Peiman > Recent Status Updates

«زندگی لای آشغال‌ها چطور بود؟ اگر خودت هم یک تکه‌ی آشغال بودی چه؟»

«پدربزرگم می‌گفت سربازی که می‌جنگد همیشه امید روزهای بهتر پس از جنگ را دارد ولی کسانی تصمیم می‌گیرند بعد از جنگ چه اتفاقی بیفتد که اصلا نمی‌جنگند.»

«کسانی که چون ستم دیده‌اند، کارزار می‌کنند، اجازه دارند.»

«اما به هر حال بد نیست آدم گاه‌به‌گاه در حق خودش عدالت را به‌جا بیاورد.»

«من این روزا هرقدر امیدوار بشم همون‌قدرم می‌ترسم.»

«آخه چرا شما باید از حقیقت قوی‌تر باشین؟»

«شورش را با متر و ذرع اندازه نمی‌گیرند. حتی یک راه چند وجبی هم می‌تواند راه بدون بازگشت باشد.»

«ادبیات هم یک تصویر است هم یک آینه.»

صدای لیرا: نمی‌تونم تکون بخورم. (نالان) آخه کی جنگ سر می‌آد؟
فانچو: آره دیگه سرکار خانم می‌خوان هر وقت میلشون کشید جنگ سر بیاد.
صدای لیرا: (گریان) نمی‌تونن دست وردارن؟
فانچو: معلومه نه. ژنرال گفته تا همه‌جا رو نگیره دست از جنگ ور نمی‌داره.
صدای لیرا: همه جا رو؟
فانچو: معلومه همه جا رو.
صدای لیرا: این دیگه چه آدمیه!
فانچو: ژنرال‌ها نصفه‌نیمه کار نمی‌کنن؛ یا همه یا هیچ.

از نمایشنامه‌ی «گِرنیکا».

«تنها سگ‌ها وفاداری را بلدند و با آن زندگی می‌کنند.»

«‏چیزی که به آن احتیاج نداری، مال تو نیست»

«من هم تمام عمرم در آرزوی مملکتی بودم که بادهاش آدمو با خودش نبره.»

«من فکر می‌کنم شما بی‌اندازه رنج می‌برید،
تنها، کسی که این همه رنج می‌برد، می‌تواند این‌همه درد به بار آورد.»

«پیش‌تر تنها دیکتاتورهای بزرگی همچون استالین و هیتلر و موسولینی می‌توانستند چنین کارهایی بکنند. دیکتاتورهایی که ارتش و دولت و پلیس مخفی داشتند. اما حالا کافی است یک سایت داشته باشی تا بتوانی عقل و اندیشه‌ی هزاران نفر را در مسیری که می‌خواهی هدایت کنی. هر کسی را که می‌خواهی در نظر مردم محبوب و یا منفور کنی. دوستانت را بزرگ جلوه دهی و دشمنانت را رسوا کنی... چون انسان ذاتاً موجودی نادان است و ...»

«من فکر می‌کنم شما بی‌اندازه رنج می‌برید،
تنها، کسی که این همه رنج می‌برد، می‌تواند این‌همه درد به بار آورد.»

«ضعفا هم حق دارند قوانین خود را وضع کنند.»

«خدایان حسودند و وقتی شانسی به تو رو می‌کند باید آن را پنهان نگه داری.»

«به من اعتماد داشت، چون مرا جدی می‌گرفت اما به او اعتماد داشت، چون او را جدی نمی‌گرفت.»

«قناعت برای شاعرانْ فراوانی، و برای دیگران چه‌بسا محنت و گرسنگی است.»

«از موجودی دوپهلو مانند انسان مگر می‌توان جز به زبانی دوپهلو سخن گفت؟»

«‏اگر می‌خواهی بدانی حکومت و صاحب‌منصبان آن چگونه‌اند و کشور چه آینده‌ای دارد، فقط سعی کن بفهمی که چند نفر مرد صادق و بی‌گناه در زندان‌ها هستند و چند شیاد و جانی آزادانه همه‌ جا می‌گردند. این بهترین مقیاس است.»

«از خودم پرسیدم، نه که برای چه زنده هستم، بلکه برای چه زندگی کرده‌ام. به این نتیجه رسیدم که از سرِ انتظار بوده و از خودم پرسیدم آیا هنوز منتظر چیزی هستم. به نظرم رسید که بله.
همیشه جایی برای انتظار بیشتر هست.
با این همه، این‌ها را عقل من تشخیص می‌داد، اما با کنار گذاشتن آن، اسیر سکونی بی‌رحم می‌شدم، انگار سهم من دیگر به پایان رسیده باشد، انگار دنیای خارج، به دلیل عدم حضور من در آن، از این پس دیگر متروکه شود.»

«حقیقت یعنی مرگ.»

«احساس زنده بودن نمی‌کردم چون هیچ آرزویی نداشتم.»

«توی این دنیا کسایی هستن که به اندک زخمی با سر میرن ته آب و دیگه هم بالا نمی‌آن.»

«آی سپیده!
چه هنگام می‌بخشی‌ام،
جوهری که می‌نگارد شبم؟»

«الكترا: وجدانش؟ بعید می‌دانم چندان عذاب وجدان بگیرد. مردی که به خاطر غرور خود شهری را به جنگ می‌کشاند، یک نسل از مردان را به میدان نبرد می‌برد و با دوازده تن بر می‌گردد، وجدانش همچون سگ دست‌آموزی به فرمان خود اوست.»

«توندارئوس: آن لحظه تو را آرام در آغوش گرفتم و مهربانانه از تو خواستم مویه کنی تا خشمت فروبنشیند.
الکترا: همچون بزدلان.»

«قانون هست تا پایانی باشد بر زنجیره‌ی خون در برابر خون.»

«توندارئوس: اما آنها هیچ حقی ندارند. قاتلان حقی ندارند.
منلائوس: بی‌شک هر انسانی حقوقی دارد.»