Dimitrios Konidaris's Blog, page 17

NOIN ULA AND THE HELLENISTIC WORLD

 NOIN ULA AND THE HELLENISTIC WORLD Xiongnu embroidery of a Stag being attacked by a Griffin, from Noin Ula, 1st c. BC



Wall- hanging embroidered with Tortoise and Fish from Noin Ula, 1st c. BC

carpet discovered in the 20th Noin-Ula kurgan, royal folded chairhttps://scfh.ru/en/papers/history-emb...
https://scfh.ru/files/medialibrary/5f...

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Schaefer, Η. 1943. "Hellenistic Textiles in Northern Mongolia," AJA 47 (3), pp. 266-277.

Polosmak, N. V., E. Karpova. 2016. "Remains of tapestry from a Xiongnu (Early 1st Century AD) Burial in Mound 22 at Noin-Ula," Archaeology Ethnology and Anthropology of Eurasia 44 (4), pp. 76-82.

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑÏΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ

 ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑÏΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ

https://exhibitions.kelsey.lsa.umich....

Λεπτομέρεια από απεικόνιση τού Ήρωνος (Καρανίς, οικία B50, δωμάτιο E)Compare the bent leg and horse blanket to the image in the large painting fragment from house 124.After a painted photograph by Hamzeh Carr, ca. 1927Kelsey Museum Archives, 4.2922 Ζωγραφική στις δύο πλευρές κόγχης: Ήρων και Ίσις με τον Αρποκράτη (οικία B50, δωμάτιο E)Kelsey Museum Archives, 5.2159
Ίσις η Γαλακτοτροφούσα. Φώτο: Kelsey Museum of Archaeology/WikimediaΟ Αρποκράτης, με το δάχτυλο στα χείλη του, μας κάνει νόημα να σιωπήσουμε! ("διὸ τῷ στόματι τὸν δάκτυλον ἔχει προσκείμενον ἐχεμυθίας καὶ σιωπῆς σύμβολον", λέει ο Πλούταρχος, Plut. De Iside 378c ).Εδώ έχουμε μια τοιχογραφία του 4ου μ.Χ. αιώνα, που βρέθηκε στην αρχαία αγροτική αιγυπτιακή κωμόπολη Καρανίδα, ιδρυθείσα από τον Πτολεμαίο Β’ τον Φιλάδελφο (308/9-246 π.Χ.). https://neoskosmos.com/el/232508/isid...
Αριστερά : Παναγία Βρεφοκρατουσα, Δεξιά: Παναγία ΓαλακτοτροφούσαΜονή Χιλανδαρίου



Wahid Omran, 2015. "The Cult of Heron in Egypt," Art. International Journal of Heritage, Tourism, and Hospitality 9 (1), pp. 206-225.https://www.researchgate.net/publicat...
Graham Claytor, W.. 2014. "Heron, Son of Satyros: a Scribe in the grapheion of Karanis," Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 190, pp. 199-202.https://www.jstor.org/stable/23850696
http://users.stlcc.edu/mfuller/karani... Inv. 57033 and 57034 is a list of landholders at Karanis in the time of Diocletian and Constantine after Nov. 30, 309....

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ

 ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΙΓΥΠΤΟ

https://exhibitions.kelsey.lsa.umich....

Λεπτομέρεια από απεικόνιση τού Ήρωνος (Καρανίς, οικία B50, δωμάτιο E)Compare the bent leg and horse blanket to the image in the large painting fragment from house 124.After a painted photograph by Hamzeh Carr, ca. 1927Kelsey Museum Archives, 4.2922 Ζωγραφική στις δύο πλευρές κόγχης: Ήρων και Ίσις με τον Αρποκράτη (οικία B50, δωμάτιο E)Kelsey Museum Archives, 5.2159
Ίσις η Γαλακτοτροφούσα. Φώτο: Kelsey Museum of Archaeology/WikimediaΟ Αρποκράτης, με το δάχτυλο στα χείλη του, μας κάνει νόημα να σιωπήσουμε! ("διὸ τῷ στόματι τὸν δάκτυλον ἔχει προσκείμενον ἐχεμυθίας καὶ σιωπῆς σύμβολον", λέει ο Πλούταρχος, Plut. De Iside 378c ).Εδώ έχουμε μια τοιχογραφία του 4ου μ.Χ. αιώνα, που βρέθηκε στην αρχαία αγροτική αιγυπτιακή κωμόπολη Καρανίδα, ιδρυθείσα από τον Πτολεμαίο Β’ τον Φιλάδελφο (308/9-246 π.Χ.). https://neoskosmos.com/el/232508/isid...
Αριστερά : Παναγία Βρεφοκρατουσα, Δεξιά: Παναγία ΓαλακτοτροφούσαΜονή Χιλανδαρίου



Wahid Omran, 2015. The Cult of Heron in Egypt," Art. International Journal of Heritage, Tourism, and Hospitality 9 (1), pp. 206-225https://www.researchgate.net/publicat...
Graham Claytor, W.. 2014. "Heron, Son of Satyros: a Scribe in the grapheion of Karanis," Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 190, pp. 199-202.https://www.jstor.org/stable/23850696
http://users.stlcc.edu/mfuller/karani... Inv. 57033 and 57034 is a list of landholders at Karanis in the time of Diocletian and Constantine after Nov. 30, 309....

ΤΟ ΘΗΡΙΟΜΟΡΦΟ ΥΦΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ..

 ΤΟ ΘΗΡΙΟΜΟΡΦΟ ΥΦΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ..

Το θηριόμορφο ύφος αρέσκεται στην καλλιτεχνική απεικόνιση θεμάτων με ζώα ή σκηνών με μάχες μεταξύ θηρίων, διακρίνεται δε από τον χαρακτηριστικό ζωντανό τρόπο του. Άν και στοιχεία του απαντώνται από παλαιά στην Σουμερία, το Ελάμ κ.α., συνήθως αποκαλείται ‘Σκυθικό θέμα του ζώου’ ή ‘θηριόμορφο ύφος’ (Animal Style), υπό αυτήν δε την μορφή η εμφάνισή του τοποθετείται στον 6ο αι. π.Χ.[b0] εκτιμάται δε ότι συσχετίζεται με τους νομάδες των στεπών. Πράγματι στον κόσμο της στέπας τα ζώα υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικά, ενώ στην ίδια περιοχή άνθισε και ο σαμανισμός, επίσης συσχετιζόμενος με το υπό συζήτηση ύφος.

Τ γνωστό Σκυθικό διακοσμητικό θέμα του άγριου ζώου,[3_26] φέρον σαφή της Ελληνική επίδραση, θεωρείται ότι επηρέασε επίσης την Κινεζική τέχνη και μάλιστα κατά εμφανή τρόπο ήδη από το 500 π.Χ. περίπου.[3_27] Μάλιστα αυτές οι εξωτερικές επιδράσεις έχουν χαρακτηρισθεί ευδιάκριτες και σαφείς και στην παραγωγή του διάσημου χυτηρίου Houma.[3_28] Το τελευταίο, ευρισκόμενο στην πρωτεύουσα του κρατιδίου Jin στην επαρχία Shanxi, υπήρξε σημαντικό κέντρο μεταλλοτεχνίας κατά τον έκτο και πέμπτο αιώνα π.Χ. H παραγωγή του υπήρξε αντικείμενο εμπορίου σε ευρύτατη περιοχή, ενσωμάτωνε δε πληθώρα επιρροών.[3_29]

