Gabs 🫧 > Recent Status Updates

no to ten…

dłuższego tytułu to nie było?

dajże ty już święty spokój tym majtkom

Dorosła baba, lekarz, a panikuje, że dzieciak z mononukleozą na nią kaszlnął? Ludzie, skoro taka z niej lekarka to czemu nie wie ze 99% dorosłych już miało mononukleozę i przechodzi się ją maks raz w życiu ;-;

„zachowywałam się jak mała naburmuszona dziewczynka” BRAWO ZAJĘŁO CI TO TYLKO CAŁA JEDNA KSIĄŻKĘ ŻEBY TO ZROZUMIEĆ 👏🏻👏🏻👏🏻

Baaardzo mnie intryguje ta historia, tak samo wątek szeptuchy i bogów słowiańskich, ale ta bohaterka jest tak głupiutka chwilami, ze mam ochotę ja po prostu udusić ;-;

podsumowując:
- widać, że Jadowska się trochę wypstrykała z pomysłów na tę serię i czuć, że jest ona pisana na siłę
- jest za dużo wątków, by się w tym połapać i czerpać przyjemność z lekkości pióra Jadowskiej
- wg mnie wątki LGBT są tak samo źle wyeksponowane jak w Dorze, o ile nie bardziej (Cykada, just stop pushing)

-co to jest?
-szczok.
- co to szczok?
-nie wiem, ale pewnie ktoś tam nasikał
- „jak to… nasikał?
- no, to jest Podlasie. oni tu mają swoje takie lokalne dziwactwa”

Że co kurwa, to już nawet nie jest satyra. My naprawdę nie jesteśmy barbarzyńcami, ruskami, ani tym bardziej nie żyjemy w erze mamutów do cholery

I jeszcze jedno - naprawdę nie mam nic do Alka czy kogokolwiek innego, ale wystarczy już tyci żartów o Podlasiu, to nie jest wielka wiocha zabita dechami; może Podlasie jest Polską B i niektóre rzeczy dochodzą do nas później (chociaż coraz rzadziej, często jest już szybciej niż gdzie indziej), ale jesteśmy w XXI wieku, nie XX, ponoć równość ma królować… akurat

Okej trochę ponarzekam ALE CHOLERA MNIE TRAFIA
Kocham książki Rogozińskiego, ale coś mnie bierze jak jest przedstawione Podlasie
Jako dumny śledź z białego naprawdę aż mi przykro słuchać (audiobook) jak zaniżone są standardy Podlasia PLUS ilość nieprawdziwych informacji. Okej, fikcja literacka blablabla ale fikcja to jedno a uprzedzenie drugie. Może warto w końcu wpaść do nas na targi?

było bardzo przyjemne, ale mam wrażenie, że autorka tak bardzo starała się oddać ducha słowiańszczyzny, że miejscami drugie opowiadanko było wręcz nijakie i jakby wybrakowane…

Okej pierwsze opowiadanko było baaaardzo zachęcające i ciekawe 🥰

Słuchanie tego podczas budowania w simsach jest świetne + chyba Melville to mój nowy ulubiony autor, wszystko przez mojego nielubianego profesorka od literatury amerykańskiej 😂 (do którego idę na seminarium dyplomowe płak)

shame że tak mało przeczytałam, bo wciąga

tak, czytałam to miesiąc temu na zajęcia; tak, czytam to teraz dla siebie po raz trzeci; i tak, bardzo możliwe, że w październiku/listopadzie będę musiała przeczytać to jeszcze raz na zajęcia

no cóż, widać, że sesja w pełnej krasie

apart from treść, chce to wydanie Kareniny

jeszcze raz przeczytam „popegeerowski” to coś mnie trzaśnie

jakoś tak najmniej powala z książek Rogozińskiego, które do tej pory czytałam… okej, jest nadal lekko i przyjemnie, ale trochę nie wiem do czego to zmierza, skoro to jest jedna wielka komedia pomyłek 😅

trochę mam wrażenie, że ta część jest taka... nijaka, w ogóle nie łapie za serce jak poprzednie

jakby było mi mało pozaczynanych książek :)))))

delikatnie mówiąc rozpływam się nad stylem, a dodatkowo niektóre opisy i przygody osoby, o której czytam, przypominają mi moją prababcię i nie wiem, jakoś tak nostalgicznie i melancholijnie się czuję, a jednocześnie jestem przytłoczona ogromem tej historii (chociaż jestem na 15%, to już wiem, że będzie to potężna powieść epicka)

na razie to mnie to nudzi..........

wciąga, ale trochę mniej niż poprzednia część? :c

te opisy mnie wciągają, ale błagam, niech coś zacznie się więcej dziać, bo ukręcę Scarlett łeb

no ciekawie się robi

studium kociego życia z perspektywy kota z jakimś tam nieważnym ludzkim morderstwem w tle

porażająca 40 strona, ale mówiąc szczerze, to jest mega mega mega ciekawa książka, tylko trochę trudna i na pewno nie do czytania dla przyjemności (za to do otwarcia oczu jak najbardziej)