Yanis Varoufakis's Blog, page 80

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ: Ο Αλέξανδρος Μπίστης εξηγεί γιατί εντάσσεται στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΜέΡΑ25

 

Έχοντας ανακοινώσει τα έξι από τα δώδεκα ονόματα του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΜέΡΑ25, σήμερα με χαρά και τιμή ανακοινώνουμε έναν έβδομο συνοδοιπόρο που εντάσσεται στο ψηφοδέλτιο επικρατείας: Τον Αλέξανδρο Μπίστη. Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και Ιδεολογία και Ανάλυση Λόγου (Univ. of Essex). Ενταγμένος στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, ήταν ιδρυτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Κεντρική Επιτροπής και υπεύθυνος της Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού έως το καλοκαίρι του 2015, οπότε παραιτήθηκε και αποχώρησε από το κόμμα. Από τον Οκτώβριο του 2018 ζει στη Σύρο και εργάζεται στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του ΠΕΠ Ν. Αιγαίου. Από τον Μάρτιο 2019 εκπονεί διδακτορική διατριβή στο ΑΠΘ με θέμα «Νέες μορφές συλλογικής οργάνωσης στη μετα-δημοκρατία» ενώ παράλληλα αρθρογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, συμμετέχει σε συνέδρια και ημερίδες πολιτικής επιστήμης και επικοινωνίας, ενώ στο παρελθόν συμμετείχε στην Ανοιχτή Ιντερνετική Πλατφόρμα Ενημέρωσης “Hackademy” ως ραδιοφωνικός παραγωγός του radiobubble.
Ακολουθεί το μήνυμα του Αλέξανδρου:
Ας ξαναμετρηθούμε, λοιπόν! (Γιατί με το ΜέΡΑ25)
Διανύουμε τον δέκατο χρόνο της πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Η κυρίαρχη πολιτική καθορίζεται ακόμα από την χωρίς όρια συσσώρευση πλούτου και όχι από τον αγώνα για την κάλυψη των αναγκών των ανθρώπων. Η διαιρετική τομή μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας είναι ακόμα απούσα από την κεντρική πολιτική αντιπαράθεση. Οι δυνάμεις της οργανωμένης Αριστεράς αδυνατούν να περιγράψουν, έστω σε αδρές γραμμές, το τι πρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή που μιλάμε ώστε να μπορούμε κάποια στιγμή να αρθρώσουμε τη λέξη «σοσιαλισμός» χωρίς να αιθεροβατούμε και να εξηγήσουν το πώς θα μοιάζει αυτός, ώστε να καταλάβουμε όλοι γιατί αξίζει τον κόπο να εργαστούμε και να αγωνιστούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Όπως είναι φυσικό, ενισχύονται οι δυνάμεις που καλλιεργούν το μίσος και τον διχασμό. Η ανατροφοδότηση του εκφασισμού της κοινωνίας ξεκινάει από τη μονιμοποίηση της περιθωριοποίησης του ενός τρίτου της ελληνικής κοινωνίας, τη μαζική μετανάστευση των νέων γενιών και την κυριαρχία της εργασιακής ζούγκλας και φτάνει μέχρι την αδιαφορία για την απάνθρωπη κατάσταση στα κέντρα κράτησης προσφύγων, την ανοχή στην εφιαλτική δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, στον αποθρασυμένο σεξισμό και στην πατριαρχία.
Σε αυτή τη συγκυρία, συμπορεύομαι εκλογικά με το ΜέΡΑ25, παρ’ ότι δεν ήμουν μέλος του, επειδή:


Η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, το καλοκαίρι του 2015, παρά το εκκωφαντικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, και η αυτομόλησή του στο στρατόπεδο της συναίνεσης, αδρανοποίησε τον πρώτο λαό που σήκωσε κεφάλι ενάντια στον μισανθρωπισμό αυτής της ΕΕ και δικαίωσε τις καταστροφικές επιλογές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.


Η ελαφρότητα με την οποία αφομοίωσε τη λογική των «μονόδρομων» άφησε τον λαό έρμαιο στη βουλιμία του νεοφιλελευθερισμού, οδηγώντας σε συντριπτική ήττα το σύνολο της οργανωμένης Αριστεράς στη χώρα και ανοίγοντας, τελικά, τον δρόμο στον εκφασισμό του «όλοι ίδιοι είναι».


Η παλινόρθωση της ΝΔ, με ακραία νεοφιλελεύθερη ατζέντα, ακροδεξιά ρητορική και εκδικητική διάθεση, και η διαφαινόμενη επάνοδός της στην εξουσία, μαζί με τη συνολική παρουσία της ακροδεξιάς (ναζιστικής και μη), αποτελούν τη βροντή του κεραυνού που έπεσε το καλοκαίρι του 2015. Όπως συμβαίνει με κάθε κεραυνό άπαξ και πέσει, τίποτα δεν μπορούσε να αποτρέψει το να ακουστεί η βροντή του. Η ατυχήσασα ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας προς τα αριστερά της, ήταν αναμενόμενο πως θα αναζητούσε διέξοδο και έκφραση προς τα (ακρο)δεξιά της.


Το ΜέΡΑ25, ο ελληνικός βραχίονας του πανευρωπαϊκού κινήματος DiEM25, αποτελεί ιδρυτικό μέλος της «Προοδευτικής Διεθνούς», σε συνεργασία με την αμερικανική προοδευτική διανόηση. Στην Ελλάδα, ειδικά μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, συσπειρώνει το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας που θυμάται ακόμα τι -και γιατί- ψήφισε στο δημοψήφισμα του 2015, και που εξακολουθεί να πιστεύει πως ο αγώνας συνεχίζεται, όπως άλλωστε και η ταξική πάλη.


Στη βάση μιας τεχνοκρατικά επεξεργασμένης, σαφέστατα προοδευτικής και συγκρουσιακής προγραμματικής ατζέντας, συμπορεύονται άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές, με στόχο τη διασφάλιση κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης στο στρατόπεδο της μη συναίνεσης, που σήμερα συμπιέζεται μέχρι εξαφάνισης.


