Merel Wildschut's Blog, page 69

Zelfhulpboeken #7

In 2015 begon ik met het bijhouden van mijn leeslijst en deelde ik tientallen interessante zelfhulpboeken met jullie. In 2016 wil ik deze serie voortzetten. Ik lees graag zelfhulpboeken (of ik luister ernaar) en ik word er blij van als ik zie dat jullie iets aan mijn tips hebben. Vandaag is het alweer tijd voor deel 7 en ik ben heel benieuwd hoeveel delen er in 2016 nog zullen verschijnen!

Onder beschrijvingen van de boeken vind je linkjes naar bol.com. Dit zijn affiliate-links. Deze linkjes maken het voor ons mogelijk om van De Groene Meisjes ons werk te maken, waar we heel dankbaar voor zijn. Dank voor jullie support en begrip! Een deel van de zelfhulpboeken kregen we opgestuurd van de uitgeverijen, met het verzoek om er een review over te schrijven. 

Spark Joy – Marie Kondo

Een tijdje geleden schreef ik al een blogpost over dit boek, omdat we een aantal exemplaren mochten verloten. Jullie weten dat wij Kondofans van het eerste uur zijn en ja, ook na boek 2 zijn we dat nog steeds. Spark Joy gaat wat dieper in op het praktisch toepassen van de opruimmethode en is tevens een geïllustreerde gids, waardoor bepaalde technieken (zoals voor het opvouwen van kleding en het opruimen van spullen) meteen een stuk duidelijker worden. Een aanrader voor iedereen die zijn huis nu eindelijk eens goed onder handen wil nemen!

You are a badass – Jen Sincero

Na het luisteren van aflevering 5 van The Self Help Hipster Podcast wist ik dat ik dit boek moest lezen. In een review over het boek op Goodreads.com las ik dit citaat: “The point Jen Sincero makes in this self-help book is we are all great, we all have enormous potential, we all possess the power to succeed at absolutely everything we direct our energy towards, but we are also our very own obstakel.” Dit is PRECIES waar het boek over gaat. Je wilt van alles, je weet ook dat je dingen kunt, maar tegelijkertijd zijn er altijd dingen die je tegenhouden en waarmee je jezelf in de weg zit. En dat terwijl je een badass bent, of kunt zijn, en de wereld wel wat meer badassheid kan gebruiken. Ik las dit boek grotendeels in Berlijn en het heeft mijn ogen weer geopend. Ik zit mezelf namelijk ook veel te vaak in de weg, voornamelijk met allerlei negatieve gedachten en beren die ik op allerlei wegen zie. Dit boek heeft me niet alleen aan het lachen gemaakt (het is serieus heel erg grappig,) maar heeft me ook genoeg actiepunten aangereikt om aan de slag te gaan. Ik denk dat ik dit boek wel mijn nummer 1 zelfhulpaanrader van dit moment mag noemen. Lezen dus, badasses!

Alles op een rijtje – Paula Rizzo

Ik zal meteen heel eerlijk zijn: Alles op een rijtje is zeker niet mijn favoriete boek van de afgelopen tijd, maar ik denk dat er toch veel mensen zijn die iets aan dit boek kunnen hebben. Dat zal ik nader toelichten. Alles op een rijtje beschrijft, zoals je misschien door de titel en de kaft al een beetje vermoed, hoe je je leven op orde kunt krijgen door middel van het maken van lijstjes. En dan heb ik het niet alleen over boodschappenlijstjes of to-do-lijstjes, maar over lijstjes voor praktisch álles in je leven. Wensenlijstjes, dromenlijstjes, afsprakenlijstjes, doelenlijstjes, noem maar op. Voor mensen die nog niet zo bekend zijn met het werken met lijstjes en overwegen deze methode eens te gaan proberen,  kan dit boek interessant zijn. Voor mensen die, net als ik, al praktisch alles met lijstjes doen, heeft dit boek niet heel veel nieuws te bieden.

How to be a woman – Caitlin Moran

De laatste tijd verdiep ik me wat meer in het feminisme. Aangestoken door vriendin Susanne, die veel van dit onderwerp afweet, en leuke meiden zoals de Stellingdames op Twitter, ging ik eens op zoek naar een leuk boek over feminisme. Ik wilde een luchtig en het liefst ook grappig boek – en mijn gebeden werden verhoord. How To Be A Woman is niet grappig maar hilarisch. Het bespreekt alle facetten uit het leven van een opgroeiende vrouw en I loved it. Hoewel de titel in het Engels is, las ik het boek in het Nederlands. Ik heb het idee dat het boek behoorlijk goed is vertaald, dus voor mij werkte dat prima. How To Be A Woman is niet alleen hilarisch, maar ook leerzaam en ‘scherp.’ Het heeft ervoor gezorgd dat ik na het lezen van het boek wat gemakkelijker mijn standpunten kan formuleren en dat mijn interesse voor het feminisme alleen maar groter is geworden.

Groots en meeslepend – Lou Niestadt

Alweer een tijdje geleden kreeg ik dit boek opgestuurd en ik was alweer een beetje vergeten dat ik het gelezen had. Dat is behoorlijk stom van me, want ik vind het een erg tof boek. De voorgaande editie van deze serie waarin ik zelfhulpboeken met jullie deel, ging gedeeltelijk over geïllustreerde zelfhulpboeken – een ongelooflijk leuk genre dat ik pas recent hebt ontdekt. Groots en meeslepend (‘een ode aan de dagelijkse sleur’) gaat over alles wat op het eerste gezicht helemaal niet zo groots en meeslepend lijkt te zijn. Je huis en huishouden, jarenlange relaties, vriendschappen die je al hebt sinds je kindertijd en je dagelijkse rituelen. Maar wanneer je leert te kijken zoals Lou dat doet, dan ga je inzien dat ogenschijnlijk doodnormale dingen toch heel erg groots en meeslepend kunnen zijn. Of dat het in ieder geval dingen kunnen zijn die je heel gelukkig maken. Ik vond het een ontroerend boek. En los van het feit dat het leuk is om het boek te lezen, is het gewoon heel origineel dat Lou letterlijk álles zelf heeft geïllustreerd én met de hand heeft geschreven. Hulde voor geïllustreerde zelfhulpboeken!

Big Magic – Elizabeth Gilbert

Big Magic vond ik zó’n inspirerend boek, dat ik er al een aparte blogpost over schreef op 1 december 2015. Ik herinner me nog goed dat ik het in de trein naar Leipzig in één ruk uitlas en dat ik er meteen van alles over wilde vertellen aan jullie. Dit verhaal kun je hier teruglezen. Omdat ik de titel niet wilde vergeten, besloot ik dit boek ook nog op te nemen in de lijst die ik vandaag met jullie deel. Big Magic is echt een grote aanrader voor iedereen die een beetje vastzit en niet weet wat (of hoe) hij met zijn creativiteit moet doen.

Final.def.versie3 – Karen Visser

Een beetje een afwijkend boek in dit rijtje, maar toch een titel die de moeite van het noemen waard is: ‘ Final.def.versie3 –  Digitaal opruimen voor de creatieve industrie.’ Hoe houd je je administratie overzichtelijk? Hoe zorg je ervoor dat je belangrijke bestanden goed en veilig bewaard? En hoe houd je je computer leeg en snel? Een super praktisch boek voor iedereen die (creatief) (voor zichzelf) werkt met een computer, zoals wij bijvoorbeeld. Het boek was een eye-opener: er kunnen echt heel veel dingen stukken efficiënter, veiliger en makkelijker dan hoe we het nu aanpakken. Handig om te lezen dus!

