Bebang Siy's Blog, page 21

about writing

kakapakinig ko sa kantang your love na version ng mga batang contestant ng the voice na sina elha, paul at kate for months, gabi-gabi, marami akong na-realize.

ang pinakamagandang kumanta sa kanilang tatlo ay si kate. second si paul. third si elha, the one who won this round and the one who eventually won the whole contest.

kakapakinig ko i realized paul and elha were busy competing. kate was the only one singing. kate was the one who knew the song well and knew how to keep her voice in tune with the emotions of the song. e ano kung di siya makabirit, e ano kung medyo mababa ang tono niya, ang importante, she was one with what she was singing.

sa sining ng pagsulat, ganon din. na-realize ko, the writers who stay longer in the race are those who are writing. i mean, nagsusulat just for the sake of pagsulat. hindi nagpapa-impress. hindi naghahabol ng maisusumite sa klase. hindi nagmumuni. hindi nanlilito. hindi nagpapayo. hindi tumutugon sa pangangailangan ninuman o ng anuman like workshops, call for writing grants, contests!

nagsusulat sila kasi nae-enjoy nila ang pagtipa ng mga salita, ang tunog ng magkakasunod na titik, kataga, salita. kapag nae-enjoy mo ito, imposibleng hindi iyon tumagos sa mambabasa. kapag kumakanta ka at nae-enjoy mo ito, imposibleng hindi iyon tumagos sa nakikinig at nanonood sa iyo. that is what separates the real artist from the nangangarir artist.

i wish i could be that kind of writer. iyong nagsusulat lang kasi masayang kasama ang mga salita. iyong tipo ng napapangiti habang napaparami ang mga salita sa isang talata.

Ang Volunteer (Sanaysay)

ni Beverly Siy

Volunteer din ako noong Grade 6 ako sa library ng PCU Union Elementary School. Nagwawalis ako sa library, nag-aayos ng mga upuan at nagsosoli ng mga libro sa shelves pagkatapos ng klase. Hindi ako nagmamadaling makauwi dahil wala namang nagpapauwi sa akin, wala ring naghihintay na magulang. Walang magagalit. Wala ang nanay ko sa bahay ng tatay ko kasi hiwalay na sila noon, away sila nang away. Wala rin lagi ang tatay ko, nagbabarkada at nililigawan na ang babaeng magiging stepmother ko eventually.

Matandang babae ang librarian, sayang at di ko maalala ang pangalan niya ngayon. Siya ay payat at maliit, kaunti lang ang tangkad sa 11-year-old kong height. Dahil siguro sa sipag ko sa library ay inalok niya akong maging miyembro ng book club. Meron pala no'n. Siyempre, oo agad ako. Ang ibang members ay malulusog na bata, bilugan ang mga braso, at laging may sapin na lampin sa likuran, may dalang Coleman at baunan na inihanda ng kanilang yaya o magulang.

Isang beses ay pinag-storytell kami ng librarian sa mga kaeskuwela naming mas bata sa amin. Naroon din ang ilang mga guro. Nauna ako. Ang ikinuwento ko ay alamat ng bayabas. Walang libro, ang visual aids ko ay sarili kong mga drowing sa bond paper. Na puro stick figures. Pahiyang-pahiya ang adviser ko noon, si Mam Valenzona. Ampapangit daw ng drowing ko, sabi niya sa harapan, hindi raw dapat ganoon. Halatang hindi raw ako naghanda. Aba, best effort ko na kaya iyon. Nang mag-storytell si Ruth, isa ring book club member, pinuri niya ito. sa harapan din. Ang ganda naman kasi ng mga drowing ni Ruth, may kulay pa, at ang tataba ng tauhan, katulad niyang malusog ding bata.

Nalungkot ako nang hapon na iyon, at nandoon uli ako sa library, nagwawalis, nag-aayos ng upuan, nagsosoli ng mga libro sa shelves. Maya-maya, lumapit sa akin ang aming librarian. May ikinabit siya na pin sa kuwelyo ng uniporme ko. Nalimutan ko na kung ano ang itsura ng pin, pero di ko malilimutan ang kulay nito: ginto. Sabi niya, Beverly, alam mo ba, ikaw ang pinakamahusay na miyembro ng book club natin.
Mula noon, tuwing umaga, pagkahipo ko ng pin sa aking kuwelyo, ganado akong lalabas ng pinto. Kasehodang walang almusal o walang magulang na nag-aasikaso, papasok at papasok ako. Kasi alam kong may naghihintay sa akin sa library: ang walis, ang upuan, ang libro, at ang mabait na nanay ng mga ito.

