Suman Pokhrel's Blog: सुमन पोखरेल Suman Pokhrel, page 18

पहिले केही थिएन जे भो जिन्दगी मै भो' (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


पहिले केही थिएन जे भो जिन्दगी मै भो'
नहुनु हुन्छ त्यहाँ, जस्तो जिन्दगी नै भो'

रहर भो, कुण्ठा भो, केही विरक्त पनि भो'
जिजीविषा जीवनप्रति आसक्त पनि भो'
हेला भो', घृणा भो', प्रेम जिन्दगी मै भो'
नहुनु हुन्छ त्यहाँ, जस्तो जिन्दगी नै भो'

रोयो, विक्षिप्त भो, कहिले मन तृप्त भो'
उफ्रियो, दौडियो, तन; कहिले सुषुप्त भो'
खाँचो भो', अभाव भो', प्राप्ति जिन्दगी मै भो'
नहुनु हुन्छ त्यहाँ, जस्तो जिन्दगी नै भो'

मोह भो', अहंकार भो, ताण्डव नृत्य पनि भो'
मै हुँ भनेर के गर्नु आखिर मृत्यु पनि भो'
अन्त्य मै भए पनि हुन त जिन्दगी मै भो'
नहुनु हुन्छ त्यहाँ, जस्तो जिन्दगी नै भो'

आज यो मैले तिमीलाई नै सुम्पिदिएँ (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


आज यो मैले तिमीलाई नै सुम्पिदिएँ
जे गर यसलाई तिम्रै जिम्मा लगाएँ

हिजो अस्ति त यो अरूको ऋणी थियो
अलि अलि आश सबलाई बेच्या थियो
आज हकदाबी गर्न अरु कोही आउने छैन
आश भन तिमी या लाश भनिदेउ
चाहे गाड यसलाई चाहे जलाइदेउ
जे गर यसलाई तिम्रै जिम्मा लगाएँ
आज यो मैले तिमीलाई नै सुम्पिदिएँ

जीवनको ब्यस्ततामा सँधै नै म हराएँ
यही हो त्यो कमाइ जो मैले आज पाएँ
अब फिर्ता माग्न कोही पनि आउने छैन
यश भन तिमी या लाश भनिदेऊ
चाहे सञ्चय गर चाहे सडाइदेऊ
जे गर यसलाई तिम्रै जिम्मा लगाएँ
आज यो मैले तिमीलाई नै सुम्पिदिएँ

को दुख्छ अब मलाई चोट बाँचिदिन्छु (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल

को दुख्छ अब मलाई चोट बाँचिदिन्छु
छुँदैन अपमानले म खोट बाँचिदिन्छु

सपनाको के म्याद हुन्छ र
बीच मै पनि ब्यूँझदिन्छु
चिथोरी कल्पनामा झस्क्याई टाँसिदिन्छु
काँडाले के घोचोस् चस्क्याई हाँसिदिन्छु

सजायको हद के नै होला
आरोप सबै सहिदिन्छु
फेरेर सबै परिभाषा आयु ब्यूँझाइदिन्छु
छट्पटिन्छु जीवनले म मृत्यु निदाइदिन्छु

हरेक साँझ झिकेर मुटु बोक्दछु हातमा (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


हरेक साँझ झिकेर मुटु बोक्दछु हातमा
के गर्नु नत्र पागलझैँ हुन्छु हर मध्यरातमा

स्वप्नझैँ जब सम्झना आउँछन् अतीतका ती दिन
डडेलोलेझैं निरीह छाती पोल्दछ छिन छिन
हराइदिन्छु त्यसैले हररात रक्सीको मातमा
के गर्नु नत्र पागलझैँ हुन्छु हर मध्यरातमा

आँखामा आँसु, ओठमा तृष्णा, डाह छ मुटुमा
आँसुले जलन बढाइदिन्छ पोखिई चोटमा
रमाइदिन्छु, भैदिन्छु खुसी, जीवनको घातमा
के गर्नु नत्र पागलझैँ हुन्छु हर मध्यरातमा

मेरा भावनालाई तिर्सना ठान्यौ शायद (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


मेरा भावनालाई तिर्सना ठान्यौ शायद
नजीक आउन त्यसैले तिमी डरायौ शायद

दुई पल साथरहे एक जीवन पाउनेथे
धेरै दिनका मौन यी अधर मुस्काउनेथे
यी रात रुँदै काट्ने तिमीले बनायौ शायद
नजीक आउन त्यसैले तिमी डरायौ शायद