Digitaal opruimen voor de creatieve industrie

Modern Romance – Aziz Ansari

En tot slot: op dit moment luister ik naar Modern Romance, van de ongelooflijk grappige Aziz Ansari. (misschien ken je hem uit Parks&Recreation of van zijn eigen serie Master of None) Ik hoorde van Jamie al dat Modern Romance een fantastisch boek was, maar nu ik het als audioboek luister, en dus Aziz zelf alles hoor voorlezen, is het gewoon nog beter dan ik me had voorgesteld. Het gaat over moderne romantiek, en dus over alles wat te maken heeft met (internet)daten en allerlei andere zaken waar wij tegenaan lopen, waar onze ouders en grootouders nooit mee te maken hebben gehad. Aziz legt bijvoorbeeld het ‘good enough’ huwelijk naast alle mogelijkheden die wij vandaag de dag hebben om precies díe partner uit te zoeken die helemaal bij ons past – dat zorgt voor hilarische anekdotes. Modern Romance is niet zomaar een leuk verhaal, er werd een grondig onderzoek gedaan naar moderne romantiek in meerdere landen en met verschillende wetenschappers en focusgroepen. Ik vind het bijvoorbeeld ontzettend interessant om te horen hoe daten in Japan werkt. Ik bedoel, wanneer lees je daar nou iets over? Ik hou van deze man en van zijn boek.

Welke zelfhulpboeken komen er op jouw lijstje te staan? En heb jij nog toffe aanraders voor mij, voor de komende tijd? Ik ben trouwens, tegelijk met Modern Romance, nu bezig in ‘Vegan for Her.’ Meer tips voor inspirerende zelfhulpboeken zijn altijd welkom!

The post Zelfhulpboeken #7 appeared first on De Groene Meisjes.

Leuke Dingen #66

Goedemorgen en welkom in je weekend! Het is weer tijd voor Leuke Dingen. Ga er maar even goed voor zitten, want we hebben weer een flinke lijst voor je samengesteld. We hopen je voldoende inspiratie te geven om je weekend groen te beginnen!

Ponypeople

Om maar even goed te beginnen: HOE cute is dit nieuwe design van Ponypeople? Wij zijn al jaren fan van Anne’s werk en ieder seizoen weet ze ons weer te verrassen. Dit keer heeft ze zichzelf weer overtroffen met een collectie die om twee van onze lievelingsdingen draait: katten en avocado’s. Jamie draagt met trots haar Avocatdo shirt en ik loop met mijn toffe pin (voor op een spijkerjasje bijvoorbeeld,) te shinen. Anne, you rock. Check de Etsyshop van Ponypeople voor alle producten + informatie!

Tattoomed

Wie mij volgt op Instagram en heel goed heeft opgelet, heeft misschien gezien dat ik een nieuwe tattoo heb laten zetten vorige week. (zie hier de foto) Woop! Ik ben er heel blij mee. Uiteraard koos ik voor vegan inkt (dat kan bij verschillende salons, maar dit keer was ik bij Ink Society in Utrecht en dat is me erg goed bevallen,) en natuurlijk wil ik mijn tattoo ook verzorgen met veganistische aftercare producten. De webshop Tattoomed was zo vriendelijk om mij een pakketje met verschillende vegan aftercare producten op te sturen. Grappig, want ze mailden mij een paar dagen voordat ik mijn tattoo-afspraak had en ik herkende het merk meteen, omdat ik het al bij Veganz (vegan supermarkt) in Berlijn had gezien. Dat kwam dus erg goed uit!

Ik testte de cleansing gel (gebruikte ik 2 keer per dag, lekker fris!) en de after tattoo crème (de hele dag door, wanneer je huid droog aanvoelt.) Over een paar dagen, als mijn tattoo helemaal is geheeld (het is al bijna zover,) dan ga ik de zwarte tube, de ‘daily tattoo care’ gebruiken. De producten ruiken lekker fris, voelen erg goed aan, geven geen vlekken in je kleding en doen wat je ervan verwacht: schoonmaken en je huid voeden. Ik ben erg blij met deze producten en ik kan ze iedereen aanbevelen! (ook als je niet vegan bent ;)) Check voor alle informatie: tattoomed.nl.

40 dagen zonder vlees

Op 10 februari gaat in België de campagne ’40 Dagen Zonder Vlees’ van start. Dat betekent dat iedereen in België wordt aangemoedigd om 40 dagen lang geen vlees op het menu te zetten. Dit is een initiatief van EVA, een belangrijke vega(n) organisatie in België, en ze gaan van alles uit de kast trekken om de 40 dagen zonder vlees zo makkelijk en zo leuk mogelijk te maken. Ook wij zullen hier een aandeel aan leveren, aangezien we weten dat we ook flink wat lezers in België hebben! Woon jij in België en heb je interesse om mee te doen aan de campagne? Check deze link en lees je alvast een beetje in!

Klein Berlijn in Groningen

Zin in en trip naar Berlijn, maar even niet in de gelegenheid om toch wat verder van huis te gaan? Dan kun je op zaterdag 27 en zondag 28 februari in de trein naar Groningen stappen, om daar de Klein Berlijn vintagemarkt te beleven. Tijdens het event ‘de Culinaire Verleiding’ zal er in de Martini Plaza allerlei tofs te doen zijn op foodgebied, maar kunnen ook vintagelovers hun hart ophalen. Voor €3,50 krijg je toegang tot zowel de Culinaire Verleiding, als de Klein Berlijn Markt, dus dat lijkt ons een goede deal! Check voor alle informatie de eventpagina op Facebook.

Toptip van Team Confetti

Foto: Team Confetti 

Eén van mijn favoriete Nederlandstalige blogs is Team Confetti. Het is een blog om ontzettend vrolijk van te worden. Maar dat niet alleen, ik leer er ook echt veel van. Olga, het gezicht achter Team Confetti, is namelijk een echte Girlboss. Ze houdt van dezelfde dingen als ik (podcasts bijvoorbeeld!) en ze is ook nog eens heel erg creatief. Nou, genoeg redenen om haar blog te gaan lezen, vind je ook niet? Nu gaf ze gisteren ook nog een geweldig tip, namelijk om de app Storytel te gaan gebruiken. Met Storytel kun je naar duizenden audiboeken luisteren (en er staan ook e-books op, om te lezen op je e-reader of tablet.)

Olga heeft ook nog eens een te gekke deal gesloten met Storytel: ze mag ons 30 dagen gratis luisteren aanbieden! Wooop, ik ben er zo blij mee! Ik heb de app meteen gedownload, heb een account aangemaakt en luister op dit moment naar ‘Modern Romance’ van Aziz Ansari. (ik heb ‘Master of None’, zijn serie op Netflix, gebingewatcht en door het luisteren naar dit boek lijkt het net alsof ik nog heel veel afleveringen tegoed heb. Love it!)

We staan in de finale!

YAAAAY! We maken nu officieel kans op de titel ‘Lekkerste Vegetarische Kookboek van 2015‘! We staan namelijk in de finale en dat vinden we een ontzettend grote eer. We zouden jullie oneindig dankbaar zijn als jullie op ons zouden stemmen – dit kan nog tot en met 11 februari – want je snapt dat we deze titel heeeeeel graag zouden winnen!

Trouwens, als je stemt, maak je zelf ook nog kans om ons boek te winnen. Extra reden om even naar www.vegetariers.nl/kookboek te gaan en je stem uit te brengen, toch? ;) THANK YOU! Je bent awesome.

De Groene Meisjes in de media

Vriendin

Het is altijd weer een grote eer als we ergens in de media worden genoemd, zéker als het op toffe websites of in mooie bladen is! Deze week werden onze Instagram-accounts getipt in dit leuke artikel op de website van Foodies Magazine (zeker even lezen, want er worden ook nog een paar andere erg goede tips gegeven!)

Smaakmakend 

Ook staan we in Vriendin, waar we worden getipt als leuke healthbloggers! En tot slot worden we in SmaakMakend (het blad dat je tegenkomt bij de biologische winkel) genoemd als ‘enthousiastelingen’ en vertellen we iets over onze duurzame voornemens voor 2016. Dank voor alle tweets en berichtjes van mensen die ons daar hebben zien verschijnen, jullie zijn altijd zo supportive, we zijn jullie daar enorm dankbaar voor.

Artikelen van deze week

Geen tijd gehad om deze week al onze blogposts te lezen? Geen probleem, we zetten ze hieronder even voor je op een rijtje! Hopelijk vind je dit weekend een gaatje om even lekker bij te lezen :)

Zaterdag verscheen er een recept voor WAANZINNIG lekkere bananenpannenkoeken online. Vegan, makkelijk, gezond, alles.