getting there

wah, work mode on na talaga ako, guise. eto na talaga. i can feel it in my bones.

galing ako sa board ng meeting ng phil. board on books for young people. ginanap ito sa bahay ni mam nina yuson sa san lorenzo village, makati. ang dami namin, mga 10! we talked about the upcoming events especially this april which is the literature month. aha! kaya siguro nabuhayan ako ng dugo, hahaha! andami kong narinig na magaganap sa abril. sa ccp kasi ay ang performatura lang. this time, i heard may writing camp, ang phil. international lit fest ng nbdb, ang paseminar ng reading association of the phils para sa mga guro, ang world book and copyright day.

hawak ko ang kalendaryo ko at nakabukas sa abril. isa-isa ko nang sinulatan ang mga petsa doon. kaya pala nagising na ako sa katotohanan. work work work na, may mga petsa na ang mga dapat pagtrabahuhan!

bukas, darating na dito si markus. ide-delegate ko na sa kanya ang performatura para makausad na kami diyan. darating na rin si erika. ibibigay ko na ang na folio. wala pa kaming managing editor. but that's ok. i'm also thinking of getting joyce ann, sana puwede siya. si ariane din dapat makapasok na ang batang iyon para maumpisahan na ang readathon. kayraming proyekto, so little time. bukas, tatapusin namin ang mga proposed budgets for the publications. andami pa naming deadline, i missed the gad deadline, kanina iyon. ang iso deadline, na-miss ko rin. lord, huwag ko naman sanang ma-miss ang sa ipcrf, ito iyong parang sukatan kung nakatrabaho ba ako nang maayos o hindi for 2018. kasi damay ang buong departamento kapag di ko iyan nagawa nang maayos.

thank god, really, for this team: diday, tase, jeef and opkors, ate marj. dami kong dapat ipagpasalamat for 2018. kasama sila doon.

teka ano pa ba?

1. walang major na sakit sa bahay
2. nakapagpahinga kahit kaunti during christmas season
3. nakapag-spend ng oras kasama ang mga bata
4. nakasama ang mga kapatid na sina colay at ancha
5. nakadalaw kina tisay noong dec. 25 at january 1
6. bonuses galing sa work, 70k buong taon, tama ba?
7. mga raket lalo na ang galing kay eros, pramis, nakapag-advance ako ng tatlong buwan sa stock market fund namin dahil sa raket na bigay niya
8. nakapag-ojt si ej sa ccp
9. mababait na boss like mam liebei and sir chris
10. natapos ang lahat ng proyekto lalo na ang malalaki tulad ng performatura sandwich event, batute event
11. may mga nakaaway sa work pero salamat at naresolb din specifically with pmsd hahaha ilang event ba iyon? kaloka!
12. wala na sa everyday workplace ko ang mga toxic na katrabaho, di ko na babanggitin dito. but lord, #neveragain
13. louise at roma para sa ambag nila sa lila, lord sana maimprenta na iyan this year
14. pagkaka-imprenta ng biyak
15. speaking engagements sa mga eskuwela like de la salle vermosa, cavite, signal village taguig high school,
16. opportunities to share -pro bono na mga talk like iyong sa san pedro, laguna, pup kahapon through ej, up diliman through chingbee
17. alok ni mam nida sa digital publishing, lord, sana kumita ito!
18. pagkakaimprenta ng... pukiusap. opkors, sinong makakalimot!?
19. pagkakaimprenta ng first love sa bad romance ng gantala
20. wala kaming major away ni papa p. thank you talaga, lord, sa mabuting asawa. noted po na less away kami this year. di na siya kasing mainitin ng ulo tulad ng dati
21. matagumpay na 75th bday celebration ni muma
22. nakabakasyon sa bataan with papa p.
23. nakasama ang mga pamangkin na sina iding, noah, dilat, kagome, bianca
24. mga kinita sa stock market. thank you po talaga, lord! sulit ang pagkukuripot ko sa sarili at sa pamilya
25. movies at home, chill lang
26. masasarap na tulog
27. mga nasasakyan ko sa araw-araw, sa mga nagpapaupo sa akin sa bus o sa dyipko
28. walang aksidente, walang nakaw
29. sa mga nagregalo ng libro, salamat po, you know lord that i seldom buy books i swear hahaha kaya binibigyan mo na lang ako, ano
30. friends who are so fucking reliable, they must be my mothers, yes mothers hahaha hilakboters, esbat, friends online, fb friends, bernard umali/sba community, prpb
31. literary friends who are inspiration, nakakainggit hahaha ayoko tuloy patalo
32. sobrang bait at generous na mentor at tatay-tatayan like sir vim nadera
33. pa-graduate na si ej
34. buhay pa ang kapatid kong si colay
35. mga saglit ko sa simbahan, saglit na pakikipag-usap sa diyos, sa universe, thank you!
36. library sa cellphone ko, library ng mga video tungkol sa stock market, leadership, at iba pang self-help na audio materials
37. mababait na kaopisina: mam minds, mam melissa, sir ed i, mam vicky, mam marivic, mam lilian, mam clottie, mam leila, mam luz, mam biring, ate bebot, miss rica, miss noi, mam chinggay, mam nikko, sir ronie, sir lino, mam eva, mam olive, mam bing, mam pachie, mam menchie, vim, miss sab, mam cristy, mam pinky, messengers na mababait, mam mylene, mam lani, fatima, acryt, mam elvie, sir edgar, sir luther, mam aiza
38. lgbt books for children project
39. trips to fo guang temple, laging masaya
40. time to blog, time to write in my journal, kahit saglit lang, at least nakakasulat pa rin
41. kapal ng mukha to vlog, haha, nag-e-enjoy akong talaga, lord. give me more confidence, ha?
42. kainuman friends like gabby, francis, chingbee and anna
43. ojts who worked so hard they should be financially compensated sa totoo lang!
44. kim for being so reliable during height of projects

