Γιώργος Χατζηκυριάκος's Blog, page 8
September 2, 2017
Ιστορίες της Γιαγιάς Ιτιάς – ανθολογία του Will o Wisps
[image error]
Το βιβλίο μας είναι εδώ!
Η πρώτη μας ανθολογία ως συγγραφείς και αρθρογράφοι του Will o’ Wisps μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πηγή.
Πρόκειται για ιστορίες εμπνευσμένες από την ελληνική ύπαιθρο, τη λαική παράδοση και τις αφηγήσεις γιαγιάδων και παππούδων. Παραμύθια για νεράιδες, αλαφροίσκιωτους, στοιχειά, αγίους, ευχές και κατάρες από έναν κόσμο που για χρόνια φάνταζε τρομαχτικός στους ανθρώπους της επαρχίας. Ιστορίες που ξεχάστηκαν και πια μια γριά Ιτιά θυμάται για να τις αφηγηθεί σε μια μοναχική φλογίτσα.
Η ιδέα ήταν φυσικά της Μαριλένας Μέξη, πρωτεργάτριας του Will o Wisps ενώ την αφήγηση έγραψε ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, μεταφραστής και συγγραφέας του φανταστικού. Την επιμέλεια ανέλαβε η Άρτεμη Βελούδου και το εξώφυλλο ο βραβευμένος Νίκος Δελιγκάρης ο οποίος είχε φιλοτεχνήσει και το εξώφυλλο του βιβλίου μου «Το Ρολόι του Κόσμου» το δεύτερο μέρος της σειράς «Το Τραγούδι του Χρόνου». Ονόματα όπως Αγνή Σιούλα, Άγγελα Γαβρίλη, Βίβιαν Φόρτη και Ελίζα Πολιτσοπούλου δεν είναι άγνωστα στο χώρο. Μαζί τους γράφουν οι Παναγιώτα Τσιμπαλίδη, Ειρήνη Μανωλάκου και Γιώργος Μαρουδής. Ιστορίες φωτεινές και σκοτεινές που θα σας ξυπνήσουν τη λαχτάρα για εξευρεύνηση στην ελληνική ύπαιθρο.
Είναι μεγάλη μου τιμή που στην ανθολογία αυτή συμπεριλαμβάνονται δύο διηγήματα μου. Πρόκειται για το ο «Αλαφροίσκιωτος από τα Τρυπιά» που είναι αφιερωμένο στο χωριό Ελαιώνας όπου παραθερίζω από τότε που παντρεύτηκα την Κατερίνα καθώς και το «Ο Άγιος Δράκοντας» που διακρίθηκε το 2015 στο εαρινό Fantasticon και στο διαγωνισμό με θέμα «το πέτρινο αλώνι».
Σας περιμένουμε κάτω από τα φύλλα της κλαίουσας για να μοιραστούμε τις ιστορίες μας.
Και τα καλύτερα έρχονται!
Από τη σελίδα των εκδόσεων Πηγή:
Ιστορίες της Γιαγιάς Ιτιάς – Αφηγήσεις θρύλων της ελληνικής υπαίθρου
Ήταν κάποτε µια γιαγιά, που δεν άφηνε τη φωτιά της ποτέ να σβήνει. Μα σαν έσβησε η ζωή της, η φωτιά έφυγε απ’ την εστία να περιπλανηθεί, κοιτάζοντας µε το µάτι ενός γάτου, ακούγοντας µε το αυτί ενός σκύλου και πετώντας µε τα φτερά µιας κουκουβάγιας. Κάποτε, έφτασε η φωτίτσα, αποκαµένη πια, στη ρίζα µιας Ιτιάς. Εκείνη, για να την παρηγορήσει, άρχισε να της λέει ιστορίες.
Οι «Ιστορίες της Γιαγιάς Ιτιάς» είναι µια ανθολογία διηγηµάτων, µε τις ρίζες τους στις αφηγήσεις των µανάδων, των γιαγιάδων, κι ενίοτε των φίλων. Ιστορίες µε αερικά, κυράδες του δάσους, δαιµόνια, φεγγαροπαρµένους και νεκραναστηµένους, όπως τις άκουσαν οι συγγραφείς της οµάδας Will o’ Wisps, ή τις εµπνεύστηκαν από την πλούσια λαογραφική παράδοση του τόπου µας.
Αυτές είναι οι αφηγήσεις του βιβλίου, µε µια άλλη να τις αγκαλιάζει –ιστορίες φωτεινές και σκοτεινές, ίσες στον αριθµό, ιστορίες που είπε η Γιαγιά Ιτιά στη Φλόγα…
Γράφουν οι: Άρτεµις Βελούδου – Αποκότου, Αγγέλα Γαβρίλη, Ειρήνη Μανωλάκου, Μαριλένα Μέξη, Ανδρέας Μιχαηλίδης, Αγνή Σιούλα, Γιώργος Shoji Μαρούδης, Ιωάννα Ελίζα Πολιτσοπούλου, Παναγιώτα Τσιµπαλίδη, Βίβιαν Φόρτη και Γιώργος Χατζηκυριάκος.
Περισσότερα στο: http://www.pigi.gr/?product=istories-giagias-itias
September 1, 2017
Ανυα, μια καλοκαιρινή περιπέτεια φαντασίας
[image error]
Άνυα. Η αρχή μιας μεγάλης νεανικής περιπέτειας σε οχτώ μέρη και δωρεάν διάθεση μέσω του Will o’Wisps. Συνδιάζει λογοτεχνία φανταστικού με το ελληνικό καλοκαίρι και τις διακοπές.
