Barbara Pas's Blog, page 32

Uitsluiting dreigt voor rechtse uitgeverijen op Frankfurter Buchmesse

n Duitsland weerklinkt steeds luider de roep om rechtse uitgeverijen uit te sluiten van de Frankfurter Buchmesse. “Het is eigen aan de zelfbenoemde antifascisten om de vrijheid van meningsuiting zoveel mogelijk aan banden te leggen”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Als de uitsluiting er daadwerkelijk komt, raad ik de getroffen uitgeverijen aan om dit via de rechtbank aan te vechten, zoals uitgeverij Egmont destijds met succes deed tegen de Antwerpse boekenbeurs.”

Onder druk van socialisten en groenen buigt de cultuurcommissie van de stad Frankfurt zich momenteel over een eventuele verbod op rechtse uitgeverijen op de grootste boekenbeurs van Europa. “Het klinkt ons zeer bekend in de oren”, aldus Pas. “In Antwerpen werd VZW Egmont, die onder meer boeken van Vlaams Belang-politici uitgeeft, op arrogante wijze en zonder enige motivatie reden jaarlijks uitgesloten van deelname aan de boekenbeurs. Onder leiding van de groene communist Jos Geysels en zijn linkse opvolgers werd het beursreglement louter om die reden gewijzigd.”

“De Frankfurter Buchmesse en boeken in het algemeen staan voor wijsheid, openheid en zin voor discussie… Alles waar het de zogenaamde antifascisten aan ontbreekt dus”

“Het is bijzonder te betreuren dat uitgerekend op de Frankfurter Buchmesse, waar bijvoorbeeld Gerolf Annemans zijn boeken mocht voorstellen in tijden dat zulks in Antwerpen nog ondenkbaar was, de veelheid aan opinies afgeschaft zal worden”, vervolgt Pas. “Als het zover komt dient men zich tot de rechtbank te richten. Zowel de rechtbank van eerste aanleg als het hof van beroep te Antwerpen maakten een vijftal jaren geleden logischerwijze brandhout van het machtsmisbruik en de willekeur zoals die toen door de organisatoren van de boekenbeurs werd tentoongespreid.”

“Uitsluitingen van boekenbeurzen vormen een heel ernstige zaak. Het is een stap richting totalitaire staat. Boekverbrandingen, waaraan men in Duitsland nog nare herinneringen heeft, zijn dan niet zo ver meer weg”, besluit Pas. “Maar uitsluitingen of verbrandingen zullen het gedachtegoed uiteraard niet doen verdwijnen.”

“Verlenging noodtoestand ongewenst en onverantwoord”

Het Vlaams Belang is er niet over te spreken dat de epidemiologische noodtoestand in de Kamer van Volksvertegenwoordigers verlengd werd voor een termijn van drie maanden. “Paars-groen steunt daarvoor op de veel te ruim geformuleerde voorwaarden in de pandemiewet, want wetenschappelijk is er geen enkele grond voor een verlenging”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “En door het behoud van de noodtoestand zadelt paars-groen de reeds moegetergde bevolking verder op met de contraproductieve en discriminerende coronapas.”

“Eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) wijst op twee grote bekommernissen om strenge maatregelen te kunnen blijven uitvaardigen”, aldus Pas. “Het beschermen van onze zwakkeren, ouderen en kwetsbaren en daarnaast het blijven functioneren van ons zorgsysteem. Maar wat het eerste betreft hebben alle kwetsbaren, ook al gebeurde dat wat laat, reeds de kans gekregen zich te laten boosteren, en wat het laatste betreft heeft ons zorgsysteem vandaag alles onder controle. De omikronvariant maakt minder ziek.”

“Er is uiteraard waakzaamheid geboden, maar dat is nog iets helemaal anders dan de verlenging van een noodtoestand”

Bij de bespreking van de pandemiewet werden we door Alexander De Croo (Open Vld) en zijn niet-verkozen paars-groene excellenties Annelies Verlinden (CD&V) en Frank Vandenbroucke (Vooruit) uitgelachen toen we stelden dat de definitie van een noodsituatie toegepast kan worden op de griep”, vervolgt Pas. “Maar vandaag, door de noodsituatie te verlengen, past paars-groen die definitie in de praktijk al toe. Onder meer Marc Van Ranst stelt ondertussen dat we met de omikronvariant de situatie van de griep benaderen. Door de noodtoestand te verlengen doet paars-groen exact datgene waarvoor we destijds hebben gewaarschuwd.”

