Yanis Varoufakis's Blog, page 102
May 28, 2018
President Mattarella of Italy: From moral drift to tactical blunder
No, Mr Mattarella vetoed the formation of a government backed by an absolute majority of lawmakers for another reason: His disapproval of the Finance Minister designate. And what was this disapproval based on? The fact that the said gentleman, while fully qualified for the job, and despite his declaration that he would abide by the EU’s eurozone rules, has in the past expressed doubts about the eurozone’s architecture and has favoured a plan of euro exit just in case it is needed. It was as if President Mattarella were to declare that reasonableness in a prospective Finance Minister constitutes grounds for his or her exclusion from the post!
Let’s face it: There is no thinking economist anywhere in the world who does not share a concern about the eurozone’s faulty architecture. And there is no prudent finance minister who does not have a plan for euro exit; indeed, I have itr on good authority that the German finance ministry, the ECB, every major bank and corporation have plans in place for the possible exit from the eurozone of Italy, even of Germany. Is Mr Mattarella telling us that only the Italian Finance Minister is not allowed to imagine having such a plan?
Beyond his moral drift (as he condones Mr Salvini’s industrial-scale misanthropy while vetoing a legitimate concern about the eurozone’s capacity to let Italy breathe in its midst), President Mattarella has made a major tactical blunder.In short, he fell right into Mr Salvini’s trap. The formation of another ‘technical’ government, under a former IMF apparatchik, is a fantastic gift to Mr Salvini.
Mr Salvini is secretly salivating at the thought of another election – one that he will fight not as the misanthropic, divisive populist that he is but as the defender of democracy against the Deep Establishment. Already last night hescaled the high moral with the stirring words: “Italy is not a colony, we are not slaves of the Germans, the French, the spread or finance.”
If Mr Mattarella takes solace from the fact that previous Italian Presidents managed to put in place technical governments that did the establishment’s job (so ‘successfully’ that the country’s political centre was destroyed), he is very badly mistaken. This time around he, unlike his predecessors, has no parliamentary majority to pass a budget or indeed to give his government a vote of confidence. Thus, he is forced to go into elections that, courtesy of his moral drift and tactical incompetence, will return an even stronger majority for 5S-Lega, possibly in alliance with the enfeebled Forza Italia of Silvio Berlusconi.And then what Mr Mattarella?
(*) It is my view that indirectly elected Presidents (i.e. Presidents not elected by the people) cannot legitimately deny a parliamentary majority the right to choose the cabinet. This is the fundamental difference between a presidential and a parliamentary democracy. For a democracy to be run as presidential, the President must have a direct mandate from the people. The Italian President, in this sense, should not have the powers vested in him by the Constitution. And, even if he has, he has no moral or political legitimacy to use it in order to dictate economic policy.
May 27, 2018
Does capitalism make us happy? On THINK AGAIN: A Big Think podcast – 26 MAY 2018
Jason GOTS: As the Wu-Tang Clan once put it: “Cash moves everything around me… Get the money. Dollar dollar bill, y’all.” I grew up not wanting to believe this. All the stuff that seemed worth having was hard to put a price tag on. But under global capitalism, there’s a lot of hard, sad truth to it. As an American child of the 1980s, I absorbed the message “find yourself!” “Follow your passions!” But there are powerful economic forces at work, shaping our lives and opportunities.
My guest today experienced this in the most intense way imaginable, wrangling with the European Union over the economy of his country, Greece, in the aftermath of the 2008 financial meltdown. He saw firsthand what a house of cards global capitalism can be, and what can happen to the ones on the bottom. Yanis Varoufakis is Greece’s former finance minister and the author of two recent books: Adults in the Room and Talking to My Daughter About the Economy.
Surprise conversation-starter clips in this episode:
Slavoj Zizek on the problem with happiness
Steven Pinker on why there are no libertarian countries
About Think Again – A Big Think Podcast: Since 2008, Big Think has been sharing big ideas from creative and curious minds. Since 2015, the Think Again podcast has been taking us out of our comfort zone, surprising our guests and Jason Gots, your host, with unexpected conversation starters from Big Think’s interview archives.