आफ्नो भन्छ्यौ जसलाई त्यो आँखा मेरै थियो
मुटुमात्र हैन सब भाव-भाका मेरै थियो
मेरा आफन्तलाई पराई बनायौ शायद
नजीक आउन त्यसैले तिमी डरायौ शायद


Suman Pokhrel

झरेको फूल फेरि बहार बटुल्न खोज्छ (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल

झरेको फूल फेरि बहार बटुल्न खोज्छ
टुक्रिसकेको मुटु रहर सँगाल्न खोज्छ

एकपल्ट झरेर के भो वसन्त फेरि आउँछ
वैँशको रङ्गमा रम्न प्रकृति पनि धाउँछ
निराशा उठेर आज आश अँगाल्न खोज्छ
टुक्रिसकेको मुटु रहर सँगाल्न खोज्छ

बाँच्न चाहनेले केही चोट खप्नैपर्छ
घाउ निको हुन एकछिन त पख्नैपर्छ
खै केले मनलाई, यसरी सम्हाल्न खोज्छ
टुक्रिसकेको मुटु रहर सँगाल्न खोज्छ

पहिले त तिम्रो जीवनको शृङ्गार भएर सजिएँ (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


पहिले त तिम्रो जीवनको शृङ्गार भएर सजिएँ
आज हेर के भयो सपना टुटेझैँ टाढिएँ

साथ दिउँला लामो भन्थेँ
ज्यादै क्षणिक रहेछ जीवन
एकछिनको सिन्दुर भएर पुछिएँ
केही लुङ पोते भएर चुँडिएँ

मायामा भावना साटुँला भन्थेँ
अति नै कठोर रहेछ मरन
केहीबेरको टीका भएर भाँचिएँ
अलिकति चुरा भएर टुक्रिएँ

दुई सागर पानी यी आँखाभित्र (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


दुई सागर पानी यी आँखाभित्र
छातीमा कुइरो छ
शीतल छ माया भन्दछन् सबै
त्यही घाउ गहिरो छ


प्रीतिको चोट सँधै नै दुख्छ
हुँदैन पुरानो
ठान्दथें म जस्लाई आफ्नो
त्यही भयो बिरानो
हृदयभित्र कसले पो देख्छ
दुःखको ओइरो छ
त्यही घाउ गहिरो छ


जीवन भयो जङ्गलको यात्रा
एक्लोपन साथ छ
न जून देख्छु न तारा आफ्नो
अँधेरी रात छ
पछाडि फर्के भास छ अब
अगाडि पहिरो छ
त्यही घाउ गहिरो छ

यहाँ प्रभात पनि रात हुन थाल्या छ (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल


यहाँ प्रभात पनि रात हुन थाल्या छ
अब माया पनि आघात हुन थाल्या छ

कसको गरौँ विश्वास यहाँ धोका धेरै भयो
एउटा मुटु थियो भत्केर खेरै गयो
यहाँ चाहनाको पनि जात हुन थाल्या छ
अब माया पनि आघात हुन थाल्या छ

कसरी रोकौँ निश्वास, अत्यास धेरै पर्‍यो
एउटा तृष्णा मनको मनभित्रै मर्‍यो
यहाँ तिर्सनामा पनि मात हुन थाल्या छ
अब माया पनि आघात हुन थाल्या छ


Hazaar Aankhaa Yee Aankhaama
Suman Pokhrel
Sumana Pokharela

एउटा जीवन मैले डरले किचेर बाँचेँ (गीत)

गीत
- सुमन पोखरेल

एउटा जीवन मैले डरले किचेर बाँचेँ
रहर त थिएन करले थिचेर बाँचे

फूल छुन खोज्दा काँडा औँला घोच्ने
जे सुकै खोजे पनि चोटै हात लाग्ने
कहिलेकाँही भ्रममा खुसी छोएर बाँचेँ
धेरैजसो तर आँसु रोएर बाँचेँ

भावनाको चासो छैन, बलको मान हुने
मान्छे भै सोच्न थाले कुकुर झैँ हाल हुने
आकाङ्क्षालाई कुल्ची पशु भएर बाँचेँ
कहिले कहिले केवल मासु भएर बाँचेँ