Marcel van Marrewijk's Blog, page 73
June 25, 2018
Store energy almost for free
Description:
An intriguing 6-minute video about making an HHO generator for under 5 dollars.
What is it?
A do it yourself guide to build a simple HHO Generator. Some stainless metal sheets, screws, rubber, pads, wire, a plastic container, water and salt do the trick. Sounds easy, but does require some technical skills. And some good tools.
Why is it interesting?
HHO is often named as a solution to store energy. Water mixed with salt creates an electrolyte with which energy is produced. Main plus: it is a clean way to produce energy. It is said that the so-called blue energy will be an important source in the future. But before we get there maybe it’s a good idea to build a simple HHO generator.
Key take away/Quote
Long live technology!
The post Store energy almost for free appeared first on Seats2meet.
June 22, 2018
Saskia op de Weegh werd uitgenodigd voor avontuur
Saskia op de Weegh begon 2,5 jaar geleden aan een nieuw avontuur, nadat ze op haar vrije dag het boek “trekhaak gezocht” had gelezen van Tjerk Ridder. Tijdens het S2M Festival & Permanent Bèta dag vertelt ze over het pad dat ze intuitief insloeg. Lees verder als je alvast een inkijk wil in Saskia haar avontuur.
Saskia, vertel eens meer over jouw afgelopen 2,5 jaar?
“Het begon allemaal met het boek “Trekhaak gezocht” van Tjerk Ridder. Hij beschrijft in dit boek dat hij liftend door Europa trekt. Thema? Je hebt anderen nodig om verder te komen. Toen ik het boek dichtsloeg heb ik mezelf de vraag gesteld: “wat betekent avontuur voor mij”? Het eerste wat er in me opkwam was het maken van een boek. Uiteraard zei iets in mij: “dat is geen goed idee”. Maar ik besloot om het idee niet volledig af te schieten.”
Wanneer ging je over tot de volgende stap?
“Eigenlijk de volgende dag al, haha! Want toen kwam ik tijdens een wandeling langs de IJssel een vrouw tegen. We wandelden samen een stuk en toen vertelde ik haar over het idee van mijn boek. Ze vroeg me waar ik het over wilde hebben in het boek. Eigenlijk wist ik haar al heel gauw van een antwoord te voorzien. Ik wilde het hebben over pioniers en voorlopers in de samenleving. En ik wist ook al welke twee vrouwen ik graag als eerst wilde interviewen. Ook leuk: de vrouw met wie ik wandelde bleek eindredacteur te zijn en wilde wel de redactie voeren van mijn boek.”
En hoeveel pioniers heb je uiteindelijk gesproken?
“In het eerste jaar heb ik negen mensen gesproken. Die negen interviews leidden nog niet tot een volledig boek, dus ik moest nog meer mensen verzinnen om te spreken. Ik besloot daarom om even stil te staan om nieuwe ideeën in me op te laten komen.”
Heeft dat stilstaan je geholpen?
“Ja, zeker! Want hoewel ik van plan was om vooral los te laten en even niet met het boek bezig te zijn tijdens mijn vakantie op Schiermonnikoog, kwam ik weer tot nieuwe inzichten. Dit gebeurde tijdens het maken van natuurfoto’s, een hobby van me. Ik besloot om eens een keer een pad in te slaan dat niet was gemarkeerd en stuitte op een pad dat doodliep op een grote plas water. Bij die grote plas realiseerde ik me weer dat ik al op het goede spoor was en ik eigenlijk vooral mijn hart moest volgen.”
Hoe heeft dit volgen van je hart je verder geholpen?
“Ik besloot onder meer om Hans Molenburg (93) te gaan interviewen, een voorloper in de natuurlijke aanpak van ziektes. En voor wie ik enorm veel bewondering heb.”
Het klinkt alsof alles heel organisch verliep, heb je ook tegenvallers gehad?
“Uiteraard is het lastig om alles te financieren. En moest ik even mijn hoofd buigen over de vraag of het boek moest worden uitgegeven of dat ik het zelf ging drukken. En op dit moment zit ik tussen de stapels boeken die verkocht mogen worden. Maar ook dat zal zich vast vanzelf weer oplossen.”
Hoe ben je nu bezig met de promotie van je boek?
“Ik ga langs festivals waar ik lezingen geef en stond onlangs in de regionale krant. Dit zal me vast ook weer op andere ideeën brengen om het boek te verkopen.”
Wat kunnen deelnemers van je lezing op 25 juni verwachten?
“Ik ga ze nog meer vertellen over mijn ontdekkingstocht en deel mijn belangrijkste inzichten met ze. Daarnaast hoop ik dat de deelnemers worden geprikkeld om hun eigen avontuur te gaan ondernemen.”
Heb je al verhalen gehoord dat mensen dit zijn gaan doen?
“Ik heb meegemaakt dat degene die ik interviewde zelf weer nieuwe energie ervoer om op avontuur te gaan. En op de dag van de moeiteloosheid, waar ik een lezing gaf, inspireerde ik de organisator van het festival om een tweede editie van deze dag te gaan organiseren!”
Bezoek het S2M festival & Permanent Betadag en kom luisteren naar het avontuur van Saskia. Aanmelden doe je hier.
The post Saskia op de Weegh werd uitgenodigd voor avontuur appeared first on Seats2meet.
June 21, 2018
School of the future?
Description:
Entrepreneur Max Ventilla, who used to work for Google, started Alt School. A school that works with a personalised teaching program for each individual student. In a short BBC video, you’ll learn about the concept, its benefits and potential drawbacks.
What is it?
Alt School is all about the individual. At 10 years old students sometimes differ about 5 years in their best and worst subject. But in an ordinary school, everyone has to work at the same level. In Alt School computers and close monitoring of the students makes it possible to give each kid an own playlist with lessons catered to its needs.
Why is it interesting?
We all understand that not every kid is the same, but schools simply can’t provide individual lessons. It’s beyond the teachers’ capabilities. Alt School is different. The students are monitored closely with cameras all during the day and provided with customized lessons. A team of tech engineers and educators work together to optimize teaching material in order to get the most out of each student. The data that are collected are used to build algorithms that suggest the teachers what each individual student should learn. A very nice approach, but at the moment only available for the rich. One year at Alt School costs 30.000 dollars, but Ventilla hopes to sell the platform so that it will be used at State schools.