You’ve got 10 minutes with Einstein. What do you talk about? Black holes? Time travel? Why not gambling? The Art of War? Contemporary parenting? Some of the best conversations happen when we’re pushed outside of our comfort zones. Each week on Think Again, we surprise smart people you may have heard of with short clips from Big Think’s interview archives on every imaginable subject. These conversations could, and do, go anywhere.
Come talk to us on Twitter: @bigthinkagain
Τα θύματα της Γάζας καταδεικνύουν μια άλλη εξωτερική και ενεργειακή πολιτική – ΕφΣυν 19 ΜΑΗ 2018
Ως γνωστόν, η κυβέρνησή μας έχει υπογράψει πρωτόκολλο συμφωνίας για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με το Ισραήλ και την Κύπρο, καθώς και συνεργασίας στον «αμυντικό» τομέα με το Ισραήλ. Πρόσφατες είναι, άλλωστε, οι εικόνες του πρωθυπουργού να στέκεται χαμογελαστός δίπλα στον ακροδεξιό, βαθιά ρατσιστή, πολεμοχαρή, άξιο υπονομευτή της ειρηνευτικής διαδικασίας και ελεγχόμενο για διαφθορά από τις ισραηλινές αρχές Μπενιαμίν Νετανιάχου. Οταν αντιπαραβάλλουμε εκείνες τις εικόνες με τις νέες από τη Γάζα, η ντροπή είναι το μόνο συναίσθημα που μας αξίζει.
Το κυνικό αντεπιχείρημα είναι ότι η Ελλάδα, μια πτωχευμένη και χειμαζόμενη χώρα, δεν έχει την πολυτέλεια να προσπαθεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα εκ μέρους των Παλαιστινίων, όσο και να νοιαζόμαστε για το δράμα τους και να συμμεριζόμαστε τον πόνο τους.
Σε μια εποχή που αντιμετωπίζουμε υπαρξιακή κρίση ως χώρα, λένε οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι (σε αγαστή αρμονία με την τρόικα εσωτερικού), έχουμε ανάγκη τα δισ. των υδρογονανθράκων ώστε να βγάλουμε από επάνω μας τις αλυσίδες των δανειστών. Συνεπώς, οι ευαισθησίες για τους Παλαιστινίους αποτελούν (και αυτές!) «αυταπάτες» που η Κυβερνώσα Αριστερά απεμπόλησε εδώ και καιρό.
Είναι όμως έτσι; Ακόμα και να αποδεχτούμε το επιχείρημα υπέρ του συνεταιρισμού με εκείνους που προβαίνουν στην εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, θυσιάζοντας κάθε επιχείρημα υπέρ ημών που στηρίζει τις θέσεις μας διεθνώς σε κάποιο ηθικό προβάδισμα του Ελληνισμού (π.χ. στο Κυπριακό ή όσον αφορά τις θέσεις για την εθνοκάθαρση των Ποντίων), δεν είναι καθόλου προφανές ότι η ασκούμενη πολιτική θα αποφέρει τα οικονομικά οφέλη που μας υπόσχονται. Να το πω απλά: οι κυβερνώντες προδίδουν βασικές ανθρωπιστικές αρχές χωρίς καν να έχουν εξασφαλίσει ότι τελικά θα λάβουν τα τριάκοντα αργύρια!
