Haniyeh > Recent Status Updates

کسی که زیاد وراجی نکنه به ندرت حرف مفت میزنه.

وقتی کسی را از دست می‌دهید، دلتان برای خاطرات عجیبش تنگ می‌شود. دلتان برای چیزهای کوچکش تنگ می‌شود، برای لبخندش، رفتارش، آن‌طور که توی تخت از این پهلو به آن پهلو می‌شد یا اینکه به خاطرش رنگ دیوارها را عوض می‌کردید.

اوه فقط می دانست این مهم بود که یک روز در میان بهشان غذا دهند ولی نمی دانست چرا باید این کار را میکردند و البته ضرورت نداشت که همیشه همه چیز را بداند.

سپس مادر فوت کرد و پدر ساکت تر از قبل شد. انگار مادر وقتی که رفت آن چند لغتی را هم که توی دهان پدر بود با خودش برد.

هیچوقت نفهمید چرا مردم در کل زندگی ذهنشان را درگیر می‌کنند و مدام فکر و خیال می‌کنند، به جای اینکه قبول کنند چجور آدمی هستند. آدم همانی است که هست و آدم کاری را می‌کند که می‌تواند بکند، گرچه می‌تواند انجام آن را به دست یک آدم دیگر بسپارد.

توانایی انجام کارها دیگر معنا نداشت. وقتی آدم میتوانست همه چیز را یکهو بخرد دیگر چه ارزشی داشت؟ دیگر یک آدم چه ارزشی داشت؟

اوه هیچوقت وراج نبوده. برایش مثل روز روشن بود که این روزها این یک نقطه ضعف محسوب می‌شود. این روزها آدم باید با هر آدم کندذهنی که بغل دستش ایستاده از این در و آن در حرف بزند تا بگویند طرف «خونگرم» است. اوه اصلا نمی‌دانست چطور این کار را بکند.

نمی تواند بفهمد چرا بعضی ها می گویند از بازنشستگی خوشحال می شوند. چطور آدم می تواند یک عمر خوشحال باشد از این که یک روز به دردنخور شود؟ چه کسی دوست دارد راست راست راه برود و سربار جامعه باشد؟ به خانه برود و فقط منتظر بماند که بمیرد. یا بدتر از آن، که بیایند و او را به خانه سالمندان ببرند چون دیگر نمی تواند خودش کارهایش را انجام دهد.

از استعداد های مادرزادی و مستعد بودن سخن نگویید! می توان همه نوع انسان های بزرگی را نام برد که چندان مستعد نبودند. آنها عظمت را کسب کردند، از طریق ویژگی هایی "نابغه" شدند که هیچ انسانی دوست ندارد از آنها سخن بگوید، هرچند از فقدان آنها آگاه باشد: همه آنها جدیت سخت کوشانه صنعتگران را داشتند. یاد گرفته بودند که اول اجزا را درست بسازند، قبل از آن که جرئت کنند کلی بزرگ را بسازند. 446

او به شدت مبارزه کرد تا خوشبخت شود ولی هرگاه شکست خورد مخالف چیزی نشد که زمانی به آن مشتاق بود. او به چیزی متعهد ماند که به نظرش مهم ترین ویژگی انسان شریف بود : این که کسی باشد که "هرگز انکار نمی کند". 482

"کتاب خواندن در صبح زود به هنگام پگاه، در آن هوای تازه و در طلوع نیروهای انسان را بدسگالی می دانم". 482

آیا فکر نمیکنی اگر با هم باشیم، هر یک از ما بهتر و آزادتر از زمانی خواهیم بود که تنها بوده ایم؟ جرئت می کنی در تمام مسیر های زندگی و تفکر ... با من همراه شوی؟ 475

او از ما میخواست همچنان به چیزهای مورد علاقه خود عشق بورزیم، حتی وقتی آن ها را در اختیار نداریم و ممکن باشد که هرگز هم به آن ها دست پیدا نکنیم. به عبارت دیگر در برابر وسوسه تحقیر و شریرانه نامیدن خوبی هایی که دستیابی به آن ها دشوار است مقاومت کنیم. 473

وقتی نسبت به چیزی ابراز بی تفاوتی می کنیم در خفا به آن مشتاقیم ولی از آن بی بهره هستیم، وقتی سرخوشانه می گوییم به عشق یا مقام، پول یا موفقیت، خلاقیت یا تندرستی احتیاج نداریم - در حالی که طعم تلخی گوشه های دهانمان را جمع می کند، و وقتی علیه آنچه به طور علنی رد می کنیم جنگ های خاموشی به راه می اندازیم، از خاکریز شلیک می کنیم، از لابلای درختان تک تیر اندازی می کنیم. 472

ضعیف بودن به خوب بودن، حقارت به فروتنی، فرمانبرداری از افراد مورد تنفر به اطاعت و به بیان صریح نیچه ناتوانی از انتقام گیری به بخشایش بدل شد. 471