Key take away/Quote
“You’ll see ten-year-olds who are five years different in their worst subject vs their best subject. As the norm.”
The post School of the future? appeared first on Seats2meet.
Leer wat opruimen met jou en je huis doet
Schoonmaken, spullen weg doen, je hoofd leeg maken, dromen over je perfecte huis… Dit komt allemaal aan de orde tijdens de opruimworkshop van coach Roos Nabben, die ze geeft tijdens het S2M Festival en de Permanent Beta Dag. Wil je meer weten over Roos en hoe ze op het idee kwam om opruimcoach te worden? Lees dan even verder.
Roos, kun je wat meer over jezelf en je loopbaan vertellen?
Ik heb een opleiding gevolgd tot maatschappelijk werkster en heb daarna gewerkt als verpleegkundige en in de kraamzorg als ZZP’er. Sinds kort zit ik in de AOW, maar nog wel veel aan de slag. Zo ben ik bezig gegaan met “business denken”. Die manier van denken vind ik een verademing, na het “softe” denken in de zorgsector. Tijdens mijn business opleiding heb ik iemand leren kennen die tegen me zei dat ik opruimcoach moest worden. Toen dacht ik bij mezelf: “ik ga toch niet weer wat nieuws doen”, toch ging ik de uitdaging aan. Het is niet zo dat ik daar nu een bloeiende business in heb. Dat komt mede doordat ik allemaal vrijwilligerswerk doe. Maar ik ontwikkel wel opruimworkshops en geef deze op diverse plekken. En nu dus ook bij Seats2Meet, een organisatie die ik al langer ken en waar ik vaak kwam en kom voor netwerkbijeenkomsten.
Wat gaan mensen leren tijdens jouw workshop?
De workshop is heel interactief en ik ga mensen vragen wat opruimen voor hen kan betekenen. Vaak komen er allerlei nieuwe gedachten en associaties boven drijven, waardoor mensen dichter bij hun daadkracht komen te staan. Verder bestaat de workshop uit vier stappen. We beginnen allereerst met dromen over hun perfecte huis en eindigen dan met het stellen van concrete doelen en kleine stappen. Maar soms gaan mensen gelijk na het volgen van mijn workshop tot middernacht aan de slag met het opruimen van hun huis!
Is de opruimworkshop geschikt voor iedereen?
Ik denk dat de workshop geschikt is voor een ieder die het aanspreekt. Of je er nu goed in bent of nog niet zo. De workshop maakt kennis los die je al hebt en daarnaast ervaringen, en verhalen.
Wat maakt opruimen zo leuk voor jou?
Ik vind opruimen leuk, omdat het te maken heeft met je eigen binnenkant. Want als je de buitenkant opruimt en je minder chaos om je heen ervaart, ruim je ook je binnenkant op. Daarnaast vind ik het fijn dat opruimen zo’n concreet resultaat oplevert. En het is fijn om samen te doen, omdat je dan in een soort daadkrachtmodus komt en je steeds meer intrinsieke motivatie kan ervaren om het te gaan doen.
Meld je aan voor de workshop door je aan te melden voor het S2M festival en de Permanent Beta dag via Eventbrite.
The post Leer wat opruimen met jou en je huis doet appeared first on Seats2meet.
DISCRIMINATIE OP DE WERKVLOER: KOMT IN MIJN BEDRIJF NIET VOOR. OF UHM…
Dit artikel is geschreven door Sang-Ah Yoo, freelance redacteur Forum.
Ze interviewde Nynke Willemsen van Seats2meet.com International over discriminatie op de werkvloer.
Ze belicht de problemen, de maatregelen die ondernemers treffen en geeft 6 tips: Hoe pak je discriminatie aan op de werkvloer?
Discriminatie op de werkvloer? Nee, dat kennen we niet. Niet bij ons bedrijf. Maar wees eens eerlijk: ís dat wel zo? Deze ondernemers vertellen over foute grappen, uitsluiting, mensen die constant worden overgeslagen bij promoties. ‘Organisaties discrimineren niet. Mensen wel.’
‘Word jij ook bruin?’ ‘Hoe doen ze dat eigenlijk bij jullie?’ ‘Maar jíj bent niet zoals andere Marokkanen.’ Zomaar wat opmerkingen die je wel eens op de werkvloer opvangt. Misschien niet rot, laat staan discriminerend bedoeld. Maar toch. ‘In zulke opmerkingen speelt altijd de factor macht mee, hiërarchie’. Maar liefst 3.500 gevallen van discriminatie registreerde de politie vorig jaar, 4.691 meldingen kwamen binnen bij antidiscriminatievoorzieningen, 1.367 meldingen bij het Meldpunt Internet Discriminatie (MiND). Discriminatie op grond van afkomst komt het vaakst voor. Welke ondernemer kan met droge ogen beweren dat er in zijn bedrijf echt nóóit wordt gediscrimineerd?
Zwarte Pieten discussie
‘Voor onze enige echte Zwarte Piet’. Dat zei de RTL Nieuwschef tegen Diana Matroos terwijl hij een handje pepernoten op haar bureau legde. Matroos was not amused. ‘Ik heb jarenlang mijn mond gehouden, maar ik ben weldegelijk gediscrimineerd’, aldus de presentatrice in een interview. Ze was net verkozen tot meest kleurrijke Nederlander van het Jaar 2015. Enigszins beschaamd kijkt Kim Koppenol terug op deze episode. Zij is manager Corporate Communicatie en Merkstrategie bij mediabedrijf RTL. ‘Achteraf zijn we een klassiek voorbeeld geweest van hoe je níet moet reageren. We zeiden: ‘Had ze dat niet meteen kunnen zeggen?’ of ‘Het was vast niet zo bedoeld.’ Bovendien hoorden we binnen de organisatie nooit hardop klachten. Maar toen we rondvroegen, merkten we dat, net als overal, mensen wel eens te maken krijgen met onbewuste vooroordelen. En dat we eigenlijk nog steeds een behoorlijk wit bedrijf zijn.’ Het mediabedrijf besloot maatregelen te nemen.
