Nercs > Recent Status Updates

[ ] Pour moi, ma mère avait toujours existé et je n'avais jamais sérieusement pensé que je la verrais disparaître un jour, bientôt. Sa fin se situait, comme sa naissance, dans un temps mythiques. Quand je me disais : elle a l'âge de mourir, c'étaient des mots vides, comme tant de mots.

بله، شاهد فاجعه‌ی دیگه‌ای در عرصه‌ی ترجمه هستیم.

احساس می‌کنم توی شرایط بدی این کتاب رو شروع کردم. یهو به خودم میام می‌بینم دو، سه صفحه خوندم‌ اما چیزی نفهمیدم. به احتمال قوی دراپش‌ کنم.

[ ] هرگز ندیده‌ام که کسی به دلایل هستی‌شناسانه به استقبال مرگ برود. گالیله که به حقیقت علمی معتبری معتقد بود، به محض اینکه این حقیقت زندگی‌اش را به خطر انداخت، به راحتی از آن دست کشید و به یک معنی کار خوبی کرد. این حقیقت ارزش آن را نداشت که در راهش خود را تسلیم چوبهٔ مرگ کند و در آتش بسوزد. [...] در عوض می‌بینم که بسیاری از مردم می‌میرند برای اینکه به نظر آن‌ها زندگی ارزش زیستن ندارد.

[ ] در این مملکت، راست‌گرا و چپ‌گرا، مترقی و ارتجاعی وجود ندارد. در این مملکت باشرف‌ها و بی‌شرف‌ها هستند.

[  ] مثل سربازی هستم که با ترکشی در پا زندگی می‌کند.  عشقت همچون شیئی بیگانه در بدنم، همچون تکه‌فلزی در استخوانم است. اگر کس دیگری بشنود، خواهد گفت: «مگر چنین چیزی می‌شود؟ مگر می‌شود این‌طور زندگی کرد؟» اما من عادت کرده‌ام، آزارم نمی‌دهد، با آن کنار آمده‌ام. من و ترکش، زندگی مسالمت‌آمیزی داریم. کنار هم، اما بدون آنکه در کار هم دخالت کنیم.

چین‌هایی بر پیشانی‌ام افتاده
که حاصل لحظاتی است،
نه حاصل یک عمر؛
و هر ساعت زندگی‌ام،
همچون عمری،
سراسر شکنجه می‌گذرد.

آه، ای کاش من،
روح نادیدنی ترانه‌ای زیبا بودم،
نوایی عاشقانه، آهنگی زنده،
که با آن ترانه زاده می‌شدم
و با آن می‌مردم.

[  ] به روایتی، زندگی امتحانی ست که فقط یک سوال دارد: اصلاً چرا داری امتحان می‌دهی؟ گفته‌اند: «جای خالی را پر کنید.» و تو به فکر فرو می‌روی و بعد به صرافت می‌افتی که شاید درست‌ترین جواب اصلاً وجود نداشته باشد. اما در نهایت، از آنجا که کلی زمان برای تأمل است و تو هم می‌خواهی سالن امتحان را ترک کنی، زورت را میزنی و جای خالی را پر می‌کنی.

می‌گویند روزی جغرافی‌دان و کاشف آلمانی، فریدریش هامبولت به دوستش که پزشکی پاریسی بود گفت که می‌خواهد یک دیوانه درست و حسابی را از نزدیک ببیند. چند روز بعد سر میز مهمانی دوستش با دو مرد روبرو شد. یکی مؤدب و کم‌حرف بود و به گپ و گعده تن نمی‌داد. دیگری لباس‌های تابه‌تا و ناهماهنگ داشت، درباره همه موضوعات جهان حرف میزد، دست‌هایش را بی‌محابا در هوا تکان میداد و ادعاهای هولناک در می‌آورد.

نویسنده انگار جُستار اول رو از دهن من نوشته، انقدر‌ که باهاش همذات‌پنداری کردم. 🙂🫂

"I'm so bad at being alive"
- Me too honey, me too.

ژرژ- آیا جرئت می‌کنید دلایل مردنم‌ را از من بپرسید؟ بدبخت‌ها، منم، منم که باید از شما بپرسم چه دلیلی برای زنده ماندن دارید!
مرد ولگرد- چه دلیلی... تو می‌دانی؟
زن ولگرد- نه.
مرد ولگرد- زندگی می‌کنیم... همینطوری.
زن ولگرد- حالا که شروع کرده‌ایم ادامه می‌دهیم!

من اصلا کتابو بخاطر خطابه‌ش شروع کردم به خوندن، بعد آقای قاضی زحمت ترجمه‌شو به خودش نداده -_-

«آدمیان همه محکوم بمرگند منتهی موعد اجرای حکم دربارهٔ هر یک از ایشان غیرمشخص است.»

"Aux approches de 1789, il est admis que l'on vit dans «le siècle des Lumières», dans l'«âge de la raison», qu'auparavant le genre humain était dans l'enfance, qu'aujourd'hui il est devenu majeur."

«دلِ ما ابزاریست کمال نیافته؛ چنگی‌ست که سیمهایش را از آن ربوده‌اند. چنگی که ما ناگزیریم‌ نواهای شادمانی را به آواز و آوایی که ویژهٔ بازگفتن ناله‌ها و آههاست، بر آن بنوازیم و برآوریم.»

«برای آنکه ننگ گناهان و بدکرداریهایمان‌ را در دیدهٔ مردمان فروشوییم، سیلابها از خود می‌باید بر خاک روان گردد؛ اما قطره اشگی تنها، خداوند را، به بخشایش گناه ما بسنده است.»

«ای خوشبخت و فرخ‌روز آنان که در گهواره می‌میرند! چه آنکه آنان مگر بوسه‌های مهر و لبخندهای مادری را نشناخته‌اند و نیازموده‌اند.»

واقعاً اعصاب توصیف‌های رئالیستی رو ندارم. چرا باید برام مهم باشه لکه‌ی روغن موی طرف چه شکلی روی پارچه مبلش‌ مونده؟

به شخصه معتقدم تلاشم برای سر و کله زدن با بالزاک ستودنیه‌.