Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 39

Άνοδος: η ιστορία των Αντετοκούνμπο

 

Rise [Άνοδος: η ιστορία των Αντετοκούνμπο] είναι μια βιογραφική, αθλητική ταινία του 2022 γυρισμένη σε Ελλάδα και Αμερική, σκηνοθετημένη από τον Ακίν Ομοτόσο (Akin Omotoso).

Η ταινία είναι βασισμένη στην πραγματική ζωή του ελληνονηγιριανού μπασκετμπολίστα Γιάννη Αντετοκούμπο (Giannis Antetokounmpo) και της οικογένειάς του. 

Σε αυτήν παρουσιάζεται η εξέλιξη του Γιάννη αλλά και των άλλων δύο αδερφών του Θανάση και Κώστα Αντετοκούμπο που ξεκινούν χωρίς παρέα με παιδιά της γειτονιάς να παίζουν μπάσκετ σε πάρκο στα Σεπόλια μέχρι που κατόρθωσαν να γίνουν αστέρες του NBA.

Η ιστορία:

Το 1990, ο Τσαρλς και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο αναγκάζονται να αφήσουν τον μεγαλύτερο γιο τους Φράνσις στη Νιγηρία, για να φτάσουν στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή. Ωστόσο δεν μπορούν να λάβουν βίζα λόγω του πολιτικού κλίματος και ως εκ τούτου δεν έχουν επίσημα έγγραφα διαμονής και πρέπει να παραμείνουν κρυμμένοι. Εν τω μεταξύ μέχρι το 2004 έχουν αποκτήσει άλλους τέσσερις γιους, τον Θανάση, τον Γιάννη, τον Κώστα και τον Αλέξανδρο, όπου παρά το γεγονός ότι έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, δεν τους χορηγείται η ελληνική ιθαγένεια λόγω των περιοριστικών νόμων, θέτοντας την οικογένειά τους σε κίνδυνο απέλασης και χωρισμού.

Ο Θανάσης και ο Γιάννης αρχίζουν να παίζουν μπάσκετ στο πάρκο στα Σεπόλια. Ενώ ο Θανάσης δείχνει φυσική ικανότητα, ο Γιάννης δυσκολεύεται να μάθει το παιχνίδι του μπάσκετ, αλλά εμφανίζει κάποιες δυνατότητες. Οι δύο τους καλούνται να πάνε στον Φιλαθλητικό για να χρησιμοποιήσουν δωρεάν το γυμναστήριο όπου συναντούν τον προπονητή Τάκη Ζήβα, ο οποίος διαβλέπει την εξέλιξη τους. Μέχρι το 2007 ο Θανάσης γίνεται σταρ και ο Γιάννης έχει βελτιωθεί σημαντικά.

Οι Αντετοκούνμπο συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν αντιξοότητες όταν στον Θανάση προσφέρεται ένα συμβόλαιο από μια πολλά υποσχόμενη ομάδα κολεγίου, μόνο που λίγο αργότερα ανακαλείται καθώς είχαν εξετάσει το οικογενειακό του ιστορικό. Ο Τσαρλς αγοράζει ένα αυτοκίνητο για την οικογένεια, αλλά παραλίγο να τον διώξουν από το διαμέρισμά τους παρόλο που έχει τα χρήματα για τους επόμενους δύο μήνες.

Καθώς παίζουν έναν αγώνα, ο Γιάννης και ο Θανάσης αναζητούνται από σκάουτερς, ιδιαίτερα από έναν νεαρό ονόματι Χάρη Ελευθερίου που προσπαθεί να πείσει τον μάνατζερ του Πάκο να αναλάβει τα αδέρφια. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο Θανάσης τραυματίζεται στο πόδι του, αφήνοντας τον Γιάννη να τελειώσει το παιχνίδι. Ο Πάκο είναι απρόθυμος να δεσμευτεί και ο Χάρης πείθει τον Γιάννη να υπογράψει μαζί του.

Πιστός στους φόβους του, ότι καμιά από τις μεγάλες ομάδες δεν είναι διατεθειμένη να υπογράψει συμβόλαιο με τον Γιάννη, τον αναγκάζει να πρέπει να παίξει για το Draft. Μια ισπανική λίγκα δείχνει πρόθυμη να υπογράψει μαζί του και μάλιστα θα δώσει στον Γιάννη την υπηκοότητα, αλλά αυτός ζητά να αναγνωριστεί και η οικογένειά του. Ο Πάκο προσπαθεί να σφετεριστεί τον Χάρη προσφέροντάς στους Αντετοκούνμπο χρήματα, υπηκοότητα και άμεση αποδοχή, αλλά ο Χάρης την απορρίπτει. Μη διατεθειμένοι να αφήσουν τον άνθρωπο που πάλεψε για αυτούς, οι Αντετοκούνμπο απορρίπτουν επίσης την προσφορά του.

