Πολυχρόνης Κουτσάκης's Blog, page 24

Ο καινούργιος υπουργός Παιδείας της χώρας (αγάπη μόνο)

Μα πόσο μεγάλη καρδιά έχει αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, ο υπουργός Παιδείας μας, ο κ. Φίλης. Μια καρδιά γεμάτη αγάπη, αγάπη μόνο. Αφού να φανταστείτε, σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα, το υπουργείο σκέφτεται, μετά τον ξεσηκωμό που έγινε, να αλλάξει την προχθεσινή του απόφαση. Να μην πετάξει έξω από το ολοήμερο σχολείο τα παιδιά των άνεργων και των ανασφάλιστων, να τους επιτρέψει να φοιτήσουν εκεί. Φανταστείτε! Τα παιδιά των άνεργων θα έχουν δικαιώματα! Για τόση αγάπη, μιλάμε.Προσθέτω την αγάπη του κ.Φίλη για τους ανέργους, με την αγάπη του κ. Λιάκου για τους εργάτες, τους κτηνοτρόφους και τις νοικοκυρές (http://polyk.blogspot.com.au/2016/05/blog-post_80.html), και αναρωτιέμαι, σε ποιον πλανήτη αυτοί οι άνθρωποι είναι αριστεροί; Συγνώμη, συγνώμη, λάθος, ξαναθέτω την ερώτηση: σε ποιον πλανήτη αυτοί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι;Κι επειδή ο πρωθυπουργός μας προφανώς δυσκολεύεται να βρει κάποιον να του αναθέσει το υπουργείο Παιδείας, αν σκεφτεί κανείς ότι το ανέθεσε στον Μπαλτά και μετά στον Φίλη, έχω πρόταση: υπουργός Παιδείας της χώρας στον επόμενο ανασχηματισμό να γίνει ο Τάσος Ποτσέπης, ξέρετε, αυτός ο εικοσάχρονος που βγαίνει στις εκπομπές και φωνάζει «αγάπη μόνο», φιλώντας τα μεγάλα του μπράτσα και κάνοντας ότι του κατέβει.Νομίζετε ότι κάνω πλάκα, αλλά δεν κάνω. Ο Τάσος Ποτσέπης δεν υστερεί σε τίποτα από τον Νίκο Φίλη. Έχει ακριβώς τις ίδιες σπουδές (απόφοιτος Λυκείου) και επιπλέον έχει ένα σύνθημα (αγάπη μόνο) που αποκλείεται να τον έκανε ποτέ να σκεφτεί να πετάξει τα παιδιά των ανέργων έξω από τα ολοήμερα.

Για ένα πιάτο φαΐ (σκέψου όπως ο Σάκης)

Η περασμένη Παρασκευή ήταν μια σημαντική μέρα. Γιατί για πρώτη φορά ακούσαμε από το στόμα ενός Έλληνα πρωθυπουργού μέσα στην κρίση ποιο είναι ακριβώς, σε Ευρώ, το όριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μας το είπε ο κύριος Τσίπρας. Θα έχουν γεράματα αξιοπρέπειας οι αγρότες, με 384 Ευρώ, μας είπε. Κι επειδή οι αγρότες δεν είναι κατώτεροι άνθρωποι (ελπίζω) στο μυαλό του πρωθυπουργού μας, η εξήγηση προφανώς αφορά σε όλους τους συνταξιούχους.Όποιος μαζεύει εισόδημα 384 Ευρώ το μήνα, από τα οποία βέβαια πρέπει να πληρώσει τα φάρμακά του, τους γιατρούς του, τον ΕΝΦΙΑ ή το νοίκι του, οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις έχει, καθώς και να φάει, είναι αξιοπρεπής. Αν μάλιστα σε ένα σπίτι δούλευε μόνο ο άντρας, τότε με τα 384 Ευρώ θα πρέπει να ζήσει στα γεράματα και ο ίδιος και η γυναίκα του. 192 Ευρώ το άτομο, με αξιοπρέπεια πάντα. Η αξιοπρέπεια είναι πάνω απ’ όλα.Όλα αυτά μας τα είπε ο κ. Τσίπρας τονίζοντας πόσο περήφανος είναι που έκανε τις υποσχέσεις του πράξη.Μιλάμε για έναν άνθρωπο που μαζί με τους υπουργούς και τους βουλευτές του πανηγυρίζουν για το πόσο σημαντικό έργο κάνει η κυβέρνησή τους στην υγεία, την στιγμή που ασθενείς σε πολλά νοσοκομεία φέρνουν σαπούνι, γάζες, βαμβάκι, χαρτιά από το σπίτι τους - κι όταν δεν έχουν να φέρουν, σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν έρανο οι γιατροί και οι νοσηλευτές για να αγοράσουν ότι χρειάζεται ο ασθενής. Ο ασθενής, που μην ξεχνάμε, συχνά χρειάζεται μήνες αναμονής μέχρι να μπορέσει να δει κάποιον γιατρό στο νοσοκομείο.Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ διορίζει με χθεσινή τροπολογία τέσσερις δημοσιογράφους στα γραφεία υπουργών με μισθό πάνω από 2500 Ευρώ το μήνα. Με αξιοπρέπεια. Αναρωτιέται κανείς, όταν ακούει τον πρωθυπουργό να τολμάει να τα λέει αυτά, πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει ίχνος ντροπής.Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτηση «γιατί δεν υπάρχει τσίπα;». Δεν ξέρω αν έτυχε να παρακολουθήσετε την πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του Σάκη Ρουβά, όπου ρωτήθηκε και για θέματα πολιτικής και έκανε την εξής πολύ συνειδητοποιημένη ανάλυση: «Ξέρετε, εγώ δεν είμαι υπέρ των επαγγελματιών πολιτικών. Όταν κάποιος ασχολείται επαγγελματικά με την πολιτική και εξαρτάται από αυτό η ζωή του, η ζωή των παιδιών του, αν θα έχει να φάει δηλαδή, αμέσως η επόμενη σκέψη του είναι ότι πρέπει να εκλεγεί. Αυτό αμέσως τον οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις. Αν εγώ σκεφτώ ότι πρέπει να πω κάτι που θα σας γοητεύσει ή που θα ακουστεί καλό στα αυτιά σας, για να συνεχίσω να έχω φαγητό στο σπίτι, θα με κάνει να ερευνήσω τι είναι αυτό που θέλετε να ακούσετε για να με ψηφίσετε». Εγώ λέω να σκεφτούμε για λίγο όπως ο Σάκης. Να σκεφτούμε το υποθετικό σενάριο όπου ο κ. Τσίπρας στις επόμενες ή στις μεθεπόμενες εκλογές δεν μπαίνει καν στην Βουλή. Τι θα κάνει για να ζήσει, αν υποθέσουμε ότι ισχύουν όσα γνωρίζουμε γι’ αυτόν, ότι δηλαδή δεν έχει άλλα εισοδήματα; Στην αρχή, θα ακολουθήσει πιθανότατα τον δρόμο του Γ.Παπανδρέου και του Γ. Βαρουφάκη, θα πάρει λεφτά για να δώσει μερικές ομιλίες ανά τον κόσμο, να εξηγήσει πώς χειρίστηκε την κρίση. Μετά; Ο κ. Τσίπρας είναι 42 χρονών, θυμίζω. Έχει μπροστά του 25 χρόνια για να βγει στην σύνταξη. Όπως παραδέχτηκε ο κολλητός του κ. Φλαμπουράρης, ο κ. Τσίπρας δεν έχει δουλέψει στη ζωή του γιατί «πότε να προλάβει;». Θα τον προσλάβει μήπως στα 40-φεύγα του κάποιος ως μηχανικό με ασήμαντη εμπειρία; Πού θα πάει να δουλέψει; Με ποια προσόντα; Εσείς, αν είχατε μια δική σας εταιρία, θα τον προσλαμβάνατε, στην θέση ανθρώπων που είναι επί χρόνια επαγγελματικά ενεργοί;Με λίγα λόγια, την χώρα κυβερνάει ένας άνθρωπος ο οποίος αν σταματήσει να εκλέγεται δεν έχει τρόπο να ζήσει. Ένας άνθρωπος απελπισμένος. Που όταν έρθει η ώρα να ξαναπάμε σε εκλογές θα βρει κάτι καινούργιο απίθανο να υποσχεθεί, για να επιβιώσει. Αυτή είναι η απάντηση στο γιατί θα κάνει τα πάντα, γιατί θα πει τα πάντα, γιατί θα δοκιμάσει τα πάντα, χωρίς ντροπή, για να παραμείνει στην εξουσία.  