‘ACHTERAF ZIJN WE EEN KLASSIEK VOORBEELD GEWEEST VAN HOE JE NÍET MOET REAGEREN’
Begin dit jaar werd een workshop ethiek georganiseerd. Daar werden vragen aangekaart zoals: ‘Hoe doe je recht aan de samenleving, en wat is je verantwoordelijkheid als mediabedrijf?’ Koppenol: ‘Voor ons is het belangrijk dat onze zenders en platforms een afspiegeling zijn van de samenleving. Dat betekent bijvoorbeeld dat we niet alleen witte mensen op het scherm willen.’ Verder is het mediabedrijf een unconscious bias training en een ‘taal & stereotypering’ training aan het voorbereiden. ‘Doel is onze blinde vlekken te verkleinen. Wat zijn onze onbewuste vooroordelen en hoe gaan we om met stereotypen?’ Diversiteit is een belangrijk, maar geen gemakkelijk thema, aldus Koppenol. ‘Je moet eerst goed begrijpen wat de uitdagingen zijn. Pas dan kun je het aanpakken.’
Discrimineren? Dat doe ík toch niet?! Test jezelf eens
Vooroordelen… tja, misschien heb je ze toch wel. Doe deze hokjestest eens. Of bekijk dit filmpje eens. Soms is het best even schrikken. Maar als je je bewust bent van (onbewuste) voordelen, kun je er iets aan doen om discriminatie te voorkomen. Lees hier hoe je als werkgever voorkomt dat (onbewuste) vooroordelen sollicitaties beïnvloeden. Of lees hier hoe jouw organisatie een streep kan zetten door discriminatie.
Foute grappen
Poeh, foute grappen. Karin Ossendrijver, directeur van bouw- en aannemersbedrijf Ossendrijver, kan er een boek over schrijven. ‘De bouw is een cultuur waar over álles grappen worden gemaakt. Over vrouwen, natuurlijk. En over mensen met een andere etnische achtergrond. ‘Zoiets is leuk. Tót het over jou gaat.’ Ossendrijver vertelt over een Turkse stagiaire van de mbo-studie bouwkunde die meeliep in hun bedrijf. ‘Neem je Turkse pizza’s mee als je klaar bent met je stageopdracht?’, riepen ze dan. Tegen ‘getinte’ stukadoors, met wie onze mensen veel samenwerken, worden wel eens opmerkingen gemaakt over hun huidskleur.’ Ossendrijver vindt het lastig, geeft ze eerlijk toe, om medewerkers erop aan te spreken. ‘Je wil niet constant met een wijzend vingertje staan. Maar in het geval van de grapjes over huidskleur, daar heb ik de werknemer op aangesproken. Ik kreeg toen te horen dat diegene waarover de grap ging er ook om kon lachen, of zelf nog hardere grappen maakt. De mannen doen het niet om iemand te kwetsen: dat weet ik zeker. Maar als het wél zo wordt gevoeld, dan stopt het. Daar ligt de grens. Dan móet je er iets over zeggen.’
‘FOUTE GRAPPEN ZIJN LEUK. TÓT HET OVER JOU GAAT’
Belangrijk is om een bedrijfscultuur te creëren waarin iedereen zich veilig en vertrouwd voelt, aldus de ondernemer. ‘Dat doe je door alles bespreekbaar te maken. Communicatief te zijn. Actief door te vragen als je vermoedt dat er iets speelt. Medewerkers moeten voelen dat ze bij mij als vertrouwenspersoon altijd terecht kunnen.’ In het geval van de stagiaire houden wij altijd vinger aan de pols. We hebben regelmatig contact met de schoolleiding.’ Maar zoiets als een veilige werkcultuur kun je niet in een maand opzetten, aldus Ossendrijver. ‘Daar moet je aan bouwen, duidelijk zijn over wat je wel of niet tolereert.’ Haar bedrijf van 12 medewerkers is ‘helaas’ nog niet zo divers. ‘We hebben een tekort aan goed personeel. Laat staan aan mensen met een diverse achtergrond.’ Dat alleen bouwvakkers discriminerende opmerkingen maken, gelooft ze niet. ‘Bij een bank gebeurt dat net zo goed. Bedrijven durven er alleen niet voor uit te komen, bang voor imagoschade, wellicht. Of schaamte.’
Blinde vlekken en vooroordelen
‘De werkgever is verantwoordelijk voor een veilige, inclusieve werkcultuur’, benadrukt ook Peter Slort. Bij de landelijke politie is hij portefeuillehouder Diversiteit en ‘De Kracht van het Verschil’. Met dit project wil de politie de verbinding met alle groepen in de samenleving vergroten. Ook wil de politie met het project discriminatie aanpakken – in de samenleving maar ook intern, op de werkvloer. ‘Ja, in een bedrijf met 60.000 medewerkers komt discriminatie voor. Niet alleen op grond van huidskleur, maar ook op basis van seksuele voorkeur, of omdat je hoger opgeleid bent dan het overgrote deel binnen de organisatie.’ Slort is duidelijk. ‘Als je bij ons open racistisch gedrag vertoont, dan is er hier geen plek voor je. Maar meestal gaat het subtieler. Het gaat bij discriminatie om processen van in- en uitsluiting. Mensen hebben vaak het gevoel dat ze niet voor vol worden aangezien, maar kunnen dat niet bewijzen.’
‘DISCRIMINATIE IS MEESTAL SUBTIELER: HET GAAT OM PROCESSEN VAN IN- EN UITSLUITING’
Neem de selectieprocedures. Medewerkers met een andere etnische achtergrond lijken soms wel gepasseerd te worden voor die leuke, hogere functie. ‘We hebben bij sollicitaties de neiging om iemand te kiezen die op ons lijkt, qua achtergrond of humor. Het gaat om onbewuste vooroordelen die iedereen heeft. De vraag is dus niet óf je ze hebt, maar of je ze herkent.’ Alle leidinggevenden binnen de politie krijgen daarom een training om zich daar meer bewust van te worden. ‘Verder moedigt de korpsleiding medewerkers aan om selectiecommissies zo divers mogelijk samen te stellen.’ Het is essentieel om de aanpak van discriminatie ‘zo breed mogelijk in de organisatie’ neer te zetten. ‘Bij leidinggevenden, op de werkvloer, binnen procedures en protocollen, landelijk en regionaal. Ook vragen we periodiek aan medewerkers om negatieve ervaringen te melden.’ Dat mag anoniem. Foute grappen worden dan vaak genoemd. ‘Je eet met zijn allen, en als je klaar bent zegt iemand tegen de Turkse collega: ‘Jij mag afruimen, want dat kunnen jullie Turken toch zo goed?’ Die Turkse collega vindt het niet leuk, maar hij lacht ‘ sportief’ mee, dus iedereen zegt: ‘Zie je, hij vindt het ook leuk.’ Mensen zeggen dan dat zo’n opmerking niet slecht is bedoeld. Maar ik vraag me af of dat echt zo is. Bij een grap speelt altijd de factor macht en hiërarchie mee. Het gaat om positiebepaling. Zo onschuldig is het vaak niet. Ik vind daarom ook dat je iemand er altijd op moet durven aanspreken – zéker als leidinggevende. Grensoverschrijdende omgangsvormen mag je niet op zijn beloop laten. Je moet durven de norm te stellen.’