Το ΜέΡΑ25 δεν αυτοσυστείνεται ως ένα συνολικό, οραματικό σχέδιο μακράς πνοής, αλλά ως ένα μέτωπο έκτακτης ανάγκης, που αντιλαμβάνεται ότι κανένας λαός δεν θα σωθεί μόνος του, αν οι γύρω λαοί βουλιάζουν στον βούρκο της εκφασιζόμενης Ευρώπης, και άρα ότι απέναντι σε ένα κυρίαρχο μοντέλο πανευρωπαϊκής εμβέλειας δεν αρκεί να σχεδιάζει κανείς την αντίσταση μόνο σε μία χώρα.


Θεωρεί σωστή τη λογική της ένωσης των λαών και όχι εκείνη της διαίρεσής τους, καθώς αντιλαμβάνεται ότι από την επικείμενη αποδόμηση της ΕΕ δια των εθνικισμών, μόνο η ακροδεξιά έχει να κερδίσει. Με ένα διαφορετικό μοντέλο ενιαίας οριζόντιας λειτουργίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, με ταυτόχρονες εσωτερικές διαδικτυακές διαδικασίες, αποφασιστικές για τις πολιτικές θέσεις του, έχει κυρίως εμπνεύσει και εμπλέξει στην ενεργό και οργανωμένη πολιτική δράση, κόσμο που δεν είχε προηγούμενη οργανωμένη πολιτική ένταξη.


Όσοι ήμασταν οργανωμένοι στην Αριστερά αξίζει να έρθουμε σε επαφή με αυτόν τον κόσμο, να δούμε τι τον κρατούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια μακρυά της, τι τον ώθησε στην ενεργό πολιτική δράση μετά την αποτυχία της και να συμμετάσχουμε μαζί του σε έναν εκ βαθέων συνολικό διάλογο για την επόμενη μέρα, την ανα-νοηματοδότηση της Δημοκρατίας, για την υπέρβαση του αποτυχημένου μοντέλου του καπιταλιστικού κράτους και της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.


Ο επικεφαλής του, ο Γιάνης Βαρουφάκης, έχοντας λοιδορηθεί και συκοφαντηθεί όσο κανείς, παραμένει συνεπής στις δημόσια διακηρυγμένες θέσεις του από το 2010 και εξακολουθεί να συμμετέχει στον αγώνα ενάντια στην αδικία, την ανισότητα και τον αυταρχισμό, έναν αγώνα που εξελίχθηκε από το ξέσπασμα του Δεκεμβρίου του 2008, συντονίστηκε στις πλατείες το καλοκαίρι του 2011 και κορυφώθηκε στο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015.


Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι που νοιάζονται για τον διπλανό τους, που ασφυκτιούν στο πλαίσιο του μεταδημοκρατικού μνημονιακού ολοκληρωτισμού και πιστεύουν στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, βρίσκονται σήμερα σε απείρως δυσκολότερη θέση από αυτή στην οποία βρίσκονταν τέσσερα χρόνια πριν, έχουν ιστορική ευθύνη απέναντι στον εαυτό τους και στη χώρα να μη συμμετέχουν στις ανούσιες κραυγές της δημόσιας αντιπαράθεσης, αλλά να εργαστούν ανοιχτά και μεθοδικά για τη διαμόρφωση ενός σχεδίου συνειδητοποίησης και χειραφέτησης των εργαζόμενων, Ελλήνων και μεταναστών, που ζουν στη χώρα μας. Μόνο έτσι μπορεί ένα ανταγωνιστικό σχέδιο, από σχεδόν απαγορευμένο θέμα συζήτησης, να μετατραπεί σε πραγματικό εργαλείο για να αλλάξουμε τον κόσμο, ώστε να μη μας αλλάξει αυτός.
Ας ξαναμετρηθούμε, λοιπόν!

Ο Στάθης Σταυρόπουλος συνομιλεί με τον Γιώργο Σαχίνη στον 984fm για την ένταξή του στο ΜέΡΑ25

«Μακεδονομάχοι»: Μια λέξη διχαστική που δεν έχει θέση στο λεξιλόγιο του ΜέΡΑ25

 

