Barbara Pas's Blog, page 39

“België wordt als democratie veel te hoog ingeschat”

Volgens de jaarlijkse Democracy Index van The Economist Intelligence Unit (EIU), de onderzoeksafdeling van de Britse mediagroep The Economist Group, staat België op de 36ste plaats in een ranglijst van de meest democratische landen en staat het daarmee geboekstaafd als een ‘gebrekkige democratie’. “Plaats36 is een overwaardering”, reageert fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Zo valt niet te verklaren waarom België bijvoorbeeld hoog scoort op de aspecten politieke cultuur en werking van de regering.”

“De politieke cultuur wordt hier gekenmerkt door voortdurende zelfbediening. Door politieke benoemingen, overbevolkte kabinetten, een zinloze Senaat en al even zinloze aanwerving van medewerkers voor oud-regeringsleden”, aldus Pas. “En de federale regering is al helemaal geen mooi voorbeeld van democratie. Integendeel, bij de totstandkoming van het paars-groene kibbelkabinet – waarbij de grootste twee partijen niet eens werden betrokken – was het vermijden van democratische verkiezingen net de enige motivatie.”

“In dit land is er namelijk niet één democratie, maar zijn er twee, volledig naast elkaar bestaande democratieën”

Het Vlaams Belang is dan ook niet verbaasd over de slechte score van België waar het om ‘politieke deelname’ gaat. “De kloof met het politieke gebeuren hoeft niet te verbazen”, vervolgt Pas. “Steeds opnieuw stemmen de Vlamingen rechts en krijgen ze een links beleid. Dat er niet naar hen geluisterd wordt is dus heel merkbaar. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat Franstalige ministers in Vlaanderen niet kunnen worden weggestemd.” Voor de Vlamingen resten helaas geen andere manieren om zich te laten horen. Referenda zijn hier bij Grondwet zelfs niet toegelaten.

“Het is hoogst merkwaardig dat een land waarin een staatshoofd louter door erving politieke macht heeft, en een land waarin de PS met 170.000 kiezers minder dan het Vlaams Belang wel twee Kamerzetels meer krijgt, op een 36ste plaats is kunnen belanden”, besluit Pas. “Zonder enige twijfel zal een onafhankelijk Vlaanderen een pak hoger gequoteerd worden.”

Bijzondere Covid-Commissie: “Praten mag, aanwijzen niet”

Het Vlaams Belang is er niet over te spreken dat in de Bijzondere Covid-Commissie geen verantwoordelijken voor de blunders in de corona-aanpak mogen worden aangewezen. “Op die manier wordt het commissiewerk echt een lachertje”, zegt fractievoorzitter in de Kamer en commissielid Barbara Pas (Vlaams Belang). “En zo wordt het door sommigen ook beschouwd. De WHO stuurde haar kat naar de commissie, en oud-premier Sophie Wilmès (MR) verkiest vandaag een zoom-meeting boven een debat ten gronde ter plaatse.

Na schokkende gebeurtenissen met sterke maatschappelijke impact wordt normaal gesproken een parlementaire onderzoekscommissie met de bevoegdheden van een onderzoeksrechter opgericht. Om herhaling te vermijden moeten problemen immers grondig worden onderzocht en verantwoordelijkheden nagegaan. “Er werden bijvoorbeeld onderzoekscommissies opgericht na de faillissementen van Optima Bank en Sabena, of naar aanleiding van de Panamapapers”, aldus Pas. “Maar op een ogenblik dat er al tienduizend mensen aan corona waren overleden, durfde men geen volwaardige onderzoekscommissie aan. Het werd een flauw afkooksel met beperkte bevoegdheden.”

“Ten tijde van de dioxinecrisis waren duizenden dode kippen een onderzoekscommissie waard, tegenwoordig zijn duizenden dode mensen dat niet meer”

Het is voor het Vlaams Belang heel duidelijk waarom geopteerd werd voor een Bijzondere Covid-Commissie die niet in staat is tot diepgravend onderzoek. “Door alle leugens en blunders, bijvoorbeeld aangaande mondmaskers en testmateriaal, vielen onnodig veel doden te betreuren”, aldus nog Pas. “De enige betrachting van commissievoorzitter Robby De Caluwé (Open Vld) is vermijden dat zijn partijgenoot Maggie De Block als verantwoordelijke voor al haar blunders zal worden aangewezen. Hij zegt vandaag nog in de pers dat we vooruit moeten kijken en vooral geen schuldigen moeten aanduiden. Alsof het ene het andere in de weg zou staan.”

