Kianoush Mokhtarpour > Recent Status Updates

قدیمی‌ها چندتا کتاب داشتن، و همون‌ها رو مدام می‌خوندن. بارها و بارها. گمونم ما هم به همچین قفسه‌ای نیاز داریم. کتاب‌هایی که هرسال بخونیمشون، تا تو ذهنمون حک بشن، تا تلنگری بهمون بزنن، تا عمیق‌تر فکر کنیم و بهتر زندگی کنیم

می‌تونه رمان باشه، یا شعر، یا خودیاری. هرچی. اگه بخواید سه تا کتاب تو این قفسه بذارین، چیا می‌ذارین؟

چند وقته که هر کتابی می‌خونم عالی در میاد. دارم کیف می‌کنم. کاش از همون اوایل هم بر اساس سلیقه و دغدغه‌هام کتاب انتخاب می‌کردم، نه صرفاً شهرت کتاب‌ها و لیست برترین‌ها
.
دومین ترجمه‌ایه که از کیهان بهمنی می‌خونم. خیلی راضی‌ام. نمی‌دونم چرا اونقدی شناخته شده نیست

گاهاً درسته
؟

گمونم مقدمه‌ی خیلی خوبی بشه واسه شکسپیر خوندن. تصویر و تفسیر درجه‌یکیه از دنیای اون ایام، از مناسبات قدرت و زندگی درباری اون ایام

گریه‌م گرفته
و کمتر کتابی تونسته بود اشکم رو دربیاره

پنج‌تا ستاره برات کنار گذاشتم

خلاصه فهمیدم فایده‌ی کتاب خوندن چیه

اول از همه اینکه بتونی نامه‌های عاشقانه‌ بنویسی
دوم اینکه بتونی واسه بچه‌های فامیل داستان تعریف کنی
سوم اینکه تو مهمونی‌ها شوخی‌های بامزه ولی سنگین بندازی

اونوقت تو از اینکه وقتی بچه بودی بابات اون ماشین کنترلیه رو واسه‌ت نخریده، هنوز چس‌ناله می‌کنی؟ به‌خاطرش «دیپرشن» گرفتی؟ جمع کن این بساطو

هر بچه‌ای که با چتر می‌اومد مدرسه، یا بارونی تنش می‌کرد، نشون می‌شد. پدرمادر‌های بیشتر ما فقیرتر از اون بودند که همچین چیزهایی برامون بخرند. اگر هم می‌خریدند، ما لای بوته‌های قایمشون می‌کردیم. هرکسی که چتر داشت یا بارونی پوشیده بود، اگه می‌دیدنش، اواخواهر حساب می‌شد. بعد مدرسه هم کتک می‌خورد
از متن کتاب

تحقیقاتی نشون داده بعضی بچه‌های سیاه‌پوست آمریکایی عمداً نمرات پایین می‌گیرن تا از گروه دوستانشون رونده نشن
‌

این صفحه‌ش داره توضیح می‌ده که رادیو اخبار جنگ رو چطور گزارش می‌کنه. یه معیار دوگانه‌ای توش هست. یه کار واحد رو اگر ارتش ما انجام بده، خوبه، اگر ارتش دشمن انجام بده کار پلیدیه. حتی برای یه عمل واحد، دوتا واژه داریم، یکی با بار منفی یکی با بار مثبت، مثلاً

پرتعداد بودن لشکر: سیلابی از نیروهای ما؛ حمله‌ی گله‌ای دشمنان
شدت عمل: مبارز دلیر؛ ستیزه‌جوی بی‌رحم
سربازان: عاشقان میهن؛ مزدوران اجیر

ریویوی خوب چطور باید باشه؟

همچین سوالی رو یکی از بچه‌های گودریدز مطرح کرد، و هر کی نظرش رو نوشت. نظرهای جالبی مطرح شد، ولی به انگلیسی بود. حقیر هم مطلبی نوشت، خودش خوشش اومد. گفتم فارسی نبودنش رو بهونه کنم اینجا هم بذارم چندتا لایک بگیره
ادامه تو کامنت
جدای از شوخی، خوشحال می‌شم نظر شما رو هم بشنوم