Μαζί με τους αρθρογράφους και τους συγγραφείς της σελίδας, η Άνυα σας κράτησε συντροφιά από τον Ιούνιο ως τον Δεκαπεντάγουστο. Μέσα από οχτώ όσο γίνεται χιουμοριστικά κεφάλαια, είδαμε τον Ορφέα, έναν αντιδραστικό έφηβο από την Αθήνα, να ταξιδεύει απρόσμενα στην μυθική Αρκαδία και να γνωρίζει νέα πρόσωπα και μέρη. Τον είδαμε να ανταμώνει έπειτα από χρόνια με τον πατέρα του και να γίνεται κομμάτι της Άνυα μέσω μιας χαβαλετζίδικης μύησης. Όλα αυτά βέβαια χωρίς να ξέρει τι τον περιμένει τις επόμενες μέρες του Ιούλη καθώς και τον Αύγουστο, όπου γοργόνες, λυκάνθρωποι, φαντάσματα, νεράιδες, νάνοι και ξωτικά, οργιάζουν κάτω από τη φλόγα του καλοκαιριού.
Η επιλογή των εικόνων έγινε από την Μαριλένα Μέξη ενώ την επιμέλεια των κειμένων ανέλαβε όπως πάντα η Άρτεμη Βελούδου.
Όλα τα κεφάλαια βρίσκονται στον παρακάτω σύνδεσμο. Αν πιστεύετε πως είναι ακόμα νωρίς για να πούμε «καλό χειμώνα», τότε δεν έχετε παρά να ρίξετε μια βουτιά στη Θάλασσα του Βασιλιά Ψαρά.
https://www.willowisps.gr/main/…
Ραντεβού το επόμενο καλοκαίρι στην Παναγιά την Λύκαινα και στο Δάσος του Μεσημεριού!
May 5, 2017
Ο Προμηθέας των Aherusia στο Θέατρο της Ημέρας
Η μέρα έφτασε. Η ανάβαση ξεκινά…
[image error]
Οι «Aherusia» παρουσιάζουν στο Θέατρο της Ημέρας τη θεατρική παράσταση «Προμηθέας-Εφτά αρχές στο να είναι κανείς ανίκητος» από 5 Μαΐου 2017.
Ο Προμηθέας χαρίζει στους ανθρώπους τη φωτιά και τον λόγο και τους βλέπει να προκόβουν καθώς εγείρονται από το χάος.
Η ανθρωπότητα συντάσσεται με τους αθανάτους, στους πολέμους ενάντια στο σκότος, μα γρήγορα, το γειτόνεμα με τους θεούς, θα κάνει τους ανθρώπους να ποθήσουν την αθανασία και την παντοδυναμία
των θεών, ενώ παράλληλα θα τους κάνει να μισήσουν τη θνητότητα, τη βραχυβιότητα και την εν γένει φθαρτή τους φύση. Γρήγορα η τάση αυτή των ανθρώπων θα τους οδηγήσει στον φόβο και στην κάθε αποτρόπαιη πράξη που ο φόβος μας οδηγεί καθώς μας δεσμώνει.
Ο Προμηθέας τότε, θα ορκίσει τους υπόλοιπους αθανάτους να πάψουν τη συναναστροφή τους με τους θνητούς ενώ παράλληλα αλυσοδένεται στον βράχο, «ενδυόμενος» τον πόνο και τη στέρηση, θέλοντας να δώσει ένα σκληρό μάθημα στην ανθρωπότητα ωθώντας την να αναζητήσει ξανά
τον σεβασμό προς την ίδια της την φύση.
Εδώ ξεκινά και η ιστορία του έργου, που περιγράφει το αβέβαιο ταξίδι των ανθρώπων στη συνείδηση και τη φρικτή μαρτυρία του ευεργέτη Τιτάνα στον βράχο.
Άραγε οι κοιμώμενοι θα αφυπνιστούν τελικά; Ο φόβος είναι απλά μια επιλογή…
Το έργο αποτελεί μια σύγχρονη προσέγγιση στην ερμηνεία του μύθου του Προμηθέα, μέσα από το πρίσμα της κριτικής του φαινόμενου του Μετα-ουμανισμού ενώ βασίζεται μυθουργικά τόσο στο Προμηθεύς Πυρφόρος, όσο και στο Προμηθεύς Δεσμώτης. Γραμμένο κυρίως στην Αλεξανδρινή ελληνική διάλεκτο, όπου αποτέλεσε την πρώτη οικουμενική γλώσσα της αρχαιότητας, συνδυάζει το αρχαίο ελληνικό δράμα, το μουσικό θέατρο, το κινησιοθέατρο, το χοροθέατρο, την παραμυθιακή αφήγηση και την video art, δημιουργώντας μια ψυχαγωγική μορφή επικοινωνίας που μέσα στην εκφραστική της πολυποικιλότητα, προσπαθεί να επαναφέρει τον θεατή αντιμέτωπο με την υπαρξιακή του αναζήτηση, τη χαμένη από καιρό σε αυτές τις εποχές του φόβου και της έκδηλης συναισθηματικής αβεβαιότητας.
