Πολυχρόνης Κουτσάκης's Blog, page 21

Η αληθινή επανάσταση

Χρόνια πολλά σε όλους όσοι γιορτάζουν, σήμερα.Επέστρεψε λοιπόν η Άννα Κορακάκη με δύο μετάλλια, το ένα χρυσό, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και βρήκε την παράγκα όπου έκανε προπόνηση γκρεμισμένη και το υλικό που είχε μέσα για να προπονείται εξαφανισμένο.Δεν είναι η πρώτη φορά που οι έχοντες οποιουδήποτε είδους εξουσία στην Ελλάδα συμπεριφέρονται έτσι σε όσους αξίζουν πολύ. Και, να σας πω και κάτι: παρόλο που είναι άσχημο για τον ίδιο τον άνθρωπο που αξίζει, αυτό που παθαίνει σε βάθος χρόνου δεν είναι τόσο σημαντικό.Επειδή οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν τόσο, στην πραγματικότητα κάνουν κάτι πολύ μεγαλύτερο από την πρωτιά που φέρνουν. Δείχνουν τον δρόμο για την επανάσταση των καλών παιδιών, μια επανάσταση που είναι πολύ άγρια. Ο λόγος είναι ότι δεν συμβαίνει στους δρόμους, δεν έχει συνθήματα ούτε καυγάδες με άλλους ανθρώπους. Συμβαίνει μέσα σε κάθε άνθρωπο, όταν καταλαβαίνει πού υστερεί, και τα βάζει με τον εαυτό του για να γίνει πολύ καλύτερος. Οι εσωτερικές επαναστάσεις είναι άλλωστε οι μόνες που φέρνουν αποτέλεσμα. Αντίστοιχη και πολύ χειρότερη συμπεριφορά από αυτήν που τώρα ζει η Άννα Κορακάκη είχε ζήσει ο μυθικός Νίκος Γκάλης, πριν χρόνια – είχα γράψει πρώτη φορά γι’ αυτόν και το πώς έδειξε τον δρόμο για την επανάσταση των καλών παιδιών εδώ: http://polyk.blogspot.com.au/2013/05/h.htmlΗ Άννα Κορακάκη στην πραγματικότητα είναι «παιδί» του Γκάλη. Όπως έγραψε και τραγούδησε και ο Διονύσης Σαββόπουλος:Κι όλοι εμείς μέσα στη ζάλημε μια θολή προοπτικήνα η σημασία του Νίκου Γκάληό, τι νικάει είναι από `κεί.

