden. Hallo, we hebben zelf ook wel eens een gekke vorm en zien er zelf ook wel eens wat minder goed uit ;)

Laten we er allemaal naar streven om zo min mogelijk voedsel te verspillen. Of gewoon helemaal geen, als het even kan. Dat begint volgens mij bij het niet te veel kopen, maar afgepaste boodschappen te doen. En wanneer je koelkast en voorraadkast dan vol liggen, plan dan wat je met die producten gaat maken. Houd je vervolgens restjes over? Maak ze dan op, door groenten door soepjes te gooien, door dingen in te  vriezen of door restjes mee te nemen als lunch, de volgende dag. Er is altijd een manier om eten níet weg te gooien. Ook voor mij!

Leuke artikelen om terug te lezen over dit onderwerp: 

Doe iets! – Voedselverspilling

Minder afval update 5

Instock Amsterdam (restaurant, tip!)

Ik begon dit artikel met de insteek ‘even wat dingen voor mezelf op een rijtje zetten,’ en eigenlijk is het nu een soort round up geworden van hoe ik ervoor sta met betrekking tot minder afval produceren, inclusief oudere posts die ik eerder schreef. Ik vind het belangrijk  om zo nu en dan even te reflecteren en kritisch te kijken naar mijn eigen lifestyle. Herkennen jullie dat? En doen jullie dat ook wel eens? Zijn er dingen op het gebied van afval verminderen die jullie anders zouden willen aanpakken in het vervolg? En zo ja, wat dan? Ik lees het graag bij de comments! 

 

The post Leven met minder afval appeared first on De Groene Meisjes.

Wat vind je in mijn voorraadkast? – Win een halfjaar gratis boodschappen!

Sommige vragen krijg ik steeds weer opnieuw gesteld. Zoals: Waar doe jij je boodschappen? En: wat moet je allemaal in huis hebben als je veganistisch eet? Nou, de antwoorden op deze vragen zullen helemaal niet zo verrassend zijn hoor, want zó bijzonder is een vegan eetpatroon nu ook weer niet. Ik heb geen heel gekke dingen in huis, geloof ik. Maar uiteraard beantwoord ik jullie vragen met liefde en daarom laat ik je vandaag zien wat je zoal in mijn voorraadkast kunt vinden. Ook deel ik een toffe winactie met jullie, waarbij je een halfjaar aan boodschappen kunt winnen!

Nooit gedacht dat ik nog eens een echte  ‘What’s in my voorraadkast?’ zou doen. Het is dat het geen YouTube video is – dat zou te ver gaan. (ik denk niet dat ik ooit een echte YouTuber ga worden)

Allereerst: nee, ik heb niet zo’n serieuze ‘grote-mensen-voorraadkast.’ Ik heb een trolley, van Ikea, waar ik mijn boodschappen in bewaar. Ik woon alleen (kattenvoer neemt niet zoveel ruimte in,) en ik ben veel van huis, dus ik eet vaak buiten de deur en daarom heb ik ook eigenlijk niet zoveel voorraad in huis. Je moet dus niet bij mij zijn als de hongerwinter aanbreekt. Sorry alvast daarvoor. Goed, dit terzijde. Dan zal ik nu serieus ingaan op de vraag: wat moet je als veganist écht in huis hebben?

Van Smaakt, een mooi biologisch merk dat ik graag bij Plus koop, (ga echt dat assortiment eens checken daar, ze hebben veel!) mocht ik een boodschappenlijstje samenstellen. Ik koos de absolute basis, dat wat ik eigenlijk altijd in huis heb. Dit was mijn lijstje:

– ongezouten notenmix (verwerk ik in mijn ontbijt of eet ik als tussendoortje)

– boekweit noodles (voor makkelijke wokschotels)

– bruine basmati rijst (voor bij curry)

– ontbijtgranenmix (voor in mijn soja yoghurt)

– pot kikkererwten (voor als ik een makkelijke hummus wil maken en geen tijd heb om kikkererwten te wellen en koken)

– gedroogde bonen – zoals rode kidneybonen en zwarte bonen

– pot seitan naturel (deze moet ik nog proberen, maar leek me een handige vleesvervanger!)

– havermeel (handig voor als ik iets wil bakken – daar gebruik ik standaard havermeel voor)

– speltwafels (of rijstwafels, altijd lekker als tussendoortje)

Drie producten die ik iedere dag gebruik: ontbijtgranen, een zoetmiddel (in dit geval kokossiroop, maar soms ook agave of maple syrup,) en noten. Samen met soja yoghurt en (vriezer-)fruit is dat mijn lievelingsontbijt. Ik denk dat ik dat nog heel erg lang zou kunnen eten,  zonder dat het me verveelt. Probeer het eens met vijgen, zo lang ze er nog zijn. Zo ontzettend lekker. Maar mango en frambozen uit de vriezer doen het ook goed.

En verder?

Verder zie je op de foto’s misschien dat ik in weckpotten altijd allerlei gedroogde bonen bewaar (kikkererwten, zwarte bonen, kidneybonen, enzovoorts.) Bonen heb je als veganist gewoon nodig, dus die kan je maar beter in overvloed in huis hebben. Daarnaast heb ik uiteraard altijd verse groenten en fruit in huis. Dat niet per se in overvloed, want ik doe graag boodschappen voor één of twee dagen, zodat ik zeker weet dat alles vers blijft. In mijn vriezer bewaar ik doosjes vriezerfruit en een paar doosjes groenten. Ideaal voor smoothies en soepen!

Winactie

Mocht jij geïnspireerd zijn geraakt om eens een goede voorraad boodschappen aan te gaan leggen: check dan mijn facebookpagina even. Smaakt verloot €500 (!) aan boodschappen. Dat zijn een héleboel mooie biologische producten. Het komt erop neer dat ik samen met Smaakt een halfjaar aan boodschappen mag weggeven en dat vind ik echt heel tof. Hoe ideaal is het als je die prijs wint? Wil ik ook wel, maar ik laat de actie aan jullie over ;) Meedoen is heel erg makkelijk: like de Facebookpagina van Smaakt en like de winactie op mijn Facebookpagina. That’s it! Te makkelijk om niet mee te doen, toch?

Ik ben benieuwd of de inhoud van mijn voorraadkast heel erg afwijkt van die van jou! Wat heb jij standaard in huis? En heb je bepaalde favoriete producten die je echt niet kunt missen?

– Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Smaakt – De foto’s zijn gemaakt door de briljante Aline Bouma. –

The post Wat vind je in mijn voorraadkast? – Win een halfjaar gratis boodschappen! appeared first on De Groene Meisjes.

Gastblog Rosanne: 15 redenen om mee te doen met onze workshop

In november organiseren Rosanne en ik twee nieuwe workshops. In deze post, van vorige week, heb je kunnen lezen waar de workshops over zullen gaan en vond je alle nodige praktische informatie, zoals de data en de prijzen. Inmiddels zijn er al aardig wat aanmeldingen binnen, maar we hebben nog plekken – voor zowel Amsterdam (5 november) als Rotterdam (27 november!) In deze post zet Rosanne uiteen wat redenen zouden kunnen zijn om mee te doen met onze workshop, mocht je daar nog over twijfelen.