Ομιλία στο TEDxChania - Η απόρριψη είναι μια λέξη με οκτώ γράμματα

Αρκετοί φίλοι, εντός και κυρίως εκτός Χανίων, μου είχαν ζητήσει να δουν την ομιλία μου στο TEDxChania τον περασμένο Οκτώβριο, που είχε τίτλο: "Η απόρριψη είναι μια λέξη με οκτώ γράμματα".
Αφού ευχαριστήσω πρώτα για μια ακόμα φορά την καταπληκτική ομάδα του TEDxChania, για την πρόσκληση αλλά και για την ζεστασιά με την οποία αγκάλιασε όλους τους ομιλητές, να το link της ομιλίας:
https://www.youtube.com/watch?v=Cw0IUkW0myI&feature=youtu.be

Αγράμματοι εργάτες και ψυχωτικές νοικοκυρές, σταματήστε να τον ενοχλείτε, μεγαλουργεί

Συνεχίζω από εκεί που ξεκίνησε το κείμενο της περασμένης Τετάρτης. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία είναι όπως είπαμε ο κύριος Αντώνης Λιάκος, τον οποίο θαυμάζει απεριόριστα ο πρωθυπουργός μας. O κύριος Λιάκος έχει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, το οποίο ανακοίνωσε και στις εφημερίδες για να το μάθετε όσοι έχετε παιδιά στο γυμνάσιο και στο λύκειο.Το ποιος είναι ο κύριος Λιάκος θα σας το αφήσω για το τέλος, για να μην πάθετε ντουβρουτζά από τώρα. Ο κύριος Λιάκος και η επιτροπή λοιπόν προτείνουν να υπάρχουν στα γυμνάσια και στα λύκεια λιγότερα διαλείμματα για τους μαθητές και λιγότερα μαθήματα κάθε μέρα. Στο σημείο αυτό πιθανόν να σκέφτεστε: «Όπα, τι διάβασα τώρα; Αφού λιγότερα διαλείμματα σημαίνει περισσότερη ώρα μάθημα, πώς γίνεται να μειωθούν και τα μαθήματα και τα διαλείμματα;». Ο λόγος που δεν καταλαβαίνετε την πρόταση, αγαπημένοι αναγνώστες, είναι ότι δεν σας κόβει. Ότι δεν έχετε το πνευματικό μέγεθος του κυρίου Λιάκου για να αντιληφθείτε την πρόταση.Ένας απλός τρόπος π.χ. να μειωθούν και τα μαθήματα και τα διαλείμματα είναι να κοπούν πολλά μαθήματα από το πρόγραμμα του γυμνασίου και του λυκείου, όπως θα κοπούν τώρα και από το δημοτικό. Έτσι, το κράτος θα ξεφορτωθεί πολλούς ενοχλητικούς καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων, που δεν φτάνει που διδάσκουν, θέλουν να πληρώνονται κιόλας, τα τομάρια.Επόμενη πρόταση της επιτροπής: κατάργηση των βαθμών. Θα υπάρχει μόνο περιγραφική αξιολόγηση του μαθητή. Γιατί να στενοχωρούμε τα παιδιά, όταν δεν πηγαίνουν καλά στα μαθήματα; Αντί να τους βάζει, π.χ., ο καθηγητής «έντεκα» στα μαθηματικά, θα γράφει στον έλεγχο: «μέτριος» ή «γλυκύ βραστός» - συγνώμη, μπερδεύτηκα με τον καφέ μου, εννοούσα «μέτριος» ή «καλούλης» ή «γλυκούλης» ή «γουάου». Επίσης, αν δεν υπάρχουν βαθμοί, δεν θα μπορεί να ποσοτικοποιείται και το πόσο καλός είναι ο μαθητής, κι έτσι θα καταργηθεί και η απαίσια αριστεία, που ως γνωστόν από τον κ. Μπαλτά είναι ρετσινιά, δηλαδή μη σου τύχει στο παιδί σου και είναι άριστο, πρέπει αμέσως να το πλακώσεις στα χαστούκια. Επίσης, οι μαθητές θα γράφουν ερευνητικές εργασίες και θα καταργηθούν οι πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά μόνο για τις πανεπιστημιακές σχολές που κανείς δεν θέλει. Για όλες τις υπόλοιπες, οι μαθητές θα έχουν κανονικά στο κεφάλι τους τις πανελλήνιες που βιάζουν την εφηβεία τους, και θα έχουν ΚΑΙ τις ερευνητικές εργασίες από πάνω, ώστε να τους αποτελειώσουμε.Φυσικά, σας έχω τα καλύτερα προς το τέλος.