Ο Χάρης αποκαλύπτει στον Γιάννη ότι η ισπανική ομάδα δεν θα υπογράψει συμβόλαιο μαζί του, αλλά θα του δώσει το δικαίωμα να δοκιμάσει για το ντραφτ του 2013 του NBA. Αν τα καταφέρει, ολόκληρη η οικογένειά του θα μεταφερθεί στην Αμερική. Ο Γιάννης ζητά να έρθει μαζί του και ο Θανάσης. Καθώς οι Αντετοκούνμπο και ο Χάρης φτάνουν στη Νέα Υόρκη συναντούν τον Αμερικανό ατζέντη Κέβιν Στεφανίδη.

Ο Γιάννης γίνεται νευρικός όταν ακούει ότι μπορεί να μην είναι αρκετά καλός, αλλά ο Θανάσης τον στηρίζει. Στο ντραφτ, ο Γιάννης ενθουσιάζεται όταν ακούει ότι οι Μιλγουόκι Μπακς τον επέλεξαν ως την 15η επιλογή τους, εξασφαλίζοντας το μέλλον της οικογένειάς του. Κατά τη διάρκεια αυτή, αποκαλύπτεται ότι ο Φράνσις επανενώθηκε τελικά με την οικογένειά του. Ο Θανάσης, ο Κώστας και ο Αλέξανδρος εντάχθηκαν τελικά στο ΝΒΑ ενώ ο Τσαρλς πέθανε το 2017.

Η εξέλιξη

Ο Γιάννης, βρέθηκε από τον Φιλαθλητικό (2011-2013) σε Γ και Β εθνική της Ελλάδος, κατευθείαν στα ντράφτς του NBA, στους Milwaukee Bucks με τους οποίος έγινε πρωταθλητής και αναδείχτηκε MVP player του NBA για το 2021.

Αστέρια του NBA έγιναν και τα άλλα δύο αδέρφια του Γιάννη, ο Κώστας και ο Θανάσης. Και οι τρείς τους αγωνίζονται με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος μπάσκετ.

 

Το τρέιλερ της ταινίας:

 

Ντοκυμαντέρ για τη ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Η κάμερα του ΝΒΑ Greece βρέθηκε στη γειτονιά που γεννήθηκε ο μύθος του Γιάννη Αντετοκούνμπο, στα Σεπόλια, μιλώντας με τους ανθρώπους που τον είδαν να γίνεται από "Γιαννάκης", Γιάνναρος.

Φυλάκιο της Χάρης Ν. Σπανού

Η Χάρη Σπανού, μέσα από το βιβλίο της «Φυλάκιο» αναδεικνύει μια τραυματική ιστορία από την εποχή του πολέμου στην Κύπρο το 1974. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία και πληροφορίες από τις μάχες που διεξήχθησαν στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. Εστιάζει την ιστορία της στην τύχη των, μέχρι πρόσφατα αγνοουμένων οι οποίοι εκτελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό και πολύ αργότερα μεταφέρθηκαν σε άλλους ομαδικούς τάφους από το τουρκικό  κατοχικό καθεστώς, με στόχο να εξαφανιστούν τα ίχνη τους.
Η διήγηση είναι κάποτε σε τρίτο και κάποτε σε πρώτο πρόσωπο, με συνεχείς εναλλαγές του χρόνου (flashback). Σε ένα φυλάκιο στην Πράσινη Γραμμή της σύγχρονης Λευκωσίας, υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία, ένα νεαρό αγόρι, ο Μιχαήλ. Οι πληγές που άφησε πίσω της η τουρκική εισβολή του 1974, είναι εμφανείς όταν κάποιος πλησιάσει το βόρειο μέρος της Κυπριακής πρωτεύουσας.  Υπάρχουν όμως και οι άλλες πληγές, που δεν φαίνονται με το μάτι. Οι πληγές της ψυχής. Αυτές οι πληγές βαραίνουν όλους τους Κυπρίους αλλά ιδιαίτερα τους συγγενείς αυτών που χάθηκαν στις μάχες, όπως την μητέρα και τον θείο του Μιχαήλ,  αφού ο αδερφός τους (ο Νικηφόρος) ήταν μέχρι πρόσφατα δηλωμένος ως αγνοούμενος.

Η τύχη του Νικηφόρου εξακριβώθηκε, όταν κάποια από τα οστά του εξευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο και εξακριβώθηκε η ταυτότητά τους με τη μέθοδο του DNA. Η οικογένεια, μπόρεσε επιτέλους, μετά από 47 χρόνια να κηδέψει τον νεκρό της. Πολλά ερωτήματα όμως παρέμειναν αναπάντητα και οι πληγές της ψυχής παρέμειναν ανοιχτές.