Zondag schreef ik over hoe ik soms best wel bang ben voor dingen, maar hoe ik, als ik mijn angsten opzij zet, toch een heleboel voor elkaar zet. Onder het motto ‘Iedereen is een beetje bang – en dat is oké.’ Dank voor alle lieve reacties!

Deze week kwamen er een heleboel lekkere recepten online, want na de bananenpannenkoeken, verscheen er maandag alweer een goed ontbijtrecept online. Nouja, ontbijtrecept… eigenlijk is het gewoon een apple crumble en dus een taart, maar hey, je weet wat onze gedachten over taart als ontbijt zijn.

Omdat het recept voor de apple crumble een gesponsorde post was, verscheen er ‘s middags nog een blogpost online. (dat is altijd een beetje onze ‘regel’ bij gesponsorde content) Dit was een artikel over het vinden van je eigen (kleding)stijl, wat je niet alleen blij maakt, maar ook bijdraagt aan een duurzamere garderobe.

Thuisgekomen uit Berlijn schreef ik het artikel ‘Eerste keren in Berlijn.‘ Ik heb namelijk, naar aanleiding van een podcast van Gretchen Rubin (Queen) besloten een ‘Eerste keren lijst’ bij te houden en ik besloot er maar meteen in Berlijn mee te beginnen.

Woop! Alweer tijd voor een recept! Woensdag deelde Jamie een recept voor een vegan ‘omelet’ met jullie. Dit is natuurlijk geen echt omelet, want daar zou je een ei voor nodig hebben, maar het komt aardig in de buurt!

Op donderdag zette ik vier nieuwe hotspots die ik in Berlijn hebt ontdekt (doordat lieve vrienden mij meenamen,) voor je op een rijtje. Alle vier topadressen, waar ik je zo met een gerust hart naartoe stuur!

Ook verscheen er donderdag nog een mini-artikeltje online waarin we onze Snapchat-actie voor Warmetruiendag (komende vrijdag) aankondigen. We zetten zes van onze favoriete eerlijk geproduceerde, vegan, warme truien voor je op een rijtje en vertellen je meer over onze Snapchat-actie!

Normaal gesproken verschijnt Leuke Dingen op vrijdag online, zoals je weet, maar omdat ik geveld ben door een buikgriep (voel me al een stukje beter, dank voor alle lieve beterschapswensen!) moest dit even opgeschoven worden naar vandaag – zaterdag. Daarom verscheen er gisteren een extra recept online: bulgur met geroosterde bloemkool en een goddelijke tahinisaus. Geen straf!

Dankjewel weer voor het lezen. We hopen dat je een geweldig, lekker en gezellig weekend tegemoet gaat en dat je keihard gaat genieten. We zien je graag morgen weer terug op De Groene Meisjes. Uiteraard staat er alweer een leuke nieuwe blogpost voor je klaar! (sterker nog: twee blogposts!)

The post Leuke Dingen #66 appeared first on De Groene Meisjes.

Bulgur met bloemkool & tahini

Tahini, bulgur en bloemkool: een combinatie die wij al een paar jaar eten en waar we nooit genoeg van krijgen. Geroosterde bloemkool gecombineerd met gekruide bulgur, rozijnen, granaatappelpitjes en goddelijke tahinisaus maakt dit gerecht tot één van onze nieuwe favorieten. (Je zet hem ook nog eens binnen 30 minuten op tafel.) Let’s go!

Misschien is het je opgevallen dat er geen Leuke Dingen online is vandaag. Dat klopt! Merel is helaas ziek, ligt met buikgriep in bed, en was absoluut niet in staat om dat artikel te maken. We draaien dus even Leuke Dingen-dag en recept-dag om.

Trouwens, Jamie hier! Normaal schrijft Merel altijd de leuke introotjes bij de recepten (en de rest van de teksten). Ik ben eerlijk gezegd niet zo’n schrijver. Ik word blij van recepten bedenken en foto’s maken. Bij deze wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties die ik altijd krijg op de fotografie. Ik probeer steeds nieuwe dingen uit en het is super leuk om te lezen dat dat gewaardeerd wordt.

De tahinisaus ken je misschien wel uit ons boek of van andere recepten op onze site, zoals deze falafel uit de oven. Het is mijn lievelingssausje voor op praktisch alles. Ik schenk het op gepofte aardappel, boerenkoolsalades en falafel. We vinden het zo geweldig dat we hem altijd THE Sauce noemen. En dat verdient hij!

Wat heb je nodig voor 2 flinke porties?

geroosterde bloemkool:

1 bloemkool

2 eetlepels olijfolie

peper & zout

gekruide bulgur:

1 eetlepel plantaardige olie

1/2 theelepel komijnpoeder

1/2 theelepel korianderpoeder

1 teentje knoflook

180 gram bulgur

500 ml groentenbouillon of water

tahinisaus:

7 eetlepels tahini

7 eetlepels water

2 eetlepels citroensap

1 teentje knoflook

1 theelepel verse peterselie

handje granaatappelpitjes

2 handen rozijnen

verse peterselie, gehakt

grapefruit, geschild en in plakjes

rode chilivlokken

Wat ga je doen?



– Verwarm de oven voor op 220 graden –

1. Snijd de bloemkool in klein roosjes en mix met de olijfolie en peper en zout. Leg de bloemkoolroosjes op een bakplaat. Zet de bloemkool 30 minuten in de oven. Draai tussendoor een keer om.

2. Verhit een scheutje olie in een pan en bak de komijn, koriander en knoflook ongeveer 1 minuut. Voeg de bulgur toe en bak nog 1 minuut.

3. Schenk de bouillon erbij en breng aan de kook. Laat 20 minuten langzaam koken totdat de bulgur al het vocht heeft opgenomen.

4. Maak de tahinisaus door alle ingredienten in een blender te mixen (of gebruik een staafmixer.)

5. Serveer de gekookte bulgur met de bloemkoolroosjes, granaatappelpitjes, rozijnen, peterselie, grapefruit, chilivlokken en tahinisaus.

Tip: eet er linzen of kikkererwten bij voor wat extra proteïne.

Tip 2: je kunt de bulgur ook vervangen door een ander graan zoals: volkoren couscous, freekeh of farro.

Ben je van plan om ons recept te maken? Laat het ons weten! Je weet dat we het heel leuk vinden om een fotootje van je eindresultaat te zien op Instagram (vergeet niet #degroenemeisjes te gebruiken) We zien je creaties graag verschijnen!

The post Bulgur met bloemkool & tahini appeared first on De Groene Meisjes.

Warmetruiendag 2016 : actie!

Volgende week vrijdag, 5 februari 2016, is het weer Greenchoice warmetruiendag. Op die dag draaien een heleboel mensen in Nederland hun verwarming een paar graden lager om een gigantische hoeveelheid energie te besparen. Kachel uit, warme trui aan. Dat idee. Natuurlijk doen wij mee, dus we hebben onze warmetruiendag actie alvast aangemeld op de website. Dit kun jij ook doen via deze link. Wij gaan nog een stapje verder.

Naast dat we hierboven een selectie van zes eerlijk geproduceerde, vegan (!) warme truien met julie delen, gaan we op vrijdag 5 februari iets bijzonders doen. Voor het eerst in onze blogcarriere gaan we een Snapchat-themadag doen. We horen je denken: een wat? We gaan op Snapchat (volg ons daar via ‘degroenemeisjes’) de hele dag in het teken van de Warmetruiendag stellen. Dat betekent dat we je gaan laten zien wat je allemaal kunt doen om energie te besparen. En natuurlijk dragen we onze favoriete warme truien – maar dat spreekt voor zich.

warmetruiendag truien

Bovenin het artikel zie je een selectie van een paar mooie truien die wij tegenkwamen. Het zijn allemaal fair geproduceerde en veganistische truien. Deze truien zijn niet alleen goed voor mens en milieu, maar ook voor de dieren!

1) Spread the love sweater / Dweezilsfriend via WatMooi.

2) Zip Hoodie Polkadot / Alternative Apparel via GoodFibrations.

3) Cruz Sweatshirt Solid / ARMEDANGELS via ARMEDANGELS

4) Doodle Dog sweatshirt / PeopleTree via PeopleTree.

5) Heart sweater / Real Fake via Geitenwollenwinkel.

