Flight To Arras Quotes

“No single event can awaken within us a stranger whose existence we had never suspected. To live is to be slowly born.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“Pure logic is the ruin of the spirit.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“Life always bursts the boundaries of formulas. Defeat may prove to have been the only path to resurrection, despite its ugliness. I take it for granted that to create a tree I condemn a seed to rot. If the first act of resistance comes too late it is doomed to defeat. But it is, nevertheless, the awakening of resistance. Life may grow from it as from a seed.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“To live is to be born slowly. it would be a little too easy to borrow ready-made souls!”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“For love is greater than any wind of words. And man, leaning at his window under the stars, is once again responsible for the bread of the day to come, for the slumber of the wife who lies by his side, all fragile and delicate and contingent. Love is not thinking, but being. As I sat facing Alias I longed for night, when my thoughts would be of civilization, of the destiny of man, of the savor of friendship in my native land. For night, so that I might yearn to serve some overwhelming purpose which at this moment I cannot define. For night, so that I might perhaps advance a step towards fixing my unmanageable language. I longed for the night as the poet might do, the true poet who feels himself inhabited by a thing obscure but powerful, and who strives to erect images like ramparts round that thing in order to capture it. To capture it in a snare of images.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“Not a single event can awaken within us a stranger totally unknown to us. To live is to be slowly born. It would be a bit too easy if we could go about borrowing ready-made souls.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“For after all, why do we go on fighting? If we die for democracy then we must be one of the democracies. Let the rest fight with us, if that is the case. But the most powerful of them, the only one that could save us, chooses to bide its time. Very good. That is its right. But by so doing, that democracy signifies that we are fighting for ourselves alone. And we go on fighting despite the assurance that we have lost the war. Why, then, do we go on dying? Out of despair? But there is no despair. You know nothing about defeat if you think there is room in it for despair.

There is a verity that is higher than the pronouncements of the intelligence. There is a thing which pierces and governs us and which cannot be grasped by the intelligence. A tree has no language. We are a tree. There are truths which are evident, though not to be put into words. I do not die in order to obstruct the path of the invasion, for there is no shelter upon which I can fall back with those I love. I do not die to preserve my honor, since I deny that my honor is at stake, and I challenge the jurisdiction of my judge. Nor do I die out of desperation.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“The course of a man's destiny can seem sharply altered by a sudden illumination. But illumination is no more than the Spirit's sudden vision of a road that is long prepared. Gradually I learned grammar. I practiced syntax. My feelings were awakened. Then a poem suddenly blazed in my heart.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“I was wrong to grow older. Pity. I was so happy as a child.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“I know the meaning of humility. It is not self-disparagement. It is the motive power of action. If, intending to absolve myself, I plead fate as the excuse for my misfortunes, I subject myself to fate. If I plead treason as their excuse, I subject myself to treason. But if I accept responsibility, I affirm my strength as a man. I am able to influence that of which I form part. I declare myself a constituent part of the community of mankind.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“It is in your act that you exist, not in your body. Your act is yourself, and there is no other you.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“Mais je comprends aussi que rien de ce qui concerne l'homme ne se compte, ni ne se mesure. L'étendue véritable n'est point pour l'œil, elle n'est accordée qu'à l'esprit. Elle vaut ce que vaut le langage, car c'est le langage qui noue les choses.
Il me semble désormais entrevoir mieux ce qu'est une civilisation. Une civilisation est un héritage de croyances, de coutumes et de connaissances, lentement acquises au cours des siècles, difficiles parfois à justifier par la logique, mais qui se justifient d'elles-mêmes, comme des chemins, s'ils conduisent quelque part, puisqu'elles ouvrent à l'homme son étendue intérieure.
Une mauvaise littérature nous a parlé du besoin d'évasion. Bien sûr, on s'enfuit en voyage à la recherche de l'étendue. Mais l'étendue ne se trouve pas. Elle se fonde. Et l'évasion n'a jamais conduit nulle part.
Quand l'homme a besoin, pour se sentir homme, de courir des courses, de chanter en chœur, ou de faire la guerre, ce sont déjà des liens qu'il s'impose afin de se nouer à autrui et au monde. Mais combien pauvres ! Si une civilisation est forte, elle comble l'homme, même si le voilà immobile.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de Guerre

