Γιώργος Χατζηκυριάκος's Blog, page 5
December 23, 2018
Για την παρουσίαση στο FenArte (Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών)
[image error]
Πόσο όμορφη νύχτα. Πόσο ευχάριστη συνάθροιση. Το Fenarte γέμισε με φίλους, παιδιά και ανθρώπους κάθε ηλικίας που ήρθαν να ακούσουν για το ταξίδι του Διονύσου και τη γέννηση του θρύλου του Αη Βασίλη.
Αμέτρητες φορές έχω μιλήσει μπροστά σε παιδιά. Σαν ηθοποιός, σαν ξεναγός, σαν διασκεδαστής.
Αλλά σαν συγγραφέας; Μόνο μια. Τώρα πια δυο.
Και ενώ περίμενα πως τα παιδιά θα βαρεθουν και θα φύγουν στο τέλος της παρουσίασης, περίμεναν υπομονετικά να με γνωρίσουν και να υπογράψω το αντίτυπο τους.
Ήταν και εκείνη η μικρή η Ασπασία που όλο μου έλεγε «γεια σου Διόνυσε- Αγιε Βασίλη» και η Ελεαννα φυσικά που καμάρωνε για τον μπαμπά της. Διάβασε και απόσπασμα από το βιβλίο όπως μου είχε ζητήσει.
Και τι ωραία που τραγούδησαν τα παιδιά! Πόσο ιδιαίτερο ήταν το κομμάτι αυτό της χριστουγεννιατικης εκδήλωσης.
Ευχαριστώ πολύ όλους εσάς που ήσασταν εκεί απόψε. Και εσάς που τη σκαρώσατε!
Την Έλμα και την Εύα, τον Χρήστο και τον Λευτέρη, την Ευθυμία και την Κιάρα, τον Μιχάλη και τον Άκη, την Βάνα και την Μαρία, την Ντίνα και τον αγαπημένο μου Δημητράκη. Και όλα αυτά τα γελαστά πρόσωπα, μικρά και μεγάλα.
Και την Κατερίνα. Που ήταν εκεί πολύ πριν συμβούν όλα αυτά.
Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών μόλις ξεκίνησε το ταξίδι του. Και ξέρετε από πού; Από τον δρόμο που μεγάλωσα. Από τον δρόμο που έβλεπα από παιδάκι. Έξω από το τζάμι, κάτω από το μπαλκόνι, πίσω από τα κάγκελα με φωτάκια των Χριστουγέννων.
Τον δρόμο που περίμενα να τον Αη Βασίλη να έρθει.
Και για εκείνους (μακριά από εμάς) που λένε πως «δεν υπάρχει» θυμίζω πως υπάρχει πολύ πριν υπάρξουμε εμείς. Και θα συνεχίσει να υπάρχει για πολλά πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Συγχαρητήρια στα κορίτσια του Fenarte που έφεραν και πάλι κάτι μαγικό στη γειτονιά μας και στις εκδόσεις Μωραίτη για το εξαιρετικό βιβλιαράκι.
Merry Christmas to all
and to all goodnight
Η παρουσίαση έλαβε χώρα στον Πολυχώρο Τέχνης FenArte στον Πειραιά στις 20 Δεκεμβρίου 2018.
Το βιβλίο «Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών (Πώς ο Διόνυσος έγινε ο Άγιος Βασίλης)» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μωραίτη.
[image error] [image error] [image error]
December 18, 2018
Το Πνεύμα των Γιορτών μελαγχολεί
[image error]
Πώς είναι άραγε το Πνεύμα των Γιορτών; Βρίσκεται πάντα σε ανεβασμένη διάθεση; Τρώει, πίνει, τραγουδάει, ταξιδεύει και μοιράζει απλόχερα χαρά, αγάπη και δώρα;
Μπα… Και αυτό σαν εμάς είναι. Κάπου ενθουσιάζεται, κάπου ξενερώνει. Κάπου βρίζει, κάπου τσακώνεται και κάπου αδιαφορεί.
Και μελαγχολεί. Φυσικά και μελαγχολεί.
