Peiman > Recent Status Updates

«جایی در کتابی از یک نویسنده‌ی آلمانی خوانده‌ام، کسانی که صبحانه نمی‌خورند در واقع سعی دارند از تماس با واقعیت صبح بپرهیزند و بدان وارد نشوند زیرا تنها از طریق این بیداری دوم، یعنی بیداری معده است که عالم تاریکی و شهر شب را پشت سر می‌گذاریم.»

«هیچ چیز تلخ‌تر و تنهاتر از شهری بدون راز یا حداقل ظاهر یک راز نیست، و برای یک مسافر هیچ چیز به اندازه‌ی چنین شهری افسرده‌کننده نیست.»

«خانواده‌های خوشبخت همه مثل هم هستند، اما خانواده‌های بدبخت هر کدام بدبختی خاص خود را دارند.»

[آنا] پیوسته تکرار می‌کرد «خدای من! خدای من!» اما نه «خدا» برایش معنایی داشت و نه «من».

«جز یک فکر ندارم: به خوشبختی‌ام که سیاه‌روزی‌ام را در بر دارد.»

«طغیان حسد همین که یک‌بار فرونشست دیگر تکرار نمی‌شود و خیانت آشکار حتی دیگر اثر بار اول را ندارد.»

«‏همه‌ی ما اندوه کسی هستیم.»

«آتش‌بس برای مادر داغ‌دیده از جنگ محال است یا برای مردی که دوستش را به خاک می‌سپارد.»

«‏[وطنم،] پرو وقتی خشمگینم نمی‌کند، غمگینم می‌کند.»

«این روزا عدالت که متکی به عریضه نیست، متکی به گلوله است.»

«هیچ کس لیاقت اشک‌های تو را ندارد و کسی هم که چنین ارزشی دارد باعث اشک ریختن تو نمی‌شود.»

«یه «لابد» یا یه «پس» چقدر به کار آدم میاد.»

«پس از مرگ پدرم شروع کردم به بخشیدن او. متوجه شدم که تنها کاری را که قادر بوده برای ما انجام داده. من حق نداشتم بیش از آنچه پدرم می‌توانست انجام بدهد متوقع باشم. برقرار کردن صلح با مردگان بسیار آسان است.»

«‏و اين امتياز بزرگ مرده بودن است، اگر دهانى ندارى كه بخندى، چشمى براى گريستن هم ندارى.»

«صراحت، فضیلتی است که بیش از هرکس برازنده‌ی آدم مرده است. همین که پا به قلمرو مرگ می‌گذاری، نگاه نافذ و قضاوت‌گر افکار عمومی قدرتش را از دست می‌دهد. شما که زنده‌اید باور کنید در این دنیا هیچ چیز به وسعت بی‌اعتنایی ما نیست.»

«می‌نویسم تا تنها بمانم. می‌نویسم بلکه بفهمم چرا از همه‌ی شما، از همه خیلی خیلی عصبانیم.»

«‏لازم نیست آدم خوشحال باشه تا از نو شروع کنه.»

«ملیت‌گرایی به نازکی نخ است. شاید به همین دلیل بسیاری احساس می‌کنند با وسواس باید از آن محافظت شود.»

«غم، کنج خالی را دوست دارد. خوشش می‌آید انعکاس صدای خود را بشوند‌. مواظب باش!»

«مرگ هر مردی با مرگ پدرش آغاز می‌شود.»

«‏جوان بودم. شفای من در وجود خودم بود.»

«نه! شما هرگز اینو درک نخواهید کرد. فرقی نمی‌کنه یه نفر بجنگه یا هزار نفر. وقتی اون یه نفر می‌فهمه، باید بجنگه، پس می‌جنگه. چه هم‌رزمی داشته باشه چه نداشته باشه.»

صراحت، فضیلتی است که بیش از هرکس برازنده‌ی آدم مرده است. همین که پا به قلمرو مرگ می‌گذاری، نگاه نافذ و قضاوت‌گر افکار عمومی قدرتش را از دست می‌دهد. شما که زنده‌اید باور کنید در این دنیا هیچ چیز به وسعت بی‌اعتنایی ما نیست.

«باور نمی‌کردم که او به دوست قدیمی خودش نارو بزند. خب دیگر، سیاست یعنی همین، آدم روی جنازه دیگران جلو می‌رود.»

«انسان برای عشق و انقلاب زاده شده است‌.»

«کشتن بیشتر از مردن خایه می‌خواهد. هرچند هیچ‌کس باور نمی‌کند.»

«رنج آدمی... هنوز چه واژگان سوزناکی ناگفته در دل‌ها مانده است.»

‏خاله گفت: من می‌دونستم که آخر سر می‌آریش تو خونه!
عباس گفت: همین حالا شستمش.
خاله گفت: خیال می‌کنی سگ با شستن تمیز می‌شه.
عباس گفت: همه‌ی شما خیال می‌کنین که فقط با کشتن تمیز می‌شه.