Merel Wildschut's Blog, page 7

Lentedagboek #1

Ik had zin om weer eens een ouderwetse dagboekpost te schrijven. Dat is misschien wel een jaar geleden. Op de één of andere manier vind ik het in de lente en zomer veel leuker (en makkelijker) om foto’s te maken en leuke content te verzamelen. Misschien komt ook het doordat ik nu alweer merk dat ik veel meer leuke dingen meemaak, nu de zon zich vaker laat zien. Ik neem je mee in mijn afgelopen vrijdag tot en met zondag. Drie fijne en volle dagen! (precies waar ik na flinke onderprikkeling weer eens behoefte aan had)

Op vrijdag had ik een afspraak met mijn coach Violet. Normaal gesproken doen we dat online, maar na al die keren via een scherm dachten we: laten we elkaar nu weer eens in real life zien! We besloten om een wandeling door het Vliegerbos in Amsterdam Noord – waar zij woont – te maken en wow, dat was een goede keuze. Wat is het daar mooi! Ik had geen idee.

Na mijn afspraak streek ik bij vriendin Merlin in de tuin neer. Zij en haar vriend wonen ook in Noord, dus het was letterlijk een kwartiertje fietsen naar de lekkerste chailatte in tijden. Met uitzicht op allemaal mooie planten in bloei. Wat zijn balkons en tuinen toch een blessing in dit jaargetijde he? Zéker nu we niet op het terras kunnen zitten. Ik vind dit stiekem veel leuker en gezelliger ook.

(deze foto gewoon nog een keer omdat ik hem zo leuk vind :)) 

Merlin boekte een tijdslot voor ons bij haar favoriete kringloopwinkel: de Locatie aan de Distelweg. Ik vond er onder andere deze fijne stippenmok voor 1 euro. Ik weet dat ik natuurlijk al meer dan genoeg koffiemokken heb, maar goed, kijk zelf maar hoe cute hij is. Dat laat je niet staan.

Onderweg naar de kringloop kwamen we deze leuke winkel nog tegen: Waargenoegen. Een schattige buurtwinkel met allemaal streekproducten. Ook als je niks nodig hebt, ga je hier niet met lege handen weg.

Merlin nam me mee naar één van haar favoriete plekken in Noord: de Verbroerderij. Een ontzettend tof buurtproject met horeca, een moestuin en: varkens.

Kan gewoon, middenin Amsterdam. We zaten hier heerlijk op een bankje een beetje over het IJ uit te kijken, met onze limonades en quiche. Het is zo fijn om af en toe eens wat qualitytime te hebben, in real life, zonder scherm er tussen. <3

We namen ook nog een kijkje bij Vendejo, de hipstersupermarkt die een tijdje geleden geopend is bij Hotel de Goudfazant. Dit is normaal gesproken een heel tof (en sjiek) restaurant. Wat een slim gebruik van de ruimte!

Natuurlijk ging ik ook naar huis met een paar millennialproducten: sriracha mayonaise, veel te dure havermelk die niet blijkt te schuimen maar wel lekker smaakt én een heerlijke mandarijnen-kardemom limonade voor thuis.

Onderweg naar huis stopte ik bij het prachtige werk van Sioejeng Tsao, bij de Tolhuistuin. Sioejeng mocht een lange muur ontwerpen en het resultaat is zó kleurrijk en zó liefdevol. Ga zeker even met het pontje over om dit met eigen ogen te bewonderen!

Thuis gekomen zaten Beppie en Poppie als een soort welkomstcomité op me te wachten. Het komt ook niet meer héél vaak voor dat ik een hele dag weg ben, natuurlijk.

Zaterdag moest ik naar de lenzenspecialist en werd ik bloedchagrijnig van het feit dat ik een hele ochtend binnen zat, terwijl buiten de zon scheen. Gelukkig maakte (decaf, momenteel) koffie in mijn nieuwe mok die ik van Dille&Kamille kreeg veel goed. De rechterfoto is trouwens van zaterdagavond, toen hielden Marne en ik een leesavondje. Dan branden we kaarsen en wierook, zetten we een pot thee en kruipen we in stilte naast elkaar op de bank met ieder een eigen boek. Zo fijn! (het komt niet vaak voor dat Marne en ik níet praten, daarom moeten we dat soms echt even plannen ;))

Wat er óók gebeurde op zaterdag: we pakten aan het einde van de middag de trein naar Hilversum om langs te gaan bij Van Die Vegans. Als je van lekker eten houdt – of je nou vegan bent of niet – en je woont in Hilversum of omgeving: ga hier zéker eens (op een vrijdag, zaterdag of zondag) naartoe. De eigenaren, Tobias en Nienke, zijn vrolijke schatten en het eten is er heerlijk. We stelden een vegan borrelplank en een bordje met zoete gebakjes samen en wow, we hebben lang niet zó’n goede picknick gehad!

Op zondagochtend fietste ik weer eens met een tas vol boodschappen richting Aline’s fotostudio. Dat was lang geleden! (ik denk in december, toen we de laatste recepten voor mijn kookboek maakten, voor het laatst) Ik mocht aan de slag met een recept voor een toffe campagne waar jullie heel snel het resultaat van zullen zien. Een paar uurtjes koken en shooten later waren wij in ieder geval héél tevreden!

We sloten ons weekend af met een online literair event (Frontaal uit Rotterdam) en met hapjes en drankjes op het balkon en in de tuin. Op de rechterfoto zie je een typisch Coronabeeld: vrienden scheren elkaars haar, in de tuin, met een biertje erbij. Kan gewoon. ’s Avonds aten we vegaburgers en herhaalden we meermaals dat het ‘wel Koningsdag leek, zo met de zon erbij!’ Het was echt een HEERLIJK weekend.

Na toch wel de flinke lockdowndips van de afgelopen tijd, en mijn gezondheid die me af en toe flink in de steek liet, kon ik dit weekend echt heel erg gebruiken. Het voelt echt alsof ik er weer even tegenaan kan. Ik kijk uit naar een lente en zomer met meer spontaniteit, gezelligheid en veeeeeel zon!

Maak er een mooie week van! Oh en laat het me vooral weten als je het leuk vindt als ik vaker een lentedagboek maak! Misschien is het wel iets wat ik om de week kan doen. Ik hoor het van je in de comments!

The post Lentedagboek #1 appeared first on De Groene Meisjes.

Lentedagoek #1

Ik had zin om weer eens een ouderwetse dagboekpost te schrijven. Dat is misschien wel een jaar geleden. Op de één of andere manier vind ik het in de lente en zomer veel leuker (en makkelijker) om foto’s te maken en leuke content te verzamelen. Misschien komt ook het doordat ik nu alweer merk dat ik veel meer leuke dingen meemaak, nu de zon zich vaker laat zien. Ik neem je mee in mijn afgelopen vrijdag tot en met zondag. Drie fijne en volle dagen! (precies waar ik na flinke onderprikkeling weer eens behoefte aan had)

Op vrijdag had ik een afspraak met mijn coach Violet. Normaal gesproken doen we dat online, maar nu al die keren via een scherm dachten we: laten we elkaar nu weer eens in real life zien! We besloten om een wandeling door het Vliegerbos in Amsterdam Noord – waar zij woont – te maken en wow, dat was een goede keuze. Wat is het daar mooi! Ik had geen idee.

Na mijn afspraak streek ik bij vriendin Merlin in de tuin neer. Zij en haar vriend wonen ook in Noord, dus het was letterlijk een kwartiertje fietsen naar de lekkerste chailatte in tijden. Met uitzicht op allemaal mooie planten in bloei. Wat zijn balkons en tuinen toch een blessing in dit jaargetijde he? Zéker nu we niet op het terras kunnen zitten. Ik vind dit stiekem veel leuker en persoonlijker ook.

(deze foto gewoon nog een keer omdat ik hem zo leuk vind :)) 

Merlin boekte een tijdslot voor ons bij haar favoriete kringloopwinkel: de Lockatie aan de Distelweg. Ik vond er onder andere deze fijne stippenmok voor 1 euro. Ik weet dat ik natuurlijk al meer dan genoeg koffiemokken heb, maar goed, kijk zelf maar hoe cute hij is. Dat laat je niet staan.