6) Soft Sweat Don’t Panic / Wunderwerk via Wunderwerk.

Tot zover onze voorbereiding! We zien jullie op Warmetruiendag (en daarvoor en daarna) graag op Snapchat! Heb je nog een Snapchat en overweeg je om een account aan te maken? Dit zou wel eens de ideale gelegenheid kunnen zijn! Wie doet er met ons mee? Nogmaals: voeg ons toe op Snapchat onder gebruikersnaam ‘degroenemeisjes‘ en volg ons Verhaal!  

The post Warmetruiendag 2016 : actie! appeared first on De Groene Meisjes.

Berlijn: 4 nieuwe hotspots

Als je ons volgt via social media, dan kan het je bijna niet zijn ontgaan dat ik (Merel) vorige week weer even voor vijf dagen in onze geliefde stad Berlijn was. Ik was daar om te werken, had een aantal afspraken en ik heb weer een heleboel leuke vrienden gezien en nieuwe mensen ontmoet. Eén van de dingen die ik het liefste doe in Berlijn? Hotspots voor jullie zoeken! Ik vond weer vier leuke adressen die ik graag met jullie deel.

Black Sheep Cafe

Ik begin het lijstje met een hotspot die wél nieuw is: het Black Sheep Cafe is namelijk nog maar vier weken open! Van de eigenaren (toffe chicks) kreeg ik een uitnodiging om langs te komen en je snapt: daar kon ik geen nee tegen zeggen. Ik vroeg Melina, een vegan  vlogger  en blogger uit Berlijn, mee,  omdat het wel eens tijd werd dat we elkaar eindelijk eens zouden ontmoeten – na alle tientallen berichtjes die we al heen en weer gestuurd hadden, de afgelopen maanden. Het werd een ontzettend gezellige middag!

Black Sheep Cafe is voortgekomen uit de Berlin Kombucha Society. Lucy, één van de eigenaren, afkomstig uit Londen, heeft zich totaal ondergedompeld in de ‘kombuchacultuur’ en is een expert geworden op dit gebied. De kombucha verkochten de meiden al een tijdje op markten, of via andere verkooppunten (cafeetjes, healthstores,) maar eind 2015 besloten ze dat het tijd werd voor hun eigen plek. Dat resulteerde in dit toffe en gezellige cafe in Alt-Treptow, een wijk die, volgens mijn Berlijnse vrienden, de nieuwste hippe plek gaat worden. Een laagdrempelig vegan cafe, met lekkere theetjes, koffies, kombucha (uiteraard) in verschillende smaken, taartjes en broodjes. We like.

Achter de schermen staat de kombucha te fermenteren en Lucy vertelde ons alles over hoe dit hele fermenteerproces werkt. Iets met een mother, drie tot vijf weken wachten en verschillende smaken toevoegen. Nature is freaking weird, man! Ik ben super benieuwd geworden naar de ‘kombuchawereld’ en wil absoluut meer leren over fermenteren en zelf kombucha maken. Kortom: ik kan niet wachten tot Black Sheep Cafe workshops gaat aanbieden – wat wel op de planning staat!

Black Sheep Cafe 

Bouchéstrasse 15

Facebookpagina Black Sheep Cafe 

Michelberger Hotel

Al jaren stond het op mijn lijstje om een keer in het Michelberger Hotel aan de Warschauerstrasse te gaan logeren. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik me altijd heb laten tegenhouden door de prijs, die in werkelijkheid helemaal niet zoveel hoger ligt dan die van andere vrij luxe en hippe hotels in Berlijn. Nou, ik heb het eindelijk gedaan hoor! Een nachtje in het Michelberger! Ik vond het zó leuk.

De kamers zijn compact, maar heel handig ingedeeld, het hele hotel is erg sfeervol, maar het is vooral het restaurant en de werkplek beneden, die maken dat ik zeker ga terugkomen. Hopelijk ook om er te slapen, maar anders gewoon om er lekker te gaan zitten met mijn laptop. Er werd goed muziek gedraaid, de sojalatte smaakte me prima, evenals de citroencake en het Fountain of Youth kokoswater. Jep, ik zie mijzelf hier nog heel wat ochtenden zitten.

Michelberger Hotel 

Warschauerstrasse 39-40

Website hotel 

Mercosy

Als je het hebt over dingen die al een tijdje op mijn lijstje stonden, dan kun je daaraan toevoegen: bibimbap eten. Bibimbap is een Koreaans gerecht, dat, vrij verteld, ‘gemixte maaltijd’ betekent. Koreanen schijnen geen enkele maaltijd door elkaar te mengen, maar voor bibimbap maken ze een uitzondering. Wat is het dan precies? Je krijgt een gloeiendhete hotpot op tafel, met daarin witte rijst en allerlei groenten, tofu en bonen on top. Daar mix je, met je chopsticks, een lekkere sambal/hotsauce doorheen en wat je dan proeft is ongelooflijk lekker. Serieus, hoe kan zoiets eenvoudigs zó lekker zijn? Ik ben totaal om.

Susanne, mijn vriendin uit Berlijn, nam me mee naar Mercosy, omdat dit haar favoriete plek is om bibimbap te eten. Niet in ieder Koreaans restaurant (waarvan je er nogal wat tegenkomt in Berlijn) kun je goede vegan bibimbap eten, dus daar moet je wel even op letten. Het kan zijn dat er anders vissaus in verwerkt zit. Ook is het traditioneel om een ei door je bibimbap te mengen, maar als veganist eet je dat natuurlijk ook niet. Er zullen vast nog andere plekken in Berlijn zijn waar je prima vegan bibimbap kunt eten, maar Mercosy is echt een aanrader. Het is een gezellig tentje en het eten is betaalbaar (voor een goede portie bibimbap en een pot thee erbij, waren we €9 per persoon kwijt. Niet veel geld voor een avondje buiten de deur eten.) Kortom: nieuwe hotspot!

Mercosy 

Dresdener Straße 11 (Kreuzberg)

Website Mercosy 

Speiserei No58

Een bijkomend voordeel van het hebben van vrienden in het buitenland is dat ze je meenemen naar allerlei plekken die je nog niet kende. Also: loooove internetfriends. Zo nam Franziska, vegan blogger uit Berlijn, me mee naar Speiserei No58, in haar buurtje in Neukölln. Om de hoek bleken meerdere tentjes te zitten waar ik wel eens kom, maar Speiserei was nieuw voor me. Het bleek een klein en gezellig tentje te zijn, waar je kunt ontbijten en lunchen.

Alles is er vegetarisch, veel veganistisch. Er zijn glutenvrije opties en alles is er biologisch. Wij gingen beide voor een ‘frühstückteller,’ met allemaal verschillende kleine gerechtjes en brood erbij. Het was heerlijk! Ook een grote aanrader is de chai-tea met havermelk, mmm!

De bankjes en gezellige lampen nodigen uit om op een luie zondagmiddag lekker lang aan tafel te blijven hangen, met nog een drankje, en nog eentje… Zeker als je in goed gezelschap bent, zoals ik was!

Speiserei No58 

Weisestrasse 58, Neukölln

Facebookpagina Speiserei No58 

Dit zijn vier plekken waar ik jullie met een gerust hart naartoe stuur, maar zelf ook heel graag nog eens terug ga komen. Naast deze plekken hebben we natuurlijk nog veel meer favoriete adressen in Berlijn. Check hiervoor onze zoekfunctie op ‘Berlijn’ en je wordt ermee overladen ;)

Naar welk adres zijn jullie benieuwd geworden? Laat je het ons weten als je binnenkort in Berlijn bent en één van de adressen bezoekt? Je kunt ons bijvoorbeeld taggen in een foto op Instagram! (vergeet dan niet #degroenemeisjes te gebruiken!) 

The post Berlijn: 4 nieuwe hotspots appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan omelet

Een tijdje geleden deelden we een recept voor tofu scramble met jullie en vandaag is het tijd voor een vegan omelet. Veganistisch eten lastig? Nee hoor! Je moet alleen leren om bepaalde ingrediënten (zoals in dit geval ei,) te vervangen. Als je dat eenmaal een beetje weet, dan gaat er een wereld van mogelijkheden voor je open. Wij hebben gemerkt dat vegan eten ons zóveel creatiever heeft gemaakt!