Barbara Pas vindt het ook bijzonder ergerlijk dat de commissieleden het werken moeilijk, zo niet onmogelijk wordt gemaakt. “Er zijn 28.000 documenten die we zouden moeten kunnen bestuderen. Documenten die niet mogen worden afgeprint of opgeslagen. Voor alle commissieleden zijn ze enkel ter plaatse raadpleegbaar, op enkele computertjes. In deze coronatijden een onwerkbare situatie”, zegt Pas. “De voorzitter wou bijvoorbeeld ook de ondervraging van Maggie De Block vastleggen om 15u00. Kwestie van de gezamenlijke commissieleden maar een uurtje te geven voor al hun vragen. Door ons toedoen zal de voormalige minister van Volksgezondheid nu toch gedurende een hele dag bevraagd worden.”

“Uiteraard zijn er in de Bijzondere Covid-Commissie al zinnige zaken verteld door vakmensen en wetenschappers”, besluit Pas. “Maar het zou mooi zijn mochten ook verantwoordelijken aangewezen kunnen worden. De tijd dat blunderende ministers opstapten ligt immers al ver achter ons, en we leven al helemaal niet in Nederland, waar een voltallig kabinet ontslag nam na een affaire met kinderopvangtoeslagen.“

Garantiefonds: “regering-De Croo laat terreurslachtoffers in de kou staan”

Het Vlaams Belang is er niet over te spreken dat de paars-groene regering de slachtoffers van 22 maart 2016 definitief in de kou laat staan. “Dat is nu, vijf jaar na de aanslagen, heel duidelijk geworden nu via de minister van Justitie is komen vast te staan dat er geen garantiefonds zal komen”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Voor slachtoffers en nabestaanden is dit een bittere pil om slikken, uitgerekend aan de vooravond van 22 maart, de dag waarop in 2016 islamistische aanslagen dood en verderf zaaiden in de luchthaven van Zaventem en de Brusselse metro.”

“Het zou niet meer dan correct zijn dat de overheid de slachtoffers van de terreuraanslagen via een garantiefonds zou vergoeden”, aldus Pas. “De uitbetaalde bedragen kunnen achteraf gerecupereerd worden bij de verzekeringsmaatschappijen en op die manier worden de slachtoffers, die zelf vragende partij zijn voor zo’n systeem, veel administratieve moeilijkheden bespaard.” Het Vlaams Belang wijst erop dat zo’n fonds in andere landen, zoals Frankrijk, wel bestaat.

“Dat er geen garantiefonds komt, is een zoveelste klap in het gezicht van de slachtoffers”

“De Belgische overheid laat nu al vijf jaar de slachtoffers aan hun lot over”, stelt Pas vast. “Meer nog, ze worden in hun zoektocht naar de financiële compensatie waar ze recht op hebben, actief tegengewerkt. Door van de procedures een onoverzichtelijk en onontwarbaar juridisch kluwen te maken, hoopte men dat moegestreden slachtoffers uiteindelijk hun vraag naar vergoeding zouden laten vallen.” Uiteindelijk werd het zo erg dat er al slachtoffers zich genoodzaakt zagen om de Belgische staat te dagvaarden.

Eerder deze week werd bekend dat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) een project zal steunen waarbij een Nederlandstalige en een Franstalige coach op pad zullen gaan om gesprekken te hebben met overlevenden van de aanslagen. “Dat is de aandacht afleiden van de essentie en de mensen met een kluitje in het riet sturen”, reageert Pas. “Op die manier zouden de slachtoffers zogezegd niet meer het gevoel mogen hebben er alleen voor te staan. Maar zolang ze worden tegengewerkt en niet eens op een passende wijze vergoed worden, is dat uiteraard onmogelijk. Men staat er nog steeds alleen voor, zeker nu er geen garantiefonds komt.”

Dat er na vijf jaar nog geen afhandeling is voor de slachtoffers van 22 maart, is voor het Vlaams Belang onbegrijpelijk, om niet te zeggen wraakroepend. “Ze moeten erkenning krijgen op elk vlak”, besluit Pas. “We zullen de bevoegde minister hierover ondervragen.”

“Paars-groen toont onwil om structuren te hervormen”

Het Vlaams Belang stelt vast dat paars-groen, ondanks eerdere uitspraken en beloftes, nooit de bedoeling heeft gehad om een grondige staatshervorming voor te bereiden. “Het is nu zeer duidelijk geworden dat men helaas blijft zweren bij de oude politieke cultuur in al haar facetten”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Grondwetsartikelen die zouden moeten gewijzigd worden om hierin verandering te brengen, mogen niet ter discussie staan.”