Onderweg naar de kringloop kwamen we deze leuke winkel nog tegen: Waargenoegen. Een schattige buurtwinkel met allemaal streekproducten. Ook als je niks nodig hebt, ga je hier niet met lege handen weg.

Merlin nam me mee naar één van haar favoriete plekken in Noord: de Verbroerderij. Een ontzettend tof buurtproject met horeca, een moestuin en: varkens.

Kan gewoon, middenin Amsterdam. We zaten hier heerlijk op een bankje een beetje over het IJ uit te kijken, met onze limonades en quiche. Het is zo fijn om af en toe eens wat qualitytime te hebben, in real life, zonder scherm er tussen. <3

We namen ook nog een kijkje bij Vendejo, de hipstersupermarkt die een tijdje geleden geopend is bij Hotel de Goudfazant. Dit is normaal gesproken een heel tof (en sjiek) restaurant. Wat een slim gebruik van de ruimte!

Natuurlijk ging ik ook naar huis met een paar millennialproducten: sriracha mayonaise, veel te dure havermelk die niet blijkt te schuimen maar wel lekker smaakt én een heerlijke mandarijnen-kardemom limonade voor thuis.

Onderweg naar huis stopte ik bij het prachtige werk van Sioejeng Tsao, bij de Tolhuistuin. Sioejeng mocht een lange muur ontwerpen en het resultaat is zó kleurrijk en zó liefdevol. Ga zeker even met het pontje over om dit met eigen ogen te bewonderen!

Thuis gekomen zaten Beppie en Poppie als een soort welkomstcomité op me te wachten. Het komt ook niet meer héél vaak voor dat ik een hele dag weg ben, natuurlijk.

Zaterdag moest ik naar de lenzenspecialist en werd ik bloedchagrijnig van het feit dat ik een hele ochtend binnen zat, terwijl buiten de zon scheen. Gelukkig maakte (decaf, momenteel) koffie in mijn nieuwe mok die ik van Dille&Kamille kreeg veel goed. De rechterfoto is trouwens van zaterdagavond, toen hielden Marne en ik een leesavondje. Dan branden we kaarsen en wierook, zetten we een pot thee en kruipen we in stilte naast elkaar op de bank met ieder een eigen boek. Zo fijn! (het komt niet vaak voor dat Marne en ik níet praten, daarom moeten we dat soms echt even plannen ;))

Wat er óók gebeurde op zaterdag: we pakten aan het einde van de middag de trein naar Hilversum om langs te gaan bij Van Die Vegans. Als je van lekker eten houdt – of je nou vegan bent of niet – en je woont in Hilversum of omgeving: ga hier zéker eens (op een vrijdag, zaterdag of zondag) naartoe. De eigenaren, Tobias en Nienke, zijn vrolijke schatten en het eten is er heerlijk. We stelden een vegan borrelplank en een bordje met zoete gebakjes samen en wow, we hebben lang niet zó’n goede picknick gehad!

Op zondagochtend fietste ik weer eens met een tas vol boodschappen richting Aline’s fotostudio. Dat was lang geleden! (ik denk in december, toen we de laatste recepten voor mijn kookboek maakten, voor het laatst) Ik mocht aan de slag met een recept voor een toffe campagne waar jullie heel snel het resultaat van zullen zien. Een paar uurtjes koken en shooten later waren wij in ieder geval héél tevreden!

We sloten ons weekend af met een online literair event (Frontaal uit Rotterdam) en met hapjes en drankjes op het balkon en in de tuin. Op de rechterfoto zie je een typisch Coronabeeld: vrienden scheren elkaars haar, in de tuin, met een biertje erbij. Kan gewoon. ’s Avonds aten we vegaburgers en herhaalden we meermaals dat het ‘wel Koningsdag leek, zo met de zon erbij!’ Het was echt een HEERLIJK weekend.

Na toch wel de flinke lockdowndips van de afgelopen tijd, en mijn gezondheid die me af en toe flink in de steek liet, kon ik dit weekend echt heel erg gebruiken. Het voelt echt alsof ik er weer even tegenaan kan. Ik kijk uit naar een lente en zomer met meer spontaniteit, gezelligheid en veeeeeel zon!

Maak er een mooie week van! Oh en laat het me vooral weten als je het leuk vindt als ik vaker een lentedagboek maak! Misschien is het wel iets wat ik om de week kan doen. Ik hoor het van je in de comments!

The post Lentedagoek #1 appeared first on De Groene Meisjes.

Tajine met vegan kip, groenten en citroen

Vorige week heb ik mezelf iets cadeau gedaan dat al tíjden op mijn verlanglijstje stond: . Wie denkt dat je in een tajine vooral vlees en vis kunt bereiden heeft het mis; vegan gerechten met veel groenten kunnen net zo goed! Ik heb in een week tijd al drie keer uit mijn tajine gekookt en wow, wat ben ik hier blij mee! Gisteren maakte ik een heerlijk zomerse tajine waarvan ik eigenlijk meteen dacht: ‘dit moet ik met jullie delen,’ dus ik maakte wat foto’s en zie hier het resultaat! Een ouderwetse receptblog.

Wie nog overgehaald moet worden om een tajine aan te schaffen geef ik het volgende graag even mee: dit is IDEAAL voor ‘makkelijke koks’ zoals ik. Ik ben dol op koken, maar het moet niet te veel gedoe zijn. De tajine doet het werk, dus dat is ideaal. Je snijdt de groenten, je maakt een kruidenmix, je stopt het in de tajine, schept het af en toe door en een uur later is je eten klaar. Geweldig. Verder vind ik alles wat uit een tajine komt echt ultiem comfortfood: vol van smaak, lekker warm, lekker zacht, kruidig.. what’s not to like? Het lijkt me óók nog eens de perfecte manier om restjes groenten op te gebruiken. Ik zie mezelf in de zomer al courgettes uit eigen moestuintje in de tajin gooien, ondertussen wat spiesen van oesterzwam-kebab op de barbecue omdraaien, wat couscous bereiden… mij hoor je niet meer hoor.

En ja, met bovenstaande wil ik inderdaad zeggen: be like Merel en geef jezelf zo’n cadeau. <3 (of zet hem op je verlanglijstje voor je verjaardag)

Benodigdheden voor 2 porties

1 theelepel gemberpoeder
1 theelepel gemalen koriander
een goede snuf zout en peper
5 eetlepels olijfolie
1 grote gele of witte ui, in partjes
2 tenen knoflook, in plakjes
1 grote courgette, in grove stukken
200 gram (al dan niet mini)krieltjes
160 gram vegan ‘kip’ stukjes (bijv van de Vegetarische Slager of AH huismerk)
100 gram groene olijven gevuld met citroen (van Merza)
1/2 biologische citroen, in plakjes (schil kan je laten zitten)*
100 gram vegan feta, in blokjes (van Violife)
15 gram verse peterselie, fijngehakt
eventueel: platbrood

*Nóg lekkerder is ingelegde citroen, maar dit had ik niet in huis.

Wat ga je doen?

1. Maak een kruidenpasta van de gember, koriander, zout, peper en olijfolie.
2. Zet je tajine op de warmtebron en laat rustig warm worden. Voeg ondertussen de uien, knoflook en kruidenpasta toe en laat zachtjes smoren.
3. Voeg nu de courgette, krieltjes, vegan kip en olijven toe. Schep heel goed door, zodat de kruiden overal zitten.
4. Giet een scheut lauwwarm water bij het mengsel in de tajine.
5. Leg de plakjes citroen bovenop en doe de bovenkant van de tajine (of: het deksel) erop.
6. Laat zachtjes garen – dit duurt in het geval van een groentenmix ongeveer een uur. Het is aan te raden om tussendoor de mix af en toe door te scheppen. Er zal vrij veel vocht vrijkomen, aangezien courgette een vochtrijke groente is. Let op dat je het vuur/de warmtebron niet te hoog zit, zodat het water niet uít de tajine kookt.
7. Check na 45 minuten tot een uur of de grootste stukken groenten (zoals de courgette en de grootste krieltjes) gaar zijn. Kun je er gemakkelijk met een vork doorheen prikken, dan zit je goed!
8. Serveer met vegan feta en verse peterselie. Ook lekker erbij: platbrood.

Nu ben ik natuurlijk heel erg benieuwd: zijn er meer tajinefans hier? En zo ja, heb je dan misschien een vegan recepttip? Ik hoor het heel graag in de comments!