Το σχέδιο της επιτροπής προβλέπει 4 χρόνια γυμνάσιο με ολοκληρωμένες εγκύκλιες γνώσεις. Αυτό το ολοκληρωμένες κρατήστε το. Θα ακολουθεί ένα ανανεωμένο διετές λύκειο με ερευνητικές εργασίες και επιλογές μαθημάτων. Ξέρω τι σκέφτεστε, είμαι μέσα στο μυαλό σας. Σκέφτεστε: «Μήπως πάμε έτσι απαλά-απαλά προς την κατεύθυνση να βγάζουμε τα παιδιά από το σχολείο στα 16 τους; Δηλαδή σιγά-σιγά να πούμε ότι αφού το λύκειο είναι «ανανεωμένο και ερευνητικό» για να προετοιμάσει όσους θέλουν πανεπιστήμιο και αφού το γυμνάσιο προσφέρει ολοκληρωμένες γνώσεις, και αφού πολλοί Έλληνες πια είναι φτωχοί και δεν έχουν λεφτά να πληρώνουν φροντιστήρια, καλό είναι και το απολυτήριο γυμνασίου και άντε τρέχα τώρα πιτσιρίκο να βρεις καμιά δουλειά στα 16 να βοηθήσεις την οικογένειά σου;».Ειλικρινά λυπάμαι για λογαριασμό σας που τα σκέφτεστε αυτά. Σας χρωστάω τις πληροφορίες για το ποιος είναι ο κ. Λιάκος. Αντιγράφω από σχετικό κείμενο του γνωστού σκιτσογράφου Στάθη Σταυρόπουλου, που ήταν μέχρι πρόσφατα συνοδοιπόρος του στον ΣΥΡΙΖΑ και τον γνωρίζει καλά. Πριν το διαβάσετε, επιτρέψτε μου να σοβαρευτώ και να σας πω πόσο ντρέπομαι που κάποιος όπως ο κ. Λιάκος, που θεωρεί κατώτερους ανθρώπους τους εργάτες, τις νοικοκυρές, τους κτηνοτρόφους, και χρησιμοποιεί τις λέξεις αυτές ως βρισιά, είναι επικεφαλής του διαλόγου για την παιδεία στην χώρα. Και να σας πω ότι δεν μου κάνει εντύπωση που τον θαυμάζει ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός. Ακολουθεί απόσπασμα από το κείμενο του Στάθη:«Ο κ. Λιάκος, συγκρίνει, αν δεν ταυτίζει, τους Μακεδονομάχους, φέρ’ ειπείν, με τους Ταλιμπάν. Θεωρεί τη Γενοκτονία των Ποντίων μιαν κακή στιγμή μιας καλής πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μάλιστα εισηγείται την απάλειψη του όρου «Τουρκοκρατία») και ενώ αντιλαμβάνεται πλήρως την εθνική συνέχεια των Κινέζων ή των Εβραίων, με την εθνική συνέχεια των Ελλήνων παρουσιάζει κάποια αντιληπτική δυσκολία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτές είναι οι επιστημονικές απόψεις του κ. Λιάκου. Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ιστορία είναι ένα «αφήγημα» ή ότι η αλήθεια δεν χρειάζεται την απόδειξή της. Όμως ο κ. Λιάκος χαρακτηρίζει όσουςτου αντιλέγουν «νοικοκυρές, εργάτες (!), αγράμματους, εσμούς, κτηνοτρόφους, εθνικιστές, φαιοχίτωνες, παράφρονες» και άλλα τέτοια επιστημονικά. Α, ξέχασα! και «ψυχωτικούς»! Ο κ. Λιάκος έχει πάρει εργολαβία ό,τι αφορά την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων. Διακηρύσσει ότι οι παίδες πρέπει να αποκτούν «ιστορική και όχι εθνική συνείδηση». Εισηγείται την απάλειψη όσων γεγονότων υπομιμνήσκουν «οικεία κακά» και συνεπώς γεννούν το μίσος μεταξύ των λαών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή ή οι διωγμοί επί Τουρκοκρατίας, ενώ, αντιθέτως, πρέπει να τονίζονται οι ημέτερες αγριότητες, όπως η σφαγή της Τριπολιτσάς, κατά την οποίαν το προγονικό δεν πολέμησε ως όφειλε τους Τούρκους με ροδοπέταλα, αλλά με αιμοσταγείς και εκδικητικές, για αιώνες σφαγών και σφαγών, χατζάρες. Ντροπή μας! Υπήρξαμε και τότε άκρως «ψυχωτικοί» και «εθνικολαϊκιστές». Είναι φανερό ότι ο κ. Λιάκος αντιλαμβάνεται την ιστορία ως προπαγάνδα στον δημόσιο λόγο. Προσαρμόζει τα γεγονότα στις ιδεολογικές του αναφορές (όποιες κι αν είναι αυτές), όπως ακριβώς έκανε και όταν υποστήριξε το δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση - ένα βιβλίο με 78 πραγματολογικά λάθη (!!!) διαπιστωμένα απ’ όλους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ένα βιβλίο που οι συγγραφείς του δεν αντιλαμβάνονταν τη διαφορά μεταξύ ΕΣΣΔ και Ρωσίας. Μεγάλη επιστημονική επιτυχία, για την οποίαν ο βαθειά μορφωμένος κ. Λιάκος απαγόρευε στις «νοικοκυρές», τους «γλωσσολόγους των ταξιτζήδων» και τους «εργάτες» να έχουν λόγο!!!»