‘BIJ EEN GRAP SPEELT ALTIJD DE FACTOR MACHT EN HIËRARCHIE MEE. ZO ONSCHULDIG IS HET VAAK NIET’
Medewerkers kunnen met klachten terecht bij vertrouwenspersonen op de verschillende afdelingen. In sommige eenheden zijn er ook de zogeheten medewerkers-netwerken, opgezet door de mensen op de werkvloer. Er is onder meer een Caraïbisch netwerk en een Joods netwerk. ‘Het gaat om informele klankbordgroepen. Wanneer medewerkers worden gediscrimineerd op de werkvloer, kan het netwerk adviseren en interveniëren.’ Informele en formele netwerken staan met elkaar in contact, maar dat mag in de toekomst wel wat steviger, geeft Slort toe. Elke regionale eenheid geeft een eigen invulling geven aan het programma ‘De Kracht van het Verschil’. ‘De verschillende onderdelen zijn zelf eigenaar van het project. Want als wij hier in Den Haag bedenken hoe het in Limburg moet worden geïmplementeerd… dat werkt niet. Mensen staan er dan niet open voor.’
Discriminatie mag en kan niet. Punt.
Een sector die (helaas) gepokt en gemazeld is als het gaat om het aanpakken van discriminatie, is de uitzendbranche. Begin dit jaar kwam Radar met een uitzending waaruit bleek dat bijna de helft van de uitzendbureaus gehoor gaf aan ‘discriminerende verzoeken’. Met andere woorden, aan verzoeken van bedrijven die expliciet zeggen dat ze liever geen Surinaamse, Marokkaanse of Turkse krachten willen. ‘Die uitzending sloeg in als een bom’, weet Jurriën Koops nog, directeur Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU). ‘We schrokken er enorm van. Intercedenten kennen de regels, maar gingen toch mee in de discriminerende verzoeken van opdrachtgevers. Omdat het moeilijk is om goed om te gaan met lastige vragen van opdrachtgevers, en er een commerciële druk bestaat om opdrachtgevers tevreden te houden.’ Maar discriminatie is nooit oké, benadrukt Koops. ‘Het mag niet. Het kan niet. Punt.’ Daarom komt per juli een extra lidmaatschapseis. ‘Die is voortaan een tandje scherper. Wij verwachten een actief, aantoonbaar antidiscriminatiebeleid vanuit de directie van een uitzendbureau. Als dat er niet is, zijn er sancties. Dan verliezen leden hun lidmaatschap van de ABU.’ De brancheorganisatie laat door ‘onafhankelijke certificeringsinstanties’ controleren of dat antidiscriminatiebeleid er is. De onderliggende gedachte: wie niet horen wil, moet voelen. Voor discriminerende uitzendbureaus is geen plek. Adriaan Belonje, algemeen directeur van Start People, staat honderd procent achter die eis. ‘Via blogs en webcasts maken we vanuit de directie een statement naar onze collega’s. Wanneer we een plaatsing missen doordat een intercedent niet aan een discriminerend verzoek wil voldoen, dan krijgt hij of zij volle steun van ons. Het commerciële belang is dan van ondergeschikt belang.’ Ook zet USG People (waarvan Start People onderdeel is) binnenkort mystery calls in. ‘Daarbij doen collega’s zich voor als nepbedrijven met discriminerende verzoeken. Aan het einde van het gesprek krijgt de intercedent meteen feedback.’
‘IK WIL OPDRACHTGEVERS NIET AAN DE SCHANDPAAL NAGELEN. HET ZIJN MÉNSEN DIE DISCRIMINEREN – NIET DE ORGANISATIES’
Verder werken alle medewerkers binnen USG People met de diversiteitsapp Diversiteit Loont, ontwikkeld door stichting STOOF. Die app toetst de kennis op het gebied van discriminatie en helpt bij het selecteren van de juiste mensen: zonder vooroordelen. In de afgelopen drie maanden waren er drie aanvragen discriminerend van aard, weet Belonje. ‘Daarbij hebben we de opdracht niet aanvaard. Of ik daar spijt van heb? Nee. Het maakt mij juist trots dat mijn collega’s op de vestigingen deze keuze hebben gemaakt.’ Marion van Happen, algemeen directeur van Unique (ook onderdeel van USG People) wil duidelijk maken dat discriminatie een maatschappelijk probleem is, niet alleen een issuedat speelt bij uitzendbureaus. ‘Bedrijven dragen ook de verantwoordelijkheid om van diversiteit een belangrijk thema te maken. We kunnen het niet alleen oplossen.’ Wel wil het uitzendbureau bedrijven steunen die hiermee aan de slag willen. Zo helpt Unique haar klanten met het opstellen van heldere, transparante vacatures. ‘We luisteren bijvoorbeeld naar hun slechte ervaringen, maar zeggen meteen duidelijk dat we niet doen aan selectief werven. We kijken alleen naar competenties en vaardigheden.’ Verder voert Van Happen regelmatig gesprekken met het meldpunt discriminatie regio Amsterdam. ‘Wat doen zij, waar lopen ze tegenaan, wat zijn hun best practices? Verder houden we onze klanten op de hoogte van wat we doen op dit gebied.’ Of de namen van discriminerende ondernemingen niet openbaar moeten worden gemaakt? Koops (ABU): ‘Nee, ik wil opdrachtgevers niet aan de schandpaal nagelen. Het zijn ménsen die discrimineren – niet de organisaties.’
Zo pak de ABU discriminatie aan
Dag, netwerk
Als ervaren backpacker zag Nynke Willemsen de hele wereld. Ze is projectmanager bij Seats2Meet, een netwerkbedrijf waar je werk- en flexplekken kunt huren tegen ‘sociaal kapitaal.’ Willemsen: ‘Schrijvende zzp’ers netwerken bij ons bijvoorbeeld met milieuexperts of marketingondernemers.’ Als je meer weet over een cultuur, ben je minder geneigd te discrimineren, aldus de Willemsen.