 Heb jij dat gevoel de laatste tijd ook?

Dat gevoel dat er meer in je zit, dan dat er nu uit komt? Het gevoel dat je graag wilt laten zien wie je bent en wat je allemaal kunt, maar dat je eigenlijk ook niet zo goed weet wát dat dan is? Dan is onze workshop “Beat the Burn-out!” misschien wel iets voor jou.

Misschien schrik je wel van de term ‘Burn-out.’ Dat zou heel goed kunnen. Ondanks het feit dat het een term is die je de laatste tijd veel hoort en tegenkomt bestaan er nog veel misverstanden over dit fenomeen. Je associatie zou negatief kunnen zijn, maar dat is niet per se nodig. Zo denken veel mensen bij de term burn-out aan ‘helemaal in elkaar storten’ en ‘een heel jaar thuis zitten’. Maar beide scenario’s hoeven niet persé het geval te zijn.

De term burn-out betekent letterlijk ‘opgebrand zijn’ of ‘niet meer kunnen’, maar in welke vorm dit zich uit, dat verschilt per persoon. Het zou kunnen zijn dat je maar één of twee verschijnselen van een burn-out hebt, maar dat je je toch oververmoeid voelt en niet goed weet wat de volgende stap in je leven moet zijn. Het kan ook zo zijn dat jouw omgeving – of misschien jijzelf wel -bang wordt van de term burn-out en tegen je zegt “nee joh, dat heb jij niet, je bent gewoon wat moe. Je moet het gewoon even rustig aan doen.” Of misschien ben je wel bang, dat wanneer je toegeeft aan hoe jij je voelt, je dan helemaal ‘in elkaar stort’ en niet weet hoe je daar mee om moet gaan.

Het zijn allemaal redenen om niet mee te doen met onze workshop. Als dat op dit moment voor jou zo voelt, is dat misschien ook de beste keuze voor jou. Maar of je het nu burn-out noemt, of oververmoeid, overspannen of ‘helemaal op, eigenlijk doet het er niet toe. Het gaat erom dat jouw lijf en geest je tekenen geven dat je toe bent aan verandering, verandering van hoe het nu gaat. Dat je toe bent aan rust, om bij te komen en op te laden, zodat je weer keuzes kunt gaan maken die goed zijn voor jou!

TWIJFEL JE OF DEZE WORKSHOP WEL IETS VOOR JOU IS? 

Kijk dan eens of jij je herkent in een aantal van de volgende 10 punten:

Je hebt een slecht concentratievermogen;
Je bent vergeetachtig;
Je bent sneller emotioneel dan normaal;
Je ervaart veel hoofd/schouder/nek pijn;
Je kunt slecht slapen;
Je hebt een ‘vol’ hoofd;
Je voelt je snel aangevallen;
Je voelt je niet prettig in openbare ruimtes of bij grote groepen mensen;
Je kunt geluidsprikkels slecht handelen;
Je hebt een oververmoeid lichaam en/of oververmoeide geest.



Verlang je naar:
Je weer energiek voelen;
Weten welke patronen ervoor zorgen dat je je nu zo voelt en hoe je deze kunt doorbreken;
Weten wanneer je over je eigen grenzen heen gaat, en hoe je voor je eigen grenzen kunnen gaan staan;
Weten wat jouw kernkwaliteiten zijn en hoe je deze in kunt zetten om jouw dromen en doelen te bereiken;
Je krachtiger en sterker voelen naar anderen en minder beïnvloedbaar voor hun mening.
Herken jij jezelf in minstens de helft van deze 15 punten? Dan denken we dat onze workshop iets voor jou is.

Bekijk het eens op je gemak hier en ontdek wat de workshop precies inhoudt. Heb je nog vragen over de workshop kun je die altijd stellen door een mailtje te sturen via de contactknop, aan het einde van deze pagina. (klik!)

Ben jij of ken jij iemand voor wie deze workshop geschikt is? Schrijf je dan hier snel in of deel dit artikel online.

We hopen je te mogen verwelkomen op onze workshop en wensen je voor nu een ontspannen en rustige dag.

Liefs,

Rosanne en Merel.

The post Gastblog Rosanne: 15 redenen om mee te doen met onze workshop appeared first on De Groene Meisjes.

Weekmenu 31 oktober – 4 november

Het is alweer een paar weken geleden dat ik voor het laatst een weekmenu met jullie deelde. Je hebt gisteren kunnen lezen waarom ik even een tijdje een pauze nam van mijn blog – gedeeltelijk bewust, gedeeltelijk onbewust – maar ik ben er weer. En omdat ik de afgelopen tijd zelf super onregelmatig heb gegeten,  en ook niet altijd even gezond, dacht ik: ja, ik kan zelf ook wel een weekmenu voor wat meer structuur gebruiken. Aangezien het nu toch wel héél officieel herfst is, inclusief wintertijd en al, dacht ik: ik maak er een lekker herfstig menuutje van. Bereid je voor op veel herfstgroenten en warme gerechten. Enjoy!

Maandag – Chana Masala 

Bereid je goed voor op de rest van de week en week en kook extra veel kikkererwten. Bereid gerust een hele zak gedroogde kikkererwten en vries ze in porties in. Zo kun je de komende dagen vaker kikkererwten gebruiken, zonder dat het je extra tijd kost.

Dinsdag – Curry met linzen, bloemkool en pompoen 

Deze curry zit bómvol met groenten en dat is precies wat ik momenteel even goed kan gebruiken. Daarbij komt dat het gewoon een ontzettend lekker recept is, dus deze mag niet ontbreken in het menu voor deze week! Heb je een restje bloemkool over? Bewaar het tot vrijdag, dan komt het weer van pas!

Woensdag – maaltijdsoep met kikkererwten 

Ja hoor, daar zijn ze weer; de kikkererwten! Deze soep is zó lekker en toch vergeet ik regelmatig dit recept. Zonde. Het is een lekker zachte soep, met abrikozen, koriander, (soja-) yoghurt en kikkererwten. Lekker Midden-Oosters. Broodje erbij, niks meer aan doen.

Donderdag – goed gevulde wraps (met oa pompoen) 

Origineel maak je dit recept met zoete aardappelpuree, maar het kan ook heel prima met pompoenpuree. (en aangezien je dinsdag pompoen nodig had en vást een beetje over hebt gehouden…?)

Vrijdag – loaded hummus met bloemkool

Pak de bloemkool en de kikkererwten er maar weer bij :) Op vrijdag willen we niet té uitgebreid koken, toch? Wat denk je van een warm bordje hummus met een pitabroodje en een wijntje erbij? Ik denk dat ik héél content ga zijn, aan het begin van het weekend!