Het regeerakkoord gaf in oktober aan de beide ministers van Institutionele Hervormingen, Annelies Verlinden (CD&V) en David Clarinval (MR), de opdracht om een voorlopige lijst van te herziene grondwetsartikelen op te stellen en aan het parlement te bezorgen. “Dat diende te gebeuren bij aanvang van de regeerperiode”, aldus Pas. “En vandaag, vijf maanden te laat, constateren we dat het slechts om vijf artikelen gaat.” Voor het Vlaams Belang is dit lijstje wel bijzonder mager, om niet te zeggen ronduit belachelijk. “Vandaag wordt duidelijk dat paars-groen heeft gelogen wanneer het stelde de intentie te hebben om een grondige hervorming van de structuren voor te bereiden.”

“Minder kabinetsmedewerkers? Minder parlementsleden? Een kleinere regering? Een hervorming van de Senaat? Paars-groen wil het niet eens overwegen”

De paars-groene onwil om te hervormen legt voor het Vlaams Belang ontegensprekelijk de verdeeldheid binnen de regering bloot. “Er zijn krachten die op de rem gaan staan”, aldus nog Pas, “en die verschuilen zich nu achter de aangekondigde burgerbevraging, maar dat is natuurlijk een drogreden want men is op geen enkele manier verplicht om hier rekening mee te houden.” Eerder liet het Vlaams Belang al duidelijk verstaan geen enkel vertrouwen te hebben in de burgerbevraging van Verlinden en Clarinval, het zogenaamde digitaal dialoogplatform. “Dat is platte volksverlakkerij. Via een manipuleerbare constructie wil men vermijden dat er een open parlementair debat wordt gevoerd, maar poogt men de mensen toch een illusie van inspraak en democratie te geven.”

In het minimale lijstje van te herziene Grondwetsartikelen werd ook het artikel 195 opgenomen. “We zijn ons ervan bewust dat dit artikel een passe-partout kan zijn om de hele Grondwet te wijzigen, zoals men dat in de zesde staatshervorming heeft gedaan, maar dit boezemt zeker geen vertrouwen in”, besluit Pas. “Deze manier van hervorming van de structuren is Grondwettelijk gezien immers ronduit onzindelijk, en het stuit binnen juridische middens terecht op veel kritiek.”

36 militairen ter beschikking van het koningshuis: “36 te veel”

In 2020 stelde Defensie 36 militairen en één burgeragent ter beschikking van het koningshuis, voor een totale kostprijs van 2.351.924 euro. Dat blijkt uit een antwoord van minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) op een vraag van fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Waarom wordt dit personeel niet betaald uit de civiele lijst en de dotaties?”, vraag Pas zich af. “Het is al erg genoeg dat dit alles door de belastingbetaler wordt betaald, maar dit bedrag komt daar nog eens extra bovenop.”

Onder de 36 ter beschikking gestelde militairen bevinden zich 10 officieren, 15 onderofficieren en 11 vrijwilligers. Ze worden onder meer tewerkgesteld in de secretariaten van koning Albert, prinses Astrid en prins Laurent. Sommigen als protocolmeester, anderen dan weer als adviseur of chauffeur. “De vraag stelt zich naar het nut van al deze functies, het gaat tenslotte vooral om personeel, niet eens van de koning zelf, maar van zijn familie”, reageert Kamerlid Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) die zich reeds meermaals boog over de civiele lijst. “Trouwens, in dit land krijgen ook deze familieleden royaal dotaties. In deze dotaties is reeds een deel voorzien dat met de werkings- en personeelsuitgaven overeenstemt. Het spreekt voor zich dat zij geen twee keer personeel toegewezen moeten krijgen. Ze hoeven geen twee keer aan de kassa te passeren.”

“Van de bescherming van de domeinen van het koningshuis tot de renovatie van de serres te Laken, alles is voor de belastingbetaler”

Het Vlaams Belang wijst erop dat het koningshuis wel vaker om privéredenen gebruik maakt van de diensten van Defensie, en dat men hierbij niet de gewoonte heeft deze diensten zelf te bekostigen. Zo zijn het steeds militaire toestellen die de Coburgers naar hun vakantiebestemmingen brengen. Uit een andere vraag die Barbara Pas stelde aan minister Dedonder bleek dat de koninklijke familie in 2020 elf buitenlandse reizen maakte met legervliegtuigen. “Het gaat om zeven officiële verplaatsingen en vier niet-officiële”, aldus Pas. “En dat in een periode van coronapandemie, waarin de bevolking afgeraden werd nog op reis te vertrekken. Het kostenplaatje van deze koninklijke reizen bedroeg voor diezelfde bevolking 88.529 euro.”