Οι εχθροί μας

Όταν φροντίζεις ώστε τα παιδιά στα δημόσια δημοτικά σχολεία της Ελλάδας να διδάσκονται λιγότερες ώρες από τα παιδιά οπουδήποτε στον κόσμο (http://polyk.blogspot.com.au/2016/05/blog-post_23.html), ακόμα και από τις πάμπτωχες χώρες της Αφρικής. Όταν απαγορεύεις (Μάρτιος-Ιούνιος 2016) ομιλίες, ενημερώσεις, δραστηριότητες και εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις, συναντήσεις με συγγραφείς, μουσικούς, αθλητές, κλπ) σε όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας. Όταν κάνεις ότι μπορείς για να διαλύσεις την δημόσια εκπαίδευση, υπάρχει περίπτωση να μην τσακίσεις και τα ιδιωτικά σχολεία;  Δεν ξέρω αν ακούσατε για το νέο νομοσχέδιο του Νίκου του Φίλη για την ιδιωτική εκπαίδευση. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, λέει, που θα προσλαμβάνονται στα ιδιωτικά σχολεία, θα κρίνονται για τα πρώτα δύο χρόνια. Μετά τα δύο χρόνια, θα ισχύει στα ιδιωτικά σχολεία ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας. Αυτό σημαίνει ότι αν ένας δάσκαλος ή καθηγητής μετά τα δύο χρόνια τα φορτώσει στον κόκορα, δεν δουλεύει καλά ή δεν δουλεύει καθόλου, αν φέρεται άθλια στους μαθητές, ακόμα και αν υπάρχουν φαινόμενα παιδεραστίας, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ το σχολείο να τον διώξει. Το απαγορεύει ο Νίκος ο Φίλης. Θα πρέπει να περάσει η υπόθεση από υπηρεσιακό συμβούλιο, ότι ισχύει για τους δάσκαλους και τους καθηγητές στο δημόσιο. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ακόμα και παιδεραστές δεν έχουν απολυθεί από το δημόσιο, διότι τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν επιτρέπουν την απόλυση κανενός. Α, και στο υπηρεσιακό συμβούλιο που θα κρίνει το αν μπορεί να απολυθεί ο εκπαιδευτικός δεν θα μετέχει εκπρόσωπος των ιδιωτικών σχολείων φυσικά, θα μετέχουν μόνο συνδικαλιστές καθηγητές.Σκεφτείτε το λίγο, όσοι έχετε δική σας δουλειά. Να περάσει ένας νόμος που να σας απαγορεύει να διώξετε κάποιον, όσο σκάρτος κι αν αποδειχθεί στην πορεία. Όποιον προσλάβετε, μετά τα δύο πρώτα χρόνια τον φορτώνεστε για πάντα.Τι έχει να μας πει η Σία (η Αναγνωστοπούλου φυσικά, η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας) για όλα αυτά; «Δεν είναι αξιολόγηση όταν δεν αρέσει στους μαθητές και στους γονείς του να απολύεται ο εκπαιδευτικός», είπε η Σία. Αυτή η δήλωση είναι τόσο ανήθικη σε τόσα επίπεδα, ώστε αν είχα ακόμα μαλλιά θα τα τραβούσα. Πρώτον, Σία: η γνώμη των μαθητών και των φοιτητών είναιαξιολόγηση. Παντού στον πολιτισμένο κόσμο, Σία. Μην κοιτάς που εσύ, στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, έχεις μάθει να μην μετράει η γνώμη των φοιτητών για τους καθηγητές τους. Παντού στον κόσμο, μετράει. Είναι ανήθικο να μην μετράει η άποψη εκείνου που μαθαίνει για το αν όντως μαθαίνει. Καταλαβαίνω πως εσύ, Σία, που είσαι πολύ μεγάλη επιστήμων, δεν μπορείς να καταδεχτείς να σε κρίνουν τα «φοιτητάκια», αλλά τι να κάνουμε, η ζωή είναι δύσκολη για τις μεγαλοφυΐες.Δεύτερον, Σία: υπονοείς ότι στα ιδιωτικά σχολεία η πλειοψηφία των μαθητών και των γονέων δεν ενδιαφέρονται ώστε τα παιδιά να μάθουν, θέλουν απλώς «βολικούς καθηγητές». Είσαι ρατσίστρια δηλαδή όσο δεν πάει. Όποιος έχει τα χρήματα, ή κάνει το σκατό του παξιμάδι για να τα βρει, ώστε να στείλει το παιδί του σε ιδιωτικό (επειδή π.χ. μπορεί να δουλεύει μέχρι τις 5 το απόγευμα και δεν έχει κάποιον να του κρατήσει το παιδί) είναι προβληματικός γονιός και τα παιδιά του προβληματικά παιδιά, ε, Σία;Τρίτον, Σία: θα σου κάνω την χάρη. Ας πούμε ότι ισχύει η φαντασίωσή σου. Ότι υπάρχουν σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο αρκετοί γονείς και μαθητές που δεν γουστάρουν εκπαιδευτικούς που να είναι αυστηροί στην τάξη και στους βαθμούς. Και ας υποθέσουμε ότι ο ιδιοκτήτης του σχολείου για να ικανοποιήσει τους προβληματικούς γονείς και τα προβληματικά παιδιά τους, θα απολύσει καλούς εκπαιδευτικούς μόνο και μόνο επειδή είναι αυστηροί. Τότε, Σία, ο ιδιοκτήτης φτιάχνει κακό όνομα για το σχολείο του. Θα έχει μόνο καθηγητές που δεν μπορούν να επιβληθούν, άρα θα κάνουν κακό μάθημα, άρα οι μαθητές του σχολείου θα έχουν κακές επιδόσεις και θα βγαίνουν άσχετοι από το σχολείο, οπότε το σχολείο θα πάει κατά διαόλου. Οπότε, Σία, το να παριστάνεις ότι υποστηρίζεις τον καημένο τον εκπαιδευτικό απέναντι στους «κακούς» γονείς και μαθητές, δείχνει πόσο πολύ μας κοροϊδεύεις.Κι αν σας φαίνονται τρελά όλα αυτά, σας έχω και χειρότερα: ο πρώην συνδικαλιστής καθηγητής και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Μηταφίδης, νοστάλγησε προχθές στην Βουλή τις εποχές που ως συνδικαλιστής, μαζί με άλλους συντρόφους του, έγραφαν αποφάσεις «για την κοινωνικοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, με εθνικοποίηση των σχολείων χωρίς αποζημίωση». Οι άνθρωποι ονειρεύονται να κλείσουν αύριο το πρωί όλα τα ιδιωτικά σχολεία και τα φροντιστήρια. Να τα αρπάξουν χωρίς αποζημίωση από τους ιδιοκτήτες τους και να τα κάνουν δημόσια! Πρέπει να καταλάβουμε πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι την Παιδεία της χώρας δεν την έχουν αναλάβει κάποιοι ανίκανοι ή μυστήριοι ή αστείοι ή ηλίθιοι ή γραφικοί τύποι. Είναι πια φανερό πως την Παιδεία της χώρας την έχουν αναλάβει άνθρωποι που έχουν συγκεκριμένο σχέδιο. Το σχέδιο είναι η διάλυσή της. Ώστε να μπορούν να κάνουν κουμάντο σε έναν λαό που θα τον κρατούν επίτηδες σε χαμηλό επίπεδο, για να μην έχει τα εφόδια να αντιδράσει.Την Παιδεία της χώρας την έχουν αναλάβει οι εχθροί μας.