فصل یک
ایده‌ی انقلابی ازدواج از سر عشق

تا همین اواخر ازدواج از سر عشق، احمقانه حساب می‌شد و حتی اقدام علیه امنیت اجتماعی
عده‌ای می‌گفتند عشق جنونه، بیماریه، درمانش هم سکسه
عده‌ای می‌گفتند عشق واسه روابط خارج ازدواجه، زشته آدم عاشق خانمش باشه!
عده‌ای می‌گفتند حالا بعد از ازدواج اگه عشق بیاد مشکل نداره، ولی اول عشق بعد ازدواج واه واه واه
عده‌ای می‌گفتند حالا عشق یه چیزی ولی اینکه با همسرت صمیمی هم بشی دیگه نوبره

ریویوی خوب چطور باید باشه؟

همچین سوالی رو یکی از بچه‌های گودریدز مطرح کرد، و هر کی نظرش رو نوشت. نظرهای جالبی مطرح شد، ولی به انگلیسی بود. حقیر هم مطلبی نوشت، خودش خوشش اومد. گفتم فارسی نبودنش رو بهونه کنم اینجا هم بذارم چندتا لایک بگیره
تو کامنت نوشتم‌شون
جدای از شوخی، خوشحال می‌شم نظر شما رو هم بشنوم

مقدمه

قدیما، مثلاً قرن هفده اروپا، ازدواج در واقع یک اتحاد سیاسی اجتماعی بود بین دو خانواده و بستگان دور و نزدیک. عشق اصلاً مطرح نبود. ازدواج یک نهاد اقتصادی بود

بعدتر، وسطای قرن هیجده اروپا، ورق برگشت. هدف از ازدواج شد رضایت شخصی و رابطه‌ی صمیمی

ولی افتاد مشکل‌ها. اگر اساس صمیمیته، پس وقتی صمیمیت رفت باید جدا شد
پس ازدواج عاشقانه از همون اول نقطه ضعف‌هایی داشت
لنگ لنگ پیش اومد تا الان که کله پا شد

مدتیه که دارم شعر و ذن می‌خونم. خیال می‌کردم روحم لطیف شده باشه. مرافعه‌ای پیش اومد، دیدم همون دیو سابقم. مبادا این همه خوندمون باد هوا باشه
:(

با میهمان چنان باش که گویی در خلوت خویشی، و در خلوت خویش چنان که گویی در محضر میهمانی

حکایتی خیالی می‌گه: کنفسیوس، بودا و لائوتسه بر سر خمره‌ی سرکه-نمادی از زندگی-بودند سرانگشت بر سرکه بردند و از آن چشیدند
کنفسیوس، مرد واقعیت‌ها، آن را ترش یافت
بودا تلخش خواند
و لائوتسه شیرین

The whole ideal of Teaism is a result of [the] Zen conception of greatness in the smallest incidents of life.

شنیده‌م مردم بدوی، بعد از اتفاقات کلیدی زندگی، یعنی با پشت سر گذاشتن مرحله‌ای از زندگی، اسم‌شون رو عوض می‌کنن. انگاری آدم دیگه‌ای شده باشن

منم می‌خوام بعد از دویست‌و‌پنجاه کتاب، یعنی ربع قرن کتاب، اسمم رو تو
گودریدز عوض کنم. نمی‌دونم چی بذارم. احتمالاً لازم شه از سرخ‌پوست‌ها مشورت بگیرم

البته فعلاً سی‌تا کتاب مونده. وقت واسه فکر کردن زیاده

بعد از مدت‌ها رفتم کتابفروشی. قیمتا چی‌ می‌گه؟ دو تا کتاب لاغر می‌خواستم، یکی بود نودوپنج تومن، یکی نودوهشت تومن. هیچی دیگه الان پشت لپ تاپم دارم هرچی که هست و نیست رو از جن لایبرری دانلود می‌کنم. خدا تو رو از ما نگیره

واسه شروع شناخت مغز و عصب شناسی، این کتاب فوق العاده است
مختصر و مفید، با زبون ساده، با مثال های جالب و به خاطر موندنی
البته کتاب تفکر سریع و کند دانیل کانمن هم عالیه، ولی مفصل تره، گمونم پونصد صفحه ست
من دارم انگلیسی ش رو می خونم، ترجمه فارسیش نمی دونم چطوره

آقا، من از کرونا به این ور کارم شده فقط و فقط کتاب خوندن، تازه شده بیست و پنج تا. شما آخه چطور چل پنجاه تا خوندین. شما مسلمون نیستین