Deze blogpost bevat affiliatelinks.

The post Tajine met vegan kip, groenten en citroen appeared first on De Groene Meisjes.

Hoe houden we het nog een beetje leuk voor onszelf?

Foto: Aline Bouma

Scrollend door mijn blogarchief constateer ik dat ik een jaar geleden nog heel hoopvolle blogs tikte over hoe we ons leven ‘de komende periode’ (little did we know) zo aangenaam mogelijk konden indelen. Het moet in dezelfde periode zijn geweest dat ik nog enthousiast werd van Zoom-meetings. Ik bedoel, we deden alles voor het eerst. Inmiddels zijn we een ruim jaar verder en ik zeg heel eerlijk; ik weet soms écht niet meer waar ik het nog vandaan moet halen.

Mijn verlangen naar boeken lezen bij koffietentjes, zon, musea, meer werk, groepjes vrienden, mensen tegenkomen bij evenementen – spontaniteit in general – niet op de tijd letten ’s avonds, reisjes… dat verlangen wordt met de dag sterker. En ja, ik wéét dat er ergere dingen zijn. Ik weet óók waarom we dit doen en dat vind ik net als iedereen heel erg belangrijk en daarom houd ik me ook netjes aan de regels. En ja, ik ben dankbaar dat mijn naasten en ik er tot nu toe redelijk ongeschonden vanaf komen. Maar altijd maar moeten relativeren, dat wordt op een gegeven moment ook een uitputtingsslag. Het leven staat min of meer op pauze en dat is gewoon een heel onnatuurlijk gevoel. Voor mij, althans.

Hoe houd je de moed er nog een beetje in? Ik vroeg het jullie op m’n stories op Instagram. Naast heel veel mooie antwoorden – waarvoor dank – kreeg ik ook heel veel vragen of ik de antwoorden wilden delen. Dat betekent volgens mij vrij interpretatie dat ik niet de enige ben die het uit zijn tenen moet halen en die gedachte stelde me toch gerust. Hieronder een greep uit de comments met daarop dan weer een comment van mij:

“Ik probeer af en toe iets nieuws te leren, zoals via Skillshare.”
– Kan ik me in vinden. Skillshare heb ik in de eerste lockdown veel gebruikt en ik heb toen een paar workshops gevolgd. Sowieso is het volgens mij voor je brein heel goed om jezelf af en toe uit te dagen en iets nieuws op te pikken. Of dat nou iets technisch of iets creatiefs is, of misschien juist iets theoretisch; hersengymnastiek is hersengymnastiek. Ik heb zelf een paar colleges van een literatuurcursus van de Radboud Universiteit gevolgd en ik merkte dat dat me erg goed deed.

Foto: Bette de Wit

“Zoveel mogelijk de natuur in.”
– Zelf merk ik dat ik momenteel juist een verlangen heb naar stadse prikkels. Grappig, want als je me dit anderhalf jaar geleden had gevraagd dan had ik juíst gezegd: ‘ik heb meer natuur nodig!’ Sowieso wisselt de behoefte aan natuur en stad bij mij zich vaak een beetje af en dat is ook waarom ik heb geconcludeerd dat ik altijd in een stadse omgeving wil wonen, maar wel met de mogelijkheid om de natuur op te zoeken. Ik ben dit jaar een paar keer naar een huisje in de natuur geweest en dat was heerlijk. Zo ook laatst een weekendje Texel: duinen en strand doen áltijd goed, als je het mij vraagt. En toch, als ik het heel eerlijk mag zeggen, dan snák ik nog meer naar een volgepakt weekend Berlijn met restaurants en musea en feestjes.

“Geen nieuws volgen en al helemáál niet de persconferenties.”
– Saaaaaame. Ik volg het Corona-nieuws zo min mogelijk, al een hele tijd, en ik heb gemerkt dat het kijken naar de persco’s mijn humeur enorm beïnvloed, dus dat heb ik sinds december of januari al niet meer gedaan. Natuurlijk probeer ik wel een beetje op de hoogte te blijven van het nieuws, bijvoorbeeld door af en toe de NRC Vandaag podcast te luisteren. Maar ik filter het echt en ben er niet meer zo obsessief mee bezig als vorig jaar – puur uit zelfbescherming.

“Een paar dagen vrij nemen en je er eventjes aan overgeven.”
– Dit vind ik een heel goede. We moeten niet onderschatten hoeveel moeite het kost om én alle ballen in de lucht te houden én alles te relativeren én positief te blijven én productief te blijven enz enz enz. Het is nogal wat allemaal. Wat is er mis met een paar dagen in pyjama rondlopen, series bingen en eten laten bezorgen? Misschien heb je er na twee of drie dagen helemaal genoeg van en verlang je weer naar structuur en productief zijn, of misschien niet, maar dan heb je jezelf in ieder geval even wat comfort en ademruimte gegund. Oók belangrijk!

“Thuis blijven sporten / hardlopen / yoga doen / lange wandelingen maken / dansen op lekkere muziek.”
– 100% eens. Ik merk dat wanneer ik stop met bewegen, ik gewoon helemaal wegzak. Ik moét dagelijks een beetje energie opwekken en voelen dat ik een lichaam heb. Het helpt me echt enorm.

Foto: Aline Bouma

“Ik ben dagen lang bezig met mijn moestuin!”
– Wat een goede ook! Ik zie inderdaad heel veel mensen op stories druk bezig zijn met hun tuintje (of de voorbereidingen voor het komende moestuinseizoen) en dat ziet er echt heel leuk uit. Ik heb vorig jaar een moestuinbak voor mijn verjaardag gekregen, dus ik moet dit jaar ook echt aan de slag!

“Een tijdslot reserveren bij een winkel die je mist. Zoals de kringloop of de Hema.”
– God ja. Dat heb ik laatst gedaan (zowel de kringloop als de boekhandel) en het voelde écht als een uitje! En weet je waarom? Omdat het bijna normaal voelde. Niet helemaal natuurlijk, want je bent je er heel erg van bewust dat je met vier mensen in de winkel bent, dat je een mondkapje op hebt en dat je op de tijd moet letten, maar toch, zo lang je naar de Hema kunt is er hoop.

“Ik zeg elke dag tegen mezelf: “het einde is in zicht.”

versus

“Ik probeer niet meer vooruit te kijken (om teleurstellingen te voorkomen) en leef van dag tot dag.”

– Ik kan me in beide vinden en ik vind beide eigenlijk ook wel helpende gedachten. Op sommige dagen sta ik mezelf toe om te dagdromen over alle dingen die ik weer wil gaan doen zodra het kan en op andere dagen zeg ik juist tegen mezelf: “eerst maar eens vandaag.”

Foto: Aline Bouma

“Elke week verse bloemen voor jezelf kopen én je huis netjes houden.”
– Totáál. Marne en ik hebben best een ‘strak’ huishoudschema omdat ik echt helemaal naar word van een rommelig huis. Normaal vind ik het prima om de boel de boel te laten, maar nu we iedere dag samen thuis zijn en samen thuis werken, zit je er middenin én maak je ook gewoon meer rommel. Ik heb er heel veel baat bij als het huis netjes en schoon is, en zeker ook met verse bloemen op tafel.

“Ik zoek (online) zoveel mogelijk prikkels en interessante dingen.”
– Ook al zijn we ondertussen allemaal natuurlijk enigzins schermmoe: er gebeuren toch wel heel veel toffe dingen online. Ik noem: de lunchlezingen van The School of Life (vanaf 19 april weer), debatten bij Arminius, events bij Pakhuis de Zwijger, literaire middagen bij Frontaal, theatervoorstellingen, concerten… natuurlijk is het niet the real deal, maar het is beter dan niks? Ik merk dat het me toch goed doet om af en toe iets mee te pakken, want die totale onderprikkeling is echt killing voor mij.

Foto: Bette de Wit

“Toerist in eigen land spelen.”
– Dat moet ik ook weer wat meer oppakken! Ik voel een grote behoefte om nieuwe dingen te ontdekken, en ik heb ook altijd wel een lijstje met plekken waar ik nog naartoe wil (en wat ook kan, ondanks de lockdown), dus misschien moet ik toch Utrecht even wat vaker uit. Dat zal mijn blog- en instagramcontent denk ik ook ten goede komen. Dat vind ik namelijk ook nog knap lastig; om al ruim een jaar inspiratie te putten uit toch wel echt behoorlijk minder dan ik gewend was. Daarbij komt dat mijn sjaal is af gebreid en alle vier seizoenen van The Bold Type zijn gekeken; het is tijd om weer meer van de bank af te komen!

