Mohammad Khazaie > Recent Status Updates

بانک چیست؟ بخشی از کتاب به بانک می پردازد و اینکه بانک چیست و چه بلایی سر مردم آورده؛ یاد آن حرف شهید آوینی افتادم که بانک و ما ادراک ماالبانک.

تولستوی می‌گوید: «سعادت راستین در زندگی یکی بیش نیست و آن این است که انسان برای دیگری زندگی کند» و این ماجرای عجیبی است. راستش مقادیر زیادی از معارف دنیا به نظر در این جمله است. زندگی برای دیگران! چیزی که جهان ما آن را برنمی‌تابد و در عصری که تمام کتابفروشی ها از کتاب های موفقیت شخصی پرشده اند صحبت از آن بسیار دشوار است.
با این حال باید به آن اندیشید...

مدت ها بود چنین کتابی، روان، بدون زوائد و لذت بخش نخوانده بودم!

بعد از مدت‌ها کتابخوانی!

کسی که دروغ می گوید و دروغهایش را هم باور می کند، دیگر هرگز نمی تواند حقیقت را دریابد، نه در خودش و نه در اطرافیانش؛ در نتیجه هم حرمت خودش را از بین می برد و هم حرمت دیگران.

بالاخره داره تموم میشه

یه مدته متاسفانه فرصت خوندن نداشتم.

چقدر سخت می گذرد خواندن این کتاب

عمو ویگیلی در کانتیکات:
تا اینجا با کلی دیوونه سر و کار داریم که خوب پرداخت میشن و ترحم برانگیزن. نمیدونم قراره بقیه داستان‌ها هم از همین تم تبعیت کنن یعنی؟

به روز عالی برای موزماهی:
داستان اول مجموعه عجیب و نامانوس. راستش من قبل از این هیچ چیزی از سیلنجر نخوانده بودم و اولین مواجه ام بود با این نویسنده که گویا رمان ناتور دشتش را هر رمان خوانی خوانده.
شاید انتخاب آثارو داستان های کوتاه شروع خوبی برای خواندن یک نویسنده نباشد و آدم را راحت ناامید کند، اما در این مورد خاص من سعی می کنم ناامید نشوم و اقلا همین کتاب را تمام کنم.

می‌خواستمش اما نمی‌توانستم؛ مثل ترس آلوده شدن به گناه.

به راستی حسین را چرا کشتند؟

سپس ادامه داد: آری فرزندم. اسلامی که به عدالت نرسد، کفری است که لباس توحید به تن کرده است.

سپس ادامه داد: آری فرزندم. اسلامی که به عدالت نرسد، کفری است که لباس توحید به تن کرده است.

پیرمرد با لبخند گفت: خواب زیاد آفت روح است فرزندم. خداوند روزی روح را در بیداری شب، و روزی جسم را در تلاش روز گذاشته است.

*پیرمرد عمار یاسر است

آن گاه که باید در کنار امامت می بودی نبودی، چه تفاوت می کند که کجا و به چه کار مشغول باشی؟ در محراب عبادت یا بزم عیش و نوش، چه تفاوت دارد؟
سلیمان شرمگین سر به زیر انداخت و اشکش جاری شد.

شان انسان جز این نیست که پیوسته در هجرت باشد.

در نظر علی ستمگر خوب و ستمگر بد وجود ندارد.

تا آن زمان که ظالمی ظلم می‌کند و ستم‌کشی ستم می‌برد، ابوذر زنده خواهد بود.

هرجا کاخی باشد، ابوسفیان همان جاست

بعضی اتفاقات داستان قابل پیش بینی است، یا شاید روند کند داستان است که آدم را به پیش بینی کردن وادار می کند.
لکن اگر آخر داستان را هم بدانم، باز می خوانمش و از هر پاراگرافش کیفور می شوم.

هر تغییری تاوان دارد. هرچه این تغییر بنیادی‌تر باشد، تاوانش گزاف‌تر است.

شبیه کتاب های عامیانه مو به تن آدم سیخ می کند، شبیه کتاب های فاخر آدم رو به فکر فرو می برد!

داستان به گمان تا حد زیادی کند پیش می رود و با پرش های ناگهانی این کندی را می خواهد جبران کند که آزاردهنده است.

چه کسی گفته تلفن آدم‌ها را به هم وصل می‌کند؟ نمی‌کند. فقط فاصله‌ها را یاد آدم می‌آورد و بار چیزی را که خودت می‌دانی، روی دوشت می‌گذارد.

ذائقه متناسب با روزگار ما همین داستان های چند صفحه ای است که انگار سکانس هایی کوتاه اسلوموشن شده پر از حذفی هستند که قرار است به ما نشان دهند آن چه را به خاطر سرعت نمی بینیم.
چطور می شود دوستشان نداشت؟

یک قرآن چاپ بیروت خریدم، با سیاق بندی و ترجمه عربی به عربی در حاشیه!
دوست داشتنی ترین چیزیه که تا به حال خریدم.

موضوع عالی است، بکر و کم پرداخته شده.
اما یا ایراد از ترجمه است یا خود نویسنده که گاهی متن مبهم می‌شود و در هم.
ضمنا شاید بهتر باشد مترجم یادآور شود که فلان اسم که میآید در داستان اسم پسر است یا دختر.