Ένα από τα πιο «δυνατά», μακάβρια, αλλά και με μια αριστοτεχνική δόση μαύρου χιούμορ  σημείο του βιβλίου, είναι αυτό που ο  Νικηφόρος διηγείται την τύχη που είχε το νεκρό του σώμα:
«…. Για να οικονομήσουν χώρο, μας τσάκισαν τα κορμιά με τους κασμάδες. Επίπονη δουλειά. Όχι πως άκουγες κραυγή – ήμασταν νεκροί. Έμεινε μες το αυτί μου ο ήχος του μετάλλου όταν συναντά τη σάρκα και το κόκκαλο. Δυσκολεύτηκαν με τα κρανία. Ξερά κεφάλια. Ύστερα έριξαν την άμμο πάνω μας. Ήταν καυτή. Μέχρι να λιώσει η σάρκα μου είχα φαγούρα ασταμάτητη. Τη μισούσε η μάνα μου την άμμο. Σαν να ήξερε. Α, ρε μάνα».
Το βιβλίο αγγίζει εμμέσως και θέματα πολιτικής αλλά και πολιτισμού. Ο τρόπος αντίληψης των πρωταγωνιστών για τα γεγονότα του 1974, για τους πρωταγωνιστές της εποχής, τη σημερινή πραγματικότητα στο νησί, τις Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις, κάνει την ιστορία πιο ενδιαφέρουσα αλλά προβληματίζει ταυτόχρονα.
Η αναφορά, σε διάφορα σημεία του βιβλίου, στον Σάββα Παύλου μπορεί να θεωρηθεί και ως φόρος τιμής στον μεγάλο Κύπριο λόγιο – συγγραφέα.
 
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Άκουγα τον κασμά και τα φτυάρια να χτυπούν τον βράχο. Κάθε λίγα λεπτά σταματούσαν, έβριζαν και έφτυναν στις παλάμες τους. Ύστερα από καμιά ώρα εμφανίστηκε ο Ντερβίς – άκουσα που τον σύστησε στον λοχία ένας συγχωριανός του, είπε πως ήταν καλός πατριώτης, της ΤΜΤ από το ’58. Τους πρότεινε να φέρει αμμοχάλικο από το χωριό για να μας σκεπάσουν. Αμφέβαλλε ο λοχίας: «Πώς θα το φέρεις, έχουμε εδώ οκτώ να χώσουμε. Φορτηγό δεν ανεβαίνει στο καταραμένο βουνό». Οι Τούρκοι ποτέ δεν αγαπούσαν τα βουνά – τα φοβόντουσαν».
Σπανού, Χάρη Ν. Φυλάκιο. Λευκωσία: Εκδόσεις Αιγαίον, 2021.

(Η ζωγραφιά στο εξώφυλλο του βιβλίου ανήκει στον Γλαύκο Κουμίδη).

  

Φυλάκιο της Χάρη Ν. Σπανού

Η Χάρη Σπανού, μέσα από το βιβλίο της «Φυλάκιο» αναδεικνύει μια τραυματική ιστορία από την εποχή του πολέμου στην Κύπρο το 1974. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία και πληροφορίες από τις μάχες που διεξήχθησαν στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. Εστιάζει την ιστορία της στην τύχη των, μέχρι πρόσφατα αγνοουμένων οι οποίοι εκτελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό και πολύ αργότερα μεταφέρθηκαν σε άλλους ομαδικούς τάφους από το τουρκικό  κατοχικό καθεστώς, με στόχο να εξαφανιστούν τα ίχνη τους.
Η διήγηση είναι κάποτε σε τρίτο και κάποτε σε πρώτο πρόσωπο, με συνεχείς εναλλαγές του χρόνου (flashback). Σε ένα φυλάκιο στην Πράσινη Γραμμή της σύγχρονης Λευκωσίας, υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία, ένα νεαρό αγόρι, ο Μιχαήλ. Η πληγές που άφησε πίσω της η τουρκική εισβολή του 1974, είναι εμφανείς όταν κάποιος πλησιάσει το βόρειο μέρος της Κυπριακής πρωτεύουσας.  Υπάρχουν όμως και οι άλλες πληγές, που δεν φαίνονται με το μάτι. Οι πληγές της ψυχής. Αυτές οι πληγές βαραίνουν όλους τους Κυπρίους αλλά ιδιαίτερα τους συγγενείς αυτών που χάθηκαν στις μάχες, όπως την μητέρα και τον θείο του Μιχαήλ,  αφού ο αδερφός τους (ο Νικηφόρος) ήταν μέχρι πρόσφατα δηλωμένος ως αγνοούμενος.

Η τύχη του Νικηφόρου εξακριβώθηκε, όταν κάποια από τα οστά του εξευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο και εξακριβώθηκε η ταυτότητά τους με τη μέθοδο του DNA. Η οικογένεια, μπόρεσε επιτέλους, μετά από 47 χρόνια να κηδέψει τον νεκρό της. Πολλά ερωτήματα όμως παρέμειναν αναπάντητα και οι πληγές της ψυχής παρέμειναν ανοιχτές.