Misschien ben je hier nieuw of heb je een paar blogposts van het afgelopen jaar gemist. Ik zet hieronder even op een rijtje welke lockdown-gerelateerde blogposts ik schreef. Wie weet heb je er nog iets aan voor de komende tijd. <3

Over thuisisolatie en je mentale gezondheid 

Over hoe mijn dagen in thuisisolatie (eerste lockdown) eruit zagen/zien

Over jezelf motiveren om te gaan/blijven wandelen 

Over daten in lockdown 

Over 30 dagen (thuis) yoga 

Over morning pages schrijven om je dag goed te starten 

Over omgaan met slechte dagen

Voel je vrij om je gedachten over dit onderwerp te delen bij de comments. Misschien heb je nog meer suggesties? Deel ze vooral! Ik weet zeker dat we er met z’n allen iets aan kunnen hebben.

The post Hoe houden we het nog een beetje leuk voor onszelf? appeared first on De Groene Meisjes.

Pita’s met oesterzwammenshoarma en knoflooksaus

De foto’s in deze blogpost zijn gemaakt door Aline Bouma

Hoe staat het met jouw lunchgame? Maak je nog geregeld iets lekkers voor jezelf? Ik heb het idee dat nu heel veel mensen thuis werken het ook gebruikelijker is geworden om wat meer uit te pakken rond lunchtijd. Dit vind ik een positieve ontwikkeling die ik alléén maar toejuich!

Mocht jouw lunchinspiratie een beetje weggezakt zijn, dan hoop ik je hierbij wat nieuwe zin mee te geven. Ik maakte shoarma van oesterzwammen en uiteraard maakte ik daar een lekkere knoflooksaus bij. Want wat is shoarma zonder knoflooksaus nou helemaal?!

Voor wie het nog niet weet: oesterzwammen zijn top. Je kunt er alle kanten mee op. Op de een of andere manier nemen oesterzwammen álle smaken aan en kunnen ze vrij gemakkelijk doorgaan voor iets wat op vlees lijkt. Dat heeft – denk ik – met het mondgevoel te maken. De oesterzwam en ik, wij mogen elkaar.

Wist je trouwens dat je zelf heel gemakkelijk oesterzwammen kunt kweken? Daar heuse oesterzwamkweeksets voor te koop. Zoals . Je gebruikt hierbij koffiedik als voedingsbodem: makkelijk én duurzaam!

Goed, over naar het recept!

Wat heb je nodig voor 2 broodjes oesterzwammenshoarma?

250 gram oesterzwammen, in reepjes
1 eetlepel olijfolie
1 eetlepel shoarmakruiden (liefst zónder zout)
2 pita’s
1 kleine rode ui, in dunne ringen
50 gram verse bladspinazie

voor de knoflooksaus:

3 eetlepels vegan mayonaise
2 eetlepels ongezoete sojayoghurt
1 teen knoflook, geperst
2 theelepels citroensap
5 gram verse bieslook, fijn geknipt

Wat ga je doen?

Bereidingstijd: 15 minuten

1. Marineer eerst de oesterzwammen. Doe de reepjes in een kom, besprenkel met olijfolie en strooi de shoarma- kruiden erover. Schep goed door, zodat de kruiden goed verdeeld worden. Zet apart.

2. Roer alle ingrediënten voor de knoflooksaus door elkaar in een kommetje. Zet apart.

3. Bak de pita’s af volgens de aanwijzingen op de verpakking.

4. Verhit 1 eetlepel olijfolie in een koekenpannetje en bak de oesterzwammen samen met de uienringen 5 minuten.

5. Snijd de pita’s doormidden en vul deze met (veel!) saus, bladspinazie en het oesterzwammen-uienmengsel. Voor- uit, doe er nog wat extra saus op. Wees nooit te zuinig met saus.

Pre-order Vegan voor iedereen!

Dit recept komt uit mijn kookboek dat op 20 mei verschijnt! Je kunt Vegan voor iedereen bestellen via deze link of door je favoriete boekhandel op te bellen en daar een exemplaar aan te vragen. Ik kan niet wachten om het boek de wereld in te slingeren en het met jullie te delen. In het boek staan tientallen ‘gewone’, makkelijke en betaalbare recepten – allemaal vegan, uiteraard – en ik ben ontzettend benieuwd wat jullie ervan gaan vinden!

De komende weken zal ik in de aanloop naar de lancering om de week een recept met jullie delen, natuurlijk met het idee je alvast een beetje warm te maken voor mijn boek ;)

Deze blogpost bevat affiliatelinks 

The post Pita’s met oesterzwammenshoarma en knoflooksaus appeared first on De Groene Meisjes.

Zo organiseer je een (vegan) wijnproeverij thuis

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Neleman 

Vorige week kreeg ik een fantastisch pakket thuisbezorgd. Het was een heel tof vormgegeven doos in zwart-wit met daarin zes kleine flesjes wijn van Neleman. Ik vind de hele branding van Neleman geweldig, check hun Instagram maar eens. Het is het hipste wijnmerk dat ik ken, maar… is de wijn ook lekker? Ik bedoel, dat is uiteindelijk het allerbelangrijkste. Voor het antwoord op die vraag kun je het beste zelf een wijnproeverij organiseren natuurlijk ;) Ik doe je in deze blogpost even voor hoe je dat kunt aanpakken.

Biologische en vegan wijn

Laat ik je eerst iets meer over de wijnen van Neleman vertellen, voordat ik losbarst met mijn tips. Alle wijnen van dit mooie merk zijn biologisch én veganistisch. Nu denk je misschien wel: ‘huh? Kan een wijn veganistisch of niet veganistisch zijn dan?’ Ja, zeker. Het slechte nieuws is dat voor de productie van sommige wijnen dierlijke producten worden gebruikt. Zo wordt er bijvoorbeeld soms eiwit gebruikt om een wijn te klaren (filteren) en een enkele keer wordt er zelfs gebruik gemaakt van vislijm. Niet echt waar je op zit te wachten als vegetariër of veganist.

Het goede nieuws is dat je met de meeste biologische wijnen (zoals die van Neleman dus) gelukkig vaak goed zit. Biologische wijnen zijn doorgaans veganistisch. Om het helemaal zeker te weten is het natuurlijk fijn als het label op de fles gewoon aangeeft of de wijn vegan is, middels het vegan logo. Bij de wijnen van Neleman is dat het geval, dus dat is handig!

Winetasting @ home

Neleman heeft witte wijnen, rode wijnen en mousserende wijnen. Als je nou niet kunt kiezen, dan zijn er ook leuke wijnpakketten waar voor elk wat wils in zit. Of! Je bestelt de ‘Neleman mini tasting box’ en organiseert je eigen wijnproeverij thuis!

Hoe pak je dat vervolgens aan? Eigenlijk is het heel simpel en heb je niet veel nodig. Zeker niet als je een kant-en-klare wijnproeverijbox hebt besteld. In feite heb je dan alleen nog je mooiste glazen, lekkerste vegan borrelhapjes (ontzettend belangrijk) en fijn gezelschap nodig. Een gezellige playlist misschien? In de box zit een klein boekje met alle informatie over de wijnen die je gaat proeven en om het extra officieel te maken zou je er een notitieboekje bij kunnen houden waarin je jullie bevindingen over de wijnen bijhoudt. Maar, je mag natuurlijk ook gewoon in het park gaan liggen met je wijntjes in een koelbox en lekker uit plastic glazen drinken. Zak chips erbij. Geen oordelen hier.

Ik zal niet te veel verklappen over de wijnen in het pakket want dan hoef je ze zelf misschien niet meer te proeven, maar ik kan wél zeggen dat de ‘Just fuking good wine’ mijn favoriet was. Aan de naam van de wijn heb ik weinig toe te voegen; het is gewoon wat het is. In het boekje staat er als omschrijving bij de wijn: ‘volle, kruidige witte wijn met tonen van rijp tropisch fruit, kaneel en nootmuskaat. Vleugje vanille van het hout en een zachte, romige afdronk.’ Hebben jullie, als je zo’n omschrijving leest, ook meteen zin om een sommeliercursus te gaan volgen? Ik kan trouwens niet wachten om in de zomer met de rosé variant van deze wijn in onze tuin te liggen, met mijn voeten in een voetenbadje en een goed boek erbij.