«Τί θέλει το ΜέΡΑ25 με Μακεδονομάχους όπως ο Στάθης και ο Ψαραντώνης;», ρώτησαν  καραδοκούντες επικριτές μας μόλις ανακοινώθηκαν τα πρώτα ονόματα υποψήφιων βουλευτών μας. Τους ευχαριστούμε καθώς μας δίνουν την ευκαιρία να στηλιτεύσουμε τις διχαστικές τάσεις που, δυστυχώς, κυριαρχούν καθώς και τη χρήση λέξεων που κύριο στόχο έχουν να διχάζουν.
Το Μακεδονικό έχει διχάσει έναν λαό στο καναβάτσο της κρίσης, έναν λαό πιασμένο στις δαγκάνες της Χρεοδουλοπαροικίας, έναν λαό που καθημερινά αποχαιρετά τα παιδιά του που φεύγουν στο εξωτερικό. Ως έλληνες, ως πατριώτες, δεν δικαιούμαστε να μεγεθύνουμε αυτή την διχόνοια. Αντίθετα, έχουμε υποχρέωση να επενδύουμε στον διάλογο, τον αλληλο-σεβασμό, την μεταξύ μας σύγκλιση. Όροι όπως «μακεδονομάχος», για κάποιον που εναντιώνεται στην Συμφωνία των Πρεσπών, ή «εθνοπροδότης» για εκείνον που συμφωνεί, είναι κατασκευασμένοι ώστε να βαθαίνουν την διχόνοια και, έμμεσα, να μας εγκλωβίζουν περισσότερο στην Χρεοδουλοπαροικία.
Στο κόμμα μας, στο ΜέΡΑ25, τέτοιες λέξεις δεν χωρούν. Και δεν χωρούν όχι μόνο στον εσωτερικό μας διάλογο αλλά ούτε και ως χαρακτηρισμοί για οποιονδήποτε συμπατριώτη μας. Αλλά μιας και αναφέρθηκα στον εσωτερικό μας διάλογο, λίγα λόγια για την θέση μας στο Μακεδονικό και τον τρόπο με τον οποίο καταλήξαμε σε αυτήν.
Είναι γνωστό ότι το ΜέΡΑ25 έχει πάρει θέση υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία χαρακτηρίσαμε μια καλή συμφωνία που έγινε για λάθος λόγους (είσοδο της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ) με προβληματικό τρόπο (ένα δημοψήφισμα όνειδος στην γειτονική χώρα). Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι το πως καταλήξαμε σε αυτή την θέση: Με διεξοδικό διάλογο μεταξύ των μελών μας που προηγήθηκε εσωτερικού δημοψηφίσματος.
Για του λόγου το αληθές, αντιγράφω από το Σχέδιο Προεκλογικού Προγράμματος του ΜέΡΑ25 τις τρεις εναλλακτικές θέσεις στις οποίες καταλήξαμε πριν τις θέσουμε στην κρίση των μελών μας στο εσωτερικό δημοψήφισμα:
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ 1Η: Το ΜέΡΑ25 χαιρετίζει ως συμφέρουσα για όλους τους λαούς της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού, την σύνθετη ονομασία «Δημοκρατία Βόρειας Μακεδονίας» καλώντας την ηγεσία της να εγκαταλείψει άμεσα κάθε προσπάθεια μονοπώλησης της έννοιας της Μακεδονίας και κάθε μορφή αλυτρωτισμού και υστερικού, εθνικιστικού αφηγήματος. Παράλληλα, το ΜέΡΑ25 θα σταθεί εμπόδιο στα αντίστοιχα υστερικά εθνικιστικά αφηγήματα στην Ελλάδα τα οποία διχάζουν τον λαό μας και δεν του επιτρέπουν να συμμαχήσει με τον λαό της ΠΓΔΜ, παρά το γεγονός ότι τα συμφέροντά μας είναι κοινά.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ 2Η: Το ΜέΡΑ25 τίθεται κατά οποιασδήποτε ονομασίας της ΠΓΔΜ που να περιέχει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγό του
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ 3Η: Το ΜέΡΑ25 τίθεται υπέρ της αναγνώρισης της ΠΓΔΜ με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας»
Τελικά, με μεγάλη πλειοψηφία τα μέλη μας επέλεξαν την 1η εναλλακτική, η οποία είναι και η θέση του ΜέΡΑ25. Από την άλλη, ένα σημαντικό ποσοστό των μελών μας επέλεξε την 2η εναλλακτική. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στους κόλπους του ΜέΡΑ25 υπάρχουν συνοδοιπόροι που διαφωνούν με την θέση του κόμματος όσον αφορά στην Συμφωνία των Πρεσπών, στην οποία εναντιώνονται. Θα διανοούμασταν ποτέ να αποκαλούμε οι μεν τους δε «μακεδονομάχους» οι δε τους μεν «εθνοπροδότες»; Όχι βέβαια. «Συνοδοιπόροι» αλληλο-αποκαλούμαστε.
Σε αυτό το πλαίσιο συμμετοχικής εκπόνησης του κοινού μας προγράμματος, και δεδομένου ότι απορρίπτουμε τον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό», στον δημόσιο διάλογο τα μέλη μας που μειοψήφησαν μπορούν, εφόσον πρώτα καταθέσουν την θέση του ΜέΡΑ25, να εκφράσουν τις διαφωνίες τους με την Συμφωνία των Πρεσπών.
Έτσι, διατηρώντας τις διαφορετικές μας απόψεις, συμπορευόμαστε – χωρίς διχόνοιες, χωρίς διαμάχες.
Έτσι, ενώνουμε τις δυνάμεις μας με νέους συνοδοιπόρους που, αποδεχόμενοι την Ισηγορία και τις συμμετοχικές μας διαδικασίες, εντάσσονται στο ΜέΡΑ25 ανεξάρτητα από το εάν σε κάποιο επί μέρους θέμα, όπως το Μακεδονικό, συντάσσονται με την πλειοψηφία ή την μειοψηφία των μελών του ΜέΡΑ25.
Κλείνω μ’ ένα προσωπικό σχόλιο: Διάβασα κάπου στο Διαδίκτυο σήμερα το πιο κακεντρεχές σχόλιο που έχω δει για καιρό πολύ. Έλεγε ο «αριστερός» σχολιαστής:
«Ο Ψαραντώνης που συμμετείχε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια υποψήφιος με το #ΜεΡΑ25 … Έτσι θα βάλετε φρένο στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη;»
Απαντώ: Ναι, αγαπητέ μου, έτσι ακριβώς θα βάλουμε φρένο στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη! Με παλληκάρια σαν τον Ψαραντώνη που όταν ανεβαίνει στην σκηνή με την λύρα του είναι σαν να κάνει στην Οικουμένη τονωτική ένεση Δημοκρατίας, αντι-ρατσισμού και διεθνισμού.
Πραγματικά λυπάμαι για όποιον δεν μπορεί να συλλάβει πως με ανθρώπους των δημοκρατικών αγώνων όπως ο Ψαραντώνης, ο Στάθης, η Σακοράφα μπορούμε να συμπορευόμαστε εν τη διαφωνία μας για τις Πρέσπες ή και για άλλα ζητήματα (έχοντας βέβαια ενταχθεί σε κοινή, συμμετοχική διαδικασία εκπόνησης των θέσεων του ΜέΡΑ25).  Δεν πειράζει. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν και θα έρθουν μαζί μας.

 

Ραδιοφωνική γνωριμία με τον υποψήφιο του ΜέΡΑ25 στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, τον θεατρικό μας συγγραφέα, Γιώργο Μανιώτη

Το 2ο μέρος της συνέντευξης του Γιώργου Μανιώτη θα αναμεταδοθεί αύριο στις 1μμ από το  ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Για τον Τάκη Μίχα και την συμπόρευσή του με το ΜέΡΑ25