Ένα από τα πιο «δυνατά», μακάβρια, αλλά και με μια αριστοτεχνική δόση μαύρου χιούμορ  σημείο του βιβλίου, είναι αυτό που ο  Νικηφόρος διηγείται την τύχη που είχε το νεκρό του σώμα:
«…. Για να οικονομήσουν χώρο, μας τσάκισαν τα κορμιά με τους κασμάδες. Επίπονη δουλειά. Όχι πως άκουγες κραυγή – ήμασταν νεκροί. Έμεινε μες το αυτί μου ο ήχος του μετάλλου όταν συναντά τη σάρκα και το κόκκαλο. Δυσκολεύτηκαν με τα κρανία. Ξερά κεφάλια. Ύστερα έριξαν την άμμο πάνω μας. Ήταν καυτή. Μέχρι να λιώσει η σάρκα μου είχα φαγούρα ασταμάτητη. Τη μισούσε η μάνα μου την άμμο. Σαν να ήξερε. Α, ρε μάνα».
Το βιβλίο αγγίζει εμμέσως και θέματα πολιτικής αλλά και πολιτισμού. Ο τρόπος αντίληψης των πρωταγωνιστών για τα γεγονότα του 1974, για τους πρωταγωνιστές της εποχής, τη σημερινή πραγματικότητα στο νησί, τις Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις, κάνει την ιστορία πιο ενδιαφέρουσα αλλά προβληματίζει ταυτόχρονα.
Η αναφορά, σε διάφορα σημεία του βιβλίου, στον Παύλο Σάββα μπορεί να θεωρηθεί και ως φόρος τιμής στον μεγάλο Κύπριο λόγιο – συγγραφέα.
 
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Άκουγα τον κασμά και τα φτυάρια να χτυπούν τον βράχο. Κάθε λίγα λεπτά σταματούσαν, έβριζαν και έφτυναν στις παλάμες τους. Ύστερα από καμιά ώρα εμφανίστηκε ο Ντερβίς – άκουσα που τον σύστησε στον λοχία ένας συγχωριανός του, είπε πως ήταν καλός πατριώτης, της ΤΜΤ από το ’58. Τους πρότεινε να φέρει αμμοχάλικο από το χωριό για να μας σκεπάσουν. Αμφέβαλλε ο λοχίας: «Πώς θα το φέρεις, έχουμε εδώ οκτώ να χώσουμε. Φορτηγό δεν ανεβαίνει στο καταραμένο βουνό». Οι Τούρκοι ποτέ δεν αγαπούσαν τα βουνά – τα φοβόντουσαν».
Σπανού, Χάρη Ν. Φυλάκιο. Λευκωσία: Εκδόσεις Αιγαίον, 2021.

(Η ζωγραφιά στο εξώφυλλο του βιβλίου ανήκει στον Γλαύκο Κουμίδη).

  

Άμυ: μυθιστόρημα του Μάριου Καρακατσάνη

 

Το ψυχολογικό μυθιστόρημα τρόμου του Μάριου Καρακατσάνη με τίτλο Άμυ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2015 από τις εκδόσεις Όστρια. Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 2017 από τον εκδοτικό οίκο Α. Α. Λιβάνη, ενώ από τον ίδιο εκδοτικό οίκο επανεκδόθηκε και το 2019 με την προσθήκη του υπότιτλου «Άμυ: η αποκάλυψη ενός αγγέλου». Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα αγγλικά με τον τίτλο Amy.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο νησί της Ρόδου με πρωταγωνίστριες δύο αδελφές τόσο ίδιες όσο οι δύο πόλοι της γης... Η μία καλοκάγαθη και μόνιμο θύμα, η άλλη σκοτεινή προσωπικότητα μα με προστατευτικά ένστικτα. Η Μελίνα αδύναμη κι υποχωρητική. Η Άμυ δικαστής και τιμωρός σε έναν δικό της κόσμο, στον οποίο ο Θεός έδειχνε πάντα το πιο σκληρό του πρόσωπο.

Τι διαχωρίζει την τρέλα από τη λογική; Τον Θεό από τον Διάβολο; Το καλό από το κακό; Τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να απασχολούν την Άμυ, όταν ένιωσε ότι βαθιά μέσα στην ψυχή της υπήρχε χώρος για όλα. Και όταν πια η σιωπή σπάει και το μυστικό αποκαλύπτεται, τότε η θυσία είναι μονόδρομος...

Και τότε εισέβαλε μέσα της για πρώτη φορά η οργή. Ένιωσε μια γλυκιά ζεστασιά να την τυλίγει, σχεδόν κυριεύτηκε από μια φλόγα που έκανε στάχτη τον ψυχικό πόνο της και σαν να ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα σχεδόν την άκουγε να της λέει: "Εγώ είμαι εδώ, μη σε νοιάζει τίποτα..."
Αποδεχόμενη εκείνη τη στιγμή τον νέο της "φίλο", τον αγκάλιασε, του παραχώρησε ολοκληρωτικά τον έλεγχο του εαυτού της, παραδομένη άνευ όρων, ψυχή τε και σώματι, σε ένα συναίσθημα που δεν ήξερε μέχρι τότε ότι υπήρχε μέσα της, αλλά της πρόσφερε ουσιαστικά την προστασία που εκείνη την ώρα είχε τόσο πολύ ανάγκη. Αγνοούσε όμως ότι αυτό θα την ακολουθούσε για πάντα...
Από την περιγραφή της τελευταίας έκδοσης
Ο μόνος τρόπος να σταματήσεις να πολεμάς τους δαίμονές σου είναι να γίνεις ένα με αυτούς. Μπορεί ο θάνατος να μοιάζει σαν λύτρωση κάποιες φορές, τότε που το σώμα στέκει αλώβητο μπροστά σε λέξεις-καρφιά που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά. Πότε ένας αναστεναγμός είναι αρκετός για να μαλακώσει ο πόνος; Πότε οι ψίθυροι της παράνοιας έχουν τη δύναμη να ροκανίσουν τη λογική αφήνοντας άψυχα κουφάρια με σκοτεινά, παγωμένα βλέμματα;
Η Άμυ θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυτά τα ερωτήματα, όταν η αδιανόητη αλήθεια θα παίξει σκληρά παιχνίδια με το μυαλό και το κορμί της. Θα καταφέρει να επιβιώσει; Θα χρειαστεί να πληρώσει κάποιο αντίτιμο; Τι είναι πραγματικότητα και τι αποκύημα της φαντασίας της; Ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι της; Μια συγκλονιστική ιστορία που θα σας ταξιδέψει σ’ έναν κόσμο σαγηνευτικά εφιαλτικό.