lord, you have been so good to us. tulungan n'yo po akong makabayad ngayong 2019. medyo nagbabago na ako, i know, minsan, sinisita ko na rin ang sarili ko. minsan, di ko na ipinakikipaglaban ang mas maliit sa akin, lalo na iyong mga nasa kalsada. kasi nagsasawa na akong tumingin sa marurusing na paa, nakasahod na palad, nakahilata sa daan. huwag po sanang magasgas ang puso ko ng pang-araw-araw na tanawin na ito. give me new ideas to help solve the same old problems. help me, lord, na ma-maximize ko ang sarili kong talento para makatulong sa mas nangangailangan.

bagsak na naman ism ko

from 7k gains early this week, naging almost 1k na lang. kaloka. dapat talaga binenta ko na, e. hintay-hintay pa akong tumaas. pera na naging bato pa.

let's wait kung tumaas uli gains ko next week. shet gusto ko na mag-sell para magka-gains ako uli. target is 10k per week ang earnings ko.

a curated shelf

may proyektong inialok sa akin si czyka tumaliuan, ang owner ng book bar na kwago. ang title ng proyekto ay a curated shelf. batay sa pagkakaintindi ko, ito ay isang exhibit na magtatagal nang dalawang buwan na magtatampok ng 15 libro na nagdulot at nagdagdag ng pagkamalikhain ng featured na artist. so for example, ako. ano ang 15 books na nakaimpluwensiya sa akin bilang isang manunulat o bilang isang tao? ang mga libro ay ilalagay sa isang shelf sa loob ng kwago.

ang ganda ng idea, ano? sabi ko nga kay czyka, baka puwede naming ipropose ito sa ccp, kay miss rica. just like what happened to peek-a-book! sino-sino kaya ang mga writer at artist na magandang imbitahan dito? gusto ko diverse ang list, hehe!

nag-meeting kami kanina ni czyka, kasama din namin si roy, isa sa curators ng exhibit. ang una kong tanong, kailangan ba ay libro lang? shelf naman ang pisikal na espasyo, meaning, kaya nitong mag-accommodate ng iba pang item! para kasing nabo-boring-an ako kung libro lang. at napaka-complex kong tao, di lang libro ang nakakaimpluwensiya sa akin at sa aking paglikha. gusto ko ring ilagay ang mga retrato ng mga anak ko, ang memory ni genesis sa loob ng puso ko, ang pelikulang cinema paradiso, ang maliit kong writing table noon sa kamias, na na kay abi na yata, naku, nasaan na nga ba iyon, nalimutan ko na, ang sangkaterbang tiket ng bus sa bahay ko, sa bag ko, sa drawers ko sa opis, koleksiyon mula pa noong kolehiyo ako at hanggang ngayon, na sa di malamang dahilan ay di ko maitapon-tapon, ang nanlilimahid na sala ni tisay, ang mga bata sa lopez na siyang inspirasyon ng tesis ko noong kolehiyo sa kursong malikhaing pagsulat, ang mga liham ng mababait na mambabasa ng it's a mens world, and finally, mga libro. kailangan ko nang kunin kay eros ang kopya ko ng personal! hahanapin ko ang kopya ko ng virgintarian. ng una kong milenyo, na ginagawa kong thesaurus kapag nauubusan ako ng salita kapag ako'y nagsusulat. ng financial management books ni francisco colayco. koleksiyon ko ng journals. na gusto ko nang sulatang lahat. at nang magamit naman. kagaganda, nakatago lang.

