pt_NuBe > Recent Status Updates

Siz de bilirsiniz bayım, bu yaşta bile çocuksuzum; bir de histerik karımla ufak evime kapanır kalırsam, kafayı yerim. Sıkça Asakusa Parkı'na gidip orada burada sürterek vakit öldürüyordum.

… çaydanlık insana uyku veren bir sesle fokurduyordu.

En zorlu nokta, kuşkusuz ki suçu ceza almadan işlemekti. Etik sorunlar, yani vicdan azabı gibi şeyler genç adamı ilgilendirmiyordu. Nasıl ki Napoleon nice insanı öldürürken kendini suçlu gibi değil, kahraman gibi gördüyse; Fukiya da yetenekli bir gencin o yeteneği bilgiyle donatmak için tek ayağı çukurdaki birini harcamasını normal sayıyordu.

Doğaya yüz vermeyen adamlar, eninde sonunda tabiatla karşılaşınca onun görkemine bilhassa kuvvetlice çekilirler.

Ben bu gerçeği fark ettiğim zaman, dünyanın bu vaziyeti karşısında titremekten ziyade, böylesi günahlar işleme imkanını bize bahşeden Yaradan’ın liberalliği karşısında tarifsiz bir mutluluk duydum.

Dünyamızın insanları, kötülüğün kesinlikle yasaların elinde hak ettiği cezayı alacağına inanıp ahmakça bir rahatlık içinde yaşıyor.

Dünyamızın insanları, kötülüğün kesinlikle yasaların elinde hak ettiği cezayı alacağına inanıp ahmakça bir rahatlık içinde yaşıyor.

Bir zamanlar sağ bacağı ile sol bacağının uzunluğu sadece iki santim farklı olduğu için çölde çember çizerek yürüyen bir gezginin öyküsünü duymuştum.

Yakın bir geçmişte benim yüreğimde tuhaf bir değişim meydana geldi. Ve ben kötü bir karma taşıyan ruhumu tövbe edip arındırmak ihtiyacı hissettim.

“Çok şahane hikayeler anlatıyorsunuz. Ama bir de benim hikayemi dinleyin.”

Belki bakış açınızı değiştirirseniz, ölümsüzlük dolunun yukarıdan tükürmesi, kusmak olarak bile görülebilirdi.

Bizler cennetteki yerimizi uzun zaman doldurmakdan vicdan azabı duyduğumuzdan cehennemden yer arıyoruz.

Ölüm korkutucu değildi ama ölüme gidene kadarki süreç hoş değildi.

Ölüm istisnasız her zaman gelip her şeyi silip süpürecekti. Bu kaçınılmaz durumda soğukkanlılığını korumalı ayrıca yaşarken sahip olduğu gelip geçici hayatın tadını çıkarmak için elinden gelen her şeyi yapmalıydı.

Yemek müzikal bir varlıktır, aynı lezzetin akşama kadar sürmesi mümkün değildir. Bir anlık mükemmellik o an geçince ortadan kaybolur. Zira yemeğin en yüce sanat olduğunu söyleyebilmemiz bu niteliğe sahip olmasındandır.

Bilinçli olarak aradığın şeyi aradığın yoldan elde edemezken o şeyi düşünmeyi bırakıp terk ettiğin geçmişinden ya da ummadığın bir ara yoldan, havadan süzülürcesine sunan hayat ne garip.

Gerçekle gerçek dışı arasındaki perişan edici arzu krizine dayanmakta zorluk çekiyordu.

Gün kısa ama yol çok uzun

Toprak bir yorgan gibi üzerine kapandığında sanma ki Bizimki uyudu…

Toprağın altında karşılaştığı solucanın sırtına binip gezmeye çalışıyordu hala!

Herkes onlara uslu durmaları, beklemeleri,
kımıldamamaları gerektiğini söyler.
Ama onların içinde "Hadi kımılda!"
diyen bir ses konuşur.
İşte bazıları, o sesi diner ve olanlar olur…

BİZİMKİ tam böyle biriydi.

“Eskilerin ölmesine izin verecek cesaretin yoksa yeni şeyler yaratmanın büyük sorumluluğunun üstesinden gelemezsin”

Sosyal kimlikleri baskın insanların evliliğinde ise YÜZ alanı geniştir. Oturma odası ayrı, misafir odası ayrıdır. Bu misafir odası evin en büyük odasıdır ve kapısı ancak misafir gelince açılır. CAN alanı ve YÜZ alanı dengesi evlilikte önemlidir.

Kişiliklerini bulmuş, kültür robotu olmanın ötesine geçmiş insanların evliliklerinde kendilerine özgü yarattıkları CAN alanı geniş, ferahtır. Evlerindeki oturma odasını ayni zamanda misafir odası olarak görürler ve hayatlarının büyük bir kısmını orada kendi istedikleri gibi geçirirler.

Evlilik çiftlerin kendilerini kendileri olarak fade edebilecekleri bir 'CAN alanı' yaratmalarına imkan verir; ama aynı zamanda o toplumun, o kültürün bir parçası oldukları için uymaları gereken toplumsal kurallar içeren bir 'YÜZ alanı' da getirir.

Mataiçi aniden şöyle hissetti: "Hepimizin işleri ters gidiyor ve üzgünüz. Bazı şeylere sahibiz ama hep bir şeyler eksik. Kimse istediği her şeye sahip olamaz. Bir de herkes yalnız."

“Hayatta olma duygusunu Japon balıklarından, aşk acısını Masako’dan, bedensel yakınlığı da Yoşie’den öğrendim. Varlığım ustaca bölünmüş halde.”

"Para kazanmanın bir keyfi olmadığında en azından hayatın tadını çıkarmalısın"

Utanç içindeyken bile sabredip yaşamaya devam eden adamlar var. Kendini öldürenler ise benciller. Ben ölmeyeceğim. Tanrı kesinlikle benim gibi yalnız adamları sever. Güçlü ol Claudius! Aşkı unut. Kibri unut.