Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 40

Selected Poems by Andreas Kapandreou translated in English

Elections

You hurt me like a rusty nail piercing my skin.

Fortunately, I have had a tetanus vaccine.

You disappoint me like bad medical test results

but I find the strength to heal. 

You betray me like an unfaithful mistress.

But my sick ego does not let me leave you…

I expect nothing from you.

But I hope for everything!

Love and Swallows

One swallow doesn’t make a summer.

A Maria, though, can.

But alas! The seasons change.

Swallows come and go.

So do Marias.

The fish in the aquarium live happily

This glass tank is their whole universe.

 

Their feeding is being decided by a superior power

and if they start starving, cannibalise will begin.

 

The aquarium is now blurred

but no one cares about what is happening

no one can even imagine!

 

Our whole universe is an aquarium

where we feel settled in our comfort zone.

 

Cannibalism runs in our veins

we live and dream a lie.

 

The aquarium is now blurred

but no one cares

and what is out there

no one can even imagine!

 

You little mermaid, I know you suffocate

but out of  your waters you wiggle to death.

 

And I will live here forever

stuck in this filthy bottom

and I shall never know what is out there.

Όσα ξέφυγαν της σιωπής: ποιητική συλλογή του Κώστα Πατίνιου

Στην ποιητική συλλογή με τίτλο «Όσα ξέφυγαν της σιωπής» (Αρμίδα 2021) ο Κώστας Πατίνιος, μας χαρίζει 59 ποιήματά του Τα περισσότερα είναι γραμμένα στην νεοελληνική και μερικά στην κυπριακή διάλεκτο.

Οι δύο αγαπημένες ιδιότητες του Κώστα Πατίινου, αυτή του ποιητή και του δρομέα μεγάλων αποστάσεων επηρεάζουν τη θεματολογία της συλλογής όπου ποιήματα ποιητικής βρίσκουν τον “δρόμο” τους παρέα με ποιήματα δρομικά, καθώς και κοινωνικού περιεχομένου, σε ελεύθερο και έμμετρο στίχο.

Ο συγγραφέας μεταχειρίζεται με μαεστρία τόσο την κοινή Νεοελληνική όσο και την Κυπριακή, προκειμένου να θίξει ζητήματα που αφορούν τον καθένα, όπως ο έρωτας, οι σχέσεις με τον Άλλο, η καθημερινότητα, η όποιας λογής καταξίωση, η ευόδωση ή όχι των προσδοκιών. Έντονη είναι δε η “αναμέτρηση” ποιητή και ποιήματος, που αποδίδεται πότε με χιούμορ και πότε με ειρωνεία.

Παραθέτω ενδεικτικά δύο ποιήματα:

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ

Εμένα, οι φίλοι μου είναι δρομείς

είναι πουλιά που τρέχουν

είναι ελάφια με φτερά

είναι αγάπη και χαρά

είναι παιδιά

που ξέχασαν να μεγαλώσουν

 

Εμένα οι φίλοι μου είναι ποιητές

γράφουν δεν γράφουν

τρέχουν δεν τρέχουν

 

ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Στις όχθες της μοναξιάς

συνάντησα τη σιωπή

Από ευγένεια της είπα «καλησπέρα»

από συνέπια δεν απάντησε

Ακόμα μια φορά για τον Θουκυδίδη: ταξιδιωτικά διηγήματα του Peter Handke

 

Ο Αυστριακός Νομπελίστας συγγραφέας Πέτερ Χάντκε (Peter Handke, 1942- ) έγραψε τo 1990 το βιβλίο ταξιδιωτικών διηγημάτων «Ακόμα μια φορά για τον Θουκυδίδη».

Η συλλογή αποτελείται από δεκαεπτά διηγήματα γραμμένα από ταξίδια του συγγραφέα περί το τέλος της δεκαετίας του 80, σε όλο τον κόσμο (και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Πάτρα). Σε κάθε σύντομη καταχώριση ημερολογίου, ο Handkeεπικεντρώνεται σε μικρά πράγματα που παρατηρεί, προσπαθώντας να συλλάβει την ουσία τους, την απλή, άκοσμη εγκυρότητά τους. Αυτό που προκύπτει είναι ένα έργο ή μια αξιοσημείωτη ακρίβεια, στην οποία αποκαλύπτει τη γενική εμφάνιση τυχαίων αντικειμένων και ανακαλύπτει την εσωτερική λειτουργία και το μυστήριο τους.

Λόγω και των ταξιδιών του στη Γιουγκοσλαβία, o Handke ήταν ένας από τους ελάχιστους λόγιους ανά τον κόσμο που πήρε θέση ενάντια στους βομβαρδισμούς της Σερβίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, το 1999

 

Από το οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης

Το «Ακόμη μία φορά για τον Θουκυδίδη» είναι μια συλλογή από 17 «μικρο - επικά» κείμενα που έγραψε ο Χάντκε γύρω από τα ταξίδια του στον κόσμο, από τα Βαλκάνια μέχρι τις θάλασσες της Ιαπωνίας. Σε κάθε κείμενό του ο Χάντκε συγκεντρώνει την προσοχή του στα μικρά πράγματα που παρατηρεί, προσπαθώντας να κατανοήσει τη βαθύτερη, «απλή και αφτιασίδωτη» αξία τους. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο μοναδικής ευαισθησίας και θάρρους -του θάρρους που έχουν οι συγγραφείς που αρέσκονται να «εκτίθενται» απέναντι στη ζωή προβάλλοντας την ανεξαρτησία του πνεύματός τους.

Handke , Peter . Ακόμα μια φορά για τον Θουκυδίδη / Πέτερ Χαντκε ; μετ. Στέφανος Τζαννετάτος. Αθήνα: Καστανιώτης, 1999. [Τίτλος πρωτοτύπου Noch einmal für Thukydides]

Στον Πέτερ Χάντκε απονεμήθηκε το Νόμπελ λογοτεχνίας το 2019 «για ένα έργο με επιρροή που με γλωσσική ευρηματικότητα έχει εξερευνήσει την περιφέρεια και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας».

["for an influential work that with linguistic ingenuity has explored the periphery and the specificity of human experience."]

Γνωστότερο  έργο, λόγω του Χάντκε είναι το μυθιστόρημα «Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι».

