pt_NuBe > Recent Status Updates

Bir zamanların dünyasında, Savaşan Devletler Dönemi’nde Qu Yuan’ın da, “Herkes sarhoş, bir ben uyanık,” diye haykırıp bu göle kendini atarak intihar ettiğiyle ilgili bir hikaye duymuştum.

“Sadece bekle ve gör!” diyerek büyük hırslarla evden kaçıp sınavlara girdi. Daha önce olduğu gibi görülmeye değecek bir başarısızlık sergiledi. Anlaşılan sınavlarda pek de başarılı biri değildi.

Başarısız öğrenci Yurong da yarı ömründe yaşadığı üzüntülerin bir anda uçup gittiğini hissediyordu.

Belki de okur, bana şöyle sormak isteyecektir: "O-Tama'yla nasıl tanıştın, hangi nedenle bunları konuştunuz?" Buna vereceğim cevap basit: Bu sorunun cevabı da öykümüzün kapsamı dışında kalıyor. Ama tabii ki O-Tama'yla ben asla sevgili olmadık, okurların bu yönde gereksiz tahminlerde bulunmasını istemem.

Kadınlar, bir karar verene kadar acınası bir tereddüt içinde kalırlar, boşa koyarlar dolmaz, doluya koyarlar almaz ama bir şeyi kafalarına koydular mı, erkeklerin aksine sağa sola bakmaz æilléres* takılmış at gibi, sadece önlerine bakarak dört nala koşarlar. Temkinli bir erkek, her kaygı duyduğunda kendi yoluna engeller koyar ancak bir kadın için o engeller birer kürdandan farksızdır.

Eğitimciler, hülya kurmanın önüne geçmek için gençlerin yattıktan sonra uyumadan vakit geçirmesini veya uyandıktan sonra döşekte kalmasını yasaklarlar. Çünkü genç bir beden sıcak yorgana gömüldüğünde ateşte açan zehirli çiçekler misali zihninde seraplar filizlenir.

Her kadının gönlünde istediği halde almayı amaçlamadığı bazı eşyalar vardır...

Fakat O-Tama gibilerinin başka insanlar tarafından anlaşılamayacak dertleri vardı.

Bilinç eşiğinin altında sessizce doğup şekil alan bir düşünce ansızın yüzeye çıkarak onu şaşırtmıştı

Bakın ne diyeceğim, kulağınıza küpe olsun: Kadın denilen varlık, yeri gelince tokadı patlatacak bir erkek bulamazsa aşık olmaz.

Ve güzelliğin insanın kalbini yatıştırmak gibi bir gücü vardır.

Dünyanın insanın isteklerine olan kayıtsızlığı çok rahatsız ediciydi.

Can sıkıntısı denen duyguyu geçim sıkıntısından kurtulduğu an öğrenmişti.

Atasözünü bilirsin, tek bekarı geçindiremeyen maaş evli çifti geçindirir derler.

Hepsine "Cebinde akrep var," der geçeriz ama aslında cimrilerin de türleri vardır. Bazısı en ufak detaya bile dikkat eder ve tuvalet kağıdını bile bölüp kullanır. Derdini mektup yerine kartpostalla anlatmak için, ancak mikroskopla okunabilecek kadar küçük harflerle yazar. Hiç kimse gereksiz para harcamayı sevmez ama böylesi insanlar cimriliği bir yaşam biçimi edinir, onu hayatlarının her alanında uygular.

Seuzo: …Yüzünü tekrar görmeyi iple çekiyorum. Ama ah, benim avrat! Karşımda yan gelmiş yatıyorsun. Eğer benim paradan başka bir şey düşünmediğimi sanıyorsan, çok yanılıyorsun. Aa, bu da ne? Şimdiden sivrisinekler çıkmış. Şitaya semtinden bu yüzden nefret ediyorum. İlk fırsatta odaya sineklik koymazsak, avradı boşver de çocuğu sivrisinek yiyecek.

Düşlemek, düşülebilir yüksekliği kavramaktır. Anlamayı dışlayan bir öğrenmeyse, düşlemenin yerine düşüşü koymaktır.

27 Mayıs 1960 askeri müdahalesi Türkiye'de türünün sonuncusuydu. Bu darbe, küçük rütbeli subaylar tarafından, yüksek komuta kademelerine karşı gerçekleştirilmiştir. Bu bakımdan darbe 1908 Jön Türk Devrimi'nin geleneği içinde yer alıyordu; amacı sadece hükümeti değiştirmek değil, toplumda temel yapısal değişiklikler yapmaktı. (Kaynak Yayınları, 19. Basım, sayfa 20)

1950'lerde Türkiye'nin askeri harcamaları enflasyonu ateşleyerek ve dengeleri bozarak ekonomik sıkıntılara neden oluyordu.
(Kaynak Yayınları, 19. Basım, sayfa 20)

Türk askerleri, bu kıyaslamayı yaptıklarında, sadece kendi maddi geriliklerinin değil, ülkenin geriliğinin de farkına varıyor ve bütün eksiklikler için politikacıları suçluyordu.
(Kaynak Yayınları, 19. Basım, sayfa 19)

Türkiye Cumhuriyeti 29 Ekim 1923'te kuruldu ve Mustafa Kemal ilk cumhurbaşkanı oldu. Mustafa Kemal'in konumu hala güvenli değildi. Ortadan kaldırılması gereken rakipler ve muhalifler vardı. Bunlar özellikle, ciddi bir tehdit oluşturabilecekleri yerden, yani ordudan geliyorlardı. (Kaynak Yayınları, 19. Baskı, sayfa 18)

İttihatçı hükümetin birinci görevi, "birlik ve ilerleme" ideolojisini ordu içinde yaymak ve buna ters düşen bütün fikirleri ortadan kaldırmaktı. Birkaç yıl içinde ordunun karakteri önemli ölçüde değişmişti. Bütün subaylara haki kalpak giyme zorunluluğu getirilmekle kalınmamış, (Kaynak Yayınları, 19. Basım, sayfa 15)

Osmanlı ekonomisinin 1870'lerin dünya depresyonundan ağır bir biçimde etkilendiği bir sırada, ordu ve bürokrasi tabakalaşıyordu ve en üst rütbelere terfi etmek neredeyse imkansızdı. (Kaynak Yayınları, 19. Baskı, sayfa 13)

Bu dönemde Sultan'ın para ve ticaret işlerine giren tebaanın çoğu, güçlü bir Osmanlı Devleti'nden çok, Büyük Güçler'den birinin koruması altında yaşamayı tercih eden gayrimüslimlerden oluşuyordu.
(Kaynak Yayınları, 19. Basım, sayfa 12)

“Araba kullanırken can verenlerin çoğu araba kullanmak için can atanlar arasından çıkıyor, ne tuhaf”

“Bu dünyada ne yaptığın hiç önemli değil! Asıl mesele insanları neyi yaptığına inandırabildiğin!”