“Πως μπορείτε να συμπορευτείτε ΜέΡΑ25 και Τάκης Μίχας;” ρωτούν κάποιοι. Εστιάζοντας στον λιμπεραλισμό (libertarianism) του Τάκη, με τον οποίο η πλειοψηφία των μελών του ΜέΡΑ25 διαφωνούν, μας αποκαλούν “ετερόκλητη συμμαχία”. Από την μεριά μου, καλωσορίζω αυτούς τους χαρακτηρισμούς, όσο και να τους απορρίπτω, επειδή μας δίνουν την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε την πολιτική φιλοσοφία, το ιδεολογικό στίγμα του ΜέΡΑ25.
Κατ’ αρχάς, παραθέτω εδάφιο από την Ιδρυτική Διακήρυξη του ΜέΡΑ25: “Συναντιόμαστε… από διαφορετικές αφετηρίες, ως ευρεία συμμαχία δημοκρατών της Αριστεράς, της Οικολογίας και του Φιλελευθερισμού με θεμέλιο λίθο την κοινή μας απόφαση να βάλουμε τέλος στην χρεοδουλοπαροικία…”
Μαζί με Μαρξιστές, Οικολόγους και Φεμινιστές, ο Τάκης Μίχας ήταν από τους πρώτους που υπέγραψε αυτή την  Ιδρυτική μας Διακήρυξη και μάλιστα παραβρέθηκε στην Ιδρυτική Συνδιάσκεψη όταν άλλοι κρύβονταν.
Τέλος, στην επιστολή αποδοχής της πρόσκλησής μας να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΜέΡΑ25, ο Τάκης Μίχας εξηγεί όμορφα και συγκινητικά τους λόγους της συμπόρευσής του:
Τα χρόνια που έρχονται θα σημαδευθούν αφ’ ενός από τις λυσσώδεις προσπάθειες της νομενκλατούρας των Βρυξελλών να διευρύνει τις εξουσίες και τα προνόμια της και αφ’ ετέρου από την αντίσταση των λαϊκών μαζών σε αυτά τα σχέδια. Είναι σημαντικό η λαϊκή αντίσταση να μην πάρει την μορφή του δεξιού εθνικισμού και του ολιγαρχισμού, όπως δυστυχώς συμβαίνει στην Ευρώπη σήμερα, αλλά να χτισθεί πάνω στην έννοια της ελευθερίας και του διεθνισμού. Εδώ πιστεύω ότι η συμβολή του ΜέΡΑ25 μπορεί να αποβεί καθοριστική. Γι’ αυτό αντι-συστημικοι φιλελεύθεροι δεχόμαστε  με μεγάλη χαρά να συμπορευτούμε  για την υλοποίηση αυτού του στόχου…. Adelante Compañeros! Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα πέρα από τις αλυσίδες της Χρεοδουλοπαροικίας! ΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΣ
Γιατί νιώθουμε την ανάγκη για μια τέτοια συμπόρευση; Επειδή η Χρεοδουλοπαροικία έχει ένα καλό: Όπως η Κατοχή ή αργότερα η Χούντα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για συμπόρευση δημοκρατών με μεγάλες κατά τα άλλα μεταξύ τους διαφωνίες εναντίον ενός κοινού εχθρού, στο πλαίσιο ενός κοινού προγράμματος, ενός κοινού στόχου.
Άλλωστε, όλες οι μεγάλες ιστορικές αλλαγές, από την Επανάσταση του 21 έως και την ανατροπή της Χούντας, επιτεύχθηκαν από «ετερόκλητες» συμπορεύσεις ανθρώπων που ενώθηκαν με ένα καλό, ρεαλιστικό, ξεκάθαρο στόχο ή σκοπό. Γιατί δεν μπορεί σήμερα, π.χ., ένας φιλελεύθερος αντι-κρατιστής να συμφωνήσει μ’ έναν μαρξιστή ότι η πρακτική της αέναης μεταφοράς των τραπεζικών ζημιών στους ώμους των πιο αδύνατων φορολογούμενων – του σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και τα funds – πρέπει να σταματήσει;
Ας δούμε όμως λίγο πιο προσεκτικά τον λόγο που η συμπόρευση που επιχειρεί το ΜέΡΑ25 σήμερα είναι απαραίτητη στην σημερινή συγκυρία. Η κρίση του 2008 άλλαξε τον κόσμο, ακριβώς όπως η κρίση του 1929 είχε κάνει τον περασμένο αιώνα. Ήταν μια παγκόσμια και ευρωπαϊκή κρίση που οδήγησε την Ελλάδα στην βαθιά χρεοκοπία εγκαθιδρύοντας αυτό που το ΜέΡΑ25 αποκαλεί Χρεοδουλοπαροικία – ένα καθεστώς αποτελμάτωσης όπου τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας παραμένουν πτωχευμένοι αλλά προσποιούνται ότι δεν είναι μέσα από συνεχείς «διευκολύνσεις» των επίσημων δανειστών.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα κόμματα «εξουσίας», Δεξιάς και Αριστεράς, θυσίασαν τις ίδιες τους τις αρχές στον βωμό του συμβιβασμού τους με το νέο καθεστώς. Τόσο ο νεοφιλελευθερισμός-συντηρητισμός της Νέας Δημοκρατίας όσο και ο Μαρξισμός-με-Κεϋνσιανά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ εξευτελίστηκαν στην πορεία υποταγής τους στην τρόικα (εξωτερικού και εσωτερικού).
Να γιατί, σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, όπως και μετά το 1929, έχουμε δυνατότητα και υποχρέωση να συνταχθούμε σε μια ευρεία συμμαχία δημοκρατών της Μαρξιστικής Αριστεράς, της Οικολογίας, του Φιλελευθερισμού, του Φεμινισμού στην βάση ενός κοινού ρεαλιστικού προγράμματος αλλά κρατώντας πάντα ζωντανές τις μεταξύ μας ιδεολογικές διαφορές έως την επίτευξη του κοινού στόχου. Αυτό προσφέρει στην ελληνική κοινωνία σήμερα το ΜέΡΑ25.
Σε αυτό το πλαίσιο νιώθουμε περήφανοι που συμπορευόμαστε με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε διαφωνήσει έντονα στο παρελθόν, ανθρώπους έντιμους και ανοικτόμυαλους όπως ο Τάκης Μίχας.
Adelante Compañeros! – όπως μας προ(σ)καλεί ο Τάκης

 

 

Since the Withdrawal Agreement cannot be re-negotiated before Brexit, only a stark General Election can clear the air – The Telegraph

Theresa May’s sequence of strategic errors has rendered impossible a soft Brexit. By adopting red lines consistent solely with a hard Brexit, while denying herself the option of walking out without a deal, the Prime Minister engineered the current stalemate. Now, Mrs May is about to bequeath a poisoned chalice to her successor.

The next Tory Prime Minister must, to begin with, avoid any temptation to promise to go back to Brussels to renegotiate Mrs May’s Withdrawal Agreement. Such a negotiation would serve only to deepen the sense of humiliation bestowed upon the good people of Britain as they watch a third successive Prime Minister return from Brussels dejected and empty-handed.