Ik hoop dat je zo een beetje inspiratie hebt opgedaan voor de komende week. Ik zelf ben in elk geval gemotiveerd om met lekker veel groenten te koken en om alle groenten die ik koop ook echt op te gebruiken – niet onbelangrijk. Geniet ervan en maak er een mooie nieuwe (werk-)week van! 

The post Weekmenu 31 oktober – 4 november appeared first on De Groene Meisjes.

Eerst gezondheid en liefde, dan de rest

Lieve lezers,

Het is een tijdje stil geweest op mijn blog. Sorry daarvoor. Het komt gedeeltelijk doordat ik ik Kathmandu was, waar toegang tot internet beperkt was – en ik niet op mijn blog kon komen. Ik heb daardoor een ruime week mijn blog niet aangeraakt, voor het eerst in vijf jaar. Dat voelde niet goed en ik miste het, maar ik had ergens ook wel even heel erg nodig. Dat is het andere gedeelte van waarom ik eventjes niet online was.

In Nepal heb ik veel geschreven (lekker ouderwets, in mijn notitieboek,) en die gedachten ga ik allemaal nog met jullie delen. Ik begin met een verhaal dat niet per se over Nepal gaat, maar wel over mij en mijn huidige situatie. Ik wilde het graag aan jullie kwijt. Dankjewel voor het lezen en geniet van je weekend!

Ik kom tot zo ontzettend veel inzichten hier in Nepal. Het is een combinatie van het land en de cultuur, de gesprekken met mijn gastgezin en het feit dat ik eindelijk eens letterlijk de tijd heb om na te denken. Ik moét hier wel rustig aan doen, want ik ga mee in het ritme van mijn gastgezin. En dat ritme is kalm. Dat is een ritme van thuis eten, met elkaar, een paar keer per dag. Tussendoor even slapen en niet te veel activiteiten op een dag. Het staat volkomen haaks op mijn eigen leventje in Nederland. Ik ben praktisch nooit thuis, ik begin ’s ochtends al met een koffie buiten de deur en ik ben altijd maar onderweg. Ik heb twintig activiteiten per dag, ik spreek duizend mensen per dag en van ’s middags even slapen heb ik nog nooit gehoord.

Het breekt me op. Ik ben altijd overal, met al mijn tienduizend gedachten tegelijk. Ik kom niet meer toe aan de mensen en dingen die me dierbaar zijn en ik denk dat dat een slecht teken is. Ik heb hier bijvoorbeeld twee boeken uitgelezen. Ik heb eindelijk weer eens tijd gevonden om naar podcasts te luisteren. Ik heb sowieso tijd gevonden om op bed te liggen met een muziekje aan, gewoon eens luisteren naar de nieuwe Spotify weekly playlist. En dan niet als muzikaal behang, maar echt zoals je vroeger een cd luisterde, van het begin tot het einde. Ik ben het verleerd om één ding tegelijkertijd te doen, merk ik. Ik word er enorm onrustig van en als ik onrustig ben, ben ik geen leuk mens. Ik zit mezelf er ook mee in de weg, niet eens alleen anderen. Het liefst zonder ik me dan af, zodat niemand last van me heeft en ik last heb van niemand.

Mijn leven is de laatste tijd totaal ongestructureerd geweest. Ik heb geen ritme. Het is heel fijn om alles zelf te kunnen bepalen en kiezen, maar ergens mis ik ook een bepaalde guidline in life. Ik zie hier maar weer eens te meer in dat het blogwereldje waarin ik, of ik het wil of niet, verkeer, maar om een paar dingen draait. En laten we eerlijk zijn, natuurlijk is een van die dingen geld verdienen. Ook ik verdien mijn geld met bloggen en daar ben ik blij mee en trots op. Er zijn niet heel veel mensen die dat voor elkaar krijgen en daarbij komt, het is te gek om te doen. Het is alleen wel goed om heel goed in perspectief te blijven plaatsen: is dit nou allemaal nodig? Natuurlijk, geld verdienen is nodig. Je moet ergens van leven. Maar waar ligt een grens? Werk je jezelf helemaal overhoop, omdat de kansen je worden aangeboden (en omdat je er leuk mee kunt verdienen,) of is genoeg ook een keertje genoeg?

Ik heb nooit rijk willen worden. Toen ik op de docentenopleiding zat, jaren geleden, werd me dat ook heel goed duidelijk gemaakt. ‘Als je rijk wilt worden, word dan zeker geen docent.’ Het is waar. Als docent verdien je een prima modaal salaris, maar het zal nooit de jackpot worden. Als blogger kun je wel degelijk de jackpot verdienen. Als je maar wilt. Als je maar bereid bent om heel erg hard te werken. Ik heb die ambitie nooit gehad, omdat ik toen ik nog docent was altijd al zei: ik wil gewoon genoeg verdienen om comfortabel te leven. Jouw idee van comfortabel kan natuurlijk anders zijn dan dat van mij, maar je snapt mijn punt. Het gaat niet om potten goud aan het einde van de regenboog – ik wil graag nú doen wat ik leuk vind en met het geld dat ik daarmee verdien, een comfortabel leventje leiden. Ik wil niet bezig zijn met hoe het allemaal nog beter en meer kan, want daarmee verlies ik een heleboel kostbare energie die ik graag aan andere dingen besteed. Zoals bijvoorbeeld aan mijn eigen gezondheid.

Ik verwaarloos mijn gezondheid sowieso vrij gemakkelijk. Dan eet en slaap ik amper, beweeg ik te weinig en kom ik te weinig buiten in de zon en frisse lucht. Ik bouw geen tijd in voor ontspanning en ren altijd maar door. Dat betekent vervolgens dat ik geen energie heb om tijd en aandacht te geven aan de mensen die dat verdienen. Zoals bijvoorbeeld mijn ouders en mijn broer, maar ook mijn dierbare vrienden en andere geliefden. Dat voelt niet goed. Maar om voor een ander te kunnen zorgen, moeten we echt eerst goed voor onszelf zorgen. Cliché much, maar wel zo waar.

Ik vraag me deze week wel honderd keer af: waar gaat het nu eigenlijk om in het leven? Ik denk: eerst komt gezondheid (en dus energie,) en dan komt de liefde. Voor jezelf en voor anderen. En die twee ingrediënten bij elkaar maken geluk. Carriere en geld verdienen, en dat geld vervolgens uitgeven aan allerlei toffe dingen, dat komt echt pas op een verdere plaats. Maar om daarnaar te kunnen leven, moet je soms heel bewust aanpassingen in je lifestyle aanbrengen. Dat geldt voor mij in ieder geval wel.

Concreet gezien betekent dat, dat ik een normaal werkritme wil. Ik huur een prachtige werkplek, maar ik heb er nog maar een paar keer gezeten, omdat ik nooit in de buurt was de afgelopen weken. Ik wil die plek echt gebruiken waar hij voor is. Om er te zitten en te schrijven. Om productief te zijn en lijstjes af te werken. Om het gezellig te hebben met mijn ‘collega’s’ daar.