“Մենք դադարեցինք տալ։ Իսկ եթե որոշում եմ տալ բացառապես ինքս ինձ, ապա ոչինչ չեմ ստանում, որովհետև չեմ կառուցում ոչ մի բան, որի մի մասը կարող էի դառնալ, ասել է թե՝ ոչինչ եմ։ Ու եթե գան՝ ինձնից պահանջելու, որ կյանքս զոհեմ՝ հանուն ինչ-ինչ շահերի, ես կհրաժարվեմ այդ անել։ Շահն առաջին հերթին պահանջում է ապրել։ Սիրո այդ ի՞նչ պոռթկում պետք է արդարացնի իմ մահը։ Մեռնում են հանուն տան։ Ոչ հանուն իրերի ու պատերի։ Մեռնում են հանուն տաճարի։ Ոչ հանուն քարերի։ Մեռնում են հանուն ժողովրդի։ Ոչ հանուն ամբոխի։ Մեռնում են հանուն Մարդու, եթե նա է Համայնքի հիմնասյունը։ Մեռնում են միայն հանուն այն ամենի, ինչ ի զորու է ապրեցնել։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Ի՞նչ իմաստ ունի՝ մեղադրել անհատներին։ Անհատները լոկ ուղիներ են ու անցումներ։ Ես այլևս չեմ կարող սառած գնդացիրներս պատճառաբանել պաշտոնյաների անփութությամբ, բարեկամ ժողովուրդների բացակայությունը՝ վերջիններիս եսասիրությամբ։ Պարտությունը, անշուշտ, առանձին անհատների թերացումներով է արտահայտվում։ Բայց մարդկանց քաղաքակրթությունն է կերտում։ Եթե այն քաղաքակրթությունը, որի զավակն եմ ես ինձ համարում, վտանգված է առանձին անհատների տկարության պատճառով, ես իրավունք ունեմ ինքս ինձ հարց տալու, թե ինչու է այդ քաղաքակրթությունն այդպիսի մարդիկ կերտել։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Եթե ես ինձ արդարացնելու համար դժբախտություններիս պատճառը ճակատագրի մեջ եմ փնտրում, կնշանակի՝ ես ինձ սարքում եմ ճակատագրի հլու կամակատար։ Եթե ես դժբախտություններիս պատճառը դավաճանության մեջ եմ փնտրում, կնշանակի՝ ես ինձ սարքում եմ դավաճանության հլու կամակատար։ Բայց եթե սխալի պատասխանատվությունը ինքս ստանձնեմ, դրանով ես իմ՝ մարդու իշխանությունը կպաշտպանեմ։ Ես ունակ եմ ներգործելու այն երևույթի վրա, որի մի մասնիկն եմ։ Ես մարդկանց հանրության մի մասնիկն եմ։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Man is a knot into which relationships are tied, and my ties serve me hardly at all. What is this me that has broken down? What is the secret of substitutions? Whence comes is that gesture, a word, can give rise to endless ripples in a human destiny? Whence comes it that in other circumstances I should be overwhelmed by what seems to me now remote and abstract?”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“He had heard so much about Jewish shrewdness that he probably thought of his bravery as shrewdness. Winning is shrewd.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“Ninguna circunstancia despierta en nosotros un desconocido de quien no hubiéramos sospechado nada. Vivir es nacer lentamente.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Piloto de guerra

“Para sentir la muerte, es preciso imaginar las horas en que necesitamos al muerto. Entonces hace falta. Imaginar la hora en que él nos hubiera necesitado. Pero ya no nos necesita. Imaginar la hora de la visita amistosa. Y descubrir que está vacía. Es preciso ver la vida en perspectiva. Pero no hay perspectiva ni espacio el día del entierro. El muerto está aun en pedazos. El día del entierro, nos dispersamos en pataleos, en manos de amigos, verdaderos o falsos, que hay que estrechar, en preocupaciones materiales. El muerto solo morirá mañana, en el silencio.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Piloto de guerra