Twee bijkomende gevolgen van veganistisch eten zijn: 1) dat je eigenlijk automatisch al heel veel groenten eet en 2) dat heel veel vegan eten lekker licht verteerbaar is. Zeker wanneer je alles zelf maakt, met veel verse ingrediënten. Voor een vegan omelet gebruiken wij glutenvrij kikkererwtenmeel, lekkere kruiden om het gerecht op smaak te vullen en een vulling van groenten en champignons – maar de vulling kun je uiteraard helemaal zelf bedenken en samenstellen.

Wat heb je nodig voor 4 omeletten?

omelet:

90 gram kikkererwtenmeel

4 eetlepels edelgistvlokken

3 eetlepels gebroken lijnzaad of chiazaad

1 theelepel bakpoeder

1/2 theelepel kurkumapoeder

1/2 theelepel paprikapoeder

1/2 theelepel komijnpoeder

1/4 theelepel peper

1/4 theelepel zout (of meer naar smaak)

350 ml water

vulling:

2 eetlepels plantaardige olie

6-7 blokjes bevroren spinazie (of paar handen verse)

200 gram (kastanje)champignons

2 teentjes knoflook, geperst

zout & peper

gehakte peterselie

Wat ga je doen?

1. Mix het kikkererwtenmeel met het lijnzaad, bakpoeder, de kruiden, edelgistvlokken en peper en zout. Roer het water door, mix goed en laat minimaal 15 minuten staan.

2. Snijd ondertussen de champignons en ui in plakjes.

3. Verhit de olie in een pan en bak de uien voor 5 minuten. Voeg de knoflook toe en bak nog 1 minuut. Doe daarna de gesneden champignons en spinazie in de pan. Bak dit 9-10 minuten of tot de spinazie is ontdooit. Breng op smaak met wat peper en zout. Haal de vulling uit de pan en zet aan de kant.

4. Verhit nog een heel klein beetje olie in dezelfde pan en bak de omeletten door 1 grote soeplepel van het beslag in de pan te schenken. Bak 3-4 minuten, tot bovenkant niet meer vloeibaar is, en draai om. Bak nog eens 1 minuutje. Ga zo door met de rest van het beslag.

5. Serveer de omeletten met de vulling. Garneer met verse peterselie.

Tip 1: deze omeletten zijn ook erg lekker met wat chilisaus of ketchup!

Tip 2: wil je vulling warm houden? Maak dan de vulling en de omeletten in twee losse pannen – tegelijkertijd, of dek één pan af met een deksel of bord om het warm te houden.

Ben jij benieuwd hoe een vegan omelet smaakt en ben je van plan om ons recept te maken? Laat het ons weten! Je weet dat we het heel leuk vinden om een fotootje van je eindresultaat te zien op Instagram (vergeet niet #degroenemeisjes te gebruiken,) dus we zien je creaties graag verschijnen! 

The post Vegan omelet appeared first on De Groene Meisjes.

Eerste keren in Berlijn

Afgelopen weekend schreef ik het artikel ‘Iedereen is een beetje bang,’ waarin ik vertelde over een ‘eerste keren lijst.’ Op deze lijst houd je allerlei dingen bij die je voor de eerste keer hebt gedaan. Na een tijdje, bijvoorbeeld aan het einde van een maand, of aan het einde van het jaar, kun je dan zien hoeveel dingen je voor het eerst hebt gedaan. Misschien wel dingen die je aanvankelijk een beetje eng vond, of waarvan je dacht: dat is niks voor mij. Zo’n lijst zou je een beetje trots kunnen maken, op jezelf, of misschien verbaas je jezelf wel omdat je eigenlijk interesses blijkt te hebben waarvan je niet wist dat je ze had. Ik besloot meteen zo’n lijst aan te leggen en deze week in Berlijn gaf me voldoende inspiratie om een hele blogpost te vullen.

Berlijn is de beste stad om dingen voor het eerst te doen. Of het nou is omdat je op zoek bent naar een nieuwe uitdaging, nieuw eten, nieuwe mensen, of omdat je je aan het ontwikkelen bent op creatief terrein, of omdat je uit wilt vinden waar je seksuele interesses liggen…in Berlijn kan het allemaal. En dat is waarom ik zo ongelooflijk veel van deze stad houd. Alles kan, voor elke subgroepering is iets te vinden of te doen, niks is raar of te gek. Zoals mijn dierbare vriend Maarten zo mooi zegt: “In Amsterdam roepen we allemaal hoe vrij we zijn. In Berlijn hoeven mensen dat niet te roepen, want daar doén ze het gewoon.” (Maarten, als je dit leest: ik heb gisteren een roze huis gekocht, met beneden een discotheek en boven op het dak een groentetuin en genoeg ruimte voor je walk-in-closet. We kunnen er volgende week in.)

Ik schrijf dit artikel in het Michelberger hotel. Wat een heel fijn hotel is, met een nog fijnere werkplek met lekkere drankjes en vegan cake en snel internet. Ik kijk naar de klok en zie dat mijn trein naar Amsterdam over twee uur vertrekt. Natuurlijk is het ook fijn om weer terug te gaan naar huis, maar wie me volgt op Snapchat en/of Instagram weet wat mijn gevoelens over dit onderwerp zijn. Een mooi moment om nog eventjes wat eerste keren in Berlijn op een rijtje te zetten. Ik ben hier vijf dagen geweest en in die dagen heb ik heel veel gedaan, heel veel leuke mensen gezien, ik ben geen minuut eenzaam geweest (ook niet als ik alleen was,) ik heb nieuwe dingen gegeten en gedronken en op drie verschillende plekken geslapen. Ik heb lekker gewerkt, heel veel inspiratie opgedaan en even afstand kunnen nemen van twijfels die ik thuis voelde, over van alles. Die twijfels zijn weg en ik weet weer waar ik naartoe wil. Goed, mijn eerste keren:

Urbexen

Nee, het is helemaal niet erg als je niet weet wat dat is, want ik had ook geen idee toen Marjolein en Eva me meevroegen. Wat blijkt? Het betekent dat je naar verlaten plekken gaat, zoals leegstaande panden (theaters, ziekenhuizen, afluisterstations uit de Tweede Wereldoorlog, scholen, enz) en daar ga je dan foto’s maken. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik meteen aan allerlei enge dingen dacht. Zoals aan instortende vloeren en beveiligers met grote waakhonden. Maar Eva en Marjolein verzekerden me ervan dat het allemaal wel meeviel. Er zijn wel plekken in Berlijn waar het behoorlijk beveiligd is en waar je wel degelijk moet uitkijken voor instortende vloeren, maar de plek waar we zondag naartoe gingen viel erg mee in termen van spannendheid.

Dus ik besloot mee te gaan, ook al dacht ik stiekem ook: oké, dus dan ga je kijken en foto’s maken en dan? Dan niks. Interessant, dacht ik, dat wil ik meemaken. Ik stond bij S-bahn Schöneweide te wachten op Eva, Marjolein en twee vrienden, en toen moest ik een beetje lachen om mezelf. Het is gewoon niet iets wat ik ooit zou doen. Voordat ik het wist stond ik met een zaklampje in mijn hand in een oud theater te kijken naar mooie wandtekeningen en mozaïeken en heel veel puinzooi op de grond. En ook: verroeste (verf) spuitbussen en afgeragde, oude meubels. Oh en ik ging ook naar het dak en toen dacht ik: oké, ik sta op een dak in Berlijn. (waar ik de foto van de vogel maakte) Ik bedoel, wanneer doe je nou zoiets? Het was tof. En niet eng. En ik ben zonder kleerscheuren weer thuis gekomen.