Ik wil niet meer ’s avonds werken. En ook niet in het weekend. Vorige week zaterdag was ik met vrienden op stap. Het begon met een lunch en eindigde in drankjes, uiteindelijk waren we pas om 1 uur ’s nachts thuis. Terwijl ik eigenlijk na de lunch al naar huis wilde/moest, omdat ik werk te doen had. Zoals altijd. Ik heb altijd werk te doen. Mijn vrienden lieten me niet gaan en stonden erop dat ik mee ging tot het einde. Het was de beste zaterdag in tijden. En de dag erna heb ik ook maar al mijn werk gecanceld omdat ja, ik zat nu eenmaal toch lekker in die flow. Wat voelde dat goed. Het is ook eigenlijk best frappant dat iemand die haar eigen werkschema kan bepalen, want zo flexibel ben ik, het toch voor elkaar krijgt om een zaterdag vol werk te moeten plannen. Dan doe je ergens iets niet helemaal goed, volgens mij. Daar wil ik wel iets mee.

Over het algemeen genomen wil ik ook wat minder werken. Ik wil meer dingen uitbesteden en niet meer alle campagnes aannemen. Dat betekent dubbel minder verdienen, want: minder werk aannemen en ander werk uitbesteden, waar ik mensen voor moet betalen. Maar so be it. Als ik daar tijd en rust voor terugkrijg, dan heel graag. Ik wil voorlopig ook thuis zijn. Even niet niet op reis. Geen vluchtige dingen als voor 5 dagen naar Thailand (ja echt, dat werd me gevraagd.) Sowieso gewoon even nergens heen, tenzij ik opeens zin krijg om een vakantie te boeken. Maar nee, laat ik eerst maar eens genieten van mijn huisje in Rotterdam – wat nog steeds hartstikke nieuw voor me is – en misschien ook wat dingen afronden daar. Lampen ophangen, enzo.

Ik wil graag wat tijd voor normale dingen. Voor wandelingen over het strand of door het bos. Voor koken voor vrienden of familie. Voor een logeerweekend met mijn broertje. Voor naar de film gaan met mijn Cinevillepas. Voor naar concertjes gaan en boeken lezen. Misschien weer eens naar het theater? Voor wandelen door de stad, gewoon zonder eigenlijk daar een reden voor te hebben. Zeg maar gewoon wat ik vroeger altijd deed, voordat ik in deze gekke lifestyle terechtkwam. Dat heeft allemaal te maken met vaker nee zeggen en duidelijker communiceren naar mijn omgeving dat ik de komende tijd echt een beetje gas terug ga nemen.

Ik had heel erg heimwee toen ik hier aankwam, maar dat is gelukkig over nu. Ik heb besloten dat ik de komende dagen volop ga genieten van wat ik hier allemaal zie en meemaak, maar ook van het feit dat ik eindelijk tijd heb om dutjes te doen, stukken te schrijven en boeken te lezen. Ik had niet gedacht dat deze trip me dit zou brengen, maar dat gebeurde toch en daar ben ik enorm dankbaar voor. Thuis aangekomen ga ik hard aan de slag om te bewerkstelligen dat ik eerst voor gezondheid en liefde kan zorgen. Het geluk zal dan vast snel volgen.

The post Eerst gezondheid en liefde, dan de rest appeared first on De Groene Meisjes.

Plantaardige lunchinspiratie

Soms vraag ik me af of het me ooit zou vervelen: brood. Nouja, brood met beleg. Ik denk het niet, eerlijk gezegd. Ok, misschien als ik iedere dag hetzelfde brood met hummus zou eten, dan zou ik wel denken: mag ik eens wat anders? Maar er zijn zóveel lekkere soorten brood en zóveel soorten beleg te bedenken… hoe kun je daar ooit op uitgekeken raken?

Als vegan ben je natuurlijk wel een klein beetje beperkter in je keuze van broodbeleg. Toch vind ik dat je nog steeds allerlei kanten op kunt. Zo heb ik zelf onlangs ontdekt dat ik fruit op brood heel erg lekker vind, dus nu doe ik niks anders dan vijgen, aardbeien en banaan op brood eten. Het klinkt misschien wat vreemd, maar geloof me als ik zeg dat het heel lekker is!

Een paar weken geleden schreef ik over de nieuwe Becel 100% plantaardig. Een nieuw, veganistisch product in de supermarkt vind ik persoonlijk altijd een aanwinst. Immers, het maakt plantaardig eten voor heel veel mensen een stuk toegankelijker. Een reactie van een lezer was: ‘Ik had geen idee dat ik op dit gebied ook een duurzamere keuze kon maken, maar het is zo makkelijk dat ik het nu wel moét doen.’ Als je het mij vraagt, is dát de winst. Natuurlijk mag je helemaal zelf bepalen of je wel of niet nodig vindt om dit product te gebruiken. Maar als je altijd al een soortgelijk product kocht, en nu kun je een duurzamere keuze maken bij jouw gebruikelijke supermarkt, dan denk ik dat dat heel mooi is meegenomen.

Voor mij gaat het altijd weer om bewustere keuzes maken. Ik ben geen donkergroen meisje. Als ik dat was, dan maakte ik alles zelf, had ik een moestuin en een regenton, leefde ik zonder afval en deed ik álles op de fiets. Ik ging dan nooit buiten Europa op vakantie en kocht al mijn kleding fairtrade. Maar zoals jullie weten – want daar ben ik altijd transparant over geweest – gaat mijn blog over de makkelijke manieren om je leven een beetje bewuster te leven. Dat kan in heel kleine dingen zitten – zoals in je broodbeleg. Het hoeven geen wereldschokkende veranderingen te zijn. Voor veel mensen is het kopen van één nieuw product alweer een stapje in de goede richting, waar anderen misschien hun hele boodschappenlijst omgooien op de dag dat ze besluiten groener in het leven te willen staan. Dat is niet voor iedereen haalbaar en dat realiseer ik me maar al te goed. Ik denk dat we allemaal ons best doen om bewuster te leven. De één doet dat op het gebied van de eigen gezondheid, de ander op het gebied van de voordelen voor het milieu of in het kader van dierenwelzijn. Ik behoor tot die laatste groep mensen – zoals jullie weten – en daarom is een product als Becel 100% plantaardig voor mij een mooie toevoeging.