Εκδήλωση ΕΠΟΚ - ΟΕΛΜΕΚ αφιερωμένη στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και στα 100 χρόνια Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού

Πρόσκληση

Ο Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου (ΕΠΟΚ)

σε συνδιοργάνωση με την ΟΕΛΜΕΚ

σας προσκαλούν σε Εσπερίδα, αφιερωμένη

στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και στα 100 χρόνια

Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού.

 

Παρασκευή, 3 Ιουνίου 2022, 4.30 μ.μ.-8.30 μ.μ.

Αίθουσα Εκδηλώσεων ΟΕΛΜΕΚ

Κωνσταντίνου Σπυριδάκι   3-5, 2015 Στρόβολος – Λευκωσία

 

Πρόγραμμα Εσπερίδας

 

4.30 μ.μ.-5.00 μ.μ.  Εγγραφές Συνέδρων

 

5.00 μ.μ.-5.15 μ.μ.  Χαιρετισμοί:

 

                                Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή, Πρόεδρος ΕΠΟΚ

                                Κώστας Χατζησάββας, Πρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ

                                Μόνα Σαββίδου Θεοδούλου, Πρόεδρος Συνδέσμου Μικρασιατών Κύπρου [τον χαιρετισμό διαβάζει η Αντωνία Προδρόμου, Ταμίας του Συνδέσμου]

                                Δρ Κυπριανός Λούης, Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης [τον χαιρετισμό διαβάζει ο Δρ Σιμάκης Συμεού, Επιθεωρητής Φιλολογικών Μαθημάτων]

 

5.15 μ.μ.-6.45 μ.μ.  Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821

                                 Συντονιστής: Κώστας Χατζησάββας, Πρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ

 

5.15 μ.μ.-5.30 μ.μ.  Κωστής Κοκκινόφτας, Ερευνητής στο Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου: Μαρτυρίες ξένων περιηγητών για το 1821 στην Κύπρο.

 

5.30 μ.μ.-5.45 μ.μ.  Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή, Φιλόλογος, Κριτικός Λογοτεχνίας: Παρουσίαση του μνημειώδους τόμου Η Ιστορία έχει πρόσωπο: Μορφές του 1821 στην Ελλάδα του Όθωνα από τον Βέλγο Διπλωμάτη Benjamin Mary.

 

5.45 μ.μ.-6.00 μ.μ. Γεωργία Κούμα, Φιλόλογος, πρώην Πρώτη Λειτουργός Εκπαίδευσης: Οι γυναίκες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821: Σύζυγοι, μάνες, κόρες, αδελφές… ηρωίδες!

 

6.00 μ.μ.-6.15 μ.μ.  Δρ Ελλάδιος Χανδριώτης, Φιλόλογος, Συγγραφέας: Ο Μεγάλος Αγώνας και το δημοτικό τραγούδι των Ελλήνων.

6.15 μ.μ.-6.30 μ.μ.  Ανδρέας Καπανδρέου, Συγγραφέας - Βιβλιοθηκονόμος και Μέλος Δ.Σ. Πανεπιστημίου Κύπρου, Μέλος Δ.Σ. ΕΠΟΚ: Οι Χρησμοί του Αγαθάγγελου και το ξανθό γένος: μύθοι και πραγματικότητες.

6.30 μ.μ.-6.45 μ.μ.  Συζήτηση

6.45 μ.μ.-7.15 μ.μ.  Διάλειμμα με καφέ

                                Υπεύθυνη: Ευγενία Πέτρου-Ποιητού, Μέλος Δ.Σ. του ΕΠΟΚ

                         

 

7.15 μ.μ.-8.30 μ.μ.  Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ: 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΗΣ

                                                            ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

                                                            Συντονιστής: Γεώργιος Αρέστης, Αντιπρόεδρος ΕΠΟΚ

 

7.15 μ.μ.-7.30 μ.μ.  Δημήτρης Ταλιαδώρος, Ιστορικός-Ερευνητής, Διευθυντής του Λυκείου  Κύκκου Α΄: Η συμβολή της Κύπρου στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922).

 

7.30 μ.μ.-7.45 μ.μ.  Παρασκευάς Σαμάρας, Ιστορικός, Επιθεωρητής Φυσικής Αγωγής, Μέλος Δ.Σ. ΕΠΟΚ: 1922: Η κορύφωση των διώξεων κατά του Ελληνικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας. Ακολουθώντας τις Μαρτυρίες.

 

7.45 μ.μ.-8.00 μ.μ.  Δρ Ιωάννης Χάρκας, Ιστορικός, Καθηγητής φιλολογικών μαθημάτων: Η πρόσληψη της προελάσεως του ελληνικού στρατού προς την Άγκυρα (1921) από την αρθρογραφία του κυπριακού Τύπου της εποχής. 

 

8.00 μ.μ.-8.15 μ.μ.  Χρυσόστομος Μελή, Ιστορικός της παιδείας, Καθηγητής Θρησκευτικών: Η παρουσία και η χρήση των εν Σμύρνη εκδιδόμενων σχολικών βιβλίων και τετραδίων στα σχολεία της Κύπρου αρχές του 20ού αιώνα.

 

8.15 μ.μ.-8.30 μ.μ.  Συζήτηση

Συνοπτική έκθεση πρακτικών: Λουκία Χατζημιχαήλ, Γραμματέας του ΕΠΟΚ

 

Παρουσίαση του Προγράμματος της Εσπερίδας: Χλόη Βερίτη, Μέλος Δ.Σ. του ΕΠΟΚ

 

Διαδικτυακή μετάδοση της Εσπερίδας: Κασσιανός Κούρρης, Καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας  Link: https://youtu.be/7uTNgyPJBi8  

Παρουσίαση των βιβλίων της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού από τον Ανδρέα Καπανδρέου

[παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 6 Μάϊου 2022 στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Θέατρο Χώρα]

Είναι με μεγάλη μου χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μιλήσω για τα δύο βιβλία της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού, τη συλλογή διηγημάτων της «Για μια αγκαλιά γίνονται όλα» και την ποιητική της συλλογή «Εσύ ο αφρός, εγώ η ακτή» και τα δύο προσφάτως εκδομένα, το 2022 από τις Αθηναϊκές εκδόσεις Συμεών.

