Zy > Recent Status Updates

اگر مجذوب افراد بسیار برجسته هستید و پول و وقت خود را صرف خواندن زندگی نامه هایشان می کنید ، ان جنبه ای را که در انها دوست دارید ، در خود جست وجو نمایید . شما شایسته این هستید که هر چه می بینید و حقیقتا می خواهید ، داشته باشید.

بیشتر ما نگرش محدودی از انسان بودن خود داریم. هنگامی که بگذاریم انسان بودن ما ، جهانی بودن ما را پذیرا گردد، به سادگی می توانیم هر چه بخواهیم، بشویم.

ما سرشار از نور، عشق و درخشندگی هستیم و‌به همان اندازه اکنده از خو‌دخواهی ، پنهان کاری و کینه توزی می باشیم.ما باید تمامی جهان را در خود جا دهیم . باید همه جنبه های خود را درک کنیم و دوست بداریم تا بتوانیم انسانی تمام و کمال باشیم .

ان هنگام که درک کنید هر انچه در دیگران می بینید ، در خود دارید ، کل دنیای شما دگرگون میشود.

هر رشته دی ان ای کل تاریخ تکامل حیات را در بردارد. ذهن من توان هر تفکری را که تاکنون شکل گرفته ، یا در اینده شکل خواهد گرفت در خود دارد.درک این حقیقت دریچه زندگی را به روی ما می گشاید و ما را به سوی ازادب نامحدود هدایت می کند .

ما همگی این حس خودمان بودن رابرای مدتی کوتاه دردوران کودکی داشته ایم و سپس این حس گم شد.این امکان وجود دارد که این حس را برگردانیم و زندگی عمیق تر و متعالی تری را اغاز کنیم،اگر به اندازه کافی فروتن باشیم که اقرار کنیم که انچه با زندگی

همه ما رابطه شهودی با دریای عظیم فناناپذیری که زمانی از ان امده ایم را حفظ می کنیم.

هنوز کسی هست که در دستان او
این افتادن بی پایان به ارامی انجام می شود ...ریلکه

روح از هریک از ما میخواهد که زندگی برتررا زندگی کنیم.هر روز این فراخوان تجدید میشود
و بدون هیچ صحبتی شماراترک می کند تا اینکه
زندگیتان را تجزیه و تحلیل کنید،در حالی که عظمتی هیبت برانگیز دارد،تا اینکه چیزی که هم محدود و هم نامحدود..

سفر شما سفر تنهایی است ، چرا که زندگی ای که قرار است انتخاب کنید زندگی شماست و نه زندگی کس دیگری .

اگر بخواهبم به التیام روح بپردازیم باید هم تمایل داشته باشیم و هم برای سرنخ هایی به درون بنگریم و هم با چشمانی که از لحاظ معنوی تنظیم شده اند به طرزی متفاوت به جهانی که در ان زندگی می کنیم ، بنگریم .

اگر انگاره های فرهنگ عامه ما به طرزی موثر از خواسته های روح حمایت می کرد ، در این صورت ما هیچ نیازی به تعمق یا روانکاوی یا کتاب ها نداشتیم تا ما را تهییج کرده و به خوداگاهی وسیع تری برسانند .

چگونه می توانیم به سفر ادامه دهیم و همزمان روح مان را التیام بخشیم ؟

اگر وقتی هنوز زنده ای طناب هایت را پاره نکنی ، ایا فکر می کنی ، روح بعدا این کار را برای تو انجام خواهد داد؟ کبیر

دوستانم می گویند که من اشتباه می کنم
وقتی ترانه ای از نو می سرایم
انها باید بدانند موضوع چیست،
این خود من هستم که دوباره ساخته می شوم .

«من» لازم است یاد بگیرد تا بر اساس تاییداتی از درون زندگی کند ، نه از طریق کوتاه امدن در برابر ترس های زمانه .

من اغلب امنیت را به رشد ترجیح می دهد و در نهایت به هیچ یک نمی رسد.

یکی از اساتیدم به نام استناب روماین هاپر به عنوان یک دعای خیر به من گفت :(( الهی که خداوند ارامش را از روح تو بگیرد.))

چرا به ارزوهای وجود متعالی که درون هریک از ما جاری است بی توجه هستیم ؟

من در سطح زندگی پیش می رفتم ، یا رویهمرفته در کلمات و نه هرگز در واقعیت. چه کتابها که تا نیمه خواندم ، چه دوستام که تا نیمه دوست داشتم‌، چه شهرها که تا نیمه تماشا کردم ، چه زنها که تا نیمه در اغوش گرفتم !۱

اگر همه کس اسرار نهان خود را فاش و حرفه حقیقی و هویت خود را اعلام می کرد ، ما سرگیجه می گرفتیم !

این قافله عمر عجب می گذرد دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش ار پیاله را که شب می گذرد

مزیت دو نیم شدن این است که در هر فرد و‌ هر شی ادم در می یابد درد ناقص بودن در ان فرد یا ان شی چگونه چیزی است .

ابدیت را نباید سرسری گرفت.

درمان اهمیت ندارد مهم با درد زندگی کردن است. کی بر کیگارد در پی درمان است ، درمان نهایت ارزوی اوست و این در سراسر نوشته هایش به چشم می خورد . او با تمام توان فکری خود می کوشد از تناقض های ناشی از زندگی انسانی بگریزد .

چگونه می توان نزدیکی بسیار این روح ها به یکدیگر را احساس نکرد ؟

جوان در روح جهان فرورفت و دید که روح جهان ، بخشی از روح خداند است ، و دید که روح خداوند ، روح خود اوست . و دید که بدین ترتیب می تواند معجزه کند .

صدای ما قلب ها مدام اهسته و اهسته تر می شود، اما هرگز خاموش نمی شویم. می کوشیم حرف هامان شنیده نشود : نمی خواهیم ادم ها به خاطر پیروی نکردن از قلب هاشان رنج بکشند.

قلب من از رنج می ترسد.
به او بگو ترس از رنج ، از خود رنج بدتر است. و اینکه هیچ قلبی ، تا زمانی که در جست و جوی رویاهایش باشد ، هرگز رنج نمی برد . چون هر لحظه جست و جو ، لحظه ملاقات با خداوند و ابدیت است.

دوبوار با سارتر به اسانی می توانست خود را فانی سازد بی انکه واقعا دنیای واقعی خویش را به عنوان یک زن یا یک نویسنده از دست بدهد .