Τι νόμιζες; Δεν τα αγγίζουν τα Πνεύματα τα χρόνια που περνούν; Οι καιροί που αλλάζουν; Οι άνθρωποι που φεύγουν;
Μήπως όλη αυτή η χαρά των γιορτών γίνεται απλώς και μόνο για να εξορκίσουμε τη θλίψη;
Ποιον θεό γιορτάζουμε; Τον Χριστό, τον Ήλιο, τον Κρόνο ή τον Διόνυσο; Ή τον Άη Βασίλη; Ή τον κανένα; Αφού μόνο θρησκευτικό χαρακτήρα δεν έχουν πια οι σύγχρονες γιορτές. Μόνο κατανάλωση. Και πίεση. Και κατάθλιψη.Κάποτε είχαμε να φοβόμαστε τα τέρατα που έβγαιναν τέτοιες μέρες για να μας τρομάξουν. Τους Καλικάτζαρους, τους Κράμπεν, τους Λου-Γκαρού (λυκάνθρωποι) τα φαντάσματα των νεκρών, τους γίγαντες, τους νάνους, τα τρόλ. Τώρα μας φοβίζουν άλλα: θα έχουμε δώρα; Θα έχουμε χρήματα για δώρα και τραπέζια; Θα έχουμε δουλειά; Θα έχουμε χρόνο για τους δικούς μας; Θα έχουμε τους δικούς μας; Θα έχουμε χρόνο για εμάς;
Και τι θα φέρει ο Νέος Χρόνος-Βασίλης-Βασιλιάς; Τι σέρνεται, τι έρχεται, τι μας περιμένει;
Ίσως η πιο ευχάριστη στιγμή σε αυτό το κατά τα άλλα χαρωπό και χαβαλετζίδικο βιβλίο (Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών, εκδ Μωραίτη) που παρουσιάζει τη μεταμόρφωση του Διονύσου σε Σάντα Κλάους και Άη Βασίλη, είναι όταν ο θεός, έχοντας μείνει μόνος πια σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει, ανταμώνει με τους παλιούς του φίλους. Εκείνους τους τραγοπόδαρους, τους Σάτυρους, που έμειναν πια στην σύγχρονη παράδοση ως οι Καλικάτζαροι του Δωδεκαήμερου. Εκείνοι τον θυμούνταν όπως ήταν παλιά. Εκείνοι τον περίμεναν όπως έκαναν παλιά.
Πόσο μόνο μπορεί να νιώθει ένα Πνεύμα μέσα στη θάλασσα του Χρόνου; Πόσο μάλλον ένας άνθρωπος…
[image error]
Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών στο FenArte
[image error]
Οι εκδόσεις Μωραίτης και ο συγγραφέας Γιώργος Χατζηκυριάκος σας προσκαλούν την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 στον Πολυχώρο Τέχνης FenArte (Κουντουριώτου 118) στο κέντρο του Πειραιά για την παρουσίαση του βιβλίου Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών (Πώς ο Διόνυσος έγινε ο Άγιος Βασίλης)
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο συγγραφέας, ο εκδότης Χρήστος Μωραίτης και ο Λευτέρης Κεραμίδας, συγγραφέας της σειράς φαντασίας Οι Γιοι της Στάχτης (εκδ. Άρπη-Mamaya)
Μια εκδήλωση για τα Χριστούγεννα και την γέννηση του θρύλου του Άη Βασίλη η ιστορία του οποίου φτάνει ως τις μέρες του θεού Διόνυσου και της λατρείας του.
Υπόθεση του βιβλίου:
Κάποιο χειμώνα πολύ παλιά, ο Διόνυσος, ο γελαστός θεός του γλεντιού, ξεκίνησε να πάει στην αρχαία Αθήνα. Στο δρόμο χάθηκε και ταξίδεψε μακριά. Βρέθηκε στις χώρες των Βίκινγκς και των Κελτών, στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Αμερική, στο Βόρειο Πόλο και σε πολλά ακόμα μέρη. Ταξίδεψε με ιπτάμενους τράγους, ελάφια και ένα καράβι με Ολλανδούς ναύτες. Γνώρισε τον Όντιν, τον Θορ, την Μπεφάνα, τον Κάρολο Ντίκενς, τον Τόμας Ναστ και έμαθε για τα Χριστούγεννα, τον Άγιο Νικόλαο και τον Σάντα Κλάους. Και πού να το φανταστεί πως πίσω από όλα αυτά βρισκόταν εκείνος! Ναι, εκείνος, το γελαστό πνεύμα των γιορτών που έφερνε χαρά και δώρα από όπου κι αν περνούσε.
