“Ի՞նչ իմաստ ունի՝ մեղադրել անհատներին։ Անհատները լոկ ուղիներ են ու անցումներ։ Ես այլևս չեմ կարող սառած գնդացիրներս պատճառաբանել պաշտոնյաների անփութությամբ, բարեկամ ժողովուրդների բացակայությունը՝ վերջիններիս եսասիրությամբ։ Պարտությունը, անշուշտ, առանձին անհատների թերացումներով է արտահայտվում։ Բայց մարդկանց քաղաքակրթությունն է կերտում։ Եթե այն քաղաքակրթությունը, որի զավակն եմ ես ինձ համարում, վտանգված է առանձին անհատների տկարության պատճառով, ես իրավունք ունեմ ինքս ինձ հարց տալու, թե ինչու է այդ քաղաքակրթությունն այդպիսի մարդիկ կերտել։”