Υπάρχει κάποιος στην κυβέρνηση που να κατανοεί πόσο επικίνδυνη είναι –και από οικονομικής πλευράς– η τακτική του συνεταιρισμού με τον Νετανιάχου την ώρα που καίγεται η Παλαιστίνη και που ο έτερος εταίρος του, ο Ντόναλντ Τραμπ, δυναμιτίζει τη Μέση Ανατολή καταργώντας τη διεθνή συμφωνία με το Ιράν; Είναι τόσο δύσκολο να δουν ότι στόχος του Τραμπ ήταν ο εξαναγκασμός των γερμανικών εταιρειών να αποσυρθούν από το Ιράν κόντρα στη βούληση της Ανγκελα Μέρκελ και με τρόπο που βαθαίνει το ρήγμα μεταξύ Παρισίων και Βερολίνου; (Ή μήπως αποφάσισαν να εκδικηθούν την καγκελάριο με αυτό τον ευφάνταστο τρόπο για τους συνεχείς εξευτελισμούς στους οποίους τους υποβάλλει από το καλοκαίρι του 2015;)
Δεν βλέπουν ότι τα εγκαίνια της αμερικανικής πρεσβείας στα Ιεροσόλυμα αποτελούν ηθελημένη προσπάθεια του Τραμπ να αποσταθεροποιήσει τη Μέση Ανατολή κόντρα στη βούληση και στα συμφέροντα της Ε.Ε.; Και αν οι κυβερνώντες μας τα βλέπουν όλα αυτά, κρίνουν πραγματικά ότι η συμμαχία με τους Νετανιάχου – Τραμπ είναι σήμερα η βέλτιστη στρατηγική επιλογή για την Ελλάδα;
Ακόμα και να είναι (που δεν είναι!), ακόμα και να μάθουμε να κάνουμε αυτό που κάνει δεκαετίες τώρα η Δύση (να αποστρέφει δηλαδή το βλέμμα από το διαρκές έγκλημα εναντίον των Παλαιστινίων), πόσο πιθανόν είναι να εκμεταλλευτούμε εν ειρήνη τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου στο πλαίσιο αυτής της ένοχης λυκοφιλίας με την κυβέρνηση Νετανιάχου; Καθόλου, είναι η απάντηση, καθώς είναι παράλογο να πιστέψει κανείς ότι η Τουρκία θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια όσο η συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ αντλεί υδατάνθρακες νότια των τουρκικών ακτών αφήνοντας την Τουρκία απέξω.
Νομίζει κανείς σοβαρά ότι οι ΗΠΑ του Τραμπ ή το Ισραήλ του Νετανιάχου θα σταθούν αρωγοί μας, θα μας βοηθήσουν στην αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, το Κυπριακό, το προσφυγικό κ.λπ. μπροστά σε μια έξαλλη Τουρκία της οποίας το σιδηρούν καθεστώς θα αφιονίζει τον λαό με το (όχι και τόσο ψευδές) επιχείρημα ότι «οι δολοφόνοι των Παλαιστινίων μαζί με τους Ελληνες εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο νότια των ακτών μας»;
Οταν τη δεκαετία του 1970 ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, μεταξύ Σκοτίας και Νορβηγίας, οι δύο χώρες δεν κατέφυγαν στη Χάγη, ούτε και επιδόθηκαν σε τραμπουκισμούς για το πώς θα μοιράσουν τον νέο πλούτο μεταξύ τους. Με συνοπτικές διαδικασίες συμφώνησαν να τα μοιράσουν 50-50. Θα πουν κάποιοι (σωστά) ότι ήταν πολιτισμένες χώρες και γι’ αυτό έλυσαν το ζήτημα με πολιτισμένο τρόπο.
Θα πουν (σωστά) ότι τα καθεστώτα της Τουρκίας την καθιστούν επιθετική, αναξιόπιστη, προβληματική γειτόνισσα. Μα αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που είναι ανόητο και επικίνδυνο να αφήνουμε την Τουρκία έξω από τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων συμμαχώντας μόνο με το Ισραήλ σε μια περιοχή όπου οι εντάσεις αυξάνονται επικίνδυνα και που τα μόνα άλλα κράτη τα οποία παραμένουν εν λειτουργία και διατηρούν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στην περιοχή (ιδίως μετά την κατάρρευση της πάλαι ποτέ υπολογίσιμης Αιγύπτου) είναι το Ιράν και η Τουρκία.
Η προφανής λύση που θα προτείνει το ΜέΡΑ25 στο εκλογικό μας πρόγραμμα εντός του Ιουνίου, και η οποία θα προήγαγε τα γενικότερα συμφέροντά μας (ειρήνη και εκμετάλλευση πόρων), είναι η πρόταση δημιουργίας ενός ευρύτερου συνεταιρισμού Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Λιβάνου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Παλαιστινιακής Αρχής. (Με ποιο άραγε δικαίωμα μένει απέξω ο λαός της Γάζας από τη μοιρασιά;)
Μόνο και μόνο μια τέτοια πρόταση από την Ελλάδα:
■ Θα αναβάθμιζε την εικόνα μας εντός της Ε.Ε. και παγκοσμίως, εμφανίζοντάς μας ως μία σώφρονα, εποικοδομητική, φιλειρηνική περιφερειακή δύναμη – αντί για μία ωφελιμιστική, οπορτουνιστική αποικία της Ε.Ε. που απλά θέλει να εισπράξει υπέρ των δανειστών της κάνοντας τα στραβά μάτια στις εντάσεις και στα εγκλήματα εναντίον των λαών της περιοχής.