Η μουσική, όπως και το κείμενο, είναι πρωτότυπη, βασισμένη στον τρίτο δίσκο του γνωστού folk σχήματος «Aherusia», με τίτλο «Prometheus-Seven Principles On How To Be Invincible». Η μουσική εκτελείται ζωντανά επί σκηνής από το ίδιο το συγκρότημα.
[image error]
Συντελεστές:
Κείμενο, Σκηνοθεσία, Παραγωγή,
Σκηνικά, Σχέδιο κοστουμιών: Γιώργος Βορέας Μελάς
Κινησιολογία: Μαρία Στεφανίδου
Βοηθός κινησιολόγου: Joanna David
Κοστούμια: Ευαγγελία Ζορμπά
Οργάνωση παραγωγής: Αλίκη Σαρακατσάνου
Τεχνικός: Γιώργος Σηφάκης
Διανομή:
Προμηθέας: Γιώργος Χατζηκυριάκος
Έξαρχος: Δημήτρης Κατσιδονιώτης
Πρώτη: Γιούλη Παπανελοπούλου
Χορός: Θεόφιλος Βλάχος, Joanna David, Βίκυ Δρίβα, Ευαγγελία Ζορμπά, Χριστίνα Καραγρηγορίου, Πάνος Νίκιας, Γιώργος Ποιμενίδης,
Κατερίνα Χατζηκυριάκου.
Μουσικοί επί σκηνής(AHERUSIA)
Κιθάρα/φωνή: Γιώργος-Βορέας Μελάς (Voreas Faethon)
Μπάσο/φωνή: Δημήτρης Χαραμής (Drakhon)
Κρουστά/φωνή: Θοδωρής Μανίκας (Tho)
Κρουστά: Παντελής Πολύζος (Chaeronios)
Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Παραστάσεις: 5, 7, 12, 13, 14, 19, 20, 21 Μαΐου 2017 και ώρα 9:00μ.μ.
Τιμή εισιτηρίου: γενική είσοδος 12 €
Πληροφορίες-κρατήσεις: 2106929090, 2106995777
Προπώληση εισιτηρίων: http://www.viva.gr
Θέατρο της Ημέρας
Γεννηματά 20, Αμπελόκηποι, (Μετρό Πανόρμου)
τηλ. 2106929090, 2106995777, fax: 2106923470,
April 1, 2017
Prometheus των Aherusia – ο δίσκος, το live και η χορωδία
[image error]
Την Κυριακή 2 Απριλίου οι Aherusia παίζουν ζωντανά στο Second Skin στο Γκάζι όπου θα παρουσιάσουν όλο τον καινούργιο τους δίσκο, το επικό Prometheus. Μαζί τους στη σκηνή θα υπάρχει χορωδία στην οποία θα έχουμε την τιμή να συμμετάσχουμε η Κατερίνα κι εγώ. Είναι κάτι που το δουλεύουμε από το φθινόπωρο μαζί με την μπάντ, τον Γιώργο, την Αλίκη, τον Δημήτρη και τα υπόλοιπα παιδιά και επιτέλους θα το ζήσουμε πάνω στη σκηνή.
Εκτός από τα τραγούδια του Prometheus θα πάρετε μια γεύση από την θεατρική διασκευή του έργου και πρόκειται να ανέβει τον Μάιο στο Θέατρο της Ημέρας.
Γενικώς θα είναι μια ιδιαίτερη συναυλία και μπορείτε να την απολαύσετε μόνο με 6 ευρώ την Κυριακή 2 Απριλίου και ώρα 19.30.
Για τo Prometheus έχω γράψει ξανά στο facebook αλλά δεν είναι τίποτα να τα ξαναγράψω κι εδώ. Άλλωστε είναι κάτι που αξίζει να μείνει.
Λοιπόν…
Ο καινούργιος δίσκος των Ελλήνων metallers Aherusia είναι πέρα για πέρα επικός.
Ανάβαση στον Καύκασο, κατάβαση στον Άδη, νίκη επί του αρχέγονου φόβου, αναγέννηση και απελευθέρωση. Και όλα αυτά μέσα από ένα μουσικό ταξίδι που παρασέρνει τους φίλους του σκληρού ήχου και όχι μόνο.
Τέσσερα χρόνια μετά από το εξαιρετικό As I Cross the Seas of my Soul όπου η μπάντα του Γιώργου Βορέα Μελά μας ταξίδεψε στο Αρχιπέλαγος και στην ποίηση του William Blake, οι Aherusia επιστρέφουν με έναν concept δίσκο που θα αποτελέσει σταθμό στην πορεία τους και όχι μόνο. Μέσα από εφτά τραγούδια και μια ορχηστρική εισαγωγή, η μπάντα αφηγείται μια επική ιστορία θάρρους, πόνου, μάχης και νίκης και μοιράζεται με τους ακροατές μια συναρπαστική περιπλάνηση ανάμεσα στους κόσμους, παρόμοια με το αξέχαστο “Δρακοδόντι” των Χαίνηδων.