“Ik heb al vaker de cijfers van de detachering van militairen naar het koninklijk paleis opgevraagd”, besluit Pas. “En ik kan alleen maar de stijging vaststellen van het aantal gedetacheerde militairen en de totale kostprijs ervan. In 2013 ging het om 2.073.398 euro voor 32 mensen, enkele jaren later om 2.249.328 euro voor 34 medewerkers. Nu zitten we al aan 36 militairen en één burgeragent. Het spreekt voor zich dat dit aantal wat ons betreft naar nul dient te worden herleid.”

Over 1 jaar corona en de pandemiewet

Deze morgen was ik te gast in De Ochtend op radio 1 over 1 jaar corona en de pandemiewet.

U kan hier het volledige interview herbeluisteren: https://radio1.be/gesprek-met-barbara-pas-vlaams-belang-pandemiewet-stap-goede-richting-maar-wij-steunen-die-niet?fbclid=IwAR2zF4kryBcj39F3dylisNV9dpeMiOrZwhZM4XfTq6bCDGE5CgEMTXozDiA

Cijfers tonen aan: taalwetgeving van geen tel voor FOD Financiën

Van de 2737 personeelsleden van de FOD Financiën met als ambtsgebied ‘Brussel’, is maar liefst 56% Franstalig. Minder dan de helft onder hen is in het bezit van de nodige taalbrevetten. “Ontluisterend”, vindt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang), die de cijfers opvroeg bij minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V).

In totaal werken er 2.737 mensen voor de FOD Financiën – ambtsgebied Brussel. Daarvan zijn er 1.544 (56%) Franstalig, en 1.193 (44%) Nederlandstalig. Van de 1.544 Franstalige personeelsleden beschikken er amper 629 (41%)over het nodige certificaat dat de kennis van de tweede landstaal bewijst. Van de 1.193 Nederlandstalige personeelsleden beschikken er 847 (71%) over dat certificaat.

“Deze cijfers bewijzen eens te meer dat de overheid de taalwetten in dit land zelf steevast met de voeten treedt”

“En het overtreden van de taalwetten gebeurt keer op keer in het nadeel van de Vlamingen”, zegt Pas, die het antwoord van Van Peteghem ‘ontluisterend’ noemt.

“In zijn antwoord stelt de minister namelijk dat de FOD Financiën al het mogelijke doet om ervoor te zorgen dat medewerkers de vereiste taalbrevetten zouden halen, om zo de taalwet te respecteren. Wanneer we aan de hand van onweerlegbare cijfers echter vaststellen dat het overgrote deel van de Franstalige personeelsleden niet tweetalig is, dan is deze uitspraak van de minister niets meer of niets minder dan het regelrecht uitlachen van de Vlamingen in dit land”, zo besluit Pas.

“Voor Groen zijn de Oostkantons net zo belangrijk als Vlaanderen: niet”

Voor Vlaams Belang mag Vlaanderen het ergste beginnen vrezen voor een volgende staatshervorming. “Ook Groen zit nu volledig op de lijn van het waanzinnige vierdeelstaatmodel van PS-voorzitter Paul Magnette. Onbegrijpelijk.”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Daarmee drukken de Groenen dus de wens uit om Vlaanderen voortaan even onbeduidend te maken als de Duitstalige gemeenschap, en om alle banden tussen Vlaanderen en Brussel door te knippen.”

In een federaal land met vier deelstaten wordt Vlaanderen, dat met zes miljoen meer inwoners telt dan Denemarken, Ierland of Finland, op dezelfde voet geplaatst als het Duitstalig landsgedeelte, dat met zeventigduizend inwoners er minder heeft dan steden als Kortrijk of Sint-Niklaas. “Dat is de ultieme vernedering voor Vlaanderen”, aldus Pas. “Bij elke beslissing wordt het dan drie tegen één, want het is een illusie te denken dat de Duitstaligen ooit tegen de Franstaligen zullen ingaan. Zo zijn de politieke partijen in het Duitstalig gebied bijvoorbeeld onderafdelingen van Franstalige partijen.”

