Yanis Varoufakis's Blog, page 81

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΜέΡΑ25 – Συνέντευξη τύπου 29/5/2019

 

Η επιλογή της συνθηκολόγησης με την τρόικα το βράδυ του Δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015, και της ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο Μνημονιακό Τόξο την επομένη, έθεσε σε λειτουργία την διαδικασία Ολικής Επαναφοράς της Ολιγαρχίας. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών απλώς ολοκλήρωσε αυτή την διαδικασία, επιτρέποντας στην Νέα Δημοκρατία να καταγράψει αριθμητικά, σε πανελλήνια εκλογική αναμέτρηση, την παλινόστηση μιας ημι-πτωχευμένης αλλά ισχυρής ολιγαρχίας της οποίας η σημερινή της ηγεσία (που σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει όλο τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας) αποτελεί την πολιτική έκφραση.


Έχοντας νομιμοποιήσει το Δόγμα ότι η υπευθυνότητα απαιτεί την συμμόρφωση με τις προσταγές των δανειστών (ακόμα και σε ζητήματα που δεν αφορούν στην οικονομία),


Έχοντας δέσει την χώρα στο 4ο Μνημόνιο υπό όρους που, από την μία, βαθαίνουν την πτώχευση της κοινωνικής οικονομίας ενώ, από την άλλη, εξασφαλίζουν σε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας χρηματοδότηση του κράτους έως το 2032,


Έχοντας στρώσει το χαλί σε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας που δεν εκφράζει καν την πάλαι ποτέ Λαϊκή Δεξιά, μια Νέα Δημοκρατία που ετοιμάζεται να παραδώσει στους κερδοσκόπους ό,τι και όποιον δεν έχει ακόμα ρευστοποιηθεί…


…ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την δυνατότητα να ηγηθεί της αντίστασης στην Ολιγαρχική Παλινόστηση για τη οποία ευθύνεται η ηγεσία του. Ούτε προεκλογικά ούτε μετεκλογικά.


Προεκλογικά, η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων των ευρωεκλογών ακυρώνει το επιχείρημα της χαμένης ψήφου πάνω στο οποίο ο πρωθυπουργός επενδύει όλη του την εκλογική στρατηγική


Μετεκλογικά, βουλευτές της σημερινής κυβέρνησης που επί τέσσερα χρόνια υπερψήφιζαν τα Μνημονιακά νομοσχέδια που πολύ θα ήθελε να έχει υποστηρίξει η ΝΔ, δεν θα έχουν ούτε το κουράγιο ούτε και την αξιοπιστία να αντισταθούν


Εντός αυτού του ζοφερού σκηνικού, σε αυτές τις ευρωεκλογές το ΜέΡΑ25 εκφέροντας προγραμματικό, μετριοπαθή λόγο – κάνοντας έναν ανένδοτο αγώνα τόσο εναντίον των πολιτικών που στέλνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό όσο και ενάντια στον λαϊκισμό – αναδείχθηκε ως η μόνη πραγματική πηγή ελπίδας.
Τί έφερε το ΜέΡΑ25 στην πολιτική σκηνή;
Ο λόγος που το ΜέΡΑ25 έκανε την έκπληξη υπό συνθήκες πόλωσης ασυνήθιστες για ευρωεκλογές είναι ότι αρθρώσαμε θετικό λόγο και δεν παρασυρθήκαμε στον αρνητισμό.
Προσπαθήσαμε φιλότιμα να δούμε τα θετικά της κυβέρνησης, ακόμα και της ΝΔ – την ώρα που εκείνοι φιλότιμα λασπολογούσαν οι μεν εναντίον των δε – όταν δεν προσπαθούσαν να δαιμονοποιήσουν την αντίσταση στις τρόικες που έπληξαν τον λαό μας και διέλυσαν την Ευρώπη, όταν δεν προσπαθούσαν να μας φορτώσουν το κόστος της τρόικας.
Πριν καν ανακοινώσουμε το κόμμα μας, δουλέψαμε σκληρά για να απαντήσουμε στα μεγάλα ερωτήματα για τα κόκκινα δάνεια, για το φορολογικό, για την παιδεία, για το ενεργειακό, για την υγεία, τα εθνικά θέματα. Έτσι, όταν αρχίσαμε το ανά την Ελλάδα οδοιπορικό μας καταθέσαμε στους πολίτες συγκεκριμένο πρόγραμμα τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα.
Ο συνδυασμός της ευθύνης και των οικονομοτεχνικά άρτιων προτάσεων του ΜέΡΑ25 από την μία και του πολιτικού πολιτισμού και της συνέπειας από την άλλη άλλαξε το σκηνικό εισάγοντας το ΜέΡΑ25 με το συμβολικά σημαντικό 3%.
Από την Κυριακή το βράδυ περπατάμε στους δρόμους και βλέπουμε για πρώτη φορά από το 2015 το χαμόγελο να έχει επιστρέψει στο πρόσωπο ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων δεν γνώριζαν καν ότι το ΜέΡΑ25 υπάρχει.
Πράγματι, αυτό που κατάφερε το ΜέΡΑ25 είναι μια μικρή πολιτική επανάσταση που ανοίγει τον δρόμο για υπεύθυνη, ρεαλιστική, ουσιαστικά προοδευτική ατζέντα.
Αυτό μας δημιουργεί ένα μεγάλο καθήκον – το καθήκον να γίνει το ΜέΡΑ25 ο πυρήνας μεγάλης συμπόρευσης πολιτών στην βάση κοινού προγράμματος, στην βάση ενός κοινού πολιτικού πολιτισμού. Αυτό το καθήκον μας φέρνει σε αυτή την αίθουσα σήμερα.
Κάλεσμα Συμπόρευσης
Σήμερα, λοιπόν, 29η Μαΐου, καλούμε σε συμπόρευση όλους τους υπεύθυνους δημοκράτες που αρνούνται να είναι πελάτες κομμάτων τα οποία, έχοντας υποταχθεί στο ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ακόμα και σε πράγματα με τα οποία διαφωνούν, αναγκάζονται να επιδίδονται σε μια άσχημη, στείρα κοκορομαχία.
Δεν μιλάμε για συσστράτευση ούτε χρησιμοποιούμε πολεμικές αλληγορίες επειδή αυτός ο λαός έχει υποφέρει πολύ από την διχόνοια, έχει χάσει πολλά επιδιδόμενος σε εμφύλιους. Εμείς απλά απευθυνόμαστε στους πολίτες να συμπορευτούμε στην βάση της ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ.
Σε ποιους απευθυνόμαστε
Το κάλεσμά μας δεν αφορά σε συμπράξεις κορυφής ή συμφωνίες διανομής θέσεων.
Απευθυνόμαστε:


Σε όσους είναι αποφασισμένοι για το μεγάλο ΟΧΙ, για την μεγάλη ρήξη με την Χρεοδουλοποροικία του 4ου Μνημονίου και φέρνει την Ερημοποίηση είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με κυβέρνηση ΝΔ


Στους συμπατριώτες μας που δεν ταυτίζουν την Ευρώπη με τους τροϊκανούς και που εκτιμούν το επίτευγμα του ΜέΡΑ25 να μην είμαστε πια μόνοι – να μοιραζόμαστε το ίδιο κόμμα με 120 χιλιάδες ευρωπαίους


Σε όσους είναι αποφασισμένοι για το μεγάλο ΝΑΙ σε υπεύθυνο, προγραμματικό λόγο που ενώνει τους έλληνες υπό την σκέπη ενός κοινού ρεαλιστικού προγράμματος για το φορολογικό, τις επενδύσεις, την φτώχεια, το χρέος δημόσιο και ιδιωτικό, τα εθνικά θέματα, το περιβάλλον, την διαφάνεια, τον εκδημοκρατισμό, την κοινωνική απελευθέρωση όλων


Σε έλληνες και ελληνίδες που πιστεύουν ότι το νόμισμα πρέπει να υπηρετεί τους ανθρώπους, όχι το αντίθετο – που δεν θέλουν να βγούμε από το ευρώ αλλά που φοβούνται την εντός το ευρώ ερημοποίηση περισσότερο από ένα επώδυνο Grexit


Σε εκείνους που απορρίπτουν συνθήματα τα οποία δεν βασίζονται σε στέρεες προτάσεις πολιτικής – π.χ. το ΜέΡΑ25 εξηγεί ακριβώς πως θα γίνει πράξη το «κανένα σπίτι σε χέρια…» ή το πως θα αξιοποιηθεί, χωρίς να ξεπουλιέται, η δημόσια περιουσία, ή το πως θα περάσουμε σε νέες μορφές δημοκρατικής συμμετοχής


Σε φιλελεύθερους που κατανοούν ότι ο κ. Μητσοτάκης, πρώτον, αποκλείει την ρήξη με τους δανειστές που είναι προαπαιτούμενο για να μειώσει σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές και, δεύτερον, οραματίζεται την ανάπτυξη στην βάση του μοντέλου ερημοποίησης, εργασιακού μεσαίωνα και φοροαπαλλαγών για τα ολιγοπώλια που εφαρμόστηκε με καταστροφικά αποτελέσματα σε χώρες όπως η Λεττονία και, γενικότερα, η Αν. Ευρώπη.


Σε πολίτες που θέλουν σύστημα αξιολόγησης των δημόσιων λειτουργών που να μην βάζει στην θέση των αξιολογητών τους φαύλους. Που απαιτούν δημόσια παιδεία και υγεία χωρίς τρωκτικά και ιδιωτικοποίηση ντε φάκτο ή ντε γιούρε


Σε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για τα αξιώματα και που είναι σκεπτικοί απέναντι στις απαξιωμένες διαδικασίες του κοινοβουλευτισμού


Σε βαθιά πολιτικοποιημένους συμπολίτες μας που δηλώνουν κομματικά ανένταχτοι, που έτσι θέλουμε να παραμείνουν: Ανένταχτοι και παράλληλα συν-διαμορφωτές και συμμετέχοντες στο πλαίσιο της ισηγορίας, της ισότιμης συμμετοχής και του σεβασμού στη διαφορετική άποψη που χαρακτηρίζει το ΜέΡΑ25


Σε όσους νοιώθουν εγκλωβισμένοι σε κομματικούς σχηματισμούς που αναπαράγουν ιεραρχίες


Σε πολίτες που απαιτούν θετικό όραμα, αντανακλώντας την ανάγκη όλης της κοινωνίας για απόδραση από την ασχήμια των αλληλο-κατηγοριών.


Τους καλούμε όλους αυτούς σε συμπόρευση με το κόμμα που δημιουργήσαμε όσοι αντιπαθούμε τα κόμματα.
Τους καλούμε επειδή το πρόγραμμά μας είναι δυναμικά εξελίξιμο και έχει ανάγκη να τραφεί από την αγωνία τους για το αύριο, αλλά και την επανα-δραστηριοποίησή τους ως πολίτες ώστε να ακουστεί η φωνή τους στην επόμενη Βουλή.
Ακόμα και πριν το σημερινό κάλεσμα η ανταπόκριση ήταν συγκινητική. Μετά το σημερινό κάλεσμα το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει.
Μέχρι τις εκλογές θα γίνει ξεκάθαρο ότι, από την μία, η ψήφος για την σημερινή ηγεσία της ΝΔ είναι ψήφος υπέρ της τελικής Παλινόστησης της πιο σαθρής, επιθετικής και μίζερης ολιγαρχίας ενώ, παράλληλα, σε αυτές τις εθνικές εκλογές η μόνη χαμένη ψήφος είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι το ΜέΡΑ25 έχει ήδη αναδειχθεί στον μαγνήτη της ρεαλιστικής ελπίδας που τόσο έλειψε τα τελευταία 4 χρόνια.
Και τώρα, δουλειά!

Θρίλερ!

Today, DiEM25 has every reason to celebrate. Tomorrow we get down to work, again – Message to our magnificent activists