Δεν με ενοχλούν οι καταλήψεις, με εξοργίζετε εσείς

Λοιπόν, τον έχω αδικήσει εν μέρει τον Νίκο τον Φίλη, τον υπουργό Παιδείας μας. Όχι επειδή δεν είναι απολύτως ακριβή όσα του έχω σούρει, αλλά επειδή όταν κοιτάζει, όταν μιλάει, όταν κάνει το οτιδήποτε ο Νίκος ο Φίλης κάνει μπαμ ότι το νιώθει πόσο αδαής είναι, ότι αν στεκόταν απέναντί του οποιοσδήποτε συγκροτημένος άνθρωπος σε μια συζήτηση θα τον έκανε με τα κρεμμυδάκια.Τον έχω αδικήσει επειδή εκτός από τον Νίκο τον Φίλη υπάρχει και η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου. Η οποία έχει το τσατισμένο ύφος, το σωστό, το βαρύ, του καθηγητή πανεπιστημίου (έχω δει πολλά τέτοια, δυστυχώς, αναγκαστικά). Και νιώθοντας πως γνωρίζει καλά τι συνέβη και τι συμβαίνει στον κόσμο, μια και είναι ιστορικός και πολιτικός, μας διδάσκει.Πριν λίγες μέρες, η Σία ήταν καλεσμένη του ιδρύματος Βενιζέλου (που πολύ καλά έκανε και την κάλεσε, υπουργός και βουλευτής είναι, με την ψήφο του ελληνικού λαού). Ήταν η Σία στα Χανιά και δεν ήμουν εγώ – αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό για λίγο. Και τι μας είπε, η Σία, από τα Χανιά; Μας είπε ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν υπεύθυνος για τον εθνικό διχασμό. Μάλιστα. Στο σημείο αυτό, η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό οποιουδήποτε γνωρίζει την ιστορία, θα ήταν να ρωτήσει την Σία: «Σία, για πες μου, ποια ήταν η εναλλακτική του Βενιζέλου; Να κάνει ότι του έλεγε ο βασιλιάς, να χάναμε την Θεσσαλονίκη, να πηγαίναμε και με την Γερμανία στον Α΄ παγκόσμιο, να ήμασταν δηλαδή με τους ηττημένους, οπότε στο τέλος του πολέμου οι νικητές της Αντάντ να μας έσκιζαν σαν σαρδέλες; Εσύ, θα ήσουν με τον βασιλιά, Σία;».
Η Σία όμως έχει ρέντα, αυτή την εβδομάδα. Σήμερα δήλωσε: «Ξαφνικά μας πείραξαν οι καταλήψεις; Προτιμώ τις καταλήψεις από αυτά που γίνονται σε Γαλλία και Γερμανία. Όταν λείπει ο δημόσιος χώρος, οι άνθρωποι πρέπει να βρουν δημόσιο χώρο. Οι καταλήψεις ποτέ δεν δημιούργησαν την κρίση, έχουμε καταλήψεις από τη μεταπολίτευση, άλλα μας οδήγησαν στην κρίση, άλλα φαινόμενα μας φτάσανε εδώ που μας φτάσανε».Άκουσε να σου πω, Σία, και δεν σου το λέω συναδελφικά, γιατί δεν πιστεύω ότι εσύ κι εγώ κάνουμε την ίδια δουλειά. Μπορεί να δουλεύουμε στον ίδιο χώρο, τον ακαδημαϊκό, αλλά δεν κάνουμε την ίδια δουλειά.Εγώ λοιπόν, διαφωνώ απολύτως με τις καταλήψεις σε όλη μου τη ζωή, επειδή ακριβώς γίνονται εδώ και 40 χρόνια (εκ των οποίων 25 στα σχολεία). Όταν επί σαράντα χρόνια γίνεται κάτι και δεν φέρνει αποτέλεσμα, αυτό το κάτι προφανώς δεν θα φέρει ποτέ αποτέλεσμα. Γιατί είναι αναποτελεσματικό; Τον λόγο, έστω και κατά λάθος, μας τον αποκάλυψε η Σία: προτιμάει τις καταλήψεις από τις δολοφονίες που γίνονται σε Γαλλία και Γερμανία. Η Σία, όπως και άλλα παλικάρια της κυβέρνησης, θέλουν να γίνονται καταλήψεις για να εκτονώνεται ο κόσμος, τώρα που είναι στην κυβέρνηση. Όχι για να λύνονται τα προβλήματα – αφού οι ίδιοι δεν πρόκειται να τα λύσουν. Απλώς, για να ξεφορτωθούν την οργή των ανθρώπων. Και μετά να συνεχίζουν να τους τσακίζουν.Να πω εδώ πως στις καταλήψεις, εκτός από εκείνους που θέλουν απλώς να καταστρέψουν ότι βρίσκουν μπροστά τους, συμμετέχουν και άνθρωποι που γνησίως νιώθουν να πνίγονται από όσα ζουν οι ίδιοι και ο κόσμος γύρω τους. Άνθρωποι που μετά την κατάληψη θα πάνε να προσφέρουν σε πάμφτωχους, άνθρωποι που έχουν πολύ μεγαλύτερη καρδιά από πολλούς καθηγητές πανεπιστημίου. Το ότι υπάρχουν μέσα στους καταληψίες και τέτοιοι άνθρωποι, δεν σημαίνει βέβαια πως η κατάληψη έχει οποιαδήποτε λογική ή μπορεί να υποστηριχθεί. Η καλοσύνη κάποιων δεν συνεπάγεται και το δίκιο τους. Κι εγώ νομίζω πως σε γενικές γραμμές είμαι καλό παιδί, αλλά έχω κάνει κάτι βλακείες στη ζωή μου, άστα να πάνε. Επίσης, την καλή προαίρεση κάποιου μπορεί εύκολα κάποιος επιτήδειος να την εκμεταλλευθεί.Γι’ αυτό σου αφιερώνω, Σία, αυτό το κείμενο. Για να σου πω πως δεν με ενοχλούν οι καταλήψεις. Με ενοχλούν πολύ, πάρα μα πάρα πολύ, εκείνοι που βρίσκονται πίσω από αυτές. Για παράδειγμα, συνδικαλιστές που τις οργανώνουν για να ανέβουν στο κόμμα. Ή καθηγητές πανεπιστημίου, που για δεκαετίες τις στήριζαν για να γίνουν πρυτάνεις. Ή πολιτικοί, όπως ο σύντροφός σου κύριος Σταθάκης που είχε έρθει από το Ρέθυμνο στα Χανιά για να στηρίξει την κατάληψη της Αρχιτεκτονικής, τότε που κυνηγούσατε ψήφους: http://polyk.blogspot.com.au/2016/04/blog-post_9.htmlΉ όπως εσύ, Σία. Που τολμάς. Τολμάς να μιλάς για τους φτωχούς και καταπιεσμένους, που δεν έχουν δημόσιο χώρο. Ενώ πριν λίγες μέρες ψήφισες μαζί με τα φιλαράκια σου να μην υπάρχει πλαφόν στα έξοδα των συνοδών σας, στα πεντάστερα ξενοδοχεία που θα μένετε όλοι μαζί. Που προτιμάς τις αδιέξοδες καταλήψεις από το να φροντίσεις, π.χ., σε κάποιο δημόσιο κτίριο από τα πολλά που δεν αξιοποιούνται να φιλοξενηθούν φτωχοί και άστεγοι άνθρωποι. Γι’ αυτό σου λέω, Σία. Δεν με ενοχλούν οι καταλήψεις. Με εξοργίζετε όλοι εσείς. 

