pt_NuBe > Recent Status Updates

Felsefe ile uğraşan bir kadın, erkeği tarafından terk edilmeye mahkumdur.

"Yalnızlığı öğrenmek istersen aşık olmalısın," diyen filozof haklıymış.

Bu dünyada ölmeyi arzulayıp yine de hayata tahammül ederek yaşamaya devam eden on binlerce, yüz binlerce insan var.

Bir insanın kötülüğünü affedebilirim ama aptallığını affedemem. Aptallık en büyük suçtur.

Bu dünyada ne kadar sadakatsiz olursa insan,
O kadar çok sevilir herkes tarafından.

Adalet, birinin suçlarını ortaya çıkarıp ayıplamak değildir yalnızca; bazen de asılsız suçlamaların aksini ispatlamaya ve söz konusu kişiyi kurtarmaya yarar.

Aptallığın sınırlarını bilmeyen bir aptalım ben.

Doymak bilmiyorum. Gittikçe daha güçlü heyecanlar arıyorum. Ama ben korkak ve tembel bir adamım, bu yüzden çoğunlukla heyecanı arzulamaktan öteye geçemiyorum. Hayal maceracısıyım. Kafamın içinde bir maceracıyım yalnızca.

İnsan acılarından kaçmayıp en dibe vurduğunda yeni bir cesaret kazanıyor.

İki insan birbirini ne kadar severse sevsin, sevgisini kelimelere döküp söylemediği sürece karşı tarafın o sevgiyi anlaması mümkün değildir. "İnsanlar kelimenin yaratıklarıdır," diyen filozofun ne demek istediğini anladığımı düşünüyorum.

"Avukatım da 'Her suç, topluma sorulmuş bir sorudur' diyor."
"Yoksa seni yaşlı bir kızılderili mi savunuyor?"

Şu anda anormal saydığınız ne varsa, [zaman denen akarsuyun debisinin artması dolayısıyla] yakın gelecekte normal olmaya adaydır.

İşin işlevsel olmayan yanına bakılırsa günah yazardan gidiyor fakat bela gitmiyor; zira sürekli akıntıya karşı sürdüğü kağıt gemi ile birlikte buruşuyor yazar. İyi bir yazarın aynı zamanda ölüm döşeğinde ya da mezarda olması şart sanki.

Toplumsal vidalar suçun tornavidasıyla gevşetirdikçe adaletin kontrol kalemiyle sıkılacaktır

“Kemikleşmemek fakat sağlam olmak; görev başında [hazır] olmak fakat yerinde saymamak; esnek olmak fakat yamulmamak; arslan ya da kartal [gibi] olmak fakat hayvana benzememek; tek yanlı olmamak fakat iki yüzlülüğe de pabuç bırakmamak…” işte yazarın vazifesi!

Zamanla yoksul ülkeler, meşhur borç bataklığında debelenen ülkeler haline geldi, IMF de uluslararası bir tahsildar kesildi. Asıl mesele, Amerikan Doları’nın gezegendeki geçer akçe olması ve iktisadi milliyetçiliğin anlamını yitirmesiydi.

Eğer bir şekilde işinizi halledebiliyorsanız başkalarından bir şey istememeye çalışınız.

İyi örnekleri taklit ederek gayret gösteren bir insan, başta yazısı bozuk olsa bile uygun biçimde yazabilir hale gelir.

Para puldan başka bir şey düşünmeyen insan şerefe önem vermez. Şeref düşüncesi taşımayan insan sefildir.

… düşünceler sabit kalmamalı, insan kendini eğitmeyi sürdürmelidir. İşte Savaş Yolu burada bulunur.

Savaşçı dediğin önce görgü kurallarına uymalıdır, ancak o zaman güzel bir insan olur.

Önceden araştırmış olmazsanız yeri geldiğinde akıl yürüteneyecek hallere düşersiniz, utancınız büyük olur.

Bir kez hata yapmış herkesi fırlatıp atacak olursak işe yarayacak adam kalmaz…Bir kez bile hata yapmamış bir insan tehlikelidir.

Üstat Yagyu’nun, ‘Başkalarını yenmeyi bilmem, kendimi yenmeyi bilirim,’ dediği söylenir. Bugün dünden, yarın bugünden daha iyi olmaya çalışarak yaşam tamamlanmalıdır. Bunun da sonu yoktur.

Konuya dışarıdan bakan bir kişi konunun içinde olan kişiden daha iyi durumdadır. Go oyununda “dışarıdan bakan sekiz gözle bakar gibi bakar” denmesi gibi.

Haksızlıktan uzak durup adaletin peşine düşmek zor iştir.

Biraz görmezden biraz duymazdan gelince hizmetkarlar huzurlu olur. İnsanları idare ederken bu durumu akılda tutmak gerek.

Çoğunluk, insanların hoşlanmayacağı, söylenmesi zor şeyleri söylemeyi marifet sayar, bu kabul edilmediğinde yapacak şeyleri olmadığını söyler. Bir insanı utandırmakla, ona kara çalmakla aynı şeydir. İnsanın kendini rahatlatmak için konuşmasından başka bir şey değildir.

Başka birinin iyi ve kötü yanlarını görmek kolay bir iştir.

Sadakat sözü savaşçılık yolunu ağırlaştırır.