Και όταν πια έφτασε στην Αθήνα, οι άνθρωποι δεν τον αναγνώρισαν σαν Διόνυσο αλλά σαν… Άγιο Βασίλη!
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο Χρόνο και την Ιστορία των Χριστουγέννων από την Ελλάδα στην Δύση και πίσω πάλι. Ένα παραμύθι για την προέλευση της μορφής του Αη-Βασίλη, πίσω από το γέλιο του οποίου υπάρχει το αιώνιο χαρωπό και σκανδαλιάρικο πνεύμα των γιορτών.
December 17, 2018
Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών
Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μωραίτης το νέο μου βιβλίο για τα Χριστούγεννα με τίτλο:
Το Γελαστό Πνεύμα των Γιορτών (Πώς ο Διόνυσος έγινε ο Άγιος Βασίλης)
[image error]
Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία των Χριστουγέννων και τη γέννηση του θρύλου του Άη Βασίλη. Ξεκινώντας από την αρχαία εποχή και τα Μικρά Διονύσια και συνεχίζοντας στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια , αφηγείται την περιπέτεια του Διονύσου που ταξιδεύει στην Μεσόγειο, την μεσαιωνική Ευρώπη, την Βικτωριανή Αγγλία και την Αμερική του Εμφυλίου μέχρι να επιστρέψει στην Ελλάδα του σήμερα φέρνοντας έθιμα από όλον τον κόσμο και μια νέα ταυτότητα.
Ένα βιβλίο για παιδιά από 10 χρονών και άνω που εξηγεί με ευχάριστο τρόπο την μεταμόρφωση του αρχαίου θεού της χαράς και του γλεντιού στον σύγχρονο Santa Claus και τον δικό μας Άγιο Βασίλη
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μωραίτης και περιέχει εικονογράφηση.
Περίληψη:
Κάποιο χειμώνα πολύ παλιά, ο Διόνυσος, ο γελαστός θεός του γλεντιού, ξεκίνησε να πάει στην αρχαία Αθήνα. Στο δρόμο χάθηκε και ταξίδεψε μακριά. Βρέθηκε στις χώρες των Βίκινγκς και των Κελτών, στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Αμερική, στο Βόρειο Πόλο και σε πολλά ακόμα μέρη. Ταξίδεψε με ιπτάμενους τράγους, ελάφια και ένα καράβι με Ολλανδούς ναύτες. Γνώρισε τον Όντιν, τον Θορ, την Μπεφάνα, τον Κάρολο Ντίκενς, τον Τόμας Ναστ και έμαθε για τα Χριστούγεννα, τον Άγιο Νικόλαο και τον Σάντα Κλάους. Και πού να το φανταστεί πως πίσω από όλα αυτά βρισκόταν εκείνος! Ναι, εκείνος, το γελαστό πνεύμα των γιορτών που έφερνε χαρά και δώρα από όπου κι αν περνούσε.
Και όταν πια έφτασε στην Αθήνα, οι άνθρωποι δεν τον αναγνώρισαν σαν Διόνυσο αλλά σαν… Άγιο Βασίλη!
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο Χρόνο και την Ιστορία των Χριστουγέννων από την Ελλάδα στην Δύση και πίσω πάλι. Ένα παραμύθι για την προέλευση της μορφής του Αη-Βασίλη, πίσω από το γέλιο του οποίου υπάρχει το αιώνιο χαρωπό και σκανδαλιάρικο πνεύμα των γιορτών.
[image error]
December 10, 2018
Κίτρινα Γιλέκα vs «Μικρός είσαι ακόμα»
Οι Γάλλοι διαδηλώνουν για τα ίδια ζητήματα για τα οποία διαδήλωσαν και οι Έλληνες τις ημέρες που οι κυβερνήσεις ψήφιζαν τα Μνημόνια. Οι Έλληνες την επόμενη μέρα πήγαν στη δουλειά τους (όσοι είχαν) ενώ οι Γάλλοι συνεχίζουν να διαδηλώνουν. Θα κάψουν το Παρίσι όχι επειδή τους αρέσουν τα μπάχαλα. Θα το κάψουν επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή.
