Mohammad Sadegh Rafizadeh

“من اگر كُرد هم نبودم، بخاطر اين نابرابری و ظلم بزرگ به صدا در می آمدم؛ بچه های كُرد با كاغذهای سفيد روزها سر جاده ها می آمدند و كاغذهای سفيد خود را با خونشان قرمز مي كردند و تنها رويش مي نوشتند: «از كشتن ما دست برداريد، ما هم انسان هستيم.» دولت آنهايی را هم كه نمی مردند، روانه ی زندان مي كرد

!مگر غير از شما، چه وجدانی اين را تحمل مي كند”
― Ahmet Kaya

“با دیدن هر کوهی در هر کجای دنیا
دلم
چون دل عاشقان در نخستین دیدارشان
فرو می‌ریزد و
از جا کنده می‌شود
هاج و واج می ایستم پای آن بی انتها…

حس می‌کنم
از کوهی در سرزمین من ریشه می‌گیرند
تمام کوههای دنیا”
― Abdulla Pashew

“گذشته میراث است و در عین حال سرچشمه‌ی مسئولیت”
― Mehmed Uzun

“سکوتت را دوست دارم
چنان که گویی تو اینجا نیستی
چنان که گویی چشمانت پریده اند و رفته اند
چنان که گویی بوسه ای دهانت را بسته است”
― Pablo Neruda