Over dat broodbeleg: nee hoor, als vegan eet je niet alleen maar pindakaas of hummus. Wees maar niet bang ;) Het kan nog wel een beetje leuker of gevarieerder.  Zoals ik al zei eet ik momenteel graag fruit op brood. Zoals vijgen en aardbeien. Vijgen zie je echt óveral nu, aardbeien beginnen langzaamaan heel zeldzaam te worden, dus dat is over een tijdje echt voorbij. Maar van vijgen geniet ik nu maar even heel erg hard. Ik eet ze in principe gewoon zo, op een laagje Becel 100% plantaardig. Heerlijk op brood! Ook erg lekker met kokossiroop en geroosterde hazelnoten eroverheen.  (vooral wanneer je je wilt uitsloven op een weekendontbijtje een aanrader ;))

Pindakaas met banaan is gewoon het beste ooit. Een tip: strooi er nog een snufje kaneel overheen en je hebt je herfstlunch waar je hem wilt hebben.

[image error]

Maar als je fruit op brood kunt eten, kun je dat natuurlijk ook met groenten doen. Heel goed zelfs! Ik hou van avocado, tomaat, komkommer, sla en kiemen op mijn brood. Een drupje goede olijfolie eroverheen, wat peper en zout en mij hoor je niet meer.

Maar heel eerlijk? Een goede noten-rozijnen bol met alleen maar een beetje Becel 100% plantaardig sla ik ook niet af. Dat smaakt eigenlijk gewoon naar kerststol en ik vind dat dat het hele jaar door kan.

Denk je dat je hiermee eventjes vooruit kunt? Ziet er allemaal niet verkeerd uit, toch? Ik hoop dat ik jullie heb kunnen laten zien dat een plantaardig ontbijt en een plantaardige lunch helemaal niet ingewikkeld hoeven te zijn. Je hebt geen heel speciale producten nodig, geen extra dure dingen, je kunt het vinden in de reguliere supermarkt en je hoeft ook nog eens niks te missen. Je maakt alleen wat bewustere keuzes misschien – maar dat hoeft geen grote opgave te zijn. Bewustere, plantaardige keuzes maken én heel erg lekker eten…dat lijkt me voor niemand een straf!

– Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Becel – De foto’s zijn gemaakt door Aline Bouma – 

 

The post Plantaardige lunchinspiratie appeared first on De Groene Meisjes.

Workshop: Beat the burn-out!

Weet je nog dat mijn vriendin Rosanne en ik een paar maanden geleden begonnen met het geven van workshops? Deze workshops hadden als onderwerp ‘ontdekken en doen wat je leuk vindt,’ en ze waren een groot succes. Zowel als je kijkt naar de aanmeldingen (we zaten drie keer helemaal vol, wow!) maar ook omdat we het zelf ongelooflijk leuk vonden om te doen. En daarom besloten we om het opnieuw te doen – maar dit keer wel met én een ander onderwerp én op een andere plek.

Beat the burn-out

Eerst even over dat andere onderwerp. Je hebt het in de titel van deze blogpost al kunnen lezen: de workshop gaat over het ‘beaten’ van een burn-out. Nu lijkt het alsof dat niet het allervrolijkste onderwerp ever is, maar Rosanne en ik maken er toch een positief verhaal van, hoor. Maak je geen zorgen. Daarbij komt dat we bij de aanmeldingen van onze vorige workshops hebben gemerkt dat er ontzettend veel mensen waren die of net uit een burn-out kwamen, of er middenin zaten – en voor onszelf is het ook al geen vreemd onderwerp.

Zowel Rosanne als ik hebben een aantal jaren geleden zelf in de situatie gezeten en we weten nog maar al te goed hoe moeilijk het was om hier een beetje positief uit te komen. Toch is het ons gelukt en hebben we het voor elkaar gekregen om op te krabbelen naar waar we nu staan: werkend als zelfstandigen en super positief in het leven! We zijn beide van mening dat een burn-out je, ondanks alle narigheid die het ook met zich meebrengt, ontzettend veel goede en leerzame dingen kan brengen. Dat is in ieder geval hoe wij het hebben ervaren! Rosanne werd coach, ik werd fulltime blogger, en samen willen we de ervaringen die we hebben opgedaan – en de lessen die we zelf hebben geleerd – met jullie delen.

Wat kan ik verwachten van de workshop?

Misschien is het eerst handig om te bespreken: voor wie is deze workshop? Dat is uiteraard voor mensen die middenin een burn-out zitten, of voor mensen die het gevoel hebben er tegenaan te lopen, óf voor mensen die aan het herstellen zijn van een burn-out. Maar stel dat je de partner of goede vriend(in) van iemand met een burn-out bent? Ook dan kan de workshop heel interessant voor je zijn.

Onthoud dat ‘burn-out’ slechts een term is. Het kan ook zijn dat je last hebt van verschijnselen van oververmoeidheid, langdurige stress of dat je het gevoel hebt dat alles je gewoon even te veel wordt – nog los van het feit of de huisarts heeft gezegd of je een burn-out hebt of niet. Ook dan ben je van harte welkom bij onze workshops. Je hebt absoluut geen doktersverklaring nodig om mee te mogen doen ;) Sterker nog, de insteek is dat we zo min mogelijk moeten – want van alles moeten, dat bevordert geen enkel herstelproces, is onze ervaring.

Dan: welke onderwerpen gaan we zoal behandelen? Dat heeft Rosanne alvast haarfijn voor jullie uiteengezet:

– Hoe herken je een burn-out;

– Hoe ontstaat een burn-out;

– Wat zijn de misverstanden over een burn-out;

– Hoe herstel je van een burn-out en wat heb jij nodig om te herstellen;

– Wat zijn jouw unieke kernkwaliteiten maar ook valkuilen;

– Waar word jij écht gelukkig van?

Onze insteek is positief en lekker actief. Dat betekent dat je aan het einde van de workshop meer helderheid hebt over jouw persoonlijke oorzaken van je burn-out, maar dat je ook concrete handvatten meekrijgt om je herstel te bevorderen. We gaan werken aan het inzicht in jouw persoonlijke en unieke kernkwaliteiten (en hoe je deze kunt inzetten.) Deze kwaliteiten gaan je meer energie opleveren, in plaats van energie kosten. Ook gaan we aan de slag met tools om het begrip (voor jouw situatie) van je omgeving te vergroten en kijken we naar jouw persoonlijke ‘alarmbellen,’ die aangeven wanneer jij dreigt een grens over te gaan.

Het idee is om op een positieve wijze aan de slag te gaan met het onderwerp, waarbij je je veilig voelt in een omgeving van mensen die waarschijnlijk maar al te goed begrijpen in welke situatie jij verkeert. Er zal alle ruimte zijn voor het delen van verhalen en ervaringen en we hopen elkaar daarmee op te kunnen bouwen!

Belangrijk om op te merken: het herstel van een (bijna) burn-out is een persoonlijk proces dat tijd nodig heeft. Dat betekent dat het voor iedereen anders is en dat ook de tijdsduur voor iedereen verschilt. We willen graag benadrukken dat het volgen van deze workshop, een bijdrage zal zijn aan het complete proces. Het zal dienen ter inspiratie, en voor het aanbieden van tools waar je zelf mee aan de slag kunt. Voor volledig herstel van een burn-out is veel tijd, rust en persoonlijke begeleiding nodig. 