Επιλογή. Ναι. Εδώ είναι η τεράστια διαφορά των Ελλήνων με τους Ευρωπαίους.
Ο Γάλλος στα 18 του χρόνια είναι ενήλικος. Φεύγει από το σπίτι για να σπουδάσει και να βρει δουλειά. Και θα το κάνει. Αφού πρωτίστως φύγει από το σπίτι και την οικογένεια.
Ο Έλληνας στα 18 του χρόνια είναι και αυτός ενήλικος. Αλλά είτε σπουδάζει, είτε δουλεύει, είτε μένει άνεργος, δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το σπίτι και την οικογένεια. Ακόμα και αν φύγει, πάντα η πόρτα του σπιτιού θα είναι ανοιχτή. Χωρίς ντροπή θα γυρίσει πίσω όπου μπορεί να κάτσει με την μαμά και τον μπαμπά μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Μπορεί να τρώει και να ζει μαζί τους χωρίς να πληρώνει τους λογαριασμούς του σπιτιού. Μπορεί και να δουλεύει για 300 ευρώ και να βγάζει τα τσιγάρα και τα ποτά του, τα ταξίδια του, τα κινητά του ή ότι άλλο θέλει. Στην τελική δουλεύει για χαρτζιλίκι. Και η μαμά και ο μπαμπάς, όσο και να στεναχωριούνται με την κατάσταση, την αποδέχονται στο όνομα της ελληνικής οικογένειας. Ας μην κάνει προκοπή το παιδί. Ας μην κάνει οικογένεια. Ας είναι καλά. Αυτό και μόνο αρκεί.
Ο Γάλλος δεν έχει επιλογή. Δεν θα γυρίσει πίσω. Αν το κάνει, έχει ξεπέσει στα μάτια της οικογένειας και της κοινωνίας. Έτσι είναι οι Ευρωπαίοι. Έτσι είναι οι Καθολικοί.
Εάν το 2010 έλεγε ο Παπανδρέου στον Γάλλο για Μνημόνια και το 2012 ο Παπαδήμος τον έβαζε να δουλεύει από δω και μπρος για 400 κατοστάρικα, θα τους είχε κόψει τα κεφάλια στην μνήμη της Βαστίλης και της Γαλλικής Επανάστασης. Γιατί δεν θα είχε επιλογή. Θα έπρεπε να αποδεχτεί ότι θα ζούσε με ψίχουλα. Δεν θα τον ντάντευε κανεις. Ούτε θα του έλεγε «μικρός είσαι ακόμα» την ώρα που θα άγγιζε τα 40.
Ο Γάλλος πήρε το μουντιάλ. Ο Γάλλος δεν την ψώνιζε όπως ο Έλληνας το 2004 ούτε και αναπαύτηκε σε δόξες, είτε διαχρονικές είτε εφήμερες.
Δεν είχε επιλογή. Ούτε πίστεψε σε «καλύτερες μέρες».
Για αυτό καίει το Παρίσι. Γιατί δεν φοβάται να καεί.
Ο Έλληνας έχει την οικογένεια. Από αρχαιοτάτων χρόνων την έχει και την διατηρεί. Και είναι για αυτόν ιερή και παρήγορο που υπάρχει μέσα σε όλα αυτά τα δεινά. Αλλά τον κρατάει πίσω. Όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και πολιτικό. Τον κυβερνούν οικογένειες. Τον κατευθύνουν οικογένειες. Τον καταστρέφουν οικογένειες.
Και δεν είναι όλη η Ελλάδα μια οικογένεια. Όπως λέει ο λαός, άλλοι γεννιούνται από φτωχά @@ άλλοι από πλούσια @@. Και έτσι πορεύονται. Τουλάχιστον για όσο μακριά μπορούν να πάνε.
Οι Ευρωπαίοι βγάζουν πολίτες. Οι Έλληνες παιδιά. Παιδιά που όσων χρονών και να φτάσουν, πάντα θα περιμένουν να χτυπήσει το κουδούνι του σχολείου για να γυρίσουν στους γονείς τους και να δουν τι έχει για φαγητό.