“Het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Spanje, Finland, Zweden, Denemarken, deelstaten van de Verenigde Staten… De lijst van landen die de coronamaatregelen grotendeels of zelfs volledig lossen wordt met de dag langer. En België? Dat land wil voor datzelfde virus, voor diezelfde omikronvariant, de noodsituatie dus nog eens maandenlang verlengen”, besluit Pas. “Voor paars-groen is het gewoon bijzonder handig om op deze manier verder te kunnen regeren. Hoe langer die noodsituatie duurt, hoe beter zij dat vinden en hoe minder verantwoording ze moeten afleggen aan het parlement. Het leidt tevens de aandacht af van alle dossiers waarover deze regering het niet eens is.”

Uitstel btw-verlaging stroom slechte 1 april-grap

Wat al een bijzonder teleurstellend energieakkoord was, met slechts een tijdelijke btw-verlaging op louter stroom, wordt nog meer teleurstellend. Omdat de regering zichzelf en de energieproviders slecht heeft voorbereid zal de kleine en kortstondige btw-verlaging pas ingaan vanaf 1 april. “Die dag had niet meer symbolisch kunnen zijn voor zowel het energie-akkoord als voor de ganse paars-groene regering. Zij zijn een slechte grap, ware het niet dat dit voor zoveel mensen bittere ernst is.”

De kleine btw-verlaging die voor vier maanden zou gelden vanaf 1 maart – goed voor amper 65 euro – zal zelfs niet ingaan in maart. Wegens slecht voorbereidend werk – officieel omwille “van technische en intern organisatorische redenen bij de betrokken operatoren” – zal de btw-verlaging pas een maand later ingaan. Dit dus op 1 april, de dag van aprilvissen en foppen.

“Btw op energie moet nu naar omlaag, en permanent”

“Maar dit is duidelijk een slechte grap”, reageert fractieleider in de Kamer Barbara Pas. “Ware het niet dat dit voor zoveel mensen bittere ernst is. In vergelijking met januari vorig jaar is de gemiddelde gasfactuur met 2.500 euro gestegen. Die van stroom met 700 euro. De regering zette – ondanks hun miljoenen euro’s aan extra inkomsten – daar een cheque’je van 100 euro tegenover en een btw-verlagingkje die maar vier maanden zou gelden en dan nog enkel op stroom. En nu wordt dit zelfs uitgesteld tot ver na de winter! Hoe kunnen premier Alexander De Croo (Open Vld) en zijn ministers zichzelf nog in de spiegel kijken?”

“Wat ons betreft, is het duidelijk”, besluit Pas. “Alle meerinkomsten die op de kap van onze mensen naar aanleiding van de energiecrisis zijn geïnd, moeten terug naar de burgers. Daarnaast moeten de btw-lasten op álle energievormen van 21%, het tarief voor luxegoederen zoals bontjassen en champagne, naar 6%. Dat is het tarief voor basismiddelen. Paars-groen liegt als daar geen budgettaire ruimte voor is, maar dan moeten uiteraard wel eindelijk eens keuzes gemaakt worden. Bespaar op het politiek systeem: de provincies, de senaat, het koningshuis, het teveel aan parlementsleden en fuseer de intercommunales. Knip in de immigratiefactuur en scherm de sociale zekerheid af voor vreemdelingen. En snoei eindelijk in de miljardentransfers naar Wallonië!”

“Geen enkele reden om noodsituatie te verlengen”

Het Vlaams Belang verzet zich ten zeerste tegen de verlenging van de epidemische ‘noodsituatie’ zoals paars-groen deze voor ogen heeft. “Daar bestaat geen enkele objectieve reden voor, noch naar de kwetsbaren toe, noch naar de zorg toe”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Maar het is voor eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) en zijn kliek bijzonder handig om op deze manier met volmachten te kunnen regeren. Hoe langer die noodsituatie duurt, hoe liever ze het hebben. Angst blijven zaaien voor een virus leidt de aandacht af van het feit dat deze regering het over amper iets eens is.”