Οι σημαντικότεροι βόρειοι ποιμενικοί λαοί, σύγχρονοι της αυτοκρατορίας των Han, υπήρξαν οι Xiongnu, οι οποίοι μέχρι τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. είχαν σχηματίσει μια τεράστια αυτοκρατορία στις στέπες πέρα ​​από το Σινικό Τείχος. Στην ακόλουθη εικ. 1 παρουσιάζονται πλακίδια διακοσμητικά ζώνης, τα οποία παρήχθησαν κατά την ακμή των Xiongnu. Τα πλακίδια διαθέτοντα κατοπτρική παράσταση απαρτίζουν ανά δύο μία πόρπη ζώνης,[1] απεικονίζουν δε κατά βάσιν την αυτή ζωομορφική σκηνή, με μικρές παραλλαγές. Κάθε πλάκα παρουσιάζει ένα πεσμένο μειξογενές οπληφόρο το οποίο διαθέτει κεφαλή αρπακτικού και σφιγμένες οπλές και δέχεται επίθεση από αρκούδα και λύκο. Το οπληφόρο είναι ένα μυθολογικό πλάσμα του οποίου οι άκρες των ελαφοκεράτων και της ουράς του καταλήγουν σε σειρά κεφαλών αρπακτικών. Αυτή η μυθολογική σκηνή με το θέμα της μάχης των θηρίων ανήκει σε ένα ευρύτερο συμβολικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε μεταξύ των ποιμενικών λαών της στέπας της Ανατολικής Ευρασίας. Φαίνεται ότι εισήχθη στην εικονογραφία εκείνων που κατοικούσαν στα λιβάδια της βορειοδυτικής Κίνας κατά τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. από ποιμενικές ομάδες προερχόμενες από τα βορειοδυτικά, οι οποίες διέφυγαν εν συνεχεία των αναταραχών οι οποίες δημιουργήθηκαν από τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Κεντρική Ασία. Το θέμα συνέχισε να αντιπροσωπεύεται σε διακοσμητικά ζώνης στην βόρεια Κίνα κατά τη διάρκεια του πρώτου αι. π.Χ.
Εικ. 1. Χρυσή πόρπη από τάφο των Δυτικών Han (όρος Tianqi, Xuzhou Jiangsu δευτέρου αι. π.Χ.)<https://commons.wikimedia.org/wiki/Fi...

Μερικά από τα πολλά πλακίδια ζωνών τα οποία συνδέονται με τους Xiongnu μπορεί να έχουν κατασκευαστεί σε εργαστήρια στην Κίνα, ενώ άλλα εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί από Κινέζους τεχνίτες της περιόδου Χαν αποσπασμένους στα βόρεια φυλάκεια των Xiongnu στην Μογγολία και στην περιοχή της λίμνης Βαϊκάλης. Η συμμετοχή Κινέζων τεχνιτών στην παραγωγή πολυτελών αντικειμένων για τους ποιμενικούς γείτονές τους εξηγεί πώς ορισμένα εξωτικά καλλιτεχνικά θέματα καθώς και τεχνικές μεταλλουργίας εισήχθησαν στην Κίνα κατά την περίοδο Χαν.[2] Σε αντίθεση με τo πλακίδιο 111, το ζεύγος των πλακιδίων 110, αντιπροσωπεύει το υψηλώτερο επίπεδο της τεχνικής ενθέσεως το οποίο επετεύχθη κατα την περίοδο των Δυτικών Han. Μια πιο προσεκτική ματιά στη μυθολογική σκηνή αποκαλύπτει μια σημαντική λεπτομέρεια που σχετίζεται περισσότερο με τους Chu παρά με την εικονογραφία της στέπας. Κάθε κεφαλή αρπακτικού κρατά στο ράμφος του ένα μαργαριτάρι, εικονογραφικό χαρακτηριστικό το οποίο σχετίζεται με τα πουλιά των τεχνουργημάτων των Chu.

Ελληνο - Βακτριαν΄΄η διακοσμημένη κεραμεική (3ος αι. π.Χ, MMA, acc. nr. 1992.232.3)

Ένα ζεύγος πλακιδίων από επιχρυσωμένο χαλκό που κάθε μία φέρει την αυτή μυθολογική σκηνή ανασκάφηκε από τάφο της περιόδου Han κοντά στο Sandiancun (ανατολικά προάστεια της Xi'an), Shaanxi, όπου η πρωτεύουσα Chang'an των Δυτικών Han.

Πιο πρόσφατα, δύο υπέροχες χρυσές πόρπες, καθεμία από πλάκες με κατοπτρική παράσταση, ανακαλύφθηκαν στο Xuzhou της επαρχίας Jiangsu, μεταξύ των ταφικών προσφορών στον τάφο του πρίγκιπα Liu Wu των Δυτικών Han, ο οποίος πέθανε το 154 π.Χ.[3] Τα πλακίδια ήταν ακόμη προσαρμοσμένα σε μεταξωτή ζώνη και τοποθετημένα εντός ξύλινου κιβωτίου. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ένα ζευγάρι πλακιδίων χυτεύθηκε με την μέθοδο του απολεσθέντος κεριού (lost-wax casting) και υφάσματος, ενώ το άλλο - όντας βαρύτερο - χυτεύθηκε με την μέθοδο απολεσθέντος κεριού.
Με βάση τα προηγούμενα εκτιμάται ότι από τα προαναφερθέντα νομαδικά φύλα ή, μάλλον, μέσω αυτών τεχνολογικές καινοτομίες όπως η χύτευση με την μέθοδο του απλεσθέντος κεριού,[7_98] η επικασσιτέρωση, η σφυρηλάτηση και η ένθεση χρυσού βρήκαν τον δρόμο τους μέχρι την αχανή χώρα.[7_99]
Εικ. 2. Κερασφόρος έλαφος με διπλωμένα πόδια (Kegen, Almaty, 7ος–6ος αι. π.Χ.)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

b0. Svobodová 2018, p. 17.3_26. Rostovtzeff 1922, pp. 181-209. Πρόκειται για θέματα ζώων ή σκηνών με μάχες μεταξύ θηρίων, που περιγράφονται με χαρακτηριστικό ζωντανό τρόπο, που συνήθως αποκαλείται ‘Σκυθικό θέμα του ζώου’ ή ‘θηριόμορφο ύφος’ (Animal Style).
3_27. Bagley 2006, p. 17, n. 1; Han 2013, p. 2.
3_28. Bagley 2006, p. 25; Han 2013, p. 17.
3_29. Xiating and Ziming 1996.1. Belt Buckle, North China, 3rd - 2nd century B.C., Bronze, gold and silver inlays, Miho museum(http://www.miho.or.jp/booth/html/artc.... ως άνω σημ. 1.3. Bunker, Watt and Sun 2002, p. 101, cat. nr. 68.7_98. Peng 2017; Mei et al. 2015, pp. 226-227; Hunt 1980; Encyclopaedia Iranica, s.v. CHINESE-IRANIAN RELATIONS xiv. The Influence of Eastern Iranian Art. Στα άρθρα παρέχεται σχολιασμός των σχετικών απόψεων για την τεχνική απολεσθέντος κεριού (lost-wax casting). Η σχετική τεχνική είναι μία μέθοδος χυτεύσεως σε μήτρα (καλούπι), κατά την οποία η επιθυμητή μορφή σκαλίζεται σε κηρόμαζα, καλύπτεται με πηλό και ψήνεται σε φούρνο. Το κερί εν συνεχεία διαφεύγει από ειδικά διαμορφωμένες οπές και τη θέση του παίρνει το μέταλλο, συνήθως ορείχαλκος.7_99. Mei et al. 2015, p. 229.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Cumont F. 1928. Rev. of M. Rostovtzeff, Inlaid bronzes of the Han dynasty, in the collection of C. T. Loo, in Revue belge de philologie et d'histoire 7 (1), pp. 284-285.