Soms is het gewoon heel erg leuk om iets te doen dat nét een beetje buiten je comfortzone ligt, zonder jezelf te pushen om dingen te doen die je echt niet wilt. Ik wilde bijvoorbeeld niet door een raam kruipen, omdat ik de koningin van de ongelukken ben. Maar dat is oké. Gewoon mee zijn is al heel erg leuk. En ook zal ik dit misschien nooit weer gaan doen (wat niet zo is, want ik heb een locatie waar ik heel graag een keer naartoe wil met Eva en Marjolein,) dat maakt dus helemaal niks uit. Want het is een ervaring die ik heb opgedaan en dat neemt niemand me meer af. (sprak de powerfrau) (ugh)

Bibimbap eten

Mijn lieve vriendin Suus, ze woont in Berlijn, vertelde me al jaren over hoe ontzettend lekker ze het Koreaanse gerecht bibimbap vond. En op de één of andere manier kwam het er nooit van om het te gaan eten, omdat er ook altijd nog 257 andere plekken zijn om te gaan eten. Zo gaan die dingen. Maar dit keer wist ik: hallo, het moet nu maar een keer gaan gebeuren, in het kader van ‘ik wil iets op mijn eerste keren lijstje schrijven.’ Dus Suus nam me mee naar Mercosy, een ontzettend leuk en gezellige restaurantje vlakbij Kotti. Ik liet me volledig leiden door Susanne, die bepaalde wat er besteld moest worden: vegan bibimbap in een hot pot, met daarbij rolled rice tea. Oké, prima, let’s go for it.

And boy, I LOVED it. Ik weet dat ik over heel veel eten altijd loop te jubelen over dat het mijn nieuwe lievelings is, maar dit keer méén ik het. Rijst, allerlei groenten en bonen, een heerlijke saus…. wow. Hoe kan zoiets zo eenvoudigs, zó lekker zijn? Als iemand een goede plek in Nederland weet waar je vegan bibimbap kunt eten, dan hoor ik het heel erg graag van je!

Na het eten van de bibimbap nam Susanne me ook nog mee naar een leuk café, waar we drankjes met kaneel-wodka dronken. Jullie weten dat ik bijna nooit drink (en dus ook na twee van dit soort drankjes bijna de polka inzet, omdat ik nergens tegen kan) maar voor dit soort geweldige drankjes maak ik graag een uitzondering. Troebele appelsap met kaneel-wodka smaakt namelijk als kerst in een longdrinkglas. You can never go wrong with that.

Op 3 verschillende plekken slapen

Wie mij een beetje beter kent, weet dat ik nogal een lastige ben als het om ergens slapen gaat. Ik hecht veel waarde aan mijn privacy en ik houd niet zo van gedoe. Gedoe is slepen met bagage, het delen van een badkamer, enzovoorts. Maar ja, mijn budget laat het helaas niet toe om om de haverklap een week in het Michelberger hotel te gaan zitten (hoe graag ik ook zou willen, want het is een awesome hotel,) dus dan moet je een beetje creatief zijn. Ik ben een tijdje geleden begonnen met ‘mezelf aanbieden als housesitter.’ Dat doe ik gewoon onder vrienden en kennissen hoor, niet via een website ofzo. (die bestaan wel, trouwens!) Ik vind het gewoon heel erg leuk om in andermans huis te verblijven. Het maakt alles persoonlijker. Deze week sliep ik 2 nachten in Eva’s prachtige huis, 1 nacht bij Susanne en 1 nacht in het Michelberger hotel.

Daarvan leerde ik: gedoe is ook weer niet zó erg. Slepen met bagage is echt wel te doen. En door op verschillende plekken te slapen, voelt het alsof je minstens een hele week weg bent. Het maakt het afwisselend en verrassend. En ook: het maakt een stuk betaalbaarder en haalbaarder om vaker op reis te gaan, wat ook wat waard is. Zo hebben we voor New York bijvoorbeeld een kamer in een AirBnB, in plaats van een heel appartement, geboekt, om de kosten te drukken. Voor mij valt een kamer in iemands huis wel een beetje onder de noemer ‘gedoe,’ maar daar moet ik me maar gewoon eens overheen zetten.

En even overkoepelend: dit was sowieso mijn eerste keer in mijn eentje in Berlijn. Ik kom hier al negen jaar, maar altijd samen met anderen. (meestal met Jamie) Maar dit keer ging ik alleen en dat beviel me ontzettend goed. Ik heb me, zoals ik al schreef, geen moment eenzaam gevoeld en ik ben nul keer verdwaald.  Als je overweegt om voor het eerst in je eentje op stap te gaan, dan is Berlijn echt een perfecte start om te beginnen.

Ik heb dus een lekker begin kunnen maken aan mijn Eerste Keren Lijst en het voelt zó goed. Het maakt een beetje trots, op een grappige manier en ik voel me zo vrij als een vogel. Want ik bedoel, het zijn allemaal geen wereldschokkende dingen, maar het is toch leuk om me dit later allemaal nog te herinneren – stel ik me zo voor. Wie doet er met me mee en maakt er ook een Eerste Keren Lijst? Ik ben heel erg benieuwd wat jij deze week op je lijstje kan schrijven! Laat je het me weten?

Ps Ik heb me voorgenomen om in de maand februari iedere week mijn Eerste Keren Lijst met jullie te delen. Ik heb het in mijn agenda opgeschreven én ik gooi het hier out in te open, dus nu moet ik wel ;) Je snapt dat ik ook mijn best moet gaan doen om iets te vertellen te hebben, dus ik ben nu al heel benieuwd wat de maand februari mij allemaal gaat brengen!

The post Eerste keren in Berlijn appeared first on De Groene Meisjes.

Een duurzame garderobe #3 – Je persoonlijke stijl vinden

Heel eerlijk: toen ik een stijladvies kreeg van Yolande dacht ik vooral aan de praktische aspecten. Kleding kunnen dragen die ik nu nooit draag, omdat ik geen goede combinaties kan maken, je kast eens goed opruimen en bepalen wat bij je figuur past en wat niet. En zeker, dat is waar zo’n advies voor een groot deel om draait – maar je persoonlijk stijl vinden gaat over nog zó veel meer. Kleding (maar ook make-up en accessoires) kunnen behoorlijk bepalend zijn voor hoe je je voelt, maar ook voor wat je uitstraalt naar anderen. Maar, het gaat toch om de binnenkant? Zeker, en daarom is het zo belangrijk om je buitenkant te laten representeren hoe of wie je je van binnen voelt.

Voorafgaand aan het stijladvies vroeg ik Yolande ‘wat voor klanten’ ze zoal heeft. Natuurlijk is er niet één bepaalde type klant te benoemen, maar dikwijls zijn het toch mensen (meestal  vrouwen,) die bezig zijn met het (opnieuw) definiëren van hun identiteit. Dat kan een vrouw zijn die net moeder is geworden, het kan iemand zijn die een carrièreswitch heeft gemaakt, iemand die is verhuisd en een frisse, nieuwe start maakt of iemand die als sinds haar middelbare schooltijd niet meer echt bezig is geweest met het bepalen van haar persoonlijke stijl en (dus ook) identiteit.

Zelf herinner ik me nog een periode in mijn puberteit, waarin ik zo ongeveer wekelijks een heel nieuwe stijl aannam. Van ‘zelfgemaakte’ dreads naar een semi-gothic look, en van geruite blouses naar flared jeans met tie-dye t-shirt. Het is allemaal een keer voorbij gekomen en ik herinner me van mijn leeftijdgenoten niets anders. De middelbare schooltijd is misschien wel dé periode om te experimenteren – en natuurlijk geldt dat voor veel mensen niet alleen voor kleding. (immers, het is dé periode waarin we ons ontwikkelen op zoveel andere vlakken) Gek genoeg houden we er na onze school- en studietijd vaak een beetje mee op. Tenminste, zo is het bij mij en veel mensen uit mijn omgeving gegaan. En eigenlijk is dat best wel jammer.

Waarom? Omdat het zo ontzettend leuk kan zijn om bezig te zijn met het vinden van je stijl. Lekker alles aantrekken wat je mooi vindt, combinaties maken die je eerder niet voor mogelijk hield en kijken wat je bevalt – en wat niet. Het kan dan heel erg fijn en behulpzaam zijn als je iemand hebt die je hierbij assisteert. Zoals bijvoorbeeld een stijlcoach als Yolande. Let op: ik zeg assisteren. Uiteindelijk ben jij degene die bepaalt welke stijl je wilt aannemen (adopteren) en dat kan niemand anders je opleggen.

