Merel Wildschut's Blog, page 11

Hoe mijn dagen in thuisisolatie eruit zien

Foto: Sam van Rij

Deze week vroeg ik jullie op Instagram waarover jullie de komende tijd graag zouden willen lezen op De Groene Meisjes. Er kwamen ontzettend veel suggesties binnen en ik heb ze allemaal opgeschreven. Dankjewel! Eén van de leukste vragen vond ik of ‘gewoon’ wilde vertellen hoe mijn dagen er nu, in thuisisolatie, uitzien. Grappig genoeg denk ik zelf al gauw dat niemand dat wil lezen, maar doordat er specifiek naar gevraagd werd dacht ik: ach, waarom ook niet?

Het korte antwoord op de vraag hoe mijn dagen in thuisisolatie eruit zien is ‘rustig.’ Laat ik beginnen met een disclaimer: ik ben me van een aantal privileges heel erg bewust. Allereerst ben ik gezond. Ik heb geen kinderen die nu thuis zij en voor wie ik moet zorgen én die ik ook nog moet thuis-onderwijzen. Ik heb veel respect voor iedereen die dit momenteel wél aan het doen is. Ook heb ik een klein maar ontzettend fijn huisje, met een klein balkon, en daar geniet ik elke dag van. Ik ben me ervan bewust dat ik er héél wat minder bij had kunnen zitten. Dus ja, ik ben één van die ‘lucky ones’ (in hoeverre iemand dat dan ook is in deze situatie) die haar eigen tijd kan indelen. Ik ben mij er dus van bewust dat er mensen zijn die het momenteel vele malen zwaarder hebben dan ik en deze blogpost is dus ook níet bedoeld als ogenuitstekerij, noch als ‘zo zou jij je dagen ook moeten indelen!’

De reden waarom mijn dagen er zo rustig uitzien, is omdat ik momenteel weinig tot geen werk heb, en dus nergens heen hoef. Ik ben de hele tijd op dezelfde plek en dat is zeldzaam voor mij. Zoals mensen die mij volgen op Instagram wel weten: ik ben altijd onderweg. Ik zit – voor mijn gevoel – altijd op een fiets of in een trein. Mare woont in Amsterdam (op dit moment dan niet, maar officieel wel) en dat betekent dat wij een vrij strakke planning hebben van wie waar wanneer is. Eén van ons logeert altijd bij de ander. Dat is heel gezellig, maar ook onrustig. Verder sleep ik nu even niet met een laptop van en naar werkplek (bibliotheken, koffietentjes) en heb ik geen meetings. En verder, zoals vrijwel voor iedereen geldt natuurlijk, zie ik geen vrienden in real life. Dit alles zorgt ervoor dat ik een beetje stilsta. Dat bedoel ik eigenlijk alleen maar positief, want het bevalt me wel. Ik merk dat ik veel meer rust in mijn lichaam heb en dat ik de dingen die ik doe, met veel meer aandacht doe. En dat komt dan alleen al door niet meer de hele tijd onderweg te zijn. Toch ook bijzonder hoe zo’n periode allerlei nieuwe inzichten brengt.

De ene dag is de andere niet. Ik begin een ritme bij mezelf te herkennen: de eerste dagen van de week gaan moeizaam. Ik voel dan weinig energie en weinig zin in dingen. Soms voel ik me neerslachtig of angstig.* Vanaf woensdag klimt de boel een beetje op. De tweede helft van de week heb ik meer energie en voel ik meer motivatie om er het beste van te maken. Op die dagen heb ik ook vaker een goed idee en meer inspiratie. Het is een ritme dat ik in principe niet van mezelf gewend ben – ik ben eigenlijk iemand die er op maandagochtend helemaal zin in heeft, – maar ik heb het omard. Op mindere dagen (dit zijn vaak zondag, maandag en dinsdag) zit ik soms urenlang doelloos te scrollen op mijn telefoon. Soms speel ik YouTube uit of schop ik mezelf met veel pijn en moeite de deur uit om oud papier weg te brengen. Dit is geen heel boeiende materie voor een blogpost, maar laten we het echt houden, want dit is wat het is.

* Voor wie gevraagd heeft naar blogposts over dit thema: ik ga nog schrijven over thuisisolatie en je mentale gezondheid, maar dat komt in een andere blogpost. Beloofd :)

Op een goede dag – aan de betere kant van de week, – zien mijn dagen er vaak/ongeveer zo uit:

Ik sta op om half 8. Ik word meestal tussen half 7 en 7 wakker. Soms iets vroeger. Ik ga ook vrij vroeg naar bed, dus maak je geen zorgen, ik slaap gelukkig genoeg uren.

Mare en ik proberen onze dagen te beginnen met een korte (10-20 minuten) sportvideo. Dit kan een energizing warming up zijn of een ‘morning yoga’ video van Yoga with Adrienne. Het voelt echt heel lekker om eerst even goed te stretchen en eventueel je hartslag alvast een beetje omhoog te werken. Ik voel de energie dan echt door mijn lichaam stromen.

Daarna ga ik ontbijt maken. Ik heb bij het opruimen van mijn keukenkastjes teruggevonden, dus we drinken nu heel gereged verse jus d’orange. Wat een luxe! Verder eten we meestal plantaardige yoghurt met vers fruit en cruesli. Heel soms heb ik geluk, want dan bakt Mare vegan pannenkoeken.

Terwijl ik ontbijt maak en we samen ontbijten, luisteren we de NRC Vandaag podcast. Ik vind dit een ontzettend fijne podcast die je precies op de hoogte houdt over interessante onderwerpen rondom Het Virus. Het belicht elke dag een ander aspect en het brengt veel verdieping. Deze afleveringen duren vaak zo’n 20-30 minuten, dus dat past perfect in onze ochtendroutine.

Na het ontbijt doen we een rondje huishoudelijke klusjes: een wasmachine aanzetten, een was opruimen, de badkamer schoonmaken, afwassen, stofzuigen of het bed verschonen. Daarna ga ik douchen.

Dan is het tijd om achter mijn laptop te gaan zitten. Mijn eerste taak van de dag is mijn mails beantwoorden. Ik heb een soort wedstrijdje lopen met mezelf om mijn mailbox zo leeg mogelijk te houden.

Als het weer het toelaat, ga ik hierna een uur in de zon op het balkon zitten. Het liefst met een boek. Hals ontbloot natuurlijk: kom maar door met die vitamine D!

Op dit moment lees ik het boek ‘‘ dat ik van vriendin Naomi cadeau kreeg. Dit boek gaat over hoe je dagelijks opnieuw kunt kijken naar wat je echt moet en wil doen, en hoe je je doelen makkelijker kunt behalen. Zo hanteert de auteur de stelregel dat je een ‘daily three’ zou moeten nastreven. Dat betekent dat je dagelijks drie dingen kiest die je gaat doen. Misschien zijn dit op sommige dagen drie dingen die je echt wílt doen en op andere dagen zijn het dingen die nu eenmaal moeten – maar het idee is: houd het (eerst) maar eens bij drie dingen. Het werkt! Het maakt echt dat ik trots ben op mezelf als ik mijn drie voorgenomen dingen heb gedaan.

Verder laat dit boek me (weer) nadenken over hoe welke dromen ik voor de toekomst heb en wat ik nodig heb om die ook daadwerkelijk na te gaan leven. Er blijken me toch altijd weer dezelfde dingen in de weg te staan: negatieve overtuigingen over mezelf en het idee dat ik altijd moet wachten tot ik ergens al heel goed in ben, of tot het moment komt dat de tijd ergens rijp voor is en dán pas beginnen. Spoiler: dat moment komt niet, dus beter begin je maar gewoon. Aanrader dus, dit boek!

Nadat ik eventjes lekker in de zon heb zitten lezen, ga ik naar binnen en kruip ik nog eventjes achter mijn laptop. Ik probeer dan nog een half uur tot een uur wat dingen voor mijn blog te doen. Soms schrijf ik een stuk of ik beantwoord reacties van jullie. Het is zó leuk om te zien hoe druk het op mijn blog is deze weken. Jullie komen massaal lezen en laten ook veel berichtjes achter. Dat maakt me echt hartstikke blij, dus dankjewel daarvoor!

