Moonstoey > Recent Status Updates

Reread jednej z moich ukochanych książek! Tym razem na własnych książkach, co wydaje się nieprawdopodobne biorąc pod uwagę to, jak przez długi czas była ona okrutnie niedostępna! Ale mamy wznowienie, także okrutnie się cieszę. Cytując Zuzę Zaksiążkowaną „Chyba zgubiłam serce w tej książce”. Ja też!

No tak, mogłam się spodziewać, że nie może być tak pięknie i ten wątek, którego zwykle nie lubię, a w poprzednim tomie mi się odbije i już wcale nie będzie tak fajnie. Skończyłam główny tom, zbyt dużo rzeczy poszło nie tak, ale zostało mi jeszcze 150 stron nowelki, która jest wydana razem z tomem i mam nadzieję, że jeszcze coś naprawi 🙏🏼

I love this, jeśli dalej tak pójdzie, to kolejna książka z tej serii dostanie ode mnie pięć gwiazdek, tego się trzymajmy 🙏🏼🙏🏼

Jestem absolutnie zachwycona ilością nawiązań w tej książce do historii zarówno Katniss, jak i Lucy Gray! Czytanie tych wszystkich nazwisk, ludzi, którzy są przodkami Katniss jest tak absolutnie genialne… A dziewczyna Haymitcha będąca z Trupy, tak jak Lucy Gray i prawdopodobieństwo, że Lucy jest spokrewniona z Katnisss. I ten Snow… to już mi rozwala głowę and i love it

Podsumowując - nic nie rozumiem, ale buja.

Na razie mnie nie porwało, ale też nie męczę się z nią i czyta mi się całkiem okej. Trochę muszę jeszcze poczytać o całej idei tej książki żeby ją zrozumieć, ale chyba dam radę.

😱😱😱😱😱😱

Jestem trochę zaskoczona, ale okazało się, że po czterech tygodniach przerwy od tej serii, kiedy skończyłam drugi tom, niesamowicie przywiązałam się do bohaterów i za nimi tęskniłam, co jest dla mnie ogromną rzeczą ostatnio! Ten tom też mi się podoba, zwłaszcza, że tutaj mocniej skupiamy się na Sloane, która jest chyba moją ulubienicą. Podoba mi się też ta logiczna zagadka kryminalna!

Reread.
Czytałam to po raz pierwszy trzy lata temu, więc nie pamiętam absolutnie niczego.
I wiecie co?
Czuję się w tym wspaniale, bo mogę przeżyć to jeszcze raz 😍
(Jakkolwiek to brzmi, biorąc pod uwagę o czym jest ta książka….)

No… będzie ciężko. Trochę jestem zniesmaczona i nieprzekonana :/

Fajne, ale te książki są za krótkie i to wszystko za szybko się dzieje 😭

Nie jest to poziom mojego ukochanego Vortexu, ciężko mi się połapać i bohaterowie są irytujący, ale muszę przeżywać, że całkiem się wciągnęłam. Póki co
Takie 3/5, miejmy nadzieję, że się nie pogorszy, bo lepiej raczej nie będzie.
Moja ulubiona część to scena, gdzie Rayne uświadamia sobie co czuje Cedric… i uwielbiam Matta, mój ulubiony z tej książki!

Dopóki się nie dowiedziałam, że te moce głównej bohaterki są dziedziczne to czułam się, jakbym czytała „Cień i Kość” 2.0, tylko że główna bohaterka włada mrokiem, a nie światłem jak Alina. Ale wkurzają mnie tak samo. A potem gdy poznałam mieszkańców Mirroru pomyślałam o Kapitolu. I jeszcze ten główny sędzia w tym świecie nazywa się Cornelius. Aragona jest jak Haymitch. Damn.

Z początku było całkiem nieźle, w pewien sposób mnie interesowało, ale im dalej tym gorzej… Nie znoszę wątków paranormalnych i wątku sekty, a to wlansie tutaj dostaje :/
Trzymam się jeszcze tego, że autor bardzo często na koniec niweluje te wątki jakimiś realistycznymi wyjaśnieniami. Dobrze raczej już nie będzie, ale dam radę. Chyba.

Po moich ostatnich bardzo słabych przeżyciach z tym autorem byłam sceptycznie nastawiona, ale póki co jest naprawdę ciekawie! Oby tylko zaraz się to nie skończyło.