Όταν τελειώνουν τα αστεία και πρέπει να πας σπίτι σου

Είχα όρεξη να κάνω πλάκα, σήμερα. Να σας μιλήσω, ας πούμε, για τις δηλώσεις του Προέδρου της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, κυρίου Αντώνη Λιάκου, που μας ενημέρωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτεται να υλοποιήσει μια εκπληκτική ιδέα για τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας. Αντί να είναι 3+3 χρόνια το γυμνάσιο και το λύκειο, θα είναι 4+2. Κάποιος από την επιτροπή που ήταν δυνατός στα μαθηματικά τους είπε ότι εκτός από το 3+3 και το 4+2 υπάρχουν και άλλα αθροίσματα που οδηγούν στο 6, όπως τα 5+1 και 6+0. Η επιτροπή τα εξέτασε, αλλά τα απέρριψε προς το παρόν, ως πολύ προχωρημένα. Επίσης, η επιτροπή (φυσικά) δεν καταργεί τις πανελλήνιες, γιατί είναι λέει αντικειμενικό σύστημα, αλλά επειδή έχουν μεγάλη καρδιά τα μέλη της σκέφτονται να επιτρέπουν να μπαίνουν χωρίς εξετάσεις οι μαθητές σε σχολές που δεν τις επιλέγει σχεδόν κανείς. Δηλαδή όσοι φοιτητές αποτυγχάνουν στις εξετάσεις θα μπορούν να μπαίνουν σε άδειες σχολές που δεν γουστάρουν. Μιλάμε για πραγματική επανάσταση.Αυτά λοιπόν θα έλεγα, και μερικά ακόμα, για πλάκα. Αλλά μετά διάβασα την τελευταία είδηση από το υπουργείο Παιδείας. Και το πήρα απόφαση, ότι με αυτή την κυβέρνηση και με αυτόν τον υπουργό Παιδείας, τον Ν. Φίλη, τα αστεία τελειώνουν. Σαν να μην έφτανε λοιπόν ότι αυτός ο πολύ δημοκράτης κύριος απαγόρευσε ομιλίες, εκδηλώσεις, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις στα γυμνάσια και στα λύκεια της χώρας, χθες ήρθε να τσακίσει και τα δημοτικά σχολεία.  Από τον Σεπτέμβρη λοιπόν, αν δεν το μάθατε όσοι έχετε παιδιά στο δημοτικό, τα παιδιά σας θα διδάσκονται μία ώρα λιγότερη, θα τελειώνουν το μάθημα στις 13:15 (εκτός αν πηγαίνουν σε ολοήμερο, μέχρι τις 16:00). Γιατί να πηγαίνουν λιγότερες ώρες στο σχολείο τα παιδιά; θα αναρωτηθείτε. Η ανακοίνωση του υπουργείου σας εξηγεί το γιατί: «εξασφαλίζεται η δημιουργία ζώνης ανάμεσα στο διδακτικό (08:15-13:15) και εργασιακό ωράριο (13:15-14:00) των εκπαιδευτικών ώστε να διασφαλιστεί η δυνατότητα πραγματοποίησης των συναντήσεων του συλλόγου διδασκόντων όσο συχνά κρίνεται αναγκαίο».Τα παιδιά θα πηγαίνουν κάθε μέρα μία ώρα λιγότερη στο σχολείο ώστε ο σύλλογος διδασκόντων να συνεδριάζει όποτε χρειαστεί!Εδώ πια μιλάμε ξεκάθαρα για μια πολύ οργανωμένη προσπάθεια να οδηγηθούν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σκοτάδι τα παιδιά σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες της χώρας. Και γιατί να μην οδηγηθούν στο σκοτάδι, θα μου πείτε; Εδώ κοτζάμ κύριος Φίλης έβγαλε ένα λύκειο, πέρασε όλη του τη ζωή ως κομματικό στέλεχος-δημοσιογράφος, και έφτασε να γίνει υπουργός Παιδείας. Γιατί να μην καταφέρουν το ίδιο και τα δικά σας παιδιά, χωρίς γνώσεις;Κοιτάζω το λεξικό. Στο γράμμα «Ο». Ανάμεσα στο «ουσιώδης» και στο «ούτε» βρίσκεται η λέξη «ουστ».
    