Η γνωριμία μου με τη συγγραφέα ξεκίνησε μέσω μιας επικοινωνίας που είχαμε όταν η ίδια με προσέγγισε για να μου σχολιάσει ένα δικό μου βιβλίο με διηγήματα που είχε διαβάσει. Στη συνέχεια, της χάρισα ακόμα μια συλλογή διηγημάτων μου και έτσι ξεκινήσαμε μια άτυπη επικοινωνία για λογοτεχνικού περιεχομένου.

Η αλήθεια είναι ότι εκπλαγήκα όταν μου ανακοίνωσε, πως όχι απλά γράφει και αυτή, αλλά έχει προσφάτως εκδώσει δύο δικά της βιβλία!

Η συγγραφική αλληλεγγύη και η ευγένεια μου, αλλά πρωτίστως η περιέργειά μου,  πρόσταζαν να ανταποδώσω την ανάγνωση των βιβλίων της Λουκίας. 

Διαβάζοντας λοιπόν, πρώτα τη συλλογή διηγημάτων «Για μια αγκαλιά γίνονται όλα» αντιλήφθηκα ότι δεν είχα να κάνω με ακόμα μια φιλόδοξη συγγραφέα η οποία, απλά ένιωσε την ανάγκη να καταγράψει τις σκέψεις της και τελικά να τις εκδώσει. Είχα μπροστά μου δεκατέσσερα διηγήματα που είχαν βάθος και ποιότητα, διηγήματα που έβγαζαν συναίσθημα, γραμμένα από  μια ταλαντούχα πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα. Και φυσικά, μου δημιουργήθηκε άμεσα η επιθυμία να διαβάσω και την ποιητική της συλλογή (στην οποία θα αναφερθώ αργότερα).

Ποια είναι όμως η συγγραφέας Λουκία Χαραλάμπους Σταυρινού;

(Έχω, ξέρετε, αυτή τη συνήθεια να διαβάζω τα βιογραφικά των συγγραφέων και να προσπαθώ, όσο μπορώ να κατανοήσω ή ακόμα και να μαντέψω το περιβάλλον και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες έγραψαν. Με αυτό τον τρόπο νιώθω ότι μπορώ να καταλάβω καλύτερα τον τρόπο σκέψης και γραφής τους).

Από το βιογραφικό σημείωμα, λοιπόν, που έχει και στα δύο της βιβλία προκύπτει ότι η Λουκία γεννήθηκε στην Κύπρο αλλά έζησε και στην Ελλάδα, τόσο κατά τα εφηβικά όσο και κατά τα φοιτητικά της χρόνια. Επίσης, αγαπά τα ταξίδια, κάτι που αποτυπώνεται σε κάποια από τα διηγήματά της.

Στο σύντομο βιογραφικό της, μας ενημερώνει ακόμα ότι «διαβάζει και γράφει πολύ». Το πόσο πολύ γράφει δεν μπορώ να το γνωρίζω. Το ότι διαβάζει, όμως, φαίνεται και μέσα από τον τρόπο γραφής της. Εξάλλου, όπως λέει και ο  Stephen King στο βιβλίο του «Περί γραφής», αλλά και άλλοι ειδήμονες σε θέματα δημιουργικής γραφής, αν δεν διαβάσεις αρκετά βιβλία, δεν μπορείς να αποκτήσεις τα εχέγγυα για να γράψεις ένα δικό σου. Και η Λουκία απέδειξε ότι έχει αυτά τα εχέγγυα.

Όμως, η Λουκία Χαραλάμπους Σταυρινού, εκτός από τη λογοτεχνία και τα ταξίδια, έχει ακόμα ένα μεγάλο πάθος. Το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου που αρέσκεται να υπογράφει τα κείμενά της ως Αέανη Lucia. Αέανος είναι αυτός που δεν σταματά, που δεν παύει να ρέει, που τρέχει αδιάκοπα… Και η Λουκία τρέχει ασταμάτητα, όχι μόνο στους Μαραθωνίους που λαμβάνει μέρος αλλά και στην ίδια τη ζωή. Ακόμα και η φράση «μεγάλωσα μα είμαι ακόμα κοριτσάκι» που γράφει σε ένα διήγημά της (Μασιέρκα), είναι χαρακτηριστικό της Αέναης Λουκίας, αφού όσο κι αν μεγαλώνει, συνεχίζει, αδιάκοπα να είναι κοριτσάκι. 

Στο βιβλίο διηγημάτων «Για μια αγκαλιά γίνονται όλα» πρωταγωνιστές, όπως αναφέρει και η περιγραφή της ίδιας της συγγραφέως, είναι «άνθρωποι που έχουν υποστεί σωματική ή ψυχική καταπόνηση. Στερήθηκαν τη στοργή και ταλαιπωρήθηκαν στις αναζητήσεις τους επειδή ήταν διαφορετικοί. Αυτά λοιπόν τα διηγήματα σέβονται τη διαφορετικότητα του αναγνώστη, ειδικά σήμερα που ο σεβασμός είναι η έκπτωτη ψυχή που απωλέσθηκε. Ανάμεσα στα διηγήματα μπορεί κάποιος να βρει δικλίδες αυτοσυγχώρεσης, που στόχο έχουν την αυτοπαρακίνηση. Αφού η αγκαλιά επουλώνει τα τραύματα. Προσέξτε όμως. Όταν η αγκαλιά είναι κίβδηλη, η καρδιά παγώνει», όπως μας ενημερώνει η συγγραφέας.

Στα 14 διηγήματα που περιλαμβάνονται στο  βιβλίο «Για μια αγκαλιά γίνονται όλα» η συγγραφέας μας ταξιδεύει στις σκέψεις της, μας μεταφέρει στις αναμνήσεις της και χρωματίζει την ανάγνωσή μας με τα συναισθήματά της.

Σε κάποιες βαθυστόχαστες στιγμές, η συγγραφέας συνομιλεί με τον εαυτό της, αλλά δεν θα χαρακτήριζα το βιβλίο ως υπαρξιακό. Πρόκειται περισσότερο για μια θαρραλέα – και πετυχημένη πρέπει να πω - προσπάθεια εξωτερίκευσης του εσωτερικού της κόσμου.