That such a renegotiation will end in failure is beyond doubt. Over the next few months, EU leaders will be locked in a major tussle over the distribution of three major European presidencies: Commission, Council and Central Bank. President Macron’s determination to block Manfred Weber, Chancellor Merkel’s candidate for the Commission presidency, has already stirred up serious tensions between Paris and Berlin. These have been magnified by the new arithmetic in the European Parliament which, for the first time, requires a four-way deal, one that includes not only the hitherto dominant European People’s Party and the waning Socialists & Democrats but also the Greens and the liberals.

In this context, a new British Prime Minister arriving in Brussels to renegotiate the Withdrawal Agreement will be treated as a nuisance and sent home packing whatever the economic cost to the EU of a hard Brexit in October. Confusing the fact that it is in the interests of the EU to complete a renegotiation with an incentive of its leaders to complete it would be the next Prime Minister’s first fatal error.

Instead, the new Tory leader should seek Labour’s consent to stage a general election immediately. Jeremy Corbyn will, undoubtedly, accept the challenge and a joint first step will have been taken toward a potentially cathartic people’s vote. As long as the new Prime Minister avoids a futile Brussels re-negotiation, the two main parties will be forced to put unambiguous proposals to the voters so as to regain their predominance from the Brexit Party and the Liberal Democrats respectively.

The new Tory leader will have no choice, given the emergence of the Brexit Party, but to promise unconditionally and immediately to take the UK out of the EU prior to any renegotiation of the Withdrawal Agreement or the political declaration regarding the future relationship. The merit of such a commitment is twofold. First, it does not depend on the kindness of EU negotiators. Secondly, it can be backed with a credible prediction that the EU will, once the UK has left without an agreement, be motivated – perhaps for the first time – radically to rethink its position.

While the new Prime Minister will not be able to convince the electorate, during the election campaign, that EU officials and national leaders will reopen Mrs May’s deal while the Article 50 clock is ticking away, she or he will be able to point out that, once the UK steps out, the Commission has new emergency powers to freeze all customs checks, airline disruption etc – powers that it will most certainly use. That will also be the right moment for London to propose a fresh negotiation that folds into one the exit deal with an agreement for the future relationship.

Turning to the Labour Party, Mr Corbyn’s team will also be forced to insert into the Labour manifesto an unambiguous plan regarding Brexit and a European strategy that chimes with its broader vision for the UK – a Labour Agenda for Europe, as I would recommend it is labelled. This would entail embracing a “radical remain” policy (of staying in the EU while attempting to democratise its institutions and steer them toward a pro-labour stance), possibly with the addition of a confirmatory public vote.

A general election fought on the basis of this choice promises to clear the air after three years of standstill, humiliation and broken promises. It will also allow the two main parties to reclaim the mantle from single-issue parties that have risen in the polls magnificently due to Brexit’s standstill and despite their demonstrable incapacity to govern a country that is in desperate need of a serious debate on its business model, its social policy, even its constitutional arrangements.

An election is the obvious next step once a new Tory leader is installed. Democracy may well surprise us all by its remarkable capacity occasionally to provide clarity as it dissolves even the most debilitating of standoffs.

For the Telegraph site, click here.

 

Με ποιόν θα συνεργαστεί το ΜέΡΑ25; Πώς θα πορευτούμε σε σχέση με ΝΔ & ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη

Γνωρίζαμε ότι το χαμόγελο που επέστρεψε στα χείλη τόσων πολλών βλέποντας το ΜέΡΑ25 να αγγίζει το 3% στις ευρωεκλογές θα έβγαζε στην επιφάνεια τα χειρότερα ένστικτα των προπαγανδιστών ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν άργησαν να αποδείξουν πόσο προβλέψιμοι είναι.

Μετά την Συνέντευξη Τύπου με την οποία απευθύναμε Κάλεσμα Συμπόρευσης σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, το Διαδίκτυο βούιξε με φήμες για σύμπραξη με μικρότερα κόμματα – προαναγγέλοντας ένα είδος “συμφωνίας κορυφής” που είχαμε αποκλείσει στην ίδια Συνέντευξη Τύπου! Έστω ότι επρόκειτο για παρανόηση, σκεφτήκαμε, απαντώντας με χιούμορ (βλ. την απάντησή μας εδώ).

Σήμερα είχαμε νέο κρούσμα. Ερωτήθηκα με ποιους θα συνεργαστούμε στην Βουλή στο πλαίσιο του νομοθετικού έργου. Απάντησα:  “Θα συνεργαστούμε με ο,τιδήποτε κάνει καλό στην πλειοψηφία των ελλήνων και θα αντιπολιτευτούμε σκληρά ό,τι τους πλήττει, ό,τι στέλνει τα παιδιά μας στο εξωτερικό.” Σε χρόνο ρεκόρ η διαστρέβλωση χτύπησε κόκκινο καθώς πάμπολλες ιστοσελίδες έσπευσαν να “μεταφράσουν” τα λόγια μου με πηχαίους τίτλους τύπου: “Ακόμα και την ΝΔ, ή και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα στηρίξει ο Βαρουφάκης!”

Δυστυχώς όμως για τους επαγγελματίες του αθλήματος της διαστρέβλωσης, η θέση του ΜέΡΑ25 είναι ξεκάθαρη και δε χωρά διαστρεβλώσεις:

Θα υπερψηφίζουμε νομοσχέδια που συνάδουν με το προεκλογικό πρόγραμμά μας, όποιο κόμμα και να τα φέρει στην Βουλή. Παράλληλα, θα στερούμε ψήφο εμπιστοσύνης σε κάθε κυβέρνηση που υπηρετεί το 4ο Μνημόνιο, το ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ στους δανειστές, τα πλεονάσματα που ερημοποιούν την χώρα πλουτίζοντας τους κερδοσκόπους, την πώληση κόκκινων δανείων στα αρπακτικά ταμεία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε επιτήδεια αρπακτικά, τον εργασιακό μεσαίωνα, την ξενοφοβία, τις εξορύξεις αγκαλιά με τον κ. Νετανιάχου κλπ κλπ.