Ούφο με σκούφο

Δεύτερη φορά, μέσα σε δέκα χρόνια, με το στόμα ανοιχτό, να προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται.Η πρώτη ήταν το 2006, μέσα στον καναδέζικο χειμώνα. Πήγαμε με την Δέσποινα στον οδοντίατρο (δεν είχαμε ξαναπάει, στον Καναδά), πληρώσαμε στην γραμματεία, η γραμματέας πάτησε ένα κουμπί στον υπολογιστή και μου είπε: «ωραία, έστειλα μόλις την βεβαίωση της συναλλαγής στην ασφαλιστική σας εταιρία». Έχοντας ζήσει σκηνές απείρου κάλλους με το ΤΣΜΕΔΕ, όπου έπρεπε να τους πηγαίνω ατέλειωτα χαρτιά που έμπαιναν σε κάτι στοίβες και κάποτε ίσως να πληρωνόσουν μέρος των ιατρικών εξόδων σου, την ρώτησα τι άλλο έπρεπε να κάνω. Με κοίταξε με περιέργεια: «Τι εννοείτε; Τίποτα άλλο», μου είπε χαμογελαστά, όπως χαμογελάμε στους ανθρώπους που συμπαθούμε παρά το χαμηλό IQ τους. To ίδιο βράδυ, όταν επέστρεψα σπίτι, μπήκα στο ηλεκτρονικό σύστημα της τράπεζας με την οποία συνεργαζόμουν, για να δω κάτι στην πιστωτική μου. Έμεινα να κοιτάζω την οθόνη. Τα λεφτά από την ασφαλιστική εταιρία είχαν μπει στον λογαριασμό μου! Την ίδια μέρα!
Η δεύτερη φορά ήταν προχθές. Είχα υποβάλλει ηλεκτρονικά την φορολογική μου δήλωση, εδώ, μέσα στον αυστραλιανό πλέον χειμώνα (έριξε και χαλάζι). Ήξερα ότι θα χρειαστούν 2 με 3 εβδομάδες για να μου απαντήσει η αυστραλιανή εφορία αν χρειάζεται κάποιο άλλο χαρτί ή αν όλα ήταν εντάξει. Μέσα σε τέσσερις ημέρες, Σάββατο πρωί!! τα χρήματα που έπρεπε να πάρω ως επιστροφή μπήκαν στον λογαριασμό μου. Και τρεις μέρες μετά έλαβα και την επίσημη ειδοποίηση, στην οποία αφού με ευχαριστεί το Αυστραλιανό κράτος για την καταβολή των φόρων, μου παρουσιάζει σε μία σελίδα πόσο ήταν το χρέος της Αυστραλίας πέρυσι, πόσο είναι φέτος, ποιο είναι το ποσό που πλήρωσε το κράτος σε τόκους πέρυσι για το χρέος του, και, κυρίως, μου εξηγεί αναλυτικά, πόσα δολάρια ακριβώς από τα λεφτά που μου κρατήθηκαν ως φόροι πήγαν σε κοινωνικές παροχές, πόσα σε παιδεία, υγεία, άμυνα, ενέργεια, πολιτισμό, δημόσια τάξη, μεταναστευτικά θέματα.Χάρηκα που και τα δύο περιστατικά έγιναν χειμώνα, την εποχή που τακτικά κυκλοφορώ με τον σκούφο μου. Έτσι ώστε, όταν μένω με το στόμα ανοιχτό, ως Έλληνας που δεν έχω συνηθίσει να γίνονται τα στοιχειώδη με ανθρώπινο, αξιοπρεπή τρόπο, να είμαι πραγματικά ένα ούφο με σκούφο.

Ενημερωμένο: Κακοί, κακοί ανθρώποι

Είστε όμως κακοί ανθρώποι (ο τόνος στο «ώ»), πρέπει να σας το πω.Εσείς όλοι, που φωνάζετε επειδή πέρασε χθες στην Βουλή η κυβέρνηση την τροπολογία, ώστε όλοι όσοι συνοδεύουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς να μένουν μαζί τους, στα πεντάστερα ξενοδοχεία, και να μην υπάρχει κανένα όριο δαπανών. Να, ας πούμε μεθαύριο στην Πάρο, θα πάνε 54 άτομα και θα μείνουν όλοι στην χλίδα.Συγνώμη, δηλαδή, ρε κακιασμένοι τύποι, δεν ξέρετε τι μέρα είναι σήμερα;Σήμερα είναι τα γενέθλια του μεγάλου μας ηγέτη, του Αλέξη του Τσίπρα.Εσείς, δηλαδή, όταν έχετε γενέθλια, δεν θέλετε να το κάψετε με τους φίλους σας; Δεν κάνετε τις κραιπάλες σας κάθε χρόνο; Ε, αυτό κάνει κι αυτός. Το κάνει βέβαια με δικά μας λεφτά, και καταργεί κάθε όριο δαπανών για την παρεούλα του ενώ υπάρχει κόσμος που δεν έχει να φάει, αλλά μην είστε μίζεροι. Νέο παιδί είναι, αν δεν το κάψει τώρα, πότε θα το κάψει;Όπως είπε πρόσφατα και ο κύριος Κουρουμπλής, για να τελειώνουν οι συζητήσεις, «εμείς κυβερνάμε την Ελλάδα». Εσείς, ναι. Με την περήφανη ψήφο των Ελλήνων, και να σας χαιρόμαστε.
Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο, που ανάρτησα πριν λίγες ώρες, έκανε πλάκα με την κατάντια αυτών που μας κυβερνάνε. Είχαμε όμως εξελίξεις. Έβγαλε ανακοίνωση η κυβέρνηση, με την οποία προκαλεί την νοημοσύνη όλων μας, σε σημείο έσχατης αηδίας. Μετά το κράξιμο λοιπόν που έφαγαν, αποφάσισαν να κάνουν αυθημερόν το ταξίδι στην Πάρο. Και στην ανακοίνωσή τους προσπαθούν να βγουν και από πάνω. Μόνο που δεν αναφέρονται καθόλου στην τροπολογία που πέρασαν - σαν να απευθύνονται σε ηλίθιους. Δηλαδή, "άσε τώρα να μην προκαλέσουμε για λίγες μέρες, και μετά, όταν ξεχαστεί το θέμα, κάνουμε όσα ταξίδια θέλουμε με τους κολλητούς μας στα πεντάστερα ξενοδοχεία". Λέγαμε τόσα χρόνια για τους άθλιους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Έπρεπε να έρθουν αυτοί εδώ για να τερματίσουν (;) την αθλιότητα. Το ερωτηματικό είναι επειδή δεν ξέρω τι άλλο χειρότερο μπορούν να κάνουν.