Κάποια διηγήματα έχουν αλληγορικά στοιχεία, χωρίς να είναι επιτηδευμένα ή να θέλουν να γίνουν «διδακτικά». Ανάμεσα στα διηγήματα έχω εντοπίσει και κάποια στοιχεία της λογοτεχνίας του φανταστικού που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, όπως για παράδειγμα τα ζώα που μιλούν και συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι (Τα βρουλιά της μάγισσας), μπρίκια που ζωντανεύουν (Τα ζωντανά μου μπρίκια), βότσαλα με συναισθήματα και χορευτικές ικανότητες (Το βοτσαλάκι) και τα όργανα γυμναστικής που ζωντανεύουν όταν είναι μόνα τους μέσα στο γυμναστήριο (Τα παρεξηγημένα βάρη).

Αγαπημένο μου διήγημα, όπως έχω ήδη δηλώσει και στο ιστολόγιό μου,  είναι αυτό με τον μακροσκελή τίτλο «Ένα 24ωρο στο Χάρλεμ με τη βιωματική ματιά μιας περιθωριακής με μαύρα αισθήματα», όπου η Λουκία μπαίνει στον ρόλο μιας νεαρής μαύρης γυναίκας που ζει στο Χάρλεμ, αρχές της δεκαετίας του 1970. Η συγγραφέας, πολύ ευστοχά,  μας προτρέπει να διαβάσουμε το συγκεκριμένο διήγημα ακούγοντας το σόουλ τραγούδι «I Heard It Through The Grapevine» του MarvinGaye, ώστε να μπούμε καλύτερα στο κλίμα της εποχής (το φάουλ που κάνει η Λουκία είναι ότι την πληροφορία αυτή μας τη δίνει στο τέλος του διηγήματος, έτσι ο αναγνώστης την διαβάζει αφού έχει ολοκληρώσει το διήγημα. Εμένα πάντως με έβαλε στον πειρασμό να ξαναδιαβάσω το διήγημα με την μουσική που η ίδια εισηγήθηκε. Όντως, βρήκα πολύ καλή την εισήγησή της και τη συνιστώ και σε σας!)

Άλλα διηγήματα που ξεχώρισα από το βιβλίο, είναι η πειρατική ιστορία αγάπης «Οι σφυρηλατημένες προσδοκίες» και «Η αθώωση της μαύρης κατάρας» όπου δύο παιδιά πάνω στο παιχνίδι τους ανοίγουν ένα ξεχασμένο μπαούλο και ανακαλύπτουν ένα ύφασμα από το Κονγκό κεντημένο με κατάρες. (Κατάρες των καταπιεσμένων σκλάβων ενάντια στους λευκούς αφέντες τους). Ένα διήγημα που εκτός από αναμνήσεις μας δίνει και κάποια ιστορικά στοιχεία.

Ξεχώρισα επίσης, το διήγημα «Τα παρεξηγημένα βάρη» που είναι ουσιαστικά μια επιστολή της συγγραφέως προς τον εαυτό της.

Πολύ ενδιαφέρον βρήκα και το διήγημα «Η αφόρητη έλξη του 100-3» που αναφέρεται σε μια παλιά ερωτική ιστορία και στους 100 πλην 3 οργασμούς που ένας άντρας με συναισθησία χάρισε στην ερωμένη του.

Σε άλλα διηγήματα εντοπίζουμε νοσταλγικά συναισθήματα για την ερωτική απώλεια αλλά και μια εσωτερική προσπάθεια ανασύνταξης, συνέχισης της ζωής και νέων στοχοθετήσεων.  

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο:

Σε αυτόν που έθεσε τελικά τη γνώμη του παρότι χλευάστηκε πολλές φορές.

Σε αυτόν που ξεπέρασε τον τρόμο που του έσπειραν επειδή διαφέρει.

Σε αυτόν που υλοποίησε το όραμα του παρόλο που τον υποτίμησαν.

Σε αυτόν που αντέκρουσε το κακό με το καλό γιατί δεν ήξερε αλλιώς.

Το βιβλίο αυτό, θεωρώ ότι  η Αέναη Lucia το αφιερώνει (μεταξύ άλλων) και στον εαυτό της. Γιατί κατάφερε όλα τα πιο πάνω. Γιατί εκτός από τις εκατοντάδες φορές που κατάφερε να τερματίσει στους αγώνες δρόμου στους οποίους αρέσκεται να συμμετέχει, κατάφερε να γράψει και αυτό το βιβλίο, μια μέρα που τα ποιήματα πλάστηκαν και τα αγάλματα ακούστηκαν, αφού, για μια αγκαλιά γίνονται όλα!

Πάμε τώρα στο 2ο βιβλίο της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού που έχει τίτλο «Εσύ ο αφρός και εγώ η ακτή».

Πρόκειται για μια ερωτική ποιητική συλλογή που αποτελείται από 40 ποιήματα. Όπως μας πληροφορεί και η συγγραφέας, 24 από αυτά είναι γραμμένα σε ελεύθερο στίχο και είναι ανυπότακτα σε οποιαδήποτε στιχουργική νόρμα (είναι γραμμένα σε πεζό λόγο, με λίγα λόγια). Τα άλλα 16 ποιήματα είναι διανθισμένα με συνήχηση, έχει γίνει, δηλαδή, προσπάθεια ατελούς ομοιοκαταληξίας τους.

Θεματολογικά, τα περισσότερα ποιήματα αφορούν Εκείνον, τον εκλεκτό  Άντρα, υποκείμενο του έρωτά της, αλλά και τον ίδιο τον έρωτα. Πολλά μάλιστα από αυτά είναι γραμμένα σε δεύτερο πρόσωπο και απευθύνονται κατευθείαν σε Εκείνον. Από τον τίτλο κι όλας της συλλογής, η συγγραφέας μας προϊδεάζει για αυτό, γράφοντας απευθυνόμενη σε Εκείνον «Εσύ ο αφρός και εγώ η ακτή».

Από την εισαγωγή του βιβλίου η ποιήτρια πια Λουκία, μας δίνει ξανά το στίγμα της, παρουσιάζοντάς μας μια διαφορετική από τις άλλες Καρυάτιδα, πιο ατίθαση, που δεν μπορεί να παραμείνει καλουπωμένη στο Ερέχθειο.