December 7, 2018
Δεκέμβρης 2008-2018 και η Γενιά του Αλέξη
10 χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 08 η οργισμένη τότε Γενιά του Αλέξη δουλεύει σήμερα για 250 ευρώ μικτά. Αλλά δεν είναι οργισμένη. Είναι η Γενιά που ξενιτεύτηκε για ένα καλύτερο μέλλον αντί να δείξει τα δόντια της και να δαγκώσει, όπως έκανε εκείνον τον Δεκέμβρη. Είναι η Γενιά που μπήκε στην Αστυνομία, όχι για την ιδεολογία αλλά για να έχει σταθερή δουλειά αφού δουλειές δεν υπάρχουν.
Είναι η Γενιά που θα μπορούσε να ανατρέψει τα πάντα και όχι να φάει οχτώ χρόνια κρίσης και τέσσερα μνημόνια. Αλλά δεν ήταν αρκετά οργισμένη. Ή δεν ήταν ποτέ αληθινά οργισμένη. Ή ξεκάβλωσε στον πρώτο της Δεκέμβρη. Ή νόμισε πως εκπλήρωσε το χρέος της το 2008.
Ή απλά έτσι γίνεται μετά την εφηβεία. Από το «Κάτσε καλά Γεράσιμε» της δικής μου Γενιάς μέχρι το «Η Μακεδονία είναι ελληνική» που φωνάζουν τώρα οι νέοι μαθητές, έρχεται η στιγμή που τελειώνεις το Λύκειο, ενηλικιώνεσαι και ξεκαβλωνεις. Η ζωή ειναι υπέροχη μετά τα 18. Και παρ’όλα τα ζόρια της, παραμένει υπέροχη συγκριτικά με τους τέσσερις τοίχους του σχολείου που σε φυλάκιζε μέχρι τότε.
Εκείνο το παιδί δεν πήγε ποτέ 18. Δεν έφτασε σήμερα στα 25.
Αλλά εσείς που φτάσατε τί κάνατε;
Ένα μνημόσυνο. Τίποτα παραπάνω.
Και αλίμονο σε μια Γενιά οργισμένων εφήβων που άφησαν πισω τους μονάχα ένα μνημόσυνο.
December 4, 2018
Δεκεμβριανά 1944. Το αίμα του Δεκέμβρη
3 Δεκεμβρίου 1944, Αθήνα.
28 άνθρωποι νεκροί από πυρά της αστυνομίας και των Άγγλων στρατιωτών σε ειρηνική διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Όλοι τους νέοι και νέες.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν υπάρχει εθνική μέρα μνήμης για εκείνους. Ίσως επειδή ήταν και τότε Παπανδρέου στην κυβέρνηση. Ίσως επειδή δεν κάνει να θυμόμαστε τέτοιες έχθρες με τους «καλούς» μας φίλους Άγγλους.
Ή ίσως επειδή, αργά ή γρήγορα, ένα ακόμα παιδί θα έπεφτε από αστυνομικά πυρά, νύχτα Δεκέμβρη, γιορτή του Αγίου Νικολάου. Και η Αθήνα θα καιγόταν ξανά και ξανά, μαζί με τα φαντάσματα των Δεκεμβριανών του 1944.
Η πόλη μας είναι στοιχειωμένη. Όσο και να τη στολίσουμε, όσο και να τη φωταγωγήσουμε, όσο χριστουγεννιάτικη και να προσπαθήσουμε να την κάνουμε, παραμένει μια πόλη φαντασμάτων που τριγυρνούν ανάμεσα σε τουριστικά μαγαζιά και ξένους αγιοβασίληδες.
Remember, remember the 3rd of December θα μπορούσε να πει ένας άλλος Γκάι Φωκς, από τους δικούς μας, εκείνους που πήγαν να ανατινάξουν το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και να δολοφονήσουν τον Τσώρτσιλ. Ναι, αυτόν ντε, που μιλά στην εισαγωγή του Aces High των Iron Maiden. Σαφώς ήταν πολύ ωραία όταν βλέπαμε τον Dickinson να τραγουδά κάτω από το αεροπλάνο spitfire το καλοκαίρι στη Μαλακάσα. Αλλά σκέψου εκείνον τον Δεκέμβρη του 1944 που τα spitfire των Άγγλων πετούσαν πάνω από την Αθήνα και βομβάρδιζαν. Σκέψου και τα τανκς που γκρέμιζαν τα σπίτια των πολιτών για να φτιάξουν οδοφράγματα.