Γιώργη, σε ξάνοιξα να λες κατσουκανιές

Μια που μιλούσαμε για τον Τζόρνταν τις προάλλες, θέλω να δηλώσω πόσο χαρούμενος είμαι που υπάρχει ένας άνθρωπος στην Ελλάδα που του μοιάζει. Ένας υπουργός που θέλει κάθε φορά να ξεπερνάει τον εαυτό του, όπως ο Τζόρνταν όταν έπαιζε, και τα καταφέρνει. Μιλάω φυσικά για τον τιτανομέγιστο γιγαντοογκόλιθο, τον Γιώργη τον Κατρούγκαλο. Που κάθε φορά θα πει κάτι και θα αφήσει τους υπόλοιπους συριζανελουπουργούς και βουλευτές να τρώνε τη σκόνη του.
Μην ξεγελιέστε, δεν είναι εύκολο αυτό που κάνει ο Γιώργης. Σκέψου να’ χεις να ανταγωνιστείς π.χ. τον Δρίτσα, που για κάθε τι που υπογράφει λέει ότι μπορεί και να μην ισχύει αυτό που υπέγραψε. Τον Φίλη που απαγορεύει τις εκδηλώσεις στα σχολεία γιατί είναι λέει πολλά τα αιτήματα που φθάνουν στο υπουργείο και βαριούνται να τα κοιτάξουν, τώρα που πιάσανε οι ζέστες. Τον ανυποχώρητο Κοντονή, που τα καταργεί και τα διαλύει όλα και μετά δεν καταργεί τίποτα και σφυρίζει κλέφτικα. Τον Μάρδα που περιμένει να κάνουν επενδύσεις οι πρόσφυγες από τις σαπιόβαρκες γιατί άκουσε από τον Νότη τον Σφακιανάκη ότι έχουν τρελά λεφτά. Τον Πάνο τον Καμμένο με στολή παραλλαγής. Τον Γιώργο Πάντζα, που δεν χρειάζεται στολή παραλλαγής, είναι γεννημένος κομάντο. Τον Μπαλτά, που δεν γουστάρει να έρθουν τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Την υπουργό Τουρισμού Έλενα Κουντουρά που δεν απαντάει στις επιστολές της Ryanairγιατί είναι πολύ busyμε τα projectsτης, δεν έχει enoughtimeγια απαντήσεις και δεν θυμάται και ποιος είναι αυτός ο Ryan ο αέρινος που της φωνάζει ότι θα φύγει από τη χώρα. Kάποιος της είπε ότι είναι ξάδερφος του άλλου αέρινου, του Τζόρνταν, αλλά δεν ήταν σίγουρος κι έτσι η Κουντουρά έβαλε έναν μετακλητό υπάλληλο του γραφείου της Βουλής να τηλεφωνήσει στον Τζόρνταν για να μάθει για το σόι του. Ο Τζόρνταν δεν απάντησε, αλλά τι περίμενες, μια ζωή αγενέστατος, έβγαζε και την γλώσσα έξω όταν έπαιζε μπάσκετ, καθόλου σαβουάρ βιβρ. Η υπουργός στενοχωρήθηκε που δεν μπορούσε να μάθει ποιος είναι ο Ryan ο air που της στέλνει τόσα γράμματα και πήγε να βάλει τα κλάματα. Ο μετακλητός υπάλληλος δεν άντεχε να την βλέπει στενοχωρημένη, σηκώθηκε επάνω και της τραγούδησε το «πιάσε τον λεβιέ, κούνα τον λεβιέ, πάμε πρώτη πάμε τρίτη, όπισθεν καλέ» - είχε μόλις επιστρέψει από το μπουζουξίδικο όπου δουλεύει τα βράδια πριν πάει το πρωί να συμβουλεύσει τον πρόεδρο της Βουλής, υπάρχουν και τα βιντεάκια του που τραγουδάει στο Ίντερνετ, αν θέλετε να τα απολαύσετε, γράψτε «Ζάμπας, λεβιές» στο googleκαι θα μερακλώσετε.Με λίγα λόγια, ο Γιώργης o Κατρούγκαλος έχει δύσκολο έργο, μεγάλο ανταγωνισμό. Αλλά ο Γιώργης είναι εγγύηση – θυμάστε ας πούμε τότε που ζήτησε από τον κόσμο να βγει στον δρόμο για να διαδηλώσει ενάντια στα μέτρα που ο ίδιος αποφάσιζε και υπέγραφε. Ή την άλλη του δήλωση, ότι με το νέο ασφαλιστικό «θα τα πάρουμε από αυτούς που φοράνε μαντηλάκι και γραβάτα, σαν εμένα». Γιατί ο Γιώργης παραμένει πάντα βαθιά μέσα του ένα αγνό, λαϊκό αγόρι.Η τελευταία του δήλωση, αν δεν την πήρατε χαμπάρι, ήταν μαγική. Είπε, ο Γιώργης, για τις συντάξεις των παλιών βουλευτών:«Στο νόμο δεν είχαμε στείλει τις βουλευτικές συντάξεις στο νέο φορέα κοινωνικής ασφάλισης ακριβώς γιατί ο νέος φορέας θα περιλαμβάνει μόνο συντάξεις για τις οποίες έχουν καταβληθεί εισφορές. Επειδή όμως δημιουργήθηκε ένας πολιτικός θόρυβος υποβολιμαία, όχι επειδή υπήρχε ένα πραγματικό θέμα, ο πρωθυπουργός μου ζήτησε και αποδέχτηκα απολύτως γιατί είναι λογικότατο, να μην υπάρξει η εξαίρεση των βουλευτών από τον νέο ΕΦΚΑ και οι βουλευτές λοιπόν οι παλιοί, θα παίρνουν συντάξεις από το νέο φορέα κοινωνικής ασφάλισης».Πάμε πάλι, για να συνειδητοποιήσουμε τι ακούσαμε: θέμα δεν υπήρχε. Όλος ο θόρυβος δημιουργήθηκε υποβολιμαία. Επειδή όμως δημιουργήθηκε θόρυβος από κακοπροαίρετους ανθρώπουςγια το θέμα που δεν υπήρχε, ο πρωθυπουργός άλλαξε γνώμη. Λόγω θορύβου! Και μόλις ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον Γιώργη να αλλάξει εντελώς την απόφασή του, ο Γιώργης το αποδέχτηκε «απολύτως» γιατί είναι «λογικότατο». Είναι λογικότατο να δουλεύεις πολύ πάνω σε κάτι, και μόλις δημιουργείται θόρυβος γύρω από αυτό που δούλεψες, εσύ να κάνεις κωλοτούμπα και να εφαρμόζεις αμέσως τα ανάποδα από αυτά που είχες αποφασίσει. Λογικότατο.Τι δεν καταλαβαίνετε, πραγματικά; Απορώ μαζί σας.Υ.Γ. Για όσους δεν γνωρίζουν κρητικά, ο τίτλος του κειμένου σημαίνει: «σε είδα να λες πονηριές».

Συνέντευξη στο Hania News

Ευχαριστώ τον Γιώργο Γεωργακάκη για την συνέντευξη, και θερμές ευχές για καλή επιτυχία στο Hania News: http://bit.ly/1rnJ2xK