«Η Καρυάτιδα διέλαθε της προσοχής του Άτλαντα κι εγκατέλειψε για πάντα το Ερέχθειο.

Δεν ήταν στατική σαν τις υπόλοιπες.

Πως να παγιδεύσεις μια Ελληνίδα που δεν είναι απτή, μα φανταστική;

Ένα αερικό φουριόζικο, που πάλλεται ρυθμικά μόνο στη φαντασία σου.

Αέναη, ικανή να χρωματίζει το Φως.

Αεικίνητη, αρωματίζει τους ορίζοντες με τα λυτά μαλλιά της».

Προσέξατε και εδώ το στοιχείο του αέναου, του αεικίνητου…

Οι μυθικές αναφορές συνεχίζονται στην εισαγωγή με τον Θησέα και τον μίτο της Αριάδνης.

Το πόσο το στοιχείο του αέναου έχει εισχωρήσει στο DNA της Λουκίας, την έχει γοητεύσει και την έχει εμπνεύσει, μας το μαρτυρά και ένα ποίημα με τον ίδιο τίτλο που έχει στη συλλογή της. Στο συγκεκριμένο ποίημα, απευθύνεται και πάλι σε Εκείνον λέγοντάς του «Είμαι εκεί για σένα, αέναη, αεικίνητη, ανύπαρκτη».  Στο ίδιο ποίημα, πάλι απευθυνόμενη σε Εκείνον, του λέει ότι «τον αγγίζει με τη ζεστή της σκέψη» η οποία, όπως φροντίζει να μας ενημερώσει, «είναι σημαντικότερη από μια απούσα παρουσία». 

Μέσα από τον λυρισμό την ευαισθησία και τον ερωτισμό της, η ποιήτρια έχει και μια διαφορετική θεώρηση  των πραγμάτων. Έτσι, θέλει τη λίμνη «Να είναι απαστράπτουσα βασίλισσα, Αμείλικτη, Ικανή να πνίγει πόνους» (Η Λίμνη), τον δρόμο να είναι «ιδιόρρυθμος» και «σαδιστής» να τη «μαστιγώνει στις στροφές» να της προσφέρει δάκρυα κούρασης, λατρεία στη διαδρομή και γλυκό παραλήρημα στον τερματισμό (Ο δρόμος).

Από την άλλη, ο χρόνος τη συνεπαίρνει σαν έμπειρος άντρας που ξέρει να τη χειρίζεται, να την εκτονώνει. Τον παρομοιάζει όμως ταυτόχρονα και με έναν σίγουρο, αδυσώπητο, σκληρό άντρα.

Ξεχωριστή θέση στους στίχους της Λουκίας, έχουν τα παιδιά της  (Στην κόρη μου) αλλά και ο αθλητισμός και ειδικά το λυτρωτικό για αυτήν τρέξιμο  (Τα μακρινά μου)

«Εκείνες τις πικρές στιγμές που εύχομαι να μην υπήρχα, ξεκινώ να τρέχω τα μακρινά μου. Πάντα μόνη.

Στην καταπόνηση λύνομαι ευκολότερα.

Ξεθολώνω.

Τίποτα δε με βαστά, κανείς δε με δεσμεύει.

Εγώ και το σύμπαν σε απόλυτη αρμονία….»

Για την ποιητική της συλλογή η Λουκία γράφει, απευθυνόμενη στους δυνητικούς αναγνώστες της:

«Κάποιες άρρητες αξίες της ζωής μας στέκουν παντοδύναμες, δεν βουλιάζουν στο συρφετό της ματαιότητας. Αυτή η Ποιητική Συλλογή είναι η φωτεινή διέξοδος στη μυθοπλασία για να σου χαρίζει και να σου χαράζει ηλιόλουστες πορείες, επειδή το αξίζεις. «Τούτη είναι ευτυχία, να ξεφεύγει η ψυχή. Να στερεύει η ανάσα στη γλυκιά σου απαντοχή. Κι αν κοπεί η κλωστή και ξάφνου σε ξυπνήσει η λογική, να το ξέρεις πως αξίζει να αγαπάς τόσο πολύ»

Σε ευχαριστούμε Λουκία για αυτό το όμορφο ταξίδι ψυχής που μας χάρισες! Και να είσαι σίγουρη, πως κλείνοντας το βιβλίο, και επανερχόμενοι στον κόσμο της λογικής, από τα ποιήματά σου κρατάμε πως αξίζει να αγαπάμε, έτσι απλά, άδολα και αέναα.

  

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, θεατρικό έργο του Dario Fo

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού (Morte accidentale di un anarchico) είναι θεατρικό έργο του Ιταλού συγγραφέα Ντάριο Φο (Dario Fo‎, 1926-2016).

Γράφτηκε το 1970 και είναι εμπνευσμένο από την τρομοκρατική επίθεση που έγινε στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου τον Δεκέμβριο του 1969, αλλά και τα γεγονότα που ακολούθησαν με τις έρευνες της αστυνομίας και τον θάνατο του αναρχικού Τζουζέπε Πινέλλι.

Η βομβιστική επίθεση της Πιάτσα Φοντάνα (Strage di piazza Fontana‎) ήταν μία τρομοκρατική επίθεση, η οποία έλαβε χώρα στις 12 Δεκεμβρίου του 1969 όταν μία βόμβα εξερράγη στην έδρα της Banca Nazionale dell'Agricoltura (Αγροτική Τράπεζα) στην Πιάτσα Φοντάνα (περίπου 200 μέτρα από το Ντουόμο) στο Μιλάνο της Ιταλίας, σκοτώνοντας 17 άτομα και τραυματίζοντας 88. Το ίδιο απόγευμα πυροδοτήθηκαν άλλες τρεις βόμβες στη Ρώμη και το Μιλάνο, και βρέθηκε άλλη μία που δεν είχε εκραγεί.

Το έργο, το οποίο περιλαμβάνει και κωμικά στοιχεία θίγει τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία χειρίστηκε την υπόθεση που οδήγησε στον θάνατο του Τζουζέπε Πινέλλι. Ακολουθεί την πορεία των ερευνών της αστυνομίας και  θίγει τον αυταρχισμό της αστυνομίας αλλά και θέματα όπως η βία και η αντιβία.