Σκέψου το αίμα.
Το αίμα της δικής μας Ματωμένης Κυριακής, 30 χρόνια περίπου πριν αυτή των Ιρλανδών. 30 χρόνια περίπου πριν από το Πολυτεχνείο.
Το αίμα που χύθηκε στην πλατεία. Το αίμα που θα χυνόταν για έναν ολόκληρο μήνα στην Αθήνα, παραμονές του φοβερού Εμφυλίου.
Το αίμα του Δεκέμβρη.
Δεν είναι τυχαίο που δώσαμε τα Χριστούγεννα στον Δεκέμβρη. Πώς αλλιώς να εξορκίσεις τον πιο σκοτεινό μήνα του χρόνου; Τότε που οι νύχτες είναι μεγάλες και οι καρδιές των ανθρώπων γεμάτες οργή.
November 23, 2018
Ιστορίες για Βάρδους, Ιρλανδούς και ανθρώπους της διπλανής πόρτας
23 Νοεμβρίου. Μια μέρα γεμάτη αναμνήσεις. Πολλές και όμορφες.
[image error]
Πέρυσι τέτοια μέρα έγινε η παρουσίαση του Βάρδου στην Death Disco. Για το βιβλίο μίλησαν ο εκδότης Χρήστος Μωραίτης και ο συγγραφέας αδελφικός φίλος Μιχάλης Γεωργοστάθης. Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η ηθοποιός Στίλβη Ψιλοπούλου.
[image error]
Την ίδια μέρα, πριν από τέσσερα χρόνια, στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα έκανε πρεμιέρα το θεατρικό μου έργο «The Irish Bastard». Το ανεβάσαμε με την ομάδα StART, φιλαράκια από τον Ίασμο που μοιραστήκαμε το ίδιο όραμα. Η κωμωδία συνέχισε να παίζεται μέχρι τον Μάρτιο του 2015 ενώ στη συνέχεια διαγωνίστηκε στο 1ο Athens Comedy Festival που οργάνωσε το θέατρο Λύχνος, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση.
[image error]
Ιστορίες για Βάρδους, Ιρλανδούς και ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Στιγμές χαράς, γέλιου, συγκίνησης και νοσταλγίας. Σας ευχαριστώ που ήσασταν εκεί.
[image error]
«Όλα χάνονται. Και βρίσκονται ξανά. Και ξανά και ξανά»
Το Ταξίδι του Βάρδου
«Ίσως ο Θεός να είναι ένας μεγάλος πότης και εμείς τα μπάσταρδα του που ψάχνουμε τον πατέρα μας στην αγάπη των άλλων»
The Irish Bastard
[image error]
October 30, 2018
Η ομάδα Will o Wisps τιμάει το Halloween στην Death Disco
Θα είμαι και εγώ εκεί να αφηγηθώ την ιστορία του Ταμ Λιν, έναν παλιό σκωτσέζικο θρύλο για το Halloween.
[image error]
Από την επίσημη ανακοίνωση της Death Disco
Την Τετάρτη 31/10 σας προσκαλούμε να γιορτάσουμε μαζί το Halloween ακολουθώντας τα σαγηνευτικά Will o’ Wisps στο Death Disco! Μια βραδιά με την υπογραφή του ελληνικού portal του φανταστικού, με αφηγήσεις σκοτεινών ιστοριών, ατμοσφαιρικά live και άλλες εκπλήξεις!
Πρόγραμμα:
20:00 – Ο συγγραφέας και σεναριογράφος Αντώνης Τουμανίδης, αποκλειστικά για το event, διαβάζει απόσπασμα από το πολυβραβευμένο του σενάριο «The True Story of Pinocchio»
20:30 – Η συγγραφέας και performer Δήμητρα Μπενίση αφηγείται τη χιουμοριστική ιστορία «Κολοκύθες με απήγανο και έτερα τινά»
21:00 – Ο συγγραφέας και ηθοποιός Γιώργος Χατζηκυριάκος αφηγείται την ιστορία του «Tam Lin», έναν θρύλο του Halloween από τη Σκωτία
21:30 – H χορωδία Fantasy Choir θα μας ταξιδέψει σε μέρη σκοτεινά με επιλεγμένες μελωδίες
10:00 – Ο συγγραφέας και αφηγητής Ανδρέας Μιχαηλίδης αφηγείται την ιστορία «Κόρακας Κοράκου Μάτι…»
10:30 – Party Time!