“We showed Europeans how a common agenda can be put together collaboratively by many political actors coalescing from all over Europe. How a common list of candidates, in support of this common agenda, can emerge. How we can campaign across Europe, together, under the banner of this agenda. In the months and weeks leading to 26th May, I have had the distinct privilege of campaigning with all of you in Paris, in Brussels, across Italy and the UK, in Denmark, in Portugal and, of course, in Greece and in Germany. In every one of these places I saw the way in which you brought the best out of each other and out of your communities. You led with brilliant ideas, you demonstrated what principled, transnational, humanist politics looks like. You worked tirelessly without optimism but with bundles of hope. You were a joy to behold and to treasure. Your dedication, sense of fun, friendship, wisdom and kindness made everyone around you feel hopeful again about our Europe, its politics, its civilisation.”
Dear DiEM25 members, dear European Spring activists, dear fellow progressive Europeanists,
Today is a day to celebrate, while taking stock of our remarkable achievement.
Today is also a day to lament Europe’s downward spiral, while planning the next phase of our paneuropean effort to bring hope back to the hundreds of millions who have lost it.
When in late 2017 we decided to take our Green New Deal for Europe to a ballot box across Europe, friends feared for us and cynics laughed at us. What neither our worried friends nor the cynics understood was the nature of our collective endeavour.
Our task was not to maximise our seats in this European election. Our task was not to demonstrate that another Europe is possible. No, our task was to show that another Europe is already here – inside a single paneuropean movement dedicated to a single progressive policy agenda for all Europeans.
DiEM25 was born of a radical idea: We are not simply Greeks or Germans or Italians or whatever nationality, ethnicity we carry with us. We are all that but we are also Europeans determined to oppose the internationalism of the bankers and its mirror image: the internationalism of the racists. And to do so with a single, internationalist, European agenda that is realistic, immediately implementable and radical.
We worked long and hard to put together that progressive agenda. We are proud of our Green New Deal for Europe that is the only antidote to the logic that, in this EU, there is no alternative to socialism for the bankers, austerity for the many and catastrophe for the environment. Our Green New Deal for Europe can uniquely bind together Europe’s progressives, as a counterpoint of the nasty xenophobia that binds together the nationalists.

From the outset, we had a choice: We could form coalitions of convenience. For instance, we could have easily gained many seats in these European elections provided we were prepared to run together with existing political actors who were committed to not having an agenda for Europe or who disagreed with our radical Europeanism. Or we could stick to our principles, to our fascinating Green New Deal for Europe, and run on our own – with no funding or institutional backing. We chose the second option not simply because it was hard but because it was the only way we could continue our struggle happily, in good conscience, true to our principles and goals.
Our strategy and our tactic coincided: Stand behind DiEM25’s agenda, nurture our political ethos, do justice to it — and never betray the future generations whose future depends on the implementation of our Green New Deal across Europe, indeed even beyond Europe.
This decision came with a cost — but not an unpredictable one. We always knew that our road would be long and stony. But we also knew that this European Parliament election was about so much more than seats won and lost. It was about putting forward a new vision for Europe, about demanding a Green New Deal, about inspiring people across the continent to think beyond the narrow confines of their nation. It was about demonstrating in practice what another Europe would look like.
And on this, my friends, we have won: We showed Europeans how a common agenda can be put together collaboratively by many political actors coalescing from all over Europe. How a common list of candidates, in support of this common agenda, can emerge. How we can campaign across Europe, together, under the banner of this agenda.
In the months and weeks leading to 26th May, I have had the distinct privilege of campaigning with all of you in Paris, in Brussels, across Italy and the UK, in Denmark, in Portugal and, of course, in Greece and in Germany. In every one of these places I saw the way in which you brought the best out of each other and out of your communities. You led with brilliant ideas, you demonstrated what principled, transnational, humanist politics looks like. You worked tirelessly without optimism but with bundles of hope. You were a joy to behold and to treasure. Your dedication, sense of fun, friendship, wisdom and kindness made everyone around you feel hopeful again about our Europe, its politics, its civilisation.
In the end, the quantity of votes we received fell short of our expectations – even though about 1 million Europeans honoured us at the ballot box and in Greece, the Ground Zero of Europe’s economic and democratic crisis, MeRA25 rose from zero into parliamentary contention – a result that augurs well for the soon-to-come national elections.
Comrades, friends, DiEMers,
We have planted a beautiful, radical idea in the minds of Europeans. Our task is now to help this seed of hope grow. Feel proud for what you have achieved. Rest for a day or two. After that, we shall all get back to work, planning for the next steps that must surely include a paneuropean DiEM25 get-together where we shall spend days and nights mapping out the road ahead.
Carpe DiEM25!

 

Το 3% του ΜέΡΑ25 ως το τέλος μιας αρχής που είναι η μόνη ελπίδα για τις εθνικές εκλογές

Το 3% με το οποίο τίμησε ο ελληνικός λαός το ΜέΡΑ25 στις ευρωεκλογές είναι η μόνη ηλιαχτίδα ελπίδας σε αυτή την νύχτα που κράτησε πολύ.
Το ΜέΡΑ25 είναι το μόνο κόμμα που ενισχύθηκε, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη, κάνοντας ανένδοτο διμέτωπο αγώνα κατά της ολιγαρχίας και της ακροδεξιάς που η τρόικα εξέθρεψε μέσα από τις πολιτικές ενίσχυσης της ολιγαρχίας.


Προσπάθησαν φιλότιμα να μας φορτώσουν το κόστος της τρόικας


Προσπάθησαν φιλότιμα να μας εξαφανίσουν δαιμονοποιώντας την αντίσταση στις τρόικες που έπληξαν τον λαό μας και διέλυσαν την Ευρώπη


Προσπάθησαν φιλότιμα να μην αφήσουν να γίνει προγραμματική συζήτηση για το τί μπορεί και τί πρέπει να γίνει αύριο το πρωί υπέρ των πολλών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης


Είπαν ότι κατέβηκα στην Γερμανία επειδή δεν τόλμαγα να εκτεθώ στην Ελλάδα


Δεν τα κατάφεραν.
Το 3% απέδειξε πως ο λαός μας είναι έτοιμος να πει ταυτόχρονα ένα μεγάλο ΟΧΙ κι ένα μεγάλο ΝΑΙ. Ένα ΟΧΙ στις τρόικες εσωτερικού κι εξωτερικού που εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού παντού. Κι ένα ΝΑΙ σε υπεύθυνο, προγραμματικό λόγο που φέρνει κοντά έλληνες, γερμανούς, δανούς, πορτογάλους κλπ υπό την σκέπη ενός κοινού προγράμματος για τις επενδύσεις, για την φτώχεια, για το χρέος, για την διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό.
Αυτό που κατάφερε το ΜέΡΑ25 είναι μια μικρή πολιτική επανάσταση που ανοίγει τον δρόμο για την προοδευτική μας ατζέντα.
Χτες, είδαμε το τέλος μιας αρχής για το ΜέΡΑ25.
Σήμερα ξεκινά η αρχή της εκστρατείας μας για τις εθνικές εκλογές.
Τις επόμενες μέρες, το ΜέΡΑ25 θα σημάνει προσκλητήριο για όλους εκείνους που θέλουν να συσστρατευτούν ώστε όλοι μαζί να τα βάλουμε με του φωτός το σβήσιμο.