“Binnen Vivaldi zijn de Vlaamse partijen duidelijk al aan het plooien voor de Franstalige”

De Leuvense politicoloog Bart Maddens verwonderde zich eerder al over de lichtzinnigheid waarmee politici uit Vlaanderen zich scharen achter vierdeelstaatmodel. Het leek hem wel alsof ze gewoon niet weten waarover ze praten. “Over Brussel hebben de voorstanders van Magnettes model inderdaad nog geen ogenblik nagedacht. Sp.a/Vooruit-voorzitter Conner Rousseau gaf dat ook letterlijk toe in het VRT-programma Terzake”, vervolgt Pas. “We zullen geen enkele vat meer hebben op het Brusselse beleid. We zullen bovendien een nieuwe hoofdstad moeten kiezen en daarbij het volledige Vlaamse patrimonium in Brussel achterlaten, het Vlaams Parlement incluis.”

“Met dank aan de kerstekinderen van Open Vld, sp.a/Vooruit en Groen is de kans reëel dat de Franstaligen zullen bekomen wat ze altijd al hebben gewild: Brussel dat institutioneel volledig evenwaardig is aan Vlaanderen en Wallonië, en daar dan ook nog eens de Duitstalige Gemeenschap bij”, besluit Pas. “Voor Vlaanderen, dat steeds heeft gestreefd naar een tweeledig model met twee grote gemeenschappen, is dit scenario rampzalig.”

“Recht op veiligheid moet Grondwettelijk gewaarborgd worden”

Het Vlaams Belang wil het recht op veiligheid als een absoluut recht ingeschreven zien in de Grondwet. “Momenteel is dit recht vooralsnog niet Grondwettelijk gewaarborgd”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Onze fractie diende een voorstel in, dat vandaag besproken wordt in de commissie Grondwet van de Kamer.”

De terroristische aanslagen van 22 maart 2016 op de luchthaven van Zaventem en op het metrostation Maalbeek te Brussel hebben aangetoond dat de fysieke veiligheid, die voor de burgers van dit land decennialang nagenoeg een zekerheid was, vandaag de dag niet meer tot de vanzelfsprekendheden van het leven behoren. “De massale immigratie van vreemdelingen in dit land van de jongste decennia en de radicalisering die bij een deel van de islamitische immigranten de jongste jaren daarmee gepaard is gegaan, zijn er intussen helaas verantwoordelijk voor dat de burgers zich niet meer in alle veiligheid in het openbaar domein kunnen begeven”, aldus Pas.

“Het waarborgen van de veiligheid van de burgers een van de belangrijkste opdrachten van de staat en moet als dusdanig ook worden beschouwd”

“Weliswaar werden door de regering naar aanleiding van de terroristische aanslagen een aantal maatregelen genomen die tot doel hebben om de veiligheid te verbeteren, maar het is zeer de vraag of deze erg effectief zijn en een duurzaam resultaat zullen opleveren”, aldus nog Pas. “Bovendien kunnen de overheden momenteel door de burger niet worden gedwongen om alle nodige maatregelen te nemen die ervoor moeten zorgen dat hun veiligheid effectief wordt gewaarborgd.” De partij benadrukt om deze reden de noodzaak om het recht op veiligheid in de Grondwet in te voegen.

Momenteel beschikken de Belgen reeds over verschillende Grondwettelijk gewaarborgde rechten en vrijheden. Vooreerst waren er de burgerlijke en politieke rechten, de zogenaamde rechten van de eerste generatie, die veeleer als ‘afweerrechten’ worden beschouwd. Daarnaast werden in de 20eeeuw ook een reeks economische, sociale en culturele rechten voorzien, de zogenaamde rechten van de tweede generatie, die veeleer ‘doe-rechten’ zijn en de overheid een positieve handelingsplicht opleggen. “Met dit voorstel voegen wij daaraan een categorie toe, met name het recht op veiligheid”, besluit Pas. “Dit recht moet eveneens als een ‘doe-recht’ worden beschouwd en moet de burger de mogelijkheid geven om ten aanzien van de overheid zijn recht op veiligheid af te dwingen wanneer hij dat noodzakelijk vindt.”

“Het model van Magnette is de totale vernedering van Vlaanderen”

Vandaag verscheen een dubbelinterview met professor Maddens en mezelf in De Zondag. U kan het hieronder herlezen:

Insteek: een debat over de toekomst van Vlaanderen. De V-partijen waren nog nooit zó populair. Plek van afspraak: het federaal parlement (o ironie). Aan de ene kant van de tafel: Barbara Pas, fractieleider en communautaire scherpslijper van Vlaams Belang. Aan de andere kant: Bart Maddens, professor en eminente kenner van de Vlaamse beweging. Uitkomst: het doembeeld van het rotsblok van Sisyphus. Leest u vooral verder.