hala, sobra na sa labinlima, puno na ang shelf. excited na ako wala pa nga, haha. sabi ko kanina kina czyka, ang hirap ng pinapagawa ninyo, kasi parang pinagmi-miss universe n'yo ang lahat ng paboritong libro sa utak ng writer. 15 lang matitira. matira, kanila korona. sana magawa ko ito nang maayos.

wild stroke

dumating si sir hermie kanina at nag-stay siya hanggang mga 7 ng gabi. nagkakuwentuhan kami ng mga bagay-bagay, dumating din si mam chinggay at kinamusta si sir hermie, nagkakuwentuhan sila tungkol sa common friends nila na unfortunately ay nakaranas ng mga atake sa puso, mild stroke, high blood at iba pa. so naikuwento ni sir hermie nang mas detalyado ang nangyari sa kanya last year. he suffered a mild stroke last december.

wala raw kaabog-abog, walang dahilan, walang kahit ano, habang siya ay naghuhugas ng plato ay biglang hindi na niya maigalaw ang kanyang paa, binti at hita. nagsalita raw siya tungkol dito at kinausap ang kapatid na katabi niyang naghuhugas din ng plato. nagulat siya nang bigla itong magdesisyon na isugod siya sa st. clare. iyon pala ay blurred na pala ang kanyang pananalita. all along, akala niya ay maayos pa siya at walang problema sa pagsasalita. in 30 minutes, naisugod siya sa ospital. pagdating daw doon, sabi ng mga doktor, mabuting nadala na siya agad doon dahil kung hindi ay baka naparalisa na nang tuluyan ang kalahati ng kanyang katawan. tatlong araw siyang nag-stay sa ospital at pag-uwi niya, di pa rin daw niya naigagalaw ang kanyang paa, binti at hita. pero after a few days ay back to normal na ang kanyang mobility.

ang kuwento ni mam chinggay tungkol sa common friend nila ni sir hermie, nagte-text lang daw ito, nahulog ang cellphone at ang naalala nito na yumuko ito para pulutin ang nahulog. pero ang totoo pala ay hindi ito nakayuko. in short, nawalan ito nang kontrol sa upper body, bigla-bigla. nagpasugod daw ito agad sa ospital. eventually, nalaman daw ni mam chinggay na hindi pala totoong nagpasugod agad ito sa ospital. dahil tumatanggi daw ito. siguro ang iniisip ay ang hospital bills. so ilang oras pa ang lumipas bago ito nakumbinsing magpaospital. ayun, nagka-blood clot sa utak at ang resulta ay naparalisa ang kalahati ng katawan. ilang buwan na raw itong nagpapa-therapy as of today.

grabe! akala ko noon, stress ang dahilan kung bakit naaatake at naii-stroke ang isang tao. pero batay sa dalawang kuwentong ito, hindi pala. posible pala na walang trigger ang attack at stroke. nge, bakit ganon? ang hirap naman niyan, strike anytime, anywhere? wala ka nang iiwasan, ganon? kahit relaxed ka, puwede kang mabiktima? ano ang logic behind this?

naalala ko ang tatay ni poy, nagising in the middle of the night, naubo, tapos ayun, di na nahinto. naisugod sa ospital na incompetent. naisugod sa ikalawang ospital na maayos-ayos, na-comatose nang isang linggo, sa icu. pumanaw pagkatapos. ang verdict? aneurysm.

what is happening, world? population control? what? sagot!

kita sa stock market -glo

kumita ako sa glo kahapon ng around 2000 pesos.

bumili ako ng 20 shares noong dec 19 sa halagang 1980 pesos at naibenta ko siya lahat kahapon sa halagang P2080.