Bunker, E. C., J. C. Y. Watt, Z. Sun. 2002. Nomadic Art of the Eastern Eurasian Steppes: The Eugene V. Thaw and Other New York Collections (Metropolitan Museum of Art), New York.


Svobodová, K. 2018. " Iranian and Hellenistic Architectural Elements in Chinese Art," Sino - platonic papers 274 , pp. 1-36.

https://www.facebook.com/groups/18868...
Archaeology-The Tiger meet the Dragon

https://commons.wikimedia.org/wiki/Fi...

ΤΟ ΘΗΡΙΟΜΟΡΦΟ ΥΦΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΥς ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗς ΣΤΕΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ..

 ΤΟ ΘΗΡΙΟΜΟΡΦΟ ΥΦΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ..

Το θηριόμορφο ύφος αρέσκεται στην καλλιτεχνική απεικόνιση θεμάτων με ζώα ή σκηνών με μάχες μεταξύ θηρίων, διακρίνεται δε από τον χαρακτηριστικό ζωντανό τρόπο του. Συνήθως αποκαλείται ‘Σκυθικό θέμα του ζώου’ ή ‘θηριόμορφο ύφος’ (Animal Style).

Άλλωστε το γνωστό Σκυθικό διακοσμητικό θέμα του άγριου ζώου,[3_26] φέρον σαφή της Ελληνική επίδραση, θεωρείται ότι επηρέασε την Κινεζική τέχνη κατά εμφανή τρόπο ήδη από το 500 π.Χ. περίπου,[3_27] με τις εξωτερικές επιδράσεις να είναι σαφείς και στην παραγωγή του διάσημου χυτηρίου Houma.[3_28] Το τελευταίο βρισκόταν στην πρωτεύουσα του κρατιδίου Jin στην επαρχία Shanxi υπήρξε δε σημαντικό κέντρο μεταλλοτεχνίας κατά τον έκτο και πέμπτο αιώνα π.Χ. H παραγωγή του υπήρξε αντικείμενο εμπορίου σε ευρύτατη περιοχή, ενσωμάτωνε δε πληθώρα επιρροών.[3_29]

http://www.miho.or.jp/booth/html/artcon/00001850e.htm

Οι σημαντικότεροι βόρειοι ποιμενικοί λαοί, σύγχρονοι της αυτοκρατορίας των Han, υπήρξαν οι Xiongnu, οι οποίοι μέχρι τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. είχαν σχηματίσει μια τεράστια αυτοκρατορία στις στέπες πέρα ​​από το Σινικό Τείχος. Στην ακόλουθη εικ. παρουσιάζονται πλακίδια διακοσμητικά ζώνης, τα οποία παρήχθησαν κατά την ακμή των Xiongnu. Οι δύο πλάκες διαθέτουσες κατοπτρική παράσταση απαρτίζουν μία πόρπη ζώνης. 

Τα πλακίδια απεικονίζουν κατά βάσιν την αυτή ζωομορφική σκηνή, με μικρές παραλλαγές. Κάθε πλάκα παρουσιάζει ένα πεσμένο μειξογενές οπληφόρο το οποίο διαθέτει κεφαλή αρπακτικού και σφιγμένες οπλές και δέχεται επίθεση από αρκούδα και λύκο. Το οπληφόρο είναι ένα μυθολογικό πλάσμα του οποίου οι άκρες των ελαφοκεράτων και της ουράς του καταλήγουν σε σειρά κεφαλών αρπακτικών. Αυτή η μυθολογική σκηνή με το θέμα της μάχης των ζώων ανήκει σε ένα ευρύτερο συμβολικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε μεταξύ των ποιμενικών λαών της στέπας της Ανατολικής Ευρασίας. Φαίνεται ότι εισήχθη στην εικονογραφία εκείνων που κατοικούσαν στα λιβάδια της βορειοδυτικής Κίνας στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. από ποιμενικές ομάδες προερχόμενες από τα βορειοδυτικά, οι οποίες διέφυγαν εν συνεχεία των αναταραχών οι οποίες δημιουργήθηκαν από τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Κεντρική Ασία. Το θέμα συνέχισε να αντιπροσωπεύεται σε διακοσμητικά ζώνης στην βόρεια Κίνα κατά τη διάρκεια του πρώτου αι. π.Χ.

Μερικά από τα πολλά πλακίδια ζωνών τα οποία συνδέονται με το Xiongnu μπορεί να έχουν κατασκευαστεί σε εργαστήρια στην Κίνα, ενώ άλλα θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί από Κινέζους τεχνίτες της περιόδου Χαν αποσπασμένους στα βόρεια φυλάκεια των Xiongnu στην Μογγολία και στην περιοχή της λίμνης Βαϊκάλης. Η συμμετοχή Κινέζων τεχνιτών στην παραγωγή πολυτελών αντικειμένων για τους ποιμενικούς γείτονές τους εξηγεί πώς ορισμένα εξωτικά καλλιτεχνικά θέματα και τεχνικές μεταλλουργίας εισήχθησαν στην Κίνα κατά την περίοδο Χαν.[4] Σε αντίθεση με την πλάκα 111, το ζευγάρι των πλακών, 110, αντιπροσωπεύει τα καλύτερα της Δυτικής Τεχνολογία inlay Han. Μια πιο προσεκτική ματιά στη μυθολογική σκηνή αποκαλύπτει μια σημαντική λεπτομέρεια που σχετίζεται με την Chu παρά την εικονογραφία της στέπας. Κάθε κεφαλή αρπακτικού κρατά ένα μαργαριτάρι στο ράμφος του, ένα εικονογραφικό χαρακτηριστικό που σχετίζεται με τα πουλιά στα χειροποίητα αντικείμενα Chu.

Ένα ζεύγος πλακιδίων από επιχρυσωμένο χαλκό που κάθε μία φέρει την αυτλη μυθολογική σκηνή ανασκάφηκε από τάφο της περιόδου Han κοντά στο Sandiancun (ανατολικά προάστεια της Xi'an), Shaanxi, όπου η πρωτεύουσα Chang'an των Δυτικών Han.[5] 

Πιο πρόσφατα, δύο υπέροχες χρυσές αγκράφες, καθεμία από πλάκες με κατοπτρική παράσταση, ανακαλύφθηκαν στο Xuzhou της επαρχίας Jiangsu, μεταξύ των ταφικών προσφορών στον τάφο του πρίγκιπα της Δυτικής Χαν, Liu Wu, ο οποίος πέθανε το 154 π.Χ. Τα πλακίδια ήταν ακόμη προσαρμοσμένα σε μεταξωτή ζώνη εντός ξύλινου κιβωτίου. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ένα ζευγάρι πλακιδίων χυτεύθηκε με την μέθοδο του απολυομένου κεριού και υφάσματος, ενώ το άλλο  - όντας βαρύτερο - χυτεύθηκε με την μέθοδο απολυομένου κεριού.

Χρυσή πόρπη από τάφο των Δυτικών Han (όρος Tianqi, Xuzhou Jiangsu δευτέρου αι. π.Χ.)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Cumont F. 1928. Rev. of M. Rostovtzeff, Inlaid bronzes of the Han dynasty, in the collection of C. T. Loo, in Revue belge de philologie et d'histoire 7 (1), pp. 284-285.

Greeks and their arts in Asia (Boardman et al.)