Οι άθλιοι

Τρεις πολύ πρόσφατες ιστορίες που μοιάζουν να μην έχουν κάτι να τις συνδέει, αλλά έχουν:·       Ο Μπιλ Κόσμπι, κατά κοινή ομολογία ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς στην ιστορία των ΗΠΑ, δέχεται μαζικές κατηγορίες από δεκάδες γυναίκες που ισχυρίζονται πως τις νάρκωνε και τις εκμεταλλευόταν σεξουαλικά (οι κατηγορίες αφορούν τα τελευταία πενήντα χρόνια). Παρόλο που δεν έχει υπάρξει καμία καταδίκη από την δικαιοσύνη, η κοινή γνώμη αποδοκιμάζει τον Κόσμπι σε βαθμό σιχαμάρας, όλα του τα καλλιτεχνικά πρότζεκτ ακυρώνονται, και από ίνδαλμα περνάει σε χρόνο dt στο περιθώριο.·       Ένας άντρας μοντέλο, στην Ελλάδα, που έχει φήμη καλού παιδιού, συλλαμβάνεται ως έμπορος ναρκωτικών. Περνάει κάποια χρόνια στην φυλακή. Βγαίνει και η ελληνική σόου μπιζ τον υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες.·       Ένα κοριτσάκι γεννιέται στην Ελλάδα από ναρκομανείς γονείς. Οι γονείς εξαφανίζονται, αφήνουν το μωρό στην γιαγιά, που λόγω προβλημάτων υγείας το δίνει στην θεία του παιδιού, αδερφή της μητέρας του. Το κοριτσάκι φτάνει τεσσάρων χρονών, έχει φτάσει να αποκαλεί την θεία που το μεγάλωσε «μαμά». Η πραγματική μαμά εμφανίζεται και απειλεί την θεία πως θα της πάρει πίσω το παιδί. Η θεία χάνει το μυαλό της και σκοτώνει το κοριτσάκι.Αυτό που συνδέει και διαφοροποιεί τις ιστορίες είναι η αντίδραση των ανθρώπων των ΜΜΕ στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ απέναντι στην φρίκη. Ο Κόσμπι, που δεν έχει καταδικαστεί, απομονώνεται από όλους στις ΗΠΑ, και από τόσο αγαπημένος καλλιτέχνης μετατρέπεται σε παρία. Στην Ελλάδα, το μοντέλο που καταδικάστηκε τελεσίδικα και έμεινε χρόνια στην φυλακή, έχει εξιλεωθεί από τα ΜΜΕ μόλις βγήκε. Σαν να μπήκε στη φυλακή για φορολογική παράβαση, ένα πράγμα. Συνεντεύξεις, νέες πασαρέλες, φωτογραφίες, και άρθρα σε sites που μιλούν για τον «εφιάλτη της φυλακής» που έζησε. Τι μου λέτε, σοβαρά; «Εφιάλτης της φυλακής», ε, άθλιοι, άθλιοι, άθλιοι δημοσιογράφοι που τα γράφετε αυτά; Το ότι τα ναρκωτικά που πουλούσε έφταναν σε ανθρώπους που διέλυαν τις ζωές τους και τις ζωές των γύρω τους, παίζει καθόλου στο μυαλό σας; Το νεκρό κοριτσάκι είναι στην πραγματικότητα θύμα των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά έφταναν στους γονείς του παιδιού από εμπόρους, που μπορεί κι αυτοί στην καθημερινότητά τους να ήταν «καλά παιδιά», να είχαν τα φιλαράκια τους, να ήθελαν να βγάλουν κάποια έξτρα λεφτά. Να τους εξιλεώσουμε όλους, ή μόνο αυτούς που είναι στην σόου μπιζ;Κι αν κάποιος θέλει να μου πει ότι ο άνθρωπος τιμωρήθηκε, αφού έμεινε για κάποια χρόνια στην φυλακή, θα πω ότι συμφωνώ. Τόσο έκρινε η δικαιοσύνη, το εξέτισε, βγήκε. Ώρα να ζήσει χωρίς προβολή την ζωή του. Το να τον αποθεώνουμε μόλις βγήκε και να προβάλλουμε την δουλειά του σαν να μην πέρασε μια μέρα είναι ύβρις απέναντι σε όσους κατέστρεψε με την δράση του. Το να μιλάμε για τον δικό του εφιάλτη είναι σαν να κακαρίζουμε απέναντι στους εφιάλτες μεγάλων και μικρών που παίρνουν δημοσιότητα μόνο όταν τα κουφάρια τους ενοχλούν για λίγο την καθημερινότητά μας. 