Βασισμένη στον μύθο του Προμηθέα, την τραγωδία του Αισχύλου και τα πάθη της ανθρωπότητας, η ιστορία του δίσκου αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο το μαρτύριο του Τιτάνα που θυσιάζεται για να σώσει τους θνητούς από το φόβο και το σκοτάδι. Η προσέγγιση του μύθου είναι διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε μα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Προμηθέας σαν “μεσογειακή θεότητα” όπως θα έλεγε ο Ρόμπερτ Γκρέιβς, δεν καταδικάζεται στο μαρτύριο από την εξουσία του Δία μα αναλαμβάνει εκούσια την ευθύνη να θυσιαστεί για το ανώτερο καλό ώστε η θυσία του να γίνει σύμβολο για τους αδύναμους και τους φοβισμένους. Να διδάξει πως οι άνθρωποι, επειδή ακριβώς είναι θνητοί και όχι αθάνατοι, έχοντας υπομείνει στον πόνο και την κακοτυχία, έχουν θέληση, αντοχή και δύναμη.
Παρόλο που στους δύο προηγούμενους δίσκους απολαύσαμε το πάντρεμα της κρητικής λύρας με την metal, στο Prometheus η λύρα απουσιάζει χωρίς όμως να μας αφήνει παραπονεμένους Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι επιρεασμένα από την ελληνική παραδοσιακή μουσική ενώ οι στίχοι είναι γραμμένοι στα αρχαία ελληνικά. Το μαρτύριο του Προμηθέα ντύνουν θρήνοι, μοιρολόγια, πολεμικοί χοροί, όρκοι και παιάνες μέχρι το τελευταίο τραγούδι όπου έρχεται η κάθαρση.
Το εξώφυλλο του Prometheus επιμελήθηκε ο χαράκτης και συγγραφέας Φώτης Βάρθης, γνωστός στο χώρο του Φανταστικού για τις “αγιογραφίες” αγαπημένων χαρακτήρων από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, το Τραγούδι του Πάγου και της Φωτιάς, τους Thundercats και το Legend of Zelda. Χαρακτηριστική είναι η μορφή του Προμηθέα που έχει μια διπλή φύση μιας και το όρνιο που σύμφωνα με το μύθο του έτρωγε τα σωθικά, τον κάνει να μοιάζει με άγγελο.
Το όλο concept ανήκει στον ιδρυτή της μπάντας, Γιώργο Βορέα Μελά, γνωστό επίσης για βιβλία του Trinity και Το Μαργαριτάρι της Αβύσσου καθώς και για την δράση του μέσα από το Fantasticon και την λογοτεχνική ομάδα Άρπη των εκδόσεων Mamaya.
Η παρουσίαση του δίσκου θα γίνει στις 2 Απριλίου στο Second Skin όπου οι Aherusia θα παίξουν ζωντανά όλο το Prometheus υπό τη συνοδεία χορωδίας.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το Prometheus όλο αυτό το διάστημα δουλεύεται ως θεατρική παράσταση και θα ανέβει προς τον Μάιο στο Θέατρο της Ημέρας.
Όποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει το Prometheus μπορεί να επικοινωνήσει με την μπάντα μέσω της σελίδας του facebook. Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Prime Eon Media σε διπλό cd και κοστίζει 10 ευρώ.
March 16, 2017
2η χρονιά St. Patrick’s Day στο Corner Stories
Την Παρασκευή 17 Μαρτίου θα παίζω μουσική στο Corner Stories μαζί με τον Dr Bekk για δεύτερη συνεχή χρονιά στη γιορτή του Αγίου Πατρικίου.
Σας περιμένουμε για ξέφρενο ιρλανδέζικο πάρτυ.
[image error]
Από την ανακοίνωση του καταστήματος:
Guiness, Jameson και χορός στους ρυθμούς λατρεμένης Ιρλανδεζικης μουσικής απο Flogging Molly, Pogues, Dropkick Murfy’s, Waterboys, Dubliners
Στα decks οι συνήθεις ύποπτοι Dr BEKK & Hagilander
We drink Guiness, Jameson and dance with Irish music from Flogging Molly, Pogues, Dropkick Murfy’s, Waterboys, Dubliners and more
February 13, 2017
Το δώρο των Dropkick Murphys
Όταν θες κάτι πολύ, το σύμπαν συνομωτεί για…
Μπούρδες! Ή μπορεί και να γίνεται έτσι. Δεν ξέρω.
Αυτό που έμαθα καλά με το χθεσινό περιστατικό (11-02-2017) είναι πως όταν θες κάτι πολύ, επιμένεις μέχρι το τέλος. Δεν κλαίγεσαι, δεν παρακαλάς,δεν ζητιανεύεις, δεν γλείφεις, δεν λαδώνεις. Είσαι ειλικρινής, ευγενικός και εκπέμπεις θετική ενέργεια.
Και πρέπει να ξέρεις και καλά αγγλικά 
January 10, 2017
Αξέχαστο 2016
2016. Πάει, έφυγε, μας άφησε για τα καλά.
Ήταν η χρονιά που οι περισσότεροι θέλουν να ξεχάσουν. Το έτος που επιθυμούσαν να μην έχει έρθει ποτέ. Όχι επειδή ήταν δίσεκτο και κατά παράδοση κακότυχο αλλά επειδή «θέρισε» κόσμο και κοσμάκη. Για την ακρίβεια όχι και τόσο τον κοσμάκη (συγκριτικά έστω με προηγούμενες χρονιές) αλλά τον λαμπερό κόσμο της μουσικής και του κινηματογράφου.
