Haniyeh > Recent Status Updates

نگرانی من از این است که می بینم تو با آن نفرتی که از نظامی ها داشتی، با آنهمه مبارزه بر ضد آنها و آنهمه تفکر درباره آن ها، خودت عاقبت مثل آن ها شده ای. هیچ آرمانی در زندگی ارزش اینهمه سرافکندگی و خفت را ندارد.

مرا سالها قبل تیرباران کرده اند.

وقتی حکم اعدام را به او اعلام کردند نترسید و فقط احساس دلتنگی کرد.

«شما نه آزادیخواه هستید و نه چیز دیگر، قصاب هستید و بس.»

تقریبا تمام پسران بنیانگذار دهکده در این قضیه شرکت داشتند، اما هیچ‌کدام از آنها بدرستی نمی دانستند که دارند برای چه چیزی توطئه می کنند؟

یک شب از او پرسیدند که آزادیخواه است یا محافظه کار؟ بدون تأمل گفت: «اگر قرار باشد چیزی باشم آزادیخواه خواهم بود، چون محافظه کاران خیلی حقه‌باز هستند.»

از آن پس کشیش از ترس این که مبادا ایمان خود را از دست بدهد، دیگر به دیدن او نرفت.

هرگز بازی ای را که هر دو حریف بر سر قوانین آن موافق باشند، قبول ندارد.

سالهاست خودشان بدون کشیش و مستقیما با خداوند کارهایشان را سر و صورت می دهند.

در بعد از ظهرهای بارانی که با دوستانش در ایوان گل های بگونیا می نشست و گلدوزی می کرد، یکمرتبه حرفش را فراموش می کرد و از دیدن خاک مرطوب و توده گل که کرم های خاکی در باغچه روی هم انباشته بودند، قطره اشکی از دلتنگی، دهانش را شورمزه می‌ساخت.

خوزه آرکادیوبوئندیا از جستجوی خود به دنبال خداوند و عکس انداختن از او دست برداشت؛ دیگر قانع شده بود که خدا وجود ندارد.

زیبایی ای که شبیه تندیس یونانی نیست این خطر را دارد که بر بی ثباتی بیننده تاکید بسیار بگذارد. زمانی که تخیل تصمیم میگیرد خود را از شکاف میان دندان ها کنار بکشد آیا هنگام آن نیست که به یک ارتدندیست ماهر فکر کند؟

من چهره او را با روحش جان بخشیده بودم.

زنان زیبای کامل را باید به مردان بدون تخیل واگذار کرد.

در بینی اش طنزی داشت. کک مک های صورتش حکایت از معصومیت میکرد و دندان هایش نوعی بی توجهی شیطنت آمیز به معیار های متعارف داشت. من شکاف میان دو دندان جلویش را نقض ترکیب آرمانی دندان ها نمی دانستم بلکه برایم نشانه ای از محاسن روان شناختی او بود.

زیبایی قول شادبختی است.

زبان چشم با کله شقی در مقابل ترجمه به زبان کلامی مقاومت می کند.

چرا یکی از این نقاشی ها یقه ی انسان را میگیرد و دیگری اثری نمی گذارد؟

آیا زیبایی مادر عشق است یا عشق مادر زیبایی؟
من عاشق کلوئه بودم چون اون زیبا بود یا او زیبا بود چون من دلداده ی او بودم؟

طنز به آن معنی بود که نیازی به برخورد مستقیم نبود.
میتوانستیم از روی موضوع مورد اختلاف بگذریم، چشمکی رندانه بزنیم آن را نقد کنیم بدون اینکه وارد جزئیاتش بشویم.
ممکن است وقتی دو نفر نتوانند اختلاف هایشان را با شوخی بیامیزند نشانه ی این باشد که دیگر عاشق هم نیستند.
یا حداقل میل به تلاش برای حفظ آن چیزی که نود درصد عشق است را از دست داده اند.

آیا هر ماجرای عاشقانه چنین لحظاتی نداشته است؟
لحظه ای در جستجوی نگاهی که بازتاب افکار خودمان باشد ولی منجر به تفاوتی فاجعه بار می
شود.

چنانچه نفرت از خود دست بالا را ببرد در آن صورت کسی که عشق را دریافت کرده اعلام می کند که معشوق لایق او نیست، لیاقت نداشتن به این معنی که ارزشش را ندارد.
حال اگر عشق به خود دست بالا را ببرد آن وقت هر دو طرف ممکن است بپذیرند که دیدن عشق دو‌جانبه لزوما شاهدی بر حقارت معشوق نیست بلکه گویای این واقعیت است که خودشان تا چه اندازه دوست داشتنی بوده اند.

در هر رابطه ای لحظه ای وجود دارد که طی آن آشکال می شود که عشق دو‌جانبه است و راه حل آن بستگی به ایجاد تعادل میان عشق به خود و نفرت از خود دارد.

عشاق چاره ای ندارند جز اینکه میان دو قطب تمنای وصال و اشتیاق به رد کردن آن در نوسان باشند.

عشاق چاره ای ندارند جز اینکه میان دو قطب تمنای وصال و اشتیاق به رد کردن آن در نوسان باشند.

باشگاهی که فردی مثل او را به عضویت خودش بپذیرد لیاقت عضویت او را ندارد. مارکز

باشگاهی که فردی مثل او را به عضویت بپذیرد، لیاقت عضویت او را ندارد! مارکز

به محض آنکه عشق دو جانبه می شود باید حالت ساده ی انفعالی و صدمه دیدن را رها کنیم و مسئولیت ارتکاب به گناه را بپذیریم.

اگر برای عاشق شدن باید باور داشته باشیم که معشوق از جهاتی از ما سر است، زمانی که این عشق متقابل می شود آیا تناقض ظالمانه ای به وجود نیامده است؟

اگر برای عاشق شدن باید باور داشته باشیم که معشوق از جهاتی از ما سر است زمانی که این عشق متقابل می شود ایا تناقض ظالمانه ای به وجود نیامده است؟