Ωδή στον πόλεμο [ποίημα]

 

Όλοι σε αναθεματίζουν

σ’ αποπαίρνουν, σ’ εξορκίζουν

(εκτός κι αν από σένα, κάτι έχουν να κερδίσουν

τότε, δίκαιο αγώνα σε βαφτίζουν).

Ανδρέας Καπανδρέου

(Από την ποιητική συλλογή Το τέλος της Χιονάτης)

Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του William Shakespeare: παράσταση από το Θεατρικό Εργαστήρι Κιμωλία

Το Θεατρικό Εργαστήρι Κιμωλία ανέβασε για φέτος (30 Ιουλίου 2022) το κωμικό θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (WilliamShakespeare) Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας.

Η σκηνή του θεάτρου Μασκαρίνι πλημύρισε από το ταλέντο των παιδιών - μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου που χάρισαν άφθονο γέλιο στους θεατές. Η εκπληκτική σκηνοθεσία που περιλάμβανε και αρκετούς μοντερνισμούς και ενσωμάτωση γνωστών ελληνικών τραγουδιών καθιστώντας το έργο πιο προσιτό στο σύγχρονο ελληνόφωνο κοινό, ήταν της Έφης Χαραλάμππους.

Το έργο ήταν σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ.

 

Λίγα λόγια για το έργο

Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616), υπήρξε ο σπουδαιότερος Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Θεωρείται μια από τις κορυφαίες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας . Το «Όνειρο Καλοκαιρινής νύχτας», υπολογίζεται ότι γράφτηκε και παρουσιάστηκε το 1595, στους γάμους ενός Άγγλου αριστοκράτη και ανάμεσα στους ηθοποιούς αναφέρεται και το όνομα του ίδιου του συγγραφέα. Το «Όνειρο» λοιπόν ξεκινά στην αρχαία Αθήνα, στο παλάτι του Θησέα, που ετοιμάζεται να παντρευτεί την Ιππολύτη. Δύο νέοι της πόλης, ο Λύσανδρος και ο Δημήτριος διεκδικούν την ίδια κοπέλα, την Ερμία. Ο πατέρας της τελευταίας, ο Αιγέας, ζητά τον θάνατο της αν αυτή αρνηθεί να παντρευτεί αυτόν που θα της υποδείξει ο ίδιος.

Το έργο είναι μια ιστορία παρεξηγήσεων ερωτικών ανατροπών και μαγικών παρεμβάσεων μέσα στο σκοτεινό δάσος, όπου ο Όμπερον με το δικό του βασίλειο ξωτικών και η Τιτάνια με το δικό της, το κυβερνούν κάθε μέρα και φυσικά και κάθε νύχτα. Στο έργο προστίθεται και ο Πουκ, ένα σκανδαλιάρικο  ξωτικό, αλλά και πέντε μεροκαματιάρηδες που προσπαθούν, σώνει και καλά, να ανεβάσουν μια παράσταση στους γάμους του Δούκα.  

Επιρροές από την αρχαία Ελλάδα

Δεν υπάρχουν γνωστές πηγές για την ίδια την υπόθεση του έργου, αν και τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτό έχουν ρίζες σε κλασικά λογοτεχνικά έργα, όπως η ιστορία του Πύραμου και της Θίσβης (Μεταμορφώσεις, Οβίδιος). Ο Λύσανδρος ήταν επίσης προσωπικότητα στην αρχαία Ελλάδα, όπως και ο Θησέας, βασιλιάς της Αθήνας, και η γυναίκα του, Ιππολύτη, αρχικά Βασίλισσα των Αμαζόνων.

Στον παράσταση της Κιμωλίας έργο έλαβαν μέρος (με σειρά εμφάνισης) οι μαθητές – ηθοποιοί:

Άννα Χανδριώτου: Θησέας – Δούκας της Αθήνας.

Μαρία Τηλεμάχου: Ιππολύτη – Βασίλισσα των Αμαζόνων.

Ελευθερία Παπαδοπούλου: Αιγέας – Πατέρας της Ερμίας.

Αγγέλα Κωνσταντινίδου: Ερμία – Ερωτευμένη με τον  Λύσανδρο.

Χρήστος Ιωάννου: Δημήτριος – Ερωτευμένος με την Ερμία.

Ορέστης Χριστοδουλίδης: Λύσανδρος – Ερωτευμένος με την Ερμία, επίσης.

Νικολέτα Μακρίδη: Ελένη – Ερωτευμένη με τον Δημήτριο.