“Covid is geen Belgisch, maar een wereldwijd virus. Geen zinnig mens kan uitleggen waarom de aanpak van dit virus in België vandaag de dag een noodsituatie vereist, terwijl elders de maatregelen net losser worden gemaakt of zelfs afgeschaft. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Finland en Denemarken”, aldus Pas. “Tegen de zomer een coronapas afschaffen dat is zoals maatregelen nemen tegen een hoge energiefactuur vanaf 1 maart, als de koude winter voorbij is. Dat is hopeloos te laat.”

“De focus moet liggen op vertrouwen tussen overheid en burgers en op democratie, niet op repressie, angst en een noodsituatie”

“Ik wil toch even in herinnering brengen wat het opzet was van alle strenge maatregelen sinds de aanvang van de crisis. Dat ging niet om stijgende besmettingen van een minder gevaarlijke variant, zoals omikron”, vervolgt Pas. “Ondertussen zijn de meest kwetsbaren beschermd en heeft ons zorgsysteem alles onder controle. Niet het aantal besmettingen is relevant, maar wel het aantal ziekenhuisopnames. En er liggen slechts 107 patiënten met omikron in het ziekenhuis.”

“Capaciteitsproblemen bestonden voor corona ook al in de ziekenhuizen. Elk zwaar griepseizoen was dat het geval”, aldus nog Pas. “Dankzij het onding van een pandemiewet kan elke regering in de toekomst hier telkens de noodsituatie voor uitroepen en met volmachten regeren.”

“Paars-groen wijst er vandaag maar al te graag op dat aan de criteria van de pandemiewet voldaan wordt om de noodsituatie te verlengen”, besluit Pas. “Maar die criteria en definities waren veel te ruim. Dat is de reden waarom wij ons van meet af aan tegen de pandemiewet hebben verzet. We voorspelden het toen en krijgen vandaag gelijk: elke iet of wat stevige ziekte, zoals omikron vandaag, kan voor een noodsituatie zorgen en de democratie opzij schuiven.”

Ex-ministers moeten 0 medewerkers krijgen

Het Vlaams Belang is niet  tevreden met de nieuwe regeling inzake het aantal medewerkers die voormalige ministers krijgen. Zo is  vandaag  in de media te lezen dat ex-ministers één medewerker krijgen gedurende twee jaar, in plaats van twee gedurende vijf jaar.   “Zij  moeten  welgeteld  nul medewerkers krijgen”, zegt Kamerfractievoorzitster Barbara Pas. “Het  is immers een peperdure en compleet zinloze regeling dat ministers na de uitoefening van hun functie nog gebruik kunnen maken van voltijdse medewerkers. Het Vlaams Belang klopte al eerder op tafel dat Vivaldi deze regeling teniet moet doen.   “ Na  talloze beloftes komt men met deze halfslachtige regeling op de proppen; maar waarom en wie zou hier in godsnaam op de rem staan? ”

Vandaag hebben voormalige federale ministers de volledige eerstvolgende regeerperiode van vijf jaar recht op twee medewerkers. Onder anderen federale parlementsleden en oud-excellenties Nathalie Muylle (CD&V), Pieter De Crem (CD&V) en Maggie De Block (Open Vld) maken daar gebruik van. Paars-groen en de vorige regeringen beloofden al meermaals om dit gebruik af te schaffen, maar dat bleek alsnog te moeilijk. Vanaf de volgende legislatuur zal er toch nog één medewerker per oud-excellentie worden voorzien. “Waarom gaat dit niet meteen in? En waarom kapt men hier gewoon niet mee in zijn volledigheid? Paars-groen blijft de politieke zelfbediening verderzetten”, meent Pas.

“Er moet volledig komaf gemaakt worden met deze regeling”

“De regeling dat beroep kan worden gedaan op één medewerker kost de belastingbetaler 56.000 euro per jaar en per ex-minister”, duidt Pas. “Alle partijen, inclusief de N-VA, maken hier gebruik van. Het Vlaams Belang wil al jaren een einde maken aan deze schaamteloze graaicultuur en diende hiertoe in augustus 2019 een wetsvoorstel in.” Onder druk van onze partij is dit aantal dus nu al gehalveerd van twee naar één medewerker. Maar deze regeling moet volledig op de schop.”