Κακοί, κακοί ανθρώποι

Είστε όμως κακοί ανθρώποι (ο τόνος στο «ώ»), πρέπει να σας το πω.Εσείς όλοι, που φωνάζετε επειδή πέρασε χθες στην Βουλή η κυβέρνηση την τροπολογία, ώστε όλοι όσοι συνοδεύουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς να μένουν μαζί τους, στα πεντάστερα ξενοδοχεία, και να μην υπάρχει κανένα όριο δαπανών. Να, ας πούμε μεθαύριο στην Πάρο, θα πάνε 54 άτομα και θα μείνουν όλοι στην χλίδα.Συγνώμη, δηλαδή, ρε κακιασμένοι τύποι, δεν ξέρετε τι μέρα είναι σήμερα; Σήμερα είναι τα γενέθλια του μεγάλου μας ηγέτη, του Αλέξη του Τσίπρα. Εσείς, δηλαδή, όταν έχετε γενέθλια, δεν θέλετε να το κάψετε με τους φίλους σας; Δεν κάνετε τις κραιπάλες σας κάθε χρόνο; Ε, αυτό κάνει κι αυτός. Το κάνει βέβαια με δικά μας λεφτά, και καταργεί κάθε όριο δαπανών για την παρεούλα του ενώ υπάρχει κόσμος που δεν έχει να φάει, αλλά μην είστε μίζεροι. Νέο παιδί είναι, αν δεν το κάψει τώρα, πότε θα το κάψει;Όπως είπε πρόσφατα και ο κύριος Κουρουμπλής, για να τελειώνουν οι συζητήσεις, «εμείς κυβερνάμε την Ελλάδα». Εσείς, ναι. Με την περήφανη ψήφο των Ελλήνων, και να σας χαιρόμαστε.

Άκου, καθοίκι

Υπάρχουν κάποιοι, λίγοι, άνθρωποι που ζουν την ζωή τους έτσι ώστε να μην είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι, αλλά κανονικοί άγιοι. Ένας από αυτούς είναι ο κ. Κώστας Γιαννόπουλος, πρόεδρος του «Χαμόγελου του παιδιού». Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο κ. Γιαννόπουλος έφτιαξε το «Χαμόγελο του παιδιού» επειδή ήταν πρόταση και επιθυμία του μικρού γιου του, λίγο πριν φύγει από την ζωή. Το «Χαμόγελο του παιδιού» δεν παίρνει καμία κρατική χρηματοδότηση, τα βγάζει πέρα με τις δυνάμεις του και με τις δυνάμεις όλων μας που το στηρίζουμε. Μέσα σε έξι μόνο μήνες, το 2016, υποστήριξε περισσότερα από 52000 παιδιά θύματα βίας, εξαφάνισης, με προβλήματα υγείας ή σε κατάσταση φτώχειας. 52000 παιδιά, σε έξι μήνες! Το ξαναγράφω το νούμερο για να συνειδητοποιήσουμε πόση δυστυχία υπάρχει δίπλα μας, σε αυτή τη χώρα.Ο κ. Γιαννόπουλος, σε προχθεσινή του συνέντευξη μίλησε για κάτι που για πρώτη φορά είχε μαθευτεί τον περασμένο Φλεβάρη. Είπε: «έχουμε έρθει αντιμέτωποι με μεμονωμένες περιπτώσεις ιερωμένων -το μεμονωμένες το τονίζω- όπου έχουν εκδώσει εγκυκλίους βάσει των οποίων απαγορεύεται στους συγγενείς που χάνουν κάποιο προσφιλές τους πρόσωπο να επιλέγουν αντί στεφάνων να στηρίζουν «Το Χαμόγελο του Παιδιού» με την τοποθέτηση κουμπαράδων του Οργανισμού». Από άλλη του, παλιότερη συνέντευξη και από μαρτυρίες ανθρώπων που τους απαγορεύτηκε να δωρίσουν στο «Χαμόγελο» έχουμε μάθει ότι κάποιοι ιερείς έχουν αρχίσει να ουρλιάζουν στους πιστούς, να απαιτούν να πάρει η εκκλησία τους τα λεφτά αντί για το «Χαμόγελο», να βρίζουν το «Χαμόγελο» λέγοντας φρικτά ψέματα εις βάρος του (ότι είναι απατεώνες και κλέφτες όσοι είναι στο «Χαμόγελο»), ακόμα και να κάνουν μηνύσεις εις βάρος όσων πιστών της εκκλησίας τους εναντιώθηκαν. Επίσης, για να είμαστε δίκαιοι, υπάρχουν και ιερείς που στηρίζουν και το «Χαμόγελο του παιδιού» και πολλές άλλες ανθρωπιστικές δράσεις. Αλλά δεν θα μιλήσουμε για τους σπουδαίους ιερείς σήμερα. Θα μιλήσουμε για τους άλλους, για όσους κάνουν όσα άθλια έγραψα παραπάνω.Έναν από αυτούς, πολύ γνωστό και σιχαμένο ιεράρχη που έβγαλε εγκύκλιο απαγορεύοντας να δίνονται χρήματα στο «Χαμόγελο» τον ανακάλυψα με μια απλή αναζήτηση στο Google. Επειδή δεν έχω βρει ονόματα άλλων, δεν θα γράψω το όνομά του, γιατί είναι άδικο όταν υπάρχει μια ομάδα καθαρμάτων να στοχοποιείς έναν.Η πρότασή μου είναι να οργανωθούμε. Να αρχίσουν να κυκλοφορούν τα ονόματα όλων τους. Όποιος έχει έρθει σε επαφή με κάποιον από αυτούς, να το δημοσιοποιεί. Να μάθουμε ακριβώς ποια είναι αυτά τα «παλικάρια». Και μετά, ντομάτες, αυγά, ροχάλες, βρισιές, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Να τους ξεφτιλίζουμε σε κάθε τους βήμα. Όχι σωματική βία. Απλώς, να ξέρουν ότι δεν μπορούν ούτε να περπατούν ανάμεσά μας. Ότι είναι απόβλητοι από την κοινωνία μας – όπως απόβλητα είναι οι καρδιές τους. Αλήθεια το γράφω. Σας παρακαλώ πολύ. Θέλω να φτιάξουμε αυτή τη λίστα. Να τους φακελώσουμε, και να μάθει όλη η χώρα ποιοι είναι.Άκου καθοίκι, που θες να πάρεις εσύ τα λεφτά αντί να σωθεί ένα παιδί. Λερώνεις τη γη που πατάς. Δεν θα σε αφήσουμε έτσι.