 

Greeks and their arts in Asia
52 Silver gilt phaleron with a stretched griffin, from Novouzensk. (St Petersburg, Hermitage Museum) 54 Silver gilt medallion from south Russia, with a bust of Artemis. (St Petersburg, Hermitage Museum)

55 Silver gilt phaleron from Volodarka Kurgan, Kazakhstan. Bellerophon on Pegasus rides down the Chimaera. (After Mordvintseva)
56 Silver gilt phaleron from the Kuban. Dionysos rides a lion, and Athena fights a naked giant within a vine border. (After Mordvintseva) 58 Gold belt plaque with inlays; a hero attacks a centaur. (Drawing, author) 59 Gold plaque from Tillya Tepe with Aphrodite and monsters. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 60 The woman from burial 6 at Tillya Tepe. For the ornaments at ears and neck, see PLS. XXXII and XXXI. (After TT)
61 Inlaid gold roundel from a belt. A goddess (eastern maenad?) seated on a lion and holding a cup. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 62 Inlaid gold plaque with a Triton holding an oar and a dolphin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 63 Design of a man holding a dolphin from a Kushan silver coin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)
64 Ketos and dragon heads. Left – Chinese; right – Greek; below – Tillya Tepe. (Drawing, author. After After Alexander) 65 Gilt bronze cup from Datong (Shanxi, China) with a Vintage scene. 1st/2nd cent. AD (?). (After Rawson)China: Dawn of a Golden Age, https://www.ajaonline.org/online-revi... most striking objects of this section are a group of bronze and silver vessels (nos. 58–64), all unearthed in Datong, northeast of which was Pingcheng, the capital of the Northern Wei until 493. The floral patterns, the general shape, and motifs of the three stem cups (nos. 58–60; fig. 4) suggest their indebtedness to Hellenistic and Roman traditions. SEE ALSO https://www.jstor.org/stable/24048829... ALSO my book, 10_24 & _25 66 Gilt silver plate from Jingyuan (Gansu, China), featuring Dionysos on a leopard within a vineyard border. 1st/2nd cent. AD. (After China Digest)
67 Bronze kneeling warrior from a burial north of the Tienshan range. (Urumchi Museum. After DCAA. H. 42 cm)
XIV Gilt silver cup with maenads, one naked playing a syrinx, another dressed, with a torch. 3rd/2nd cent. BC. (Miho Museum, Shigaraki. H. 13.2 cm)
XVII Gilt silver disc from Aï Khanoum, showing the goddess Cybele in a chariot, with priests, a radiate bust of a god, the moon and sun. 3rd cent. BC. (After Afghanistan. Diam. 24 cm) XVIII Bronze statuette of a piping satyr, dedicated at Takht-I Sangin by one Atrosokes. 3rd cent. BC. (After Oxus. H. 33 cm) XIX Ivory scabbard from Takht-I Sangin with a lion holding a deer, and on the chape a curled-up goat in nomad style. 4th cent. BC. (After Oxus. L. 27.7 cm) XX Ivory forepart of a rhyton vase in the form of a lion, from Takht-I Sangin. 4th/3rd cent. BC. (After Oxus. H. 8.6 cm) XXI Ivory head of Herakles wearing a lionskin cap, the pelt over his shoulders, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Height 3.6 cm)
XXII Ivory relief from a scabbard with a winged female horse-fish, holding an oar and fruit, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Width 11.8 cm)

XXIII Gold belt plaque showing a lion and boar fighting, in an unusual and possibly western style. From Xigoupan, north China. 5th/4th cent. BC (?) (After Boardman. 13 × 10 cm) XXIX Gold belt buckle from Tajikistan. A Chinese horseman rides down a boar. The border is a classical ovolo. (After Treasures. W. 5.2 cm) XXX Bronze rhyton in the form of a centaur holding a goat, from near Gilgit, Pakistan. 3rd/2nd century BC. (Oxford, Ashmolean Museum 1963.28. H. 27.5 cm)
https://erenow.net/ancient/the-greeks-in-asia/6.phpBoardman, J. The Greeks in Asia

Graeco-Bactrian Vessel,  ca. 3rd century B.C. (MMA, ac. nr:1992.232.3)https://www.metmuseum.org/art/collect...

Bactrian Head Vase (2nd c. B.C.)
Description: Terracotta vase in form of a male head originating from the Indo-Greek kingdom of Bactria. The vessel stands on a broad base with a conical foot. Above it the plastically worked out head of a bearded man. The eyebrows are bulging, the mouth broad and smiling, the nose long and pointy. Followed by the cylindrical vase neck. On the front of the neck and the back of the head the imprint of a seal with the depiction of a king (most probably Menandros I).https://www.cb-gallery.com/en/produkt...

Pillar capital from Surkh Kotal, with central Buddha figure
The Rabatak inscription is an inscription written on a rock in the Bactrian language and the Greek script, which was found in 1993 at the site of Rabatak, near Surkh Kotal in Afghanistan. The inscription relates to the rule of the Kushan emperor Kanishka, and gives remarkable clues on the genealogy of the Kushan dynasty.
Buddha (Indo-Greek art, National Museum of Delhi)



Οι λέξεις είναι γραφτό να απομνημονεύονται. Δεν πρέπει να λέγονται.Βουδιστική στήλη του 4 ου αιώνα. Μουσείο Dunhuang.https://www.facebook.com/photo.php?fb...

Head Image: Bovine head shaped wine pot with red and color, which from southern Italy, 4th century. /National Museum Photohttps://newsvideo.su/video/9748703



The famous Indian couple are trying their new Greek outfit with pleasure. Carved grey schist. Gandhara. Circa 3/4 century. Reputedly from Takht-I bahi in Mardan, Khyber-Pakhtunkhwa, Pakistan.
 Double vision?! No! It’s a painted double headed pottery tomb guardian. Tang Dynasty. The most unusual design of the Ceramic sculpture of Tang Dynasty. Excavated from a Tang tomb which is located in Gong Yi city. Thus region was a very famous and prosperous ceramic production Center from 6th c. till 12 c.
Κεφαλή βορειο - Αφρικανού ιππέως της Κυρήνης (BM 1861,1127.13)https://www.britishmuseum.org/collect... from a bronze portrait statue of a North African; cast by the indirect lost-wax method, with incised beard, moustache and eyebrows. The lips, eyelids and eyelashes were made separately. The copper-plated lips were inserted from the inside, with the original red tint contrasting with the colour of the face. The lips are slightly parted and the teeth are of bone. The pupils of the eyes were originally of glass, and the whites of magnesium carbonate. The thick-walled casting of this bronze suggests a date of about 300 BC. The facial characteristics suggest that the man is North African, possibly an important member of the Berber peoples, the native Cyrenaicans.