Het pakket om thuis je eigen wijnproeverij te organiseren kost tijdelijk €43,87 in plaats van €58,49 en is bedoeld voor twee personen. Eerlijk gezegd denk ik dat je met dit pakket voor drie personen ook een heel eind komt. Ik vind het een leuk idee om dit als verjaardagscadeau aan een wijnliefhebber te geven – heb je meteen iets leuks te doen! – of als romantisch gebaar naar je date. Je leert iets nieuws, je hebt iets om over te praten én je eet en drinkt lekker. Een betere combinatie is er toch eigenlijk niet?

Geen wijn zonder snacks

Tot slot iets heel belangrijks: welke borrelhapjes maakte ik? Ik had zin om een beetje uit te pakken met groenten, dus ik maakte:

– artisjokken met een heerlijke dipsaus. 
Breng een pan met water, het sap van een halve citroen en een goede snuf zout aan de kook.
Kook de hele artisjokken 30 minuten. Leg iets zwaars (ik gebruikte een kom) op de artisjokken, zodat ze onder water blijven.
De dip maakte ik van: 2 lepels olijfolie, een halve theelepel mosterd, een halve theelepel agave, een goede ‘squeez’ citroensap. Goed roeren en klaar ben je!

– chips van palmkool 
Verwarm je oven voor op 190 graden. Was de palmkool (een paar stelen is genoeg) en ‘strip’ de bladeren van de stelen. Maak een mix van 1 eetlepel olijfolie, een snuf zout en een eetlepel sesamzaadjes. Masseer de bladeren in met deze mix, zorg dat alles goed bedekt is. Bedek een bakplaat met bakpapier en verdeel de palmkool hierover met genoeg ruimte tussen de bladeren.
Schuif voor 8 minuten in de oven en laat goed afkoelen tot de chips lekker krokant zijn.

– doperwtendip 
Breng een pan met water aan de kook, voeg een snuf zout toe. Kook 200 gram doperwten (uit de vriezer) in een minuut of 3 gaar. Giet af en laat afkoelen. Gooi de afgekoelde doperwten in je keukenmachine met: 50 g vegan feta van Violife, een eetlepel olijfolie, een paar blaadjes munt, het sap van een halve citroen en een goede snuf peper en zout. Laat draaien tot het een lekker gladde en romige massa is. Serveer met sjieke crackertjes.

Ik vond het ontzettend leuk om op deze manier kennis te maken met de wijnen van Neleman én het gaf me een leuke ‘thuisblijfactiviteit.’ Ik ben benieuwd of jullie wel eens een wijnproeverij hebben georganiseerd en of je voor een volgende keer nog tips voor me hebt! 

Nog geen 18? Nog geen alcohol! 

The post Zo organiseer je een (vegan) wijnproeverij thuis appeared first on De Groene Meisjes.

Leestip: Jaguarman – Raoul de Jong

Laat ik voordat ik echt begin aan dit verhaal eerst even uitleggen waarom ik een blogpost schrijf over één boek. Dat is namelijk niet wat ik gewend ben te doen; normaal gesproken spaar ik een boek of vijf tot tien op en schrijf ik een verzamelpost. Dat vind ik heel leuk om te doen, maar die blogposts worden standaard stukken van 3000+ woorden en ik probeer mijn content (op al mijn kanalen) tegenwoordig wat beknopter te houden. Immers, wie heeft de tijd en zin om al die woorden te lezen? In die tijd kun je ook beginnen aan een goed boek. Dat ik nu een blogpost over slechts één boek schrijf betekent in dit geval twee dingen: ik vond dit zó’n goed boek dat het alle aandacht verdient én ja, het is een oefening, voor mezelf, in dingen in kort houden.

verscheen in november 2020 bij uitgeverij de Bezige Bij en het boek is inmiddels aan zijn derde druk toe. Raoul de Jong is een Rotterdamse schrijver die ik geregeld ergens voorbij zag komen in mijn tijd in Rotterdam, en dan bedoel ik natuurlijk bij literaire events, maar ik heb hem ook een keer in een yogales gezien. Dat leek me toch een belangrijk detail om te vermelden. Verder wist ik eigenlijk heel weinig over Raoul, maar door het lezen van Jaguarman heb ik het gevoel dat ik hem iets beter heb leren kennen.

Ik kocht dit boek afgelopen weekend toen Marne en ik een weekendje te logeren waren in de stad die ik een jaar geleden nog mijn thuis noemde, en ja, natuurlijk kocht ik het bij mijn favoriete lokale boekhandel. Dat is van Gennep en voor wie niet uit Rotterdam komt: dat is die mooie boekwinkel tegenover die grote kabouter met die butplug op dat plein. In de trein terug naar Utrecht begon ik te lezen en twee dagen later was het boek uit. Jammer genoeg, zeg ik er voor de zekerheid maar even bij.

Jaguarman gaat over Raoul die op zijn 28e voor het eerst zijn Surinaamse vader ontmoet. Dat is natuurlijk al niet een heel standaard gang van zaken, maar wat het verhaal nog een beetje minder gewoontjes maakt, is dat Raouls vader hem vertelt dat één van hun voorouders een medicijnman was met een speciale gave. Hij kon zichzelf namelijk transformeren in een jaguar. Die geheimzinnige – en ook gevreesde – krachten worden doorgegeven van vader op zoon. Raouls vader waarschuwt hem om dit verhaal met rust te laten, maar je snapt, als Raoul daarnaar geluisterd had, dan hadden we dit boek niet gehad. Raoul reist af naar Suriname om de geschiedenis van zijn familie en het land te onderzoeken. Hij verblijft een periode in Paramaribo en trekt eindelijk de jungle (of: het bos, zoals Surinamers het noemen) in, waar hij als jong jongetje al van droomde.

Ik vond het boek nogal een trip. Op sommige momenten was ik ontroerd, op andere momenten lachte ik hardop. Maar bovenal wilde ik maar doorlezen en doorlezen, omdat het zó spannend en ook zó leerzaam was. Vriendin Simone, die Raoul mocht interviewen, vond het boek lezen als een detective. Ook daar kan ik me in vinden. Met het risico om als een sticker op de cover van een boek over te komen: ik vond het een magisch boek. Het nam me opnieuw mee naar Suriname; ik wás daar echt weer even. Dromerig en uitbundig en mysterieus tegelijk. En dan doel ik niet alleen op de schrijfstijl, want ook de tekeningen in het boek zijn prachtig.

Het boek liet me af en toe ook ineenkrimpen van schaamte, omdat ik moest denken aan de boottocht die ik langs een aantal plantages heb gemaakt, met een gids die me van alles over het slavernijverleden van Suriname probeerde bij te brengen. Dit doet Raoul aan de hand van boeken die hij heeft gelezen in zijn onderzoeksfase (omdat hij, naar eigen zeggen, ‘net zo weinig wist over de geschiedenis van Suriname als iedere andere Nederlander’) en de gesprekken die hij met allerlei mensen in Suriname voerde. Ik voel me weer die ultrawitte meid die hardop en verbaasd dacht ‘hè waarom weet ik dit allemaal niet?!’ Dat was toen ik eenentwintig was en nog steeds zijn er dingen waar ik geen weet van blijk te hebben. Maar gelukkig hebben we daar Jaguarman nu voor, om een beetje wijzer en alerter te worden.

Zoals vaker wanneer ik echt heel erg vol ben van een boek hoop ik van harte dat heel veel mensen in mijn (al dan niet digitale) omgeving het gaan lezen, zodat ik met die mensen over het boek kan praten. Dus ja, dit is een verkapte manier om te zeggen: lees dit boek alsjeblieft. Je gaat er geen spijt van krijgen.

Tot slot wil ik je wijzen op mijn nieuwsbrief, die om de week op vrijdag uitkomt, waarin ik nog veel meer lees-, luister- en kijktips deel. Het is de MEER MEER (snap je?) nieuwsbrief en je kunt je hier abonneren. De volgende editie ligt op vrijdag 5 maart in je mailbox.