Αμαλία Ντραγκομίρ: Πέτρος Σανίδας – Ξυλουργός – Πρόλογος – Φεγγάρι.

Νάγια Ανδρέου: Νικόλαος Σαΐτας – Υφαντής – Πύραμος.

Αντριάνα Ορφανίδου: Φραγκίσκος Φυσούνης – Επιδιορθωτής φυσερών – Θίσβη.

Ελευθερία Παπαδοπούλου: Ροβέρτος Βελόνης – Ράφτης – Τοίχος.

Ανδριάνα Γεωργά: Ροκάνης ο Μαραγκός – Λιοντάρι.

Νάσια Αριστείδου: Σιναπόσπορος – Ξωτικό Α’.

Αθηνά Κλειώ Χριστοδούλου: Μπιζελάνθης – Ξωτικό Β’.

Μαρία Μαργαρίτα Χριστοδούλου: Αραχνούφαντος – Ξωτικό Γ’.

Ερατώ Κωνσταντίνου: Πουκ – Ακόλουθος του Όμπερον.

Κυβέλη Χριστοδουλίδη: Όμπερον – Βασιλιάς του Δάσους.

Μυρτώ Κουκκίδη: Τατιάνα – Βασίλισσα των Ξωτικών.

Τη διδασκαλία των παιδιών ανέλαβαν οι Νάτια Χαραλάμπους, Μαρία Ζίττη και Θέμιδα Νικολάου.

 

Το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (ή Όνειρο θερινής νυκτός) μεταφραστικέ σε πολλές γλώσσες και ανέβηκε ως θεατρική παράσταση σε πάρα πολλές χώρες.
Shakespeare, William. Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας / Ουίλλιαμ Σαίξπηρ; Μετά. Διονύσης Καψάλης. Αθήνα: Άγρα, 2012. [Τίτλος πρωτοτύπου: A Midsummer Night's Dream]

Γραμμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα στο χειμώνα 1595-96, δηλαδή λίγο πριν ή αμέσως μετά το "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" (οι περισσότεροι κλίνουν προς τη δεύτερη εκδοχή), το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" είναι αναμφίβολα το κορυφαίο δημιούργημα της πρώτης περιόδου του Σαίξπηρ και ένα από τα αρτιότερα του σαιξπηρικού κανόνα συνολικά. Ελάχιστα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, ακόμη και του ίδιου του Σαίξπηρ, μπορούν να σταθούν δίπλα στο "Όνειρο" και να το συναγωνιστούν στην τελειότητα της κατασκευής του, την πρωτοτυπία του, τη δραματουργική ευφυΐα και την ευρηματικότητά του. Λίγα επίσης ποιητικά κείμενα έκτοτε μπόρεσαν να αρθούν στο ύψος του "Ονείρου" ή να επαναλάβουν τις ποιητικές τονικότητες που επινοεί. Και ελάχιστα έργα κατόρθωσαν να αναμείξουν και να συνδυάσουν τόσο πολλά και παράταιρα υλικά σ' ένα αρραγές σύνολο χωρίς ψεγάδι, να καθυποτάξουν τόσες ασυμφωνίες σε μια σύνθετη αρμονική κλίμακα ή -εφόσον μιλάμε για έργο που στον πυρήνα της δράσης του τοποθετεί έναν επιτηδευματία υφαντή- να συνυφάνουν τόσο διαφορετικά νήματα σε μια λαμπρή παράσταση που η παιγνιώδης απλότητά της δεν ψευτίζει πουθενά.
Τέσσερις διαφορετικοί κόσμοι, που αποτελούν τέσσερα διακριτά πεδία αναφοράς, συμπλέκονται στο "Όνειρο": Ο κόσμος της αρχαίας μυθολογίας (Θησέας και Ιππολύτη) ο κόσμος των τεσσάρων εραστών, που μολονότι χαρακτηριστικά αναγεννησιακός στους τρόπους και τα ήθη της ερωτικής επικοινωνίας, παρουσιάζεται άχρονος και καθολικός ο κόσμος των ξωτικών, όπως αναδύεται από τη μεσαιωνική καταγωγή του και τις λαϊκές παραδόσεις της αγγλικής υπαίθρου και ο κόσμος των μαστόρων, η ελισαβετιανή κοινωνία των τεχνιτών της επαρχίας, όπως θα τους είχε γνωρίσει από κοντά ο Σαίξπηρ στο γενέθλιο Στράτφορντ.
"Το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας είναι μια χαρμόσυνη κωμωδία" έγραφε ο Α. Ντ. Νάταλ και συμπλήρωνε: "Επιτελεί την αποτροπή της βίαιης μυθολογίας από την οποία αντλεί. Ωστόσο η αποτροπή δεν είναι ποτέ πλήρης ". Το "Όνειρο" είναι μια γιορτινή κωμωδία, με την ευρύτερη ανθρωπολογική αποδοχή της λέξης, ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το θέατρο.