On the campaign trail with Yanis Varoufakis – BBC Newsnight

Κεντρική Ομιλία του Γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη στην Αθήνα, 22/5/2019

Why we are running in this EU election – FORTUNE magazine’s report

Nothing has ever been subtle with Yanis Varoufakis, the leather-jacketed, motorbike-riding economist who was finance minister of Greece for six of the most tumultuous months in that country’s history. Plain-spoken (to say the least) and a self-professed radical, he is, at 58, not nearly done waging war on Europe’s major power players.

This week, he gets his chance to prove whether his ideas have traction among regular Europeans. The European Union’s 500 million citizens go to the polls over the next four days, beginning on Thursday, to elect 751 delegates to the EU Parliament in Brussels, and Varoufakis’s political party is one of the more colorful contenders. Varoufakis’s new group, DiEM25 (short for “Democracy in Europe Movement 2025”), is almost unique among the hundreds of parties across the E.U.’s 28 members in that it’s an international party–running in a total of 11 countries.

HANOVER, GERMANY – MAY 10: Yanis Varoufakis, former Greek finance minister and now candidate for DiEM25, poses for a picture at a campaign stop ahead of European parliamentary elections on May 10, 2019 in Hanover, Germany. DiEM25 describes itself as “a pan-European, cross-border movement of democrats.” Voters across the European Union will go the polls at the end of May to elect a new European parliament. (Photo by Carsten Koall/Getty Images)

The group is likely to gain only a tiny fraction of votes. But that is not the point. To hear Varoufakis describe it, in his typical blunt, mile-a-minute delivery, his new party aims to prove that Europe’s deep problems of stagnation, inequality and high unemployment, can be solved only with Europe-wide solutions, including by stopping Europe’s major corporations from sitting on mountains of cash, and by having central banks boost investment with higher interest rates.

“Europe created in 2008 a postmodern version of the 1930s,” Varoufakis told me during a break in his blizzard of stops around Greece, during the final days of the EU election campaign. “The kneejerk reaction of the establishment was to shift all the financial pain, all the losses from the financial sector, on to the weakest tax payers, beginning with Greece.”

Rewind to the depths of the Greek financial crisis, in 2015: Varoufakis, as the Finance Minister in the far-left Syriza government of Prime Minister Alexis Tsipras, was trying to rescue his country from total economic collapse. Banks were close to running out of cash. Bonds were rated junk.The country barely was able to pay its civil servants and pensioners from month to month.

That July, the so-called troika of creditors, the European Central Bank, the IMF and the European Commission, demanded that Greece drastically cut public spending, prompting countless thousands of Greeks to pour into the streets in protest, and reject the deal—at Varoufakis’s urging—in a referendum. Tsipras, with his country on its knees, signed a troika deal anyway, prompting Varoufakis to quit in fury. “I will wear the creditors’ loathing with pride,” he told Greeks. In the end, the troika’s bailouts for Greece totaled a whopping €289 billion ($322 billion).

Some citizen hold a greek flag in Front of Parliament in Syntagma square to protest against austerity measures and the second part of the vote for the new bail out conditions. The message on the biggest flag means “Greece I love you” Many private and public unions (like PAME or ADEDY) called for a gather in front of the Greek Parliament on Syntagma Square on July, 22nd 2015.Thousands of citizens rallied the square. It was a peaceful demonstration. At the end, 2 petrol bomb were thrown by young anarchist guys. Greek deputies voted the new bailout conditions during the night. On 298 deputies, 230 approved the new bailout, 63 rejected it and 5 deputies didn’t vote. (Photo by Michaud Gael/NurPhoto) (Photo by NurPhoto/NurPhoto via Getty Images)

Varoufakis has since told his side of this Greek tragedy in a bestselling book, “Adults in the Room,” which has been translated into multiple languages. Greece’s GDP shrank by nearly a quarter over a decade, although it exited the bailout program last summer, and is slowly recovering from the dark years.

Varoufakis, however, has hardly mellowed since his tumultuous days in office, as was clear when talking to Fortune. Here is an edited version of our interview:

How should the EU overhaul its economy?

The financial crisis revealed the flimsiness of the European Union, and the fact that we have a common market without a fiscal union. We don’t have a political union, a federation.

Forget Greece for a moment. Greece is in a state of almost permanent, deep insolvency and bankruptcy. But look at Germany. That is far more revealing. Germany is swimming in liquidity. You have the greatest surplus in the history of capitalism: 8.4% of a very large GDP. You have a federal government in surplus, that is being paid by investors who borrow from them in negative interest rates.

You have corporations with hundreds of billions of euros. Corporations should not be saving. They should be borrowing to invest. When they are saving, you know that something is wrong.

So how do you force corporations to stop sitting on their mountain of cash?

They want to invest. But they are caught up in a vortex of fear. Half the population of Germany now has a lower standard of living than they did 15 years ago. Companies think, if we invest money and produce gadgets and services, and then people don’t buy them, we’ll lose our money.

So instead of investing they buy property and push up property prices in Berlin, making inequality worse. And they buy back their own shares. Volkswagen is using its money to buy back its shares, not to invest in electric cars, unlike the Chinese, who are overtaking us. They are still producing the same awful diesel cars, and buying back their own shares because that pushes the share prices up, and the bonuses of executives are linked to the share price.

We have the highest level of savings in the history of Europe, and the lowest level of investment in relation to liquidity in the history of Europe.

So, hence the growing wealth inequality that many see as the root cause for Europe’s populism?

Of course. Negative interest rates destroy the pensions of the middle class. Low levels of investment destroys good jobs. The middle class see that their children will have precarious jobs, they will drive Uber cars, instead of having good quality jobs. They cannot see how they will start a family, how they will invest.

That is the greatest gift to the fascists. I don’t call them populists. I call them fascists, just so we know what we’re talking about.

You’re talking about [French far-right politician] Marine Le Pen, [Italian Interior Minister] Matteo Salvini, et cetera?

Of course. And [German nationalists] Alternative fur Deutschland, [Austrian Chancellor Sebastian] Kurz, [Hungary’s Prime Minister] Viktor Orban, and so on.

So what can you offer Europeans?

It is our view that this is a systemic European crisis with different manifestations around Europe. We need a systematic European answer to this. We need to have one political party. We are the first one. We are trying to run in 11 countries with one program. This has never happened before. All the other parties are competing in the European elections as if they are a dress rehearsal for the national level. So they are ignoring the systemic problems. We are the only ones not ignoring them.

We are saying, we would like a federal Europe. We would like things to be different. But things are not different. And if we go now to voters and say, “Let’s create a federal Europe,” they will say, “Yeah right, I’ll be dead before that happens.” So they will stay at home and not vote.

