Ton van 't Hof's Blog: Ton van ’t Hof, page 43
October 17, 2022
17.10.2022
Timmerde, deed boodschappen in de regen, zette hachee op en luisterde naar de Klassieke Top 400 op Radio 4.
Bestelde het eerste deel van de dagboeken van Frida Vogels, tweedehands, voor € 8,60 inclusief verzendkosten.
Verlengde mijn digitale abonnement op The European Review of Books, dat me tot nu toe goed bevallen is. Beter dan De Nederlandse Boekengids, waar ik ook abonnee van ben, maar me de laatste tijd toch regelmatig aan stoor; té veel middelmatige recensenten.
Ik lees meer recensies dan boeken, wijl ik best veel boeken lees, zeventig à tachtig stuks per jaar.
‘Wie goede kritieken wil schrijven heeft geloof nodig, niet in God, maar in de literatuur.’
October 16, 2022
16.10.2022
Bij vrij krachtige wind en veel zon voor ons plezier door de kwelders bij Holwerd – laarzen aan! – geploeterd. Bij de vogelkijkhut het wandelpad verlaten en een eindje richting de waterlijn bewogen, waar honderden vogels naar voedsel speurden. We waanden ons op avontuur, Friese safari, het landschap een potpourri van kleur.
Er zijn mensen die de goedheid zelve zijn, ik ken er een paar, maar ik geloof niet dat goedheid onze natuurlijke staat is. Voor slechtheid idem dito.
Wat in mijn geval heeft geleid tot een in beginsel gereserveerde houding ten opzichte van mijn medemens. Mijn vertrouwen zal gewonnen moeten worden. Dat is kennelijk mijn aard, al dan niet in mijn jeugd verkregen.
Voor staten idem dito. Rusland pleur op!
De wereld nemen zoals-ie is.
October 15, 2022
15.10.2022
Het dagboek is bij uitstek de plek waar een schrijver zichzelf mag zijn, opvliegend of flegmatiek, gierig of genereus, ziekelijk jaloers of anderen alle goeds gunnend. Wat níet mag: liegen. In dagboeken wordt per definitie de waarheid gediend, zodra er leugens in worden gesproken vervallen ze tot een ander genre.
Machtspolitiek. Politiek optreden, gebaseerd op macht. Wie hebben er inzake Oekraïne de feitelijke macht? Poetin en Biden. Zij beschikken over nucleaire slagkracht én lijken bereid om die aan te wenden, en alleen zij kunnen het conflict verder doen escaleren, de-escaleren of bevriezen. Ik mag goddomme toch hopen dat eerdaags het juiste moment is aangebroken voor een ontmoeting tussen die twee, om een oplossing te bedenken.
Tenzij het Russische volk zich alsnog gaat roeren.
Dronk koffie met mijn moeder en bekeek een plaatjesboek met haar, van voorwerpen uit de jaren 60. Zo nu en dan gaf ze een teken van herkenning.
Luisterde naar De kamer van Klok, waarin allerlei onderwerpen aan de orde kwamen, maar het feitelijk voortdurend over Rutte ging, die telkens in hoffelijke woorden bij de enkels werd afgezaagd. En ik maar knikken, knikken.
October 14, 2022
14.10.2022
De chaos, die telkens van gedaante wisselt.
Wat een ultrakorte geschiedenis van de mensheid zou kunnen zijn, is.
Reed in mist naar Uitgeest, waar we een wereldwondertje aanschouwden, en keerde via Egmond aan Zee, waar we in een strandtent lunchten, weer naar het druilerige hoge noorden terug.
Stak thuis de haard aan en begon in een nieuw boek, dat ik van de week tweedehands aanschafte: Heel ons fundament kraakt (2003) van wijlen J.L. Heldring, die maar politieke columns voor de NRC blééf schrijven.