 

25η ώρα [ποίημα]

 

Θέλω να εξομολογηθώ στον πατέρα μου ότι τον αγαπώ αλλά συνεχώς το αναβάλλω…
Λέω ότι θα ξεκινήσω από αύριο να ασχολούμαι μ’ εκείνη τη σημαντική εκκρεμότητα που έχω να ολοκληρώσω…

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από αυτόν που πλήγωσα μα δεν νιώθω ακόμα έτοιμος να «ρίξω» τον εγωισμό μου… 

Υποκύπτω συνεχώς σ’ εκείνη τη κακή συνήθεια αλλά υπόσχομαι πως θα τη σταματήσω σύντομα…

Σκέφτομαι ότι πρέπει να συμπαρασταθώ σ’ εκείνο τον φίλο μου που με έχει ανάγκη· μόλις βρω λίγο χρόνο…

Καταλαβαίνω ότι πρέπει να αλλάξω να γίνω καλύτερος άνθρωπος και θα το κάνω! Όχι όμως τώρα αμέσως· με τη πρώτη ευκαιρία…

Η 25η είναι η ώρα που  ακολουθεί το συμβατικό εικοσιτετράωρο. Είναι η ώρα που έρχεται μετά, αργότερα, με την πρώτη ευκαιρία, μόλις βρούμε χρόνο, όταν νιώσουμε έτοιμοι – ξεκινά αμέσως μόλις φύγει η κάθε μέρα και τελειώνει πριν καν αρχίσει η επόμενη.
Η 25η ώρα της ημέρας ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και οι πρόγονοί μας την τοποθετούσαν στις ελληνικές καλένδες. 



Ανδρέας Καπανδρέου

(Από την ποιητική συλλογή Το τέλος της Χιονάτης).

Girl in the picture. Sharon Marshall: το κορίτσι της φωτογραφίας που έγινε βιβλίο και τηλεοπτική σειρά

 

Το βιβλίο  «A Beautiful Child»  είναι το πιο ευπώλητο βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα  Ματ Μπίρκμπεκ (Matt Birkbeck) εκδόσεις Berkley/Penguin, 2004. Αφηγείται την ιστορία μιας άγνωστης νεαρής γυναίκας με πολλά ονόματα, η οποία απήχθη ως νήπιο και μεγάλωσε από έναν καταδικασμένο εγκληματία, τον Franklin Delano Floyd. Ο Franklin Delano Floyd παρουσιαζόταν αρχικά ως πατέρας της ενώ αργότερα την παντρεύτηκε και έκανε μαζί της και παιδί. Ο Birkbeck ξεκίνησε να διερευνά την υπόθεση και να γράφει το βιβλίο μετά από μια φωτογραφία που έλαβε με το κοριτσάκι και τον άντρα που παρίστανε τον πατέρα της.

Ο ίδιος συγγραφέας, το 2018, έγραψε και δεύτερο βιβλίο με τίτλο «Finding Sharon»  συνεχίζοντας την ιστορία του «A Beautiful Child». Στο δεύτερο βιβλίο αφηγείται την ιστορία της δεκαετούς προσπάθειας του συγγραφέα, του Εθνικού Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και Εκμεταλλευόμενα Παιδιά και του FBI να μάθουν την αληθινή ταυτότητα. της Σάρον Μάρσαλ και η μοίρα του γιου της Μάικλ Χιουζ.

Η ιστορία των δύο βιβλίων έγινε 2022 τηλεοπτική σειρά από την Netflix με τίτλο “Girl in the picture”

Τρέιλερ της σειράς

Πράσινη Γραμμή: Γελοιογραφίες του Πιν για την Πράσινη Γραμμή στην Κύπρο = Green Line: Cartoons of the Green Line in Cyprus by cartoonist Pin

Σε ένα δίγλωσσο βιβλίο (στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα),  ο γνωστός σκιτσογράφος  Πιν (ψευδώνυμο του Πέτρου Παπαπέτρου) δημοσιεύει γελοιογραφίες του που αφορούν την κατοχή στην Κύπρο και γενικότερα το κυπριακό πρόβλημα.

Με γλαφυρό και χιουμοριστικό τρόπο, ο Πιν καταδεικνύει την παράλογη κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο με το φτιαχτό «σύνορο» που  ονομάζεται Πράσινη Γραμμή και χωρίζει το νησί στα δύο.  Καυτηριάζει επίσης  την υποκριτική στάση που κρατούν οι μεγάλες δυνάμεις ανεχόμενες την αδικία και τους τραμπουκισμούς της Τουρκίας. Δεν διστάζει όμως, να καυτηριάσει και τη δουλική στάση ορισμένων συμπατριωτών μας που συμβιβάστηκαν με την κατοχή.

Πράσινη Γραμμή: Γελοιογραφίες του Πιν για την Πράσινη Γραμμή στην Κύπρο = Green Line: Cartoons of the Green Line in Cyprus by cartoonist Pin. Λευκωσία, Αιγαίον, 2022.