“Op eerste minister De Croo (Open Vld) moeten we hiervoor helaas niet rekenen, want die schoof de verantwoordelijkheid van zich af door te verwijzen naar het ‘overlegplatform’ omdat er toen amper schot in de zaak kwam”, hekelde Pas al eerder. “De regeling van medewerkers is louter politieke zelfbediening en moet stante pede compleet worden afgeschaft. Het is puur graaien op kosten van de belastingbetalers”, besluit Pas. “Mochten de andere partijen het echt menen wat een nieuwe politieke cultuur betreft, dan kunnen ze beter volledig komaf maken met deze regeling.”

Wetenschap keert zich steeds meer tegen CST

“Het CST is van bij haar invoering, op grond van valse voorwendselen en foutieve informatie, een miskleun van jewelste geweest”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Wetenschappers zijn het er hoe langer hoe meer over eens dat het in de strijd tegen het virus allerminst het beoogde resultaat heeft gebracht, maar daarentegen de besmettingen zelfs deed stijgen. Er is voor de beleidsmakers dan ook geen enkele reden om dit onding nog te behouden. Helaas houdt de angst voor gezichtsverlies hen tegen.”

In Nederland werd het CST grondig wetenschappelijk doorgelicht en de onderzoekers kwamen tot het besluit dat een coronapas met een 2G- of 3G-beleid in tijden van omikron amper besmettingen tegenhoudt, omdat de besmettingsgraad van deze variant zo hoog ligt. “En de boostervaccins beschermen ook niet optimaal tegen besmetting tegen deze variant, wat de nutteloosheid van een CST verder aantoont”, aldus Pas. “In andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk werd met het CST al komaf gemaakt.”

“Het CST is wetenschappelijk en ethisch niet te verdedigen”

“Ook steeds meer juristen kanten zich tegen de coronapas”, vervolgt Pas. “De Belgische Grondwet laat een maatregel als de invoering van een CST niet eens toe, omdat er niet van een noodtoestand kan worden uitgegaan. En daarnaast worden grondrechten zoals het recht van vereniging en vergadering zomaar met voeten getreden.”

“Het zal voor eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) en zijn kornuiten wellicht niet eenvoudig zijn om zovele burgers eerst maandenlang te discrimineren en de toegang tot restaurants en cinema’s te ontzeggen om vervolgens terug te komen op die maatregelen wegens gebrek aan enig resultaat”, besluit Pas. “En nochtans is dat wat met de CST, die voor een verregaande polarisering in de samenleving heeft gezorgd, moet gebeuren, want als maatregelen niet werken moeten ze worden afgeschaft. Gezichtsverlies of niet.”

“Nationale Cultuurpactcommissie is onwerkbaar”

Het Cultuurpact, de wetgeving die het pluralistische karakter van de culturele instellingen garandeert en die discriminatie om ideologische, filosofische of politieke redenen dient te verhinderen, bestaat dit jaar precies een halve eeuw. “Maar dat is nog geen reden tot feestvieren, integendeel”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “De Nationale Cultuurpactcommissie (NPC), de instelling die over de correcte naleving van de wet dient te waken, draait al lang vierkant.”

Hoe erg het gesteld is met de werking van de NPC bleek nogmaals tijdens de zitting ervan in oktober vorig jaar, waar op vraag van de Franstalige leden onder meer de splitsing van het budget stond geagendeerd.

“De Nationale Cultuurpactcommissie moet dringend gesplitst”

“Omdat er problemen waren gerezen tussen Nederlandstaligen en Franstaligen binnen de NPC vragen deze laatsten de splitsing van de budgetten”, aldus Pas. “Het totale budget van de werkingskosten van de Cultuurpactcommissie bedraagt momenteel 61.000 euro. De vraag voor de splitsing van de werkingskosten werd, buiten ‘om het doen verdwijnen van de onrust’ en ‘om conflicten op te lossen’ nauwelijks gemotiveerd. Een eerder gevraagde werklastmeting werd ook niet ingediend. Bovendien eisen de Franstaligen 50 procent van de koek. Totaal onverantwoord en onaanvaardbaar wanneer men weet dat het aantal Nederlandstalige dossiers binnen de NPC een veelvoud vormt van de Franstalige.”

Het smeulende conflict binnen de NPC vormde de aanleiding voor Pas om eerste minister Alexander De Croo (Open Vld), onder wiens verantwoordelijkheid de NPC valt, aan de tand te voelen. “De Croo liet tot mijn verbijstering weten dat de NPC als instelling volkomen onafhankelijk werkt en dus niet onder zijn gezag, en dat hij zich bijgevolg niet inhoudelijk kan uitspreken over de interne besluitvorming binnen het directiecomité van dit zelfstandig orgaan.”