Het communautaire is de kern van haar politiek engagement, zegt Barbara Pas: het streven naar Vlaamse onafhankelijkheid. “Dat is waarom ik in dit huis zit. Alles in dit land, élk thema, is communautair getint. In België zal de Vlaming nooit het beleid krijgen waarvoor hij stemt.” Ze wordt de koningin van de communautaire vragen genoemd, een bijnaam die ze te danken heeft aan Bart Maddens. “Mevrouw Pas was vorige legislatuur het enige parlementslid dat het communautaire vuur aanwakkerde. De N-VA-leden hielden zich braaf aan de omerta, de zwijgplicht die de voorwaarde was voor regeringsdeelname.” De professor is ook een vurige flamingant, maar politiek ongebonden, benadrukt hij. “Ik ben een Vlaamse patriot. Ik voel een sterke emotionele band met de Vlaamse beweging.”

For the record . Peter De Roover was ook uitgenodigd, maar de fractieleider van N-VA wou niet in debat met Vlaams Belang. Het zegt iets over de gespannen relatie tussen de twee V-partijen. “Het is niet de eerste keer dat Peter een debat weigert”, zegt Pas. “Dus het verrast mij niet. Er zijn nog N-VA-ers die weigeren. Ik betreur dat. Het is natuurlijk makkelijker om zonder weerwoord te spreken.”

De twee V-partijen zijn de twee grootste van het land. Ze behalen samen bijna vijftig procent van de Vlaamse stemmen. Dat is historisch hoog. Is de Vlaamse beweging sterker dan ooit?

Maddens : Dat is moeilijk in te schatten. In de jaren tachtig, toen ik student was, stond de niet-partijpolitieke beweging sterker dan vandaag. Dat was een enorm netwerk van verenigingen. Zelfs de media waren overwegend Vlaamsgezind. Maar de Vlaams-nationale partijen stonden zwak. Vandaag is de situatie omgekeerd. ( denkt na ) Als ik moet kiezen, dan toch de huidige situatie. Het zijn de partijen die de macht hebben om verandering te brengen.

Pas : Ik deel die analyse. Het zou natuurlijk nóg beter zijn mocht ook de beweging weer sterker worden. Ook op dat vlak heeft N-VA een grote kans gemist. Zij zát in die federale regering, maar heeft veel te braaf de communautaire stilstand ondergaan.

Maddens : Het succes van de Vlaams-nationale partijen weerspiegelt volgens mij een grote onverschilligheid tegenover België. Wie écht gelooft in België, zal nooit voor die partijen stemmen. Er is weinig Belgisch patriotisme.

Pas : Het Belgische spel is uitgespeeld. De ellenlange regeringsvorming is daar het zoveelste bewijs van. Meer en meer mensen beseffen dat. ( feller ) Dat de twee grootste partijen toch in de oppositie zitten, illustreert het probleem. België bestaat uit twee democratieën. Dat werkt niet.

Hoe kan vanuit de oppositie de Vlaamse zaak gediend worden?

Pas : We moeten vooral verder doen wat we doen: dat is aankaarten dat dit land niet werkt. Moeilijk is dat niet, hoor. We hebben vorige week de transfers naar Wallonië nog eens laten berekenen. Dat gaat over duizend euro per Vlaming per jaar. Dat is geld dat niet kan gebruikt worden voor de pensioenen en de wachtlijsten in de zorg.

Maddens : Ik kijk ook naar de partijfinanciering. De subsidie voor de twee partijen samen bedraagt ongeveer 18 miljoen euro. Ze zouden die middelen meer moeten inzetten om een draagvlak te creëren voor onafhankelijkheid. Om de mensen te enthousiasmeren. Dat gebeurt veel te weinig. Een voorbeeld? De studiedienst van N-VA zou een stevig onderbouwd witboek moeten maken over een onafhankelijk Vlaanderen. In Schotland is dat gebeurd. Dat moet vervolgens in élke brievenbus belanden. Dat is een legitieme besteding van middelen.

N-VA wil weer een centrumrechtse koers varen. Wat vindt u daarvan?

Maddens : Vanuit Vlaams-nationaal perspectief vind ik dat een goede strategie. N-VA moet Vlaams Belang niet achternalopen. Dat zijn twee verschillende partijen. Het is beter dat ze in het centrum extra stemmen werft voor de Vlaamse zaak. Alleen als dat lukt, kan er een meerderheid komen. Het zou zelfs nog beter zijn, mocht er eindelijk een sterke linkse V-partij opstaan.