Σαδομαζοχιστές, αιθεροβάμονες και κάποιοι άλλοι

Σήμερα σκεφτόμουν πόσο χρήσιμα είναι τα βασικά Μαθηματικά. Ας πούμε η πρόσθεση και η αφαίρεση. Είναι πολύ χρήσιμα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τύπους που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Πριν όμως περάσω στα μαθηματικά, να σας πω ότι οι υποστηρικτές της απλής αναλογικής στην Ελλάδα χωρίζονται κατά την γνώμη μου σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι οι αιθεροβάμονες. Αυτοί που έχουν μια θεωρητική άποψη και, ότι κι αν συμβαίνει γύρω τους, δεν την αλλάζουν. Η άποψη, γι’ αυτούς είναι περίπου σαν την θρησκεία. Σου λένε: πρέπει να εκπροσωπείται στις εκλογές με απόλυτη ακρίβεια η βούληση του λαού, άρα χρειαζόμαστε απλή αναλογική. Ποιος να διαφωνήσει με αυτό, θεωρητικά; Μόνο που αυτά ισχύουν σε ομαλές συνθήκες. Βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα σε ομαλές συνθήκες; Όταν η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε μία από τις δυσκολότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, το να διακινδυνεύεις να μείνει ακυβέρνητη λέγοντας: «δεν φταίω εγώ, ο λαός το αποφάσισε» είναι εγκληματικό.Η δεύτερη κατηγορία είναι οι σαδομαζοχιστές. Αυτοί που ξέρουν ότι με την απλή αναλογική αν γίνουν εκλογές αύριο το πρωί η χώρα θα καταστραφεί, αλλά γουστάρουν. Γιατί γουστάρουν; Επειδή έχουν απηυδήσει τόσο πολύ με τους συμπατριώτες τους Έλληνες και τον τρόπο που ψηφίζουν, ώστε λένε «δεν πειράζει, έτσι, για να μάθουμε, να υποφέρουμε κι άλλο όλοι μαζί, μας αξίζει».Πριν πάω στην τρίτη κατηγορία, ας μιλήσουμε με απλά μαθηματικά.Οι κ.κ Τσίπρας και Καμένος ήθελαν λοιπόν να φέρουν την απλή αναλογική. Έχουν εξηγήσει ότι με την ΝΔ δεν μπορούν να συνεργαστούν. Έχουν εξηγήσει, και είναι προφανές, ότι με την Χρυσή Αυγή δεν μπορούν να συνεργαστούν. Το ΚΚΕ έχει εξηγήσει ότι δεν πρόκειται ποτέ να συνεργαστεί μαζί τους. Στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου, τα ποσοστά ΝΔ, ΧΑ και ΚΚΕ ήταν αθροιστικά στο 40%. Οπότε, για να υπάρξει κυβέρνηση «προοδευτική» όπως την ορίζουν οι Τσίπρας-Καμένος, πρέπει να κυβερνήσουν μαζί ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και η Ένωση Κεντρώων του κ. Λεβέντη, που αθροιστικά ξεπερνούν μετά βίας το 50% και τα πέντε κόμματα μαζί.Το πόσο εφικτή είναι αυτή η συνεργασία φάνηκε και χτες στην Βουλή, όπου ο κ. Καμένος σκυλοβρίστηκε με την κυρία Γεννηματά, όπως έχει «σκοτωθεί» και με τον κ. Θεοδωράκη. Φάνηκε και τα τελευταία δύο χρόνια, που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ δεν έχουν σταματήσει να λένε πόσο βρωμερό είναι το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα τα πιο γνωστά στελέχη του, και πόσο βουτηγμένο στην διαπλοκή είναι το Ποτάμι. Φαίνεται κυρίως από το ότι αυτά που υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι σε πολλά θέματα είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υποστηρίζουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.Μετά από όλα αυτά τα ωραία, ήρθαν χθες οι Τσίπρας-Καμένος να μας πουν ότι πρέπει να περάσει η απλή αναλογική για να τα βρουν και να κυβερνήσουν όλοι μαζί, αρκεί να μην φύγουν οι ίδιοι από την εξουσία. Αν δεν τα βρουν και η μισοτελειωμένη χώρα μείνει ακυβέρνητη και τελειώσει για τα καλά, τι να κάνουμε, shit happens.Η τρίτη κατηγορία υποστηρικτών της απλής αναλογικής είναι οι αδίστακτοι.