H Ιστορία έχει πάντα δίκιο

Δύο κείμενα σήμερα – επειδή το δεύτερο είναι πολύ θυμωμένο, σκέφτηκα το πρώτο να είναι για την μεγάλη αγάπη μου, το μπάσκετ.
Πριν λίγες μέρες, ένας από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες που έπαιξαν ποτέ, ο Κόμπι Μπράιαντ, τελείωσε την εκπληκτική του καριέρα με έναν απίθανο τρόπο: βάζοντας, στα 38 του χρόνια, 60 πόντους και χαρίζοντας την νίκη στους Λέικερς απέναντι στην Γιούτα. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω ζωντανά τον Κόμπι στο χιονισμένο Τορόντο τον Φλεβάρη του 2008 – είχε βάλει τότε 46 πόντους στους καημένους τους Ράπτορς, με σχεδόν 70% ευστοχία, σε ένα καταπληκτικό παιχνίδι.Την ίδια μέρα με το «αντίο» του Κόμπι, οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς έκαναν νέο ρεκόρ νικών στην ιστορία του ΝΒΑ, τελειώνοντας την σεζόν με 73 νίκες και 9 μόλις ήττες.Επειδή η κάθε γενιά θέλει να νιώθει πως η δική της φουρνιά ειδώλων είναι η σπουδαιότερη που υπήρξε ποτέ, άρχισε με αφορμή τα δύο παραπάνω γεγονότα ξανά η συζήτηση για το ποιος είναι ο καλύτερος σούτινγκ γκαρντ στην Ιστορία (Τζόρνταν ή Κόμπι) και για το ποια ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ιστορία (Σικάγο Μπουλς 1995-1996 ή Γκόλντεν Στέιτ).Και οι δύο απαντήσεις (λυπάμαι, νεότερη γενιά) είναι πολύ εύκολες: Τζόρνταν και Μπουλς.Για τόσους μα τόσους πολλούς λόγους: -        Ο ίδιος ο Κόμπι έχει παραδεχτεί το οφθαλμοφανές, ότι κόπιαρε όσο καλύτερα μπορούσε το παιχνίδι του Τζόρνταν. Η κόπια δεν μπορεί ποτέ να είναι καλύτερη από το πρωτότυπο.-        Το λένε οι αριθμοί. 6 πρωταθλήματα ως απόλυτος πρωταγωνιστής ο Τζόρνταν, 5 πρωταθλήματα ο Μπράιαντ, εκ των οποίων μόνο στα 2 ήταν πρωταγωνιστής – στα υπόλοιπα 3 συμμετείχε ως «δεύτερο βιολί» του Σακίλ ο’ Νιλ. -        Συνεχίζουν να το λένε οι αριθμοί. Μέσος όρος πόντων κανονικής περιόδου:Τζόρνταν 30,1 (ο μεγαλύτερος μέσος όρος στην Ιστορία), Μπράιαντ 25. Μέσος όρος πόντων στα πλέι-οφ: Τζόρνταν 33,4 (και πάλι ο μεγαλύτερος μέσος όρος στην Ιστορία), Μπράιαντ 25,6. Ποσοστά ευστοχίας συνολικά σε κανονική περίοδο και πλέι-οφ: ισοπαλία στα τρίποντα, μακράν καλύτερος ο Τζόρνταν σε δίποντα και βολές. Ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, κοψίματα, μακράν καλύτερος ο Τζόρνταν σε όλα.-        Καλύτερος παίκτης της χρονιάς (MVP) στην κανονική περίοδο: 5 φορές ο Τζόρνταν, μία φορά ο Μπράιαντ.-        10 φορές πρώτος σκόρερ της χρονιάς ο Τζόρνταν, 2 φορές ο Μπράιαντ. -        Το 1988, χρονιά που ο Τζόρνταν ήταν πρώτος σκόρερ, δηλαδή καλύτερος επιθετικός παίκτης του πρωταθλήματος, αναδείχτηκε και καλύτερος αμυντικός παίκτης του πρωταθλήματος! Τρεις χρονιές συνολικά ήταν ο πρώτος σε κλεψίματα παίχτης του ΝΒΑ. Ο Κόμπι δεν έχει πλησιάσει καν τέτοια επιτεύγματα στην άμυνα.-        Άσχετο με το ΝΒΑ, αλλά αξίζει να σημειωθεί και αυτό: ο Κόμπι πήγε απευθείας από το λύκειο στο ΝΒΑ. Ο Τζόρνταν πήγε στο πανεπιστήμιο (Νορθ Καρολάινα) και ως πρωτοετής χάρισε στην ομάδα του τον τίτλο, με καλάθι 17 δευτερόλεπτα πριν την λήξη.-        Όσο για την σύγκριση των ομάδων (Μπουλς-Γουόριορς) εκεί πια τι να πει κανείς. Οι Μπουλς πήραν τα έξι πρωταθλήματά τους (ανάμεσά τους και εκείνο με το 72-10) απέναντι σε ομάδες που είχαν πολλούς από τους μεγαλύτερους παίκτες στην Ιστορία. Είχαν απέναντι τους τα πρώτα χρόνια τους Λέικερς του Μάτζικ, τους Σέλτικς του Μπερντ, τους Πίστονς του Τόμας, το Πόρτλαντ του Ντρέξλερ και τους Σανς του Μπάρκλεϊ, και μετά τους Ρόκετς του Χακίμ, του Ντρέξλερ και του Μπάρκλεϊ που ένωσαν τις δυνάμεις τους, τους Νικς του Γιούιν, τους Σπερς του Ρόμπινσον και του Έλιοτ, το Σιάτλ του Πέιτον και του Κεμπ, το Ορλάντο του Σακίλ, την Ιντιάνα του Ρέτζι Μίλερ και βέβαια την Γιούτα των Στόκτον-Μαλόουν. Και αυτές ήταν μόνο οι υπερομάδες! Υπήρχαν τρομεροί παίκτες και σε άλλες ομάδες – δεν έχω συμπεριλάβει στην παραπάνω λίστα τους Χοκς του Ντομινίκ Ουίλκινς, τους Χιτ του Μούρνινγκ και του Χάρνταγουεϊ, το Σακραμέντο του Μιτς Ρίτσμοντ. Οι Γουόριορς είναι μια πολύ εντυπωσιακή ομάδα, χαίρεσαι να τους βλέπεις, αλλά στο σημερινό ΝΒΑ υπάρχουν όλες κι όλες έξι καλές ομάδες, και οι υπόλοιπες είναι παιδικές χαρές.-        Να προσθέσουμε και το ότι σήμερα κάθε επαφή του αμυνόμενου με τον επιτιθέμενο είναι φάουλ; Στην εποχή των Μπουλς επιτρεπόταν το «ξύλο» στην άμυνα και το hand-checking, δηλαδή να σπρώχνει με το αριστερό χέρι ο αμυνόμενος των επιτιθέμενο ενώ με το δεξί παίζει κανονική άμυνα. Φανταστείτε τον Τζόρνταν στην σημερινή εποχή, χωρίς να επιτρέπεται ο αμυνόμενος να τον ακουμπήσει καν. Ή φανταστείτε τον Κάρι, που είναι κατηγορία φτερού, να τον κυνηγούν οι άγριοι αμυντικοί της δεκαετίας του ’90 και να δικαιούνται να τον σπρώχνουν για να τον βγάλουν εκτός πορείας. Επιστρέφοντας όμως στον Τζόρνταν και στον Κόμπι, υπάρχει μια πολύ εντυπωσιακή σύμπτωση: τελείωσαν και οι δύο τις καριέρες τους (με Μπουλς και Λέικερς) απέναντι στην Γιούτα.Και η σύμπτωση αυτή βοηθάει να δούμε πόσο δίκαιη είναι τελικά η Ιστορία. Το τέλος της καριέρας του Κόμπι ήρθε με την πολύ κακή φέτος ομάδα του αποκλεισμένη, τον ίδιο να σουτάρει το 60% των προσπαθειών γενικά και το 84% των τριπόντων της ομάδας του! και να χαιρετάει με μια εμφάνιση που απέδειξε για μια ακόμα φορά αυτό που πάντα ήταν: ένας πολύ ατομιστής μεν, αλλά τεράστιος παίκτης.Το τέλος της καριέρας του Τζόρνταν στους Μπουλς το θυμόμαστε όλοι, αλλά βάζω και το βιντεάκι γιατί δεν χορταίνει κανείς να το βλέπει. Στο τελευταίο λεπτό του τελικού για το πρωτάθλημα, εκτός έδρας στην Γιούτα, βάζει δύο βολές, βάζει δίποντο, κλέβει την μπάλα, και σκοράρει, μένοντας με το χέρι ψηλά, παίρνοντας το έκτο του πρωτάθλημα. Και χαιρετάει αποδεικνύοντας ότι ήταν ο μεγαλύτερος παίκτης και ο μεγαλύτερος νικητής που είδαμε ποτέ, σε οποιοδήποτε άθλημα. https://www.youtube.com/watch?v=8V_1ZxCN3nI