Όπως έχουμε αποδείξει, το ΜέΡΑ25 δεν ισοπεδώνει. Η μεγάλη απειλή για την χώρα είναι μια ρεβανσιστική Νέα Δημοκρατία υπό ηγεσία που εξυπηρετεί ταυτόχρονα τα χειρότερα αρπακτικά funds και τους χειρότερους εθνικιστικούς-ξενοφοβικούς κύκλους. Όμως, λέμε: Έχοντας δώσει γην και ύδωρ στους δανειστές, έχοντας συνασπιστεί με Νετανιάχου, Τίμερμανς και Μοσκοβισί, έχοντας δαιμονοποιήσει την ρήξη αγκαλιά με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ στερείται της παραμικρής αξιοπιστίας. Τί θα πουν οι βουλευτές του στην επόμενη Βουλή κόντρα στους υπουργούς του κ. Μητσοτάκη; Φέρτε τον ΟΣΕ πίσω; Δώστε το ΕΚΑΣ στους φτωχούς συνταξιούχους;

Εμείς, το ξαναλέμε, δεν ισοπεδώνουμε: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολλά καλά, κυρίως την επέκταση της νοσοκομειακής ασφάλισης σε όλους, την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε μικροεμπόρους, το Σύμφωνο Διαβίωσης κλπ. Όμως, έχοντας συνθηκολογήσει με την τρόικαμε τις πλάτες της ΝΔ, μονιμοποιώντας, ως το 2060, την Χρεοδουλοπαροικία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντισταθεί στην ΝΔ που ο κ. Τσίπρας ανέστησε την 6η Ιουλίου του 2015. Μόνο το ΜέΡΑ25 έχει και την συνέπεια και το πρόγραμμα για να προβάλει αντίσταση στην ολική επαναφορά της στυγνότερης ολιγαρχίας/ξενοφοβίας.

Κλείνω με μια υπόσχεση: Όσο περισσότερο οι προπαγανδιστές του Μνημονιακού Τόξου (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) θα διαστρεβλώνουν και θα ορύωνται, τόσο περισσότερο συνετά, προγραμματικά, πολιτισμένα (αλλά και με πάθος για αυτά που μας έφεραν μαζί) θα μιλάμε εμείς εκ μέρους του ΜέΡΑ25.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΜέΡΑ25 – Συνέντευξη τύπου 29/5/2019

 

Η επιλογή της συνθηκολόγησης με την τρόικα το βράδυ του Δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015, και της ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο Μνημονιακό Τόξο την επομένη, έθεσε σε λειτουργία την διαδικασία Ολικής Επαναφοράς της Ολιγαρχίας. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών απλώς ολοκλήρωσε αυτή την διαδικασία, επιτρέποντας στην Νέα Δημοκρατία να καταγράψει αριθμητικά, σε πανελλήνια εκλογική αναμέτρηση, την παλινόστηση μιας ημι-πτωχευμένης αλλά ισχυρής ολιγαρχίας της οποίας η σημερινή της ηγεσία (που σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει όλο τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας) αποτελεί την πολιτική έκφραση.


Έχοντας νομιμοποιήσει το Δόγμα ότι η υπευθυνότητα απαιτεί την συμμόρφωση με τις προσταγές των δανειστών (ακόμα και σε ζητήματα που δεν αφορούν στην οικονομία),


Έχοντας δέσει την χώρα στο 4ο Μνημόνιο υπό όρους που, από την μία, βαθαίνουν την πτώχευση της κοινωνικής οικονομίας ενώ, από την άλλη, εξασφαλίζουν σε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας χρηματοδότηση του κράτους έως το 2032,


Έχοντας στρώσει το χαλί σε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας που δεν εκφράζει καν την πάλαι ποτέ Λαϊκή Δεξιά, μια Νέα Δημοκρατία που ετοιμάζεται να παραδώσει στους κερδοσκόπους ό,τι και όποιον δεν έχει ακόμα ρευστοποιηθεί…


…ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την δυνατότητα να ηγηθεί της αντίστασης στην Ολιγαρχική Παλινόστηση για τη οποία ευθύνεται η ηγεσία του. Ούτε προεκλογικά ούτε μετεκλογικά.


Προεκλογικά, η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων των ευρωεκλογών ακυρώνει το επιχείρημα της χαμένης ψήφου πάνω στο οποίο ο πρωθυπουργός επενδύει όλη του την εκλογική στρατηγική


Μετεκλογικά, βουλευτές της σημερινής κυβέρνησης που επί τέσσερα χρόνια υπερψήφιζαν τα Μνημονιακά νομοσχέδια που πολύ θα ήθελε να έχει υποστηρίξει η ΝΔ, δεν θα έχουν ούτε το κουράγιο ούτε και την αξιοπιστία να αντισταθούν