Ευτυχώς τολμώ να πω ότι οι αγαπημένοι μου και οι φίλοι μου είναι ακόμα εδώ και δεν έφυγαν μαζί με τον Μπάουι, τον Κοέν, τον Τζορτζ Μάικλ και τους άλλους που πήρε το 2016. Όλους εκτός από την Λίτσα που μακάρι να ήταν ακόμα μαζί μας. Αν η προηγούμενη χρονιά είχε απώλειες, τότε η Λίτσα ήταν η μεγαλύτερη και η πιο άδικη. Η Λίτσα, η πάντα γελαστή αδελφή του Πάνου του Ζερβού και καλή μου φίλη, έφυγε ξαφνικά σε νέα ηλικία τον χειμώνα. Είθε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή της και να της θυμίζει ότι δεν την έχουμε ξεχάσει.
Το 2016 λοιπόν κι ενώ πίστευα ότι θα με πάει κατά διαόλου, πολλά καλά μου έτυχαν και μάλιστα από εκεί που δεν τα περίμενα. Ήταν η χρονιά με τις περισσότερες εκπλήξεις, σχεδόν αντάξια του 2015 που ήταν πραγματικά αξέχαστο. Όχι πως δεν υπήρξαν αναποδιές και ζόρια. Αλίμονο, μέχρι και την τελευταία μέρα όλο και κάτι στράβωνε. Αλλά σε γενικές γραμμές ήταν μια καλή χρονιά και θα μου ήμουν εντελώς γάιδαρος εάν δεν την εκτιμούσα.
Το 2ο16 με βρήκε να δουλεύω στο Εργοστάσιο Σοκολάτας, το θεματικό πάρκο που είχε στηθεί στην Helexpo. Δουλειά δύσκολη και κουραστική για έναν ηθοποιό που επί δέκα ώρες έπρεπε να λέει τα ίδια και τα ίδια σε καθημερινή βάση. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι πέρασα ωραία, γέλασα πολύ, διασκέδασα κόσμο και έκανα πολλούς φίλους. Κάθε φορά έφευγα από το Εργοστάσιο με ενέργεια και έμπνευση. Για δύο μήνες ήμουν ο Φύλακας του Καταράχτη, ο… Σκωτζέτος Σοκολάντερ, ένας ρόλος που έχτισα και εμπλούτισα από μόνος μιας και είχα το ελεύθερο από τους Dream Workers. Πολλά παιδιά θα θυμούνται τον αθάνατο φύλακα της Σοκολάτας που είχε βαφτιστεί στο κακάο και προστάτευε το ιερό εκείνο μέρος από τους φουντουκόλυκους και τους τσιχλοβάτραχους.
Το Εργοστάσιο σταμάτησε να λειτουργεί λίγο πριν τον Μάρτιο. Τον Φεβρουάριο με τους On the Road ξαναπαίξαμε το έργο Χαμένη Γενιά στο θέατρο Εμπρός όπως είχαμε κάνει τον περασμένο Νοέμβριο και Δεκέμβριο. Δυστυχώς μια ίωση που ξεκίνησε από το μάτι με έριξε στο κρεβάτι μετά το τέλος των παραστάσεων και έχασα ένα σχολικό αποκριάτικο πάρτι και μια οντισιόν στην γαλλική Ντίσνευ που αναζητούσε Έλληνες για ήρωες των παραμυθιών της.
Στη συνέχεια εργάστηκα σε παιδικά πάρτι ως εκπαιδευτής Τζεντάι όπως τα Χριστούγεννα του 2015 στο Star Wars academy για λογαριασμό της Ντίσνευ. Επίσης, την μέρα του Αγίου Πατρικίου, ΄την γιορτή των Ιρλανδών, έπαιξα μουσική στο Corner Stories στα Πατήσια με τον φίλο Μπέκα κάνοντας ένα αξέχαστο ιρλανδέζικο πάρτι που κράτησε μέχρι πρωίας. Οι Hagilander και Dr Bekk όπως λεγόμασταν γίναμε αχτύπητο δίδυμο και επαναλάβαμε το πάρτι άλλες δυο φορές μέσα στο 2016.
Τον Απρίλιο έγινα εκπαιδευτής Νίντζα για την προώθηση της ταινίας Χελωνονιντζάκια. Εξαιρετική εμπειρία για κάποιον που κάποτε ήθελε να γίνει νίντζα και παραμένει μέχρι σήμερα μεγάλος φαν του Μικελάντζελο και της χελωνοπαρέας του. Επίσης συμμετείχα στα γυρίσματα δύο ταινιών (Χρόνια Πολλά – Τραπουλόχαρτο) σε ρόλους μάχημους. Ειδικά στην ταινία με τα μπάχαλα στους δρόμους της Αθήνας όπου συνάντησα τους φίλους από τον Μαγικό Καθρέφτη, περάσαμε μια πραγματικά αξέχαστη νύχτα!
Χρειάστηκε να ντυθώ και πάλι αρχαίος Έλληνας δύο φορές σε μια χρονιά. Τη μία για ένα γκρουπ Μεξικάνων που ήρθαν να «θαυμάσουν» τους Ολύμπιους θεούς σε ένα εστιατόριο στον Άλιμο και τη δεύτερη για μια τηλεοπτική σειρά σχετικά με την διατροφή των Ελλήνων ανά τους αιώνες που θα προβληθεί φέτος στο SKAI. Και τις δυο φορές περάσαμε τέλεια, φάγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε και φυσικά πληρωθήκαμε.