So we do something much more pragmatic. We say: Here’s what we can do under the existing rules and treaties and use the institutions we already have.

Such as?

Take the European Investment Bank [the E.U.’s lending arm] which is a splendid institution based in Luxembourg. It’s five times the size of the World Bank. This is not some little institution.

We are saying the European Investment Bank should issue €500 billion worth of bonds every year for five years, and sell it to these people who have all this money that is doing nothing or doing damage in the financial sector. With the European Central Bank making one announcement, and that is: If need be, we will buy those bonds on the secondary market to prop up their value. By making this announcement they will not need to. Those who have all this money would love to buy those investment bonds because they are a safe asset.

So suddenly we would have the capacity as Europe to invest in the green transition that is necessary, to electrify transport of cars and railways – which are still not electrified in Eastern and Southern Europe—and of course a green Common Agricultural Policy. We can start tomorrow morning.

We have a policy for how to fight poverty across Europe, with a similar program to the American food stamp program, only much more upgraded, using plastic and debit cards, which the European central banks should issue and fund, with the profits of the ECB, which were €91 Billion last year.

Clearly you aren’t about to win the E.U. elections, by your own admission. But do you think you’re opening the path to a new way of doing things?

Absolutely. We have to learn our lesson from the fascists. Marine Le Pen did not need to become French president [she lost the 2017 French elections to Emmanuel Macron] to influence the policies of the French government. The previous French government under President François Hollande introduced a policy giving it the right to remove French citizenship of people with Arab descent. [The law threatened to strip convicted terrorists of their citizenship.] That would never have happened had it not been for the fascists in parliament doing reasonably well.

Let’s get back to the Greek debt crisis. You’ve said in the past that China wanted to lend Greece money but that this was blocked by Europe.

I have written down exactly as it happened in my book “Adults in the Room” which is in every language in the world. The gist is that when we were elected, the party was against the privatization of Piraeus port and the sale to Cosco. [China’s Ocean Shipping Company, also known as Cosco, now owns Athens port, as part of the Belt & Road Initiative.] I was the one who said, hang on a second guys. Let’s think about this. I met the Chinese ambassador and the representatives of Cosco.

I said, Why do you just want the port? You should want more. Let’s get into joint ventures, start producing mobile phones and new technology in Greece. We’d like you to consider building a super-fast railway between Greece and Germany because we really need that.

Instead the troika forced the Greek government after I resigned to sell the railways to the Italians for €43 million which is ridiculous. Let me put it this way: If we had ripped up all the rails and sold them for scrap we would have got more money.

So you blame Europe?

I never blame Europe. I’m a European. I blame [German Chancellor] Angela Merkel, [former Eurogroup President] Jeroen Dijsselbloem… Those people who did so much harm to Europe all those years, including my former Syriza colleagues in the Greek government. This alliance of oligarchs, Eurocrats, Greek government ministers, have really done a great deal of damage to Europe. And even to China, because China is not benefiting from this state of disrepair in which Europe and Greece find themselves.

And yet China is trying to invest more, and is being blocked here and there, also in Greece.

This anti-Chinese wave in Europe is pathetic. The Chinese are minding their own business. They are looking after their self-interest. They are patient investors. That is a good thing. They don’t come in to make a quick buck and leave. If they are making inroads into Eastern Europe, parts of the Eurozone like Slovenia, Slovakia, Italy, Greece, it is because Europe does not have any investment. That is why we’re proposing an investment bond.

There is a vacuum. Money does not like a vacuum. So the Chinese are bringing their money. It is the fault of the official European decision-makers who are making one mistake after another, keeping investment at the slowest level in history, and leaving the Chinese to come in as the only investors.

It seems that in AI and 5G, Europe is so far behind.

That is why we need €500 billion investment every year for five years. And we have a plan to do this without one euro in new taxes.

Interview by VIVIENNE WALT, May 23rd, 2019. Click here for the FORTUNE site.

Οι θέσεις του ΜέΡΑ25 για τις ευρωεκλογές – Διακαναλική Συνέντευξη Τύπου

Συνέντευξη στην ΕφΣυν εν όψει ευρωεκλογών

Πρόκειται πράγματι για το μόνο κόμμα που είναι εθνικό και πανευρωπαϊκό ταυτόχρονα. Από κει και πέρα, τo ΜέΡΑ25 και το DiEΜ25 (σ.σ. το ευρωπαϊκό του όνομα) είναι γνωστό ως το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη. Ο ίδιος κατεβαίνει υποψήφιος ευρωβουλευτής στη Γερμανία, έχει δηλώσει πως αν εκλεγεί θα παραδώσει την έδρα του, τάσσεται αναφανδόν υπέρ, όπως μας λέει, ενός «διεθνικού αντισυστημικού ευρωπαϊστικού κινήματος, που μονο αυτό μπορεί να παλέψει ταυτόχρονα τις δύο όψεις του αυταρχισμού που θριαμβεύει: της τρόικας και της ξενοφοβικής ακροδεξιάς» και δηλώνει πως «τα κεντρώα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που συμμετείχαν ενθουσιωδώς στις πολιτικές σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και σκληρής λιτότητας για τους πολλούς, είναι ηθικοί αυτουργοί της ανόδου της ακροδεξιάς και γι’ αυτό εξαφανίζονται όλο και περισσότερο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».

• Εχετε δηλώσει ότι «κακώς μπήκαμε στο ευρώ, καλώς δεν βγαίνουμε». Επιμένετε; 

Οι θέσεις μου για το ευρώ είναι ίδιες, σταθερές και απαράλλαχτες από το 1991. Από τότε έλεγα πως καμία χώρα, πόσο μάλιστα η αδύναμη Ελλάδα, δεν έπρεπε να εισέλθει στην ευρωζώνη. Η ευρωζώνη, όπως σχεδιάστηκε και όπως εξακολουθεί να λειτουργεί, ήταν καταδικασμένη να πυροδοτήσει τραπεζικές κρίσεις που θα μετέτρεπαν, όπως κι έγινε, την ευρωζώνη σε σιδερένιο κλουβί αυτο-τροφοδοτούμενης, ταξικά ανάλγητης, λιτότητας με αποτέλεσμα την πολιτική και ηθική απαξίωση ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Παράλληλα, όμως, έλεγα σε όσους πρέσβευαν την έξοδό μας από την ευρωζώνη ότι άλλο να λες πως δεν έπρεπε να έχουμε μπει σε αυτήν και άλλο να πρεσβεύεις ότι το ιδανικό θα ήταν να βγούμε. Ο λόγος είναι ότι, βγαίνοντας, δεν καταλήγεις εκεί που θα ήσουν αν δεν είχες εισέλθει.