Ps1 Zie je, ik ga toch alweer richting de duizend woorden. Dat was niet wat we afgesproken hadden, Wildschut. Soms heb ik echt het idee dat ik het nooit zal leren.

Ps2 Deze blogpost bevat een affiliatelink naar een webshop waar je onder andere boeken kunt bestellen. Je kunt natuurlijk ook, net als ik, het boek bestellen bij een lokale boekhandel. Die kunnen je support erg goed gebruiken, juist nu.

The post Leestip: Jaguarman – Raoul de Jong appeared first on De Groene Meisjes.

Valentijnsdag in een lockdown

Valentijnsdag 2021: we kunnen niet uit eten, we kunnen niet uitgebreid shoppen voor cadeaus (nou ja, kan wel online natuurlijk, maar ik ben sowieso eigenlijk geen voorstander van cadeaus op 14 feb), we kunnen niet naar concertjes of naar het theater. Misschien voel je je een beetje verloren en zie je tegen aanstaande zondag op. Ik help je om, ondanks alles, toch een leuk plannetje voor deze dag te maken.

Bij het schrijven van deze blogpost heb ik er rekening mee gehouden dat de tips leuk moeten zijn voor mensen met een partner (of partners,) maar ook voor mensen die geen romantsiche relatie hebben en Valentijnsdag met een vriend (m/v/x/) óf solo vieren. Ook zou je al deze dingen offline en online kunnen doen. Hopelijk maakt dit Valentijnsdag een stukje inclusiever dan hoe we het traditioneel gezien misschien gewend zijn.

Stuur je geliefden kaartjes

En begin daar vandaag of morgen mee, want dan is je kaartje (of een liefdesbrief?) er hopelijk nog op tijd! Denk ook aan je collega’s, kennissen die een hart onder de riem kunnen gebruiken én: je opa en oma. Wees niet bang dat je op Valentijnsdag alleen maar kaartjes naar je love interest ‘mag’ sturen. Iedereen vindt het leuk om een kaart of een brief te krijgen. Sterker nog, ik zou het een prachtige nieuwe traditie vinden om mijn beste vrienden met Valentijnsdag een brief te schrijven. Laten we er dit jaar mee beginnen!

Volg een online yogales

Les 25 uit het BREATH programma van Yoga with Adriene is bijvoorbeeld een heel geschikte les. De titel van de les is letterlijk ‘Love’ en focust op zelfliefde. De ultieme manier om je dag met een beetje selfcare te beginnen of juist te eindigen. Ik verwacht dat er ook yogastudio’s zullen zijn die speciale Valentijnslesjes gaan aanbieden, dus houd je favoriete studio’s in de gaten!

Uitgebreid ontbijten of brunchen

Bestel een ontbijtpakket bij je favoriete horecagelegenheid. Het komt extra goed uit dat Valentijnsdag dit jaar op zondag valt, want hopelijk hebben veel mensen nu ook tijd om dit ontbijt rustig in bed op te eten. Je zou natuurlijk ook zelf kunnen uitpakken met een uitgebreid ontbijtje. Als ik zo vrij mag zijn: wafels, wentelteefjes of pannenkoekjes zijn natuurlijk altijd een goed idee.

Herinneringen ophalen

Kijk samen naar oude foto’s. We kunnen nu niet uit en we doen weinig leuk dingen, en we kunnen zéker niet op reis, maar er was een tijd dat dat wel kon, dus misschien zijn er dan ook wel fijne herinneringen waar we naar terug kunen kijken. Misschien heb je nog wel ergens een fysiek fotoalbum liggen waar je samen doorheen kunt bladeren, maar anders doet een digitale slideshow ook wonderen!

Wandelen

Ook vandaag gaan we: juist, wandelen. Wandel lekker naar een koffietentje aan de andere kant van de stad en haal daar een lekker warm drankje. Trakteer je wandelpartner op een brownie of een koekje.
Dit kan natuurlijk ook op afstand: spreek af dat je allebei ergens naartoe wandelt voor koffie en iets lekkers en videobel elkaar om elkaar te laten zien wat je gescoord hebt. (Neem handschoenen mee, want zoals het nu lijkt is het zondag nog flink koud en een brownie in de sneeuw delen is romantisch, maar ook pittig fris)

Organiseer een knutselworksop

Iets creatiefs samen doen is ontspannend en zorgt vaak voor meerdere lachbuien. Pak al je knutselspullen (verf, potloden, glitters, lijm, schaar, papier enz) erbij en ga ermee aan tafel zitten. Zet een gezellig muziekje of een podcast aan, potje thee erbij, en knutsel zonder pressure gewoon wat er in je opkomt. Misschien maak je een tekening van de ander of knip en plak je een collage (van oude magazines oid) in elkaar. Het gaat totaal níet om het eindresultaat, maar om de ontspannende en gezellige bezigheid.

Spelletjes & wijn-of bierproeverij

Stel een wijn-of bierproeverij samen, of bestel er eentje bij een lokaal café, en trek de leukste spelletjes uit de kast. Vergeet de borrelhapjes (of gewoon een zak chips) niet!

Een (echt) goed gesprek

Wonen jij en je partner(s) of vrienden samen en hebben jullie het idee dat jullie elkaar nu wel genoeg gesproken hebben na al bijna een jaar fulltime samen thuis zijn? Maak (samen) een lijstje met vragen die jullie tijdens het eten gaan beantwoorden. Of misschien kies je een specifiek onderwerp waarover je samen wilt filosoferen. Je kunt ook een kaartenset met vragen gebruiken. Misschien een leuk moment om eens een ‘ander soort’ gesprek te hebben dan normaal.

Organiseer een themadiner

Kook in een dinertje in de thema van een land én kies daarbij ook drankjes (cocktails?), muziek en een film uit dat land uit. Marlous doet dit – geïnspireerd door een vriendin – iedere week met haar vriend en schreef er een uitgebreide blogpost met tips over.

Dans tussen de gangen door op muziek uit de playlist die je hebt samengesteld. En ja, dat kan mooi aangekleed en wel, maar dit alles kan ook prima in joggingpak.

Heb je een beetje inspiratie nodig voor je themadinertje? Check mijn receptenindex en kijk welke gerechten je aanspreken. Laat dat je vertrekpunt voor je fictieve reisje zijn! Als ik je een paar tips mag geven: wat denk je van een Marokkaanse / Mexicaanse / Koreaanse / Japanse avond?

Wat betreft de film naar keuze: heb je het gevoel dat je Netflix nu wel een beetje hebt uitgespeeld? Kijk ook eens naar Picl, Pathé Thuis en Vitamine Cineville.

Geen zin in deze organisatie? Gewoon lekker friet bij de plaatselijke snackbar halen en het vervolgens een Vlaamse avond noemen is ook hélemaal prima hè?

Betrek anderen bij jullie dag

Host een online karaoke of pubquiz met vrienden. Dansen en plezier maken met vrienden – hoe lang is dat wel niet geleden?! Het zorgt voor een andere dynamiek en dat kan ontzettend leuk en verfrissend zijn! Juíst op Valentijnsdag.

Lees elkaar voor

Even geen zin om naar een scherm te kijken? Elkaar voorlezen vind ik een heel fijne en intieme bezigheid. Misschien vinden jullie het leuk om elkaar voor te lezen uit een boek dat je momenteel aan het lezen bent, of misschien kies je iets waarvan je al maanden roept dat de ander het ook ‘écht gelezen moet hebben.’ Ook een aanrader: kies poëzie voor wat extra romantiek. Een mooi moment om er eens wat dichtbundels bij te pakken!

Ik hoop dat deze tips je wat inspiratie geven om er aanstaande zondag toch een fijne dag van te maken. En als je nou denkt: ‘ik heb ér echt niks mee, mag ik Valentijnsdag niet gewoon overslaan?!’ Natúúrlijk mag dat. Je moet helemaal niks. You do you. 

Heeft er iemand nog een andere leuke lockdown-proof Valentijnstip? Deel hem dan vooral in de comments! 

Foto’s: Aline Bouma en Sam van Rij 

The post Valentijnsdag in een lockdown appeared first on De Groene Meisjes.