“Het antwoord van De Croo was evenwel larie en apenkool”, duidt Pas. “Hij is perfect in staat om zich hierover uit te spreken zonder dat dit een ongeoorloofde inmenging zou betekenen in de werking van de Cultuurpactcommissie. Het is niets anders dan een bewuste poging om zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Ik zal dan ook een wetsvoorstel indienen voor de splitsing van de Nationale Cultuurpactcommissie. Dat is ook niet meer dan logisch, want cultuur is intussen al enkele decennia een deelstatelijke bevoegdheid.”

2,1 miljoen euro: “Burgerbevraging is duur boerenbedrog”

Vandaag maakte minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) meer details bekend over de zogenaamde burgerbevraging. Die heeft naar verluidt tot doel de bevolking te bevragen over hoe het institutioneel verder moet met dit complexe land. “Een duur rookgordijn van meer dan 2 miljoen om tijd te winnen en te verbergen dat deze regering impotent is om zelf institutionele hervormingen door te voeren”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas.

Om CD&V te paaien en in de paars-groene regering te lokken, heeft paars-groen enkele institutionele hervormingen in haar regeerprogramma opgenomen, zoals een homogenisering van de gezondheidszorg. “Het is evenwel duidelijk dat, op CD&V na, niemand in deze regering zin heeft om daar ook effectief werk van te maken”, aldus Pas. “Bovendien beschikt deze anti-Vlaamse regering, die geen meerderheid heeft langs Vlaamse kant, evenmin over de nodige meerderheden om deze hervormingen ook nog goedgekeurd te krijgen. Daar komt dus niets van in huis.”

“Met de burgerbevraging wil paars-groen tijd winnen, een rookgordijn optrekken en blijkbaar ook geld verkwisten”

“Om de schijn hoog te houden en CD&V verder te lijmen, zit er voor deze regering dan ook niets anders op om deze hervormingen voor zich uit te schuiven door tijd te winnen met allerlei nutteloze bezigheden”, vervolgt Pas. “De burgerbevraging is er daar één van. Officieel wil men hiermee de mening van de burger vragen over de toekomst van het land. Maar het is duidelijk dat dit niet veel meer dan een PR-operatie is. Men wil de bevolking de indruk geven dat men met haar mening rekening houdt, maar uiteraard is dat niet zo. Met de resultaten van deze bevraging zal het eindigen zoals met alle voorgaande: ergens in de onderste lade van een of ander bureel. Maar deze grap kost de burger intussen wel 2,1 miljoen euro.”

“Daarnaast wordt de burgerbevraging helemaal gestuurd en gemanipuleerd door paars-groen met het oog op het bekomen van resultaten die in haar kraam passen. Het parlement wordt er volledig buiten gehouden. Het mag tekenend zijn voor het democratisch deficit van deze operatie”, besluit Pas. “Wij hebben de grootste twijfels bij dit soort van burgerbevragingen. Die zijn immers helemaal niet objectief en evenmin representatief voor wat de bevolking echt denkt of wil. Als men werkelijk de bevolking wil laten mee beslissen, dat men dan referenda organiseert; dat is pas directe democratie. Maar dat durft men in dit weinig democratische land natuurlijk niet aan.”

Ministeriële verantwoordelijkheid is onbestaande in België

Deze week verscheen mijn column op Doorbraak.be :

Het ontbreken van politieke verantwoordelijkheid toont aan hoezeer we in een particratie leven

De mooie Haspengouwse fruitstreek brengt soms rotte vruchten voort. Recent kwam in het nieuws dat de burgermoeder van Sint-Truiden, Veerle Heeren, voor haar misselijkmakend gesjoemel met vaccinlijsten zes maandjes schorsing opgelegd kreeg.

Nooit een sprankel schuldbesef

De christendemocrate had zichzelf, haar naasten en zelfs haar kapper laten inenten op een ogenblik dat 85-jarigen en risicopatiënten nog niet eens een prik hadden gekregen… En alsof haar egoïstische en antisociale gedrag op zich nog niet erg genoeg was, deed de voormalige CD&V-minister er nog een schepje bovenop toen haar zelfbediening aan het licht kwam.