Heldring, kort na de Val van de Muur in 1989: ‘Ja, het is niet ondenkbaar dat we binnenkort op de “tweespalt der wereldrijken”, die de laatste veertig jaar heeft beheerst, zullen terugkijken als op een toestand van betrekkelijke stabiliteit.’
De trein die geschiedenis heet dendert voort.
October 13, 2022
13.10.2022
Bij het aanbreken van de dag naar Ljouwert gekacheld om de versleten voorbanden van onze voiture voor nieuwe te wisselen.
Twee wieltjes uit hout gezaagd en onder een stokoude houten kiepwagen geplaatst, die twee wieltjes miste. Morgen gaan we op kraambezoek.
Derde herhaalprik gekregen. Was zowat de jongste.
Getekend, gewandeld, etc. Prinsheerlijk herfstweer.
‘Ik ben nooit van de school om te vroeg te juichen.’ – Rob de Wijk in de Oekraïne-update.
Routine komt ons meer dan bekend voor.
October 12, 2022
12.10.2022
Ronde vanmiddag eindelijk de behangklus boven af, die veel meer tijd heeft gekost dan vooraf geschat. Nog wat timmerwerk en dan kan volgende week de vloer gelegd worden. Begin november is de bovenverdieping dan op wat dakspanten na volledig vernieuwd.
Stoofde witlof en bonen en een zelfgekweekt rood pepertje, dat fucking heet was; fijn recept van Antonio Carluccio’s oma.
Voor promovendus Farah Bazzi zit de boel eenvoudig in elkaar: je droomt over bezit en macht óf verbondenheid en solidariteit, en wie uit is op bezit en macht heeft een ‘kolonistenmentaliteit’. Deze voorstelling omtrent de werkelijkheid ontvouwt ze in haar essay De wereld door de ogen van kolonisten, dat deze week op de website van de Nederlandse Boekengids verscheen. Halverwege haar verhandeling volgt de crux, die stoelt op de gedachte van de Frans-Martinikaanse intellectueel Aimé Césaire dat het fascisme moet worden benaderd als een naar binnen gekeerde vorm van kolonialisme: ‘fascisten,’ zo leidt Bazzi af, ‘zijn kolonialisten die wensen de eigen natiestaat (“terug”) te veroveren.’ Hierna zet ze Thierry Baudet, met wie ik niks opheb, weg als populist, kolonist en fascist en stelt voor de wereld op zijn kop te zetten, opdat alle slechte mensen eraf vallen. Lág het maar zo simpel, dacht ik na lezing van dit, eh, pamfletje.
At te veel boterkoek.
Is Napoli het nieuwe Ajax?
October 11, 2022
11.10.2022
De gok om over het oude behang heen te behangen pakte verkeerd uit: de boel begon te bobbelen en trok na droging niet meer glad; wat een dag extra werk opleverde.
Luisterde tijdens mijn geklungel naar een armvol analisten die hun licht lieten schijnen over het Russische gestuntel, dat tsaar wanhoop tot de inzet van nucleaire wapens zou kunnen drijven. Maar voor het moment nog niet, dachten de meesten.
Lunch met spekpannenkoeken en schenkstroop.
Onze witte auto, zwart van de rooiklei, door de wasstraat gehaald.
Hoewel al een eind op weg wil Annie Ernaux’ De jaren me maar niet boeien. De hoogst beschouwende, sterk steriele benadering van wat onze tijd kenmerkt maakt haar proza bloedeloos. Waar is de tijdgenoot die raast en tiert over wat het leven hem gebracht heeft? Wellicht maakt hij zijn opwachting nog. Nou ja, het is natuurlijk ook helemaal geen roman.
Duveltje 6,66 ontkroonkurkt.
October 9, 2022
09.10.2022
Na een avondje bourgondisch tafelen met A. en S. – ze willen er een half jaartje tussenuit, berggevoelens oproepen in Italië of Slovenië – tegen zevenen het bed verlaten om naar de GP van Japan te luisteren, wat vanwege regenval aldaar een langdurige opgave bleek, maar waar Verstappen wel voor de tweede keer wereldkampioen werd.