Αυτή η παραστατική και ρεαλιστική ορειχάλκινη κεφαλή, χαρακτηριζόμενη έτσι με βάση και τις πέντε αισθήσεις παρόλην την ύπαρξη ιχνών εξιδανικεύσεως, είναι πιθανό να απεικονίζει ντόπιο νεαρό ιππέα. Προέρχεται από τον Ναό του Απόλλωνος της Κυρήνης, πόλεως στην βορειοανατολική Λιβύη (Αφρική) χρονολογείται δε περί το 300 π.Χ. Για την χύτευση υιοθετήθηκε η έμμεση μέθοδος η λεγομένη 'της απώλειας κεριού', ενώ η γενειάδα και τα φρύδια χαράκτηκαν προσεκτικά μετά την χύτευση. Προκειμένου να επιτευχθεί ιδιαίτερη ζωντάνια τα χείλη κατασκευάστηκαν ξεχωριστά ακολούθησε δε ένθεση ερυθρού χαλκού. Η οδοντοστοιχία κατασκευάστηκε από οστά ζώων, ενώ οι κόρες έγιναν με ένθετη ύαλο, ενώ για το λευκό μέρος του οφθαλμού χρησιμοποιήθηκε αναθρακικό μαγνήσιο. Ακόμη και οι βλεφαρίδες κατασκευάστηκαν εκ των υστέρων και εν συνεχεία φυτεύτηκαν στην θέση τους.Η Κυρήνη, θέση ανασκαφής του αγάλματος, ιδρύθηκε στην παράκτια αυτή θέση από τους Θηραίους το 630 π.Χ., υπό την αρχηγία του Βάττου Αριστοτέλους, πήρε δε το όνομα της από την πηγή Κύρη, που ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα. Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα  και εξελίχθηκε σε κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού στην Βόρεια Αφρική, ενώ απετέλεσε επίσης μείζον εμπορικό κέντρο. Τον τρίτο αιώνα π.Χ., στην πόλη ιδρύθηκε η φιλοσοφική Σχολή της Κυρήνης από τον Αρίστιππο, μαθητή του Σωκράτους. Η πολυσύχναστη επιχειρηματική πόλη, κατέστη πολιτιστικός και ακαδημαϊκός κόμβος, ενώ ήταν γνωστή σε όλο τον κλασικό ελληνικό κόσμο ως η Αθήνα της Αφρικής. Η πόλη έγινε κτήση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 74 π.Χ., καταστράφηκε δε ολοσχερώς από σεισμό το 365 μ.Χ.Το 300 π.Χ., η περίοδος που στην Κίνα ονομάζεται ως αυτή 'της άνοιξης και του φθινοπώρου', ήταν επίσης η αρχή της Ελληνιστικής περιόδου εν συνεχεία των κατακτήσεων του Μ. Αλέξανδρο. Αυτή η χάλκινη προτομή δείχνει τις εξαιρετικές τεχνικές χυτεύσεως και τις υιοθετηθείσες τεχνικές συνθέσεως, είναι επομένως σημαντική ως στοιχείο αναφοράς και κατανοήσεως της αρχαίας τέχνης του χαλκού. 

https://www.facebook.com/photo.php?fb...

https://www.facebook.com/photo.php?fb...
Boy from Ai Khanoum
Standing Aphrodite ( from Dharmarajika, Taxila 1 st. c.)

Gandhara Art

Michael









https://silkroad-museum-collection.jp... shaped red pottery ryhton, Southern Italy, Circa 4th century BC, Height 20 cm, Collection number 104533 don't need such, it is written in thw Hikayama cataloge, coming from the Greek colony of Pugla ..This is Απουλία - Puglia .. colonized by Mycenaeans, even today some of them speep Grekanica - Greek like language. https://silkroad-museum-collection.jp...

Bronze Water Pot with a Handle (Indo-Greek, 2nd c. BC, Aphganistan)https://silkroad-museum-collection.jp... Statue of Atlas (Gandhara, Kushan period, 2-3 c. AD)https://silkroad-museum-collection.jp...


Eros-figures and with garland, Gandhara, ca. third to fourth centuries AD. Foundation Collection of the Dutch Museum of World Cultures, inv. no. TM 3954-2.
Hariti and Panchika, Gandhara, ca. first to third centuries AD. Museum of Asian Art, Berlin, inv. no. I.1184 (https://www.ancientworldmagazine.com/...).
Another interesting example of the adaptation of Graeco-Roman iconography in Gandharan art is illustrated below. The phyllite sculptural group shows a seated man and woman, who at first sight might be confused with Bacchus Dionysus and Agathe Tyche.
In his right hand, the man holds a staff adorned with a pine cone (called a thyrsus), which was known in Graeco-Roman antiquity as the attribute of the god of wine. For her part, the woman holds a horn of plenty (cornucopia) in her right arm, which was the attribute of the goddess of prosperity. (Agathē Tychē literally means “excellent fate”.) The Kushan pair, however, does not depict Dionysus and Agathe Tyche, but Hariti and Panchika in richly draped dress of Hellenistic-Parthian fashion. As parental pair they offered a beloved theme in Graeco-Buddhist art. She was worshipped as the guardian deity of pregnancy, childhood and child rearing. Her spouse was considered the commander of nature-spirits called yasha (which may be compared to the nymphs and satyrs of Greek mythology, who are regularly encountered in the retinue of Dionysus).
According to Buddhist tradition Hariti bore Panchika five hundred children! This statuette thus further evinces the endurance of Hellenistic influences in the East as well as the local adoption of the international style. Θραύσμα κεραμεικού από την Khotan (3/4 αι. μ.Χ., Hermitage Museum)https://www.facebook.com/photo.php?fb... την χρήση επικολλούμενης μετωπικής διακοσμητικής κεφαλής κατά την αρχαιο - ελληνική παράδοση (ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ 2_38)

Art Journey to the West 2017- an extraordinary fragment of a Buddha’s necklace, painted terracotta, closely echoing its counterparts in Gandhara’s stone sculpture.https://www.facebook.com/photo.php?fb...
Λίθινο ανάγλυφο δισκοειδές πινάκιο απεικονίζον την Αρπαγή της Ευρώπης (2ος αι. π.Χ. έως 1ος αι. μ.Χ.) (Gandhara, μάρμαρο, 9.5 εκ., Έκθεση "Από τη Μεσόγειο στην Κίνα" Έκθεση Συλλογής Μουσείων Τέχνης Hirayama Ikuo Silk Road)

Λίθινο άγαλμα καθήμενου Buddha με 'φλεγόμενους' ώμους (2ος έως 3ος αι. μ.Χ., περιοχή Jiabishi), έχει μαλακό πρόσωπο, μισά κλειστά μάτια και σφραγίδα διαλογισμού, κυματιστά μαλλιά και φλεγόμενες φλόγες στους ώμους. Πολλά αγάλματα του Βούδα στην περιοχή Kabisch προέρχονταν από τη Gandhara.Το άγαλμα του πρίγκιπα στο νόμισμα της δυναστείας Guishuang έχει επίσης σχέδιο φλόγας ώμου. Η "Ιστορία των Δυτικών Περιφερειών της Δυναστείας των Τανγκ" του Xuanzang καταγράφει τον θρύλο του Jiabi Shiguo: "Θέλω να προσευχηθώ για ευλογίες, δηλαδή να σηκώσει μια μεγάλη φλόγα καπνού και στους δύο ώμους." Αυτός ο τύπος σχεδιασμού ώμου φλόγας θεωρείται ότι έχει την ίδια παράδοση με το γουδοχέρι του vajra. Η δύναμη του κακού δράκου επηρέασε επίσης την κινεζική βουδιστική τέχνη. (ύψος 39,5 εκ., πλάτος 30 εκ., Έκθεση "Από τη Μεσόγειο στην Κίνα" Έκθεση Συλλογής Μουσείων Τέχνης Hirayama Ikuo Silk Road)



 




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Boardman, J. 2015. The Greeks in Asia, London.
van Oppen, B. 2018. "Graeco-Buddhist art. The Gandhara connection. The entanglement of Graeco-Roman and Indian Buddhist culture is well reflected in Gandharan art dating to the early centuries of our era," ANCIENT WORLD MAGAZINE, <https://www.ancientworldmagazine.com/... (13 September 2020).
Cunrui Xiong, V. 2005. Rev. of  China: Dawn of a Golden Age, in AJA 109.1, pp. 1-10.https://www.ajaonline.org/sites/defau...