De feiten werden eerst ontkend en vervolgens verdraaid, en daarna waren er nog bedreigingen aan het adres van de klokkenluider. Op geen enkel ogenblik heeft Heeren overwogen om zelf op te stappen en tot vandaag is er eigenlijk nooit een sprankeltje schuldbesef geweest.

Ontbreken van politieke verantwoordelijkheid

Het ontbreken van iedere politieke verantwoordelijkheid is uiteraard geen typisch Limburgs fenomeen. Ik ontwaar het ook regelmatig in mijn professionele thuisbasis, het halfrond van de federale volksvertegenwoordigers en dan vooral bij ministers. Vlak voor de heren en dames verkozenen met kerstreces gingen had minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) ons nog allemaal voorgelogen over het veilig achter slot en grendel zitten van een aantal IS-heksen.

Toen ik hem hierop wees bleek het liegen de schuld te zijn geweest van de procureur, de vrijlating van het IS-geteisem de schuld van de rechter en de kleine strafmaat de schuld van alle partijen die dit hadden gestemd, met uitzondering natuurlijk van de Open Vld, die net als hemzelf niets kon worden verweten.

Het kan erger

Maar het kan veel erger dan dat. Het in gevaar brengen van vele mensenlevens door het laten vernietigen van een hele landsvoorraad beschermingsmateriaal en dit feit vervolgens bewust blijven verzwijgen tot een defensiemedewerker het aan het licht bracht, was voor Van Quickenbornes partijgenote Maggie De Block zelfs niet zwaarwichtig genoeg om enige politieke verantwoordelijkheid te nemen.

Integendeel, ze trachtte de logische vraag naar de niet meer bestaande mondmaskers nog af te blokken door de bevolking voor te liegen over de zogenaamde nutteloosheid ervan.

Foute beslissingen of lakse houding

Dat er door foute beslissingen of een lakse houding doden vallen te betreuren is in dit land al langer geen argument meer om enige verantwoordelijkheid te nemen. Onze fractie eiste in 2019 tevergeefs het ontslag van toenmalig Justitieminister Koen Geens (CD&V) wanneer bleek dat de moord op Julie Van Espen perfect had kunnen worden vermeden.

Moordenaar en multirecidivist Steve Bakelmans had na zijn veroordeling tot vier jaar gevangenis nog geen dag in de cel doorgebracht en kon dus vrij rondlopen ondanks waarschuwingen van diens eigen vader dat hij in staat was tot moorden en een groot gevaar was voor  de samenleving. En Geens? Die bleef rustig in het pluche zitten en kwam niet verder dan de mededeling dat hij het er ‘moeilijk mee had’ dat Bakelmans op vrije voeten was.

Zondebok

Wanneer er iets misgaat en de verantwoordelijke politicus per definitie geen schuld kan treffen, moet, om te vermijden dat de hele regering in moeilijkheden zou komen, soms op zoek worden gegaan naar een zondebok. Iemand om de zwarte piet, als we die term nog mogen gebruiken, naar door te schuiven.

Een mooi voorbeeld hiervan hebben we gezien na de aanslagen van 22 maart 2016, toen bleek dat minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) het jaar voordien veel te laks omgesprongen was met informatie over de arrestatie van Ibrahim El Bakraoui, een van de latere zelfmoordterroristen op Brussels Airport.

Jambon wees met een beschuldigende vinger naar een of andere verbindingsofficier in Turkije. ‘Hier heeft geen dienst, geen directie, geen politieapparaat, maar wel één iemand geblunderd’, luidde het stellig. Wanneer hier achteraf niets van aan bleek te zijn en duidelijk was dat het om een vulgaire leugen ging, bleef de N-VA echter als één man achter sterke Jan staan en was de zaak gesloten.

Niet altijd zo geweest

Ik herinner me nog zeer goed dat toen ik, aan het einde van het voorbije millennium, als scholier het politieke gebeuren begon te volgen, het wel nog kon eens gebeuren dat er een politicus zowaar overwoog om politieke verantwoordelijkheid te nemen. Louis Tobback (Vooruit) nam in die dagen ontslag als minister van Binnenlandse Zaken na de dood van asielzoekster Semira Adamu. Net zoals de ministers Stefaan De Clerck (CD&V) en Johan Vande Lanotte (Vooruit) dat deden nadat Marc Dutroux besloten had een middag op wandel te gaan…

Al moet het gezegd dat het nemen van politieke verantwoordelijkheid toen ook al een grote zeldzaamheid was en dat opstappen na Dutroux’ ontsnappen vooral ingegeven was door angst voor de zeer verbolgen reactie van het publiek.