Vaak is het dan alweer tijd om de lunch te maken. Mare en ik wisselen het koken trouwens af en dat geldt voor alle maaltijden van de dag. Soms maak ik op een dag alles en Mare de volgende dag, of soms wisselen we af: ik maak het ontbijt en de lunch, Mare het avondeten, enzovoorts. Het is leuk om voor elkaar te koken en het is ook heel gezellig om samen te eten.

Meestal ga ik ’s middags wandelen. Vaak ga ik alleen, soms gaan we samen. Het is een goed moment om allebei even wat tijd voor onszelf te hebben, dus vaak gaan we apart van elkaar. Als ik alleen ga, kies ik een route die precies lang genoeg is om een podcast te luisteren. Tijdens het wandelen probeer ik veel oogcontact te maken met de mensen onderweg en hier en daar een glimlach uit te delen :) Verder kijk ik goed om me heen, naar de bloesems en de andere lentebloemen. Wat een geluk hè, die lente? (oké, afgezien van de hooikoorts dan)

Thuisgekomen doe ik vaak nog een klusje in huis. Ik grijp deze periode aan om van die kleine klusjes (de thee-aanslag uit al je bekers poetsen, de waterkoker ontkalken, de vensterbanken soppen, mijn kledingkast opruimen) extra goed bij te houden.

De afgelopen week heb ik iedere dag een ‘mindbite’ van de Self Care Training van Mayra Louise gedaan. Dit is een training die je op je eigen tempo kunt volgen, in een online omgeving. Je kijkt naar video’s (met Mayra), krijgt stukjes theorie te lezen en je maakt korte invulopdrachten. Ik vond het echt erg leuk om te doen en het liet me weer even stilstaan bij hoe belangrijk goed voor jezelf zorgen is – juíst in deze tijd. Je kunt de self care training van Mayra nu  voor €39 volgen én dan mag er iemand gratis met je meedoen! Het lijkt me heel gezellig om dit (op afstand) samen met iemand te doen, zodat je het samen kunt hebben over wat je hebt geleerd en wat je nog verder wilt ontwikkelen. Check hier de cursus, en als je je besluit aan te melden: doe dit dan door (Merel) achter jouw voornaam in het aanmeldveld te schrijven. Op die manier weten ze bij de administratie dat je via mij komt en dan krijg je een exta code voor degene die je gratis mee wilt laten doen! Veel plezier ermee :) Deze actie loopt de hele maand april.

Aan het einde van de middag doe ik nog een rondje mails beantwoorden. Dat doe ik dus twee keer per dag en dat werkt erg goed voor mij. Dit ritme moet ik zien vast te houden, als straks ‘alles weer normaal is.’ Het werkt namelijk veel beter voor me dan de hele dag door mijn mails beantwoorden. Daar word ik alleen maar onrustig van.

’s Avonds koken we om en om vrij uitgebreid. We proberen nieuwe recepten uit omdat we meer tijd hebben, maar ook omdat het leuk is om nu een beetje gevarieerd te eten. We kijken geregeld op YouTube voor leuke vegan recepten. Onze favoriete recepten so far? De pinda-met-tofu-crust van Gaz Oakly en de ‘drunken noodles’ van Nikki Vegan.

Na het eten en het afwassen kijken we soms een programma. We kijken graag Dreamschool, Boer zoekt vrouw, Floortje naar het einde van de wereld en Floortje blijft hier. Ook hebben we de serie Unorthodox (naar het gelijknamige boek) gekeken op Netflix. Allemaal aanraders!

Voor het slapen gaan probeer ik soms nog een korte bedtime yoga video te doen. Als dat niet lukt, leg ik in ieder geval de yogamatjes alvast klaar voor de work-out van de volgende ochtend.

Ik probeer om 22:00 uur in bed te liggen, zodat ik rond 22:30 slaap. Op die manier maak ik precies een goede nacht met genoeg uren slaap.

Wat niet in mijn schema staat, maar wat wel ook gebeurt door de dag heen: ik heb veel appcontact met vrienden, heel soms bel of Zoom ik met iemand, en ik kijk en maak veel instagram stories. Verder zit ik soms te kleuren of knutsel ik random dingen. Ik vermaak me al met al eigenlijk heel erg goed.

Ik hoop dat je het leuk vond om op deze manier een beetje ‘mee te kijken’ :) Mocht je me nou echt op de voet willen volgen, ga dan naar mijn Instagram. Daar maak ik iedere dag stories.

Goed om te weten: deze blogpost bevat affiliatelinks. Verder wil ik je graag (nog eens) wijzen op deze blogpost – Alles is uitvogelbaar. Hierin beschreef ik hoe jullie mij de komende periode kunnen supporten en ik ben ongelooflijk dankbaar voor alle lieve suggesties, donaties en handreikingen die er al zijn gekomen. Jullie zijn de allerbesten

Laat me in de comments vooral weten hoe het met jou gaat. En, mocht je een suggestie of een verzoekje hebben voor een blogpost of een onderwerp waarover ik kan schrijven, schroom dan niet dit te laten weten!

The post Hoe mijn dagen in thuisisolatie eruit zien appeared first on De Groene Meisjes.

Paasrecepten

Pasen zal er dit jaar voor velen van ons een beetje anders uitzien dan we gewend zijn. Bij elkaar komen met de familie zit er even niet in en ik begrijp heel goed dat dat best wel even slikken zal zijn. Misschien kan ik je met deze blogpost een beetje opvrolijken en een alternatief bieden.

Ontbijten of brunchen met je geliefde, je huisgenoten of alleen met je kinderen is natuurlijk ook hartstikke gezellig. Het is misschien in een kleiner gezelschap, maar daarom niet minder leuk. Misschien woon je alleen en kun je een Paas High Tea op Skype organiseren met vrienden? Lijkt mij ook gezellig! En, bovenal: laat er lekker eten zijn! Lekker eten maakt een heleboel goed.

Als je me vraagt om eetinspirate voor Pasen, dan denk ik al gauw aan lekker frisse recepten. Gerechten met citroen, sinaasappel, bieslook, wortel, rood fruit… En natuurlijk ook aan gele en oranje ingrediënten, aan bakken (omdat het zo lekker feestelijk is) en aan vrolijk gekleurde drankjes. Ik heb een selectie van favoriete recepten voor je gemaakt. Wat je zou kunnen doen, is van ieder recept een kleinere porties maken, zodat je zelf een brunch of een high tea kunt samenstellen. Wees creatief en probeer gewoon eens wat uit! :)

Fleurige drankjes

Deze matcha milkshake is ontzettend eenvoudig om te maken, maar daarom niet minder lekker. En dat pastelgroen werkt ook wel hè, voor Pasen?

Of wat te denken van deze iced kurkuma latte? Sowieso ook een goed idee als weerstandbooster, dus een aanrader om juist nu te maken!

Liever iets warms? Overweeg dan deze romige coconut latte. Laat de barista in je vrij en leef je uit!

Zoete baksels

Rabarber vind ik ook écht iets dat bij Pasen past, met die mooie rood-roze tinten. Maak er bijvoorbeeld deze rabarberflappen mee, met vegan bladerdeeg.

Of ga voor een klassieker en bak een vegan worteltjestaart. Wie vindt dat nou níet lekker?

Meer zin in wat frissere smaken? Bak dan deze vegan kwarktaart, boordevol vers fruit.

Of… be like tíg andere mensen en ga voor het nieuwste recept: vegan scones met lemon curd! Inmiddels heb ik al van tientallen lezers berichten gekregen over hoe lekker deze scones zijn, dus geloof ons maar gewoon ;)

Hartige gerechtjes

Een soepje mag eigenlijk niet ontbreken, toch? Deze romige zoeteaardappelsoep wordt lekker fris doordat er sinaasappelsap doorheen zit. Je kunt de toppings zelf kiezen!

Simpel, maar echt een ontzettend lekkere toevoeging op tafel: een vegan Caesar Salad. Lekker met kappertjes en eventueel met gerookte tofu!