Greeks and their arts in Central Asia (Boardman)

 

Greeks and their arts in Central Asia
52 Silver gilt phaleron with a stretched griffin, from Novouzensk. (St Petersburg, Hermitage Museum) 54 Silver gilt medallion from south Russia, with a bust of Artemis. (St Petersburg, Hermitage Museum)

55 Silver gilt phaleron from Volodarka Kurgan, Kazakhstan. Bellerophon on Pegasus rides down the Chimaera. (After Mordvintseva)
56 Silver gilt phaleron from the Kuban. Dionysos rides a lion, and Athena fights a naked giant within a vine border. (After Mordvintseva) 58 Gold belt plaque with inlays; a hero attacks a centaur. (Drawing, author) 59 Gold plaque from Tillya Tepe with Aphrodite and monsters. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 60 The woman from burial 6 at Tillya Tepe. For the ornaments at ears and neck, see PLS. XXXII and XXXI. (After TT)
61 Inlaid gold roundel from a belt. A goddess (eastern maenad?) seated on a lion and holding a cup. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 62 Inlaid gold plaque with a Triton holding an oar and a dolphin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG) 63 Design of a man holding a dolphin from a Kushan silver coin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)
64 Ketos and dragon heads. Left – Chinese; right – Greek; below – Tillya Tepe. (Drawing, author. After After Alexander) 65 Gilt bronze cup from Datong (Shanxi, China) with a Vintage scene. 1st/2nd cent. AD (?). (After Rawson)China: Dawn of a Golden Age, https://www.ajaonline.org/online-revi... most striking objects of this section are a group of bronze and silver vessels (nos. 58–64), all unearthed in Datong, northeast of which was Pingcheng, the capital of the Northern Wei until 493. The floral patterns, the general shape, and motifs of the three stem cups (nos. 58–60; fig. 4) suggest their indebtedness to Hellenistic and Roman traditions. SEE ALSO https://www.jstor.org/stable/24048829... ALSO my book, 10_24 & _25 66 Gilt silver plate from Jingyuan (Gansu, China), featuring Dionysos on a leopard within a vineyard border. 1st/2nd cent. AD. (After China Digest) 67 Bronze kneeling warrior from a burial north of the Tienshan range. (Urumchi Museum. After DCAA. H. 42 cm)
XIV Gilt silver cup with maenads, one naked playing a syrinx, another dressed, with a torch. 3rd/2nd cent. BC. (Miho Museum, Shigaraki. H. 13.2 cm)
XVII Gilt silver disc from Aï Khanoum, showing the goddess Cybele in a chariot, with priests, a radiate bust of a god, the moon and sun. 3rd cent. BC. (After Afghanistan. Diam. 24 cm) XVIII Bronze statuette of a piping satyr, dedicated at Takht-I Sangin by one Atrosokes. 3rd cent. BC. (After Oxus. H. 33 cm) XIX Ivory scabbard from Takht-I Sangin with a lion holding a deer, and on the chape a curled-up goat in nomad style. 4th cent. BC. (After Oxus. L. 27.7 cm) XX Ivory forepart of a rhyton vase in the form of a lion, from Takht-I Sangin. 4th/3rd cent. BC. (After Oxus. H. 8.6 cm) XXI Ivory head of Herakles wearing a lionskin cap, the pelt over his shoulders, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Height 3.6 cm)
XXII Ivory relief from a scabbard with a winged female horse-fish, holding an oar and fruit, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Width 11.8 cm)

XXIII Gold belt plaque showing a lion and boar fighting, in an unusual and possibly western style. From Xigoupan, north China. 5th/4th cent. BC (?) (After Boardman. 13 × 10 cm) XXIX Gold belt buckle from Tajikistan. A Chinese horseman rides down a boar. The border is a classical ovolo. (After Treasures. W. 5.2 cm) XXX Bronze rhyton in the form of a centaur holding a goat, from near Gilgit, Pakistan. 3rd/2nd century BC. (Oxford, Ashmolean Museum 1963.28. H. 27.5 cm)
https://erenow.net/ancient/the-greeks-in-asia/6.phpBoardman, J. The Greeks in Asia

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΙΑΣΜΟΥ (CONTRAPPOSTO): ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

 

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΙΑΣΜΟΥ (CONTRAPPOSTO): ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΜεταξύ των Ελληνικών κλασικών στοιχείων τα οποία επηρέασαν την Βουδιστική αλλά και την Ινδουϊστική[NOTE1] παραστατική τέχνη περιλαμβάνεται και η από μέρους των υιοθέτηση της στάσεως των ανθρώπινων μορφών η οποία αντιπαραθέτει μια σταθερή και μια χαλαρή πλευρά του σώματος, δηλώνοντας έτσι τη δυνατότητα για κίνηση.[NOTE3] Αυτή η στάση, συνήθως γνωστή με τον Αναγεννησιακό όρο contrapposto, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την Ελληνική καινοτομία της στάσεως του χιασμού, επανα - υιοθετηθείσα κατά την Ιταλική Ανα - γέννηση, απλώς εκπεφρασμένη στην Λατινική ήτοι με το Χαλκιδικό αλφάβητο!
Γλυπτό από ψαμμίτη του Balarama (δεύτερος αι. μ.Χ., Uttar Pradesh)

Η όρθια ανθρώπινη μορφή αποδίδεται κατά τρόπον ώστε το βάρος του σώματος να στηρίζεται στο ένα σκέλος - πόδι (το οποίο ονομάζεται δεσμευμένο ή στάσιμο), απελευθερώνοντας το άλλο πόδι το λεγόμενο άνετο, το οποίο κάμπτεται στο γόνατο (χιασμός του σώματος ή στάση του χιασμού).[NOTE5] Με την μετατόπιση βάρους οι γοφοί, οι ώμοι και η κεφαλή αποκτούν κλίση, υποδηλώνοντας χαλάρωση με εμφανή την λεπτή εσωτερική οργανική κίνηση που χαρακτηρίζει την ζωή. Η στάση Contrapposto μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για ενδεδυμένους όσον και για γυμνούς χαρακτήρες. Οι Έλληνες εφηύραν αυτήν την στάση στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. ως εναλλακτική λύση εν σχέσει προς την άκαμπτη στατική στάση – κατά την οποία το βάρος κατανέμεται εξίσου και στα δύο πόδια – στάση η οποία είχε κυριαρχήσει στην ελληνική γλυπτική σωμάτων σε προηγούμενες περιόδους. Υπάρχει μια ξεκάθαρη εξέλιξη από τον Παίδα του Κριτίου[NOTE10] του 5ου αιώνα, του οποίου το πόδι είναι λυγισμένο ενώ ο κορμός του παραμένει όρθιος, στον εντελώς χαλαρό Ερμή που κρατά τον Διόνυσο ως νήπιο.[NOTE15] Η ρυθμική άνεση της αντιθέσεως της στάσεως contrapposto επεξέτεινς σημαντικά τις εκφραστικές δυνατότητες της γλυπτικής ανθρώπινων χαρακτήρων.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
NOTE1. Βλ. γλυπτή παράσταση του Balarama, θεού της γεωργίας και της ρώμης, μεγαλύτερου αδελφού του Krishna.  Το άγαλμα από ψαμμίτη χρονολογείται στον δεύτερο αι. μ.Χ. ανήκει στον κύκλο Mathura (Uttar Pradesh) εμφανίζει τον θεό σε θαυμάσια στάση χιασμού, με το βάρος του στο αριστερό πόδι (στάσιμο), να κρατά κύπελλο ως λάτρης της ποσεως. Το τεκμήριο φυλάσσεται στο Norton Simon Museum (F.1975.15.1.S), < https://www.nortonsimon.org/art/detai.... SeungJung Kim 2011, p. 19, n. 10.NOTE5. ENCYCLOPÆDIA BRITANNICA, s.v. Contrapposto.NOTE10. Αριστουργηματικό έργο αρχαίας γλυπτικής τέχνης. Φιλοξενείται στο Μουσείο της Ακροπόλεως, ενώ αντίγραφό του εκτίθεται και στο αρχαιολογικό μουσείο της Βασιλείας.NOTE15. Ο Ερμής του Πραξιτέλους είναι ένα μαρμάρινο σύμπλεγμα που απεικονίζει τον Θεό Ερμή, να κρατά τον μικρό Διόνυσο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
SeungJung Kim. 2011. “The Beginnings of the East-West Dialogue: An Examination of Dionysiac Representations in Gandharan and Kushan Mathuran Art,” in Beyond Boundaries: East and West Cross-Cultural Encounters, ed. M. Ying Ling Huang, Newcastle, pp. 16-34.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟ ΡΥΤΟ ΑΠΟ ΑΧΑΤΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ SHAANXI ΚΙΝΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟ ΡΥΤΟ ΑΠΟ ΑΧΑΤΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ SHAANXI ΚΙΝΑΣ