Μπορεί κατά κάποιο τρόπο να θεωρηθεί και ως προφητικό ή ακόμα ότι παρακινεί τη βία, αφού μερικά χρόνια μετά τα γεγονότα στην Πιάτσα Φοντάνα και τον θάνατο του Πινέλλι, δύο άλλοι πρωταγωνιστές της υπόθεσης, όπως ακριβώς θέλει η μια εκδοχή τέλους του έργου του Ντάριο Φο, εκτελέστηκαν.

Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 1972 Λουίτζι Καλαμπρέζι, αστυνομικός διευθυντής που θεωρήθηκε από μερίδα του τύπου ως υπεύθυνος για τον θάνατο του Πινέλλι, δολοφονήθηκε μπροστά στο σπίτι του στο Μιλάνο.

Τον Ιούλιο του 1976 δολοφονήθηκε στη Ρώμη ο εισαγγελέας Βιττόριο Οκόρσιο, ενώ πήγαινε με το αυτοκίνητό του στα γραφείο του. Ο Οκόρσιο είχε συμμετάσχει στην έρευνα για την τρομοκρατική επίθεση στην Πιάτσα Φοντάνα.

Τον Καλαμπρέζι εκτέλεσε  η ακροαριστερή οργάνωση Lotta Continua, ενώ την ευθύνη για την εκτέλεση του Οκόρσιο ανέλαβε η ακροδεξιά οργάνωση Movimento Politico Ordine Nuovo.

Για το έργο του ο ίδιος ο συγγραφέας έγραψε:

«Το έργο παίζεται από τον καιρό που γράφηκε με αμείωτη επιτυχία. Ίσως γιατί στη ζωή πληθαίνουν κάθε τόσο η αιματοχυσία, οι βόμβες τα μεγάλα λόγια και τα μεγάλα σκάνδαλα… Πάντα από τα ίδια συστήματα που οργανώνουν τη βία και που δεν μπορούν να χωνέψουν αυτούς που δεν σκύβουν το κεφάλι»

«Δεν θεωρώ ένα έργο μου ολοκληρωμένο, αλλά ανοιχτό σε συνεχείς διαφοροποιήσεις. Ακόμη και σήμερα όποιος ανεβάζει κείμενα μου σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου πρέπει να ξέρει πως έχει να κάνει με ένα υλικό ρευστό, ικανό να το προσαρμόσει κανείς και να το πλάσει στα μέτρα της δικής του πραγματικότητας και να ανασύρει αναφορές που θα κάνουν την πλατεία του θεάτρου να θυμώσει, να σκεφτεί, να γελάσει»

«Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» θεωρείται κλασικό έργο του θεάτρου του 20ού αιώνα και έχει ανέβει σε όλο τον κόσμο σε περισσότερες από σαράντα χώρες.

Στην Ελλάδα ανέβηκε πρόσφατα σε σκηνοθεσία Γιάννη Καρεκλά, με τον Πάνο Βλάχο στο ρόλο του πρωταγωνιστή - γελωτοποιού.

Στην παράσταση ακούγεται και το τραγούδι «Τυχαίο γεγονός» οι στίχοι του οποίου γράφτηκαν από τον Πάνο Βλάχο εμπνευσμένοι επίσης από τον θάνατο του Πινέλλι:

Ένα τυχαίο γεγονός

μια νύχτα με αστέρια

που βρέθηκε αναρχικός

σε λάθος μπάτσου χέρια

 

Κι απ’ το ανοιχτό παράθυρο

έπεσε μοναχός του

γιατί πολύ τον τρέλανε

ο άλλος εαυτός του

 

Είπαν πως ήτανε τρελός πως ήταν μεθυσμένος

άλλοι πως ήτανε δειλός πως ήταν ματιασμένος

είπαν του φανερώθηκε η θεία παρουσία

μα ήτανε αλλεργικός σε κάθε εξουσία

 

Υπάρχει ένας θάνατος, ένας τυχαίος φόνος

που επαναλαμβάνεται στα μάτια μου μπροστά

απέναντι στο άδικο κανείς μη μένει μόνος

δεν φτιάχτηκαν οι άνθρωποι να ζούμε χωριστά

 

Μα είναι θέλημα Θεού ό,τι και να συμβαίνει

ό,τι ξοπίσω μας κρατά κι ό,τι μπροστά πηγαίνει

άλλοι τον είπανε Χουάν άλλοι τον λεν Βαγγέλη

άλλοι τον είπανε Χριστό κι άλλοι τον λεν Pinelli

 

 

Ως βιβλίο, «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», κυκλοφόρησε και στα ελληνικά.

Fo , Dario . Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού / Ντάριο Φο ; μετ. Αχιλλέας Καλαμαράς. Αθήνα: Ακυβέρνητες πολιτείες, 2020.

Από την περιγραφή του βιβλίου:

Πώς μας ήρθε η ιδέα να ετοιμάσουμε μια παράσταση με θέμα τις κρατικές
δολοφονίες; Και σε αυτήν την περίπτωση, μας ώθησε η ανάγκη. Στη διάρκεια της Άνοιξης του 1970 ένα μεγάλο μέρος του κοινού των παραστάσεών μας -σύντροφοι και συντρόφισσες που ήταν εργάτες, φοιτητές, προοδευτικοί δημοκράτες- μας προέτρεπε να γράψουμε ένα θεατρικό έργο για τη σφαγή στην Αγροτική Τράπεζα του Μιλάνου και τη δολοφονία του Πινέλι, ένα έργο που θα πραγματευόταν τα αίτια και τις πολιτικές επιπτώσεις αυτών των γεγονότων. Ο λόγος πίσω από το αίτημα αυτό ήταν η τρομακτική έλλειψη πληροφόρησης γύρω από αυτό το ζήτημα. Αφού πέρασε το αρχικό σοκ, τα ΜΜΕ σιωπούσαν: οι δημοσιογράφοι της επίσημης Αριστεράς, με πρώτη την εφημερίδα "Ουνιτά" (L'Unita), παρέμεναν εξαιρετικά προσεκτικοί και δεν προχωρούσαν πέρα από σποραδικά σχόλια του τύπου: «Το γεγονός είναι ανησυχητικό», «Πόσο μυστηριώδης είναι ο θάνατος του Πινέλι, κατ' αυτόν τον τρόπο θα παραμείνει τυλιγμένη στο μυστήριο η σφαγή στις τράπεζες». Όλοι περίμεναν να «χυθεί άπλετο φως». Περίμεναν, αρκεί να μη γινόταν φασαρία. [...] (Από τον πρόλογο των Ντάριο Φο - Φράνκα Ράμε)