Tot slot zie ik ook deze omeletjes van kikkererwtenmeel, met lekker veel groenten on top, wel voor me op de Paastafel. Zo zie je maar: je kunt álles veganizen, als je maar wilt ;)

Ik hoop dat je uit de voeten kunt met deze selectie! Heel veel kookplezier en eet smakelijk. Je mag me altijd taggen in foto’s van jouw eindresultaten. Volg me daarvoor gezellig op Instagram! 

Ps: Ik krijg veel vragen over hoe jullie mij in deze gekke tijd (die vooral financieel erg onzeker is) kunnen supporten. Dat vind ik echt ongelooflijk lief! Ik schreef een blogpost met een paar opties. Die vind je hier. Dankjewel voor jullie steun!

The post Paasrecepten appeared first on De Groene Meisjes.

20 for 2020 – de eerste update

Kun je je nog herinneren dat ik in december een lijst met twintig dingen opstelde? Dit waren twintig dingen die ik in 2020 wilde doen, leren of uitzoeken. Inmiddels zijn de eerste drie maanden van het jaar voorbij en ik ben benieuwd naar hoe het ervoor staat met mijn lijst.

Misschien is het wel goed om vooraf even een kanttekening te maken. Je gaat straks namelijk zien dat ik een deel van mijn plannen (nog) niet heb kunnen uitvoeren. Dit heeft alles te maken met de Covid-crisis waarin we verkeren. Is dat erg? Nee. Goede dingen laten op zich wachten. Is het jammer of misschien zelfs teleurstellend? Dat wel. Op sommige dingen had ik me erg verheugd. Maar helaas loopt nu alles anders dan gepland. Daar moeten we ons bij neerleggen. Het betekent misschien ook dat ik mijn plannen zal moeten bijstellen. Misschien zijn niet alle 20 punten haalbaar dit jaar. De tijd zal het leren. Bij een volgende update – die logischerwijs na het tweede kwartaal van 2020 zal plaatsvinden – zal ik de balans weer opmaken en bekijken of mijn lijst misschien aangepast moet worden. Immers; niks is is een verplichting. Dit is geen doelenlijst, maar een wensenlijst. En al waren het wel doelen: het leven loopt zoals het loopt en soms doen we ons best, maar gaan dingen niet lukken. Dit zeg ik tegen mezelf, maar ook tegen jou :)

Hieronder volgt mijn ’20 for 2020′ lijst met daaronder per onderdeel een update van hoe het ervoor staat. Als je de uitgebreide versie van de lijst wilt lezen (waarbij ik uitleg waarom ik aan deze punten wil werken of waarom ik deze dingen wil doen) dan raad ik je aan om de originele blogpost te lezen.

1. Een wandeling organiseren voor een groep (onbekende) mensen.

Dit heb ik nog niet gedaan en ik heb me er ook nog niet in verdiept. Het lijkt me nog steeds heel erg leuk! Misschien een goed idee voor de herfst van 2020. Wie gaat er mee?

2. Een paar dagen naar een huisje in de natuur om daar lekker tot rust te komen en te schrijven.

Dit heb ik gedaan! Ik ben een midweek naar een tiny house op de Veluwe geweest en het was heerlijk. Ik heb er heel goed kunnen werken en mijn brein een beetje kunnen resetten. Ik kan het iedereen aanraden! Omdat ik weet dat ik er vragen over zal krijgen: ik verbleef op Droompark de Zanding. Geen spon, ik heb het zelf betaald.

3. Een workshop volgen.

Ik heb online een class en een online workshop gevolgd, maar ik vind dat niet helemaal hetzelfde. Ik kijk er  naar uit om in het Post Corona Tijdperk zoiets als een pottenbakworkshop te gaan volgen. Iets heel nieuws leren lijkt me echt super leuk!

4. Naar een pluktuin met bloemen en fruit.

Nog niet, maar dat is sowieso meer iets voor de late lente en zomer. Ik kan nu al niet wachten om met een mand vol met bloemen en rood fruit naar huis te gaan.

5. Nieuwe podcastafleveringen maken voor De Groene Podcast.

Dit stond gepland voor midden maart, maar toen kwam Corona om de hoek kijken en moesten we onze afspraken cancelen. Voor nu is dat heel erg balen, maar ik ben er vrij zeker van dat Dennis en ik op een dag – als het weer kan allemaal, en als we beiden tijd hebben, – wel weer nieuwe podcastafleveringen zullen maken. We zijn allebei namelijk nog steeds erg enthousiast over dit idee!

6. Meegaan op een bird-watching-walk in Rotterdam of Amsterdam.

Dit was gekoppeld aan punt 5 en daardoor ging ook dit niet door. Ik weet zeker dat de zomer nog veel voor ons in petto heeft. Immers: vogels zullen er altijd zijn. Daarbij komt dat ik nu graag op mijn balkon naar de vogels zit te kijken te luisteren en dat is ook leuk :)

7. Op een reisje met Dirk Jan.

Dirk Jan en ik spraken elkaar van de week: het zijn onzekere tijden op werkgebied. We hebben dus nog geen idee of hij weer op een reisje moet voor zijn werk en of ik dan meekan. Ook weten we nog niet of we het ons kunnen veroorloven om op vakantie te gaan. Het is natuurlijk helemaal geen prioriteit… máár, het zou wel heel leuk zijn!

8. Mijn slaapprobleem aanpakken.

Yes! En dat is geslaagd! Je leest hierover in deze en in deze blogpost. Het was een project, maar het is me gelukt!

9. 48 uur offline gaan.

Dit is me nog niet gelukt, maar ik moet ook eerlijk zeggen: ik heb het ook nog niet geprobeerd. Op dit moment (nu we thuis zitten,) hecht ik ook eventjes wat meer waarde aan het online contact dat ik met mensen heb, dus ik denk dat deze challenge niet helemaal de juiste is voor dit moment. Dat komt wel weer. Misschien ergens in de winter van 2020.

10. Een taart bakken aan de hand van een live tutorial van Lisa (van Taarten van Jansen).

Ik heb het idee dat Lisa deze live baksessies niet meer aanbiedt… jammer genoeg! Maar, ik heb wel een hoop andere dingen gebakken de laatste tijd. Zoals bijvoorbeeld de rabarber crumble van andere Lisa en de scones met lemon curd van Aline. Ik vind bakken momenteel weer heel erg fijn om te doen. Het is zo ontspannend! Mare en ik hadden het erover dat we een keer een taart willen bakken met een bodem van Punselies. Kennen jullie die goddelijke stroopkoekjes? Ze zijn vegan, ze zitten in een oranje verpakking en je koopt ze gewoon in de supermarkt. Iemand een suggestie voor hoe we daar een lekkere taart mee kunnen maken?

11. Een échte zomervakantie plannen.

Au. Ja, dat was het plan. Maar door de financiële onzekerheid van deze en de komende maanden, moeten we dat plan eventjes laten varen. Volgend jaar dan (hopelijk) maar.

12. Thuis yoga doen.

Dit lukt heel goed! Op dit moment is er echt een overload aan yoga video’s online beschikbaar. Praktisch iedere yogaschool biedt live online lessen aan, er is genoeg te kiezen. Maar mijn favoriete video’s zijn toch echt van Yoga With Adrienne op YouTube. Ze heeft ontelbaar veel video’s, dus ik ben nog láng niet klaar!

13. Spreken op een evenement, bijvoorbeeld over duurzaam leven, over dik zijn of over mental health.

Yes! Ook dit is gelukt! Ik heb een panelgesprek gemodereerd op Veggieworld (over veganisme en activisme) en het was ZO leuk om te doen! Vervolgens werd ik geboekt voor een volgende klus waarbij ik mocht komen praten over wandelen en je mentale gezondheid, maar je raadt het al: dat werd gecanceld vanwege de Corona maatregelen. Erg jammer, want ik had net de smaak te pakken. Ik vertrouw er maar op dat straks na de zomer de boel weer losbarst en mijn agenda overvol zit ;)

14. Mijn vriendin Susanne opzoeken.

Ook dit is een beetje een sad verhaal. We zouden elkaar namelijk eind april treffen in Berlijn, maar helaas hebben we onze trip (trein en Airbnb) moeten cancelen. Natuurlijk loopt het allemaal niet weg en kunnen we het inhalen, maar jammer is het zeker wel! Ik mis Berlijn ook heel erg. Ik hoop dat de stad op ons wacht.

