Achitophel

“چرا پیرها همه‌اش لب ایوان می‌نشینند، یا لب حوض؟”
― هوشنگ گلشیری, شازده احتجاب

“I barely knew I had skin before I met you.”
― Sarah Waters, The Paying Guests

“خودپرستی محدودیت و حصار است. عشق به غیر مطلقاً، این حصار را می شکند...
علاقه به خود که از آن به «حب ذات» تعبیر می شود، به غلط در انسان گذاشته نشده است تا لازم گردد از میان برداشته شود. اصلاح و تکمیل انسان بدین نیست که فرض شود یک سلسله امور زاید در وجودش تعبیه شده است و باید آن زایدها و مضرها معدوم گردد. به عبارت دیگر، اصلاح انسان در کاستی دادن به او نیست، در تکمیل و اضافه کردن به اوست.
مبارزه با خودپرستی، مبارزه با «محدودیت خود» است. این خود باید توسعه یابد تا همه انسانهای دیگر را بلکه همه حهان خلقت را دربرگیرد...
عشق، اوج علاقه و احساسات است. ولی نباید پنداشت که آنچه به این نام خوانده می شود یک نوع است، دو نوع کاملا متفاوت است...
انسان آنگاه که تحت تاثیر شهوات خویش است، از خود بیرون نرفته است؛ شخص یا شیء مورد علاقه را برای خودش می خواهد... اما انسان گاهی تحت تاثیر عواطف عالی انسانی خویش قرار می گیرد، محبوب و معشوق در نظرش احترام و عظمت پیدا می کند، سعادت او را می خواهد، آماده است خود را فدای خواسته های او بکند... ارادت و محبت به پاکان و مردان خدا از این مقوله است.”
― مرتضی مطهری, سیره امیرالمؤمنین

“«...
نسلی که در مقابله با خصم هوشيار
مستانه گرز خود را بر پای اسب کوفت
دشمن رسيد و کاسه ی سر را ازو گرفت
آنگاه طعم باده ی خون را بدو چشاند
نسلی که از پدر
نامی شنيده بود و نشانی نمی شناخت
در روز جنگ، دشمن او جز پدر نبود
هنگام مرگ، نوحه بر او جز پدر نخواند
ما هم به سهم خويش
افسانه ای بر اين همه افزدويم
ما، بردگان فقر و اسيران آفتاب
از فخر شعر، سر به فلک سودیم
ما، بازماندگان مشاهير باستان
از نسل ابلهان
از نسل شاعران
يا نسل عاشقان کهن بوديم
...»”
― نادر نادرپور