■ Θα δημιουργούσε προβλήματα στον Ερντογάν και στον όποιον Ερντογάν, που επενδύει πολιτικά στην ένταση στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, βοηθώντας την πλειονότητα των πολιτών της Τουρκίας (τα κυρίως θύματα τύπου απολυταρχισμού του Ερντογάν) να αποκτήσουν αντισώματα εναντίον του ανθελληνισμού που καλλιεργεί το εκεί καθεστώς ως αντιπερισπασμό στις καταπιεστικές και εκμεταλλευτικές πολιτικές του.
■ Θα ενίσχυε τους Ισραηλινούς συντρόφους μας, που νιώθουν αποτροπιασμό για την πολιτική του Νετανιάχου, και οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν με μια καμπάνια εντός του Ισραήλ που θα συνέδεε την υπόθεση των υδρογονανθράκων με την αναβίωση της νεκρής ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ Ισραηλινών, Παλαιστινίων και Αράβων γενικότερα.
■ Τέλος, μια τέτοια κίνηση θα μας επέτρεπε, την ώρα που παρακολουθούμε τις ζοφερές εικόνες από τη Γάζα, να νιώσουμε ξανά αλληλέγγυοι με τα θύματα άνευ των τύψεων που τώρα μας βαραίνουν.
Γιατί δεν κάνει μια τέτοια κίνηση η κυβέρνηση; Φαίνεται ότι μιας ανήκουστης συνθηκολόγησης (όπως εκείνης της νύχτας του δημοψηφίσματος) έπονται άλλες πολλές.
*Γραμματέας του ΜέΡΑ25
On YouTube’s ‘The Young Turks’ (TYT), interviewed by Nomi Konst on Capitalism, Democracy and Crisis – 21 MAY 2018
May 25, 2018
At the New School, discussing ‘Capitalism and the Present Moment in History’ with Will Milberg – 7 MAY 2018
On the day of this discussion/presentation, students and staff were occupying part of the New School as part of a twin labour dispute: one regarding the cafeteria staff facing dismissal and partial re-employment under worse terns and a second dispute concerning low pay and lack of rights for student workers-TAs. It is in this context that I asked the New School’s authorities to begin the evening by giving the floor to two student representatives who would present their case.
May 24, 2018
Trump vs. Europe – Interview for The Nation podcast
May 19, 2018
On Trump’s tariffs and why we should never trust ‘economic experts’ – interviewed by Scott Gamm for TheStreet
May 18, 2018
On Iran Nuclear Deal Demise, US Trade Negotiations, Europe’s Far Right & Capitalism – TV interview with Amy Goodman on Democracy Now!
Click the photo above or here for Part 1: Yanis Varoufakis on Lost U.S. Credibility in Middle East, from Iran Deal to Israel Embassy Move
Part 2: Yanis Varoufakis on Iran Nuclear Deal Demise, US Trade Negotiations, Europe’s Far Right & Capitalism
In the latest economic fallout from President Trump’s decision to pull the United States out of the landmark Iran nuclear agreement, top White House officials said Sunday that the Trump administration is prepared to impose sanctions on European companies that do business with Iran. We get response from former Greek Finance Minister Yanis Varoufakis, who was the chief negotiator of Greece’s bailout with the European Union and International Monetary Fund. He also discusses the opening of the U.S. Embassy in Jerusalem and calls it a “civil rights catastrophe.” His new book is titled “Talking to My Daughter About the Economy: Or, How Capitalism Works—And How It Fails.” Varoufakis served as finance minister in Greece in 2015, before resigning from the Syriza government. He is also co-founder of Democracy in Europe Movement 2025, known as DiEM25.
For the Democracy Now site, click here.
May 17, 2018
Yanis Varoufakis's Blog
- Yanis Varoufakis's profile
- 2351 followers