Ως αποτέλεσμα αυτής της σταθερής θέσης μου, από το 2010 έχω χάσει πολλούς φίλους από την Αριστερά επειδή δεν ασπάζομαι την έξοδο από το ευρώ ως την βέλτιστη στρατηγική επιλογή της χώρας. Την ίδια ώρα, δαιμονοποιούμαι από το Μνημονιακό Τόξο (αρχής γενομένης με τα στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, 2009-2011, της συγκυβέρνησης 2011-2014 και μετά τον Ιούλιο του 2015 της κυβέρνησης Τσίπρα) επειδή τονίζω με όλη μου την δύναμη το εξής απλό: Ναι, το Grexit θα έχει μεγάλο κόστος. Για αυτό δεν το θέλουμε, δεν το προτείνουμε, δεν απειλούμε με Grexit. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν υπογράφουμε καμία συμφωνία αν δεν θέτει πριν και πάνω απ’ όλα το ριζικό κούρεμα του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού. Κι αυτό επειδή έχουμε ιερή υποχρέωση να φοβόμαστε την Χρεοδουλοπαροικία, και την Ερημοποίηση της χώρας που αυτή κινεί (δηλαδή την μετανάστευση των νέων μας) εντός του ευρώ, περισσότερο απ’ όσο φοβόμαστε το Grexit.

Πράγματι, όσο φοβόμαστε το Grexit περισσότερο από την Ερημοποίηση εντός του ευρώ, τόσο οι δανειστές θα επιβάλουν στην χώρα τις συνθήκες της Ερημοποίησής της – όπως πράττουν για μια δεκαετία. Αυτή ήταν η θέση μου από το 2009, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας ενστερνίστηκε πλήρως με αποτέλεσμα την συστράτευσή μας από το 2012 και μετά.

• Αν γυρίζατε πίσω στο χρόνο τι θα κάνατε διαφορετικά εκείνο το κρίσιμο πεντάμηνο του 2015; 

Δεν θα είχα πάρει πάνω μου, κλείνοντας, υπογράφοντας και υποστηρίζοντας, την ενδιάμεση συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου του 2015. Το έκανα, από την μία μεριά, για να δώσω μια ευκαιρία στους δανειστές να διαπραγματευτούν μαζί μας καλή τη πίστει προς την κατεύθυνση μια αμοιβαίως επωφελούς συμφωνίας και, από την άλλη μεριά, ώστε η κυβέρνησή μας να έχει ένα τετράμηνο να προετοιμαστούμε για την ρήξη που ήταν, όπως αποδείχθηκε, αναπόφευκτη για να αποδράσει η χώρα από την Χρεοδουλοπαροικία. Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το τετράμηνο εκείνο για να προετοιμάσει όχι την ρήξη αλλά την συνθηκολόγηση.

• Σύντροφοι σας στον ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα βρίσκονται σε άλλα κόμματα χαρακτηρίζουν τον Τσίπρα προδότη. Ποια είναι η γνώμη σας; 

Διαφωνώ με τέτοιους χαρακτηρισμούς έντονα. Η Ελλάδα γενικά και η Αριστερά ειδικότερα έχει υποφέρει τα μέγιστα από εμφυλιοπολεμικές συμπεριφορές, από διασπάσεις που οδηγούν συντρόφους στο να χαρακτηρίζουν οι μεν τους δε προδότες, από την τάση στην διχόνοια. Από την στιγμή που ο κ. Τσίπρας έφερε το 3ο Μνημόνιο στην Βουλή τον Αύγουστο του 2015 προσπαθώ να δίνω το παράδειγμα του πως μπορεί κανείς να ασκεί σκληρή κριτική στις εφαρμοζόμενες πολιτικές χωρίς δαιμονοποίηση, χωρίς προσβλητικούς επιθετικούς προσδιορισμούς για συντρόφους. Μάλιστα, αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το βιβλίο μου για εκείνη την περίοδο, τους «Ανίκητους Ηττημένους», θα διαπιστώσετε ότι όχι μόνο δεν χρησιμοποιώ προσβλητικούς χαρακτηρισμούς αλλά καταβάλω μεγάλες προσπάθειες να δω τα πράγματα μέσα από τη οπτική εκείνων με τους οποίους οι δρόμοι μας χώρισαν ανεπιστρεπτί.

• Με δεδομένο ότι ο ίδιος σας εμπιστεύτηκε μια ιδιαίτερα υπεύθυνα θέση σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο για τη χώρα και πως είχατε όχι μόνο πολιτικές αλλά και φιλικές σχέσεις, πιστεύετε πως ήταν θεμιτό ή δεοντολογικά ορθό αν θέλετε το ότι μετά την απομάκρυνσή σας από την κυβέρνηση, στραφήκατε εναντίον του αποκαλύπτοντας διαλόγους, συνομιλίες και γεγονότα που αφορούσαν εσάς κι εκείνον; 

Κατ΄ αρχάς, ο κ. Τσίπρας με εμπιστεύτηκε όσο ακριβώς τον εμπιστεύτηκα κι εγώ. Εμπιστευτήκαμε αλλήλους δίνοντας ιερό όρκο ότι, αν εκλεγόμασταν, επ’ ουδενί δεν θα υπογράφαμε μέτρα και συμφωνίες εφόσον δεν προηγείτο το τέλος της Χρεοδουλοπαροικίας, δηλαδή το βαθύ κούρεμα του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού. Μαζί με τον κ. Τσίπρα και τους υπόλοιπους συντρόφους κοιτάξαμε τους πολίτες στα μάτια και τους ζητήσαμε να μας εμπιστευτούν ότι Μνημόνιο εμείς δεν θα υπογράφαμε. Ότι θα μας κοβόταν το χέρι πριν πάρουμε νέα δάνεια χωρίς κούρεμα των προηγούμενων καταργώντας μάλιστα το ΕΚΑΣ, ξεπουλώντας τα τρένα, τα λιμάνια κλπ. Αυτός ήταν ο όρκος μας.