15. Wadlopen met Mare.

Dit is ook nog niet gebeurd óf gepland en ik denk dat ik Mare ga wijsmaken dat we dit jaar niet kunnen wadlopen in verband met Corona. Ik word nog steeds bepaald níet warm van dat idee namelijk ;)

16. Naar een filmfestival en het dan heel serieus aanpakken.

We hadden passe-partouts voor Movies That Matter festival, MAAR JA, dat ging niet door. Zucht ;) Het wordt een beetje een saai verhaal, sorry. Blame Corona. Hopelijk komen er nog andere festivals voorbij waarbij we dan all out kunnen gaan. Ons idee was om met onze passe-partouts naar een heleboel films te gaan – zoveel als we zouden kunnen zien – en er dan een hotelovernachting bij te nemen, zodat we na het hotelontbijt zo weer door konden rollen naar nog meer films. Ach, ook dat komt wel weer.

17. Een museum bezoeken waar ik nog niet eerder ben geweest.

Dit hebben we gedaan! We zijn naar Singer (in) Laren geweest én naar Het Nieuwe Instituut in Rotterdam. Ik ben benieuwd naar welke musea we in 2020 nog meer zullen bezoeken! Naar het museum gaan vind ik zo’n fijne bezigheid. Ik mis het echt.

18. Een paar keer per jaar foto’s laten afdrukken, of Polaroids maken.

Dit heb ik nog niet gedaan en ik vind het een perfect idee voor komende week. Ik ga wat foto’s laten afdrukken en opsturen naar vrienden. Zin in!

19. Naar een lezing/event van iemand die ik heel inspirerend vind in het buitenland gaan.

We hadden kaartjes voor Esther Perel (wel in Nederland) en voor Andrea Gibson in Antwerpen. Beide events gaan helaas niet door. Het zou echt het grootste cadeau zijn als ik ergens in het najaar naar bijvoorbeeld Berlijn of Londen kan gaan voor een event, zoals een lezing of een live podcastopname of iets dergelijks.

20. Een creatief project met een concreet eindproject oppakken.

JA! Sterker nog, ik ben op dit moment met meerdere creatieve projecten met concrete eindproducten bezig. Geheimzinnig hè? Jullie horen er binnenkort meer over hoor! :)

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mee te kijken naar mijn lijst. Zelf vond ik het heel inzichtelijk om na het eerste kwartaal even te checken hoe het ervoor staat met mijn plannen. Ik ben heel benieuwd naar wat het tweede kwartaal me gaat brengen!

Voor wie ook een 20 for 2020 lijst hebben gemaakt: hoe gaat het met jullie plannen? Laat het me weten in de comments!

Ps: Ik krijg veel vragen over hoe jullie mij in deze gekke tijd (die vooral financieel erg onzeker is) kunnen supporten. Dat vind ik echt ongelooflijk lief! Ik schreef een blogpost met een paar opties. Die vind je hier. Dankjewel voor jullie steun!

The post 20 for 2020 – de eerste update appeared first on De Groene Meisjes.

Fijne vertragende dingen

Beeld: Aline Bouma 

Hoe gaat het met je? Lukt het je een beetje om te vertragen? Ik heb het idee dat deze hele situatie ons min of meer dwingt om rustiger aan te doen en meer in het moment te leven. Normaal gesproken zou ik zeggen: “ik ben Happinez magazine niet,” maar goed, welke andere keuze hebben we? We kunnen niet te ver vooruit kijken, dus kijken we naar het nu.

Ik merk dat ik het nieuws steeds minder volg. De eerste week was ik niet van Twitter af te slaan en las ik ieder achtergrondartikel over het corona virus dat ik maar kon vonden. Nu heb ik mijn nieuwsinname beperkt tot het dagelijks luisteren naar de NRC Vandaag podcast, waarin in een halfuur de belangrijkste dingen worden besproken. Ook check ik soms (een paar keer per week) de headlines en de aantallen, of ik check wat er in de laatste persconferentie is gezegd. Maar ik laat geen onafgebroken stroom van informatie meer toe.

Mijn brein probeer ik te vullen met fijne dingen – zoals de natuur. Ik kom er eens te meer achter dat de natuur een enorme aantrekkingskracht op me heeft. Niet iedereen woont dichtbij bos, hei of strand – en in verband met de huidige maatregelen kunnen we ook niet van de natuur genieten zoals we dat misschien normaal gewend zijn te doen, – dus moeten we de de natuur maar naar thuis halen. Ik heb een lijstje gemaakt met fijne lees-, kijk- en luistertips.

Om te beginnen: een ode aan Floortje Dessing

Iets wat iedereen sowieso moet kijken: ‘Floortje terug naar het einde van de wereld.’ In dit seizoen van het populaire reisprogramma gaat Floortje opnieuw op bezoek bij een aantal mensen/gezinnen die ze een paar jaar geleden al eerder bezocht. Ik vind Floortje’s programma’s echt van een ongekende kwaliteit. De beelden zijn prachtig, de muziek ook, en de verhalen van de mensen die Floortje bezoekt zijn inspirerend en ontroerend. Ik vind het bijzonder om te bedenken dat veel mensen die ervoor kiezen om zo ‘remote’ te leven, eigenlijk altijd in (zelf gekozen) quarantaine zijn. Ze leven klein en eenvoudig, met weinig mensen om zich heen. Het leven is vele malen trager dan ons (normale) leven hier. Ik vind het fascinerend om te zien hoe deze mensen hun dagen invullen.

Wist je dat er op Spotify ook een playlist staat met alle muziek uit dit seizoen? Echt ontzettend lekker om deze muziek met een koptelefoon op te luisteren, tijdens de afwas bijvoorbeeld.

Heb je Floortje’s item bij één van de laatste afleveringen van De Wereld Draait Door gekeken? Het heet ‘Lessen in thuisblijven’ en dat zegt het allemaal eigenlijk al. Aanrader ook!

Vers van de pers: Naomi wees me erop dat Floortje nu komt met een nieuwe programma dat ‘Floortje Blijft Hier’ heet. Zie hier de veelbelovende preview. Ik ben erg benieuwd!

ANWB meisjes

Van Aline kreeg ik de YouTube serie (10 video’s van ongeveer een kwartier per stuk) van Elina Osborne getipt. Elina heeft de Pacific Crest Trail gewandeld. Ze legt haar trip van 1700 kilometer, die ongeveer drie maanden duurde, vast. De beelden die Elina onderweg schiet zijn prachtig: van besneeuwde bergtoppen tot zonsopkomsten boven meertjes, maar ook: stortbuien, kamperen, ‘town-days’ en McDonalds bezoekjes, opbloeiende vriendschappen en angsten die overwonnen moeten worden. Bij de laatste aflevering heb ik een paar tranen gelaten omdat ik zó met Elina heb meegeleefd. Wat een moed moet je hebben om aan zo’n trail te beginnen. Het wordt echt tijd dat ik ga investeren in wandelschoenen. Misschien niet om een tocht van 1700 kilometer af te leggen, maar wel om vaker ‘serieuze’ wandelingen te maken. Het lijkt me namelijk heerlijk.

Er zijn op YouTube natuurlijk heel veel mensen te vinden die hun ‘vanlife’ (leven vanuit een campertje) laten zien, zowel in Nederland als in het buitenland. Ik vind niet alles even interessant, maar ik heb vanmiddag met veel plezier een paar video’s van Elsa Rhae gekeken. Ik vind het eigenlijk alleen al heel fijn om te zien hoe ze een warme chocolademelk bereidt in het kleine keukentje van haar camper, en dan met een boek bij het raampje zit. Om me een beetje in te leven heb ik haar recept voor warme chocolademelk meteen nagemaakt en er een boek bijgepakt. Je hebt zo weinig nodig hè, om een fijne avond te hebben?