Ο λαγός, το λιοντάρι και η μεγάλη τέχνη του μακιγιάζ

Είπε, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, στην τελευταία του συνέντευξη πριν λίγες μέρες:«Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που μας στήριξαν, είχαν επίγνωση ότι θα δώσουμε μια μάχη και προφανώς θα καταλήξουμε σε έναν συμβιβασμό και πολλές από τις δεσμεύσεις μας δεν θα μπορέσουμε να τις υλοποιήσουμε».Το πρώτο που σκέφτηκα είναι πόσο λίγο γνωρίζει τα ελληνικά. Δεσμεύομαι για κάτι σημαίνει αναλαμβάνω την υποχρέωση να το κάνω. Αν δεν το κάνω σημαίνει πως ο λόγος μου δεν έχει καμία αξία, πως δεν αναγνωρίζω καμία μου υποχρέωση. Επειδή δεν νομίζω ότι ήθελε να παραδεχτεί κάτι τέτοιο, η μόνη λογική εξήγηση είναι η άγνοια της γλώσσας.Όμως εμένα περισσότερο απ' όλα μου αρέσει το «προφανώς», που είπε.Όταν δηλαδή δήλωνε (Γενάρης 2015) ότι «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μας πει όχι η Μέρκελ», ότι «εμείς θα βαράμε το νταούλι κι αυτοί θα χορεύουνε», ότι θα δώσει 13η σύνταξη, ότι θα επαναφέρει τον βασικό μισθό ακριβώς στα 751 Ευρώ, ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, ότι σε λίγες μέρες τα μνημόνια της λιτότητας είναι παρελθόν, ή (Σεπτέμβρης 2015) ότι παρά τις δυσκολίες θα υλοποιήσει ένα παράλληλο δικό του πρόγραμμα, δεν θα ακουμπήσει τις κύριες συντάξεις, θα εξαλείψει την υπερφορολόγηση των αγροτών, θα ομαλοποιήσει την αγορά εργασίας, τότε ΠΡΟΦΑΝΩΣ καταλάβαιναν οι ψηφοφόροι ότι δεν τα εννοούσε καλέ ο Αλέξης αυτά, έναν συμβιβασμό ετοιμαζόταν να κάνει και θα υπέγραφε κι άλλο μνημόνιο και θα έκοβε και τις συντάξεις και θα έβαζε κι άλλους φόρους και θα εκχωρούσε την δημόσια περιουσία για 99 χρόνια στους ξένους και οι επιχειρήσεις θα έκλειναν η μία μετά την άλλη και οι αγρότες θα πλήρωναν τους μεγαλύτερους φόρους που έχουν πληρώσει ποτέ.Όταν έλεγε πριν τις εκλογές συνωμοτικά και μάγκικα σ’ έναν παππούλη (δείτε το στο 7:10 του βίντεο των Ράδιο Αρβύλα: https://www.youtube.com/watch?v=5_1c5xTGUqQ) ότι «και το ΕΚΑΣ θέλουν να κόψουν τώρα, το έχεις υπ’ όψιν σου» και μετά φώναζε «θα σηκώσουμε κεφάλι, αυτό θα γίνει», ο παππούλης ΠΡΟΦΑΝΩΣ καταλάβαινε ότι το ΕΚΑΣ θα του το κόψει ο Τσίπρας.Όταν σε αυτό εδώ το βίντεο του περασμένου Οκτώβρη, ο Τσίπρας έλεγε μετά τις δεύτερες εκλογές ότι θα τηρήσει όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ΠΡΟΦΑΝΩΣ καταλαβαίναμε όλοι ότι δεν θα τις υλοποιούσε: https://www.youtube.com/watch?v=H-b79KBSuSkΑυτά τα «προφανή» μας είπε πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός της Ελλάδας που είναι συνομήλικός μου. Αυτόν έβγαλε μπροστά η δική μου η γενιά για να την εκπροσωπήσει στην πιο κρίσιμη στιγμή της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια.Αυτός είναι ο καλύτερος της γενιάς μας, είπαμε οι Έλληνες. Ορίστε, σας τον στέλνουμε, Ευρωπαίοι, για να μας σώσει. Αυτός είναι ο καλύτερος της γενιάς μας. Αυτός είναι ο καλύτερος της γενιάς μας.  Αυτός είναι ο καλύτερος της γενιάς μας. Το γράφω και το ξαναγράφω, και νομίζω ότι δεν θα το χωνέψω ποτέ.Τον άκουσα λοιπόν να λέει το ΠΡΟΦΑΝΩΣ και σκέφτηκα δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν πόσο μεγάλη είναι η τέχνη του μακιγιάζ. Επειδή μια μακιγιέζ μπορεί, βάζοντας λίγο ρουζ σε πλάσματα που δεν κοκκινίζουν ότι κι αν λένε, να κάνει τα πλάσματα αυτά να μοιάζουν με ανθρώπους.Το δεύτερο που σκέφτηκα είναι το κλασικό ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι. Δεν ξέρω γιατί το σκέφτηκα, μάλλον τυχαία θα μου ήρθε.Λιαζόταν μια μέρα ο λαγός σε ένα κορμό, όταν περνά τυχαία ή αλεπού:- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, πηδάω και το λιοντάρι να περάσει η ώρα...Γεμάτη θαυμασμό για τον λαγό, φεύγει η αλεπού.Μετά περνά το ελάφι:- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, πηδάω και το λιοντάρι να περάσει η ώρα...Γεμάτο θαυμασμό και το ελάφι, φεύγει.Με τα πολλά φτάνουν και στα αυτιά του λιονταριού τα λόγια του λαγού και τον επισκέπτεται στη φωλιά του:- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, λέω και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα...