30 dagen yoga (BREATH, Yoga With Adriene)

Als je me volgt op Instagram dan kan het je bijna niet zijn ontgaan dat ik momenteel middenin de ‘BREATH – 30 Day Yoga Journey’ van Yoga With Adriene zit. Ik noem het soms per ongeluk een challenge, Adriene noemt het een journey. Vind ik beide eigenlijk een beetje lastige termen, maar goed, waar het op neerkomt is dat ik 30 dagen lang yoga doe. Vandaag deed ik les 16, dus ik ben officieel over de helft. In deze blogpost vertel ik je over mijn ervaring met BREATH en beantwoord ik een aantal vragen die ik van jullie kreeg.

Laat ik even beginnen met het hoe, wat en waarom. Ik ben BREATH gaan volgen omdat ik de lessen in mijn favoriete yogastudio (shout out naar Studio Natuurlijk in Utrecht!) enorm mis. Ik doe nu een jaar of drie aan yin yoga, ongeveer één keer per week, maar ja, door de lockdowns kunnen we natuurlijk geen live lessen volgen. Ik zocht een manier om, naast al dat gewandel van mij, een beetje in beweging te blijven. Kennelijk heb ik veel Yoga With Adriene fans onder mijn volgers, want het werd me door meerdere mensen getipt om het programma te gaan volgen. Ik haakte in op 6 of 7 januari, dat weet ik niet meer precies, maar ik begon in ieder geval niet op 1 januari, zoals veel mensen wel deden. Ik ben nu bij dag 17, wat dus betekent dat ik niet iedere dag een les heb gevolgd. Ik kom er straks nog op terug of dat iets uitmaakt of niet.

Mijn schoonzus Julia en vriendin Merlin volgen BREATH ook. Dat is erg leuk, want zo kunnen we gezellig met elkaar kletsen over op welke dag we zijn, wat fijne oefeningen waren, wat moeilijke lessen waren, en – heel belangrijk – hoe lief Adriene en haar hond Benji zijn. Het werkt erg motiverend om het samen te doen, merk ik. Ook krijg ik heel veel reacties op mijn stories op Instagram van volgers die ook middenin BREATH zitten. Jullie berichtjes zijn echt een grote aanmoediging voor me!

Goed, ik rol dus bijna iedere dag (meestal in de ochtend) mijn matje uit en volg een lesje van zo’n 25-30 minuten. Hoe ik dat aanpak en hoe het me bevalt ga ik hieronder behandelen in de antwoorden op de vragen die jullie me stelden!

Kun je later nog deelnemen aan BREATH?

Zeker weten! Adriene doet ieder jaar in januari zo’n ’30 days of yoga’ programma en de progamma’s van de voorgaande jaren staan ook gewoon nog op Youtube. Dus je kunt instromen wanneer het jou uitkomt en de lessen in jouw tempo volgen. Ik kreeg bijvoorbeeld een bericht van iemand die ervoor koos om 3 lessen per week te doen, in plaats van dus 7, en op die manier in maart klaar te zijn, in plaats van eind januari. Nou, dat is toch helemaal prima? Ik smeer het zelf uit over januari en februari.

Hoe lang duren de lessen en zijn ze zwaar?

De langste les die ik tot nu toe heb gevolgd duurde 36 minuten, de kortste was geloof ik 22 minuten. Grappig genoeg zegt dat helemaal niks over hoe ‘zwaar’ de les is. Soms is een les van 25 minuten veel uitdagender dan een les van 35 minuten. Ik vind de lessen over het algemeen best wel uitdagend. Vooral op dag 1 tot en met 10 hoorde ik mezelf bijna dagelijks zeggen dat ik het ‘best wel pittig’ vond. Ik denk dat het ook een kwestie van wennen is, want het gaat me nu steeds gemakkelijker af.

Hoe toegankelijk vind je de lessen? Is het iets voor beginners?

Ik vind Yoga with Adriene überhaupt heel toegankelijk. Adriene is lief en grappig, de lessen duren niet te lang en er wordt altijd aangegeven hoe je poses kunt aanpassen als ze je niet meteen lukken. Je hoeft niet bang te zijn dat je meteen voor de leeuwen wordt geworpen en in les drie in een handstand moet belanden. Zelf doe ik inmiddels dus een jaar of drie aan yin yoga, maar dit is een heel andere vorm van yoga dan deze video’s, dus ook ik ben wat dat betreft een beginner. Yin yoga is heel kalm en je houdt de houdingen, die vaak zittenend en liggend worden gedaan, soms wel ruim 5 minuten aan. Deze lessen zijn wat meer up tempo, meer staand, en wat meer gericht op ademhaling en kracht.  Julia en Merlin waren bij de start beide ook nog geen yoga-pro’s, maar zij geven beiden ook aan dat het goed te doen is. Goed te doen, maar uitdagend genoeg. Precies goed als je het ons vraagt!

Hoe ga je ermee om als bepaalde poses niet lukken?

Er zijn zeker wel eens poses die mij niet lukken. Bijvoorbeeld omdat ik niet zo lenig ben, mijn balans verlies of omdat er een lichaamsdeel in de weg zit. Ik probeer te denken “het lukt nu nog niet.” Voor yoga geldt over het algemeen wel echt; oefening baart kunst. Ook toen ik met yin yoga begon waren er poses die me niet lukten, en nu, drie jaar later, kan ik vrijwel moeiteloos een hele les van 5 kwartier volgen. Zo is het denk ik met alle soorten yoga. En trouwens, misschien zijn er poses die nooit gaan lukken. Nou en? Ieder lichaam is anders, dat kan en dat is niet erg. Wees een beetje easy on jezelf ;)

Is het zweverig?

Helemaal níet. Ik ben een groot liefhebber van niet-zweverige-yoga. Ik vind het zelf vrij afleidend als een les te spiritueel wordt, zoals ik dat wel eens heb meegemaakt in een studio. Dat beviel mij persoonlijk niet zo, dus ik ben heel blij dat mijn vaste yin-juf ook lekker nuchter is. Maar voor Adriene geldt dat dus ook. Ze maakt veel grapjes, aait haar hond (die altijd heel lief op een yogamat naast haar ligt) tussendoor en zingt liedjes van Britney Spears en Destiny’s Child. Love Adriene, echt waar. Ze is zó bemoedigend en sympathiek. Je moét gewoon wel van haar houden <3

Hoe voel je aan dat je een keertje wilt overslaan? En doe je dat dan?

Een heel enkele keer voel ik in mijn hele lichaam: ‘gadver nee.’ En ik heb mezelf dan één of twee keer toch naar de mat gesleept en de les toch gevolgd. Achteraf zul je altijd zien dat het toch wel een heel goed idee was. Maar omdat ik mezelf niet wil pushen en ik vooral wil dat het 30 lessen lang leuk blijft, sla ik wel eens een keertje over. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik eind februari klaar wil zijn, dus ik heb nog alle tijd voor die resterende 13 lessen.

Is het ook ontspannend voor het slapengaan of kun je de lessen beter in de ochtend volgen?

Ik denk dat dit super persoonlijk is. Ik ben een vroege vogel en heb vaker ’s ochtends dan ’s avonds zin om een lesje te volgen. Het voordeel van een les in de ochtend volgen is dat je daarna lekker kunt douchen en met nieuwe energie aan de dag kunt beginnen. Het voordeel van ’s avonds een les volgen is dat je jezelf lekker moe maakt. En ook daarvoor geldt: daarna lekker douchen of in bad en dan naar bed is ook hemels. Ik vind het eigenlijk beide erg fijn, maar voor mijn ritme komt het ’s ochtends vaak beter uit.

Wat zijn de effecten in het dagelijks leven?