Στην βάση εκείνου του όρκου, έλαβα 140 χιλιάδες σταυρούς στην Β’ Αθηνών. Τον όρκο μου απέναντι στους συμπολίτες εκείνους τον τίμησα. Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας τον πέταξε στο καλάθι των αχρήστων το βράδυ του δημοψηφίσματος, όταν μου ανακοίνωσε ότι είχε έρθει η ώρα της συνθηκολόγησης. Ήταν υποχρέωσή μου απέναντι στους ψηφοφόρους που με τίμησαν, στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που με είχε αγκαλιάσει, σε όλους του πολίτες της Ελλάδας που ζητωκραύγαζαν το ΟΧΙ την ώρα που ο πρωθυπουργός το μετέτρεπε σε ΝΑΙ, αλλά και στους προοδευτικούς πολίτες της Ευρώπης που είχαν επενδύσει πολλές ελπίδες πάνω μας, να βγω (αφού είχα δώσει όλες τις ευκαιρίες στον κ. Τσίπρα να τιμήσει τον όρκο του) και να εξηγήσω τί είχε γίνει κεκλεισμένων των θυρών πίσω από τις πλάτες τους για πράγματα που δεν αφορούσαν τον κ. Τσίπρα και εμένα (όπως εσφαλμένα λέτε) αλλά για πράγματα που αφορούσαν τις ζωές τους, τον λόγο που τα παιδιά τους έπαιρναν τον δρόμο της ξενιτιάς.

Εν κατακλείδι, είμαι υπερήφανος που κατέστησα την κοινωνία κοινωνό των τεκταινόμενων κεκλεισμένων των θυρών. Χωρίς διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που καθορίζουν τις ζωές των πολιτών, η δημοκρατία δεν έχει καμία πιθανότητα να επιβιώσει. Άλλωστε, στην Αριστερά πάντα δεν λέγαμε ότι η αλήθεια είναι επαναστατική; Μόνο όταν μια αριστερή κυβέρνηση γίνεται αυταρχική, κι ενσωματώνεται στο σύστημα που εκλέχθηκε να αλλάξει, χαρακτηρίζει «σπιούνο» εκείνον που διαφωτίζει τον λαό για εκείνα που οι κυβερνώντες έκαναν στο όνομά του στην διαδικασία αθέτησης των δεσμεύσεων τους προς αυτόν.

• Οι επικρίσεις σας για τον Αλέξη Τσίπρα, αφορούν και στον Ευκλείδη Τσακαλώτο, για τον οποίο είχατε πολύ θετική γνώμη κατά την επίμαχη περίοδο; 

Οι επικρίσεις μου αφορούν πολιτικές, όχι πρόσωπα. Ούτε τον κ. Τσίπρα ούτε τον κ. Τσακαλώτο έχω χαρακτηρίσει. Τις πολιτικές τους στηλιτεύω, όπως έχω υποχρέωση. Στον βαθμό που τις συνυπογράφουν, οι επικρίσεις μου αφορούν και τους δύο. Το ότι τις καταθέτω με πόνο ψυχής, λόγω της πρότερης φιλίας και συμπόρευσής μας, δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας.

• Και για να κλείσουμε, σε αυτή τη συνέντευξη, εκείνο το κεφάλαιο, καθώς πολλά λέγονται και ακούγονται, και από σας και από άλλους, μια τελική, ευθεία ερώτηση: αν ο πρωθυπουργός σας άκουγε, και εφάρμοζε όσα λέτε ότι του λέγατε, πιστεύετε ότι θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης του 2015; 

Προφανώς. Για να το πω λίγο διαφορετικά, αν ήξερα ότι θα ακυρώσει όλα μας τα διαπραγματευτικά όπλα, δεν θα είχα συστρατευτεί μαζί του. Αν είχε διαφωνήσει, π.χ., με το σχέδιο αποτροπής του κλεισίματος των τραπεζών και των capital controls, το οποίο του είχα προτείνει από το 2013, δεν θα αποδεχόμουν ποτέ το Υπουργείο Οικονομικών. Όπως το 2013, το 2014, στις αρχές του 2015, έτσι και τώρα παραμένω πεπεισμένος ότι, αν μέναμε πιστοί σε εκείνη την τακτική, η ΕΚΤ δεν θα μας έκλεινε τις τράπεζες και μια έντιμη συμφωνία εντός του ευρώ, με πραγματικό κούρεμα χρέους, θα είχε επιτευχθεί. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που επικρατούσαν σκληροπυρηνικοί τύπου Σόιμπλε (κάτι που θεωρώ απίθανο, καθώς αυτό θα οδηγούσε εκτός ευρώ την Ιταλία), και πάλι σήμερα – μετά μια διετία δύσκολη – η Ελλάδα θα βρισκόταν στον δρόμο της πραγματικής ανάπτυξης, εκτός της αυτό-τροφοδοτούμενης λιτότητας, μακρυά από την ολική επαναφορά της ολιγαρχίας.

• Τι από εκείνη την πολιτική σας κρατάτε έως σήμερα και τι επιπλέον έχετε προσθέσει ως βασικούς άξονες του νέου σας κόμματος; 

Την προτεραιότητα της ριζικής αναδιάρθρωσης του χρέους (δημόσιου και ιδιωτικού) που είναι προαπαιτούμενο για τον τερματισμό της λιτότητας (δηλαδή πρωτογενή πλεονάσματα το πολύ 1,5%), την ανάγκη μεγάλης μείωσης των φορολογικών συντελεστών (π.χ μέγιστος ΦΠΑ στο 18%, άμεση κατάργηση της προπληρωμής φόρων), την δημόσια εταιρεία διαχείρισης των κόκκινων δανείων (με κατάργηση των πωλήσεών τους σε αρπακτικά ταμεία), την μετατροπή ΤΑΙΠΕΔ-Υπερταμείου σε Αναπτυξιακή Τράπεζα (με τερματισμό των εκποιήσεων δημόσιας περιουσίας), και την δημιουργία εξωτραπεζικού, δημόσιου συστήματος πληρωμών.

• Χρεοδουλοπαροικία: Αυτή είναι η Ελλάδα, σύμφωνα με τις αναλύσεις σας. Μπορεί να σπάσει αυτό το καθεστώς με συναινετικές πολιτικές ή απαιτείται σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης; 

Το 2015 η τρόικα απέδειξε, και επιβεβαιώνει καθημερινά, ότι δεν πρόκειται ποτέ να διαπραγματευτεί κακή τη πίστει. Το ΜέΡΑ25 θα νομοθετήσει τις 7 Τομές που προτείνει χωρίς καμία διαπραγμάτευση καθώς πρόκειται για αυτονόητα πράγματα που θα έπρεπε να ισχύουν σε κάθε βιώσιμη χώρα είτε έχει το ευρώ είτε το οποιοδήποτε νόμισμα. Αυτό, σε μια δημοκρατική Ευρώπη, ούτε ρήξη ούτε σύγκρουση θα έπρεπε να σηματοδοτεί. Αν βέβαια οι δανειστές αρχίσουν, όπως είναι αναμενόμενο, να απειλούν με κλείσιμο τραπεζών, με Grexit κλπ τότε εμείς θα τους πούμε: «Κάντε ό,τι καταλαβαίνετε.» Όπως και να αντιδράσουν, είναι ο μοναδικός τρόπος να αποδράσει η χώρα από την μόνιμη αναξιοπρέπεια, την ερημοποίηση και την φυλακή χρέους στην οποία πολίτες και κράτος έχουν καταδικαστεί.