Εντός αυτού του ζοφερού σκηνικού, σε αυτές τις ευρωεκλογές το ΜέΡΑ25 εκφέροντας προγραμματικό, μετριοπαθή λόγο – κάνοντας έναν ανένδοτο αγώνα τόσο εναντίον των πολιτικών που στέλνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό όσο και ενάντια στον λαϊκισμό – αναδείχθηκε ως η μόνη πραγματική πηγή ελπίδας.
Τί έφερε το ΜέΡΑ25 στην πολιτική σκηνή;
Ο λόγος που το ΜέΡΑ25 έκανε την έκπληξη υπό συνθήκες πόλωσης ασυνήθιστες για ευρωεκλογές είναι ότι αρθρώσαμε θετικό λόγο και δεν παρασυρθήκαμε στον αρνητισμό.
Προσπαθήσαμε φιλότιμα να δούμε τα θετικά της κυβέρνησης, ακόμα και της ΝΔ – την ώρα που εκείνοι φιλότιμα λασπολογούσαν οι μεν εναντίον των δε – όταν δεν προσπαθούσαν να δαιμονοποιήσουν την αντίσταση στις τρόικες που έπληξαν τον λαό μας και διέλυσαν την Ευρώπη, όταν δεν προσπαθούσαν να μας φορτώσουν το κόστος της τρόικας.
Πριν καν ανακοινώσουμε το κόμμα μας, δουλέψαμε σκληρά για να απαντήσουμε στα μεγάλα ερωτήματα για τα κόκκινα δάνεια, για το φορολογικό, για την παιδεία, για το ενεργειακό, για την υγεία, τα εθνικά θέματα. Έτσι, όταν αρχίσαμε το ανά την Ελλάδα οδοιπορικό μας καταθέσαμε στους πολίτες συγκεκριμένο πρόγραμμα τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα.
Ο συνδυασμός της ευθύνης και των οικονομοτεχνικά άρτιων προτάσεων του ΜέΡΑ25 από την μία και του πολιτικού πολιτισμού και της συνέπειας από την άλλη άλλαξε το σκηνικό εισάγοντας το ΜέΡΑ25 με το συμβολικά σημαντικό 3%.
Από την Κυριακή το βράδυ περπατάμε στους δρόμους και βλέπουμε για πρώτη φορά από το 2015 το χαμόγελο να έχει επιστρέψει στο πρόσωπο ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων δεν γνώριζαν καν ότι το ΜέΡΑ25 υπάρχει.
Πράγματι, αυτό που κατάφερε το ΜέΡΑ25 είναι μια μικρή πολιτική επανάσταση που ανοίγει τον δρόμο για υπεύθυνη, ρεαλιστική, ουσιαστικά προοδευτική ατζέντα.
Αυτό μας δημιουργεί ένα μεγάλο καθήκον – το καθήκον να γίνει το ΜέΡΑ25 ο πυρήνας μεγάλης συμπόρευσης πολιτών στην βάση κοινού προγράμματος, στην βάση ενός κοινού πολιτικού πολιτισμού. Αυτό το καθήκον μας φέρνει σε αυτή την αίθουσα σήμερα.
Κάλεσμα Συμπόρευσης
Σήμερα, λοιπόν, 29η Μαΐου, καλούμε σε συμπόρευση όλους τους υπεύθυνους δημοκράτες που αρνούνται να είναι πελάτες κομμάτων τα οποία, έχοντας υποταχθεί στο ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ακόμα και σε πράγματα με τα οποία διαφωνούν, αναγκάζονται να επιδίδονται σε μια άσχημη, στείρα κοκορομαχία.
Δεν μιλάμε για συσστράτευση ούτε χρησιμοποιούμε πολεμικές αλληγορίες επειδή αυτός ο λαός έχει υποφέρει πολύ από την διχόνοια, έχει χάσει πολλά επιδιδόμενος σε εμφύλιους. Εμείς απλά απευθυνόμαστε στους πολίτες να συμπορευτούμε στην βάση της ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ.
Σε ποιους απευθυνόμαστε
Το κάλεσμά μας δεν αφορά σε συμπράξεις κορυφής ή συμφωνίες διανομής θέσεων.
Απευθυνόμαστε:


Σε όσους είναι αποφασισμένοι για το μεγάλο ΟΧΙ, για την μεγάλη ρήξη με την Χρεοδουλοποροικία του 4ου Μνημονίου και φέρνει την Ερημοποίηση είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με κυβέρνηση ΝΔ


Στους συμπατριώτες μας που δεν ταυτίζουν την Ευρώπη με τους τροϊκανούς και που εκτιμούν το επίτευγμα του ΜέΡΑ25 να μην είμαστε πια μόνοι – να μοιραζόμαστε το ίδιο κόμμα με 120 χιλιάδες ευρωπαίους


Σε όσους είναι αποφασισμένοι για το μεγάλο ΝΑΙ σε υπεύθυνο, προγραμματικό λόγο που ενώνει τους έλληνες υπό την σκέπη ενός κοινού ρεαλιστικού προγράμματος για το φορολογικό, τις επενδύσεις, την φτώχεια, το χρέος δημόσιο και ιδιωτικό, τα εθνικά θέματα, το περιβάλλον, την διαφάνεια, τον εκδημοκρατισμό, την κοινωνική απελευθέρωση όλων


Σε έλληνες και ελληνίδες που πιστεύουν ότι το νόμισμα πρέπει να υπηρετεί τους ανθρώπους, όχι το αντίθετο – που δεν θέλουν να βγούμε από το ευρώ αλλά που φοβούνται την εντός το ευρώ ερημοποίηση περισσότερο από ένα επώδυνο Grexit


Σε εκείνους που απορρίπτουν συνθήματα τα οποία δεν βασίζονται σε στέρεες προτάσεις πολιτικής – π.χ. το ΜέΡΑ25 εξηγεί ακριβώς πως θα γίνει πράξη το «κανένα σπίτι σε χέρια…» ή το πως θα αξιοποιηθεί, χωρίς να ξεπουλιέται, η δημόσια περιουσία, ή το πως θα περάσουμε σε νέες μορφές δημοκρατικής συμμετοχής


Σε φιλελεύθερους που κατανοούν ότι ο κ. Μητσοτάκης, πρώτον, αποκλείει την ρήξη με τους δανειστές που είναι προαπαιτούμενο για να μειώσει σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές και, δεύτερον, οραματίζεται την ανάπτυξη στην βάση του μοντέλου ερημοποίησης, εργασιακού μεσαίωνα και φοροαπαλλαγών για τα ολιγοπώλια που εφαρμόστηκε με καταστροφικά αποτελέσματα σε χώρες όπως η Λεττονία και, γενικότερα, η Αν. Ευρώπη.


Σε πολίτες που θέλουν σύστημα αξιολόγησης των δημόσιων λειτουργών που να μην βάζει στην θέση των αξιολογητών τους φαύλους. Που απαιτούν δημόσια παιδεία και υγεία χωρίς τρωκτικά και ιδιωτικοποίηση ντε φάκτο ή ντε γιούρε


Σε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για τα αξιώματα και που είναι σκεπτικοί απέναντι στις απαξιωμένες διαδικασίες του κοινοβουλευτισμού


Σε βαθιά πολιτικοποιημένους συμπολίτες μας που δηλώνουν κομματικά ανένταχτοι, που έτσι θέλουμε να παραμείνουν: Ανένταχτοι και παράλληλα συν-διαμορφωτές και συμμετέχοντες στο πλαίσιο της ισηγορίας, της ισότιμης συμμετοχής και του σεβασμού στη διαφορετική άποψη που χαρακτηρίζει το ΜέΡΑ25


Σε όσους νοιώθουν εγκλωβισμένοι σε κομματικούς σχηματισμούς που αναπαράγουν ιεραρχίες


Σε πολίτες που απαιτούν θετικό όραμα, αντανακλώντας την ανάγκη όλης της κοινωνίας για απόδραση από την ασχήμια των αλληλο-κατηγοριών.