 

Στον Ντάριο Φο απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1997 σαν  «διεθνή αναγνώριση του Φο, ως μια σημαντική προσωπικότητα στο παγκόσμιο θέατρο του εικοστού αιώνα»

("international acknowledgment of Fo as a major figure in twentieth-century world theatre")

Deep water (Βαθιά νερά) της Patricia Highsmith

Αριστερά η Patricia Highsmith και δεξιά το πρώτο εξώφυλλο του βιβλίου Deep Water
 

Το Deep Water [Βαθιά νερά] είναι ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα - θρίλερ της Αμερικανίδας συγγραφέως Πατρίτσια Χάισμιθ (Patricia Highsmith, 1921-1995) , το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1957.

Υπόθεση του βιβλίου

Ο Βικ και η Μελίντα είναι ζευγάρι που ζει στη μικρή πόλη Little Wesley. Ο γάμος τους είναι συγκαταβατικός και στηρίζεται σε μια συμφωνία μεταξύ των δύο, σύμφωνα με την οποία, επιτρέπεται στη Μελίντα  να έχει όποιον εραστή επιθυμεί, φτάνει να παραμένει στο σπίτι.

Όταν όμως οι εραστές της Μελίντα, όμως αρχίζουν να εξαφανίζονται και να βρίσκονται δολοφονημένοι όλα τα βλέμματα στρέφονται στον Βικ.

Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά:

Highsmith, Patricia. Βαθιά νερά / Πατρίτσια Χάισμιθ ; μετ. Γιώργος Τασσόπουλος. Αθήνα Ροές, 2002.

Περίληψη της ελληνικής έκδοσης

Είναι ήσυχος, ήρεμος, ευγενής -με όποια έννοια κι αν δώσουμε στη λέξη. Κλασικός τυπογράφος, στην εποχή των διαστημικών λεωφορείων. Η γυναίκα του όμορφη, ατίθαση, απολαμβάνει τη ζωή της όσο και όπως αυτή θέλει. Εκείνος δεν αντιδρά. Όταν το αποφασίζει, όμως...

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι η μαεστρία με την οποία η συγγραφέας αναπτύσσει το πορτρέτο του ψυχοπαθούς...

Αν σας αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα, και ακόμη περισσότερο αν δεν σας αρέσουν, πρέπει να διαβάσετε τα Βαθιά νερά.

Κινηματογραφικές και τηλεοπτικές διασκευές

Το μυθιστόρημα διασκευάστηκε το 1981 από τον σκηνοθέτη Michel Deville στην ταινία Eaux profondes, μεταφέροντας το σκηνικό στη Γαλλία. Ο Jean-Louis Trintignant πρωταγωνίστησε ως Vic, με την Isabelle Huppert ως Melinda, που μετονομάστηκε σε Melanie.

Το 1983 το μυθιστόρημα διασκευάστηκε για δεύτερη φορά στην τηλεοπτική ταινία (σε 2 μέρη) Tiefe Wasser, μεταφέροντας το σκηνικό στη Γερμανία. Ο Peter Bongartz πρωταγωνιστεί στον Vic van Allen, με την Constanze Engelbrecht στο ρόλο της Melinda.

Ο Adrian Lyne σκηνοθέτησε μια κινηματογραφική μεταφορά, που κυκλοφόρησε το 2022, με πρωταγωνιστές τους Ben Affleck και Ana de Armas για τα 20th Century Studios βασισμένη σε σενάριο των Zach Helm και Sam Levinson.

Το επίσημο τρέιλερ της ταινίας Deep Water (2022)

Σκουώς: στιγμές αντρικές και γυναικείες της Έλενας Πέγκα

Το βιβλίο Σκουώς: στιγμές αντρικές και γυναικείες, της Έλενας Πέγκα, αποτελείται από 71 μικρές ιστορίες ή καλύτερα αντανακλάσεις τις καθημερινότητας. 