‘Neem die onbekendheid weg en mensen zullen veel opener naar elkaar zijn.’ Dat is één van de redenen dat de netwerkorganisatie het project Seats2Meet voor locals heeft opgericht.
Willemsen is de trekker daarvan. ‘Het gaat om een soort Airbnb voor werkplekken. Mensen kunnen hun keukentafel of werktafel beschikbaar stellen voor buurtgenoten, voor expats, of voor vluchtelingen. Het gaat erom dat mensen met verschillende achtergronden en netwerken elkaar leren kennen.’ En dat werpt hoe dan ook vruchten af. Want een gemengd team, betekent verschillende ideeën, andere perspectieven, creativiteit, ja, innovaties zelfs, aldus Willemsen. ‘Vooroordelen of discriminatie aanpakken begint bij jezelf. Kom zelf eens uit je bubble. Ga af en toe eens op een andere plek werken, zodat je met nieuwe mensen in aanraking komt. Probeer jezelf zoveel mogelijk te triggeren om je horizon te verbreden.’
‘DISCRIMINATIE IS BIJ WET VERBODEN JA. MAAR IN THE END IS HET DUS OOK GEWOON DOM’
Krappe arbeidsmarkt
Los van het feit dat discriminatie bij de wet verboden is, gaat het daarbij ook om menselijk kapitaal dat je buitensluit, zegt Ossendrijver. ‘In the end gaat het om economisch gewin. Discriminatie bij sollicitaties is dus gewoon dom.’ Koops (ABU) is het met de ondernemer eens. ‘Mensen uitsluiten raakt ondernemers in de portemonnee. In de komende twee jaar gaat de arbeidsmarkt flink opdrogen. Dan wordt je voortbestaan moeilijk als je alleen maar selectief werft.’ Bedrijven moeten in alle opzichten een weerspiegeling zijn van de maatschappij, zegt hij. ‘De samenleving keert zich van je af als je als organisatie een eenzijdige samenstelling van je personeel hebt. Met een diverse werkvloer krijg je als bedrijf een maatschappelijke legitimiteit.’
6 tips: hoe pak je discriminatie op de werkvloer aan?
#1 Open je ogen. Niets aan de hand op de werkvloer? Weet je het zeker? Vraag na in hoeverre het speelt bij je medewerkers. Doe onderzoek. Vraag actief door naar negatieve ervaringen en erken of het speelt. Pas dan kun je het aanpakken.
#2 Doe er niet te ingewikkeld over. Ja, het is een gevoelig onderwerp, maar doe er niet moeilijk over. Maak het bespreekbaar.
# 3 Neem je verantwoordelijkheid. Jij bent als werkgever verantwoordelijk voor een veilige, inclusieve werkcultuur. Het moet leven in de top van de organisatie.
#4 Stel helder de norm en spreek je daarover uit. Medewerkers durven pas naar je toe te komen als ze je vertrouwen en weten dat je hun klacht serieus neemt. Laat in je woordkeuze en je acties zien waar je staat, zodat iedereen dat weet.
#5 Kom uit je bubble. Onderzoek zelf je eigen vooroordelen en blinde vlekken. Nodig tijdens sollicitaties ook mensen uit die niet op jou lijken.
#6 Wees dapper, speel een voortrekkersrol. Meng je in gesprekken en debatten, ook het publieke debat.
Bron:
https://vno-ncw.nl/forum/discriminati...
The post DISCRIMINATIE OP DE WERKVLOER: KOMT IN MIJN BEDRIJF NIET VOOR. OF UHM… appeared first on Seats2meet.
June 20, 2018
Daniel Cabrera (26) startte met zijn ouders een Nederlands pannenkoekenrestaurant in Mexico
Daniel Cabrera (26) verkoopt tijdens het S2M festival en de Permanent Beta dag experimenteel Mexicaans eten met een Nederlandse tint. Voorheen deed hij dat andersom: Nederlands eten verkopen met een Mexicaanse tint.
Daniel, kun je wat meer vertellen over jouw loopbaan als ondernemer in de food sector?
“Ik ben geboren en getogen in Nederland, maar groeide op in Mexico. Daar kwamen mijn ouders op een gegeven moment in een lastige financiële situatie terecht. Ik vroeg ze toen waarom we geen pannenkoekenrestaurant begonnen. Op zich voelden ze wel wat voor dat idee. Ik ben toen ‘s avonds meteen aan de slag gegaan en heb het menu opgezocht van het pannenkoekenrestaurant in Bunnik, heb een logo ontworpen, een naam bedacht en ze dit de volgende dag laten zien. Doordat het zo tastbaar en visueel was ontstond er bij mijn ouders ook enthousiasme. Binnen 60 dagen hadden we de benedenverdieping omgebouwd tot restaurant.”
Hielp je je ouders in het restaurant?
“Ja, zeker. En ik maakte in het opberghok shakes en frappucino’s. Verder nam ik elke dag pannenkoeken mee naar school met kaneel en appel. Mijn vrienden vroegen toen aan me wat dat was en ik legde uit dat het een soort Nederlandse variant van de taco was. Ze vielen goed in de smaak bij mijn vrienden en later ook bij mijn andere Mexicaanse klasgenoten. Ik stond op een gegeven moment ’s ochtends vanuit een koelbox pannenkoeken uit te delen!”
En nu dus in Nederland eten aan het maken?
“Ja, in 2011 zijn we naar Nederland gekomen en wilden we het andersom doen. Dus Mexicaans eten maken met een Nederlandse twist. We dachten: Nederlands houden veel van brood, dus we doen de inhoud van een taco op een broodje. Op zich bestaat dit concept al, maar ons verhaal maakt het natuurlijk leuk. Verder experimenteren we met het brood dat we gebruiken, want het Mexicaanse brood is heel anders dan het Nederlandse. Op festival staan we vaak met een food truck met een bakkerij en met taco’s. We heten ¡Ay! Caramba. Ik doe dit nog steeds samen met mijn ouders. Veel van de recepten zijn bedacht door mijn moeder.”
Wat zou je in de toekomst verder willen gaan doen met food?
“Ik werk momenteel bij de Social Impact Factory in Utrecht als zp’er. Daar hoor ik veel verhalen van ondernemers die impact maken. Het is mijn wens en ambitie om met mijn onderneming ook impact te gaan maken op maatschappelijk vlak.”