Τους καλούμε όλους αυτούς σε συμπόρευση με το κόμμα που δημιουργήσαμε όσοι αντιπαθούμε τα κόμματα.
Τους καλούμε επειδή το πρόγραμμά μας είναι δυναμικά εξελίξιμο και έχει ανάγκη να τραφεί από την αγωνία τους για το αύριο, αλλά και την επανα-δραστηριοποίησή τους ως πολίτες ώστε να ακουστεί η φωνή τους στην επόμενη Βουλή.
Ακόμα και πριν το σημερινό κάλεσμα η ανταπόκριση ήταν συγκινητική. Μετά το σημερινό κάλεσμα το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει.
Μέχρι τις εκλογές θα γίνει ξεκάθαρο ότι, από την μία, η ψήφος για την σημερινή ηγεσία της ΝΔ είναι ψήφος υπέρ της τελικής Παλινόστησης της πιο σαθρής, επιθετικής και μίζερης ολιγαρχίας ενώ, παράλληλα, σε αυτές τις εθνικές εκλογές η μόνη χαμένη ψήφος είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι το ΜέΡΑ25 έχει ήδη αναδειχθεί στον μαγνήτη της ρεαλιστικής ελπίδας που τόσο έλειψε τα τελευταία 4 χρόνια.
Και τώρα, δουλειά!

Θρίλερ!

Today, DiEM25 has every reason to celebrate. Tomorrow we get down to work, again – Message to our magnificent activists

“We showed Europeans how a common agenda can be put together collaboratively by many political actors coalescing from all over Europe. How a common list of candidates, in support of this common agenda, can emerge. How we can campaign across Europe, together, under the banner of this agenda. In the months and weeks leading to 26th May, I have had the distinct privilege of campaigning with all of you in Paris, in Brussels, across Italy and the UK, in Denmark, in Portugal and, of course, in Greece and in Germany. In every one of these places I saw the way in which you brought the best out of each other and out of your communities. You led with brilliant ideas, you demonstrated what principled, transnational, humanist politics looks like. You worked tirelessly without optimism but with bundles of hope. You were a joy to behold and to treasure. Your dedication, sense of fun, friendship, wisdom and kindness made everyone around you feel hopeful again about our Europe, its politics, its civilisation.”
Dear DiEM25 members, dear European Spring activists, dear fellow progressive Europeanists,
Today is a day to celebrate, while taking stock of our remarkable achievement.
Today is also a day to lament Europe’s downward spiral, while planning the next phase of our paneuropean effort to bring hope back to the hundreds of millions who have lost it.
When in late 2017 we decided to take our Green New Deal for Europe to a ballot box across Europe, friends feared for us and cynics laughed at us. What neither our worried friends nor the cynics understood was the nature of our collective endeavour.
Our task was not to maximise our seats in this European election. Our task was not to demonstrate that another Europe is possible. No, our task was to show that another Europe is already here – inside a single paneuropean movement dedicated to a single progressive policy agenda for all Europeans.
DiEM25 was born of a radical idea: We are not simply Greeks or Germans or Italians or whatever nationality, ethnicity we carry with us. We are all that but we are also Europeans determined to oppose the internationalism of the bankers and its mirror image: the internationalism of the racists. And to do so with a single, internationalist, European agenda that is realistic, immediately implementable and radical.
We worked long and hard to put together that progressive agenda. We are proud of our Green New Deal for Europe that is the only antidote to the logic that, in this EU, there is no alternative to socialism for the bankers, austerity for the many and catastrophe for the environment. Our Green New Deal for Europe can uniquely bind together Europe’s progressives, as a counterpoint of the nasty xenophobia that binds together the nationalists.

From the outset, we had a choice: We could form coalitions of convenience. For instance, we could have easily gained many seats in these European elections provided we were prepared to run together with existing political actors who were committed to not having an agenda for Europe or who disagreed with our radical Europeanism. Or we could stick to our principles, to our fascinating Green New Deal for Europe, and run on our own – with no funding or institutional backing. We chose the second option not simply because it was hard but because it was the only way we could continue our struggle happily, in good conscience, true to our principles and goals.
Our strategy and our tactic coincided: Stand behind DiEM25’s agenda, nurture our political ethos, do justice to it — and never betray the future generations whose future depends on the implementation of our Green New Deal across Europe, indeed even beyond Europe.
This decision came with a cost — but not an unpredictable one. We always knew that our road would be long and stony. But we also knew that this European Parliament election was about so much more than seats won and lost. It was about putting forward a new vision for Europe, about demanding a Green New Deal, about inspiring people across the continent to think beyond the narrow confines of their nation. It was about demonstrating in practice what another Europe would look like.
And on this, my friends, we have won: We showed Europeans how a common agenda can be put together collaboratively by many political actors coalescing from all over Europe. How a common list of candidates, in support of this common agenda, can emerge. How we can campaign across Europe, together, under the banner of this agenda.
In the months and weeks leading to 26th May, I have had the distinct privilege of campaigning with all of you in Paris, in Brussels, across Italy and the UK, in Denmark, in Portugal and, of course, in Greece and in Germany. In every one of these places I saw the way in which you brought the best out of each other and out of your communities. You led with brilliant ideas, you demonstrated what principled, transnational, humanist politics looks like. You worked tirelessly without optimism but with bundles of hope. You were a joy to behold and to treasure. Your dedication, sense of fun, friendship, wisdom and kindness made everyone around you feel hopeful again about our Europe, its politics, its civilisation.
In the end, the quantity of votes we received fell short of our expectations – even though about 1 million Europeans honoured us at the ballot box and in Greece, the Ground Zero of Europe’s economic and democratic crisis, MeRA25 rose from zero into parliamentary contention – a result that augurs well for the soon-to-come national elections.
Comrades, friends, DiEMers,
We have planted a beautiful, radical idea in the minds of Europeans. Our task is now to help this seed of hope grow. Feel proud for what you have achieved. Rest for a day or two. After that, we shall all get back to work, planning for the next steps that must surely include a paneuropean DiEM25 get-together where we shall spend days and nights mapping out the road ahead.
Carpe DiEM25!