Vogels en andere beestjes

Eén van de fijnste dingen die ik in lange tijd hoorde, was de Vroege Vogels podcast. Ik luister eigenlijk geen radio, dus van het programma Vroege Vogels krijg ik niet zoveel mee. Maar toen ik hoorde dat er ook een podcast is, die je dus op ieder gewenst moment kunt luisteren, was ik meteen enthousiast. En echt, doe me een plezier: luister dit. De aflevering van 29 maart bijvoorbeeld. Dit is gewoon briljante radio, mensen. Je hoort Henny uit Rotterdam melden dat ze een fuut heeft gespot – mét twee jongen! -, je hoort een boswachter (of reporter?) enthousiast vertelle over de insecten in zijn achtertuin in Utrecht Lunetten, je leert iets over de maan en de sterren, er is een soundscape met geluiden uit de natuur… het is gewoon echt een feestje. En ja, ik klink alsof ik 83 jaar oud ben. NOU EN!

Tot slot nog wat leesvoer

Ik zou tante Merel niet zijn als ik jullie niet op de valreep nog even een leestip meegaf. Twee zomers geleden zat ik met een gebroken enkel thuis en toen kreeg ik ‘ cadeau van een vriendin. Ik weet nog hoe dat boek me een beetje troost gaf, toen ik juíst in de zomer een tijdje niet de natuur in kon. Shaliv schrijft zo ontzettend prachtig over alles wat er leeft in zijn tuin in Israël – je hebt de illustraties in het boek bijna niet nodig. Misschien pak ik het boek binnenkort maar weer eens op.

Mocht je door de YouTube serie van Elina (over de Pacific Crest Trail) helemaal de smaak van het hiken te pakken hebben gekregen, dan is ‘ misschien ook wel iets voor jou. Cheryl liep dezelfde trail als Elina en schreef daar een prachtig boek over. Maar naast dat het boek gaat over wandelen, gaat het ook over rouwverwerking. Tijdens het wandelen is er heel veel ruimte om na te denken – eigenlijk zoals wij nu misschien ook meer ruimte hebben om gedachten toe te laten en te kunnen reflecteren.

Ik hoop dat er iets voor je bij zit. Geniet van deze natuurcontent en onthoud: slow down.

The post Fijne vertragende dingen appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan scones met lemon curd

Foto’s: Aline Bouma 

Als het leven je citroenen geeft, dan bak je vegan scones zodat je een excuus hebt om lemon curd te eten. Zo simpel is het volgens mij. We hopen dat deze blogpost een zonnig opkikkertje is voor de komende binnenblijfweek. Zullen we elkaar op de hoogte houden als we met dit recept aan de slag gaan? Deel je maakproces of de eindresultaten via Instagram! Vind ik leuk :)

Goed om te weten: Aline heeft dit recept op afstand voor me gemaakt. Zij in Utrecht, ik in Rotterdam. Zo werken die dingen vandaag de dag. Dat ging ons behoorlijk goed af, dus we overwegen zeker om dit vaker te doen!

Wat heb je nodig voor (ongeveer) 12 scones?

500 gram zelfrijzend bakmeel

een zakje bakpoeder (16 gram)

100 gram kokosolie zonder geur / smaak

3 flinke eetlepels witte suiker (nee, dit is géén fitgirlrecept)

320 ml amandelmelk

een snuf zout

Hoe maak je de scones?

1) Verwarm je oven voor op ongeveer 210 graden (hete lucht). Mix het zelfrijzend bakmeel, het bakpoeder, de suiker en het zout door elkaar in een grote kom.

2) Kneed de kokosolie door je meelmengsel. Het helpt om het van te voren in kleine stukjes te snijden. De kokosolie hoeft niet helemaal opgelost te worden, er mogen gerust stukjes achter blijven.

3) Voeg de amandelmelk toe en kneed met je handen tot een deeg. Kneed niet te lang want daarmee verlies je luchtigheid. Het hoeft geen heel glad deeg te worden en mag er best een beetje rommelig eruit zien, zolang al je meel maar goed gemengd is met vocht. (dit recept is daarmee ook heel geschikt om met de kinderen te maken, want zo héél netjes hoeft het allemaal niet ;))

4) Zet je deeg ongeveer een kwartiertje in de koelkast. Zo krijgt het nog wat meer stevigheid.

5) Bestrooi je aanrecht met wat bloem. Stort hierop je sconesdeeg, en spreid het uit met je handen of een deegroller.  Steek vervolgens +- 12 rondjes uit je deeg. Je kunt een koekjesuitsteker gebruiken, of een dun drinkglas. Verdeel over een bakplaat en laat er genoeg ruimte tussen.

6) Bak je scones af voor 10 tot 15 minuten. Het is een beetje afhankelijk van je oven hoelang ze nodig hebben. Als ze mooi goudbruin zijn aan de buitenkant zijn ze goed!

Wat heb je nodig voor de lemon curd?

100 gram suiker

1 eetlepel maizena

100 ml amandelmelk

het sap + rasp van 2 citroenen

een snufje kurkuma voor een mooie gele kleur (hier proef je niks van terug!)

En hoe maak je de lemon curd?

1) Mix de suiker en de maizena door elkaar.

2) Voeg vervolgens de amandelmelk, het citroensap, de citroenrasp en de kurkuma toe.

3) Doe dit in een klein pannetje en zet op het vuur.

4) Verwarm voor ongeveer 5 minuten en blijf roeren met een garde tot het een mooie dikte krijgt.

5) Voeg eventueel nog wat snufjes maizena toe als het niet dik genoeg is.

6) Laat vervolgens even afkoelen in een bakje of potje en klaar is je lemon curd!

Op de foto zie je ook nog een vegan cream en dit mag ook eigenlijk niet ontbreken bij scones. Hier gebruikte Aline de nieuwe havercream van Oatly. Er is nu ook een haverroom van Albert Heijn huismerk. (#nospon, voor de duidelijkheid) 

Ik wens jullie heel veel bakplezier en een heel fijne week! Laat je weten hoe jouw vegan scones geworden zijn? Ik zie je graag op Instagram! (@merelwildschut)

The post Vegan scones met lemon curd appeared first on De Groene Meisjes.

Welkom bij Merels virtuele leesclub!

Beeld: Sam van Rij

UPDATE: beide avonden zitten vol! Wow, ik ben echt overweldigd door alle aanmeldingen. 

Ik maak een reservelijst aan voor het geval dat er mensen afzeggen. 

Zoals velen van jullie al weten, heb ik al bijna twee jaar een leesclub in Rotterdam. Ik startte de leesclub in de bibliotheek, vervolgens verhuisden we naar Adem Inn en inmiddels organiseren we het steeds op een andere locatie. Echter…nu kunnen we natuurlijk niet bij elkaar komen. Dat is jammer, maar gelukkig zijn er online allerlei mogelijkheden! Deze periode doet een beroep op mijn creativiteit en daar ben ik eigenlijk heel blij mee. Zo bedacht ik me: ik kan natuurlijk ook voor jullie een leesclub organiseren! Dat hoef ik niet te beperken tot ‘mijn eigen kluppie.’

Dus, hierbij een uitnodiging! De eerste editie van de leesclub zal gehouden worden op dinsdag 14 april) (19:30-21:00 uur) én donderdag 16 april (19:30-21:00). Per sessie kunnen er 20 mensen meedoen, 40 in totaal dus. De ervaring leert dat het met meer deelnemers een vrij chaotisch gebeuren wordt. Dat is heel gezellig, maar op die manier haal je toch wat minder uit het gesprek en dat zou jammer zijn.

We lezen ‘Restmens’ van Marjolein Visser. Dit is een gloednieuwe roman die deze week is uitgekomen. om een beschrijving van het verhaal te lezen en/of om het boek meteen te bestellen.

De bedoeling is dat je het boek van tevoren hebt gelezen. Mocht je het nou toch niet uit krijgen en wel mee willen doen, dan mag dat uiteraard. Ik zal niet de strenge schooljuf uithangen ;) Wel weet ik dat het interessantste gesprek ontstaat wanneer iedereen het boek daadwerkelijk gelezen heeft.