Ιστορίες βιωματικές, γραμμένες στο πρώτο πρόσωπο, αλλά και κάποιες γραμμένες στο τρίτο πρόσωπο με τη συγγραφέα ως παρατηρητή στις ζωές άλλων.
Κάποιες ιστορίες είναι αλληγορικές και άλλες περιγραφικές τολμηρές και ωμές. Μας ταξιδεύουν από την Αθήνα την Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο, μέχρι τη Νέα Υόρκη, την Καλιφόρνια αλλά και τις Βρυξέλες, την Ιταλία, το Μαρόκο κ.α.
Η ιστορία αριθμός 30 « Κάθεται γυμνή »:
'Κάθεται γυμνή σε μια ψάθινη πολυθρόνα στη βεράντα. Τρώει ένα ώριμο ροδάκινο και το βλέμμα της παρακολουθεί έναν κομψό κύριο που έχει βγάλει περίπατο το σκύλο του, ένα λυκόσκυλο. Ο κομψός κύριος στέκει και χαζεύει τις δεντροστοιχίες κρατώντας παραμάσχαλα το δερμάτινο τσαντάκι του.
Τώρα εκείνη έχει φάει το ροδάκινο και πιπιλίζει το κουκούτσι του μέσα στο στόμα της. Αφού βεβαιωθεί πως ο κύριος δεν αφήνει το βλέμμα του να υψωθεί πέρα από τις κορυφές των δέντρων προς τη βεράντα όπου κάθεται γυμνή, βγάζει το κουκούτσι από το στόμα. Το βάζει μέσα της ανοίγοντας για μια στιγμή τα πόδια της και αμέσως ξανακλείνοντάς τα.
Περιεχόμενα
1. Τα πανεπιστήμια είχανε αρχίσει
2. Το σκουώς
3. Κάτι συμβαίνει στο μεγάλο σπίτι
4. Νότιες Κυκλάδες
5. Είχε μαζί της
6. Στο Γκάρμεντ Ντίστρικτ
7. Μου ζήτησες να σου διαθέσω
8. Άνοιξε πρώτος τα μάτια του
9. Οι ιστορίες
10. Έγειρες πάνω στο κάγκελο
11. Τρένα περνούσαν
12. Ήταν νύχτα μιας άνοιξης πασχαλινής
13. Άραγε πώς μιλάς για μένα
14. Ζούσε σ' ένα σπίτι
15. Είναι παραμονή Χριστουγέννων
16. Τις γνωρίζεις
17. Ετοιμαζότανε να κοιμηθεί
18. Τι φρίκη
19. Η επιστήμη
20. Εκείνος
21. Νησιά περνούσαν
22. Στο Αιγαίο πέλαγος
23. Αυτοκίνητα σταματημένα
24. Αισθάνθηκε
25. Είναι μέρα
26. Αλήθεια
27. Συνέβη
28. Δεν έχει αυτοκίνητο
29. Περπατούσα
30. Κάθεται γυμνή
31. Χωρίς έρωτα
32. Αργά τη νύχτα
33. «Σίφνος
34. Η Αγένεια
35. Το σπίτι του Ρίτσαρντ
36. Στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ
37. Ίσως κάποτε
38. Tropical Bakery
39. Η Λιζ στό πάρτυ
40. Πήγαμε στο πολυσύχναστο καφενείο
41. Είναι Σάββατο βράδυ
42. Μετακομίζει πάλι
43. ... Στην Ανατολή
44. Μας μιλά
45. Την ίδια στιγμή
46. «Θέλω να σε δω
47. Η μπαλινέζικη μουσική
48. Του λέει όλη την ιστορία
49. Το φεγγάρι στο Κονέτικατ
50. Ανοίγει την τσάντα της
51. Τότε στο Λονδίνο
52. Στο Παγκράτι
53. Μαύροι δρόμοι
54. Το όνομά του είναι Δημήτρης
55. Αυτό το κοχύλι είναι άσχημο
56. Έχω ραντεβού με την Ντέμπυ
57. Στη σκηνή του αρχαίου θεάτρου
58. Ιούλης στην Αθήνα
59. Γράφει η Αγένεια
60. Στον τηλεφωνητή της
61. Για σένα απέμεινα
62. Δεν είναι μαζί
63. Ο Μπένετ
64. Στο γκρίλλ
65. Στην πάνω πλευρά του λόφου
66. Μα ας μιλήσουμε
67. Μαμά!
68. Γκρίζα μονοπάτια
69. Η τραπεζαρία
70. Λέει ο Maurice Blanchot
71. Πήγαμε να φάμε
Πέγκα, Έλενα. Σκουώς: στιγμές αντρικές και γυναικείες. Αθήνα: Άγρα, 1997.

Nightmare Alley: το ψυχολογικό θρίλερ του William Lindsay Gresham (βιβλίο και ταινίες)

 

Το NightmareAlley είναι ένα το πιο γνωστό μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Γουίλιαμ Λίντσεϊ Γκρέσαμ  (WilliamLindsay Gresham, 1909-1962) και δημοσιεύτηκε το 1946.

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ τρόμου. Η ιστορία μας μεταφέρει στον υπόκοσμο ενός περιπλανώμενου τσίρκου δεύτερης διαλογής ο οποίος είναι γεμάτος, με αδίστακτους δολοπλόκους.  

Εκεί ο πρωταγωνιστής της ιστορίας γνωρίζει ανθρώπους φρικιά, πνευματιστές, τσαρλατάνους αλλά και μακιαβελικές γυναίκες. Ο κόσμος αυτός τον γοητεύει και αποφασίζει να τον ακολουθήσει, με απρόβλεπτες όμως συνέπιες για τον ίδιο…

Ο Γκρέσαμ εμπνεύστηκε το μυθιστόρημά του μετά από συνομιλίες που είχε με έναν πρώην εργάτη τσίρκου όταν πολεμούσαν μαζί στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Κάθε κεφάλαιο της ιστορίας αντιπροσωπεύεται από μια διαφορετική κάρτα Ταρώ.

Το βιβλίο έγινε διασκευή για τον κινηματογράφο το 1947 και το 2021.

Το τρέιλερ της ταινίας του 1947 σε σκηνοθεσία Edmund Goulding και πρωταγωνιστές τους Tyrone Power, Joan Blondell, Coleen Gray και HelenWalke:

Το τρέιλερ της ταινίας του 2021 σε σκηνοθεσία Guillermo del Toro και πρωταγωνιστές τους Bradley Cooper, Cate Blanchett, Toni Collette, WillemDafoe, Richard Jenkins, Rooney Mara, RonPerlman, Mary Steenburgen και David Strathairn:

Πρόσκληση: Παρουσιάσεις των βιβλίων της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού (Αέναη Lucia)

 

Πρόσκληση

Σας προσκαλώ στην παρουσίαση των δύο βιβλίων μου:

«Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…» - Ποίηση

«Για μια αγκαλιά γίνονται όλα» - Διηγήματα

Εκδόσεις Συμεών – Αθήνα 2022

●

Παρασκευή 6 Μαϊου 2022 ώρα 7.15, στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Θέατρο Χώρα

Οδός Κοραή 1, Πλατεία Αρχιεπισκοπής, Λευκωσία

●

Παρουσίαση και Συντονισμός: Κώστας Πατίνιος, Συγγραφέας – Ποιητής

Για τα βιβλία θα μιλήσουν:

Ανδρέας Καπανδρέου: Συγγραφέας - Βιβλιοθηκονόμος

Αντώνης Μπαλασόπουλος: Αναπληρωτής Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Τμήμα Αγγλικών Σπουδών και Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου

●

Θα είναι μια ευχάριστη συνάντηση με βιολιά να συνοδεύουν τις αφηγήσεις, καλό κρασί και τεκίλα.  Θα αποδοθεί η όμορφη πτυχή της αλήθειας.  Μιας αλήθειας που όλοι την περιγράφουν στυγνή,       μα εμείς έχουμε το χάρισμα να υμνούμε την αόρατη τρυφερότητά της…

Αέναη Lucia – Λουκία Χαραλάμπους Σταυρινού                                                                                                                                          Θα τηρηθούν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα – Είσοδος ελεύθερη