“Առաջնորդ է նա, ով անձամբ է ստանձնում ողջ պատասխանատվությունը։ Նա ասում է․ «Ես տանուլ եմ տվել»։ Եվ ոչ թե․«Զինվորներս տանուլ են տվել»։ Այդպես է խոսում ճշմարիտ մարդը։ Օշըդեն կասեր․«Ես պատասխանատու եմ»։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Պարտությունը պառակտում է։ Պարտությունը քանդում է շինածը։ Ու դա կարող է մահացու լինել․ ես չեմ նպաստի այդ պառակտումներին՝ ձախողման պատասխանատվությունը գցելով նրանց վրա, ովքեր տարակարծիք են ինձ հետ։ Մենք ոչինչ չենք շահի բաց դատավորություններից, որտեղ բացակա է դատավորը։ Մենք բոլորս ենք պարտված։ Ես պարտված եմ։ Օշըդեն պարտված է։ Օշըդեն պարտության մեղքն ուրիշների վրա չի գցում։ Նա ասում է․ «Ես՝ Օշըդես, ես՝ ֆրանսիացիս, ես թույլ եմ գտնվել։ Ես թուլացել եմ Ֆրանսիայի ներսում, և Ֆրանսիան թուլացել է իմ ներսում»։ Օշըդեն շատ լավ գիտի, որ իրեն զատելով յուրայիններից՝ միայն իր անձը փառքով կպսակի։ Ու սկսած այդ պահից՝ կդադարի լինել Օշըդեն՝ իր տան, իր ընտանիքի, իր գնդի, իր հայրենիքի զավակը։ Կդառնա անապատի զավակ Օշըդեն։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Ես երբեք չեմ ուրանա յուրայիններին, քանի որ ես ընդամենը նրանցից մեկն եմ, չեմ ուրանա, ինչ էլ նրանք անեն։ Երբեք մյուսների մոտ նրանց դեմ ուղղված քարոզներ չեմ կարդա։ Եթե հնարավոր լինի նրանց պաշտպանել, կպաշտպանեմ։ Եթե նրանք ինձ ամոթով թողնենմ այդ ամոթը կթաղեմ հոգուս խորքում ու կլռեմ։ Ինչ էլ մտածեմ նրանց մասին, երբեք վկայություն չեմ տա նրանց դեմ։ Ամուսինը չի ընկնում տնետուն՝ հարևաններին տեղեկացնելու, որ կինը թեթևաբարո է։ Նա այդպիսով իր պատիվը չի փրկում։ Որովհետև կինն իր օջախից է։ Կնոջ ստորությունը նրան չի ազնվացնում։ Իր տանն է, որ նա զայրույթն արտահայտելու իրավունք ունի։
Այդպես, ես ինձ չեմ զատի այն պարտությունից, որ հաճախ է ինձ նսեմացնելու։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Ստանալուց առաջ պետք է տալ, բնակություն հաստատելուց առաջ պետք է կառուցել”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Խաղաղություն նշանակում է, որ ամեն ինչ ներփակված է ինքն իր մեջ։ Երեկոյան գյուղացիները տուն են վերադառնում։ Ցորենը՝ ցորնատուն։ Ու կանոնավոր ծալված սպիտակեղենը դասավորում են պահարաններում։ Խաղաղություն նշանակում է իմանալ՝ որ իրը որտեղ գտնել։ Իմանալ՝ ընկերներիդ որտեղ հանդիպել։ Ու նաև իմանալ, թե գիշերը որտեղ ես քնելու։ Ա՜հ, խաղաղությունը մեռնում է, երբ քայքայվում է հյուսվածքը, երբ կորցրել ես քո տեղն աշխարհում, երբ այլևս չգիտես՝ որտեղ հանդիպել սիրելիիդ, երբ բաց ծով դուրս եկած ամուսինը չի վերադառնում։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Ես չեմ սիրում պատերազմի կարծրատիպային պատկերումները։ Անտաշ զինվորը թաքցնում է արցունքներն ու իր հուզմունքը կոծկում կոպիտ կատակներով։ Դա կեղծիք է։ Անտաշ զինվորը ոչինչ էլ չի կոծկում։ Եթե նա կոպիտ կատակ է անում, ապա մրա մտքին իսկապես այդ կոպիտ կատակն է։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Մահը մեծ բան է։ Այն փոխհարաբերությունների մի նոր շղթա է նշանակում հանգուցյալի գաղափարների, առարկաների, սովորույթների հետ։ Մահն աշխարհի նոր դասավորություն է նշանակում։ Առերևույթ ոինչ չի փոխվել, բայց փոխվել է ամեն ինչ։ Գրքի էջերը նույնն են, բայց իմաստն է փոխվել։ Որպեսզի իսկապես զգաս մահը, պետք է պատկերացնես այն ժամերը, երբ մահացածի կարիքն ունես։ Երբ կարոտում ես նրան։ Պետք է պատկերացնես այն ժամերը, երբ նա կարող էր քո կարիքն ունենալ։ Ու հիմա այլևս չունի։ Պետք է պատկերացնես նրա բարեկամական այցելությունը։ Ու այդուհետ նրա տեղում դատարկություն է։”
― Antoine de Saint-Exupéry, Pilote de guerre

“Must be some missing, though, to my way of thinking. The ones you win a war with. Have some supper?”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“When I got back to my billet I found my farmer at table with his wife and niece.
“Tell me,” I said to him; “how many instruments do you think a pilot has to look after?”
“How should I know? Not my trade,” he answered. “Must be some missing, though, to my way of thinking. The ones you win a war with. Have some supper?”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“We had seen France in flames. We had seen the sun shining on the sea. We had grown old in the upper altitudes.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2

“We had seen France in flames. We had seen the sun shining on the sea. We had grown old in the upper altitudes. We had bent our glance upon a distant earth as over the cases of a museum. We had sported in the sunlight with the dust of enemy fighter planes. Thereafter we had dropped earthward again and flung ourselves into the holocaust. What we could offer up, we had sacrificed. And in that sacrifice we had learnt even more about ourselves than we should have done after ten years in a monastery. We had come forth again after ten years in a monastery.”
― Antoine de Saint-Exupéry, Flight To Arras: A Gripping Classic – French Aviators Defy Impossible Odds During the Fall of France in World War 2