Praktische informatie

Wat deze workshops ook anders maakt dan de vorige reeks, is het feit dat we nu één workshop in Amsterdam en één in Rotterdam organiseren. Beide op een ontzettende toffe locatie, waar alles helemaal fantastisch wordt geregeld.

Op zaterdag 5 november 2016 houden we de eerste workshop op de prachtige, duurzame en inspirerende locatie ‘de Gewoonboot,’ in Amsterdam. De workshop vindt plaats van 12.30 tot 16.30 uur.

Op zondag 27 november 2016 houden we de tweede workshop op de te gekke locatie ‘Maak Rotterdam,’ in – no shit Sherlock, Merels nieuwe hometown. Deze workshop wordt gehouden van 11.00 tot 15.00 uur.

Tijdens beide workshops worden jullie voorzien van lekkere drankjes en een uitgebreide en heerlijke plantaardige lunch.

De kosten voor de workshop bedragen €95, exclusief btw. 

Aanmelden voor de workshop gaat via dit aanmeldformulier!

Heb jij zin gekregen om met ons aan de slag te gaan? Wij kunnen zelf echt niet wachten om weer een enthousiaste groep mensen te ontvangen en met jullie aan de slag te gaan! Wees er snel bij want er kunnen per workshop slechts 20 personen meedoen. Na je inschrijving ontvang je een bevestigingsmail dat je op de lijst staat voor de workshop. Binnen een week ontvang je dan van ons een officiële bevestiging of je een plek voor de workshop hebt weten te bemachtigen. Ook wanneer dit niet het geval is, zul je van ons een mail ontvangen. Wanneer er voldoende aanmeldingen zijn, komen we binnenkort met extra workshopdagen. Heb je vragen over de workshop? Mail die dan via het aanmeldformulier en dan zullen wel ons best doen deze zo spoedig en goed mogelijk te beantwoorden!

Check ook het artikel dat Rosanne over onze workshops schreef! (inclusief foto’s van de voorgaande edities)

Wij kijken uit naar jullie aanmeldingen, 

liefs Rosanne en Merel. 

De foto’s zijn gemaakt door Aline Bouma. 

The post Workshop: Beat the burn-out! appeared first on De Groene Meisjes.

Gastblog: Vegan en (veel) trainen

Afgelopen zomer ontmoette ik de awesome Cilla, aka Squatcilla. Voordat we het wisten zaten we uren te kletsen over vegan eten, bloggen en sporten. Nouja, dat laatste, daar praatte vooral Cilla over, want jullie weten allemaal dat ik geen sporter ben. Ik ben al blij als ik af en toe ga hardlopen. Een klein rondje dan. Voor Cilla is dat wel anders, dat is echt een sportbeest hoor. Ze weet er ook heel veel vanaf en wat extra interessant is, is dat ze vegan eet. Dat is een onderwerp waar ik heel vaak vragen over krijg, maar waar ik zelf geen antwoorden op kan geven, omdat het niet mijn expertise is. Cilla was bereid om een aantal veelgestelde vragen te beantwoorden en dat vind ik heel tof. Dat resulteerde in deze gastblog. Ik hoop dat jullie er net zoveel van leren als ik deed!

Vegan én veel trainen: kan dat?!

Natuurlijk kan dat! Als je kijkt naar topatleten zoals bodybuilder Torre Washington, pro-vechtsporters Nate en Nick Diaz en tennister Serena Williams, begrijp je precies wat ik bedoel. Dus ja, ook als vegan kom je als (top) sporter aan je eiwitten. Sterker nog, dat is juist één van de makkelijkste dingen. Maar krijg je als vegan nou ook alle aminozuren binnen? Is proteïnepoeder écht nodig en welk plant based voer neem je dan voor en na een training? Ik ga het je vertellen!

Sinds vorig jaar ben ik gestart met mijn blog SquatCilla.nl, omdat ik zo ontzettend veel vragen kreeg over het combineren van mijn vegan lifestyle met (kracht)training. Toen ik op onderzoek uitging en merkte dat er eigenlijk maar bar weinig op Nederlandse websites te vinden was over dit onderwerp, besloot ik het zelf maar te gaan doen ☺.

Onderstaande vragen zijn gesteld onder de Facebookpost van Merel, waarin zij jullie vertelde dat ik een gastblog zou schrijven over dit onderwerp. Als jullie hierna nog vragen hebben of het leuk vinden erover te kletsen: just shoot!

1. Jolanda : “Ik neem vegan eiwitpoeder op dagen dat ik sport en heb daar 2 vragen over: ik wissel duur- en krachttraining af. Wat is het beste moment om de eiwitpoeders te nemen, voor of na de training? 

Mijn andere vraag is of het klopt dat je van plantaardige eiwitten meer nodig hebt dan van dierlijke eiwitten om te zorgen dat je ‘genoeg’ binnen krijgt? Op de verpakking staat hoeveel gram eiwitten 1 maatlepel is, maar als je plantaardige eiwitten moeilijker opneemt, moet ik dan eigenlijk een extra lepel nemen om het gewenste effect (spieropbouw) te bereiken?”



Cilla: Als duursporter wil je zoveel mogelijk energie hebben om die training vol te houden. Hetzelfde geldt trouwens voor krachtsport; je wilt zoveel mogelijk herhalingen maken en dat zo lang mogelijk vol houden zonder verzuring. Dan is het belangrijk dat je voor je training voldoende koolhydraten eet, deze zijn namelijk uitermate geschikt om energie te leveren. Denk aan havermout, banaan, of een suikervrije mueslireep. Eiwitten en vetten gebruiken relatief veel energie om te verbranden én helpen mee met de opbouw van spieren. Deze zou ik dus bewaren voor na de training. Denk aan een proteïneshake met wat blauwe bessen en pindakaas, bijvoorbeeld. Of een bakje sojajoghurt met wat krenten en walnoten.

Je tweede vraag klopt voor een deel. De meeste mensen hebben genoeg aan o,8 gram eiwit per kilo lichaamsgewicht per dag. Dus veel mensen eten simpelweg veel teveel eiwitten! Alleen als je aan hele zware krachttraining doet of een ziekte hebt kan het iets afwijken. Het klopt wel dat er x1,3 bij komt als je plantaardig eet. Planten bevatten wel eiwitten, maar deze eiwitten zijn minder hoogwaardig, zoals we dat noemen. Daarom moet je er meer van eten zodat je lichaam er dierlijke (a.k.a. hoogwaardige) eiwitten van kan maken. Dat hoef je dus niet per se bij die maatschep op te tellen, maar meer gedurende de dag.

2. Daphne: “Mijn personal trainer raadt aan dat ik minstens 30% van mijn calorieën uit eiwitten moet halen, dan gaat het afvallen veel sneller en makkelijker. Nu lukt me dit al niet bij een vegetarisch dieet. Kan dit überhaupt met een vegan dieet? Heb trouwens erwtenproteïne geprobeerd, maar dat krijg ik echt niet weg.”