Από την Άνοιξη και μέχρι τον Ιούνιο εργάστηκα και πάλι με την Κιβωτό στα εκπαιδευτικά προγράμματα της Πάρνηθας, αυτή τη φορά όχι ως βοηθός αλλά ως ξεναγός και παρουσιαστής. Για δύο και παραπάνω μήνες ξεναγούσα σχολεία της Αττικής στο αγαπημένο μου βουνό και συγκεκριμένα στο Τατόι, το Καζίνο και τις κορυφές με το τηλεφερίκ.
Τον Ιούνιο εργάστηκα σε ένα summer camp στο ΟΑΚΑ ως θεατρολόγος. Το συγκεκριμένο camp το οργάνωσαν οι Ολυμπιονίκες που έχουν τους Πέντε Κύκλους. Έστησα μια μικρή παράσταση με τα παιδιά για την μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων και για όσο έμεινα εκεί ευχαριστήθηκα την παρέα των παιδιών τα οποία συνόδευα από το πρωί μέχρι το μεσημέρι παραλαμβάνοντας τα από τον Ταύρο για να φτάσουμε με πούλμαν στο γήπεδο. Στη συνέχεια επέστρεψα στην Κιβωτό για καλοκαιρινές ξεναγήσεις στην Πάρνηθα και για μπάνια στον Μαραθώνα ενώ κάποια στιγμή έκανα την μασκότ στην τελετή λήξης ενός άλλου camp, μια παλαβή αλεπού που ξεσήκωνε το γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Πολύ κέφι, τρέλα και… ιδρώτας!
Γενικώς μέχρι τον Αύγουστο βρισκόμουν πολύ με παιδιά και ήμουν στο στοιχείο μου. Μ΄λαιστα τον Ιούνιο μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για το βιβλίο μου σε μικρές ηλικίες όταν με κάλεσαν στο 12 Δημοτικό Σχολείο Πειραιά στα Καμίνια. Ήταν η πρώτη φορά που μίλησα για την Νοέλα και το Τραγούδι του Χρόνου σε παιδιά και είδα πόσο μεγάλη απήχηση έχει μια τέτοια ιστορία φαντασίας και περιπέτειας σε εκείνες τις ηλικίες. Αν μην τι άλλο έφυγα από το σχολείο έχοντας δώσει πολλά αντίτυπα και εύχομαι οι μικροί αναγνώστες να απόλαυσαν το βιβλίο και με το παραπάνω.
Τον Ιούλιο κατάφερα επιτέλους να δώσω το Fiat που είχα για πάνω από δέκα χρόνια και που παρουσίαζε συνεχώς προβλήματα. Πήρα το αυτοκίνητο που ήθελα, ένα μεταχειρισμένο Daihatsu Terios 1.3 τζιπάκι που να αντέχει στα ζόρικα. Έτυχε μάλιστα να το πάρω πράσινο, όπως μου είχε ζητήσει η κόρη μου. Κι έτσι το Φεγγαράμαξο πέρασε στην ιστορία ενώ το διαδέχτικε ο Πράσινος Κέλτης
Με τον Κέλτη λοιπόν, το πράσινο τζιπάκι, έκανα διακοπές στον αγαπημένο μου Ελαιώνα και το Διακοφτό, εκεί που περνάω τα καλοκαίρια μου από τότε που παντρεύτηκα. Και καθώς απολάμβανα τις βόλτες με την Κήρα, τη θάλασσα του Κορινθιακού και τις ιστορίες που έγραφα τα μεσημέρια και τις νύχτες, μια φίλη μου έστειλε πρόταση για δουλειά με μισθό και ένσημα. Και όχι οποιαδήποτε δουλειά αλλά δουλειά σε βιβλιοπωλείο, όπως παλιά που εργαζόμουν στο Metropolis.
Κι έτσι από αρχές Αυγούστου δουλεύω και πάλι στον αγαπημένο μου χώρο. Στα βιβλία. Συγκεκριμένα εργάζομαι στην αλυσίδα Νakas (όχι στα μουσικά όπως το μπερδεύουν οι 9 στους δέκα και όχι αδίκως) στο κατάστημα του εμπορικού κέντρου Riverwest. Δουλειά εξαήμερη με βασικό μισθό και ένσημα. Και ναι, τέσσερα χρόνια μετά, επέστρεψα στο στοιχείο μου.
Για αυτό και ο ελάχιστος χρόνος που μου απομένει να γράφω και να συμμετέχω σε δρώμενα και παράστασεις. Λόγω δουλειάς απέρριψα δύο προτάσεις για παιδικό θέατρο κι ένα ακόμα δρώμενο τα Χριστούγεννα. Παρόλα αυτά κατάφερα να ντυθώ και φέτος Αγιος Βασίλης στον Δήμο Βύρωνα αρχές Δεκέμβρη. Παράλληλα κάνουμε πρόβες με τους Aherousia για ένα ελπιδοφόρο project του νέου τους δίσκου. Πρόκειται για την (αυτο)θυσία του Προμηθέα, το κεντρικό θέμα της νέας δουλειάς του Γιώργου Βορέα Μελά και της ομάδας του. Οφείλω να ομολογήσω πως ήμουν από τους λίγους τυχερούς που άκουσαν τον δίσκο πριν ακόμα κυκλοφορήσει. Και συνεχίζω να τον ακούω κάθε μέρα αφού έχει γίνει ήδη αγαπημένος. Πρόκειται για το Prometheus, Seven Principles to Be Invinsible, κάτι που αξίζει να περιμένει κανείς το 2017 για να το ακούσει… και να το δει ζωντανά.