‘Soms ís het ook zo dat dingen heel gevaarlijk worden,’ zei Boekestijn in Boekestijn en De Wijk, ‘en als analist kan je dan niks anders doen dan gewoon intellectueel eerlijk de conclusie maken dat het heel gevaarlijk is.’ Lag ondanks het serieuze onderwerp – Poetin – krom van het lachen.
Flinke wandeling gemaakt van Wierum naar Nes en weer terug. De leegte van Noordoost-Friesland heeft nog iets magisch, het spel van de wolken een betoverend karakter. Waar kan het oog nog zover reiken als je kijken kunt?
De rest van de middag werd besteed aan een warm bad en prikkelende lectuur: dat een mening ‘ouderwets’ is, bijvoorbeeld, en kritiek ‘totaal mainstream’.
Haard, zalm, droge riesling. Ontaarde pensionado.
October 7, 2022
07.10.2022
Zocht op boekwinkeltjes.nl naar een 2e-hands boek van Annie Ernaux, Nederlandstalig. Vond er eentje, dat duurder was dan een spiksplinternieuw exemplaar. Heb nog geen enkele titel van de kersverse Nobelprijswinnares gelezen, hoewel mijn handen verschillende malen De jaren vasthielden, maar niet durfden.
Haalde neusspray en reparatiemortel en reed door naar mijn moeder, die halverwege de wandeling plots haar plas liet lopen. Ze keek me verschrikt aan, stamelde. Gelukkig kalmeerde mijn ‘geeft niks’ haar enigszins. Hoe rollen zich omdraaien kunnen.
Repareerde pleisterwerk, harkte bladeren en trof op de valreep nog een drukje van De jaren in de Dokkumer bieb aan. Gleed niet veel later in bad en begon te lezen.
‘Alle beelden zullen verdwijnen.’
Dronk tegen etenstijd nog een Kasteel rouge, luisterde naar de melancholieke klanken van een saxofoon, kreeg een mond vol heimwee.
October 6, 2022
06.10.2022
Jawel, werd me te verstaan gegeven, of je het nou leuk vindt of niet, íedereen leeft het onberekenbare leven, en elke bijsturing waarvan je je bedient valt in de categorie kleine rationalisaties.
Behangen, verwarming weer opgehangen, gaten en scheuren gevuld. Rijtje muurtegeltjes afgestoken, waarbij pleisterwerk loskwam. Geen reparatiemortel in huis en geen zin om bij windkracht vijf naar Dokkum te fietsen. Klimop gesnoeid.
Aan het einde van de ochtend kwamen N.N. en L.V. een bak koffie halen, hun broeken en schoenen nat en smerig van zeewater en slik. Ze waren vogels wezen kijken in de kwelders en op het zeehoofd bij Moddergat en hadden zich laten verrassen door het opkomende water. Kwestie Arib was een van de gespreksonderwerpen. Hoe heeft het zover kunnen komen? Waarom werd er niet ingegrepen? In welke mate werden de grenzen van het betamelijke nu precies overschreden. Al onze antwoorden waren giswerk.
Middagmaal met brood en gebakken eieren.
Omdat het kattenvoer op was toch op de fiets gestapt, naar de buurtsuper in Holwerd, vanwaar ook nog koffie en bier werd meegenomen.
Getekend, gelezen, gekookt. Onberekenbaar was deze dag niet, heel voorspelbaar eigenlijk, maar dat kan morgen anders zijn.
Opmerkelijk vond ik nog een uitspraak van hoogleraar Milieu en Duurzaamheid Jan Willem Erisman in de podcast Ecosofie: dat het nieuwe stikstofbeleid, dat kleinschaligheid bevordert, ervoor zal zorgen dat er meer boeren kunnen blijven boeren dan wanneer je de markt, die schaalvergroting voorstaat, zijn gang zou laten gaan. Boeren zouden het nieuwe stikstofbeleid juist moeten steunen!