Από την πληθώρα των Ελληνιστικών, ως προς την προέλευση ή την έμπνευση, κομψοτεχνημάτων από ημιπολύτιμους λίθους κάποια βρήκαν τον δρόμο τους ως την μακρυνή Κίνα.[10_226] Στην κατηγορία αυτή ανήκει αγγείο από αχάτη, αποτελούμενο από δύο τμήματα συγκρατούμενα με περόνες, το οποίο ευρεθέν σε πλαίσιο της δυναστείας Tang, φαίνεται ότι αποτελούσε κειμήλειο ανήκον στον Πτολεμαϊκό κύκλο![10_227] Σε νεώτερη ανακοίνωσή του, μάλιστα, ο Parlasca συσχετίζει το τεχνούργημα με τον θησαυρό του Μιθριδάτη ΙΣΤ’ (του Ευπάτορος – Διονύσου) τον φυλασσόμενο στα Τάλαυρα, πιθανολογεί δε ότι η ανεύρεσή του στην Κίνα έχει κάποια σχέση με τις ανεπτυγμένες σχέσεις της Πτολεμαϊκής αυτοκρατορίας με την Ινδική υποήπειρο.[10_228] Ο θησαυρός του Μιθριδάτου ΙΣΤ πιστεύεται ότι εφυλάσσετο σε οχυρωμένο φυλάκειο στα Τάλαυρα. Κάποια από τα αντικείμενα του θησαυρού είχαν κληρονομηθεί από τον ∆αρείο, τον γιό του Υστάσπη, άλλα προέρχονταν από το βασίλειο των Πτολεμαίων και είχαν αποτεθεί από την Κλεοπάτρα στο νησί της Κώ από όπου παραδόθηκαν στον Μιθριδάτη από τους ντόπιους και άλλα φτιάχτηκαν ή συλλέχθηκαν από τον ίδιο τον Μιθριδάτη, καθώς υπήρξε λάτρης του ωραίου.[10_229]

Ελληνιστικό ρυτόν (κέρας) από αχάτη (Μουσείο Shaanxi, Κίνα)

Φαίνεται όμως οτι το συγκεκριμένο ρυτό ανήκει σε κατηγορία 'κεράτων' δημοφιλών κατά την Ελληνιστική περίοδο, η οποία αναφέρεται - περιγράφεται και εξυμνείται στα Λιθικά του Ποσειδίππου![NOTE_0b] Σύμφωνα με την σχετική ανάλυση της Ann Kuttner σε πρόχειρη δική μου μετάφραση: Το κέραc (κέρας πόσεως) του επιγράμματος AB 2 είναι ένα ρυτόν.[NOTE_0] Κατά το άνοιγμα ‘κείται’ (κείτ[α]ι) άδειο, πάνω στο τραπέζι, ή ευρίσκεται στο χέρι ενός υπηρέτη ή πότη. Η κατεύθυνση κλεισίματος, ‘από κάτω’, προκαλεί την ροή του οίνου από το κάτω στόμιο στο στόμα του πότη. Τέτοια κέρατα καταλήγουν συνήθως σε ανάγλυφη προτομή ζώου. Ρυτά από πολύτιμα μέταλλα αυτού του αρχικώς Αχαιμενιδικού τύπου κατέστησαν δημοφιλή στα ανάκτορα των διαδόχων, στην Αίγυπτο, όπου τα εργαστήρια τα λειτουργούντα από την Περσική περίοδο συνέχισαν την παραγωγή τους. Μπορούν επίσης να είναι κατασκευασμένα από πολύτιμους λίθους, οι οποίοι κατέστησαν διάσημο τον γλύπτη Κρόνιο. Συγκρίνετε τα αντικείμενα από  γρανάτη τα οποία ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να χρησιμοποιηθούν ως πόδια του τραπεζιού του Πτολεμαίου ΙΙ για την Ιερουσαλήμ (J. AY 12. 74). Το υλικό θα μπορούσε να είναι όνυχας (σαρδόνυχος, αχάτης), όπως συμβαίνει σε σωζόμενα Πτολεμαϊκά κέρατα καταλήγοντα σε προτομή ζώου, όπου υιοθετείται Ινδικός λίθος με καφέ – λευκή χρωματική φλεβωτή διαμόρφωση (1. 2). Ίσως το ποίημα / επίγραμμα περιέγραφε ένα συγκεκριμένο εικονογραφικό θέμα, δεδομένου ότι στην Αλεξάνδρεια αυτήν την περίοδο ο Ηδύλος (GP 4 ή Αθην. 11.97) επαίνεσε ένα κολοσσιαίο σιντριβάνι / ρυτό οίνου που είχε το σχήμα του ζωόμορφου θεού Βes, δηλαδή του Πτολεμαϊκού / Αιγυπτιακού νάνου θεού, και το οποίο είχε προσφερθεί στον ναό της Αρσινόης - Αφροδίτης στο Ακρωτήριο Ζεφύριο. Ο Θεοκλής περιέγραψε άλλωστε το επίχρυσο ρυτόν, μορφοποιημένο όπως το διπλούν κέρας της αφθονίας (Αμάλθειας) της Αρσινόης ΙΙ, ενώπιον του ‘προσφιλεστάτου ημών βασιλέως’. Ο Ποσείδιππος συνδυάζει εδώ ένα ρυτόν ανδρικού συμποσίου με μία παρόμοια φιάλη χρησιμοποιούμενη για την λατρεία της πότνιας: αυτή η επική παράθεση παραπέμπει στο ζεύγος το οποίο απετέλουν η Αρσινόη ΙΙ και ο αδελφός - σύζυγός της Πτολεμαίος.

Η τελευταία αναφερόμενη παραβολή από την μία του ζεύγους 'ρυτόν + φιάλη' και από την άλλη του ζεύγους 'Πτολεμαίου + Αρσινόης ΙΙ' συνιστά στον Ποσείδιππο παράδειγμα αυτού που ονομάζεται ΈΚΦΡΑΣΙΣ ήτοι απόδοσις με την βοήθεια του λόγου έργου της παραστατικής τέχνης.[NOTE_5]

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

10_226. Bühler. 1973, pp. 39-40, nos. 3-10, pls. 1-3. Αναφέρεται από τον Pfrommer (Pfrommer 1993, p. 44, n. 480).

10_227. Parlasca 1975; p. 212; Keene 2004,  p. 212, n. 67. Το ρυτό στο σχήμα κεφαλής αντιλόπης ευρέθη στην Ch’ang-an (σύγχρονο Sian / Xi’an, Shensi), φυλάσσεται στο Μουσείο Shaanxi History Museum, θεωρείται δε ως το πλέον ανεκτίμητο έκθεμα αυτού.

10_228. Parlasca 1985, p. 21.

10_229. Βλ. την ανάρτηση: Μιθριδάτης ΣΤ’ ο Ευπάτωρ & Διόνυσος . . . το τέλος στο ιστολόγιο ΧΕΙΛΩΝ (https://chilonas.com/2014/09/29/httpw...).