Δεν με νοιάζει πόσο έξυπνος είσαι

Σήμερα μιλάμε για δύο υπερεκτιμημένες αρετές: την ευφυΐα και την εργατικότητα. Καμία από τις δύο δεν είναι κακή, καμία από τις δύο δεν είναι αρκετή. Μιλάμε χρησιμοποιώντας ως παραδείγματα δύο από τους πρωταγωνιστές της εβδομάδας που πέρασε: τον blogger Πιτσιρίκο και τον Γιάνη Βαρουφάκη.Θα ξεκινήσω από το πάρτι που έκανε στον Λυκαβηττό η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, για να γιορτάσει την επέτειο του δημοψηφίσματος. Εκεί, η κυρία Κωνσταντοπούλου φρόντισε να προβληθεί βιντεοσκοπημένο μήνυμα του φίλου της, σατιρικού blogger Πιτσιρίκου, φανατικού υποστηρικτή της πλήρους απόσχισης της Ελλάδας από την Ευρώπη (όχι μόνο δηλαδή από το Ευρώ). Μάλιστα στο μήνυμά του ο Πιτσιρίκος βρήκε και την λύση για όλα τα προβλήματα της χώρας: αφού οι πολιτικοί μας πρόδωσαν, θα κυβερνήσουμε όλοι μαζί, ο καθένας από μας θα κυβερνάει, θα κυβερνούν την χώρα ταυτόχρονα δέκα εκατομμύρια Έλληνες, αυτό μας είπε.  Ο Πιτσιρίκος, όπως θα γνωρίζετε, έγινε σταρ τα προηγούμενα χρόνια, και δεν είναι καθόλου λίγοι οι συγγραφείς και άλλοι πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα που τον αποθέωναν για το πνεύμα του.Είναι ευφυής λοιπόν ο Πιτσιρίκος; Πρέπει κάποιος να είναι τυφλός για να μην το βλέπει, στα σατιρικά κείμενά του. Είναι δουλευταράς ο Πιτσιρίκος; Βεβαίως, τα κείμενά του ήταν καλά δουλεμένα. Είναι αλήτης ο Πιτσιρίκος; Κατά την γνώμη μου, από τους μεγαλύτερους που έχουν εμφανιστεί στο ελληνικό Ίντερνετ. Θυμίζω ενδεικτικά δύο μόνο πράγματα από τα πολλά σιχαμένα που έχει γράψει:-        Αμέσως μετά την δολοφονία των τριών υπαλλήλων και του αγέννητου βρέφους στην κοιλιά της εγκύου μάνας του, στην Marfin, έγραψε: «Παιδιά, αν διαβάζει κάποιος άνεργος, η Marfin ψάχνει για τρεις υπαλλήλους».-        Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στον μαραθώνιο της Βοστόνης (που συνέβη στην «κακή» Αμερική), με αποτέλεσμα τον θάνατο τριών ανθρώπων, ανάμεσά τους ένα οκτάχρονο παιδί, και τον πολύ σοβαρό τραυματισμό δεκάδων, ο Πιτσιρίκος έγραψε χαιρέκακα ότι «Ο Μαραθώνιος είναι επικίνδυνο αγώνισμα».Και πάμε στον Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι ευφυής; Πολύ. Δουλεύει πολύ; Ω, ναι. Θα διέλυε την χώρα για να μείνει ο ίδιος στην Ιστορία; Χωρίς να το σκεφτεί ούτε για ένα δευτερόλεπτο.Χάρη στο βιβλίο του φίλου και συνεργάτη του Γ. Βαρουφάκη, Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, που κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Πατάκη, μάθαμε ότι η Ελλάδα πριν ένα χρόνο έφτασε πολύ κοντά στο να ζήσει μετά από πενήντα χρόνια μια νέα χούντα. Μια χούντα με τον Γ. Βαρουφάκη στο τιμόνι. Ο στρατός και η αστυνομία στους δρόμους για να ελέγχουν την τάξη, έξοδος από το Ευρώ και πιθανότατα και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μισθοί και συντάξεις δεν θα καταβάλλονταν σε κανέναν, μόνο χαρτιά με υποσχετικές θα έπαιρναν οι Έλληνες στα χέρια, οι τράπεζες κλειστές για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, συσσίτια για φαγητό αφού οι άνθρωποι δεν θα είχαν λεφτά να αγοράσουν οτιδήποτε, δελτία για καύσιμα, γενική επιστράτευση υπαλλήλων. Όχι μόνο χούντα, αλλά και συνθήκες Αφρικής ή πρώην κομουνιστικών χωρών αμέσως μετά την κατάρρευση των καθεστώτων τους, το 1989. Ο Γ. Βαρουφάκης χρησιμοποίησε δέκα εκατομμύρια Έλληνες, τους οποίους υποτίθεται εκπροσωπούσε, για να γίνει ο ίδιος παγκόσμιος σταρ. Δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ. Από τον Μάρτιο του 2015, στα Χανιά, είχε πει στον κόσμο που έτρεχε να βγάλει selfies μαζί του: «ελπίζω να είστε μαζί μας και μετά την ρήξη». Η εριστική συμπεριφορά του που τον είχε αποξενώσει εντελώς από τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ, τους οποίους ειρωνευόταν με τα tweets του την ίδια ώρα που υποτίθεται ότι προσπαθούσε να τα βρει μαζί τους, ήταν κομμάτι της απόφασής του από την αρχή. Και η απόφασή του ήταν να μείνει στην Ιστορία, με κάθε τρόπο. Η απόλυτη καταστροφή ήταν μια ασφαλής και γρήγορη μέθοδος για να το πετύχει.Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα γινόμενο. Το γινόμενο είναι:Ευφυΐα (ή ταλέντο) Χ Εργατικότητα Χ Ποιότητα ΧαρακτήραΌπως ξέρουν τα παιδιά από τις μικρές τάξεις του δημοτικού, αν οποιοσδήποτε παράγοντας του γινομένου είναι μηδέν, τότε και το γινόμενο είναι μηδέν.Ελπίζω κάποτε να το μάθουν και οι μεγάλοι.