Pas ( knikt ): Hoe meer Vlaamse stemmen, hoe beter. Ik ben op dat vlak jaloers op Catalonië, waar de partijen abstractie maken van hun verschillen en de handen in elkaar slaan voor onafhankelijkheid. Ik mis dat in Vlaanderen. In de jaren negentig hadden de andere partijen wel nog een Vlaamse reflex. Die is helemaal verdwenen.

Maddens : De associatie tussen rechts en Vlaams is niet goed voor de Vlaamse zaak. Ik streef niet naar een onafhankelijk Vlaanderen om een rechts beleid te krijgen. De Vlaming moet het beleid krijgen waarvoor hij of zij stemt: dat is voor mij de kern van de zaak. Als de Vlaming dan vooral voor SP.A en PVDA stemt, dan moeten die een regering vormen.

Dat Bart De Wever de deur dicht doet naar Vlaams Belang, welke gevolgen heeft dat?

Pas : “Weinig. De ene keer zegt hij dit, de andere keer dat. ( fijntjes ) Hij heeft ooit gezegd dat hij nooit met de socialisten zou besturen. Dat is volgens mij vooral strategie en frustratie na slechte peilingen.

Maddens : Dat is zeker deels strategie. Als N-VA in het centrum kiezers wil werven, dan moet ze die deur dicht doen. Bovendien droomt N-VA nog steeds van een grote coalitie met de PS in 2024. Dat is duidelijk plan A. Dus moet ze zich wel distantiëren van Vlaams Belang. Maar dat sluit een coalitie met Vlaams Belang, wat plan B is, ook niet uit. De Wever weet goed dat omgekeerd de deur altijd openstaat, want als Vlaams Belang wil besturen, dan heeft het N-VA nodig.

Mevrouw Pas, uw partij wil in 2024 voor het eerst aan de macht komen. Zou u dan bereid zijn om omstreden figuren zoals Filip Dewinter en Dries Van Langenhove aan de kant te schuiven?

Pas ( blaast ): Laat ons eerst over inhoud praten. Daarna zien we wel. Ik kan ook namen noemen in andere partijen, hè. Dat elk voor de eigen deur veegt. Wij kijken in de eerste plaats naar de inhoud. Dat hoeft trouwens niet met N-VA te zijn. Dat kan in theorie met elke partij.

Maddens : De kans dat Vlaams Belang na 2024 in de Vlaamse regering komt, is volgens mij niet zo groot. Zelfs als N-VA en Vlaams Belang een meerderheid behalen, zal N-VA eerst alle kansen willen geven aan een coalitie met de PS. ( denkt na ) Dat De Wever de deur dicht doet, is trouwens niet alleen strategie. Dat is ook gemeende huiver. Er staat veel op het spel, hoor. Stel dat N-VA toch de sprong waagt met Vlaams Belang, en dat wordt een fiasco, dan is dat einde verhaal voor N-VA, hè. Vlaams Belang heeft geen bestuurservaring. Zullen sommige parlementsleden zich niet als ongeleide projectielen gedragen? Ik kan me voorstellen dat N-VA daar schrik van zal hebben.

Pas : Als dat de vrees is, kan ik iedereen geruststellen. Wij zijn geen clowns. Erger dan wat N-VA vandaag te verduren krijgt van haar coalitiepartners, zal het niet worden. ( lacht ) We focussen nu op de Vlaamse coalitie, maar ik vrees vooral voor het federale verhaal. Als de Vlaams-nationalistische partijen daar geen meerderheid halen, dan dreigen er vreselijke herfederaliseringen.

De Vivaldi-regering wil een staatshervorming. Komt die er, denk u?

Maddens : Men spreekt wel over inspraak en zo, maar dat zegt niets. Mag ik even herinneren aan het regeerakkoord? ( op dreef ) Ik lees daarin dat er in het begin van de legislatuur een lijst zou komen van te hervormen grondwetsartikelen. Ik hoor daar niets van. Ik lees daarin dat men zal streven naar beleid op maat van de regio’s op vlak van werk en gezondheidszorg. Ik hoor daar niets van.

Pas ( pikt in ): Ik heb dat voorgelegd aan minister Annelies Verlinden ( CD&V, bevoegd voor de staatshervorming, red ). Ik heb helaas geen antwoord gekregen.

Maddens : Er zijn zo nog punten die dode letter blijven. Dat waren allemaal finale toegevingen om CD&V te overtuigen. Was ik CD&V, ik zou me stilaan zorgen maken. Dus neen, ik denk niet dat er een staatshervorming komt.