NOTE_0b. Ο πάπυρος του Μιλάνου, P. Mil. Vogl. VIII 309, με τα ΛΙΘΙΚΑ του Ποσειδίππου αγοράστηκε από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου το 1992 και το περιεχόμενό του εξεδόθη για πρώτη φορά το 2001, από τους Guido Bastianini, Claudio Gallazzi και Colin Austin, με εισαγωγή, ιταλική μετάφραση και σχολιασμό. Η τότε (1992) Ελληνική κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη αδιαφόρησε για το θέμα, υπουργός Πολιτισμού δε ήταν η Ψαρούδα - Μπενάκη. Βλ. https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A0....
NOTE_0. Kuttner, A. 2005., p. 147, n. 22; Παπαδάκη 2008, σελ. 154-172.
NOTE_5. Η λέξη έκφρασις προέρχεται από την Ελληνική για την περιγραφή ενός έργου τέχνης που παράγεται ως ρητορική άσκηση, χρησιμοποιείται δε συχνά υπό την μορφήν επιθέτου εκφραστικό. Είναι μια ζωντανή, συχνά δραματική, λεκτική περιγραφή ενός έργου παραστατικής τέχνης, πραγματικό ή φανταστικό. Στην αρχαιότητα, αναφέρεται στην περιγραφή οποιουδήποτε πράγματος, προσώπου ή εμπειρίας. Η λέξη προέρχεται από την πρόθεση έκ και το ουσιαστικός φράσις phrásis, 'out' and 'speak' respectively, and the verb ἐκφράζειν ekphrázein, "to proclaim or call an inanimate object by name" "να διακηρύξει ή να καλέσει ένα άψυχο αντικείμενο με το όνομα".


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Kuttner, A. 2005. “Cabinet Fit for a Queen: The Λιθικά as Posidippus’ Gem Museum,” in The New Posidippus: A Hellenistic Poetry Book, ed. K. Gutzwiller, K., Oxford – New York, pp. 141-163.
Παπαδάκη, Π. 2008. "Ποσειδίππου επιγράμματα (P. mil. vogl. VIII 309). Λιθικά - Ιαματικά: εισαγωγή, κείμενο, κριτικό υπόμνημα, μετάφραση, σχόλια" (διδ. ΕΚΠΑ).
Parlasca, K. 1985. “Neue Beobachtungen zu den hellenistischen Achatgwfäβen aus Ägypten,” in  The J. Paul Getty Museum Journal 13, pp. 19-22.

ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

 ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

Ας μήν βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε το κύπελλο του Λυκούργου ως Ρωμαικό .. Προερχόμενο, πιθανώς, από την Αλεξάνδρεια του τρίτου / τετάρτου αι. μ.Χ. χρονολογικά ανήκει στην ύστερη Ρωμαική περίοδο ή στην πρώιμη Βυζαντινή, χωρίς αυτό να μάς λέει τίποτα για την πολιτιστική ταυτότητά του. Πρόκειται για υάλινο κύπελλο του τύπου των διατρήτων (βλ. διδακτορική του Αντωνάρα, Β, σελ. 18). Η Αλεξάνδρεια βεβαίως υπήρξε πολιτιστικά κοσμοπολίτικη πόλη με προεξάρχοντα τον Ελληνικό χαρακτήρα της, ως σχεδόν πρόσφατα.

..

When viewed in reflected light, as in this flash photograph, the cup's dichroic glass is green in colour, whereas when viewed in transmitted light, the glass appears red

Για παράδειγμα η Καρανίς (σημερινό Kom Aushim) διακρινόταν για την ιδιαίτερη επίδοσή της στην υαλουργία, αφού παρήγαγε ψηφιδωτή ύαλο ενώ κατείχε και την απαιτητική τεχνική διακοσμήσεως των υάλινων επιφανειών μέσω της πολυεδρικής κοπής.6_28 Η πόλη ιδρύθηκε στα πλαίσια του σχεδιασμού του Πτολεμαίου ΙΙ να εκμεταλλευθεί την έφορη περιοχή του Fayum εγκαθιστώντας εκεί Έλληνες. Στην θέση αυτή έχουν ευρεθεί δείγματα ψηφιδωτών ή μωσαϊκών υάλινων αγγείων καθώς και άλλων διακοσμημένων με την διαμόρφωση πρισματικών ή επίπεδων επιφανειών (faceted / facet-cut glass).

..

Οι ψηφιδωτές υάλινες χάνδρες απετέλεσαν μιάν ώριμη καινοτομία της υαλουργικής τεχνολογίας, τεκμήρια της οποίας έχουν βρεί τον δρόμο τους ακόμη και έως την Κίνα υπό την μορφή μωσαϊκών αγγείων ή χανδρών,6_25 ή ακόμη και χανδρών απεικονιζουσών ανθρώπινα πρόσωπα!6_26 Η συγκεκριμένη τεχνολογία θεωρείται αρχικώς επίτευγμα της Δύσεως, από πολλούς δε ερευνητές τα σχετικά ευρήματα χαρακτηρίζονται ως Ρωμαϊκά. Αν και ο χαρακτηρισμός μπορεί να είναι αληθής υπό την πολιτική έννοια του όρου, λειτουργεί – όμως – παραπλανητικά, συσκοτίζοντας την πραγματικότητα από την ουσιαστική άποψη. Πράγματι ο Ρωμαϊκός όρος για την ύαλο φαίνεται να εμφανίσθηκε – επινοήθηκε κατά τον πρώτο αι., ενώ η ύαλος υπήρξε ήδη από μακρού τμήμα του Ελληνικού - Ελληνιστικού λεξιλογίου και αντικείμενο της σχετικής παραγωγής,6_27 διαδεχόμενη, πιθανώς, την θέση του Μυκηναϊκού κυανού, ku-wa-no.

..

Όσον αφορά, τέλος, στο κύπελλο του Λυκούργου με την ιδιότητα της διχρωμίας αναλόγως του φωτισμού σημειώνουμε ότι η σχετική τεχνολογία ήταν γνωστή κατά την Ελληνιστική εποχή, όπως μαρτυρεί το ποίημα 8 του Ποσειδίπου: When the light shines from below (φέγγος ἔνερθεν ἄγων, v.5) this beautiful stone with an image of Darius (Δαρεῖον φορέων ὁ καλὸς λίθος, v.3) shows an engraved chariot (ἅρμα ... γλυΦθέν, vv.3–4) (see Pl. 19 for a Graeco-Persian gem of the 4th century bc with the same iconography). On the other hand, when the light shines with equal strength from all around (αὐγαῖς ἐξ ὁμαλοῦ φῶτος, literally: ‘rays of even light’, v.6), it challenges and defeats the rubies of India (vv. 5–6).

βλ. Elsner, J. 2013. “The Lycurgus Cup,” και Ο ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ, amazon.com/author/dimitrioskonidaris

..

Ο Ποσείδιππος, αναφερόμενος και ως Ποσείδιππος ο Πελλαίος, αλλά και ως ο επιγραμματογράφος ήταν επιγραμματοποιός από την Πέλλα. Γεννήθηκε περί το 300 π.Χ., έζησε στην Σάμο, όπου συνδέθηκε με τον Ασκληπιάδη και τον Ηδύλο κι εγκαταστάθηκε τελικά στην Αλεξάνδρεια.

https://www.cambridge.org/.../4481544......

The 20 poems collected together as the lithika of Posidippus, the first surviving poems on a papyrus roll only published in 2001 and dating from the 3rd c BCE, offer a range of spectacular new evidence for a series of issues in Hellenistic history, art and literature.

Elsner, J. 2014. “Lithic Poetics: Posidippus and his Stones,” Ramus 43 (2), pp. 152-172.