Στο βιβλίο δημοσιεύονται και φωτογραφίες του Αντρέα Μανώλη από την Πράσινη Γραμμή. Το κείμενο της εισαγωγής το οποίο ουσιαστικά αποτελεί μια σύντομη ιστορία της Κύπρου, έγραψε ο Στέλιος Παπαντωνίου, ο οποίος είχε και την γλωσσική επιμέλεια του βιβλίου. Την μετάφραση στα αγγλικά κείμενα έκανε ο Φίλιππος Στυλιανού και τις διορθώσεις η Ιόλη Μιχαηλίδου.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Η Πράσινη Γραμμή δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στις 30 Δεκεμβρίου 1963, όταν ξέσπασαν οι πρώτες διακοινοτικές ταραχές. Ονομάστηκε Πράσινη Γραμμή, επειδή ο τότε διοικητής των
βρετανικών δυνάμεων στην Κύπρο, που κλήθηκαν να αποτελέσουν τους ουδέτερους επιτηρητές της εκεχειρίας, υποστράτηγος Πίτερ Γιαγκ, την χάραξε με πράσινο μολύβι στον χάρτη της Λευκωσίας. Η Πράσινη Γραμμή δημιουργήθηκε ύστερα από συμφωνία Ελλήνων, Ελληνοκυπρίων, Τούρκων, Τουρκοκυπρίων και Άγγλων, εκ των οποίων οι τελευταίοι από καιρό σχεδίαζαν και αυτοί τη διαίρεση του νησιού. Στην αρχή η Πράσινη Γραμμή αφορούσε μόνο τη Λευκωσία, αργότερα, μετά το 1974, ως Γραμμή καταπαύσεως του πυρός ή ως Νεκρή ζώνη, διαπερνά από ανατολή ως δύση σε μήκος 300 χλμ. όλη την Κύπρο, χωρίζοντας το βόρειο, κατειλημμένο από τα τουρκικά στρατεύματα μέρος, όπου δημιουργήθηκε από τους Τουρκοκύπριους "κράτος" αναγνωρισμένο μόνο από την Τουρκία, από το νότιο ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


The Green Line was first created on 30 December 1963 when the intercommunal troubles broke out. It got its name from the green pencil used by Peter Young, the commander of the British impromptu peacekeepers, in drawing the truce line on a map of Nicosia. The Green Line was set up following an agreement between mainland Greeks, Greek Cypriots, mainland Turks, Turkish Cypriots and the British, the latter also bent on the division of the island. At first the Green Line had to do only with Nicosia but later on, after the Turkish invasion of 1974, it was extended as a ceasefire line or "No-man's land" to east and west for 300 km across the whole island, separating the northern Turkish occupied part proclaimed unilaterally as a "state" and recognized only by Turkey from the free part of the Republic of Cyprus. (From the publisher)

Bad Sport (εγκλήματα στον αθλητισμό)

Η σειρά ντοκιμαντέρ της πλατφόρμας Netflix με τίτλο "Bad Sport" περιλαμβάνει έξι διαφορετικές ιστορίες για τον (κακό) αθλητισμό και την σχέση του με το έγκλημα.

Οι ιστορίες παρουσιάζονται μέσω συνεντεύξεων εμπλέκοντας τους πραγματικούς πρωταγωνιστές.

Επ. 1 : Hoop Schemes

Η ιστορία ενός σκανδάλου στο κολεγιακό πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας. Η ιστορία ξεκινά το 1994 στην πολιτεία της Αριζόνας, όταν κάποιος τζογαδόρος προσεγγίζει τον playmaker της ομάδας με στόχο να στήσουν ένα στοίχημα που αφορά το σκορ ενός αγώνα.

Επ. 2 : Need for Weed

Ο Randy Lanier ξεκινά να χρηματοδοτεί το πάθος του για  αγώνες αυτοκινήτων πουλώντας ναρκωτικά. Σύντομα, προκειμένου να καλύψει τις τεράστιες οικονομικές του ανάγκες ώστε να συντηρήσει την ομάδα του, ξεκινά να μεταφέρει ολόκληρα καράβια  κοκαΐνης από την Κολομβία.

Επ. 3 : Footballgate

Η υπόθεση με τν επηρεασμό διαιτητών από τον τότε διευθυντής της Γιουβέντους Λουτσιάνο
Μότζι που συγκλόνισε το ιταλικό ποδόσφαιρο.

Επ. 4 : Goldwar

Η διαμάχη που ξέσπασε στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002, όταν ένας κριτής καλλιτεχνικού πατινάζ φέρεται πιέστηκε ώστε να ψηφίζει υπέρ της Ρωσίας, στερώντας από τον Καναδά το χρυσό μετάλλιο.

Επ. 5: Horse Hitman

Ο Τόμι Μπερνς επιστρατεύεται ως δολοφόνος αλόγων που λαμβάνουν μέρος σε αγώνες επίδειξης. Οι δολοφονίες γίνονται με επαγγελματικό τρόπο, ώστε οι ιδιοκτήτες να λαμβάνουν μεγάλα ποσά από τις ασφαλιστικές εταιρίες στις οποίες είναι ασφαλισμένα τα άλογα.

Επ. 6 : Fallen Idol

Ο Νοτιοαφρικάνος αστέρας του κρίκετ Hansie Cronje κατηγορείται για στήσιμο αγώνων κρίκετ. Οι ισχυρισμοί ενάντια στον αρχηγό της εθνικής ομάδας της Νοτίου Αφρικής, βλάπτουν σοβαρά τη φήμη του.

  Το τρέιλερ της σειράς :