Cilla: De verhouding koolhydraten, vetten en eiwitten hangt heel erg af van de manier waarop je traint en het doel dat je daarmee voor ogen hebt. Het is zo dat je lichaam heel veel moeite moet doen om eiwitten te verbranden. Meer dan bijvoorbeeld koolhydraten. Dat betekent dus dat je lichaam heel hard aan het werk is en dus theoretisch meer verbrandt, vandaar de 30%. En ja, het is makkelijker dan je denkt om je plantaardige eiwitten binnen te krijgen. Het zit namelijk echt óveral in. Mensen krijgen over het algemeen juist teveel eiwitten binnen in plaats van te weinig. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw persoonlijke voedingsplan eruit ziet en of dit voor jou ook geldt.

Wel heb ik een tip ten aanzien van erwtenproteïne. Maak je shake in een blender met plantaardige melk en wat fruit en desnoods een schepje rauwe cacao (of allebei). Veel mensen nemen hun shake direct na het trainen en drinken daarom pure erwtenproteïne zonder het lekker te maken. Nergens voor nodig. Het is ook wetenschappelijk aangetoond dat het geen barst uitmaakt of je een shake nu direct na het trainen neemt, of dat daarna thuis doet. Dus ga lekker naar huis, gooi je erwtenproteïne in de blender, heerlijk met wat fruit. Naast dat je je eiwitten na een training aan moet vullen, is het juist ook belangrijk om je koolhydraatvoorraad weer aan te vullen. En dát vergeten mensen helaas vaak.



3. Maaike: “Krijg je met vegetarische of veganistische voeding voldoende essentiële aminozuren binnen? Of zijn er die uitsluitend in vlees voorkomen, L-carnitine bijvoorbeeld? En ik worstel ook, net als anderen lees ik, met de uitdaging ten minste 30% van mijn voeding uit eiwitten op te bouwen. Maar dat lukt zonder shakes met geen mogelijkheid.”

Cilla: Alle essentiële aminozuren zitten in planten. Het is wel zo dat eiwitten in vlees zo opgebouwd zijn dat alle essentiële aminozuren op een voordelige manier verdeeld zijn voor ons lichaam. In planten verschillen die waardes hier en daar, waardoor de één een hogere waarde heeft van het ene aminozuur en de andere plant weer hoger zit in de waarde van andere aminozuren. 

Voor je lichaam maakt dit echter niet uit; die breekt alle eiwitten die je binnenkrijgt namelijk af tot afzonderlijke ‘stukjes’ aminozuren. Daarna bouwt je lichaam deze stukjes weer op tot een volwaardig eiwit voor jouw lichaam aan de hand van alle losse aminozuren die er in je lichaam aanwezig zijn.

Stel dat je een bonenschotel eet en daardoor iets te weinig van een bepaald aminozuur (methionine) binnen krijgt dan heeft je lichaam daar een trucje op gevonden. Je lijf ‘dumpt’ namelijk elke dag 90 gram aan aminozuren in je verteringssysteem om die te combineren met het voedsel dat je binnen krijgt. Het is allemaal best te doen ☺

Wat betreft de carnitine: deze wordt door ons lichaam zelf aangemaakt door de synthese in onze nieren en lever van de essentiële aminozuren lysine, methionine, ijzer, en vitaminen B6 en C. Lysine zit in onder andere granen en peulvruchten. Methionine in sesam, paranoten, spinazie, aardappelen en gekookte mais.  Als vegan moet het dus geen probleem zijn om, met een goed voedingsschema, aan L-Carnitine te komen.

4. Chiel: “Yes, de belangrijkste vraag is: waar haal je genoeg eiwitten vandaan zónder aan smerige eiwitpoedershakes te hoeven.”

Cilla: Voor een doorsnee persoon staat genoeg eten vaak ook gelijk aan genoeg eiwitten binnen krijgen. Echter zijn er mensen die fanatiek trainen en hun edge halen uit de juiste balans in eiwitten. Zorg er dan voor dat je weet hoeveel je binnen krijgt. De makkelijkste manier om te onthouden is je lichaamsgewicht x het aantal gram eiwitten te doen. Dus als je 70 kilo weegt zou je ongeveer 70 gram aan eiwitten nodig hebben.

Voeding waar je je eiwitten uit kunt halen zijn:

Linzen: portie van 100 gram 6,7 gram eiwitten
Tempeh: portie van 100 gram 18 gram eiwitten
Havermout: portie 100 gram 14 gram eiwitten
Seitan: portie van 100 gram 21 gram eiwitten
Quinoa: portie van 100 gram 13 gram eiwitten
Broccoli: portie van 100 gram 3 gram eiwitten
Waterkers: porie van 100 gram 4 gram eiwitten

Daarnaast kun je natuurlijk met een beetje fantasie en mijn tips in punt 2 ervoor zorgen dat je shakes niet meer smerig zijn ☺



5. Marijke: “Ik ben een “gewone” sporter: 2 of 3 keer per week. Squashen altijd, fitness vaak en in de winter ook schaatsen (binnen). Ik sport in de vroege avond na het diner. Na sport heb ik altijd honger. Honger ja, geen trek… Een banaan, ander fruit, noten… ik kan blijven eten. Af en toe bezondig ik mij ook aan chips of zoiets. Maar hoe kan ik dat échte hongergevoel op sportdagen voorkomen en/of wat eet ik het beste na het sporten voor een verzadigd gevoel?”

Cilla: Dit betekent vaak dat je lichaam vraagt om meer voeding. Als je 3 keer per week traint moet je daar ook naar eten, vooral met een vegan lifestyle. Ik kan uit deze vraag niet afleiden hoeveel je gemiddeld eet, maar zorg ervoor dat je na het trainen, wanneer je lichaam al z’n energie heeft verbruikt, genoeg koolhydraten en eiwitten consumeert. Niet alleen om het spierherstel te bevorderen, maar ook om te zorgen dat je lichaam niet op adem probeert te komen door eiwitten te gebruiken als brandstof. Dit zorgt voor spierafbraak. Je zou het beste wat vroeger op de dag een goede bodem kunnen leggen (flinke maaltijd!).

Voor het trainen een goede koolhydraatsnack en na het trainen een volwaardige maaltijd, gevuld met koolhydraten, eiwitten en gezonde vetten.

Meer weten over Cilla, haar lifestyle en wat ze naast eten en trainen nog meer doet? Kijk dan op haar blog Squatcilla.nl of volg haar via Instagram/ Facebook (@squatcilla). 

The post Gastblog: Vegan en (veel) trainen appeared first on De Groene Meisjes.