En wat staat er op het menu van 25 juni tijdens het S2M Festival en de Permanent Beta dag?
“Dat laat ik nog even in het midden. We gaan in ieder geval experimenteren met nieuwe recepten!”
Bezoek het S2M festival & Permanent Betadag en kom de recepten van Daniel en zijn ouders proeven. Aanmelden doe je hier.
The post Daniel Cabrera (26) startte met zijn ouders een Nederlands pannenkoekenrestaurant in Mexico appeared first on Seats2meet.
Eerste Hulp Bij Gesprekken
Ik ben Yves en ik bied Eerste Hulp Bij Gesprekken.
De cartoon met de twee oesters herinnert me aan drie magische momenten die ik de afgelopen week heb gehad tijdens het oefenen met cliënten.
Zo’n oefengesprek gaat ongeveer zo:
Een cliënt komt naar mij toe omdat ze met een gesprek met een collega, partner of vriend in hun maag zit. In een uur oefent ze het gesprek met mij, waarbij ik dan de andere persoon speel. Als alles loopt zoals we willen, loopt de cliënt weer opgelucht weg. Met veel meer ruimte, begrip en vertrouwen om het gesprek met de échte persoon aan te gaan.
Wat me opvalt is, dat als mensen binnenkomen, de woorden heel makkelijk en snel over hun lippen rollen. Dat het hen weinig moeite kost om te wijzen naar een ander, om iets te eisen van een ander…of zichzelf.
Zo ook de afgelopen week, waarin drie keer hetzelfde gebeurde.
Eerst die hele snelle woordenstroom van boosheid, van verwijten en eisen.
Ik speelde de andere persoon en ging iets vertragen.
Door die vertraging kwamen we bij gevoelens van onmacht, verdriet, eenzaamheid…
…en kwamen de woorden langzamer en langzamer…
…we kwamen dieper en dieper…
…en landden uiteindelijk op de bodem.
Waar we erachter kwamen wat beide mensen nou eigenlijk diep van binnen wilden.
Vertrouwen, gelijkwaardigheid, begrip, vrijheid, dat soort dingen.
En in drie verschillende gesprekken zei de cliënt, toen we daar achter waren…
…zonder waarschuwing…
…met een zachte stem:
“Ik weet even niet wat ik moet zeggen“
(…)
Na deze kwetsbaarheid bleven we elkaar tien seconden aankijken, in stilte.
Een glimlach verscheen op onze gezichten.
Onze lichamen volledig ontspannen.
We waren geland op de bodem van de oceaan, waar twee oesters zich openden….
…en de ene oester met kwetsbaarheid tegen de andere oester zei:
“Ik weet even niet wat ik moet zeggen…”
(…)
Hoe je jezelf en een gesprek weer open krijgt, kun je leren tijdens de basiscursus Eerste Hulp Bij Gesprekken bij Seats2Meet in Haarlem op vrijdag 6,13 en 20 juli: www.loodens.org/ehbgbasis
Wil je liever 1-op-1 Eerste Hulp Bij Gesprek? Meer info daarover vind je hier: www.loodens.org/1op1
Disclaimer: the people who teach it, usually need it the most.
The post Eerste Hulp Bij Gesprekken appeared first on Seats2meet.
June 19, 2018
Deliveroo zet platform open: beste óf domste keuze ooit? | Succesfactoren platform coöperaties | De voordelen van centrale platformen voor de maatschappij
Deze week weer (relatief) rustig aan begonnen na mijn verlof. Komende weken focussen op het schrijven van een paper, maar ook staan weer een paar mooie sessies bij o.a. BCD Travel (13K werknemers!), de Belastingdienst en de Permanent Béta dag in Seats2Meet Utrecht (zie verder deze nieuwsbrief) op de planning.
Deze week weer 5 mooie stukken gevonden en voorzien van mijn duiding en gedachten. Met deze editie een aardige hoofdrol voor Deliveroo. Waar ik hardop nadenk of de keuzes die zij maken reuze slim of…. dom zijn. Niet om een oordeel te vellen, maar puur om gedachten op een rijtje te zetten.
Zie ook onderaan nog 2 mooie publicaties in het magazine van de Nederlandse Vereniging voor coöperaties en ManagementImpact.
Fijne week!
Deliveroo versoepelt regels en laat restaurants eigen bezorgers inzetten | NU.nl
Een opmerkelijke stap van Deliveroo: “Restaurants mogen vanaf volgende maand hun eigen bezorgers inzetten om maaltijden via Deliveroo te bezorgen.” Deliveroo profileert zich als een partij die ‘kwaliteitseten’ bezorgd. En was daarmee juist het platform (oke, samen met UberEats en Foodora) voor kwaliteitsrestaurants zonder eigen bezorging om hun businessmodel en klantenkring uit te breiden. Nu gaat het platform dus de breedte in.
Is deze stap super slim? Of super dom? Hier onder wat afwegingen (en de tijd zal ons leren wat het effect van deze keuze is).
Waarom dit de slimste keuze ooit is van Deliveroo:
Thuisbezorgd heeft in de eerste jaren de focus gelegd op de rol van een sales platform zonder eigen koeriers. Hiermee hebben zij de restaurants met eigen koeriers ‘opgevoed’ in hoe het is om met een platform samen te werken. Ook hebben zij uitgevonden hoe je samen kunt werken met individuele restaurants mbt branding op de brommers, etc. Van die inspanning kan Deliveroo nu dankbaar gebruik maken. Zeker als zij inzetten op betere voorwaarden voor de restaurant houders, die de laatste tijd flink klagen (let op: niemand weet hoe representatief die ontevreden groep is, een bericht van een branche organisatie is nooit neutraal) over Thuisbezorgd. (tenzij Thuisbezorgd een clausule mbt concurrerende platformen afdwingt aan het huidige klanten);
Dit is natuurlijk dé manier om de groei te kunnen versnellen (wat positief is op de korte termijn, op lange termijn moet altijd maar blijken hoe ‘positief’ deze groei is geweest voor de toekomst van het bedrijf);
Dit is de manier om UberEats en Foodora voor te blijven. Maar ook Thuisbezorgd, die intussen ook steeds meer inzet op eigen bezorgers;
Klanten willen een totaaloplossing, verenigd in één app. Op het moment dat je top of mind zit bij de consument en je hem of haar kunt bieden wat hij of zij op dat moment wil tegen de juiste kwaliteit en voorwaarden, dan heb je een mooie positie opgebouwd;
Dit kan een vliegwiel effect hebben: een breder aanbod kan leiden tot meer vraag en klanten van restaurants met eigen bezorgers kunnen ook zo nu en dan zin hebben in eten van restaurants zonder eigen bezorgers.