Ik bereid het gesprek voor en zal die avonden het gesprek ook hosten. Daar ben ik ervaren in en ik werk met een leuke methode om de boeken te spreken. Het gesprek vindt plaats via Zoom. Installeer dat programma alvast op je computer, mocht je dat nog niet hebben gedaan. Wie zich aanmeldt voor één van de avonden krijgt per mail een link van mij. Alleen via deze link kun je deelnemen aan het gesprek. Mocht je je hebben opgegeven en onverhoopt toch niet mee kunnen doen: laat het me dan even weten, dan kan ik je plek weer vrijgeven voor iemand anders!

Deelnemen aan deze avond gaat op ‘pay as you feel’-basis. Dat betekent dat ik een Tikkie open waarop je een zelfgekozen bedrag voor een leuke avond kunt overmaken :)

Goed, hoe meld je je aan? Reageer hieronder in de comments op welke avond je wilt meedoen. Vermeld duidelijk: voornaam + 14 april of 16 april. Ik houd een lijst bij en de mensen die zich aanmelden krijgen een mailtje van mij!

Dan rest mij nog te zeggen: heel veel leesplezier én get your snacks ready. Want een leesclub zonder snacks is geen leesclub. Hopelijk tot ziens!

The post Welkom bij Merels virtuele leesclub! appeared first on De Groene Meisjes.

De ‘Bummer Olympics”

Beeld: Aline Bouma 

Deze dagen moet ik niet te veel op Twitter ronddwalen. Niet alleen niet omdat ik mezelf een beetje wil beschermen tegen een niet te stoppen nieuwsstroom over Het Virus, maar ook omdat ik van bepaalde berichten echt verdrietig word. Wat ik veel zie gebeuren is dat iemand eventjes zijn of haar hart lucht – wat volgens mij gewoon mag, – en dat er dan mensen (soms massaal) reageren met ‘weet je wát pas écht erg is?!’ Waarop je vervolgens een hele verhandeling krijgt over hoe zwaar en hoe moeilijk andere mensen het hebben en de boodschap is dan dus eigenlijk: hou op met verdrietig of teleurgsteld zijn, want jouw ellende is niks vergeleken bij die van een ander.

Maar, zoals ik eens in een aflevering van de Terrible, thanks for asking podcast hoorde: it’s not the Bummer Olympics. Compassie is geen taart die opraakt. We hoeven het leed, de zorgen of de teleurstellingen van mensen niet weg te maken door ze te overschaduwen met dat wat nog erger is.

Er is namelijk altijd iets erger. We denken: (A) het ergste is als je dood gaat. Maar nóg erger is het als je (B) moederziel alleen doodgaat omdat je op de IC ligt en er mag niemand bij je. En nóg erger is het als er (C) niemand naar je begrafenis komt. Maakt C het overlijden van A irrelevant of minder verdrietig voor zijn of haar nabestaanden? Dat denk ik niet.

Deze dingen zijn erg:

Jessica moet haar bruiloft een jaar verplaatsen.

Mina zit vast in het buitenland en kan niet naar huis. Ze mist haar familie en vrienden.

Peter heeft van de week te horen gekregen dat zijn baan overbodig is geworden.

Claartje heeft last van angst-en paniekaanvallen en voelt zich erg door alle toestanden erg slecht.

Froukje mist het enorm om naar de sportschool te kunnen gaan. Ze kan haar energie niet kwijt.

Melle’s geplande operatie kan niet doorgaan. Het is onzeker wanneer hij nu aan de beurt zal zijn.

Souad weet niet of ze de komende maanden haar hoge huur kan blijven betalen. Ze overweegt een huisgenoot te zoeken, al hecht ze erg veel waarde aan haar privacy.

Jonas vindt het zwaar om met twee kinderen thuis te zitten en nog te moeten werken ook.

Deze dingen zijn allemaal ook erg:

Aline, trouwfotograaf, heeft het komende bruiloftseizoen geen shoots.

Merlins vakantie naar New York kan niet doorgaan. Ze had het cadeau gekregen voor haar verjaardag en er enorm naar uitgekeken.

Kees en zijn vriendin hebben net een koffietentje geopend. Dat ze nu al hun deuren moeten sluiten valt hun rauw op hun dak.

Eliza moet haar therapie nu via Zoom volgen en daar moet ze heel erg aan wennen.

Mo heeft al maanden last van een blessure waardoor hij niet kan sporten. Dat hij nu niet naar de fysio kan, belemmert zijn herstel.

Marnix moet noodgedwongen weer bij zijn ouders gaan wonen omdat hij voor hen moet zorgen.

En tot slot, ook déze dingen zijn erg:

De relatie van Isaac en Max overleeft deze binnen-zit-toestand niet. Zéker geen bruiloft voor hen.

Joyce heeft al drie jaar geen geld gehad voor een vakantie en ziet dat de komende tijd ook niet gebeuren.

Eva voelt zich alleen in haar huis en zou willen dat ze wat gezelschap had.

Erik en Julia hebben keihard gewerkt en gespaard voor een reis naar Indonesië. Ze weten niet of dit nu door kan gaan.

Judith en Lucy waren aan de beurt voor IVF behandelingen. Het traject wordt nu gestaakt en ze weten niet wanneer hun kinderwens nu vervuld zal worden.

Anne’s oma woont in een verzorgingshuis en mag geen bezoek ontvangen.

Nou goed, ik denk dat de boodschap duidelijk is: we worden allemaal op onze eigen manier getroffen. Deze crisis ontgaat aan werkelijk niemand en we hebben er allemaal op onze beurt mee te dealen. We gaan ook allemaal op onze eigen manier met deze situatie om. De één heeft wat meer draag-of veerkracht dan de ander. De één heeft meer support of financiële zekerheid dan de ander. Maar het is erg en spannend voor ons allemaal.

Dus, ja: maak juíst nu een keer vaker een . Misschien voel je je in deze tijd extra dankbaar voor je fijne relatie, voor je konijn dat je anytime kunt knuffelen, voor je vrienden die een klankbord voor je vormen of voor het lekkere eten dat je iedere dag weer uit je voorraadkast weet te toveren.

En ook: check je privileges. Maar dat moet je, vind ik, altijd en in iedere situatie doen. Het maakt dat je meer compassie kunt voelen voor anderen.

Maar óók: wees open en eerlijk over wat je moeilijk vindt. Check in bij jezelf en vraag je af: waar struggle ik nu mee? Waar maak ik me zorgen om? Mis ik iets of iemand? Of zit ik gewoon vreselijk te balen van dingen? Kan ik mijn partner en/of kinderen wel achter het behang plakken? Het mag er allemaal zijn, dus laat het er maar uit.

Ik nodig je uit om vandaag vanuit compassie te reageren. Vraag een paar mensen hoe ze zich voelen.  Probeer allereerst écht te luisteren. Reageer vervolgens op wát ze dan ook vertellen met: “Ik begrijp het. Dat is ook echt heel spannend/verdrietig/rot/moeilijk.” Onderdruk de neiging om dingen te zeggen als “ah joh, weet je wát pas erg is?” Houd het bij je en kijk wat er gebeurt als je vanuit compassie reageert. Maak niks weg en maak niks kleiner. Je hoeft alleen maar een getuige te zijn.

Voel je vrij om in de comments onder deze blogpost te vertellen hoe deze ‘oefening’ voor jou uitpakte. Ik ben benieuwd :)

The post De ‘Bummer Olympics” appeared first on De Groene Meisjes.

Alles is uitvogelbaar (persoonlijke update)

foto: Aline Bouma (check haar webshop, ze biedt prachtige en leuke dingen aan!) 

Op 5 maart schreef ik de blogpost ‘Dit krijgt mijn speciale aandacht in maart.’ Het is een verhaal over hoe ik deze maand iedere dag speciale aandacht wilde hebben voor het laten groeien van mijn bedrijf en het onderzoeken van mijn zakelijke kant. Kuch, little did we know.