• Με βάση την ευρωπαϊκή πραγματικότητα μας έχει διαμορφωθεί (με την ακροδεξιά σε κάθε ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αν όχι σε συγκυβέρνηση, με έναν Ορμπαν να μας λέει να στηρίξουμε τον Βέμπερ, με την αριστερά να χάνει συνεχώς έδαφος) πιστεύετε πως για την αρχή μιας αλλαγής στην Ευρώπη θα έπρεπε να ενισχυθούν οι συμμαχίες των αριστερών/κεντρώων κομμάτων; Αν ναι, θα μπορούσατε να συνυπάρξετε σε μία τέτοια συμμαχία ξανά με το ΣΥΡΙΖΑ; 

Τα κεντρώα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα συμμετείχαν ενθουσιωδώς στις πολιτικές σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και σκληρής λιτότητας για τους πολλούς. Είναι ηθικοί αυτουργοί της ανόδου της ακροδεξιάς και για αυτό εξαφανίζονται όλο και περισσότερο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την συνθηκολόγηση του καλοκαιριού του 2015, εφαρμόζοντας πιστά τις εντολές του Eurogroup έπληξε ανεπανόρθωτα όλη την Ευρωπαϊκή Αριστερά νομιμοποιώντας εξ αριστερών τους διάφορους Ντάιζελμπλουμ, Σόιμπλε, Μακρόν κλπ και χαρίζοντας, έτσι, μέγα δώρο στην Ακροδεξιά: την ευκαιρία να ισχυρίζεται ότι αποτελεί την μοναδική αντισυστημική δύναμη στην Ευρώπη.

To ΜέΡΑ25, και το DiEΜ25 που είναι η πανευρωπαϊκή του έκφανση, αποτελεί το μοντέλο του ευρωπαϊκού διεθνισμού, όπου συναντώνται αντι-συστημικοί αριστεροί, πράσινοι, φιλελεύθεροι κλπ στην βάση ενός, εμπεριστατωμένου, συνεκτικού, κοινού προγράμματος. Μόνο ένα τέτοιο διεθνικό αντισυστημικό ευρωπαϊστικό κίνημα μπορεί να παλέψει ταυτόχρονα τις δύο όψεις του αυταρχισμού που θριαμβεύει: της τρόικας και της ξενοφοβικής ακροδεξιάς. Σε αυτό το κίνημα άνθρωποι που έως τώρα πάλευαν μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ για αυτά που ο λαός μας τίμησε τον Γενάρη του 2015 θα είναι, βεβαίως, καλοδεχούμενοι.

• Ο Γιούνκερ δήλωσε πρόσφατα ότι Γερμανία, Ολλανδία και Αυστρία εμποδίζουν τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης. Συμφωνείτε; 

Ναι, καθώς βάζουν βέτο ακόμα και στις πιο ανούσιες μεταρρυθμίσεις. Όμως, ο μεγαλύτερος εχθρός του εξορθολογισμού της ευρωζώνης είναι πολιτικοί όπως ο κ. Γιούνκερ που, στις κρίσιμες στιγμές, πάλεψαν με νύχια και με δόντια να πνίξουν τις πραγματικές μεταρρυθμιστικές τομές εν τη γενέσει τους.

• Πιστεύτε ότι υπάρχει σήμερα, με δεδομένες τους πολιτικές δυνάμεις και τους συσχετισμούς, αξιόπιστη προοδευτική εναλλακτική στον Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ; (Υπαρκτή, εννοώ, όχι που να κινείται στο χώρο του οράματος μόνο και των καλών προθέσεων). Και ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει αυτή ώστε να επικρατήσει πριν επικρατήσει εξ’ ολοκλήρου ο νεοφιλελευθερισμός και η ακροδεξιά; 

Το ΜέΡΑ25. Το μοναδικό πανευρωπαϊκό κόμμα που κατεβαίνει με το ίδιο πρόγραμμα σε πολλές χώρες ταυτόχρονα – ένα πρόγραμμα που έχουμε καταρτίσει συνεργατικά πάνω από 200 χιλιάδες ευρωπαίοι προοδευτικοί πολίτες από το 2016 έως σήμερα, μέσα από συμμετοχικές, ανοικτές διαδικασίες. Τα βασικά χαρακτηριστικά του προγράμματος αυτού, και του κινήματος που το κομίζει στους πολίτες και στις κάλπες, είναι δύο: Ρεαλιστικές αλλά παράλληλα ριζοσπαστικές πολιτικές που μπορούν να εφαρμοστούν αύριο το πρωί (δηλαδή χωρίς αλλαγή Συνθηκών) και, παράλληλα, ανυπακοή στις ανοησίες του ολιγαρχικού κατεστημένου. Μόνο μέσα από αυτή την Υπεύθυνη Ανυπακοή μπορεί να νικηθούν τα δύο πρόσωπα του αυταρχισμού – οι τρόικες και η ακροδεξιά.

• Πιστεύετε, βάσει της εμπειρίας σας από το εξωτερικό, πως πράγματι μπορεί να κινητοποιηθεί ο Ευρωπαίος πολίτης προς την αντίθετη της σημερινής κατεύθυνση; Είναι έτοιμος για τις αλλαγές που προτείνετε; 

Αν μας ακολουθούσατε στις πολιτικές συγκεντρώσεις του DiEM25-MέΡΑ25 ανά την Ευρώπη, ακόμα και στην συντηρητική Βαυαρία παραδείγματος χάριν, θα παίρνατε την θετική απάντηση που όλοι έχουμε ανάγκη. Μια άλλη προοδευτική Ευρώπη δεν είναι απλά εφικτή. Μια άλλη προοδευτική Ευρώπη είναι ήδη εδώ: Στις τάξεις του DiEM25-MέΡΑ25

https://www.efsyn.gr/politiki/synente...

Προεκλογική Ομιλία στα Γιάννενα – Ευρωεκλογές 2019