Stay tuned for tricks and treats!
Poster Illustration: Marilena Mexi
DEATHDISCO
Ωγύγου 16 και Λεπενιώτου 24, Ψυρρή
ΗΣΑΠ: ΣΤΑΘΜΟΣ ΘΗΣΕΙΟ / ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΜΕΤΡΟ: ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΤΕΤΑΡΤΗ 31/10/18
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!
June 2, 2018
Το Ταξίδι του Βάρδου – Αφήγηση και μουσική συνοδεία στον Παραμυθένιο Κήπο
[image error]
Πηγή: Will o Wisps.gr
Την Κυριακή 3 Ιουνίου 2018, ο Πύργος Βασιλίσσης στο Ίλιον θα φιλοξενήσει το πρώτο φεστιβάλ του Will o’ Wisps, «Ο Παραμυθένιος Κήπος»!
Μία ημερίδα αφιερωμένη στα παραμύθια και τα παιδιά (μικρά, μεγάλα και… πιο μεγάλα) που αγαπούν τις ιστορίες, τη μαγεία και το φανταστικό, με σκοπό την ενίσχυση του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Make-A-Wish Greece (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), βάζοντας έτσι ένα λιθαράκι στη στήριξη του δύσκολου και ευγενούς έργου του να εκπληρώνει ευχές που έχουν τη δύναμη να μεταμορφώσουν τις ζωές παιδιών 3 – 18 ετών με πολύ σοβαρές ασθένειες. Όλοι μαζί θα γράψουμε το δικό μας παραμύθι, περνώντας μια όμορφη μέρα με σκηνικές εκδηλώσεις, ευφάνταστες δημιουργικές δραστηριότητες για παιδιά, παρέα με ήρωες αγαπημένων μας ιστοριών και απολαμβάνοντας μια μαγική εξόρμηση, μόλις λίγο πιο έξω από την καρδιά της Αθήνας!
Η υποστήριξη του καλλιτεχνικού κόσμου που εκδηλώθηκε από την πρώτη στιγμή είναι συγκινητική και μας δίνει δύναμη για το νέο αυτό και συγκλονιστικό ταξίδι έως την υλοποίηση της ημερίδας…
Γι’ αυτόν τον λόγο ευχαριστούμε θερμά τον Γιώργο Χατζηκυριάκο, ηθοποιό και συγγραφέα, για τη συμμετοχή του στη μαγική σκηνή με αφήγηση αποσπάσματος από τη νουβέλα φαντασίας του «Το Ταξίδι του Βάρδου» (εκδ. Μωραΐτη) και την Κατερίνα Παπασωτηρίου, που θα ντύσει την αφήγηση με τη μαγική φωνή της.
Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος γεννήθηκε το 1983 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και Υποκριτική με υποτροφία στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος. Εκτός από ηθοποιός έχει εργαστεί σε διάφορα επαγγέλματα, μεταξύ των άλλων ως βιβλιουπάλληλος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ξεναγός, ανιματέρ και εκπαιδευτής Jedi για λογαριασμό της Disney Hellas. Έχει γράψει μυθιστορήματα φαντασίας, τρόμου και παραμύθια για παιδιά, με πιο γνωστό το «Τραγούδι του χρόνου» μια νεανική περιπέτεια που διαδραματίζεται στη Νοέλα, έναν κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ. Το 2015 η θεατρική κωμωδία του «The Irish Bastard!» απέσπασε το πρώτο βραβείο στο 1o Athens Comedy Festival. Το 2016, το διήγημα του «Η Πασαχού» κέρδισε την πρώτη θέση στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Κόρες της Νύχτας» του Diavasame.gr και των εκδόσεων Night-Read. Την ίδια χρονιά το «Ταξίδι του Βάρδου» κέρδισε το πρώτο βραβείο της κατηγορίας του στο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα ΙΙ. Από το 2017 αρθρογραφεί τακτικά στο Will o’ Wisps και πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση «Προμηθέας» του folk metal συγκροτήματος Aherusia.