Historia Finnicka oraz Joanny łamią mi serce 😭. A Peety jak nie lubiłam już w pierwszym tomie, tak teraz nie go lubię jeszcze bardziej (wybaczcie). Fascynujące też jest widzieć jak Gale wpada coraz bardziej w propagandę trzynastki, przez co drogi najstarszych przyjaciół z lasu się rozchodzą…

Reread, za pierwszego czytania dałam jej tylko trzy gwiazdki, także mam nadzieję na poprawę 💪🏻

Pierwsze sto stron to był mój osobisty koszmar, bohaterowie są głupi i nie myślą, fabuła jest bez sensu i nie ma tutaj absolutnie żadnego logicznego myślenia. Ale kolejne 100 stron jest już trochę wciągające, czyta mi się szybciej niż wcześniej, także się cieszę. Ale dla mnie nawet najbardziej wciągająca akcja nie naprawi braku logiki i myślenia, także może przy dobrych wiatrach dam jej 2/5

Zamysł na całą tą fabułę jest taki absurdalnie i oczywiście głupi, że aż mnie to bawi. Klasyczna sytuacja „Co może pójść nie tak?”. Pomijając to, początek trochę nudny i już chyba zdążyłam się odzwyczaić od stylu pisania tej autorki, bo nie jest łatwo.

Nie wydaje mi się, żeby akcja w dobrym kryminale/thrillerze powinna zaczynać się w połowie książki 🫠

Wszyscy kochają ta trylogię i ją wychwalają, więc ja chyba jestem jakaś inna 🤷🏼‍♀️

Trochę nic się nie dzieje, ale całkiem dobrze mi się ją czyta - „płynę” przez nią.

KOCHAM SYRIUSZA!
No i ten, eheheh… uwielbiam też Tonks. I Remusa.
A jakbym miała powiedzieć coś trochę bardziej merytorycznie… to widać ogromny przeskok pomiędzy poprzednimi częściami a tą, jeśli chodzi o powagę sytuacji itd. Nie bez powodu mówi się, że ten tom to definitywnie koniec HP dla dzieci. I widać to już po 100 stronach.

Jeszcze nie za wiele wiem o tej książce, ale czuję, że już mi się podoba. Ciekawi mnie ta cała sprawa Kevina i Neila oraz ich backstory, chociaż jak mówię, niewiele rozumiem póki co. Podoba mi się ta wizja drużyny jako ośrodka dla trudnej młodzieży jeśli mogę to tak nazwać. I liczę też bardzo na found family, bo mam trochę takie przeczucia. Zdaje się, że ta książka jest naprawdę mocna.

Reread. Nie pamiętam wiele ze wszystkich tomów, tylko te najmocniejsze wydarzenia, ale pamiętam, że to była moja ulubiona część gdy czytałam po raz pierwszy. I teraz, gdy czytam ją kolejny raz, coraz bardziej uświadamiam sobie, dlaczego akurat ta była moją ulubioną. Jestem wciągnięta bardzo, to jest takie dobre…

Ewidentnie za pierwszego czytania nie doceniałam postaci Robina. Jest taką comfort postacią 🥹

Reread, bo tak.
A tak na serio to nie mam już co czytać… reread tej serii też miałam w planach, a że nie pamiętam z tego praktycznie nic to można udawać, że czytam to po raz pierwszy, prawda?
Uwierzcie, naprawdę kiedyś skończę z tymi rereadami i zacznę coś nowego. Jak mnie coś zainteresuje 🙏🏼

Są takie sceny, które pamiętam mimo tego, że czytałam tę książkę trzy lata temu i naprawdę nie wiele z niej pamiętam. A jednak niektóre są tak mocne, tak zapadające w pamięć… najśmieszniejsze jest to, że niektóre kojarzę nawet z filmu, którego nigdy nie obejrzałam 😂

Powtarzam się, ale ta książka jest tak dobra, tak genialna… i po prostu legendarna 🛐

Reread
Już widzę, że właśnie tego potrzebowałam. Tutaj już pierwsze pięćdziesiąt stron jest naprawdę mocne. Ta książka jest legendarna i chyba nikogo to nie dziwi.

Kocham tą książkę 🥹
Przyrzekam, że gdy tylko pojawił się Alastor Moody to nie wiem czy mam krzyczeć z radości czy zacząć płakać, skoro znam fabułę tej książki… nie mogę się doczekać tego jednego momentu… Świetnie się bawię i uwielbiam fabułę tej części!!