Waarom dit de domste keuze ooit is van Deliveroo:
Deliveroo richt zich in communicatie op de meer high-end restaurants. Vanuit de supply kant is dat logisch: low end heeft vaak al eigen bezorgers. Vanuit de demand kant is dat ook een duidelijke keuze. Die kwaliteit is onderdeel van de merkbelofte van Deliveroo. Maar wat wanneer de frietboer op de hoek nu ook via Deliveroo gaat leveren? Dat doet afbreuk aan de huidige positionering en onderscheidendheid in de markt. En maakt Deliveroo minder uniek. Tenzij ze een bepaalde ondergrens trekken en selectief zijn in welke restaurants ze op hun platform toelaten;
Thuisbezorgd.nl is een dominante speler in dit domein. En heeft de juiste relaties met de restauranthouders. Dat zeg ik op basis van alle Thuisbezorgd reclame op de duidelijk niet Thuisbezorgd brommertjes. Het is een risico om de strijd aan te gaan met de huidige dominante speler op de markt met een enorme naamsbekendheid en geschiedenis. Wat gaat de unieke toegevoegde waarde van Deliveroo worden?
Thuisbezorgd is een speler met een heel lokale focus. Bijna overal in het land kun je dan ook iets via het platform bestellen. Daar zit veel focus en geld in. Het is de vraag of Deliveroo, die nu actief is in 12 landen en 200 steden (niet zo veel steden per land dus), hier tegenop kan. En moet willen.
Conclusie? Tja. Deze stap heeft zijn voors en tegens, een aantal heb ik hier boven beschreven. Ik denk dat ze simpelweg geen andere keuze hebben. De markt zoals deze nu is met Thuisbezorgd, UberEats, Foodora en Deliveroo is te vol. Er zal dus een consolidatieslag plaatsvinden binnen nu en zeg 5 jaar. Deliveroo trapt met deze stap als eerste relatieve nieuwkomer als eerst op het gaspedaal. Misschien is dat er op of er onder. Ik denk dat er weinig anders te kiezen is.
FNV sleept maaltijdbezorger Deliveroo voor rechter om ontduiken cao NU.nl
“FNV sleept Deliveroo voor de rechter. Volgens de vakbond heeft het van oorsprong Britse bedrijf schijnzelfstandigen in dienst en ontduikt de maaltijdbezorger daarmee de cao.”
Interessante timing: als ik mij niet vergis wordt eind deze maand ook meer bekend over de rechtzaak van Deliveroo bezorger Sytze tegen het platform. Deze campagne wordt gesteund (en is vermoed ik ook geïnitieerd) door PvdA. Waarom dan nu?
En om de discussie in de juiste context te plaatsen: het voor of tegen zijn op de manier waarop deze platformen met hun koeriers omgaan zegt weinig als je niet weet hoe de rest van de markt met hun koeriers omgaat. Alleen aanvallen omdat je een grote naam hebt is politiek slim, maar verder wat zinloos. Want hoe zit het met al die andere pizza/friet/chinees/shoarma/sushi-koeriers? Zijn zij netjes in dienst? Betalen zij belasting? Zijn zij verzekerd? Ik geloof er geen bal van. Los van wat je van de Deliveroo’s (die tegenwoordig vaak wel een verzekering verzorgen) van deze wereld vindt: misschien zijn zij op dit moment wel we ‘best of worst worlds’. En natuurlijk zijn zij niet perfect. Verre van. Maar zij zijn op papier wél een grote kans om een groep die ook voor de opkomst van platformen enorm precair was betere condities te geven. Dat is dan weer een voordeel van een centrale organisatie. Als de vakbonden dat nu eens leren, dan kan de toon van de discussie ook opeens een stuk constructiever (en indien juist ook goed gecommuniceerd ook politiek een stuk sexyer) worden.
Deliveroo zoekt alternatieven voor plastic verpakkingen
“Bezorgservice Deliveroo zet zich in om het gebruik van plastic verpakkingen voor bezorgmaaltijden te verminderen. Om te beginnen worden er 100.000 gratis milieuvriendelijke rietjes uitgedeeld aan Nederlandse restaurants.”
Doorbordurend op mijn uitspraak hier boven dat er ook echt wel voordelen zitten aan een centraal platform. Wat veel platformen namelijk doen is een eerst gefragmenteerde markt bedienden via een (centraal) platform. Door transactiekosten te verlagen kan deze markt ook nog eens (op papier) enorm groeien. Wat nu als die eerst gefragementeerde markt zich voornamelijk in het zwarte circuit bevond? Pizzabezorgers, schoonmaak, oppas… In deze markten kan een platform (even los van vraagstukken rondom afhankelijkheid) een behoorlijke stap voorwaarts zijn. Enerzijds voor basis processen (belasting, arbeidsvoorwaarden, etc.) en anderzijds voor extra zaken als bijvoorbeeld duurzaamheid. En als dan 1 platform bedenkt dat dit de nieuwe standaard is, dan kun je meters maken.
Nog een paar voordelen en mogelijkheden van centrale platformen in een voorheen gefragmenteerde markt:
Door drempels te verlagen groeit de markt;
Dit kan tot een inclusievere samenleving zorgen: lage toetredingsdrempels voor supply en review systemen die diploma’s vervangen;
Activiteiten die voorheen in de zwarte markt plaatsvonden kunnen naar de legale markt verschuiven (Helpling, Thuisbezorgd, CharlyCares, etc.);
Gefragmenteerde markt centraliseren, hierdoor betere controle en handhaving mogelijk;
Collectieve (inkoop en lobby) mogelijkheden;
Automatische koppeling belastingdienst (zoals Uber in Estland);
Collectieve afspraken borgen in algoritmes;
24/7 kwaliteitscontrole middels technologie en algoritmes
Bottom line: platformen kunnen, indien goed vormgegeven, een positieve bijdrage leveren voor de samenleving.