Zo zie je maar: het leven is enorm veranderlijk. Ik ben één van die miljoen ZZP’ers in Nederland van wie het werk nagenoeg stil komt te liggen. Al mijn opdrachten, tot ver in mei, zijn gecanceld. De evenementen waar ik zou spreken zijn afgelast. De campagnes op mijn blog worden gepauzeerd of stil gezet, binnenkort zeer waarschijnlijk inclusief de advertenties. Dat betekent dat mijn salaris de komende maanden voor het grootste gedeelte zal uitblijven.

Dit alles maakt me bij vlagen natuurlijk bloednerveus en onzeker, maar ik weet dat ik niet de enige ben, dus ik wil er niet te veel in blijven hangen. Ook daagt het me uit om na te denken over (tijdelijke) oplossingen. Want er worden regelingen getroffen om ZZP’ers een beetje financiële bijstand te verlenen, maar of het genoeg gaat zijn, en hoe snel het zal komen, dat weten we nog niet. Ben ik toch even blij dat ik in februari het heb gelezen :)

Oké, dus als alles uitvogelbaar is, wat ga ik dan doen de komende tijd? Ik zal op een andere manier geld moeten gaan verdienen. Op dit moment ben ik actief met twee dingen bezig:

1) Ik leg meer focus op affiliatemarketing. Voor wie niet bekend is met dit gegeven leg ik het in het kort even uit. Het zit zo: ik ben aangesloten bij het partnerprogamma van bol.com. In dit programma maak ik linkjes naar artikelen aan, die ik deel in blogposts en op Instagram stories. Wanneer jij via die link naar bol.com gaat en iets bestelt, krijg ik daar een percentage voor. Dat is maximaal 8%. Dat zijn natuurlijk geen enorme bedragen, maar alle beetjes helpen. Mocht je de komende tijd iets via bol.com willen bestellen, denk dan alsjeblieft aan mij :) Je kunt dat doen door via een bestaande link op mijn blog naar bol.com te gaan (bijvoorbeeld via de link hierboven naar het boek van Marie Forleo,) of anders maak ik met liefde een speciale link voor je aan. Je mag me hierover een DM sturen op Instagram, of een reactie achterlaten onder deze blogpost. Misschien goed om te weten dat het gaat om álle artikelen uit het assortiment van bol.com. Dus van laptops tot luiers, van wasmiddel tot boeken en van spelletjes tot keukenmachines.

2) Ik ben, zoals velen met mij, bezig met nieuwe content. Want ja, we hebben de tijd enzo ;) Ik ben al eventjes bezig met een e-bookje, want ik had opeens een Groot Idee, een week of drie geleden. Nou zou ik daar normaal gesproken misschien gewoon tien blogposts van hebben gemaakt, zoals ik dat normaal doe, maar nu bedacht ik me: ik kan ook slim zijn en er een klein boekje van maken. Dat kan ik dan voor een paar euro aanbieden. Komt toch dat onderzoeken van mijn zakelijke kant even om de hoek kijken :) Nu ik dit hier heb gedeeld, streef ik ernaar het boekje volgende week te kunnen lanceren.

Verder drukken veel lezers me op het hart ‘open nou gewoon een donatiemogelijkheid! doe het!’

Dat vind ik lastig, want ik wil heel graag een tegenprestatie bieden. Maar toen kreeg ik allemaal berichtjes met: ‘maar je levert al lang een tegenprestatie, want je maakt al acht jaar lang iedere week gratis content en daar willen heus een heleboel mensen een kleine vergoeding voor betalen.’ Oké, dat is misschien wel waar. Dus, hierbij: doneer hier of hier. Voel je nergens toe verplicht!

Je bent natuurlijk sowieso helemaal niks verplicht. En ik besef mij iedere dag dat vélen met mij hun draai in deze crisis moeten vinden. Ik ben absoluut geen uitzondering. Ik hoop gewoon heel erg jullie dat ik jullie hier mag blijven ontvangen. Ik bedoel, ik zie aan mijn statistieken dat er iedere dag zo’n 8000 (achtduizend! wow!) mensen de Groene Meisjes bezoeken. Dat is fantastisch, ook als ik daar geen advertentie-inkomsten aan overhoud. Het idee dat we hier toch een beetje bij elkaar komen, en iets hebben aan elkaar, maakt me blij. Ik denk ook dat we (ik spreek hier absoluut ook voor mezelf) het hard nodig hebben om onze hoofden te vullen met positieve dingen en nieuws anders dan over het virus.

Dit lijkt me een goed moment om mijn waardering voor jullie nog maar weer eens uit te spreken. Sommigen van jullie zijn hier al acht jaar. Ongelooflijk vind ik dat. Acht jaar van mijn leven, en jullie waren erbij

Verder wil ik vragen: hebben jullie andere creatieve ingevingen? Misschien kan ik evenementen vooruit plannen, voor het Post Corona Tijdperk. Of misschien heb je behoefte aan een inspiratiesessie of een persoonlijk advies via Zoom of Facetime? Kan ik je helpen met Marie Kondo’en? Wil je Skypen met Beppie? ;) Ik hoor het graag van je!

Blijf goed voor jezelf en je naasten zorgen lieverds, stay safe en blijf binnen!

The post Alles is uitvogelbaar (persoonlijke update) appeared first on De Groene Meisjes.

Misschien moeten we even wat minder van onszelf verwachten

Een oude foto van Beppie, om jullie allemaal een beetje op te vrolijken

corona corona crisis 

Voor veel mensen in Nederland is er een week van binnen zitten voorbij. De eerste dagen zag ik mensen de meest indrukwekkende schema’s ontwerpen. Ik hoorde mensen roepen dat ze een boek gingen schrijven of dat ze eíndelijk dat ene project dat al zo lang op de plank lag te verstoffen gingen af maken. Ik hoorde zelfs mensen zeggen dat ze in de ‘beste shape van hun leven’ gingen komen. Prachtige voornemens, maar een week later blijkt de realiteit voor de meesten van ons toch een beetje anders. Ik hoor mensen de staat van hun brein omschrijven als ‘gefrituurd’ – en dat heeft niks te maken met het aantal vegetarische bitterballen dat ze geconsumeerd hebben. Volgens mij betekent het gewoon dat we met z’n allen een overkill aan stress en onzekerheid te verwerken krijgen.

Onze collectieve situatie, want dat is het, heeft al vele namen gekregen. Zo hoor ik er mensen naar verwijzen als dit ‘Corona Drama’, het ‘C-woord’ of gewoon ‘deze ontiegelijke kutsituatie.’ Het treft ons allemaal, zoveel is duidelijk. Deze situatie is super ontwrichtend. Het brengt allerlei onzekerheid met zich mee: we maken ons druk om onze gezondheid en die van onze naasten, we vrezen voor onze financiële situatie en ons dagelijkse, normale dingetjes liggen grotendeels overhoop. Daarnaast moet je niet vergeten hoe snel dit alles ons getroffen heeft, het lijkt wel een overval. Nog geen tien dagen geleden zagen onze levens er anders uit én we hebben dit nog nooit eerder meegemaakt – vind je het héél gek dat we moeten wennen? Tel daar bovenop dat niemand precies weet hoe lang dit alles gaat duren. Genoeg redenen om van slag te zijn. We staan voor een grote uitdaging.

We mogen bang zijn. En verdrietig ook. Natuurlijk, we moeten sterk blijven, en het liefst ook positief. Maar we hoeven dit alles niet weg te maken, want het mag er allemaal zijn. Krop het niet op, want daar is nog nooit iemand beter van geworden. Praat erover met je naasten, laat het eruit. Zéker als je van jezelf weet dat je een kwetsbare mentale gezondheid hebt. Dit zijn moeilijke tijden voor mensen die het leven normaal gesproken al moeilijk vinden. Het is niet gemakkelijk om het hoofd boven water te houden als je je angstig voelt, of als je depressief bent. Praat er alsjeblieft over met mensen. Ik zie je en ik denk aan je.

Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar ik vind het moeilijker dan ooit om me te focussen. Mijn concentratievermogen is zo goed als verdwenen en ik krijg minder gedaan dan ik aanvankelijk hoopte. En dat terwijl ik normaal gesproken toch wel echt een productivity queen ben. Maar dit is niet ‘normaal gesproken,’ en dat moeten we niet vergeten.