Liefs uit Parijs

Bonjour! Ik zit om de hoek bij het Louvre bij Starbucks aan de thee, omdat de wifi hier zo goed is, te werken aan een deadline die voor 12 uur gehaald moet. Jeetje, Parijs – Epicentrum van de romantiek. Het was een spontane ingeving om dit reisje te maken, samen met mijn goede vriend DJ. Bleek een heel goed plan, al zeggen we het zelf. Ik ontdekte wat leuke adresjes, die ik meteen even met jullie deel, en verder wil ik je gewoon even mee laten kijken naar wat ik hier zoal zag aan moois.

Ik was al dertien jaar niet meer in Parijs geweest. Dat weet ik, omdat de eerste en enige keer was met mijn moeder, toen ik geslaagd was voor mijn Havo eindexamen. Ze nam me mee naar Parijs, omdat haar ouders haar ook meenamen naar Parijs toen ze mijn leeftijd had. Wat een geweldige dagen hadden we. Ik weet het nog precies. We sliepen in Hotel Avenir. Maar doordat de lichtgevende letters op de gevel uitvielen, stond er ‘Hot Avnir.’ Onze favoriete ontdekking van die vakantie was huiskamerrestaurant Chez Ramona, wat grappig genoeg een paëllarestaurantje was. Niet zo Frans, wel heel erg lekker. Helaas ontdekten we het restaurantje, waar een knuffelige huiskat om je voeten dartelde en waar de gastvrouw de cola rijkelijk bleef schenken in goedkope, bekraste wijnglazen, pas op de laatste avond. Ik denk dat we er anders iedere avond waren gaan eten.

Ik was destijds meteen onder de indruk van Parijs. Nog lang daarna heb ik gezegd: in Parijs is alles een kunstwerk. Zelfs de lantaarnpalen zijn mooi. Om over de voordeuren van de imposante huizen nog maar te zwijgen. En de parken, de paleizen, de terrasjes met de stoeltjes netjes naast elkaar op een rij. De lichtjes op avond – niet alleen op de Eiffeltoren. Ik vond alles aan Parijs mooi en dat vind ik nu nog steeds. Van DJ (hij is stylist,) leerde ik wat ton sur ton betekende, we dronken champagne op een zonnig terras en we aten Thais bij een te gek niet-toeristisch tentje in Le Marais. We reden rond in Uber Greens (elektrische of Hybrid taxi’s) en we dronken liters koffie. We winkelden wat, aten wat vegan taartjes en liep in de zon langs de Seine. Ook bezochten we het Louvre, want hey, een beetje cultuursnuiven op zijn tijd is goed voor ons imago. Ik keek mijn ogen uit naar de prachtig geklede Parisiennes, die helaas vaak wel heel nors blijken te zijn, en mijn oog viel keer op keer op de mooie typografie hier. Parijzenaren en hun gevoel voor stijl – hou maar op met me. Het waren twee-en-een-half fantastische dagen en ik hoop niet dat het weer dertien jaar duurt voordat ik hier weer terugkom.

Goed, dan laat ik jullie nu achter met een paar fijne plaatjes van de beginnende herfst in Parijs. En ook met een paar leuke adresjes. Ik stap zo weer in de Thalys naar Rotterdam, met een hoofd vol herfstinspiratie.

 

Een glas champagne bestellen – wanneer doe je dat nou? When in Paris…

Coconut lattes en pumpkinspice cupcakes (ok en vooruit ook nog een stukje cheesecake om te delen,) bij Cloud Cakes. De schattigste 100% vegan patisserie ooit.

 

Het Louvre en haar mooie ramen en deuren. Dat herfstlicht, ik kan het niet aan.

Miss Bánh-Mì,  voor de lekkerste Vietnamese broodjes. (ook met tofu en gepofte aubergine)

En een tripje is eigenlijk niet compleet zonder een vegan burger. Deze burgers van Hank zijn fantastisch. En de potato wedges en de veganaise met mosterd erdoor ook. Ik zou zo terug gaan!

Soja-lattes bij Aloha Café. Très Botanique!

Ja, echt alles in Parijs is mooi. Maar goed, Rotterdam is ook leuk. Tot snel!

The post Liefs uit Parijs appeared first on De Groene Meisjes.

Taco’s

Bijna beginnen we hier een blamage. Bijna sloegen we een zeer belangrijke feestdag over: International Taco Day. Ja zeker, dat is het vandaag! Maar gelukkig kwamen we net op tijd tot dit inzicht, zodat we deze heugelijke dag toch nog met jullie kunnen vieren. En natuurlijk doen we dat met een lekker taco-recept. Taco’s kunnen altijd. Ik denk dat we daarover niet eens hoeven te discussiëren. (discussiëren hebben we gisteren al genoeg gedaan ;)) Let’s grab a taco, baby!

Je kan wraps en taco’s vullen met tofu gehakt, kidneybonen of linzen. Maar mijn (Jamies) lievelingsvulling zijn paddestoelen! Vooral portobello’s zijn erg geschikt om lekker te grillen. Wist je dat er ook veel eiwitten en vezels zitten in paddestoelen? Handig voor de veggies onder ons!

Wat heb je nodig voor 4 taco’s?



1 maiskolf

2 portobello’s

1 grote ui, in plakken gesneden

scheutje balsamicoazijn, sojasaus en olie

4 mis tortilla’s- deze kopen wij altijd bij Tjin’s Toko in Amsterdam, maar ze zijn bij meerdere toko’s te koop – ze zijn glutenvrij. Handig om te weten! Kun je deze  maiswraps nergens vinden? No worries, gewone tacoschelpen kunnen ook prima.

gesneden groenten als vulling zoals: paprika, rode kool, sla etc.

avocadosaus:

handje spinazie

1 rijpe avocado

4 eetlepels verse koriander

2 eetlepels limoensap

4 eetlepels water

1/4 theelepel zout

1/4 theelepel knoflookpoeder

peper

1 plakje jalapeno, optioneel

Wat ga je doen?



1. Kook de maiskolf 5-10 minuten gaar in kokend water.

2. Mix balsamicoazijn, sojasaus en olie en besmeer hier de portobello’s en uienplakken mee.

3. Verhit een grillpan, met een klein scheutje olie, en leg de portobello’s en uien erop. Bak 5 minuten per kant. Leg ook de maiskolf erbij en grill mee.

4. Maak de saus door alle avocadosaus ingrediënten te mixen in een keukenmachine of goede blender.

5. Snijd de gegrilde portobello’s in plakken en snijd de mais van de kolf.

6. Warm de wraps op en vul met de groenten, portobello’s, mais en avocadosaus.

Aiiii, het is dat ik (Merel) vanavond al een heel lekkere vegan burger heb gegeten, maar ik zou hier zó zin in hebben. Ik ga morgen mijn eigen Internationale Taco Day vieren. Wie doet er met me mee? Mocht je dit recept gaan proberen (doen hoor!) dan vinden we het heel erg leuk als je een foto van het eindresultaat met ons zou willen delen op Instagram. Dit kan door #degroenemeisjes te gebruiken. Alvast bedankt en eet smakelijk! 

The post Taco’s appeared first on De Groene Meisjes.