Stijlinspiratie

In de trein van Amsterdam naar Berlijn luisterde ik een geweldige podcastaflevering van Raise Your  Hand Say Yes. Het was een interview met stijlcoach Stasia Savasuk,  zo’n heerlijk enthousiaste, ‘vibrant’ vrouw, die je meteen op de koffie wilt uitnodigen, om vervolgens úren te praten.  Zij leerde me: je (kleding-)stijl is je persoonlijke reclamebord. Je kunt hiermee lekker etaleren wie je bent, hoe je denkt over dingen en waarvan je wel of niet houdt. Misschien heb je een bepaald beed van jezelf. Bijvoorbeeld: “Ik ben een moeder, dus ik moet me kleden als een moeder. Of: “Ik ben nu 30, dus ik moet mezelf bepaalde restricties opleggen.’ Hier is Stasia het absoluut niet mee eens. Er zijn geen dingen die moeten en ook geen dingen die niet mogen.

Naar anderen kijken kan heel inspirerend zijn, vertelt Stasia, maar ze waarschuwt ook: kijk ermee uit. Jij bént de ander niet en de ander is jou niet. Waar jij misschien smoking hot in een jurk bent, komt de ander er beter vanaf in een broekpak. Omgekeerd werkt dat misschien totaal niet. Ik betrap mezelf erop dat ik een heel Pinterestbord vol heb met foto’s van vrouwen die ik bewonder en mooi vind, inclusief hun kledingstijl, en dat ik er zo in zou kunnen trappen om precies hetzelfde jurkje te kopen als ‘girlcrush X.’ Maar eigenlijk weet ik dat het niet gaat werken, want ik zie er niet hetzelfde uit als zij. En ook al kijk ik dan wel naar vrouwen met een plussize – ook geen enkele plussize is hetzelfde. Het is prima om naar deze vrouwen te kijken om inspiratie op te doen, maar het zou geen zin hebben om hun stijl letterlijk te kopiëren.

‘Get dressed by intention.’

De belangrijkste les die Stasia me leerde is waarschijnlijk toch wel: ‘Get dressed by intention.’ Bedenk je hoe je je vandaag wilt voelen. Of bedenk je, overall, hoe je je wilt voelen in je kleding. Neem eens niet als uitgangspunt: ik wil hakken dragen, want daardoor lijk ik slanker en ik wil dat dat bij mijn stijl past. Neem als uitgangspunt: ik wil me vandaag krachtig voelen. Waarschijnlijk sta je dan heel anders op die hakken en straal je uit dat je ze écht wilt dragen. Of: vandaag heb ik een beetje extra moed nodig, dus trek ik iets aan waarin ik me heel erg zeker over mezelf voel, of: vandaag wil ik me sexy/badass/volwassen/zakelijk voelen. Voor elke mood is er wel een outfit te bedenken die je sterker in dat gevoel laat staan.

Het volgende hoeft absoluut geen leidraad voor je te zijn, maar het zou je wel kunnen helpen in de beslissing om eens met je persoonlijke stijl aan de slag te gaan. Bedenk je eens hoe jouw stijl overkomt op een ander. Yolande vertelde een voorbeeld van een klant die ze van advies voorzag voordat ze een sollicitatiegesprek had. Strak in mantelpak? Nee hoor, helemaal niet nodig. Iedere interviewer prikt er zo doorheen dat je dat pakje speciaal in de kast hebt hangen voor deze gelegenheden en dat je, als je wordt aangenomen, maandag in een ander tenue op je werk zal verschijnen. Maar bedenk wel: iemand in schone en goed verzorgde kleding, is waarschijnlijk ook iemand die met zorg met zijn werk omgaat. Net als dat iemand die te laat komt op zijn sollicitatiegesprek, waarschijnlijk ook te laat op zijn werk komt.

Dat is hoe observaties werken – daar kun je niet omheen. Je uiterlijk kan wat dat betreft ontzettend veel invloed hebben op hoe mensen over je denken. En nee, dat gaat dus helemaal niet om slank zijn, of een fotomodel zijn, of altijd de allermooiste, nieuwste, hipste kleren hebben. Het gaat om het uitstralen van je waarden – ‘demonstrating your value and impact.’  Het is iets waar ik meer bij wil stilstaan. Sowieso wil ik meer stilstaan bij vragen als: wat is mijn persoonlijke stijl eigenlijk? Heb ik behoefte aan een signature look? (ik vind het altijd heel erg cool als mensen dat hebben) Wat wil ik de wereld vertellen? En in welke kleding voel ik me echt ‘mij’?

En jij? Ben jij bewust bezig met je kledingstijl? Of ben je geïnspireerd geraakt om je persoonlijke stijl te gaan onderzoeken?  Als je dit een interessant onderwerp vindt, dan raden we je aan om onze eerdere artikelen uit deze reeks even terug te lezen. Dat zijn ‘Duurzame garderobe #1‘ en ‘Duurzame garderobe #2.’ 

The post Een duurzame garderobe #3 – Je persoonlijke stijl vinden appeared first on De Groene Meisjes.

Vegan Apple Crumble met Yespers fruitspread

– Dit recept hebben we gemaakt in samenwerking met Yespers – Ons ideale ontbijt? Taart! Het liefste natuurlijk een warm taartje, net uit de oven, met fruit, zoals deze apple crumble die we maakten met de suikervrije fruitspread van Yespers. Vork (of lepel) in de aanslag en aanvallen maar. Oh, vergeet niet het sausje van amandelmelk erbij te maken. Dat maakt het geheel namelijk helemaal compleet en nóg lekkerder!

Wij gebruikten een potje  framboos-aardbei fruitspread van Yespers, maar natuurlijk kun je ook voor één van de andere smaken gaan. Check het vorige recept (thumprint cookies, óók heel erg de moeite waard) dat we maakten voor Yespers, om te zien welke smaken er nog meer zijn en om te lezen waarom wij enthousiast zijn over dit product. De fruitspreads van Yespers zijn onder andere te koop bij Jumbo (waar je ze vindt in het schap met de vleesvervangers) en bij Dekamarkt (daar vind je ze bij de smoothies,) en kosten €2,49 per potje.

Laten we nu gauw aan de slag gaan, want dit is te lekker om te laten wachten!

Wat heb je nodig voor 1 ovenschaaltje van ø 18-20 cm?



2 appels

1 eetlepel maizena, arrowroot poeder of meel

1/2 theelepel kaneel

1 potje yespers framboos en appel fruitspread

90 gram kokosolie (7 eetlepels), gesmolten

4 eetlepels agavesiroop, rijststroop of ahornsiroop

60 gram havervlokken

4 eetlepels gehakte amandelen (of een andere noot als je dat lekkerder vindt, óf helemaal geen noten, als je een notenallergie hebt)

4 eetlepels meel of bloem (wij gebruikten speltbloem)

1/2 theelepel kaneel

100 ml amandelmelk

1/2 theelepel vanillepoeder

2 eetlepels agavesiroop, rijststroop of ahornsiroop (optioneel)

Wat ga je doen?

– Verwarm de oven voor op 180 graden –

1. Snijd de appels in kleine blokjes en leg ze in de ovenschaal. Besprenkel met de maizena en kaneel.

2. Verspreid de Yespers fruitspread over de appels. Gebruik het hele potje.

3. Mix de kokosolie met de agavesiroop. Mix in een andere kom de havervlokken, amandelen, meel en kaneel. Doe de vochtige ingrediënten bij de droge en roer goed door.

4. Verspreid de havervlokken/kokosolie-mix over de appels en fruitspread.

5. Zet het ovenschaaltje 30-35 minuten in de oven totdat de bovenkant goudbruin is en de fruitspread aan de zijkanten ‘borrelt.’

6. Haal het ovenschaaltje uit de oven en laat een goede 10 minuten afkoelen.

7. Verwarm de amandelmelk samen met het vanillepoeder en agavesiroop in een pannetje. Haal van het vuur af zodra het is opgewarmd. Serveer de crumble met de warme melk.

