Ton van 't Hof's Blog: Ton van ’t Hof, page 5
September 9, 2025
Begon enthousiast aan de dag
Begon enthousiast aan de dag. Tekende uren achtereen als een gek. Raakte in extase. Kwam terug op aarde. Deponeerde prop na prop in de prullenbak.
Buiten: hondenweer.
Buiten bombardeerde Israël Hamas-leiders in Quatar.
Buiten schopten pro-Palestijnse demonstranten stennis aan de finish van de Vuelta. Ik nam er geen aanstoot aan.
Bespeurde goddomme wel dat ik VVD’ers inmiddels niet meer kan luchten of zien. Horribel.
September 8, 2025
September 6, 2025
September 4, 2025
September 3, 2025
Over het lot o.a.
‘Ik zou ook graag willen dat iedereen verkiezingsprogramma’s bekijkt, interviews met de lijsttrekkers leest en vervolgens een weloverwogen besluit neemt. In werkelijkheid zoeken veel mensen een politicus met wie ze zich kunnen identificeren, iemand van wie ze denken dat die voor hun belangen vecht.’ – Roy Kramer, ex-D66-spindoctor
Fietste door vuige wind naar Dokkum, haalde onderweg nog een rondbanjerende koe van een drukke N-weg en liet me, terwijl ik in de Mitra rondhing, de fietstas van mijn fiets jatten. Nu was de fietstas oud en op een handpomp en een bandenreparatiesetje na leeg, maar toch: je blijft godverdegodver met je poten van andermans spullen af!
‘Nou had ik het leuk gevonden als Updike me een verhaal had verteld wat ik niet zelf had kunnen bedenken,’ zei de literaire critica in een boekenprogramma, ‘en ik vind dat-ie me een verhaal heeft verteld dat ik zelf had kunnen bedenken, maar hij vertelt het wel erg mooi, want hij kan ongelooflijk mooi schrijven, hij schrijft prachtige zinnen en alleen al om die zinnen is het de moeite van het lezen waard, maar verder heb ik het dichtgeslagen met iets van nou zo klaar, dat was dat.’
Het lot van een schrijver.
Het lot van een boek.
#1693, Ton van ’t Hof, Procreate, 2025
Gelukkig de mens die ergens verwacht wordt
September 2, 2025
Achter de dijk bij Wierum
Achter de dijk bij Wierum liepen we tegen vergezichten aan die ons niet onberoerd lieten. ‘Alles moet zo blijven,’ zei je en ik zwoer het je.
Achter de dijk bij Wierum, Ton van ’t Hof, Procreate, 2025
August 30, 2025
Drijfveren o.a.
Wat zijn de drijfveren van mijn schrijverschap? Over het antwoord op deze vraag heb ik me lang het hoofd gebroken. Totdat een gedicht zich als een reactie plots van me losmaakte. Dat titelloze gedicht heb ik opgenomen in de bundel Gelukkig de mens die ergens verwacht wordt, die volgende week bij Gaia Chapbooks verschijnt. Schrijven als levenshouding:
Zeggen hoe het zit, hoe het precies zitdat is het hoogste waartoe een mens in
staat is. Komedie is: in de veronderstelling verkeren
dat je zegt hoe het precies zit. Het
is allemaal zeer amusant. Ik lag aan het
wad in het gras en gaf me over
aan mijn gevoelens: de verwondering dat dit allemaal
bestaat en de zekerheid dat het zal verdwijnen.
///
Dacht voorts na vandaag en dacht somtijds ook niet na. Zelfs het snoeien van bomen vergt zo nu en dan opperste concentratie. Luisterde tijdens een felle regenbui naar Boekestijn & De Wijk over de Republikeinse invulling van het begrip vrijheid: het vrij zijn om je hufterig te mogen gedragen. Geen geintje.
Toen Telstar uit bij PSV op voorsprong kwam, zagen de spelers van Telstar daar zelf de lol ook wel van in.
Tafel met bril en wijnglas, Ton van ’t Hof, Procreate, 2025

Ton van ’t Hof, Procreate, 2025
Ton van ’t Hof, Procreate, 2025
Ton van ’t Hof, Procreate, 2025
Ton van ’t Hof, Procreate, 2025