به روایت نیچه مسیحیت از افکار بردگان ترسوی امپراتوری روم نشئت گرفته است. بردگانی که دل و جرئت صعود به ارتفاعات کوهستانی را نداشتند و بنابراین برای خودشان فلسفه ای ساختند که ادعا میکرد رفتارهای حقیرانه آن ها فضیلت است. 471

متاسفانه شما موجودات راحت طلب و ساده لوح چیز زیادی درباره شور و نشاط انسان نمی دانید! زیرا خوشبختی و بدبختی دو خواهر دوقلو هستند که با هم بزرگ می شوند یا در مورد شما باهم کوچک میمانند. 461

اگر اکراه دارید که رنج خود را حتی یک ساعت تحمل کنید و دائما از هر نوع بدبختی ممکن حذر می کنید، اگر هرگونه بدبختی و رنج را شر منفوری میدانید که باید نابود شود (چون ضعفی در زندگی است)، در آن صورت (شما در قلب خود) ... پیرو مذهب راحت طلبی هستید. 460

امروز به نظر ما نابود کردن شورها و هوس ها تنها برای پرهیز از حماقت ها و پیامدهای ناخوش حماقت هایشان خود نهایت حماقت است. (بنابر این روش) کار دندان پزشکی که دندان را می کشد تا دیگر درد نکند هیچ جای حیرت ندارد. 455

نیچه سعی می کرد این عقیده را تصحیح کند که رضایت خاطر یا باید به آسانی حاصل شود یا اصلا حاصل نشود. 423

در شکاف میان کسی که میخواهیم باشیم و کسی که در حال حاضر هستیم حتما درد، اضطراب، حسد و تحقیر وجود دارد. 423

آن ها وجوه مشترک زیادی داشتند.کنجکاو، از نظر هنری با استعداد و از لحاظ جنسی پرشور بودند.به رغم رویدادهای غم انگیز می خندیدند و می رقصیدند.آنها مجذوب آفتاب ملایم، هوای روشن و سبک، گیاهان جنوبی، دم و بازدم دریا، خوراکی های سبک از میوه ها، گوشت و تخم مرغ بودند.بعضی از آنها طنز سیاهی شبیه خود نیچه داشتند.آنها مالک چیزی بودند که نیچه زندگی میخواند و به معنی شجاعت، جاه طلبی، متانت، استحکام شخصیت، شوخ طبعی واستقلال بود. 412

واقعا هیچ فرد زنده ای وجود ندارد که خیلی به او اهمیت بدهم. افراد مورد علاقه ام مدت های زیادی است که از دنیا رفته اند. 409

جوهر هنر این است که یک مورد هنری برای هزاران نفر کاربرد دارد. وقتی درمی یابیم که مورد ما فقط یکی از هزاران مورد است تسلی می یابیم. 394

ما نسبت به موش های کور یک امتیاز داریم. شاید ما هم مثل آن ها مجبور باشیم برای بقا بجنگیم و شریک زندگی خود را شکار کنیم و بچه داشته باشیم، ولی علاوه بر این ها می توانیم به تئاتر، اپرا و کنسرت برویم، و شب ها در رختخواب، رمان، فلسفه و اشعار حماسی بخوانیم. 390

فقط یک اشتباه مادرزادی وجود دارد و آن این است که می پنداریم زندگی می کنیم تا خوشبخت باشیم. تا زمانی که بر این اشتباه مادرزادی پافشاری کنیم جهان پر از تناقض به نظرمان می رسد زیرا در هر قدمی در مسائل کوچک و بزرگ مجبوریم این امر را تجربه کنیم که جهان و زندگی قطعا به منظور حفظ زندگی سرشار از خوشبختی آرایش نیافته اند. به همین دلیل سیمای تقریبا تمام افراد سالخورده حاکی از احساسی است که ناامیدی خوانده می شود. 389

غیر از اینکه بپرسیم تمام این کارها چه فایده ای دارد، هیچ کمکی نمی توانیم بکنیم. چیزی نمیبینیم مگر ارضای گرسنگی و شور جنسی و خرسندی موقتی ناچیزی، گاه و بی گاه میان نیاز ها و تقلا های بی پایان. 387

زندگی اکثر حشرات چیزی نیست مگر کاری بی وقفه به منظور تامین غذا و مسکن برای نسل بعدی ای که از تخم های آن ها به وجود می آیند. پس از این که نسل بعدی غذا را مصرف کرد و به مرحله شفیره ای وارد شد آن ها هم پا به عرصه حیات می گذارند، صرفا برای این که همان کار را دوباره از سر گیرند. 387

عشق نمی تواند بدون آن که به ما بزرگترین خوشبختی قابل تصور را نوید دهد، ما را به پذیرش سنگینی بار تکثیر نوع بشر وادارد. 380

عشق در هر ساعتی جدی ترین اشتغالات را بر هم میزند و گاهی برای لحظه ای حتی بزرگترین اذهان را فلج می کند. 361