Brent Toderian: ‘Ik ben niet tegen de auto, ik ben voor de stad’ – MO* Magazine – MO.be
Erg prettig leesbaar stuk met goede inzichten over de mobiliteit voor de toekomst. En dan geen halleluja verhaal over technologie en zelfrijdende auto’s:
“De zelfrijdende auto is de laatste poging van een industrie om het primaat van de auto veilig te stellen. Het is gebouwd op het valse, maar ook gevaarlijke idee dat we betere auto’s nodig hebben in plaats van betere steden.”
Maar gewoon goede strategische vragen over hoe we een samenleving willen vormgeven. En zo zouden meer discussies moeten worden gevoerd. Want technologie is… faciliterend en een middel om een doel te bereiken. En nooit uniek, vergeet dat nooit.
Onbelast bijverdienen: wat u moet weten | De Tijd
In België was het tot voor kort mogelijk om maximaal 5.000euro per jaar bij te verdienen met werkzaamheden tussen particulieren waarbij het platform de match maakte. Dit kon alleen via een door de overheid erkend platform (zie lijst). Van deze inkomsten werd er een voorbelasting van 10 procent ingehouden. Wel zo duidelijk. Alleen was natuurlijk de vraag of dit wel zo eerlijk was: als je bijvoorbeeld een schoonmaker via een platform inhuurde was dit fiscaal aantrekkelijker dan wanneer je dit via een briefje bij de supermarkt of via via deed. Even los van de vraag of je dan natuurlijk wel belasting betaalde… Wat dat betreft moeten ze gedacht hebben: beter iets dan niets. En ook dat is een keuze.
Maar nu komt deze regeling te vervangen en kan een grote groep Belgen (let op: niet iedereen mag meedoen) tot 6.000 euro per jaar bijverdienen voor:
Diensten van burger aan burger;
Verenigingswerk;
Deeleconomie via erkende platformen.
Ziet er uit als een goede stap, omdat de diensten van burger aan burger die niet via een platform worden verhandeld nu ook worden gelijk getrokken. Aan de andere kant wel jammer dat er nu geen voorbelasting via platformen wordt ingehouden, dat was juist zo’n mooi experiment in hoe overheid via een digitale link kunnen samenwerken met platformen (en deze samenwerking automatiseren).
In de media
In het magazine van de NCR, de Nederlandse Vereniging voor coöperaties, mocht ik een gastbijdrage leveren over hoe platformen een kans zijn voor coöperaties. En vice versa. Klik op de link om de PFD te downloaden.
[image error]
Martijn Arets: ‘Toegang krijgen tot data van een platform is de uitdaging’ – Management Impact
Door ManagementImpact werd ik uitgebreid geïnterviewd over de opkomst van de platformeconomie. Dit ter ere van de release van de Nederlandse vertaling van het boek ‘De Airbnb Story’.
Eigen publicaties
An Uber-app of the people? Success criteria of platform cooperatives highlighted
Onlangs schreef ik voor Trivento een stuk over de succesfactoren van platform coöperaties. Deze week verscheen de Engelse vertaling van het stuk.
Events
Permanent Beta dag #12 | Meetup
Ik krijg regelmatig de vraag of ik ook wel eens op openbare plekken mijn verhaal deel. Ja! Zoals hier: op 25 juni op de 12e Permanent Beta dag bij Seats2Meet in Utrecht. Ik ga hier in de grote zaal een verhaal doen over…. platformen. Geen standaard verhaal, ik ga mijn gedachte delen over hoe de macht van platformen gebroken kan worden en de gebruikers meer zeggenschap over hun eigen rechten en data kunnen krijgen. Hoe het verhaal er exact uit komt te zien: nog geen idee. Dat is nog in beta 
June 18, 2018
Programma 25 juni Meeting Plaza Utrecht
Kom maandag 25 juni langs voor een introductie en sneak preview!Programma:
14.30 – 15.00 uur: Inloop
15.00 – 15.30 uur: Justine van Zoest (Studio Fabric)
15.30 – 16.30 uur: Workshops
16.30 – 17.00 uur: Borrel
Neem een kijkje in de vier nieuwe zalen. En luister naar de presentatie over het ontwerp en plannen van het vernieuwde MPU door onze architecte. Daarna worden er een aantal interessante workshops gegeven (zie hieronder) en sluiten we af met een toast op het Nieuwe MPU. Daarna is het uiteraard mogelijk aan te sluiten bij het S2M Festival & Permanent Beta Dag: Collectieve Intelligentie.
– Dolf Weverink – Moderne Taalmanieren
– Willem Salentijn, 5st3ps – Hoe haal je met LEAN de creativiteit uit de mensen
– Roy Sijgers, Green Badger/ de Koekfabriek – Hoe verkoop je producten uit een sociale onderneming aan verschillende doelgroepen?
Meld je aan via deze link
The post Programma 25 juni Meeting Plaza Utrecht appeared first on Seats2meet.
Wanneer ben je ondernemer?
Als je je inschrijft bij de Kamer van Koophandel, ben je ondernemer. Vrijwel iedereen die een bedrijf begint is ondernemer, toch kun je op heel veel manieren je ondernemerschap uitvoeren waardoor iedereen dit anders ervaart. Want ik ben als ZP’er net zo goed een ondernemer als een MKB’er met 500 werknemers.
Maar is dat wel zo?
Ik heb het idee dat ondernemers die een groot bedrijf bouwen een andere drive hebben dan ik. Ik wil bijvoorbeeld zoveel mogelijk vrijheid in mijn werkdag en –week. Ik wil zo min mogelijk verplicht naar kantoor gaan en zoveel mogelijk mijn eigen weg volgen. Al dan niet samen met andere ondernemers die diezelfde vrijheid nastreven. Iemand die een bedrijf bouwt waar heel veel mensen kunnen werken, heeft volgens mij een hele andere drive. Zij denken groot, zijn niet bang voor een omzet met een heleboel nullen, en een team met veel mensen. Terwijl ik genoeg heb aan een klein deel van die omzet en het liefst alleen voor mijn eigen inkomen zorg (en ik wil niet het salaris van anderen moeten binnenhalen).
We zijn allemaal verschillend en toch allemaal ondernemer….
Ook binnen de groep ZP’ers die Nederland kent, bestaan verschillen. Zo zijn er de professionals die op interim-basis werken en klussen doen van een dag of 4 per week voor (vaak) een leuk uurtarief. Persoonlijk zie ik deze groep niet altijd als heel ondernemend, hoewel ze wel heel slim zijn en met hun talent veel geld verdienen