hindi eksaktong 2000 pesos ang kita dahil may buy and sell expenses ako which i peg at around 200. so 1800 ang kita, net.

sana lagi kong ma-document ang mga kita ko para mas lalo akong ma-motivate mag-buy and sell. till next trade!

werk blues

hay, back to work na talaga! may ginawa ako for pasinaya at performatura kaya nandito pa ako sa office. buti talaga at walang multo, hehehe.

so umalis na si kim. nagpaalam siya last week. sasabihin sana niya sa akin nang personal pero dahil nakatunog na ako, sinabi kong sabihin na niya over the phone. hindi pa rin niya sinabi, so ang ginawa ko, inutusan ko siya to do something for na folio. ayun, bigla tuloy siyang napatawag. sabi niya, last day na raw niya iyon, di na niya kukunin ang na folio project. sige, ok, no problem. i did not ask her why hindi ko rin siya pinigilan, kasi, hello, alam ko na wala na siyang ganang magtrabaho dito.

ok lang naman sa akin, nanghinayang ako but i felt relieved! everyday when i see her, i feel i had to please her just to make her happy. at mabigat sa utak iyon, i mean, imbes na nag-iisip na ako ng estratehiya to employ all these great people of previous projects, eto, nadi-distract pa ako.

when i got to office that day, nagulat ako na naroon pa siya. hinintay pala niya ako, so nagpatawa ako, sabi ko, naku baka magkaiyakan pa tayo! tapos sabi niya, kailangan ko lang sabihin ang dahilan kung bakit aalis na ako. kasi daw dalawang buwan daw siyang walang sinuweldo, nov to dec. kasi hindi pa raw napi-print ang performatura book. e iyon ang kanyang output para masuwelduhan. tapos binibigyan ko na raw siya ng isa pang project e hindi pa nga tapos ang performatura book, so baka raw magsabay ang trabaho, mahirapan siya.

good points naman. tama naman. pero i think ang tunay na dahilan ay... she doesn't want to take orders from me anymore. she doesn't want to work with me anymore. kasi kung totoo ang mga pinagsasasabi niya, she can easily tell me these things at maaayos naman namin iyon. alam niyang madaling-madali sa opis namin ang pag-a-adjust ng work load. re: sahod, nagpapautang pa siya sa iba naming staff at ang pera na binibigay ko galing sa sarili kong bonus para magkabonus din sila (unfortunately, walang bonus ang mga project hiree ng gobyerno) ay ipinamigay din niya kina marj, jeef, diday at tase. she obviously didn't need the money. and lastly, ang alam ko, mayroon siyang ekstrang sahod na good for 2 months dahil nagkaroon siya ng proyekto na di namin inaasahang mapupunta sa kanya this year, particularly ay ang updated directory na iniwan ni... louise lopez.

so, anyway, ang assessment ko sa kanya ay she believes she has better ways of running the division, she wanted to lead too soon. kaya nagkakabangga kaming madalas. may mga task ako na di niya sinusunod dahil sa tingin niya may mas maganda siyang idea. i was very very careful not to hurt her feelings so i let her be. isang beses lang akong nag-flare up and that was when i already gave tasks to kuya jeef during pen congress and yet, ini-insist niya na ang mga task niya ang sundin ni kuya jeef. oh no. talagang nasabihan ko siya na huwag niyang palitan ang mga task na naibigay ko na sa ibang tao. at kung puwede sundin na lang niya ako. nakakaloka.

i think she gained too much confidence after the success of ani 40 and its launching. those projects heavily relied on her and her skills. wala akong masabi. ang galing talaga and on time naming nagawa ang mga bagay-bagay. pero i saw some small signs of future trouble. example, after the event, pinagagalitan niya ako along with stacy and diday about letting sir nonon talk to her during the program. siya kasi ang parang direktor, nasa tabi siya ng nagfa flash ng powerpoint presentation. si sir nonon, gusto sanang ipalabas ang video niya na hindi namin natesting before at hindi rin namin nakita before. so in short, ngayon pa lang magpe-play sa laptop, we were not sure kung magpe-play nga or kung ano ang laman ng video. i discouraged sir nonon in using the video. sabi ko, hindi na po puwede. pero nagpumilit siya, so i asked diday and tase to bring sir nonon to kim para ma-check kung puwede o di na talaga puwedeng mag-play ng video niya. so ayun, isa iyon sa sinita sa akin ni kim. di na ako umimik, natawa na lang ako. ipinagkibit-balikat ko ito.

anyway, ngayon ay 5 na lang kami. but i intend to hire erika, joshel and markus. i also met with nikki yap this morning. she's our new intern. sa feb daw ito mag-uumpisa sa amin. she will be in charge of writing/editing/proofreading, etc. sabi niya, may iba pa siyang blockmate na interesadong mag-intern sa amin, so magsasama pa siya ng mga 2 o 3. OMG, sana matuloy sila kasi kailangan talaga namin ng may mga writing at publishing background.

here's to our first month of the year. masalimuot, ano?!

