Ton van 't Hof's Blog: Ton van ’t Hof, page 2
September 15, 2025
Voor mijn geestesoog
Poes Lien is ziek, keelontsteking volgens de dierenarts. Al dagen wil ze niet eten of drinken. Dus spuiten we op gezette tijden maar vloeibaar voedsel met een spuitje in haar bek.
Wandelde tussen buien door en bij windkracht zeven, géén pet op, naar de vuurtoren van Bornwird en zag onderweg een blauwe reiger een noodlanding in een weiland maken. Dacht ook nog over de toestand van de wereld na, wat resulteerde in enkele onbedaarlijke lach- en hoestbuien.
Telkens als ik het woord labiel hoor passeert Dilan Yeşilgöz voor mijn geestesoog.
Hoorde Ruslandkenner Hans van Koningsbrugge, met wie ik ooit een goed glas wodka dronk, voorspellen dat Rusland over een half jaartje economisch instort als een kaartenhuis, waarna ik met de vuisten omhoog als antennes naar de hemelboog onze woonkamer op en neer begon te rennen. Wat weer werd gevolgd door een lachstuip en een aanval van hoest.
Even leek er een grens bereikt in wat ik bevatten kan.

September 14, 2025
September 13, 2025
September 12, 2025
Lofzang
Pom Wolff recenseerde als eerste mijn dichtbundel Gelukkig de mens die ergens verwacht wordt, die vorige week verscheen. Uit de laatste alinea: ‘U begrijpt dat deze recensie een lofzang is. Ik kan er niks aan doen, het is niet anders. Eigenlijk weet je niet wat je overkomt als lezer.’
Kocht nieuwe wandelschoenen en wandelde ze in.
Keek op uit mijn digitale boek (De prullenmand heeft veel plezier aan mij) en zag onder een struik in de tuin een flesje zonnebrandmiddel staan, in de regen.
‘Het heerlijke aan schrijven is dat je je kan terugtrekken op je eigen plek en iets kan verzinnen, dat je je zo kan afsluiten voor die rotwereld buiten.’ – Mensje van Keulen
In De prullenmand heeft veel plezier aan mij laat Thomas Heerma van Voss oude en veelal vergeten schrijvers aan het woord. Van de meesten heb ik één of meerdere boeken gelezen. Een thema dat in elk interview terugkeert is, niet geheel onverwachts, vergankelijkheid: die van het schrijverschap en die van het leven. Nam me na het lezen van dit boek wel voor om me nóóít meer uit te laten, tegen wie dan ook, over al het zuur dat komt met de ouderdom. Drágen die hap.

September 10, 2025
Op voet van oorlog
Werkte het grootste deel van de dag in de tuin en genoot van de nazomer. De radio hield me op de hoogte van het laatste nieuws over de Russische schending van het NAVO-luchtruim boven Polen. Drones zouden negentien keer zonder toestemming zijn binnengevlogen. Té vaak om van een vergissing te kunnen spreken. Hier is sprake van een provocatie, die als doel heeft het NAVO-bondgenootschap zowel politiek als militair te testen. Jammer genoeg zijn niet alle drones neergehaald. Maar dat ook Nederlandse F-35’s betrokken zijn geweest bij het neerschieten van in totaal vier stuks geeft de wil aan om elkaar bij te staan. Het antoniem van koude oorlog (toestand van vijandigheid zonder gevechtshandelingen) is oorlog. Feitelijk zijn we op voet van oorlog met Rusland.
Sprak de militair, géén politicus, b.d.
Niet dat ik niet politiek kan zijn. De doot aan Poetin.

September 9, 2025
Begon enthousiast aan de dag
Begon enthousiast aan de dag. Tekende uren achtereen als een gek. Raakte in extase. Kwam terug op aarde. Deponeerde prop na prop in de prullenbak.
Buiten: hondenweer.
Buiten bombardeerde Israël Hamas-leiders in Quatar.
Buiten schopten pro-Palestijnse demonstranten stennis aan de finish van de Vuelta. Ik nam er geen aanstoot aan.
Bespeurde goddomme wel dat ik VVD’ers inmiddels niet meer kan luchten of zien. Horribel.