Σοκαρισμένος πολύ

Είμαι πολύ σοκαρισμένος την ώρα που σας γράφω αυτές τις γραμμές. Πολύ. Δηλαδή, μιλάμε, δεν ξέρω πώς θα συνέλθω, είμαι και μεγάλος άνθρωπος. Γιατί διάβασα αυτό που συνέβη στο Αγρίνιο, όπου οι καταληψίες φοιτητές δεν επέτρεψαν στην αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας να μιλήσει, με συνέπεια υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να τους χαρακτηρίσει «Χρυσαυγίτες» και να έρθουν οι φοιτητές σε έντονη αντιπαράθεση με αρκετά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.Και αναρωτήθηκα, αγαπημένε αναγνώστη: Πώς τολμούν οι άθλιοι φοιτητές να συμπεριφέρονται έτσι; Τι εικόνες είναι αυτές; Δεν ντρέπονται λιγάκι;Μετά, ξάφνου, μια μπάλα στο πάρκο όπου βρισκόμουν με βρήκε στο κεφάλι και η προσωρινή αμνησία που είχα μου πέρασε. Και θυμήθηκα ορδές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, να στηρίζουν καταλήψεις σε πανεπιστήμια, σχολεία, και κάθε εργασιακό χώρο. Ειδικά στα πανεπιστήμια, δεν υπήρχε κατάληψη που να μην έχει συριζαίο από πίσω, τον καιρό ειδικά που το κόμμα ανέβαινε πολύ και φαινόταν να έχει προοπτικές εξουσίας.Θυμήθηκα, ας πούμε τους πρυτάνεις Μυλόπουλο και Πελεγρίνη που φαίνονταν να προσπαθούν να κρατήσουν με κάθε τρόπο τα πανεπιστήμιά τους κλειστά, και δεν τους έμοιαζαν τότε με «χρυσαυγίτες» οι καταληψίες φοιτητές. Σήμερα ο ένας τους είναι πρόεδρος της Αττικό Μετρό και ο άλλος είναι ο υφυπουργός Παιδείας και Έρευνας της χώρας. Για να έρθουμε στα πολύ δικά μας λημέρια, στα Χανιά, θυμήθηκα και τον κ. Γιώργο Σταθάκη, που είναι μάλιστα από τους σοβαρούς αυτής της απίθανης κυβέρνησης. Πριν τρία χρόνια, οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης έκαναν κατάληψη στο κτίριο της πρώην Γαλλικής Σχολής, με αίτημα να μείνουν εκεί κι ας μην τους χωρούσε το παλιό κτίριο που καταστρεφόταν καθημερινά από τις εκατοντάδες φοιτητών που μπαινόβγαιναν. Να μην ανέβουν για κανένα λόγο να κάνουν μάθημα στην Πολυτεχνειούπολη στο Ακρωτήρι, ακόμα κι αν το Πολυτεχνείο δεν μπορούσε πλέον οικονομικά και πρακτικά να συντηρεί την Γαλλική. Γιατί όλα αυτά; Επειδή η Πολυτεχνειούπολη είναι άσχημη, κατά την γνώμη τους, ενώ η Γαλλική ωραία, και αυτοί ως αρχιτέκτονες είναι καλλιτέχνες, όχι μηχανικοί, και θέλουν να εμπνέονται! Επίσης, στα μικροαιτήματα της κατάληψης, εν μέσω της τραγικής ελληνικής κρίσης, ήταν να δοθούν το επόμενο πρωί 20 εκατομμύρια Ευρώ για να φτιαχτεί καινούργιο κτίριο που θα χωρούσε όλους τους φοιτητές, και θα κατέστρεφε την φυσιογνωμία της ιστορικότερης συνοικίας των Χανίων, αλλά η ιστορία είναι για τους αρχαίους, όχι για μας. Α, υπήρχε και η λεπτομέρεια ότι οι εγκαταστάσεις στον περίβολο της Γαλλικής ήταν αυθαίρετες και το Πολυτεχνείο είχε τιμωρηθεί με πρόστιμο από την πολεοδομία μετά από καταγγελίες κατοίκων της περιοχής.Τότε λοιπόν, ο κ. Σταθάκης, καθηγητής σε άλλο πανεπιστήμιο (Παν. Κρήτης, στο Ρέθυμνο) ήρθε στα Χανιά και έδωσε μια ωραιότατη ομιλία μέσα στην κατειλημμένη Αρχιτεκτονική για να εκφράσει έτσι την στήριξή του στους φοιτητές. Στηρίζοντας έτσι την λογική «κάνε ότι γουστάρεις, και στο τέλος μπορεί και να σου περάσει, πάντως δεν θα έχεις ποτέ καμία επίπτωση». Και πού ξέρεις, μπορεί να πάρεις αύριο το πρωί και 20 εκατομμύρια Ευρώ. Προσπαθήστε λίγο να βγάλετε τα γεγονότα από το ελληνικό πλαίσιο. Προσπαθήστε να σκεφτείτε όλα αυτά να συμβαίνουν σε μια άλλη χώρα. Ότι οι φοιτητές κάνουν κατάληψη στο πανεπιστήμιο επειδή δεν γουστάρουν να κάνουν μάθημα σε άλλες αίθουσες από αυτές που έχουν συνηθίσει. Ότι ένας καθηγητής άλλου ιδρύματος έρχεται για να στηρίξει την κατάληψη αυτού του ιδρύματος, και να πει στους φοιτητές ότι αυτοί θα αποφασίζουν ακριβώς σε ποιες αίθουσες θα διδάσκονται, αλλιώς να πάει στο διάολο το πανεπιστήμιο, να κλείσει το ρημάδι. Τι εννοείτε ότι σας φαίνεται αδιανόητο να συμβεί αυτό οπουδήποτε αλλού; Τι εννοείτε ότι σας φαίνεται εξωφρενικό το ότι συνέβη ακόμα και στην χώρα μας, και ότι αυτή η κουλτούρα του «κάνω ότι γουστάρω» μας έφερε στην σημερινή κατάντια; Αααα… Δεν σας αντέχω πια. Με αυτά που λέτε φοβάμαι ότι εκτός από γαϊδούρια (http://polyk.blogspot.com.au/2016/04/blog-post_8.html) είστε και φασίστες.Υ.Γ. Δεν ξέρω τα προβλήματα των φοιτητών στο Αγρίνιο, οπότε το παραπάνω σχόλιο προφανώς δεν αφορά τα προβλήματα αυτά. Αυτό που ξέρω (και όποιος έχει μάτια το βλέπει) είναι ότι η μόδα των καταλήψεων στην Ελλάδα κρατάει καλά εδώ και 25 χρόνια, και δεν έχει λύσει ποτέ τίποτα. Τις καταλήψεις τις χρησιμοποιούν οι αντιπολιτεύσεις, που τις στηρίζουν/υποδαυλίζουν για να κερδίζουν ψηφαλάκια, και επίτηδες δεν τις αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις, για να εκτονώνεται μέσω των ανούσιων καταλήψεων η οργή του κόσμου, είτε δίκαιη είτε άδικη. Συχνά, πολλοί απ’ όσους συμμετέχουν στις καταλήψεις είναι αθωότεροι και απ’ όσους προσπαθούν να «πολεμήσουν» και από όσους τους στηρίζουν.