2019 things to do ko

Deposit 24k per month for stock market until dec 2019
Buy foreclosed property, house and lot
Buy sasakyan
Learn how to drive
Bahay pagdating ng 8 or 9pm
Publish lila
Finish illustrations for first love
Publish first love
St. peter plan 2k/month
Increase shares @ccp coop
Go to church/pray at least once a week
Write at least 1 book for 2019
Write/blog at least once a week, offset kung di kaya ng once a week basta dapat 48 entries for 2019
Umusad sa MA, mag inquire, mag-enrol, mag-honorable dismissal

Ngayong maganda ang kita ko sa stock market, hindi na ako masyadong motivated na pumasok sa trabaho hahaha!

trouble at work

so itong si kim ay laging nakakontra sa aking mga desisyon, pronouncement, announcement at iba pa. kahit maliliit na bagay tulad ng kung saan kami pupuwesto para manood ng christmas party at kung saan kami pipila para sa buffet. i get so annoyed and i think what she is doing is divisive. i am doing my best to make the group intact dahil ito na nga lang ang maipagmamalaki namin sa ccp, kahit maliit kami ay walang nag-aaway, and there she goes, kontra nang kontra sa akin every step of the way.

anong ginagawa ko?

wala, i just let her be.

for the past weeks, past days, wala. cool lang ako. kako, sige, may mga punto naman siya minsan.

pero kanina, habang pinapraktis namin ang sayaw namin, na ginagaya lang namin sa youtube, sabi ko, bakit pataas ang kamay samantalang ang lyrics ng kanta ay all i want for christmas is you. sumagot siya nang pasigaw, wag ka makialam, e di ikaw gumawa ng sarili mong choreo. it was disheartening. nakakatawa, akala ko ay edukadong tao ang mga kasama ko sa trabaho hahaha!

kagabi naman, nag-treat ako dahil bday ko. we went to zark's at bumalik din sa opis agad pagkatapos. nagmamadali siya dahil nariyan na ang papa niya sa baba, sinusundo siya. sabi niya, thank you mam beb sa food, ito regalo ko sa iyo, itinapon niya sa dibdib ko ang isang fake na rosas na nakalagay sa may table ni kuya jeef. it was nearest to her when she went out. tumawa lang ako at sabi ko, hindi naman sa iyo iyan, kay mam bing iyan, e. but again, i felt annoyed and disrespected. she always did it in front of the entire division, for god's sake.

ano ba ito, nakikipag-compete ng authority? i don't understand her. she's good at work, very reliable, alam niyang kailangan na kailangan ko ang tulad niya. ano 'yan, lumaki ang ulo?

hindi ako mapagpatol, i understand immaturity when i see it. but i won't tolerate it if it causes division in our tiny office! kokontrahin niya ako to make me look stupid and the rest will side with her. what the fuck.

kaka-stress magtrabaho. kaya tamad na tamad na rin akong pumasok (bukod sa disyembre, hahaha!). diniretsa ko siya sa pm kanina. pinagsabihan ko na mali na ang ginagawa niya sa akin. at kung may problema siya sa akin, sabihin sa akin, dalawa lang kami. ang weird naman na nagtatrabaho siya sa tao na wala na siyang respeto. kung ganon, ano pang ginagawa niya sa opisina namin? hindi ba mas nakakawalang respeto sa sarili kapag hindi mo na nirerespeto ang pinaglilingkuran mo pero pinaglilingkuran mo pa rin ito?

i am not a perfect supervisor nor a manager. aminado ako riyan. actually, i am here to learn. i am trying my best to lead the division in serving the literary community. i love what i am doing, pero kung ganito namang may tinik sa lalamunan mo, parang si louise sa husay pero sakit naman sa ulo, i'd choose peace at work. sasabihan kita ng huwag na tayong magtrabaho nang magkasama, pareho natin iyang ikakasiya, i tell you.