Misschien moeten we allemaal de komende weken met een beetje minder tevreden zijn. Wellicht is het al eventjes genoeg dat je huis een beetje netjes en schoon is, of dat je voor jezelf kookt. Misschien lees of luister je soms een stukje uit een boek, of ben je iedere dag een half uurtje buiten. Of je weet je kinderen een beetje bezig te houden – lekker boeiend dat je daar nu wat vaker een iPad of Netflix voor nodig hebt. Jammer joh, dat je jezelf komende zomer geen blokjesbuik gehoelahoept hebt, of dat je je meditatiecursus nog steeds niet hebt afgerond – laten we vooral proberen te focussen op zo ongeschonden mogelijk uit dit hele gebeuren te komen. Het enige dat echt telt, is dat we straks samen aan die eindstreep staan.

Ik word met de dag emotioneler van alle prachtige online initatieven die worden opgezet. Er worden allerlei manieren bedacht om het binnenleven een beetje aangenamer te maken en er zijn allerlei creatieve oplossingen te bedenken om elkaar hier doorheen te slepen. Dát is wat we nodig gaan hebben de komende tijd. Zoals mijn vriendin Alida zo treffend zei: “de volledige gevolgen van dit alles zullen toch pas zichtbaar worden als we de rommel gaan opruimen… en dát kan nog wel even gaan duren.” Tot die tijd moeten we dit met elkaar zien te fixen. Het is oké als al jouw aandacht en liefde nu even daarheen gaat, in plaats van naar ijverige plannen of productiviteitsschema’s. Tenzij het jouw manier is om staande te blijven natuurlijk. Voor sommige mensen is heel hard werken, of heel productief zijn, juíst de manier. Whatever it takes, alles is oké, wil ik maar zeggen.

Ik nodig je uit om jezelf een compliment te geven in de comments onder deze blogpost. Dat kan zoiets zijn als ‘Wow, je hebt super lekker en gezond gekookt gisteravond!’ of ‘Wat lief van mij dat ik mijn nichtje via Zoom heb voorgelezen.‘ Maar het mag ook zijn: ‘Wat goed van mij en mijn partner dat we elkaar de koppen niet inslaan op 40 vierkante meter’ (haha, it’s me) of ‘Mijn vrouw en ik hebben de kinderen vandaag toch weer in goede banen weten te leiden en dat is normaal al een uitdaging.’

Dus: stop met jezef op je kop geven als je vindt dat je niet actief of productief genoeg bent deze periode. Het is niet het allerbelangrijkste van de wereld. Het belangrijkste is mild voor onszelf zijn en er voor elkaar zijn. We hebben het nu even moeilijk genoeg.

The post Misschien moeten we even wat minder van onszelf verwachten appeared first on De Groene Meisjes.

Met Merel van de Vogelbescherming

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met de Vogelbescherming / Foto’s : Bette de Wit

Ergens afgelopen mei ging ik, in de omgeving Amersfoort, op excursie met de Vogelbescherming. Ik bleek daarmee per ongeluk heel hip te zijn. Tenminste, volgens dit artikel in het Parool dan. Vogelspotten schijnt de nieuwste hobby voor hipsters te zijn. Ik snap dat wel. Zoals jullie weten identificeer ik als ANWB-buitenmeisje, eilandmeisje by occasion, en vogelspotten past daar natuurlijk perfect bij. Wist je dat er zelfs een Feminist Birdclub is? Ik vind dat fascinerend en tamelijk fantastisch. Maar nog even los van het feit dat vogelspotten goed voor is mijn imago (even tussendoor: ik hoop dat jullie mijn sarcasme lezen?) is het natuurlijk een geweldige manier om meer over de natuur te leren én om meer buiten te zijn. En dat is altijd goed.

Toen ik nog maar een klein Mereltje was – jullie zien, ik probeer mijn vogelnaam wat extra eer aan te doen, – verbleef ik in de zomervakanties altijd met mijn familie op Terschelling. We hadden daar een kennis die professioneel vogelaar was en er altijd heel vroeg in de ochtenden op uit trok om vogels te gaan spotten in de duinen. Mijn vader ging wel eens mee, ik denk dat ik te klein was en dat maakte me enorm jaloers. Achteraf gezien is dat natuurlijk wel een grappig gegeven, want welk kind wil er in z’n zomervakantie om 5 uur ’s ochtends opstaan om wat vogels te zien? Jaren na dato heb ik die droom dan toch eens werkelijkheid kunnen maken. Helaas niet op een waddeneiland, maar hopelijk komt dat nog eens.

Ik heb vogels altijd heel boeiend gevonden, maar ook een beetje spannend. Vogels hebben iets onberekenbaars, denk ik. Ze doen precies wat ze willen en ze kunnen altijd weg. Tijdens de vogelexcursie sprak ik met Adriaan Sleeuwenhoek, beter bekend als Vogelwachter Adriaan. Hij vertelde me over vogels die soms jaar in jaar uit van Nederland naar West-Afrika vliegen. Kun je je voorstellen wat dat zou betekenen als wij als mensen dat zouden moeten doen? Nog even los van het feit dat het heel bijzonder blijft dat vogels überhaupt kunnen vliegen en de weg (terug) weten en de conditie hebben om zo’n reis af te leggen: denk er eens over na hoeveel kopzorgen wij zouden hebben als we zo’n reis zouden moeten maken. We zouden ons zoveel zorgen maken dat we er waarschijnlijk niet eens aan zouden beginnen. Adriaan liet me inzien dat we, ook op dat gebied, misschien nog wel eens veel van vogels zouden kunnen leren.

En dan hebben we het nog niet eens over de diversiteit in het vogelrijk. De ene vogel is de andere (absoluut)niet. Eddy Zoey, die ook mee was op de vogelexcursie en heel enthousiast vogelspotter is, liet me kennismaken met mijn nieuwe favoriete vogelsoort: de rosse franjepoot. Klik maar eens op die link – leuk diertje he? Volgens Eddy een vogel die wel eens heel goed bij mij zou kunnen passen, omdat ‘ie zo feministisch is. Waarom dat is? Het is één van de weinige vogelrassen waarbij het mannetje voor de kleintjes zorgt (broeden, voor eten zorgen, enz). Het is ook nog eens een bijzondere vogel om te zien, met z’n mooie kleuren, dus I’ll take it Eddy, dankjewel.

Hier laat Adriaan me een koolmeesje van nog maar een paar dagen oud zien. Ik denk dat ik nog nooit zoiets fragiels heb gezien. Geen zorgen, Adriaan weet precies wat hij doet. Hij gaat enorm liefdevol en zorgvuldig met de vogels en hun omgeving om. 

Trouwens, waarom Eddy mee was op de excursie? Omdat hij, samen met een andere influencer en met de Vogelbescherming laatst is afgereisd naar West-Afrika. Achter de vogels aan. Dit is in het kader van een project van de Vogelbescherming, dat te maken heeft vogels en sheaboter. Het project heet ‘Birds, Bees and Business’ en draait om de kringloop van vogels, bijen, sheabomen én vrouwelijke arbeid in West-Afrikaanse landen. De Vogelbescherming heeft hierin een samenwerking met ontwikkelingsorganisatie ICCO en ik ben heel benieuwd naar wat er uit de onderzoeken rondom het project gaat komen!

Het lijkt me te gek om nog eens met Adriaan op te gaan, om nog meer van hem te leren. En weet je wat ik me bedacht? Ik ben bijvoorbeeld nog nooit in de Biesbosch geweest. Best schandalig, want ik woon er zo ongeveer om de hoek. Het kan toch bijna niet anders dan dat er een heleboel vogels in de Biesbosch leven? Laat ik dat eens gaan onderzoeken. Hé maar even, zo’n staat me best goed toch? Misschien vraag ik er eentje voor mijn 34e verjaardag.

Heb ik fervente vogelaars onder mijn lezers? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen! Hoe zijn jullie bij het vogelspotten gekomen en waar doen jullie het graag? Vertel me alles in de comments! 

The post Met Merel van de Vogelbescherming appeared first on De Groene Meisjes.