Το 2016 η φίλη μου και νονά της μικρής, Ευθυμία Δεσποτάκη, κυκλοφόρησε έπειτα από αρκετά χρόνια το νέο της βιβλίο, τα Πνεύματα. Είχα την τιμή να μιλήσω για τη συγγραφέα και τα έργα της στην παρουσίαση στο Modu. Λίγους μήνες μετά την καμάρωσα νύφη! Επιτέλους παντρεύτηκε τον Λευτέρη σε έναν γάμο πραγματικά παραμυθένιο και… επικό, αφού το ζευγάρι χόρεψε το ost του Κόναν! Φέτος, εκτός από τον δίσκο των Aherusia αναμένουμε και την επανέκδοση του βιβλίου του Λευτέρη «Κοράκι σε Άλικο Φόντο» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Mamaya-Αρπη όπως τα Πνεύματα της Ευθυμίας. Και επιτέλους θα διαβάσουμε και την συνέχεια!
Όσο για μένα, λογοτεχνικά ήταν μια πολύ παράξενη χρονιά. Από τη μία απορρίψεις με το κιλό από μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Ένας μικρός εκδοτικός ενδιαφέρθηκε να αναλάβει τον Ονειροβάτη αλλά ζήτησε χρήματα και μάλιστα πολλά για λίγα αντίτυπα. Από την άλλη κέρδισα δύο πρωτιές σε διαφορετικούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Η Πασαχού, ένα δίηγημα τρόμου που έγραψα την περίοδο του Πάσχα, κέρδισε την πρώτη θέση στο διαγωνισμό του diavasame.gr και συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία των εκδόσεων Nightread με τίτλο οι Κόρες της Νύχτας. Τον ίδιο μήνα βγήκαν και τα αποτελέσματα των εκδόσεων Μωραίτη στην κατηγορία νουβέλας. Το Ταξίδι του Βάρδου που είχα γράψει το 2015 κέρδισε εικοσιπέντε νουβέλες και έφτασε πρώτο στην κορυφή, χαρίζοντας μου ένα βραβείο και ένα συμβόλαιο με τον εκδοτικό. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα κυκλοφορήσει μες στο 2017.
Όσο από συγγραφικές ιδέες, άλλο τίποτα! Πολλά και διάφορα που όμως δεν κατάφερα να τα ολοκληρώσω ακόμα πλην δυο χριστουγεννιάτικων παραμυθιών. Αλλά η έμπνευση το 2016 κυλούσε νερό. Λουνάσα, Εάρα, Μέθιλ, Κάμλαν ήταν κάποιοι νέοι προορισμοί που επισκέπτηκα. Και φυσικά η Τσιμεντούπολη και η Νοέλα από το Τραγούδι του Χρόνου.
Τέλος, αξίζει να αναφέρω ότι τα ξαναβρήκα με την φίλη μου Μαριλένα Μέξη, εικονογράφο του βιβλίου μου, έπειτα από παρεξήγηση που μας οδήγησε η επανέκδοση της Χώρας των Χαμένων Ευχών. Επίσης γνώρισα την Κωνταντίνα Κοράκη που κάποτε είχε γράψει μια υπέροχη κριτική για το Τραγούδι του Χρόνου. Μιας και είμαστε και οι δυο «μαθητές» του Μίχαελ Έντε, είχαμε μια ωραία κουβέντα-συνέντευξη λίγους μήνες πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο της «Η Ανταριασμένη, οι Φίλοι και τα Κτήρια» από τις εκδόσεις Λυκόφως. Ας μην ξεχάσω να ευχαριστήσω και τις φίλες Ελένη Ρήγα και Άρτεμη Τούλη για την συνέντευξη-φιλοξενία στο Nyctophilia.gr με τίτλο «Γιώργος Χατζηκυριάκος, ένας σύγχρονος Βάρδος»
Τέλος, στα όμορφα του 2016 ήταν και το πάρτι της Ελεάννας. Η μικρή μας, που σε λίγο δεν θα είναι πια μικρή, έγινε εφτά χρονών. Γιορτάσαμε τα γενέθλια της τιμώντας τον μαγικό αυτόν αριθμό με ανάλογο μαγικό τρόπο: ένα πάρτι halloween για το οποίο ακόμα μιλάει η τάξη της και περιμένει να το επαναλάβουμε τον επόμενο χρόνο.
Αυτά σε γενικές γραμμές έγιναν το 2016. Είμαστε ακόμα ζωντανοί και λέμε ιστορίες. Όμορφες ιστορίες από μια χρονιά που μας τρομοκράτησε αλλά μας χάρισε μοναδικές εμπειρίες και αναμνήσεις.
Και ναι, το 2016 θα παραμείνει αξέχαστο. Και αγαπημένο.
December 27, 2016
Το Τραγούδι του Χρόνου και άλλες Μελωδίες
Οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι γεμάτες λιχουδιές, γλυκίσματα, ζεστά ροφήματα και… ιστορίες.
Ιστορίες για ανθρώπους που αναζητούν το θαύμα. Για πνεύματα που στοιχειώνουν και διδάσκουν. Για παιδιά που ζουν ατέλειωτες περιπέτειες σε μαγικούς κόσμους. Ιστορίες για μεγάλους και μικρούς, για φίλους και ξένους, για άγνωστους και γνωστούς.