En? Hebben we je overtuigd om dit morgenochtend als ontbijt op tafel te toveren? Wij zien onszelf dit absoluut nog eens maken, want het is enorm eenvoudig en echt véél te lekker om het niet vaker te eten. En jij? Welke smaak fruitspread zou jij kiezen? Laat je het ons weten als je met dit recept aan de slag gaat? We zouden het extra tof vinden als je een foto van het eindresultaat met ons zou willen delen via Instagram. Dat kan met #degroenemeisjes. Alvast bedankt! 

The post Vegan Apple Crumble met Yespers fruitspread appeared first on De Groene Meisjes.

Iedereen is een beetje bang

“Kan Niet ligt op het kerkhof en Wil Niet ligt ernaast.” Deze uitspraak hoorde ik vroeger, gelukkig, vaker dan nu. Ik heb me namelijk altijd afgevraagd: en wat is er met Durf Niet gebeurd dan? Al sinds ik heel jong ben heb ik een X-aantal dingen waarvan ik altijd heb gedacht dat ik het niet kon. Het is niet dat het ik het niet wílde – sterker nog, ik wilde het maar al te graag. En toch gebeurde het niet, omdat ik veel niet durfde. Eigenlijk vooral omdat ik niet durfde te falen, want dat is toch wel altijd mijn allergrootste angst geweest. Vandaag de dag zijn er dingen veranderd, maar nog altijd laat ik me tegenhouden om bepaalde dingen te doen.

Om maar even een paar dingen op een rijtje te zetten: (vroeger en nu door elkaar)

– een baantje waarbij ik een uniform moest dragen (wat als ze mijn maat niet hebben?)

– autorijden in het buitenland (wat als ik de borden of de verkeerslichten niet snap?)

– afspraken waarbij ik Engels moet spreken (zal ik wel uit mijn woorden komen?)

– een vreemde stad doorreizen met het openbaar vervoer (en ik kan ook al geen kaarten lezen)

– bij vreemden thuis slapen (ook al zijn ze nog zo aardig en nodigen ze me hartelijk uit)

– sowieso, ergens slapen waar ik het niet ken (ik neem wel een hotel, want dat is veiliger)

– fotoshoots met vreemden (als ik maar niet iets aan hoef wat niet past of niet staat en als ik maar fatsoenlijk op die foto kom)

– internetdaten (de angst om veel minder leuk te zijn in het echt dan op internet is real, dus ik ben er maar nooit aan begonnen)

– iets maken (bijvoorbeeld een eenvoudig tweeluik) in Photoshop (ik heb Photoshop nog nooit gebruikt, dús ik kan het niet. Daarbij komt, dat kan Jamie ook doen.)

Ik schrijf dit stuk op vrijdagavond, terwijl ik in mijn eentje in een geweldig café in Berlijn zit. Er zijn dus wel degelijk dingen die ik durf. Ik weet dat er mensen zijn die absoluut niet in hun eentje op reis zouden gaan en dat dit misschien klinkt als een gevalletje ‘waar hebben we het dan over?!’ Toch kunnen er dan nog altijd angsten en drempels zijn waar je graag vanaf wilt.

Zo kan ik me bijvoorbeeld voortdurend zorgen maken over mailcontact of live afspraken die in het Engels moeten, omdat ik zo onzeker ben over mijn Engels. Begrijp me goed, ik heb altijd ‘netjes’ een 7 gehaald op de middelbare school, ik lees Engels en ik kijk Engelse series en films. Maar over mijn ‘formele’ Engels ben ik onzeker. Dat soort situaties (mails, Skypecalls en meetings) vermijd ik het liefste. Wat natuurlijk zonde is. Vandaag zette ik me erover heen en had ik een superleuke meeting met vier meiden uit Londen, Australië en Duitsland. Tsja, dat moet dan toch in het Engels. En natuurlijk ging dat prima en had ik me weer eens heel druk gemaakt om niks. Het spreekwoord ‘men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest’ is op mijn lijf geschreven. Ik zou er spontaan een tattoo met deze quote van nemen. (vreest niet.) (see what I did there?) Kijk, als ik mijn Engels constant ga zitten vergelijken met dat van het meisje uit Londen of Australië, ja, dan klinkt het helemaal nergens naar. Maar dat is logisch, want…spreken die meiden ook maar één woord Nederlands? Waarschijnlijk niet. Het heeft geen zin om jezelf constant te vergelijken met anderen, want negen van de tien keer levert het hoe dan ook een kromme vergelijking op en aan kromme vergelijkingen hebben we niks.

Na deze meeting was ik vol goede moed. Ik moet dit soort dingen vaker doen. Er ligt een hele wereld voor me open. Die wereld komt niet naar mij toe, ik moet hem zelf opzoeken. Toen ik achter mijn computer kroop en een onbeantwoorde mail zag – want in Engels – dacht ik; fuck it, ik ga dit doen. En ik ga me er niet makkelijk vanaf maken, ik ga woorden die ik niet weet googelen. En als ik die mail dan af heb, dan lees ik hem over en dan verbeter ik de zinnen waar mogelijk. En vervolgens neem ik in een bestandje wat zinnen over die ik vaker kan gebruiken. Hoe deed ik dat vroeger op school ook alweer? Ohja, learning by doing.

En zo is het met zoveel andere dingen ook. Hoe kan ik ooit weten of ik het openbaar vervoer van Berlijn ook snap als Jamie (die normaal gesproken de weg wijst, omdat zij wél kan kaartlezen en het metrosysteem hier wél snapt,) er niet bij is, als ik het niet gewoon probeer? Wat is nou het ergste dat er kan gebeuren? Verdwalen. Ja, so what? Dood zal ik vast niet gaan. En dus downloadde ik de app van het BVG, met een routeplanner en de kaarten van de Ubahn en SBahn erbij en wat blijkt? Werkt prima. Ik snáp het gewoon. Al die tijd heb ik geroepen: ik begrijp er niks van, laat maar! Ik kan toch geen kaarten lezen, ik probeer het niet eens! Maar ik heb het ook nooit geprobeerd. Die app downloaden was zo’n kleine stap, en toch deed ik het nooit eerder.

Iets blijken te kunnen waarvan je echt dacht dat het je nooit ging lukken is het beste gevoel dat er is. En stoppen met tegen jezelf zeggen dat je bepaalde dingen ‘gewoon niet kunt,’ is ongelooflijk bevrijdend. Kijk, bang zul je altijd wel een beetje blijven. Toen we in december met BlaBlaCar naar Berlijn gingen (ook iets wat ik nog nooit eerder had gedaan – met vreemden meerijden,) reden we met een ontzettend inspirerend meisje mee. Echt zo’n meisje van wie je denkt; jij durft alles. Maar natuurlijk durft ook zij niet álles. Niemand durft álles. Ze zei: “Iedereen is een beetje bang. En dat is oké.” Als ze eens zou weten hoeveel indruk deze uitspraak op mij heeft gemaakt…

Zoals jullie weten ben ik een podcastjunkie van het zuiverste water en onlangs heb ik de podcast van Gretchen Rubin ontdekt via een tip van een lezer. Haar serie heet ‘Happier’ en gaat, zoals je al vermoed, over gelukkiger worden – op allerlei manieren. Een suggestie die ze in één van de afleveringen meegaf was om vanaf nu al je ‘eerste keren’ bij te houden op papier. Van het laten waxen van je bikinilijn (ik noem maar even iets hè?) tot je eerste keer openbaar publiceren van een verhaal dat je hebt geschreven. Of de eerste keer dat je op de bonnefooi op vakantie gaat tot de eerste keer dat je op een blinddate gaat. Het kan van alles zijn, maar waar het om gaat is dat je een lijst samenstelt waarop je ‘later’ (dat kan ook volgende week al zijn) ontzettend trots kunt zijn. Misschien wil je de lijst zelfs delen met je naasten, om te laten zien welke vorderingen je hebt gemaakt. Je zult gaan inzien dat je eigenlijk zoveel meer durft en kunt dan dat je dacht – again: dat is het beste gevoel op aarde.

Probeer te accepteren dat je soms bang bent, leer jezelf nieuwe vaardigheden aan (educate yourself!) en spring zo nu en dan toch maar eens in dat diepe. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen en hulp inschakelen is te allen tijden toegestaan. Geef het gewoon eens een kans en laat ons vooral weten hoe het ging :) 

The post Iedereen is een beetje bang appeared first on De Groene Meisjes.