Die zijn best wel groot, en ook divers. Ik merk dat de lessen me makkelijk afgaan, wat zou moeten betekenen dat ik minder stijf en stram ben. Ook heb ik het idee dat het in combinatie met het wandelen echt iets met mijn conditie doet. Maar los daarvan merk ik dat ik vrolijk word van de lessen, me daarna super energiek (en/of ontspannen) voel, en dat het me frisse moed geeft voor de dag. Ook merk ik dat de succeservaring van ‘yes weer een les gelukt!’ iets met me doet. Het helpt me om me positief over mezelf te voelen en dat is een super goed gevoel! Tot slot vind ik het juíst in deze lockdown-periode erg fijn vind, en ook erg nodig heb, om een beetje ritme en structuur te hebben. De yogalessen passen nu helemaal in die structuur, net als mijn dagelijkse wandelingen, bijvoorbeeld. Ik had het er zelfs al met Julia over dat we misschien, als we klaar zijn met BREATH, het 30-dagen-programma van vorig jaar gaan volgen. Misschien smeer ik dat dan uit over maart en april. Een lekker begin van de lente! Dit progamma past trouwens ook perfect in mijn filosofie dat sporten vooral leuk moet zijn en dat je anders moet leren kijken naar beweging. Check mijn blogpost over dit onderwerp hier!

Twijfel je of je met BREATH wilt beginnen? Check gewoon les 1 eens, zou ik zeggen. Wat ik soms doe is gewoon alvast een beetje door de video’s heen scrollen, om te kijken wat voor poses eraan zitten te komen en hoe lang de lessen duren. Misschien helpt het om alvast te weten wat er komt, of misschien moet je je juist gewoon lekker laten verrassen en beginnen! Adriene zou zeggen: ‘just show up, en dan heb je het moeilijkste al gehad.’ En, wat ze ook geregeld zegt is: ‘probeer niet nu al het eindplaatje te willen zien. Laat het komen zoals het komt.’ Ik had het niet mooier kunnen verwoorden.

Wil je op de hoogte blijven van hoe het gaat bij mij met die 30 dagen yoga? Volg me dan dus op Instagram (@merelwildschut) want daar post ik geregeld een update. Laat het me ook vooral weten als jij ook bezig bent met het programma of als je gaat beginnen. Laten we elkaar supporten!

Foto’s: Aline Bouma 

The post 30 dagen yoga (BREATH, Yoga With Adriene) appeared first on De Groene Meisjes.

Hoe kun je jezelf motiveren om te gaan wandelen?

Het komt eigenlijk maar heel zelden voor dat ik me ertoe moet zetten om te gaan wandelen. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn en ik merk dat wandelen wonderen doet voor mijn mentale gesteldheid. Wandelen maakt me vrolijk en energiek en ik zou eigenlijk wel willen zeggen dat het één van mijn favoriete hobby’s is. Echter, soms heb je zo’n grauwe, grijzige dag. Dan kijk je uit het raam en denk je: “moet dit echt?!” Voor die dagen schrijf ik deze blogpost.

Laat ik voorop stellen dat er natuurlijk niks verplicht is. Als ik me echt heel slecht voel, bijvoorbeeld wanneer ik menstruatiepijn heb, dan sla ik wel eens een dagje over. Maar op alle andere dagen ga ik wel, al is het maar voor een kort rondje door onze eigen wijk. Voor mij is het heel belangrijk om in beweging te blijven, frisse lucht aan mijn hoofd te krijgen én mijn gedachten te verzetten. Ik heb het idee dat het me in de lente en in de herfst veel beter afgaat, omdat ik de natuur er dan veel mooier uit vind zien. Maar goed, in de tussenliggende periode wil je ook wat, dus daarom zet ik even wat tips op een rij om het dagelijks wandelen wat makkelijker te maken. Deze dingen helpen mij:

– Een doel hebben om ergens heen te lopen. Maandag moest ik iets wegbrengen naar Aline, die aan de andere kant van de stad woont. Ik kon gaan fietsen (dat duurt 13 minuten) maar ik besloot te gaan lopen. Dat duurde 40 minuten heen en 40 minuten terug. Ik overwoog om terug met de bus te gaan, maar omdat ik zo lekker aan het stappen was, besloot ik ook terug te wandelen. Dat maakte een wandeling van bijna 7 kilometer. Heen en terug koos ik verschillende routes, om het nog een beetje verrassend te houden voor mezelf.

– Een wandeldoel kan ook zijn: een leuk koffietentje waar je nog niet bent geweest (een paar wijken of het dorp verderop, bijvoorbeeld) bezoeken en daar een warm drankje to go halen. Suport your local! en schrijf nadien een recensie op Google. Mijn doelen voor de komende tijd; naar Kafeetaria en naar KoffieLeute, want ik zag dat ze daar vegan brownies met cranberries hebben. Zin in!

– Als je kosten wil besparen, kun je uiteraard ook je eigen drankje vanuit huiis meenemen. Zo ga ik heel vaak wandelen met een vol met thee. Ideaal want het blijft uuuuuren warm. Misschien zit het tussen mijn oren, maar ik vind wandelen met een lekker drankje erbij écht leuker en makkelijker.

– Wandel je in je eentje en vind je dat wat saai? Zorg dat je iets te luisteren hebt onderweg. Ik kies geregeld een podcast uit op lengte (van de wandeling), maar ik ga ook wel eens voor een luisterboek of een vrolijke playlist.

– Voel je je toch een beetje verloren tijdens zo’n solowandeling? Plan een wandel-en-bel-afspraak met een vriend. De tijd vliegt om. In dit kader doe ik ook wel eens de voicememo-wandeling; ik luister en beantwoord voicememo’s terwijl ik wandel. Zo kun je toch een beetje van je af kletsen.

– Nog gezelliger is natuurlijk in real life gaan wandelen met iemand: je mag met 1 persoon op afstand buiten wandelen, dus dat doe ik graag met een vriendin. Of met Marne natuurlijk, wij wandelen heel wat af samen.

– Voor de mensen die geen hond (of ander huisdier dat graag naar buiten gaat) heeft: misschien kun je aanbieden om een keer de hond van vrienden of buren mee uit wandelen te nemen. Met een hond wandelen geeft toch meteen een beetje richting aan een wandeling!

– Zorg ervoor dat je kleren lekker zitten. Wanneer ik weet dat ik een lange wandeling (langer dan een uur) ga maken, draag ik graag een sportlegging met warme sokken in sneakers. Ook zorg ik in dit jaargetijde dat ik mijn sjaal en handschoenen bij me heb. Schoenen die lekker zitten zijn natuurlijk ook essentieel. Ga voor comfort!

– Beloof je zelf dat je bij thuiskomst lekker onder een kleedje mag gaan zitten. Een warme douche doet ook wonderen. Mijn nieuwste toevoeging aan mijn selfcare routine is deze geweldige die ik getipt kreeg van Mariska. Erg blij mee!

– Ik kijk ’s ochtends altijd al naar de weersvoorspelling en plan mijn wandeling op het moment dat er de minste kans is op regen, want daar heb ik nu eenmaal een hekel aan. Waarom het jezelf moeilijker maken als het niet nodig is? (ik weet dat er heel goede regenjassen, laarzen en paraplu’s zijn, maar ik word gewoon heel chagrijnig van regen)

– Plan je wandelingen in. Ik schrijf het letterlijk in mijn dagplanner, het liefst al met een tijdstip erbij. Zo is het inmiddels gewoon een onderdeel van mijn dagelijkse planning geworden en dat werkt goed voor mij. Ergens letterlijk tijd voor vrijmaken is vaak toch wel een manier om iets ook écht te gaan doen.

– Wat óók motiverend kan werken: ik houd mijn stappen en wandelingen bij via de die ik sinds kort heb. Dat kan natuurlijk ook met een app op je telefoon die in je jaszak zit. Is natuurlijk absoluut geen must, maar ik merk toch dat ik een beetje trots op mezelf ben als ik de 10.000 stappen weer gehaald heb! (dat lukt overigens vrij gemakkelijk als je iedere dag een uurtje wandelt)

– Zorg voor variatie in wandelgebieden. Zoek bewust eens een andere locatie op. Tip:  staat vol met prachtige wandelroutes. Of wat denk je van een NS wandeling?

Heb jij nog andere motiverende tips om jezelf naar buiten te krijgen? Ik ben ook benieuwd hoe vaak jullie wandelen, hoe lang en waar jullie dat het liefste doen. Ik lees het graag in de comments!

Deze blogpost bevat affiliatelinks. Wanneer jij iets bestelt via mijn linkjes, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Jij betaalt daarvoor – uiteraard – niks meer dan normaal. Dank voor je support!

De foto’s in deze blogpost zijn gemaakt door Sam van Rij en Bette de Wit. 

The post Hoe kun je jezelf motiveren om te gaan wandelen? appeared first on De Groene Meisjes.