pt_NuBe > Recent Status Updates

Her bir atılım yaşlıları yoldan çekmekle sonuçlanıyor. Evlerine tıkılmak ve sake eşliğinde yemeklerini yerken radyo dinlemek dışında yapabilecekleri bir şey yok.

Sanırım insan yaş aldıkça geçmişin her konuda şu andan daha iyi olduğunu düşünmeye başlıyor. Bir yüzyıl önceki yaşlılar iki yüzyıl öncesini özlüyor iki yüzyıl öncekiler üç yüzyıl öncesini özlüyor. Her dönemde bir “andan memnuniyetsizlik” var.

Son zamanlarda elektrik ışığıyla öyle bir uyuşturulduk ki fazla aydınlatmanın yarattığı tüm sıkıntılara kayıtsız hale geldik.

Hayalet tasvirlerinde eskiden beri Japon hayaletlerin ayakları olmaz ancak Batı’da hayaletlerin ayakları vardır, üstelik vücutları da seçilir. Bu kadar ufak bir farkdan bile anlarız ki bizim fantezilerimizi zifiri karanlık süslerken, onlar hayaletleri bile cam gibi berraklaştırır.

Fakat daha önce de söz ettiğim gibi, biz Doğulular en ücra yerlerde gölgeler oluşturur, onlardan güzellikler yaratırız.

Başka bir ifadeyle, eski dönemin insanları gösterişe düşükünlüklerinden altın veya gümüş tozu kullanmadılar, sadece onların yansıtma özelliğinden faydalanarak ışık yoksunluğunu telafi etmeye çalışıyorlardı.

Güzellik denen şey hayatın halihazırda var olan gerçeklerinden doğar.

Eğer Japon evlerinin çatısı şemsiyeyse, Batı evlerinin çatısı şapkadır ve evin tepesini tıpkı bir kasket gibi mümkün olduğunca çok sararak güneş ışığını içeri alır.

Japon yemeklerinin yemek için değil, bakmak için yapıldığı söylenir. Fakat ben bu deyişi daha da ileri taşıyarak bakmaktan da öte, derin düşüncelere dalmak için yapıldıklarını öne süreceğim.

Batılılar kiri kökten ortadan kaldırırken Doğulular onu dikkatle muhafaza ediyor ve güzelleştiriyor.

Bizler parlayan şeyleri hiç sevmiyor değiliz. Yalnızca sığ ve berrak şeylerden ziyade derin ve gölgeli şeyleri tercih ediyoruz. İster doğal taş ister insan yapımı ürünler olsun, her halükarda bize zamanın pırıltısını hatırlatan o bulanık ışığı tercih ediyoruz.

Batı kağıdının dokusu ışığı yansıtırken Japon kağıdıyla Çin kağıdı -tıpkı ilk kar yağışının nahif dış yüzeyi gibi- usulca ışığı içeri sızdırır. Ayrıca dokuları uysaldır, buluştursanız da katlasanız da ses çıkarmaz. Bu, bir ağacın yaprağına dokunmaya benzer; sessiz ve yumuşak.

Hepsinin rengi beyaz gibi görünse de Batı kağıdının beyazlığı ile Japon ya da Çin kağıdının beyazlığı farklıdır.

Kağıdı bildiğim kadarıyla Çinliler icat etti. Gündelik kullanımlar dışında Batı kağıdı hiçbir şey ifade etmezken Çin veya Japon kağıdının dokusunu gördüğümüzde bir nevi sıcaklık hisseder ve dinginleşiriz.

Batılılar aşamalardan geçerek günümüze ulaşmışken, biz üstün bir medeniyetle karşılaşıp onu kabul etmek zorunda kaldık. Bedel olarak binlerce yıllık geçmişimizi çizdiği yoldan ayrılmamız gerekti.

Gitgide bir yetişkine dönüşen kendim hakkında elim kolum bağlı olduğu için üzgündüm.

Yapılacakların her zaman düzenli bir şekilde belli olması duygusal açıdan rahat bir şeydir herhalde

Güzelliğin içeriği falan olur mu hiç? Saf güzellik her zaman anlamsız ve ahlaksızdır .

Geçen gün sözlükte rokoko kelimesini aradığımda şatafatlı ancak içeriği boş olan dekoratif bir tarz olarak tanımlandığını görünce güldüm.

Ama biraz büyüyünce en çok kendimden rahatsız olmaya başladım ve ayrıcalıklarım ben farkına varmadan kaybolup gidince öylece ortada kaldım.

Şimdi denilen an ilginç. Şimdi, şimdi, şimdi, avucuma alsam bile “şimdi” çok uzaklara uçup gidiyor ve yeni bir “şimdi” geliyor.

İnsanın ayaktayken ve otururken düşündükleri tamamen farklı

Umarım ahlak kurallarının hızla değişeceği bir zaman gelir

Öyle ya da böyle bir şey yapmam gerektiğini biliyorum ama bunun ne olduğunu nasıl tamamen kavrayacağım?

İnsanların sahip oldukları şeyleri alıp onları düzgün bir şekilde yeniden yaratma becerisi, bu sahtekarlık, benim özel bir yeteneğim.

Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa, hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak halde olurdum galiba.

… güzel güller yalçın yamaçlarda yaşarlar: O kıza yaklaşmak bize çok zor gelirdi. Ben o kıza… şey, dürüst olmak gerekirse aşıktım.

Artık paniğe kapılmaya başlamıştık, düşünmek bizi çözüme yaklaştırmıyor sadece kafamızı karıştırıyordu.

Yagmur çarpmış yel vurmuş, boyası gitmiş beyaz astarı kalmış banklarda ya da süs kayaları, ağaç kütükleri üstünde, tam da mekâna uyan, felegin yağmurunu rüzgârını yemiş, çareleri tüketmiş tipler oturur. Ben de onlardan biri olarak, siz anlamazsınız tabii efendim ama tasalanıp duruyordum.