Pas : Als er iets komt, wordt dat een misbaksel. Ik vrees iets in de richting van het model van Paul Magnette (PS). Die wil een federaal land met vier deelstaten. Dat is de totale vernedering van Vlaanderen. Dan wordt onze regio van meer dan zes miljoen inwoners op dezelfde voet geplaatst als het Duitstalig gebied met amper zeventigduizend inwoners. Voor elke belangrijke beslissing wordt het dan drie tegen één.

Maddens ( knikt ): Dat is een groot gevaar. Bovendien worden dan alle banden tussen Vlaanderen en Brussel verbroken. Het is daarom dat het belang van een Vlaams-nationale meerderheid zich inderdaad vooral federaal situeert, om nefaste hervormingen tegen te houden. Al zijn niet alle Franstaligen even enthousiast over dat model. ( denkt na ) Maar ik zou geen geld inzetten op een Vlaams-nationale meerderheid. CD&V wordt een cruciale actor. Zij zit op de wip tussen het Vlaams-nationale blok en het Belgische blok van Groen, SP.A, Open VLD en PVDA. Naar welke kant zal CD&V kantelen? Dat wordt de vraag. Ik hoop naar de Vlaamse kant.

Pas : Ik denk het niet. Anders was de partij niet toegetreden tot Vivaldi.

Maddens : Dat was een nederlaag voor de Vlaamse flank. Tegelijk ben ik blij te zien dat een jonge minister zoals Benjamin Dalle wél focust op de band tussen Brussel en Vlaanderen. Ik zou CD&V graag aan boord houden.

Zou corona de Vlaamse zaak dienen?

Pas : De pandemie maakt duidelijk dat de Belgische constructie niet werkt. Ik zie voortdurend geknoei en geblunder. De versnippering van de bevoegdheden is een belangrijke verklaring. Ik denk dat iedereen dat nu wel ziet.

Maddens : Ik ben pessimistischer. Corona lijkt een deus ex machina voor België te worden. Zonder corona was er wellicht geen Vivaldi. De crisis wordt zelfs gebruikt om het Vlaamse autonomiestreven belachelijk te maken. ( zucht ) Men wil weer bevoegdheden federaliseren: dat is vijftig jaar terugkeren in de tijd.

Pas : De regering wil een kunstmatig België-gevoel opwekken. Denk aan de campagne van elf miljoen Belgen. Maar dat zal niet lukken. Helaas kunnen we in deze crisis niet zeggen: wat we zelf doen, doen we beter. Vlaanderen is een grote kans aan het missen. Waarom heeft het niet zelf extra vaccins besteld?

Maddens : Jan Jambon zit in een moeilijke positie. Hij is feitelijk ondergeschikt aan het federale niveau en hij schikt zich daarnaar. Ik kan dat begrijpen. Deze crisis is niet het moment om het communautaire gaspedaal in te duwen. Het is daarom dat ik pessimistisch ben. Het momentum voor een Vlaamsgezinde staatshervorming, dat er wél was na de verkiezingen, lijkt verdwenen.

Besluit: de Vlaamse staat is niet voor morgen?

Maddens : Kent u de mythe van Sisyphus die een rotsblok naar de top van de berg wou duwen, maar vlak voor de top het blok naar beneden ziet rollen? Dat is het verhaal van de Vlaamse beweging. We zijn al 150 jaar het rotsblok naar boven aan het duwen. We staan bijna aan de top, maar ik vrees voor de laatste meters. Er is geen consensus in Vlaanderen over de richting van de staatshervorming. Het is daarom dat de positie van CD&V zo belangrijk is. Als het blok naar beneden rolt, zou dat rampzalig zijn. Ik vind dat een deprimerend vooruitzicht.

Pas : Ik deel dat pessimisme niet. Eenmaal de coronabubbel verdwijnt, zal ook het Belgisch gevoel verdwijnen. ‘De definitie van waanzin is telkens hetzelfde doen, maar een andere uitkomst verwachten’, zei Einstein. Een zoveelste staatshervorming heeft geen zin. Dat is de ene koterij door de andere vervangen. De kern van het probleem is dat België niet werkt. Dat zal zich ook na corona stellen.

Maddens : De Vlaamse beweging wil een onafhankelijk Vlaanderen met Brussel als hoofdstad. Dat zou veel ellende besparen. ( op dreef ) Gedaan met eindeloze staatshervormingen. Eindelijk tijd voor begeesterend bestuur. We moeten de Vlamingen daarvan overtuigen.