Ιστορίες που νίκησαν το Χρόνο και άλλες που έχασαν το δρόμο τους.
Κι επειδή έχουμε κι εμείς πολλές ιστορίες να πούμε και τις μοιραστούμε μαζί σας, σας καλούμε στη χριστουγεννιάτικη μας εκδήλωση:
“Το Τραγούδι του Χρόνου και άλλες Μελωδίες”
η οποία θα λάβει τόπο στο πανέμορφο καφέ-μπαρ Aperitto Plus στην οδό Πραξιτέλους 168 στον Πειραιά.
Σε ευχάριστη και ζεστή ατμόσφαιρα ο δημιουργός της σειράς LC DLVI Γιώργος Μπελαούρης, γνωστός για τις αφηγητικές του ικανότητες, θα μιλήσει για τη Νοέλα του Γιώργου Χατζηκυριάκου όπως την γνωρίσαμε από το Τραγούδι του Χρόνου στη Χώρα των Χαμένων Ευχών και από το Ρολόι του Κόσμου στην Άκρη της Νύχτας.
Στην παρέα μας θα βρίσκεται η Αγγελική Μαρίνου που θα μας μιλήσει για τα βιβλία της Η Αλλη Ζωή και η Η Απόρριψη καθώς για το νέο της βιβλίο το 8ο Αμάρτημα.
Σας περιμένουμε όλους για μια μαγική βραδιά γεμάτη αναμνήσεις που έγιναν βιβλία, τραγούδια που έγιναν ιστορίες και μελωδίες που έγιναν λέξεις.
Οι τρεις Μάγοι συγγραφείς
Αγγελική Μαρίνου – Μελχιόρ
Γιώργος Μπελαούρης – Μπαλτάζαρ
Γιώργος Χατζηκυριάκος – Γκάσπαρ
December 11, 2016
Το Τραγούδι του Χρόνου συνεχίζεται στο Wattpad
Για τους φίλους που έχουν διαβάσει τη Χώρα των Χαμένων Ευχών και το Ρολόι του Κόσμου:
Πάνε τρία χρόνια λοιπόν από τότε που η περιπέτεια του Λουκά και της Φωτεινής κόπηκε στη φράση «Τώρα το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον». Ήταν τα Χριστούγεννα του 2013 όταν βγήκε το δεύτερο βιβλίο της σειράς αφήνοντας την υπόσχεση για το τρίτο που θα ακολουθούσε το 2015. Από το 2015 σας πήγα στο 2016 αλλά και πάλι… πουθενά το βιβλίο. Γιατί; Για πολλούς λόγους τους οποίους θα τους πούμε κάποια άλλη φορά, αρκετά σύντομα.
Ακόμα κι έτσι όμως, η ιστορία θα συνεχιστεί. Θα μπορείτε να διαβάσετε τη συνέχεια στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στη σελίδα του Wattpad. Για όλους εσάς που θέλετε να επιστρέψετε αυτά τα Χριστούγεννα στη Νοέλα και να ζήσετε μαζί με τον Λουκά και την Φωτεινή την περιπέτεια προς το Κοιμισμένο Καμπαναριό, την Καταχνιά και τους Ερημότοπους του Χρόνου, η ιστορία θα ανεβαίνει κεφάλαιο-κεφάλαιο στον παρακάτω σύνδεσμο.
Φυσικά θα προτιμούσα να είχαν έρθει αλλιώς τα πράγματα. Αλλά σε πείσμα των καιρών, προτειμώ να μοιραστώ μαζί σας το Τραγούδι παρά να το εγκαταλείψω στα σκοτεινά λαγούμια όπου αιχμαλωτίστηκαν οι μικροί μας φίλοι μετά το Κόκκινο Λιμάνι.
Ένας καλός φίλος μου έδωσε μια συμβουλή. «Μην σκέφτεσαι τους εκδότες και τους άλλους παράγοντες. Σημασία έχει να ολοκληρώσεις τη μυθοπλασία σου»
Και αυτό σκοπεύω να κάνω.
Λοιπόν, τα λέμε σε λίγες μέρες στην Άκρη της Νύχτας.
«Oh I may not see the end of our way
but I know we’ll walk it hand in hand»
Blind Guardian A Past and Future Secret
Βρείτε λοιπόν εδώ:
https://www.wattpad.com/user/GeorgeHag
December 9, 2016
Η Αννούλα του Χιονιά
Θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου αλλού και όχι στο διαδίκτυο. Με εικονογράφηση και σκληρό εξώφυλλο. Με σελίδες, περίληψη και βιογραφικό. Σε ένα βιβλίο. Και σε ένα βιβλιοπωλείο. Και σε ένα ράφι στο παιδικό τμήμα που να γράφει «Από 3 έως 6».
Μα η Αννούλα, αυτή η μικρή και ανυπότακτη Χιονούλα, πετάει ελεύθερη. Δύσκολα την πιάνεις για να την κάνεις βιβλίο. Είναι περισσότερο ιδέα και ανάμνηση, παρά ιστορία.
Είναι η Αννούλα. Η Αννούλα του Χιονιά.
Πού θα την βρείτε; Στο Wattpad που αλλού; Τουλάχιστον για λίγο. Ή για πολύ.
Ίσως εκεί στα βόρεια να την δείτε κάποια μέρα να πετά στο λευκό ουρανό. Μη διστάσετε να της μιλήσετε.
Και να τις πείτε ότι την περιμένω.