Particratie

Het moge duidelijk zijn dat ik mijn lijst van politici zonder verantwoordelijkheidszin veel langer kan maken. Maar het moge vooral ook duidelijk zijn dat de beleidsmensen in dit land nooit enige verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag of hun beslissingen. Tenminste niet zolang ze zich gesteund weten door hun partij.

Zodra de toen nog electoraal relevante CD&V achter Koen Geens ging staan, of de N-VA achter Jan Jambon, was het overgaan tot de orde van de dag. Wie de steun van zijn of haar partij daarentegen ontbeert, kan het wel nog afbollen na een uitschuiver. Dat kan Joke Schauvliege (CD&V) u zeker bevestigen. Zij beschikte niet over de steun en moest wel vertrekken als Vlaams minister van Omgeving, Natuur en Landbouw nadat ze openlijk gelogen had over de staatsveiligheid.

Alleen op papier

Alleen op papier zijn ministers verantwoordelijk voor hun kabinetten en hun naaste medewerkers. In de realiteit staan of vallen ministers met de steun die ze van hun partij krijgen. We leven dan ook veel meer in een particratie dan in een democratie.

Het is een kwalijke evolutie waaraan voorlopig weinig valt te verhelpen en die dertig jaar geleden werd ingezet door toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Mark Eyskens (CD&V). Nadat deze in 1991 een toeristenvisum had uitgereikt aan de terrorist Walid Khaled en weigerde hiervoor op te stappen, werd hij beschermd door zijn partij, Wilfried Martens en Jean-Luc Dehaene op kop. Door Eyskens uiteindelijk het vertrouwen te geven hebben de Kamerleden toen zelf een einde gemaakt aan elke ministeriële verantwoordelijkheid.

“Seksismewet mag vrije meningsuiting niet beperken”

“Het kan niet de bedoeling zijn dat een wet zoals de seksismewet de vrije meningsuiting aan banden legt”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Wanneer de seksismewet in conflict komt met dit grondrecht, moet ze worden afgeschaft. En dat is niet enkel de visie van het Vlaams Belang maar ook deze van vooraanstaande juristen.” Verder bemerkt de partij ook dat de wet niets heeft verholpen aan de oorspronkelijke problematiek en doelstelling: namelijk intidimidatie van vrouwen op straat.

De zware veroordeling van plastisch chirurg Jeff Hoeyberghs wegens uitspraken tijdens een lezing voor Gentse studenten weekte al snel veel negatieve reacties los. Zo bijvoorbeeld bij de voorzitters van Vlaams Belang, N-VA en MR. “Allemaal heel begrijpelijke reacties”, aldus Pas. “Het is ronduit angstaanjagend om in een maatschappij terecht te komen waarin meningen bestreden worden met geldboetes en gevangenisstraffen.”

“Met deze seksismewet vindt iedereen die een hond wil slaan wel een stok”

“Maar ook uit academische hoek werd heel scherp gereageerd”, stelt Pas vast. “Zo stelde Professor discriminatierecht aan de Université Saint-Louis in Brussel Jogchum Vrielink dat de seksismewet beter kan worden afgeschaft. Volgens hem is de seksismewet te ruim waardoor zowat alles er onder kan passen, en zijn er andere, minder vrijheidsbeperkende instrumenten.” Ook Hoeyberghs’ veroordeling wegens ‘aanzetten tot haat’ vindt de professor kort door de bocht.

“Naast professor Vrielink zeggen ook advocaten en strafpleiters dat de straf voor Hoeyberghs zwaar is en stellen ze zich openlijk vragen bij de wetten op basis waarvan het vonnis werd uitgesproken”, besluit Pas, die hierover staatssecretaris voor Gendergelijkheid Sarah Schlitz (Ecolo) zal interpelleren. “Het recht op vrije meningsuiting mag om geen enkele reden worden beperkt en we moeten alle bestaande wetgeving die dit mogelijk doet, zoals de seksismewet, aan een revisie onderwerpen en en schrappen waar nodig.”